urielrafael
urielrafael
676

List do uzytkownikow portalu z prosba o modlitwe za Papieza Franciszka.

Drodzy bracia i siostry w Chrystusie z portalu Gloria tv. Chcielibyśmy Was wszystkich zachęcić do szczególnych modlitw za naszego Ojca świętego czcigodnego Papieża Franciszka. Jak wszyscy możemy zauważyć …Więcej
Drodzy bracia i siostry w Chrystusie z portalu Gloria tv. Chcielibyśmy Was wszystkich zachęcić do szczególnych modlitw za naszego Ojca świętego czcigodnego Papieża Franciszka. Jak wszyscy możemy zauważyć od dawien dawna osoba Papieża nie była tak bardzo zaciekle atakowana przez bramy piekielne. Zarówno media jak i prasa oraz wiele portali internetowych na usługach władcy tego systemu rzeczy strumieniami i potokami kłamstw oczerniają zarówno osobę Papieża a także całego Kościoła Swiętego. Zarzuca się Papieżowi wiele nie prawdziwych intencji ,słów , zdań czy sposobu myślenia próbując przekonać opinię publiczną iż Papież Franciszek może być zapowiadanym fałszywym prorokiem i najbezpieczniej byłoby się od niego odciąć i wyłamać spod jego posłuszeństwa .Problem jest na tyle zauważalny , że jak grzyby po deszczu zaczyna przybywać zwolenników takich grup schizmatyckich jak Sedewakantyzm, Lefebryzm, Katolicyzm Integralny czy Sedewapracjonizm i wiele innych które sugerują ,że albo Papieżowi można …Więcej
urielrafael
1273

Żywot Chrystusa Pana / O przebywaniu Przenajświętszej Panny przy żłóbku / - Św. Bonawentura.

ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA w pobożnych rozmyślaniach zawarty ŚW. BONAWENTURA BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA CZĘŚĆ PIERWSZA Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiegoWięcej
ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA
w pobożnych rozmyślaniach zawarty

ŚW. BONAWENTURA
BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA
CZĘŚĆ PIERWSZA
Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiego
Rozdział X
O przebywaniu przenajświętszej Panny przy żłóbku Odprawiwszy tedy Trzech Mędrców, którzy wrócili do ojczyzny, i po pozbyciu się wszystkich złożonych przez nich darów, jeszcze przez czas pewien, pozostała Władczyni świata z Dzieciątkiem Jezus i żywicielem Jego świętym starcem Józefem, przy żłóbku. I przebyła cierpliwie w tym lichym kąciku całe dni czterdzieści, w ciągu których, według przepisów Starego Zakonu, nie wolno było żadnej matce wychodzić z mieszkania po wydaniu na świat syna. Postąpiła więc tak jakby była pospolitą niewiastą z ludu, a Dzieciątko Jezus tylko człowiekiem, obowiązanym do zachowania nakazów prawa. Nie chcąc bowiem korzystać ze szczególnych Swoich przywilejów, i Jezus i Maryja poddawali się wszelkim postanowieniom prawa jak inni. A wielu nie tak postępuje, gdy …Więcej
urielrafael
Odprawiwszy tedy Trzech Mędrców, którzy wrócili do ojczyzny, i po pozbyciu się wszystkich złożonych przez nich darów, jeszcze przez czas pewien, …Więcej
Odprawiwszy tedy Trzech Mędrców, którzy wrócili do ojczyzny, i po pozbyciu się wszystkich złożonych przez nich darów, jeszcze przez czas pewien, pozostała Władczyni świata z Dzieciątkiem Jezus i żywicielem Jego świętym starcem Józefem, przy żłóbku. I przebyła cierpliwie w tym lichym kąciku całe dni czterdzieści, w ciągu których, według przepisów Starego Zakonu, nie wolno było żadnej matce wychodzić z mieszkania po wydaniu na świat syna. Postąpiła więc tak jakby była pospolitą niewiastą z ludu, a Dzieciątko Jezus tylko człowiekiem, obowiązanym do zachowania nakazów prawa. Nie chcąc bowiem korzystać ze szczególnych Swoich przywilejów, i Jezus i Maryja poddawali się wszelkim postanowieniom prawa jak inni. A wielu nie tak postępuje, gdy bez słusznego powodu, domaga się różnych zwolnień od powszechnych przepisów kościelnych, poczytując się za godnych szczególnych względów, i odróżniając się przeto od ogółu wiernych. Lecz to z prawdziwą pokorą nie zgadza się wcale.
Przebywając tedy przenajświętsza …Więcej
urielrafael
2255

Żywot Chrystusa Pana / O przybyciu Trzech Króli, czyli o Objawieniu się Pańskim / - Św. Bonawentura.

ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA w pobożnych rozmyślaniach zawarty ŚW. BONAWENTURA BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA CZĘŚĆ PIERWSZA Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiegoWięcej
ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA
w pobożnych rozmyślaniach zawarty

ŚW. BONAWENTURA
BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA
CZĘŚĆ PIERWSZA
Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiego
Rozdział IX
O przybyciu Trzech Króli, czyli o Objawieniu się Pańskim W dni trzynaście po przyjściu na świat, Dzieciątko Jezus objawiło się ludom niewiernym, to jest Trzem Mędrcom przybyłym ze Wschodu, którzy byli poganami. A zwróć tu pilną uwagę na wszystko, gdyż jest to jeden ze szczegółów życia Pana naszego, którego pamiątkę najuroczyściej Kościół obchodzi, i pacierze na święto to przypadające, więcej od innych urozmaicił antyfonami, responsoriami, wyjątkami z kazań i całym trybem obrzędu na ten dzień wyznaczonego. Nie żeby uroczystość ta miała być największą z pomiędzy wszystkich innych, lecz że w dniu tym rozliczne i wielkie rzeczy dokonane zostały przez Pana Jezusa, a zwłaszcza odnosząc to do Kościoła powszechnego. Najprzód bowiem, dziś tenże Kościół przyjętym został przez Niego w osobie …Więcej
urielrafael
Przybyli tedy Trzej Królowie w licznym otoczeniu, i ze świetnym orszakiem stają przed szałasem, w którym narodził się Pan Jezus. Przenajświętsza Panna …Więcej
Przybyli tedy Trzej Królowie w licznym otoczeniu, i ze świetnym orszakiem stają przed szałasem, w którym narodził się Pan Jezus. Przenajświętsza Panna usłyszawszy zgiełk na dworze, bierze Dzieciątko na ręce. Oni wchodzą do mieszkanka, przyklękają i z uszanowaniem oddają cześć Dzieciątku Jezus, Panu naszemu. Składają Mu hołdy jako Królowi, cześć jako Bogu. Patrz więc jak wielką była ich wiara. Z czegoż tu bowiem uwierzyć można było, że ta Dziecina tak nędznie przybrana, którą ujrzeli na ręku ubożuchnej Matki, w mieszkaniu tak lichym, bez sług, bez licznego otoczenia, bez żadnych okazałości – z czego mówię uwierzyć tu było można, że jest to Król najwyższy i Bóg prawdziwy? A jednak, jak w jedno tak w drugie uwierzyli oni. Bo takimi to być musieli ci którzy pierwsi z pogan powołani zostali do wiary, którzy stali się pierwocinami Kościoła. Klęczą tedy przed Dzieciątkiem Bożym, i rozmawiają z przenajświętszą Panną, albo przez tłumacza albo sami, gdyż uczonymi będąc, mogli znać i język hebrajski …Więcej
urielrafael
W dni trzynaście po przyjściu na świat, Dzieciątko Jezus objawiło się ludom niewiernym, to jest Trzem Mędrcom przybyłym ze Wschodu, którzy byli poganami …Więcej
W dni trzynaście po przyjściu na świat, Dzieciątko Jezus objawiło się ludom niewiernym, to jest Trzem Mędrcom przybyłym ze Wschodu, którzy byli poganami. A zwróć tu pilną uwagę na wszystko, gdyż jest to jeden ze szczegółów życia Pana naszego, którego pamiątkę najuroczyściej Kościół obchodzi, i pacierze na święto to przypadające, więcej od innych urozmaicił antyfonami, responsoriami, wyjątkami z kazań i całym trybem obrzędu na ten dzień wyznaczonego. Nie żeby uroczystość ta miała być największą z pomiędzy wszystkich innych, lecz że w dniu tym rozliczne i wielkie rzeczy dokonane zostały przez Pana Jezusa, a zwłaszcza odnosząc to do Kościoła powszechnego.
Najprzód bowiem, dziś tenże Kościół przyjętym został przez Niego w osobie Trzech Mędrców: gdyż Kościół z ludów niewiernych się składa. W dniu narodzenia Swego, Zbawiciel objawił się w osobie Pasterzy, Żydom którzy, prócz małej z nich liczby, Słowa Bożego nie przyjęli. Dziś zaś objawił się ludom pogańskim, i oni stanowią Kościół wybranych …Więcej
urielrafael
2313

