JAN XXIII I SOBÓR

18 czerwca 1977 r.
E.: W Imię Najśw.Maryi Panny...powiedz nam prawdę!
B.: Jan XXIII zaczął swój pontyfikat w 1958 r.; ten Jan,on nie był bardzo inteligentny,nie był także wysoko wykształcony.O tym nie chcieliśmy mówić.
E.: Ale teraz jest przecież wysoko w niebie ?
B.; Ach ! Ona (wskazuje w górę) chciałaby,abyśmy powiedzieli coś o nim i o tym przekl...Soborze,ale tego właśnie nie chcemy !
Wy sobie mówcie o wszystkim,tylko nie o Soborze,bo to jest trudny temat,idźcie sobie po prostu starą,zwyczajną drogą.
E.: W Imię...mów tylko to,czego chce Najśw.Maryja Panna !
B.: Ach Ta,chce właśnie za wiele,właśnie za wiele (jęczy).
E.: Powiedz czego Ona chce...
B.: W 1958 zaczął Jan swój pontyfikat,można by powiedzieć,że było to tylko chwilowe rozwiązanie,w każdym razie on został papieżem.Był on pobożny i chciał dobrze,myślał dobrze,chociaż nie zawsze mu to wychodziło,to co sobie zaplanował.W każdym razie zwołał sobór,lepiej by było gdyby tego nie uczynił.
E.: Z jakiego punktu widzenia,"lepiej żeby tego nie uczynił ?" W Imię...mów !
B.: Z punktu widzenia Tych tam z Góry (wskazuje w górę)
E.: Powiedz prawdę,w Imię...!
B.: Nie chcemy tego powiedzieć,nie chcemy mówić kazań.
E.: Czy było to z punktu widzenia tych tam z dołu ?
B.: Dobrze,było to mianowicie tak: Tam u Góry (w Niebie) nie było zaplanowane,aby później dziecko zostało wylane razem z kąpielą.
Tego Ci tam u Góry,nie zaplanowali (wskazuje w górę).
Ale tak,jak się teraz sprawa przedstawia,byłoby naprawdę lepiej,aby Sobór nie został zwołany (nie odbył się).
Można by powiedzieć,że naprawdę były sprawy,które wymagały reformy,ale tak się teraz sprawa przedstawia - dziecko zostało wylane razem z kąpielą,tak,że te brudy (posoborowe)diabeł wie jak daleko,jak długo mogą płynąć...A przede wszystkim w wannie nie pozostało nic,jak tylko brud i gnój - po tym dziecku,które tam było. - Byłoby więc lepiej...
E.: Czy myślisz tu o Kościele Świętym ?
B.: Tak o Kościele Świętym i przede wszystkim o Soborze.Z tym Soborem popełniono bardzo wielki błąd.Myślę,że Papież Jan nie darmo mówił na łożu śmierci (przerywa) On by się jeszcze dziś przewrócił w grobie,gdyby wiedział,jak się ta sprawa dziś przedstawia !!!
E.: Czy on tego nie wie ?
B.: Naturalnie wie on o tym,dojrzał to już na łożu śmierci,że nie było bardzo sensowne,zręczne,praktyczne.Wtedy było już jednak o wiele za późno.On nie wiedział,że ten Sobór będzie miał tak niszczące,rwące,burzące,straszne skutki,jakich jeszcze nigdy nie było.
On myślał,że robi dobrze.Miał on dobrą wolę i myślał że czyni wszystko dla dobra Kościoła.Chciał coś zreformować,co naprawdę powinno być zreformowane.Czy on mógł wiedzieć,że później ci kardynałowie,ci imitowani (nieposłuszni),a nie ci dobrzy wyrwą mu berło z ręki i przewrócą,przekręcą wszystko w tak straszny sposób.Czy on mógł o tym wiedzieć ? Czynił on to z dobrą wolą i dostał się także do nieba,w każdym razie został uratowany.
E.: W Imię...mów prawdę i tylko prawdę !
B.: On był pokorny i prawy,nie był on jednak za nadto zdolny (nie miał zanadto wielkiego talentu)
W tym czasie powinien był być wybrany właściwie taki,który byłby wysoko uzdolniony i potrafiłby rządzić Kościołem,a berłem wywijać w ten sposób,aby berło to nie było tylko malowane (fikcją,imitacją).To spostrzegł on jednak za późno!!!Ale patrząc na całość (całościowo) było to jednak w planie (dopust Boży) Tych tam u Góry (wskazuje w górę),ponieważ Pismo (święte) i wszystko musiało zostać wypełnione...Było to wszystko w Ich planie (dopust Boży),ale dla Tych tam u Góry jest to przykry widok,jak ta sprawa ("odnowy" posoborowej) się dziś przedstawia.
E.: W Imię...Mów nadal prawdę !
