"Porzucenie religii prawdziwej, a więc katolickiej, jest czynem haniebnym i godnym potępienia. Jest ciężkim grzechem przeciw Bogu, znamieniem głupoty ducha czy skażenia obyczajów, wielkim zgorszeniem, oraz niepowetowaną krzywdą wyrządzoną samemu apostacie, jego potomstwu i narodowi.
Natomiast wyrzeczenie się wszelkiej innej religii, choćby drogiej przodkom, by wejść do Kościoła katolickiego, to święty obowiązek sumienia, który bez względu na opór rodziny, czy nawet na prześladowanie - spełnić należy. Twierdzę nawet, że jest wielkim zaszczytem, bo świadczy o prawdziwej mądrości, odwadze i troskliwości o dobro własne i swoich bliźnich - dobro zbawienia duszy."

Martyna1

Wielu z nas jest zaślepionych, wielu z nas uwierzyło , że modernizm, który wdarł się w sam środek Kościoła, jest tym, co uratuje Kościół. Tańczymy, klaszczemy, profanujemy Najświętszy Sakrament. Robimy z Domów Bożych jaskinie zbójców, a mimo to, nieskończone miłosierdzie Boże raczyło udzielić szczególnych łask niektórym biskupom, którzy coraz wyraźniej zdają sobie sprawę z powszechnego kryzysu i powracają do odprawiania Mszy Wszechczasów. Również znaczna liczba kapłanów, zwłaszcza młodych, wkracza na drogę powrotu do Tradycji.
Dziękujmy Bogu i Niepokalanej za te łaski, aby Biskupi, Kapłani i wierni wytrwali przy Tradycji, która w dalszym ciągu toczy bój o chwałę Boga, o tryumf Kościoła i o zbawienie dusz.

Św. Franciszek z Asyżu

Powszechnie wiadomo, że św. Franciszek osobiście rozpoczął misję ewangelizacyjną wśród muzułmanów, wyruszając do ziemi świętej wraz z krzyżowcami piątej Krucjaty. W pełni też podzielał konieczność zbrojnego odzyskania miejsc świętych oraz chronienia przed Saracenami i bandyckimi napadami bezbronnych pielgrzymów.
W związku z tą V Wyprawą Krzyżową warto przytoczyć pewien epizod z życia świętego Franciszka. W czasie jednej z niebezpiecznych przygód, kiedy jakimś cudem udało mu się uniknąć śmierci z rąk muzułmanów, okrwawiony i posiniaczony, św. Franciszek znalazł się przed sułtanem Malil-Al-Kamil`em. Towarzyszy mu tam jego współbrat Illuminato, który zapisał dialog biedaczyny z sułtanem:

Sułtan: „Twój Pan uczy w Ewangelii, że nie wolno odpłacać wam złem za zło. Jesteście nawet zobowiązani oddać swój płaszcz temu, który was o to prosi. Tym bardziej chyba wy chrześcijanie nie powinniście najeżdżać naszych ziem?”

A św. Franciszek na to: „Wydaje mi się sułtanie, że nie doczytałeś całej Ewangelii do końca.

W innym bowiem miejscu Pan mówi: Jeśli twoje oko jest ci powodem do grzechu, wyłup je i odrzuć od siebie.

W ten sposób nasz Pan naucza, że nawet w przypadku bliskich nam osób: rodziny, krewnych, przyjaciół..., tych którzy są nam drodzy jak źrenica oka, jeśli oddalaliby nas oni od wiary i Bożej miłości, powinniśmy być gotowi do wykorzenienia ich z naszego życia. Właśnie dlatego chrześcijanie działają według sprawiedliwości kiedy najeżdżają te ziemie i walczą z wami, ponieważ wy bluźnicie Imieniu Chrystusa, i usiłujecie oddalić od religii jak najwięcej osób. Jeśli jednak chcielibyście wyznać wiarę i uwielbić Stworzyciela i Odkupiciela krzyżowcy kochaliby was jak siebie samych.”

biniobill - tu masz odpowiedź.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Religijność musi być oparta o rozum, o wnioskowanie logiczne, by była dojrzała i przetrwała próby życia codziennego oraz pokusy. Po to Kościół przez 2000 lat rozwijał i nadal rozwija apologetykę. Ona wyjaśnia nam prawdy wiary. Dlatego też jest niezwykle groźna dla "sekt" charyzmatycznych, bo błyskawicznie wskazałaby na ich błędy doktrynalne. Przypomnijmy, że ruchy charyzmatyczne wywodzą się z sekt protestanckich , powstały stosunkowo niedawno (nieco ponad 100 lat temu), a do Kościoła przeniknęły w wyniku kontaktów ekumenicznych po Soborze Watykańskim II. Już choćby te fakty wskazują, dlaczego tradycyjnych katolików i charyzmatyków musi dzielić przepaść.

Charyzmatycy - wrzód na ciele Kościoła. - ŁÓDŹ - JEZUICI - "RECŁAWSZYZNA"!!!