Żywot Chrystusa Pana / O Obrzezaniu i płaczu Pana Jezusa / - Św. Bonawentura.

ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA w pobożnych rozmyślaniach zawarty ŚW. BONAWENTURA BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA CZĘŚĆ PIERWSZA Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiegoWięcej
ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA
w pobożnych rozmyślaniach zawarty

ŚW. BONAWENTURA
BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA
CZĘŚĆ PIERWSZA
Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiego
Rozdział VIII
O Obrzezaniu i płaczu Pana Jezusa A gdy się spełniło ośm dni... obrzezano Dzieciątko (1). Owóż w dniu tym dwa pamiętne zaszły zdarzenia. Bo najprzód imię, przez które i w którym ludzie dostępują zbawienia, a od wieków nadane Zbawicielowi, gdyż nazwane od Anioła pierwej niżeli się w żywocie poczęło (2), w dniu tym zostało po raz pierwszy na ziemi wymienione i ludziom objawione. I nazwano imię Jego Jezus (3). Zaś Jezus znaczy Zbawiciel, co jest imieniem nad wszelkie imię (4), nie masz bowiem pod słońcem, jak mówi Piotr Apostoł, w żadnym innym imieniu zbawienia (5). Po wtóre, i to wielkiej wagi zdarzenie zaszło dzisiaj, że Pan Jezus wtedy zaczął przenajświętszą krew Swoją za nas przelewać. Tak bowiem wcześnie raczył On za ludzi cierpieć, i Ten który grzechu nie popełnił, zaledwie …Więcej
urielrafael
Owóż z dniem dzisiejszym, to jest od chwili w której Pan Jezus odbył Obrzezanie, ustaje obrzezanie cielesne, ustaje ten Obrzęd Starego Zakonu, a w …Więcej
Owóż z dniem dzisiejszym, to jest od chwili w której Pan Jezus odbył Obrzezanie, ustaje obrzezanie cielesne, ustaje ten Obrzęd Starego Zakonu, a w miejsce jego mamy Chrzest, który jest wyższym stopniem łaski, a żadnym dla ciała cierpieniem. Lecz powinniśmy obrzezywać się duchownie, wyrzekając się wszystkiego co zbytkiem trąci, na czym właśnie zawisło ubóstwo; albowiem rzeczywiście ubogi, jest duchownie jakby obrzezany. I według świętego Bernarda (7), to właśnie w krótkich słowach zaleca nam Apostoł mówiąc: Mając żywność i czym się odziać, na tym poprzestawajmy (8). Przy tym duchowne obrzezanie rozciągać się powinno do wszystkich zmysłów; a przeto co do wzroku, słuchu, smaku, dotykania, trzeba się umartwiać, ale najbardziej w mowie. Wielomówstwo jest wadą najgorszą, a Bogu i ludziom niemiłą. Powinniśmy tedy co do języka być obrzezanymi, to jest mało mówić i tylko o rzeczach pożytecznych. Znakiem jest to lekkomyślności gdy kto wiele mówi, a stąd milczenie jest cnotą, i nie bez słusznej …Więcej
urielrafael
A gdy się spełniło ośm dni... obrzezano Dzieciątko (1). Owóż w dniu tym dwa pamiętne zaszły zdarzenia. Bo najprzód imię, przez które i w którym …Więcej
A gdy się spełniło ośm dni... obrzezano Dzieciątko (1). Owóż w dniu tym dwa pamiętne zaszły zdarzenia. Bo najprzód imię, przez które i w którym ludzie dostępują zbawienia, a od wieków nadane Zbawicielowi, gdyż nazwane od Anioła pierwej niżeli się w żywocie poczęło (2), w dniu tym zostało po raz pierwszy na ziemi wymienione i ludziom objawione. I nazwano imię Jego Jezus (3). Zaś Jezus znaczy Zbawiciel, co jestimieniem nad wszelkie imię (4), nie masz bowiem pod słońcem, jak mówi Piotr Apostoł,w żadnym innym imieniu zbawienia (5). Po wtóre, i to wielkiej wagi zdarzenie zaszło dzisiaj, że Pan Jezus wtedy zaczął przenajświętszą krew Swoją za nas przelewać. Tak bowiem wcześnie raczył On za ludzi cierpieć, i Ten który grzechu nie popełnił, zaledwie się narodził, a już ponosi za nas karę.
Ulituj się więc nad Nim, i wraz z Nim zapłacz, gdyż dziś bardzo On płakał. W podobnych bowiem uroczystościach chociaż wielce cieszyć się nam wypada, przez wzgląd na to jak zbawiennymi dla nas były tajemnice …Więcej
urielrafael
2255

Żywot Chrystusa Pana / O narodzeniu się Chrystusa Pana / - Św. Bonawentura.

ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA w pobożnych rozmyślaniach zawarty ŚW. BONAWENTURA BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA CZĘŚĆ PIERWSZA Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiegoWięcej
ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA
w pobożnych rozmyślaniach zawarty

