Slawek
1337

Prawdziwe Życie w Bogu, 29 lipca 2014

– Gdy cisza śmierci okrywała wszystko, zaciemniając tę ziemię, z Nieba, z królewskiego tronu zstąpiło Twoje wszechmocne Słowo, by podnieść jeszcze raz lud święty.

Wielu będzie takich, którzy w przeszłości wymazali Twoje Imię, a odbudują Twój Dom, który legł w gruzach i wzniosą Twoje Imię na sztandarach jako Świętego Świętych.
– Moja miłości, tak, Moje Imię będzie wzniesione wysoko i będzie Święte. Oni (1) pamiętają jeszcze swe złe postępowanie i to, że słusznie cierpieli za swoje zbrodnie, bo Ja, Bóg, wiedziałem, co zrobią. Posłuchaj mnie: ten sam akt, przez który pomściłem ich postępek, ta sama kara, zostanie wymierzona niedowierzającym narodom twojego czasu. Zstąpiłem w sam środek kraju, leżącego niegdyś w ruinach. Nie bądź zdziwiona. Czyż nie przepowiedziałem, że zrealizuję w niej (2) Moje plany? Dla Mojej Mocy to drobiazg uczynić z nędzarza świętego. Znany jestem z tego, że czynię wszystko nowe. Mam Moc, dzięki której rozkwita Moje błogosławieństwo.
Pozwól Mi, abym mówił przez twoje usta i nie bój się. Lo tedhal.
Moje wspaniałe dzieła w tym kraju (3) nie zostały jeszcze dokonane. Mówię ci:
Dam im wiedzę, aby ustanowili Moje Imię tam, gdzie Moje Imię jest odepchnięte. Jestem znany z tego, Vassiliki, że powalam władców i trony, ludzi dumnych, bezbożne i zdeprawowane narody, które rozlewają nieczystości. Dziś słyszę od bezbożnych narodów: „Ja jestem bogiem i jestem samowystarczalny”. I tryumfują, mówiąc to, i rzucają gniewne spojrzenia na wiernych! Cóż uczynilibyście dziś beze Mnie, skoro napełniliście wszechświat śmiercią?
Powalę was na ziemię, gdzie leżą wszystkie trupy, ścigane przez wasze grzechy. Mówię wam, człowiek, który nienawidzi Moje boskie Prawo, Moje nakazy i Moje przykazania, ale obłudnie pokazuje, że je przestrzega: pożałuje dnia, w którym się urodził.

Córko, dałem w przeszłości przysięgę, że wskrzeszę Moją córkę, Rosję, jako chwalebny naród i to uczyniłem. To dopiero początek. Przyjdę, pośród burz i huraganów, a na każdym placu będzie słychać lament: tego dnia wszyscy mieszkańcy świata, którzy teraz cieszą się swoim odstępstwem, będą w żałobie opłakiwać swoją śmierć. Błogosławieństwo każdemu, kto we Mnie pokłada ufność.
Moja córko, ciesz się Moją obecnością. ic

(1) Rosjanie.
(2) W Rosji.
(3) W Rosji.
Slawek
Jezus mówi: Córko, dałem w przeszłości przysięgę, że wskrzeszę Moją córkę, Rosję, jako chwalebny naród i to uczyniłem. To dopiero początek. Przyjdę, pośród burz i huraganów, a na każdym placu będzie słychać lament: tego dnia wszyscy mieszkańcy świata, którzy teraz cieszą się swoim odstępstwem, będą w żałobie opłakiwać swoją śmierć. Błogosławieństwo każdemu, kto we Mnie pokłada ufność...
Więcej
Jezus mówi: Córko, dałem w przeszłości przysięgę, że wskrzeszę Moją córkę, Rosję, jako chwalebny naród i to uczyniłem. To dopiero początek. Przyjdę, pośród burz i huraganów, a na każdym placu będzie słychać lament: tego dnia wszyscy mieszkańcy świata, którzy teraz cieszą się swoim odstępstwem, będą w żałobie opłakiwać swoją śmierć. Błogosławieństwo każdemu, kto we Mnie pokłada ufność...

Orędzie w którym Jezus mówi do Vassuli o wskrzeszeniu Rosji: (fragment z 5.01.88)

(Vassula) Kiedy przeczytałam jeszcze raz fragment dotyczący martwej Rosji, znowu gorzko zapłakałam.
– Nie płacz, Vassulo, powiedziałem ci, że ją wskrzeszę.
– Kocham ją, Panie. Odczuwam litość nad nią, Panie. Kocham ją.
– Kochaj ją tak, jak Ja ją kocham. Ona także jest Moją córką, twoją siostrą.
– Panie, czy podejdziesz do niej i wskrzesisz ją? Czy ona do Ciebie, o Panie, powróci?
– Podejdę do niej, wskrzeszę ją i zaprowadzę do Mego Domu. Pragnę, by wszystkie Moje dzieci ją kochały; wszyscy otoczymy ją miłością.
– Mój Boże, powiedziałeś mi, że będziesz kontynuował Orędzie.
– Kontynuuję. Kiedy Rosja stała się zależna od szatana, jej ziemia stała się nieurodzajna, wtedy on zaproponował jej śmiertelny owoc, którzy trzyma w zapasie dla tych, których Ja kocham. Owoc ten zabija stopniowo, im więcej się go je, tym bardziej się go potrzebuje, jest śmiertelny, zabija powoli. Karmił ją tym owocem i uśmiercił. Umarła, mając jeszcze ten owoc w ręku. Vassulo, zaufaj Mi, Ja ją wskrzeszę. Córko, bądź spokojna, nie trwóż się, pozostaw Mi swobodę działania, a wypełnię Moje Dzieła.