Ale to tylko chwilowy śmiech. Za moment będzie WYŁ z rozpaczy, że nie udało mu się wszystkich katolików wciągnąć w swe diabelskie gierki....
-----------------------------------------------
Weronika.S 17 minuty temu

Świętowanie rozbicia KK przez Lutra z udziałem Franciszka to apostazja. ,,A szatan się śmieje,, jak powiedział kiedyś pewien ksiądz. I szatan rzeczywiście pewnie teraz się śmieje.....

Które księgi Pisma Św. uznał za przeznaczone do „wyrzucenia”?
Te, które jaskrawo wskazywały na sprzeczność jego nauki z Pismem św., np. List św. Jakuba Apostoła, gdzie jest zdanie, że „wiara bez uczynków jest martwa”. Luter nauczał, że liczy się tylko wiara. Dokonywał „dziwnych” zabiegów w tłumaczeniu Pisma św. na niemiecki, gdzie opuszczał pewne wyrazy w tłumaczeniu, tak, jak w Liście św. Pawła, że do zbawienia jest potrzebna tylko łaska, podczas gdy tych słów nie było w oryginale. Biblia protestancka to jest w ogóle coś innego niż Pismo św. Kościoła katolickiego.
wpolityce.pl/kosciol/313817-prof-kuc…

Nie wprzęgajcie się w jarzmo z niewiernymi. Cóż bowiem za uczestnictwo sprawiedliwości z nieprawością? Albo co za łączność światła z ciemnością? Lub co za ugoda Chrystusa z Belialem? Albo co za udział wiernego z niewiernymi? I co za zgoda Kościoła Bożego z bałwanami?

(Św. Paweł Apostoł, 2 Kor. VI, 14-16).

Sobór wat II to też nowość!!!
Bowiem to pierwszy NIE dogmatyczny sobór!
A więc .... jak widać po owocach :herezja, goni herezję.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Ponieważ wszelka herezja początek swój wzięła z nowości, dlatego aby się okazała godną tej nazwy, nigdy nie zaprzestaje wprowadzać innowacji.

(Św. Hilary z Poitiers. Z listu do cesarza Konstancjusza – arianina).

Ja sie pysznie ale nie z powodu mojej osobowosci, lecz z powodu naszej przenajswietszej najprawdziwszej Wiary rzymsko-Katolickiej, a bo mam z czego byc dumny! Moi przodkowie walczyli w obronie Swietej Wiary i Ojczyzny Polski, abym teraz ja mógl zyc i byc dumny i wierny mojej i moich przodków wierze rzymsko-katolickiej; niezaleznie od tego jaki bedzie papiez, Franek czy Oberwanek, ale wiara i liturgia nasza jest nieomylna! I nie trzeba matac jej z szubrastwem luteranskim!

"Wrócił się pies do wymiotu swego i świnia umyta do kałuży błota".

(Św. Piotr Apostoł o heretykach, 2 P. 2, 22) (1)