ŚW. BONAWENTURA
BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA
CZĘŚĆ PIERWSZA
Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiego
Rozdział VII
O narodzeniu się Chrystusa Pana, i innych rzeczach Po upływie dziewięciu miesięcy od Zwiastowania, wyszedł dekret od Cesarza Augusta, aby spisano cały świat (1); a każdy mieszkaniec w tym celu stawić się miał w mieście z którego pochodził. Józef więc chcąc się udać do Betleemu jako miasta ojczystego, wiedząc że zbliżała się chwila w której Małżonka Jego miała porodzić, zaprowadził Ją tam z Sobą. Odbywa więc znowu przenajświętsza Panna tę długą drogę, Betleem bowiem położone jest blisko Jerozolimy od pięciu do sześciu mil (włoskich) od tego miasta. Wiedli zaś ze sobą wołu i osła, podróżując jak ubodzy kupcy sprzedający bydło. Przybywszy do Betleemu, ponieważ biednymi byli, a wielu się tam z tegoż powodu nagromadziło, pomieszczenia znaleźć nie mogli. A tu ulituj się nad przenajświętszą …Więcej
urielrafael
Lecz mogłaś zauważać, że przy narodzeniu Jezusa, tak w Nim jak i w Maryi, obok ubóstwa, jaśnieje i najgłębsza pokora; albowiem nie wzgardzili stajenką …Więcej
Lecz mogłaś zauważać, że przy narodzeniu Jezusa, tak w Nim jak i w Maryi, obok ubóstwa, jaśnieje i najgłębsza pokora; albowiem nie wzgardzili stajenką, ani bydełkiem, ani siankiem, ani całą tą biedotą. Bo też tę cnotę i Zbawiciel i przenajświętsza Panna, w każdej sprawie Swojej, jak najdoskonalej spełniali, i nam najszczególniej polecili. Z największą przeto usilnością, ćwiczmy się w tej cnocie: bez niej bowiem nie masz zbawienia, gdyż żadna sprawa nasza do której przymieszałaby się pycha, Panu Bogu podobać się nie może. Według świętego Augustyna (9), pycha z Aniołów zrobiła szatanów, a pokora czyni ludzi podobnymi Aniołom. A święty Bernard powiada: "Jakim sądzisz trzeba aby się stał człowiek, żeby miejsce strąconego anioła zajął? Wszak pycha już raz wkradłszy się pomiędzy mieszkańców niebieskich, zgubiła z nich liczbę niemałą. Czyż więc ona nie jest tam w nienawiści, i czyż błogosławione duchy które jej nie uległy, nie brzydzą się w najwyższym stopniu tą morową zarazą? Bądźcie pewni …Więcej
urielrafael
Po upływie dziewięciu miesięcy od Zwiastowania, wyszedł dekret od Cesarza Augusta, aby spisano cały świat (1); a każdy mieszkaniec w tym celu stawić …Więcej
Po upływie dziewięciu miesięcy od Zwiastowania, wyszedł dekret od Cesarza Augusta, aby spisano cały świat (1); a każdy mieszkaniec w tym celu stawić się miał w mieście z którego pochodził. Józef więc chcąc się udać do Betleemu jako miasta ojczystego, wiedząc że zbliżała się chwila w której Małżonka Jego miała porodzić, zaprowadził Ją tam z Sobą. Odbywa więc znowu przenajświętsza Panna tę długą drogę, Betleem bowiem położone jest blisko Jerozolimy od pięciu do sześciu mil (włoskich) od tego miasta. Wiedli zaś ze sobą wołu i osła, podróżując jak ubodzy kupcy sprzedający bydło.
Przybywszy do Betleemu, ponieważ biednymi byli, a wielu się tam z tegoż powodu nagromadziło, pomieszczenia znaleźć nie mogli. A tu ulituj się nad przenajświętszą Panną: bo patrz, oto wątła i młodziutka, gdyż zaledwie lat piętnaście miała, po długiej podróży strudzona, z przykrością znajdująca się pomiędzy obcymi, pragnie wypoczynku, a nigdzie przytułku znaleźć nie może. Wszyscy odprawiają Ją z niczym wraz z …Więcej
urielrafael
2221

Żywot Chrystusa Pana/Jak Józef zamierzał sie rozstać z Maryja, i jakie Pan Bóg dopuscił na Swoich strapienie/ - Św. Bonawentura.

ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA w pobożnych rozmyślaniach zawarty ŚW. BONAWENTURA BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA CZĘŚĆ PIERWSZA Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiegoWięcej
ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA
w pobożnych rozmyślaniach zawarty

ŚW. BONAWENTURA
BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA
CZĘŚĆ PIERWSZA
Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiego
Rozdział VI
Jak Józef zamierzał rozstać się z Maryją, i jakie Pan Bóg dopuścił na Swoich strapienie Gdy tedy przemieszkiwali społem przenajświętsza Panna z małżonkiem Swoim, a Dzieciątko Jezus rosło w żywocie Matki, poznawszy Józef że Maryja jest brzemienną, zmartwił się niezmiernie. A tu uważaj dobrze, gdyż się z tego wiele pożytecznych rzeczy nauczyć możesz. Jeśli zaś nie domyślasz się dlaczego Syn Boży chciał by MatkaJego miała małżonka, kiedy oraz chciał by na zawsze dziewicą pozostała, – tedy masz wiedzieć że z trzech powodów taką była wola Jego. A mianowicie żeby brzemienność nie stała się powodem Jej zniesławienia; by miała opiekę i towarzystwo męża, i na koniec żeby przyjście na świat Syna Bożego, przed szatanem zatajonym zostało. Często więc Józef przypatrywał się małżonce swojej, a …Więcej
urielrafael
Józef tedy wypytywał o szczegóły cudownego poczęcia, które mu przenajświętsza Panna najdokładniej opowiedziała, z czego i on, nie myśląc już o …Więcej
Józef tedy wypytywał o szczegóły cudownego poczęcia, które mu przenajświętsza Panna najdokładniej opowiedziała, z czego i on, nie myśląc już o odejściu, i małżonka jego wielce się cieszyli. Przeczysta miłość jego ku Niej, nad wszelki wyraz się wzmogła; najtroskliwiej się Nią opiekował, i oboje żyli szczęśliwie, chociaż byli bardzo ubodzy.
Przebywa więc Pan Jezus zamknięty w łonie matki aż do dziewiątego miesiąca jak inne dzieci. Pozostaje tam dobrotliwie i cierpliwie, wyczekując właściwej chwili. Lituj się przeto nad Nim, że aż do takiej głębokiej pokory zejść raczył. Toteż powinni byśmy bardzo tę cnotę miłować, a nigdy nie nadymać się wyniosłością i dobrym mniemaniem o sobie, kiedy do tego stopnia poniżył się Pan najwyższego majestatu. Za to zaś powtórne dobrodziejstwo (licząc pierwszym stworzenie człowieka), za to tak długie przez wzgląd na nas zamknięcie się w łonie matki, nigdy Panu naszemu godnie wypłacić się nie możemy. Przynajmniej więc bierzmy to do serca i najżywsze składajmy …Więcej
urielrafael
Gdy tedy przemieszkiwali społem przenajświętsza Panna z małżonkiem Swoim, a Dzieciątko Jezus rosło w żywocie Matki, poznawszy Józef że Maryja jest …Więcej
Gdy tedy przemieszkiwali społem przenajświętsza Panna z małżonkiem Swoim, a Dzieciątko Jezus rosło w żywocie Matki, poznawszy Józef że Maryja jest brzemienną, zmartwił się niezmiernie. A tu uważaj dobrze, gdyż się z tego wiele pożytecznych rzeczy nauczyć możesz. Jeśli zaś nie domyślasz się dlaczego Syn Boży chciał by MatkaJego miała małżonka, kiedy oraz chciał by na zawsze dziewicą pozostała, – tedy masz wiedzieć że z trzech powodów taką była wola Jego. A mianowicie żeby brzemienność nie stała się powodem Jej zniesławienia; by miała opiekę i towarzystwo męża, i na koniec żeby przyjście na świat Syna Bożego, przed szatanem zatajonym zostało.
Często więc Józef przypatrywał się małżonce swojej, a martwił się i niepokoił. Okazywał Jej oblicze zafrasowane, a nawet odwracał się od Niej jakby od zawiniającej, gdyż podejrzewał Ją o przeniewierzenie się małżeńskie. Widzisz tedy jak oto Pan Bóg dopuszcza na Swoich strapienia i próby dla ich zasługi. Bo przyszło nawet aż do tego, że Józef chciałWięcej
urielrafael
2234

Żywot Chrystusa Pana/Jak Przenajświętsza Panna nawiedza Elżbietę.I jak ułożone zostały hymny ,,Magnificat,, i ,,Benedictus,,- Św.Bonawentura

ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA w pobożnych rozmyślaniach zawarty ŚW. BONAWENTURA BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA CZĘŚĆ PIERWSZA Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiegoWięcej
ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA
w pobożnych rozmyślaniach zawarty

