Czy jest wspólny mianownik dla Św. Ignacego z Loyoli, Św. Charbela i Św. Franciszka? Nie ma? Nie wiem... okazało się to bardzo trudne (dla mnie) a może jest (?) ... miłość ponad wszelkie pojęcia objęte możliwością wyrażenia słowem...

Jest taka miłość, jest takie odczuwanie... bez wątpliwości...

Św. Charbelu... Św. Franciszek musi powiedzieć teraz:

Ty jesteś Święty Pan Bóg jedyny,
który czynisz cuda.
Ty jesteś wielki,
Ty jesteś mocny,
Ty jesteś wielki,
Ty jesteś najwyższy,
Ty jesteś Królem wszechmogącym,
Ojcze święty,
Królu nieba i ziemi.

Ty jesteś w Trójcy jedyny
Pan Bóg nad bogami,
Ty jesteś dobro, wszelkie dobro, najwyższe dobro,
Pan Bóg żywy i prawdziwy.

Ty jesteś miłością, kochaniem;
Ty jesteś mądrością,
Ty jesteś pokorą,
Ty jesteś cierpliwością,
Ty jesteś pięknością,
Ty jesteś łaskawością;
Ty jesteś bezpieczeństwem,
Ty jesteś ukojeniem,
Ty jesteś radością,
Ty jesteś nadzieją naszą i weselem,
Ty jesteś sprawiedliwością,
Ty jesteś łagodnością,
Ty jesteś w pełni wszelkim bogactwem naszym.

Ty jesteś pięknością,
Ty jesteś łaskawością,
Ty jesteś opiekunem,
Ty jesteś stróżem i obrońcom naszym;
Ty jesteś mocą,
Ty jesteś orzeźwieniem.

Ty jesteś nadzieją naszą,
Ty jesteś wiarą naszą,
Ty jesteś miłością naszą,
Ty jesteś całą słodyczą naszą,
Ty jesteś wiecznym życiem naszym:
Wielkim i przedziwnym Panem,
Bogiem wszechmogącym, miłosiernym Zbawicielem.

(Franciszkanie, Mnisi, pustelnicy, Jezuici... Boże... nie wiem... ale Ty wszystko wiesz, od zawsze Wiedziałeś, Jesteś Nieprzewidywalny ale zawsze Nieomylny...)

Bóg jest Miłością (!!!!)