B.: Na łożu śmierci gorzko go to bolało,kazał więc przywołać niektórych ze swych poufnych,albo takich,o których sądził,że są mu oddani,i powiedział im,że chciałby zawołać do świata:
Obym był jednak nie zwoływał tego Soboru ! Widział on,jak straszne skutki przyniesie ten Sobór,ale nie mógł już jednak nic uczynić !Kiedy znalazł się na łożu śmierci,nie mógł już nic więcej uczynić,aby to wszystko cofnąć,odwrócić.Temu tam u Góry (wskazuje w górę) mógłby jeszcze e tej sytuacji tylko powiedzieć: Boże odpuść mi,bądź mi miłosierny,daruj,że to zrobiłem.Inni,ci pozornie poufni (przyjaciele)powinni przecież być tak dobrzy - o dla Boga ! - i udostępnić tę wiadomość światu i następnemu papieżowi (co Jan XXIII mówił na łożu śmierci o Soborze,ze trzeba go zawiesić).
E.: Mów prawdę,i tylko to czego chce Najśw.Maryja Panna !
B.: Ale jego udani poufni (przyjaciele) myśleli: _ Ach ten jest już na łożu śmierci.Nie jest w pełni władz umysłowych (bredzi,ma gorączkę).Nie można odwołać raz zwołanego Soboru,nie można być chorągiewką,która ukierunkowuje się wedle tego jak zawieje wiatr itd.
Sobór ten nie miał już żadnej kierownicy i hamulca,którą można by nim umiejętnie pokierować,względnie zatrzymać.W tym czasie (w międzyczasie )sprawy zaszły już tak daleko,że nie można było już nic uczynić.Ster został urwany.Kierownica została właśnie urwana ze śmiercią Jana XXIII. Naturalnie,my demoni mieliśmy także w tym swój udział.Staraliśmy się wyciągnąć korzyści z nadarzającej się okazji,owoce z tego wszystkiego.Czyniliśmy naturalnie wszystko,aby to nie mogło już zostać zatrzymane.(Aby Sobór nie był przerwany).Dlatego macie także te rwące i niszczące jak wezbrane potoki skutki:niezgody,sprzeczności i diabeł wie co jeszcze do tego.Ci jego poufni (przyjaciele) myśleli,że ma on (Jan XXIII) zwapnienie,sklerozę,lub coś podobnego.Przecież w późnej starości o to nietrudno.Kto wie czy on nie jest między innymi chory także na sklerozę i nie wie co mówi,chcąc odwołać Sobór.Ci poufni (przyjaciele) powiedzieli między sobą,że w żadnym wypadku,nie może się to co on mówił o tym wstrzymaniu Soboru - przedostać na świat.Teraz już doszło tak daleko,te różne współzależności,wszystko tak omotane i poplątane,usidłane,jak ptaszek w sidle.
E.: W Imię...! mów nadal prawdę !
B.:Następnie przyszedł papież Paweł VI,inteligentny i uzdolniony,ale w jaki sposób miał powstrzymać albo odwołać to co poprzedni namotał.Poza tym Paweł VI z początku narobił także faktycznie błędów.Nie wiedział on o tym co Jan XXIII powiedział na łożu śmierci.Spostrzegł się później,ale było już za późno.W każdym razie nie zrealizował tego ku swej wielkiej szkodzie.Podjął on nawet kroki,które jeszcze doprowadziły do upadku.Jego urzędowanie trwa już około 14 lat,a te 14 lat były dla niego straszne.Dojrzał on wkrótce,że to co Sobór postanowił jest pustoszące,ale za późno.Dojrzał on już dawno swoje błędy,już przed latami,ale pomimo tego było już za późno.Kroczy on także teraz straszną drogą,drogą męczennika,jak to już musiały powiedzieć przede mną inne demony,że nie może on już więcej uczynić,w tej strasznej sytuacji,jak to teraz jest i jakie prądy wieją i porywają...O tych to porywających (posoborowych) mówi się dziś,właśnie jako że to wszystko jest z inspiracji Ducha Świętego;choćby np. to,ze ten fałszywy (sobowtór)przyjmuje dyplomatów i polityków,jak mu właśnie przyjdzie do głowy,albo jego kardynałów,wtedy świat mówi:W każdym razie świat,który winien być wiernym papieżowi:"Duch Święty powiał,to pochodzi z Ducha Świętego (co mówił "papież") większość ludzi nie wie jednak,że to nie ma nic wspólnego z Duchem Świętym...Teraz już nie chcemy nic więcej mówić.
E.: Czy nie chcecie już więcej mówić ? Belzebubie,ty jednak nie powiedziałeś jeszcze wszystkiego,co miałeś powiedzieć: Czy Sobór kierowany był przez Ducha Świętego,albo nie ? W Imię...Powiedz prawdę !
B.: Z początku był,chwilowo obecny,ale już wtedy nie całkiem zawsze
Ostrzeżenie z zaświatów,o Kościele naszych czasów (posoborowych)
Bonawentura Meyer