ŚW. BONAWENTURA
BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA
CZĘŚĆ PIERWSZA
Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiego
Rozdział V
Jak przenajświętsza Panna nawiedza Elżbietę. I jak ułożone zostały hymny "Magnificat" i "Benedictus" Potem, przenajświętsza Panna przypomniawszy Sobie to co Anioł powiedział o Jej krewnej Elżbiecie, postanowiła nawiedzić ją dla złożenia jej powinszowań, a także dla służenia jako chorej. Udała się więc zaraz z małżonkiem Swoim Józefem z Nazaretu do miasta w którym mieszkała Elżbieta, a odległego od Jerozolimy około mil (włoskich) czternastu albo piętnastu. I nie powstrzymuje Ją od tego długa i trudząca podróż, lecz niezwłocznie puszcza się w drogę i odbywa ją z pośpiechem (1) gdyż pragnęła jak najkrócej być widzianą pomiędzy ludźmi. A przy tym, chociaż poczęła Syna, nie doznawała tej ociężałości której podpadają inne niewiasty brzemienne. Pan Jezus bowiem nie ciężył Matce. Patrz więc …Więcej
urielrafael
Przenajświętsza Panna zabawiła tam około trzech miesięcy, doglądając Elżbietę i usługując jej w czym tylko mogła, pokornie, z uszanowaniem i uległością …Więcej
Przenajświętsza Panna zabawiła tam około trzech miesięcy, doglądając Elżbietę i usługując jej w czym tylko mogła, pokornie, z uszanowaniem i uległością, jakby zapomniała że jest matką Boga i całego świata Królową. O! cóż to za dom, co za komnata, co za łoża w których mieszkają i spoczywają takie matki, takimi synami brzemienne, Maryja i Elżbieta, Jezus i Jan Chrzciciel! A tamże przebywają i ci dwaj najczcigodniejsi starcy: Zachariasz i Józef.
Owóż, gdy nadeszła na to właściwa pora, Elżbieta porodziła syna, którego przenajświętsza Panna wzięła na ręce, i z największą troskliwością wszelkie potrzebne około nowonarodzonego starania dopełniła. Niemowlę zaś, jakby rozumem obdarzone, wpatrywało się w Nią mile; a gdy je podać chciała matce, do Niej twarzyczkę zwracało, do Niej tylko przymilało się; a Ona je łaskawie pieściła i serdecznie całowała. Uważaj więc co to za niewymowne szczęście dla Jana! Nikt jeszcze takiej piastunki nie miał. A i wiele innych wyliczają przywilejów jego, których …Więcej
urielrafael
Potem, przenajświętsza Panna przypomniawszy Sobie to co Anioł powiedział o Jej krewnej Elżbiecie, postanowiła nawiedzić ją dla złożenia jej powinszowań …Więcej
Potem, przenajświętsza Panna przypomniawszy Sobie to co Anioł powiedział o Jej krewnej Elżbiecie, postanowiła nawiedzić ją dla złożenia jej powinszowań, a także dla służenia jako chorej. Udała się więc zaraz z małżonkiem Swoim Józefem z Nazaretu do miasta w którym mieszkała Elżbieta, a odległego od Jerozolimy około mil (włoskich) czternastu albo piętnastu. I nie powstrzymuje Ją od tego długa i trudząca podróż, lecz niezwłocznie puszcza się w drogę i odbywa ją z pośpiechem (1) gdyż pragnęła jak najkrócej być widzianą pomiędzy ludźmi. A przy tym, chociaż poczęła Syna, nie doznawała tej ociężałości której podpadają inne niewiasty brzemienne. Pan Jezus bowiem nie ciężył Matce.
Patrz więc jak oto idzie Sama z mężem tylko, a podróżuje nie w powozie lecz pieszo. Królowa nieba i ziemi, nie ma przy Sobie ani straży zbrojnej, ani wysokich dostojników, ani pokojówek i panien służebnych. Towarzyszą zaś Jej ubóstwo, pokora, skromność i wszelkich cnót poczet. A i Pan z Nią jest z wielkim i zaszczytnym …Więcej
urielrafael
3253

Żywot Chrystusa Pana/ O wcieleniu się Chrystusa Pana/ - Św.Bonawentura.

ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA w pobożnych rozmyślaniach zawarty ŚW. BONAWENTURA BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA CZĘŚĆ PIERWSZA Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiegoWięcej
ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA
w pobożnych rozmyślaniach zawarty

ŚW. BONAWENTURA
BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA
CZĘŚĆ PIERWSZA
Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiego
Rozdział IV
O wcieleniu się Chrystusa Pana Gdy tedy przyszło wypełnienie czasu (1), przenajświętsza Trójca wzruszona miłosierdziem, i przychylając się do próśb duchów niebieskich, dla zbytniej miłości Swojej którą nas umiłowała (2), postanowiła poratować ród ludzki przez Wcielenie się Słowa przedwiecznego. Przenajświętsza Panna wróciła już była wtedy do Nazaretu, i oto Bóg wszechmogący przywołał Archanioła Gabriela i rzekł do niego: "Udaj się do najmilszej córki naszej Maryi poślubionej Józefowi, a która droższą Nam jest nad wszystkie stworzenia, i powiedz Jej, że Syn mój pożądał śliczności Jej (3), i wybrał Ją Sobie za matkę. Proś więc Ją by Go z wielkim weselem serca przyjęła, gdyż przez Nią postanowiłem dopełnić zbawienia całego rodu ludzkiego, i chcę w niepamięć puścić zniewagę wyrządzoną …Więcej
urielrafael
Zastanów się przeto jak wielka jest dnia owego uroczystość, a raduj się na sercu obchodząc dzień wesela (6), gdyż nic podobnego i nigdy od wieków i …Więcej
Zastanów się przeto jak wielka jest dnia owego uroczystość, a raduj się na sercu obchodząc dzień wesela (6), gdyż nic podobnego i nigdy od wieków i aż dotąd nie zaszło. Jest to bowiem uroczystość Boga Ojca, który wyprawia wesele Syna Swego zaślubiającego naturę ludzką, z którą w dniu tym tenże Syn połączył się nierozdzielnie. Jest to dzień uroczysty Syna Bożego, jako Jego narodzenia się w łonie Matki, jak później z niego narodzi się światu. Jest to uroczystość Ducha Świętego, gdyż przecudna i przechwalebna sprawa Wcielenia Jemu się przypisuje, i w tym to dniu począł On objawiać Swoją szczególną dobrotliwość względem rodu ludzkiego. Jest to dzień najświetniejszej uroczystości Pani naszej, która przez Ojca za Córkę, przez Syna za Matkę, a przez Ducha Świętego za Oblubienicę uznaną i przybraną została. Jest to dzień uroczystości całego dworu niebieskiego, gdyż rozpoczyna się jego naprawa. Jest to tym bardziej uroczystość całego rodu ludzkiego, gdyż już dopełnia się jego zbawienie i odkupienie …Więcej
urielrafael
Naucz się przeto i ty, za przykładem przenajświętszej Panny, zachowywać milczenie, i małomówstwo zamiłuj, jako cnotę wielką i nader pożyteczną. Maryja …Więcej
Naucz się przeto i ty, za przykładem przenajświętszej Panny, zachowywać milczenie, i małomówstwo zamiłuj, jako cnotę wielką i nader pożyteczną. Maryja też po dwakroć słuchała, zanim raz przemówiła. Obrzydliwością jest bowiem wielomówna dziewica.
Anioł zaś pojmując powody Jej powątpiewania, rzekł: "Nie bój się Maryja, i nie wstydź się pochwał jakie Ci wygłosiłem, gdyż tak jest w istocie. Nie tylko bowiem jesteśłaski pełną, lecz takową dla całego rodu ludzkiego odzyskałaś, i odnalazłaś ją u Boga. Bo oto poczniesz i porodzisz Syna Boganajwyższego, który obrał Cię za Matkę Swoją, i zbawi wszystkich nadzieję w Nim pokładających". Wtedy Maryja odpowiedziała; wszakże ani potwierdzała ani zbijała powyższe pochwały, lecz starała się dowiedzieć jak to wszystko się spełni; to jest czy przez to dziewictwo Jej zagrożonym nie zostanie. Spytała przeto Anioła w jaki sposób zapowiedziane przez niego Jej poczęcie ma nastąpić, mówiąc: "Jakoż się to stanie kiedy dziewictwo nieodwołalnie Bogu Mojemu …Więcej
Jeszcze jeden komentarz
urielrafael
2225

Żywot Chrystusa Pana/ O życiu Maryi Panny i Jej siedmiorakiej prośbie/ - Św. Bonawentura.

ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA w pobożnych rozmyślaniach zawarty ŚW. BONAWENTURA BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA CZĘŚĆ PIERWSZA Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiegoWięcej
ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA
w pobożnych rozmyślaniach zawarty

ŚW. BONAWENTURA
BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA
CZĘŚĆ PIERWSZA
Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiego
Rozdział III
O życiu Maryi Panny i Jej siedmiorakiej prośbie Co się tyczy przenajświętszej Panny w której zaszło Wcielenie, możemy najprzód życie Jej rozpamiętywać. – Masz tedy wiedzieć że gdy zaledwie lat trzy miała (1), rodzice zaofiarowali Ją w Świątyni, przy której pozostawała do czternastego roku. O niektórych zaś szczegółach Jej tam pobytu, dowiadujemy się z objawień jakie uczyniła pewnej pobożnej słudze Swojej, a tą zdaje się była błogosławiona Elżbieta Opatka, której święto obchodzimy. W tych tedy objawieniach, pomiędzy innymi oto jest co powiedziała jej przenajświętsza Panna: "Gdy Ojciec i Matka umieścili mnie w Świątyni, z całego serca uczyniłam postanowienie Boga mieć za Ojca, i pobożnie a często rozważałam czym mogłabym przypodobać się Mu, by raczył mi udzielać łaski Swojej. Także …Więcej
urielrafael
Po wtóre prosiłam żebym mogła miłować bliźniego, według woli i upodobania Boskiego, i żeby mi dał miłować to wszystko co Sam miłuje i co jest Mu …Więcej
Po wtóre prosiłam żebym mogła miłować bliźniego, według woli i upodobania Boskiego, i żeby mi dał miłować to wszystko co Sam miłuje i co jest Mu drogim.
Po trzecie prosiłam aby mi dał nienawidzieć i wystrzegać się tego wszystkiego co Sam nienawidzi.
Po czwarte, prosiłam o pokorę, cierpliwość, dobrotliwość, łagodność, i o wszelkie cnoty przez które miłą stać bym się mogła w obliczu Jego.
Po piąte, prosiłam by dał mi doczekać chwili, kiedy już narodzi się ta przebłogosławiona Dziewica, która Syna Bożego miała wydać na świat; i żeby do tej pory dochował mi wzrok, bym na Nią patrzyć mogła; język bym nim chwałę Jej głosiła; ręce bym Jej nimi służyła; nogi bym za Nią jako Jej sługa chodziła; kolana bym, padając na nie mogła cześć oddawać Synowi Bożemu w Jej łonie zamkniętemu.
Po szóste, prosiłam o łaskę posłuszeństwa rozkazom i rozporządzeniom Wielkiego Kapłana Świątyni.
Po siódme, prosiłam Boga by Świątynię i lud Swój na służbę Swoją zachowywać raczył".

Co wysłuchawszy sługa Chrystusowa mająca …Więcej
urielrafael
Co się tyczy przenajświętszej Panny w której zaszło Wcielenie, możemy najprzód życie Jej rozpamiętywać. – Masz tedy wiedzieć że gdy zaledwie lat trzy …Więcej
Co się tyczy przenajświętszej Panny w której zaszło Wcielenie, możemy najprzód życie Jej rozpamiętywać. – Masz tedy wiedzieć że gdy zaledwie lat trzy miała (1), rodzice zaofiarowali Ją w Świątyni, przy której pozostawała do czternastego roku. O niektórych zaś szczegółach Jej tam pobytu, dowiadujemy się z objawień jakie uczyniła pewnej pobożnej słudze Swojej, a tą zdaje się była błogosławiona Elżbieta Opatka, której święto obchodzimy. W tych tedy objawieniach, pomiędzy innymi oto jest co powiedziała jej przenajświętsza Panna: "Gdy Ojciec i Matka umieścili mnie w Świątyni, z całego serca uczyniłam postanowienie Boga mieć za Ojca, i pobożnie a często rozważałam czym mogłabym przypodobać się Mu, by raczył mi udzielać łaski Swojej. Także starałam się by Mnie wyuczono prawa Boskiego. Ze wszystkich jednak przykazań Boskich, głównie trzy wzięłam do serca a mianowicie: Będziesz miłował Boga twego, ze wszystkiego serca twego, ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej siły twojej; podobnież to …Więcej
urielrafael
3241

Żywot Chrystusa Pana / O zapasach Miłosierdzia ze Sprawiedliwoscia i Pokoju z Prawda/ - Św. Bonawentura.

ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA w pobożnych rozmyślaniach zawarty ŚW. BONAWENTURA BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA CZĘŚĆ PIERWSZA Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiegoWięcej
ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA
w pobożnych rozmyślaniach zawarty

ŚW. BONAWENTURA
BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA
CZĘŚĆ PIERWSZA
Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiego
Rozdział II
O zapasach Miłosierdzia ze Sprawiedliwością i Pokoju z Prawdą Na te słowa Miłosierdzie zakołatało do serca Ojca przedwiecznego aby ratował ludzi, i Pokój za tymże przemawiał; lecz opierała się temu Prawda mająca za sobą Sprawiedliwość. I wszczęła się między nimi sprzeczka wielka, jak to święty Bernard (1) pięknie i obszernie opisuje, a co ja o ile będę mógł w najkrótszych słowach powtórzę. Często bowiem jego miodopłynne ustępy przytaczać tu zamierzam, lecz po większej części streszczając takowe, dla uniknięcia rozwlekłości. I oto jest skrócony cały jego ustęp o którym mowa: Miłosierdzie tedy w te słowa przemówiło do Boga: "Izaliż na wieki odrzucisz Panie? Czyli nie przydasz abyś jeszcze był łaskaw?" (2). I długo tak do uszu Boskich szeptało, a Pan Bóg powiedział: "Zwołać potrzeba …Więcej
urielrafael
Miarkuj więc z tego jak wielkim złem był i jest zawsze grzech, i jak niezmiernie trudno wynaleźć nań ratunek. Powyższe też przymioty Boga zgodziły …Więcej
Miarkuj więc z tego jak wielkim złem był i jest zawsze grzech, i jak niezmiernie trudno wynaleźć nań ratunek. Powyższe też przymioty Boga zgodziły się na to, że zaradzić temu mógł tylko Syn Boży. Osoba bowiem Ojca ma w sobie coś przerażającego jako przedstawiająca głównie potęgę Boską, a stąd Pokój i Miłosierdzie mogły, że tak powiem niedowierzać jej w tej sprawie. Osoba zaś Ducha Świętego jest samą dobrotliwością, więc znowu Prawda i Sprawiedliwość bały się jej zaufać. Osoba przeto Syna, jako środek trzymająca, wybraną została na zaradzenie wszystkiemu. Wszakże uważaj że to co tu mówię nie dosłownie masz brać i rozumieć, lecz w znaczeniu przenośnym.
Owóż, wtedy to spełniło się proroctwo mówiące: Miłosierdzie i Prawda spotykały się z sobą; Sprawiedliwość i Pokój pocałowały się (13). I w ten sposób możemy rozpamiętywać to co wtedy w niebie zaszło.
urielrafael
Z wątpliwością więc takową odniesiono się do Syna Bożego, przed którym Prawda i Miłosierdzie swoje powtórzyły, a Prawda przydała: "Przyznaję Panie …Więcej
Z wątpliwością więc takową odniesiono się do Syna Bożego, przed którym Prawda i Miłosierdzie swoje powtórzyły, a Prawda przydała: "Przyznaję Panie, że Miłosierdzie chwalebną jest ożywione gorliwością, lecz uwłaczającą Sprawiedliwości, gdyż bardziej jej chodzi o uwolnienie od kary przestępcę, aniżeli o zabezpieczenie praw własnej siostry". A Miłosierdzie: "Ty zaś obojgu nie przepuszczasz, i takim się unosisz gniewem na przestępcę, że nim dotykasz i siostrę". Pomimo jednak tego Prawda silnie nastawała i rzekła: "Panie sprawa ta przeciw Tobie samemu się zwraca, i wypada mieć się na baczności, by Słowo Ojca przedwiecznego nie stało się próżnym". Lecz wtedy zawołał Pokój: "Przestańcie w ten sposób przemawiać; nie przystoi by pomiędzy przymiotami Boga zachodziła sprzeczka".
Widzisz więc tu zapasy wielkie, i jak po jednej tak i po drugiej stronie silne i słuszne wymagania. Zdawało się też, że w rozstrzygnięciu sprawy człowieka nie da się pogodzić Miłosierdzie z Prawdą. Aż oto Król najwyższy …Więcej
Jeszcze jeden komentarz
urielrafael
1267

