Prymas w Komańczy.

Klasztor sióstr nazaretanek w Komańczy to ostatnie miejsce przymusowego odosobnienia prymasa kardynała Stefana Wyszyńskiego (Olgierd Łukaszewicz), w którym spędził rok - od 27 października 1955 do 28 października 1956 roku. Na więzienie bezprawnie skazały duchownego władze PRL-u dwa lata wcześniej. Osamotniony i schorowany prymas znajduje życzliwość i szczere oddanie tylko u kilku zakonnic oraz grupy świeckich "duchowych córek", wśród których znalazła się Maria Okońska (Magdalena Różczka). Młoda kobieta, mimo przeszkód ze strony UB, kilkakrotnie odwiedza kardynała, by na prośbę paulinów z Częstochowy skłonić go do napisania nowych Ślubów Jasnogórskich na trzechsetną rocznicę tych, które złożył król Jan Kazimierz. Prymas, nie widząc szansy na wyjście na wolność, początkowo odmawia. Jednak pod wpływem Okońskiej, a także wskutek duchowego impulsu otrzymanego podczas modlitwy, w umyśle Wyszyńskiego rodzi się idea Jasnogórskich Ślubów Narodu i programu Wielkiej Nowenny, które mają przygotować Polaków do obchodów tysiąclecia chrztu Polski w 1966 roku, a zarazem do autentycznego odnowienia ich wiary.