Sposób wyrażania się Lutra

Ks. Rivaux

Sam język nowego herezjarchy nadaje już jego dziełu piętno szatańskie, bo jakżeż on się wyraża o rzeczach najświętszych? Trzeba, mówi Bossuet, pomimo wstrętu powtórzyć jego słowa, aby dać poznać jak duch ciemności opanował naczelnika nowej Reformy. Papież według niego był tylko "osłem, mułem, kretem, maciorą, antychrystem itd.". "Papież, mówi Luter, tak przepełniony diabłami, że nimi oddycha, pluje itd.". Nie kończmy, dodaje Bossuet, tego, czego Luter nie wstydził się powtórzyć razy kilkadziesiąt. Trudno wypowiedzieć, jak ten apostoł Reformy wyrażał się o bullach papieskich; a Rzym nazywał zawsze, "Sodomą, Babilonem, prostytutką Apokaliptyczną, stolicą Antychrysta itd". Kardynałów, arcybiskupów, biskupów i księży nazywał zawsze "klechami, mnichami itd". Świętych Kościoła katolickiego tytułował "gromadą drapieżnych lwów, wieprzami Epikura, rozszalałymi libertynami, psami pragnącymi kąpać się we krwi". Doktorzy katoliccy, kaznodzieje, spowiednicy, zakonnicy, zakonnice, to rodzaj "obrzydliwych owadów i wężów, którzy przez msze, cześć świętych i odpusty więżą u stóp słonia ludzkość całą". Najwięcej jednak obelg rzucał na dominikanów. Teologów Uniwersytetów Lipskiego i Sorbońskiego nazywał "kretami, obłudnikami, osłami, ubranymi w birety doktorskie". I o Ojcach świętych tak samo się wyrażał. "Ojcowie Kościoła, mówi Luter, to głupcy, piszący niedorzeczności o bezżeństwie". "Ja lepiej rozumiem tekst apostolski, niż tysiąc Augustynów". "Święty Grzegorz Wielki, wykładał zasady najnierozumniejsze". "Święty Augustyn często błądził, i dlaczegóż go umieścili w rzędzie świętych, kiedy nie miał prawdziwej wiary?". "Uważam św. Hieronima za heretyka; pisał tylko głupstwa o poście i bezżeństwie, a jego dzieło przeciwko Jowinianowi jest przepełnione zgorszeniami". "Święty Bazyli także niewiele wart i nie dałbym za niego i jednego włosa". "Święty Chryzostom, to gaduła, a św. Tomasz, to potwór teologiczny". Przestańmy już, kończy Bossuet, i drżyjmy nad sprawiedliwością Pana, który, aby ukorzyć naszą dumę dozwolił na podstawie bluźnierstw wznieść gmach nowej wiary. Pierwsi reformatorowie, przyjaciele Lutra nie mogli pokryć jego szalonych wybuchów. "Drżę z trwogi, pisze Melanchton, myśląc o namiętnościach Lutra, wrą one w nim z siłą herkulesową". "Luter, mówi Hospinjusz, to uwiedziony przez szatana, pełen dumy i zarozumiałości człowiek". Erazm nawet pisał do Lutra: "Jęczymy wszyscy nad nieszczęsnym rozdwojeniem, jakie szerzysz po świecie przez twój umysł uparty, wyuzdany i buntowniczy". Oto kilka główniejszych rysów z charakteru twórcy Reformy.
(

OPOWIADANIE DZIEJÓW KOŚCIOŁA RZYMSKO-KATOLICKIEGO W STRESZCZENIU napisał KSIĄDZ RIVAUX (RIWO), Dyrektor Seminarium Duchownego w Grenoble.)

"W roku 1883 czcigodna siostra Maria Serafina Micheli (1849-1911), założycielka Instytutu Sióstr od Aniołów, przejeżdżała przez Eisleben, miejsce urodzenia Lutra, w Saksonii. Obchodzono w tym dniu 400-tną rocznicę urodzin herezjarchy (10 listopada 1483) – który dokonał rozłamu w Europie i Kościele...(...)
Po tych słowach ujrzała straszną otchłań ognia, gdzie niezliczone dusze doznawały okrutnych mąk. Na dnie tej przepaści znajdował się człowiek, Marcin Luter, który odróżniał się od pozostałych: był otoczony przez demony, które zmuszały go do klęczenia i wszyscy, wyposażeni w młotki, usiłowali bezskutecznie wbić w jego głowę ogromny gwóźdź. Siostra pomyślała: gdyby ci świętujący ludzie zobaczyli tę dramatyczną scenę, na pewno nie składaliby mu hołdów, nie wspominali, nie czcili pamięci i nie świętowali urodzin takiego osobnika. Później, gdy tylko nadarzała się okazja, przypominała współsiostrom, aby żyły w pokorze i ukryciu. Była przekonana, że Marcin Luter został ukarany piekłem ze względu na pierwszy grzech główny, czyli pychę.