Żywot Chrystusa Pana /O usilnym posrednictwie za nami Aniołów/ - Św. Bonawentura

ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA w pobożnych rozmyślaniach zawarty ŚW. BONAWENTURA BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA CZĘŚĆ PIERWSZA Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiegoWięcej
ŻYWOT PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA
w pobożnych rozmyślaniach zawarty

ŚW. BONAWENTURA
BISKUP I DOKTOR KOŚCIOŁA
CZĘŚĆ PIERWSZA
Od narodzenia Pańskiego do rozpoczęcia przez Niego życia apostolskiego
Rozdział I.
O usilnym pośrednictwie za nami Aniołów Gdy od bardzo już dawnego czasu, bo od lat przeszło pięciu tysięcy, jęczał w nędzy ród ludzki, i nikt wskutek grzechu pierwszego człowieka do ojczyzny niebieskiej dostać się nie mógł, błogosławione duchy anielskie, litując się nad tak wielkim nieszczęściem, a i o własnych szkód naprawę zapobiegliwi, chociaż przedtem niejednokrotnie już to czynili, kiedy jednak poznali iż przyszło wypełnienie czasu (1), z większą jeszcze gorącością i usilniej wstawiali się za ludźmi do Boga. Wszyscy upadłszy na twarze przed Jego tronem, w te słowa przemówili: "Panie! spodobało się Majestatowi Twojemu stworzyć z dobroci Twojej istotę rozumną to jest człowieka, aby on dostając się do nieba, zapełniał pomiędzy nami miejsce przez odpadłych braci naszych opróżnione …Więcej
urielrafael
O usilnym pośrednictwie za nami Aniołów Gdy od bardzo już dawnego czasu, bo od lat przeszło pięciu tysięcy, jęczał w nędzy ród ludzki, i nikt wskutek …Więcej
O usilnym pośrednictwie za nami Aniołów
Gdy od bardzo już dawnego czasu, bo od lat przeszło pięciu tysięcy, jęczał w nędzy ród ludzki, i nikt wskutek grzechu pierwszego człowieka do ojczyzny niebieskiej dostać się nie mógł, błogosławione duchy anielskie, litując się nad tak wielkim nieszczęściem, a i o własnych szkód naprawę zapobiegliwi, chociaż przedtem niejednokrotnie już to czynili, kiedy jednak poznali iż przyszło wypełnienie czasu (1), z większą jeszcze gorącością i usilniej wstawiali się za ludźmi do Boga. Wszyscy upadłszy na twarze przed Jego tronem, w te słowa przemówili: "Panie! spodobało się Majestatowi Twojemu stworzyć z dobroci Twojej istotę rozumną to jest człowieka, aby on dostając się do nieba, zapełniał pomiędzy nami miejsce przez odpadłych braci naszych opróżnione. Lecz oto prawie wszyscy ludzie giną, i mało kto z nich się zbawia, tak że w przeciągu lat tylu patrzymy jak nad mnóstwem dusz odnoszą zwycięstwo wrogowie nasi, i zamiast żeby tu opróżnione miejsca zapełniały …Więcej
urielrafael
6269

Na Niedzielę IV ADWENTU KAZANIE - O trzech wielkich pobudkach do ciągłego pracowania na zbawienie, Ks.Zygmunt Golian.

Na Niedzielę IV Adwentu KAZANIE O trzech wielkich pobudkach do ciągłego pracowania na zbawienie (1) Ks. Zygmunt Golian TREŚĆ: Wstęp: Jan św. nie znalazł posłuchu – co smutniejsza i Kościół prawiący …Więcej
Na Niedzielę IV Adwentu
KAZANIE
O trzech wielkich pobudkach do ciągłego pracowania na zbawienie (1)
Ks. Zygmunt Golian
TREŚĆ:
Wstęp: Jan św. nie znalazł posłuchu – co smutniejsza i Kościół prawiący o zbawieniu niezrozumiany przez ludzi – a przecież 1° zbawienie jest sprawą najważniejszą, 2° jest sprawą najniepewniejszą, 3° raz stracone już nigdy naprawić się nie da.
I. Część: 1. Widzenie św. Franciszka – zostajemy między niebem i piekłem. – 2. Grzesznych lekkomyślność wobec pewnej zguby. – 3. Czemu Święci tyle czynili dla zbawienia – czy ich czekała inna przyszłość. – 4. Wobec śmierci, po której wieczność, my troskliwi o doczesność – słowa św. Cezaryusza – 5. Nic nie zastąpi straty duszy. – 6. Co Bóg uczynił dla zbawienia duszy. – 7. Co my czynimy.
II. Część. 1. Słowa św. Eucheryusza – wieczność na niepewne. – 2. Trwoga Bernarda św. na myśl o wieczności. – 3. Niepewny swego zbawienia i najpobożniej żyjący. – 4. Nieuzasadniona pewność wobec wieczności. – 5. Jeśli to wszystko nieprawda co …Więcej
urielrafael
I właśnie dla tej najważniejszej sprawy, proszę was o te pół godziny, a ku zapaleniu serc waszych świętym ogniem żalu i dobrych postanowień, zakończę …Więcej
I właśnie dla tej najważniejszej sprawy, proszę was o te pół godziny, a ku zapaleniu serc waszych świętym ogniem żalu i dobrych postanowień, zakończę wielkim i pięknym przykładem, jaki nam daje w tej mierze młody męczennik Dioskor. Porwany i przywleczony aż do stóp tronu jednego z najokropniejszych tyranów Decjusza, i zapytany przezeń z okropnym gniewem, kto by był, odpowiedział nieustraszony: "Chrześcijanin jestem, i przez to wyznanie chcę zbawić duszę moją". Kto jest twoim ojcem? zapytał dalej tyran, a młodzieniec odparł z równą odwagą: Chrześcijanin jestem! Twoja ojczyzna? Chrześcijanin jestem! Miejsce twego urodzenia? Chrześcijanin jestem! Twoje zatrudnienie? Chrześcijanin jestem! Jak to – tak odpowiadasz wobec majestatu cesarza Rzymu, pana świata? Każę cię skrępować i szarpać twe ciało, kawałek po kawałku, każę cię palić na wolnym ogniu, każę ci żywcem wydrzeć wnętrzności? – A ja to wszystko chętnie wycierpię dla zbawienia duszy mojej, bo chrześcijaninem jestem. Groźby i katy i …Więcej
urielrafael
1. Mówi św. Eucheryusz, że szaleństwem nad wszelkie szaleństwo, jest zaniedbywać sprawy zbawienia duszy: Supra omnem errorem est negligere salutis …Więcej
1. Mówi św. Eucheryusz, że szaleństwem nad wszelkie szaleństwo, jest zaniedbywać sprawy zbawienia duszy: Supra omnem errorem est negligere salutis negotium. I w samej rzeczy, o najdrożsi, wy co dla spraw światowych tyle okazujecie rozsądku, zastanowienia, powiedzcie, nie jestże szaleństwem dla jednej życia chwili (bo życie to choćby najdłuższe, jest zawsze chwilą), stawiać na niepewne wieczność. Zważcie te dwa wyrazy: Wieczność na niepewne! Wieczność, którą sobie zapewnić, jest w ręku naszym. I możnaż nie podejmować wszystkiego, aby ją tylko zapewnić? Możnaż dla jej zapewnienia tak nic nie czynić, owszem wszystko czynić, aby ją stracić? Skąd pochodzi to szaleństwo? Ach! opiliście się z tego kielicha trucizny, o którym mówi Izajasz, i upojeni zapominacie, kto jesteście? na co jesteście? Dokąd zdążacie, gdzie i jaki wam koniec? Czy jesteście w samej rzeczy ludźmi, lub po prostu zwierzętami jak inne zwierzęta, lub czczymi tylko widmami? Och, Boże! jakie zapomnienie, – jakie szaleństwo!Więcej
4 więcej komentarzy
urielrafael
3220

O Królestwie Chrystusowym /ćwiczenia duchowne/- O.Tomasz Młodzianowski SI

ĆWICZENIA DUCHOWNE O. TOMASZ MŁODZIANOWSKI SI (*) ROZMYŚLANIE O Królestwie Chrystusowym Przygotowanie 1. Wyobraź sobie, że widzisz synagogi, wsie i miasta, w których Chrystus Pan przebywał, opowiadając …Więcej
ĆWICZENIA DUCHOWNE
O. TOMASZ MŁODZIANOWSKI SI (*)
ROZMYŚLANIE
O Królestwie Chrystusowym
Przygotowanie 1. Wyobraź sobie, że widzisz synagogi, wsie i miasta, w których Chrystus Pan przebywał, opowiadając królestwo Boże.
Przygotowanie 2. Proś Boga, abyś się nie okazał głuchym na wołanie Chrystusa, ale żebyś był gotów do pójścia za Jego głosem i ulegania we wszystkim.
PUNKT I.
Wystaw sobie w duszy króla, którego nie zabiegi, nie stronnictwa, ale Bóg sam niejako szczególnym swym zrządzeniem na tronie umieścił. Co do szlachetności, co do waleczności, co do sprawiedliwości, ani wyższego nadeń, ani równego nie ma na ziemi. Inni, jacy są, nie dorównywają mu pod względem przymiotów, jakie on posiada; widzą i uznają, że pod każdym względem ich przewyższa, czują się odeń niższymi i okazują mu ze swej strony głęboką cześć i uszanowanie. Patrz, co ten król zamierza, słuchaj co mówi: "Chciałbym – są jego słowa – dla dobra ludów niewiernych wszystkie ich kraje pozyskać berłu mojemu. Naturalnie, że tego …Więcej
urielrafael
PUNKT III. Zważ, jak odpowiadać powinni królowi dobremu i hojnemu wierni poddani i chętnie na każde jego skinienie okazywać się gotowymi. Przeciwnie,…Więcej
PUNKT III.
Zważ, jak odpowiadać powinni królowi dobremu i hojnemu wierni poddani i chętnie na każde jego skinienie okazywać się gotowymi. Przeciwnie, jeśliby kto nie słuchał, jeśliby sobie jego wolę lekceważył; jakąż by na siebie przyganę u wszystkich wywołał, jaką niechęć ku sobie obudził, jakim złym żołnierzem przedstawił.
Zastosuj to do Chrystusa Pana. Jest to król największego miłowania godzien. Wszystko w Nim za tym miłowaniem przemawia. Czyż nie zaleca ci miłości swojej, gdy zważywszy, co robi, co mówi, zdaje się, że bardziej ciebie ceni, niż siebie. Abyś ty miał wieczne wesele, z niczym porównać się nie dającą radość, On się smuci, tęskni, dręczy: abyś ty doczesne dobra miał, On wisi obnażony na krzyżu: abyś nie był zmuszony dla zbawienia koniecznie poddawać się biczowaniu, On podjął za ciebie biczowanie: aby nie było koniecznym, żebyś dla zbawienia swego przechodził przez ciernie, gwoździe, lance; żebyś przechodząc ponosił straszne katusze, On za ciebie został cierniem ukoronowany …Więcej
urielrafael
PUNKT II. Wyznaj, że jeśli jesteś przy zdrowych zmysłach, to jak najchętniej winieneś się Chrystusowi na służbę ofiarować i nie czekając na materię do …Więcej
PUNKT II.
Wyznaj, że jeśli jesteś przy zdrowych zmysłach, to jak najchętniej winieneś się Chrystusowi na służbę ofiarować i nie czekając na materię do rozmyślania, sam ją sobie wyszukaj, da Pan łaskę i ziemia serca twego da owoc swój (1). Do własnych twoich myśli, ja ci jeszcze to przydaję.
1. Powinność nasza służenia Chrystusowi jest tak jasną, iż chyba szalony powiedzieć by mógł, że lepiej jest służyć komu innemu.
2. Świat, ciało, szatan, tak są niedołężni, że o siłach własnych bez pomocy Boga, nawet jednej muchy stworzyć nie mogą; a Bóg twój wszystko z niczego stworzył, ciebie samego tobie dał: i czyż nie jest sprawiedliwą, abyś Jemu raczej służył?
3. Co ci za zapłatę może ofiarować szatan, ciało, świat? chyba że zgryzotę sumienia i piekło. Chrystus daje ci szczęście i wesele wieczne: czemuż nie służysz Mu?
4. Jakim cię kiedy dobrodziejstwem obdarzy świat, szatan, ciało, gdy samej natury twórcą jest Bóg? Z drugiej strony morze dobrodziejstw wylewa na cię Pan Bóg, a jeśli te niedostateczne …
Więcej
Jeszcze jeden komentarz
urielrafael
4281

O dwóch chorągwiach, Chrystusa i Lucyfera /ćwiczenia duchowne/ - O. Tomasz Młodzianowski SI

ĆWICZENIA DUCHOWNE O. TOMASZ MŁODZIANOWSKI SI ROZMYŚLANIE O dwóch chorągwiach, Chrystusa i Lucyfera PUNKT I Wyobraź sobie, jak z jednej strony Chrystus, a z drugiej Lucyfer, wzywają ludzi, każdy z …Więcej
ĆWICZENIA DUCHOWNE
O. TOMASZ MŁODZIANOWSKI SI
ROZMYŚLANIE
O dwóch chorągwiach, Chrystusa i Lucyfera
PUNKT I
Wyobraź sobie, jak z jednej strony Chrystus, a z drugiej Lucyfer, wzywają ludzi, każdy z osobna, pod swoją chorągiew.
Wiem Panie, wiem dobrze, że pod Twoją chorągwią stać powinienem; ale cóż kiedy miłość własna umieściła mnie nie pod Twoją. Z wielkim wstydem to wyznaję, że czynami moimi, postępkami moimi, nie Ciebiem Panie umiłował, ale świat, ciało, szatana.
Patrz jak tłumnie grzesznicy postępują za chorągwią Lucyfera, a pomiędzy nimi są i ci, którzy cię po raz pierwszy do grzechu namówili, złe twoje skłonności podniecili. Bolej nad ich i twoim losem; oświadcz, że chciałbyś ich do Chrystusa pociągnąć, a szczególniej tych, którym sam powodem do grzechu byłeś. Zwróć się następnie do chorążego twego, Chrystusa, i smutek swój okaż, iż ludzie licznie się nie gromadzą pod chorągwią Chrystusa, iż raczej spod tej chorągwi grzesząc uciekają, iż tych, których na przykład spowiedź i komunia …Więcej
urielrafael
Rozmowa I z Najświętszą Maryją Panną Proś przez Nią Syna o łaskę, abyś mógł być przyjęty i zostawać, i zostawać, i zostawać pod chorągwią Jego, albo …Więcej
Rozmowa I z Najświętszą Maryją Panną
Proś przez Nią Syna o łaskę, abyś mógł być przyjęty i zostawać, i zostawać, i zostawać pod chorągwią Jego, albo przez ubóstwo w duchu, albo też zupełne wyzucie się z dóbr tego świata, jeśli cię Pan do tego wezwać i przypuścić raczy. Błagaj przez Najświętszą Maryję Pannę, Jej Syna o łaskę, abyś mógł być przyjęty i zostawać pod chorągwią Jego przez poniżenie i pohańbienie, dla tym lepszego naśladowania Pana Jezusa; ale tak, aby pogarda, jakiej doznasz od innych, nie obracała się na szkodę czyją lub obrazę Boga. Błagaj przez Najświętszą Maryję Pannę, Jej Syna o łaskę, abyś służąc pod chorągwią Jego, służył Mu w czystości takiej, do jakiej cię wezwać raczy, i zakończ tę rozmowę twoją zmówieniem: "Zdrowaś Maryja".
Rozmowa II
Skierujesz ją do Chrystusa Pana jako człowieka, aby ci wyjednał u Ojca swego to, o co dopiero prosiłeś, i zmówisz następującą modlitwę świętego Ignacego, z pewną zmianą w słowach.
Duszo Chrystusowa, uświęć mię, ale uświęceniem wiecznym …Więcej
urielrafael
PUNKT III Patrz, jakie kazanie ma Lucyfer do sług swoich, namawia ich, aby różnych sideł użyli dla uwikłania ludzi w żądzę bogactw, po czym łatwiej …Więcej
PUNKT III
Patrz, jakie kazanie ma Lucyfer do sług swoich, namawia ich, aby różnych sideł użyli dla uwikłania ludzi w żądzę bogactw, po czym łatwiej im już przyjdzie rozbudzenie żądzy zaszczytów, a następnie żądzy rozkoszy. Na tych trzech jakby podstawach rozwiną się bez trudności inne żądze bez liczby i miary, i dopóty będą nieszczęśliwą ofiarę w swych kleszczach trzymać, dopóki jej nie przyprawią o ostateczną zgubę, dopóki nie pogrążą w piekielną przepaść.
Czy czujesz w sobie skłonność do pieniędzy i innych światowych przynęt? Lękaj się, bo może to wysłaniec Lucyfera rozniecił ją w tobie. Pragniesz być od wszystkich czczonym, chwalonym? Wiedz, że to podszept Lucyfera. Podnieca cię coś do pychy, do zmysłowości? Bez wahania wnoś, że to głos szatana, brzęcząc ci nad uchem, wciska się do serca. Odwróć się ze wstrętem od tych wszystkich poduszczeń.
Słuchaj, jakie ma kazanie Chrystus Pan; słuchaj, jak sługom swoim, przyjaciołom umyślnie w tym celu wybranym zaleca, aby każdego człowieka …Więcej
2 więcej komentarzy
urielrafael
3264

O piekle /ćwiczenia duchowne/ - O. Tomasz Młodzianowski SI

ĆWICZENIA DUCHOWNE O. TOMASZ MŁODZIANOWSKI SI (*) ROZMYŚLANIE O piekle Przygotowanie 1. Wyobraź sobie, że stoisz przed piekłem, to jest, przed miejscem płomieni, kar, strasznego i wiecznego biada. …Więcej
ĆWICZENIA DUCHOWNE
O. TOMASZ MŁODZIANOWSKI SI (*)
ROZMYŚLANIE
O piekle
Przygotowanie 1. Wyobraź sobie, że stoisz przed piekłem, to jest, przed miejscem płomieni, kar, strasznego i wiecznego biada.
Przygotowanie 2. Proś Boga o łaskę poznania kar piekła i w ten sposób poprawienia swego życia.
PUNKT I.
Pomyśl, co to jest być w piekle? Być w piekle, to nic innego nie jest, tylko być w ogniu wiecznie trwać mającym, z pozbawieniem na zawsze widzenia Boga. Wyobraź więc sobie, że widzisz owe ogniste potępieńców ciała: ogniste do tego stopnia, że łzy, które wylewają, niczym innym nie są, tylko ogniem; że płomień je ogarnia w zupełności, że włosy się palą i spaleniu nie ulegają. Patrz, że tu każdy występek ma sobie właściwą karę, innej karze ulegają pijacy, a innej zmysłowcy. Zadrżyj na samą myśl o tych karach; powiedz oczom, którymi tyle razy grzeszyłeś, że jeśli się do pokuty nie weźmiesz, to tak z tobą płakać muszą; powiedz innym częściom ciała twego, że w razie niepokutowania, takim a takim …Więcej
urielrafael
PUNKT III. Pomyśl, że w tym samym czasie, w którym ty o tym myślisz, wielka, bardzo wielka liczba ludzi umiera, że z nich mała tylko cząstka otrzymuje …Więcej
PUNKT III.
Pomyśl, że w tym samym czasie, w którym ty o tym myślisz, wielka, bardzo wielka liczba ludzi umiera, że z nich mała tylko cząstka otrzymuje zbawienie, inni zaś dostaną się do piekła.
Zrozumiej więc, jakiej dostępujesz łaski, kiedy masz zostawiony czas do pokuty. Rozważ dobrze ów głos Kościoła w dzień popielcowy: "Poprawmy się z grzechów naszych, co było złego, poprawmy na dobre, aby nas nagła śmierć nie zaskoczyła i czasu nam na pokutę nie odjęła" (3).
Patrz w duchu na owe płomienie, na owe katusze, jakie ci się należą za występki twoje. Z drugiej strony patrz na Jezusa Ukrzyżowanego, który cię przez święte natchnienia w swoje objęcia woła. Czy wolisz piekło, niż uścisk Jezusa? Rzuć się Mu do nóg i zawołaj z Psalmistą. "Przysiągłem strzec sądów sprawiedliwości Twojej" (4). Zwróć się myślą do wszystkich całego świata grzeszników, i jako przekonany o strasznych piekła męczarniach, o niesłychanej potępieńców niedoli; zachęcaj do dobrego życia.
Rozmowa duchowna z Chrystusem …Więcej
urielrafael
PUNKT II. Przejmij się mocno tym, co mówi Pismo: "W piekle nie ma wybawienia". Pomyśl więc, co to znaczy być na wieki, na wieki, na wieki w piekle? …Więcej
PUNKT II.
Przejmij się mocno tym, co mówi Pismo: "W piekle nie ma wybawienia".
Pomyśl więc, co to znaczy być na wieki, na wieki, na wieki w piekle? Pomyśl, że gdyby Bóg stworzył inny świat, gdyby zatamował wszystkie wszystkich rzek wejścia do morza, gdyby postawił jedno pacholę, które by w ciągu miliona lat jedną łyżkę wody brało z tego morza i przelewało na inny świat, to by w końcu przyszło do tego, iżby się całe owo morze wyczerpało a wieczności jednak wtedy nawet by jeszcze połowa nie przeminęła.
Pomyśl, że cała ta przestrzeń świata od ziemi aż do nieba jest napełniona piaskiem, że przez Boga stworzony został inny świat, na który co tysiąc milionów lat ptaszek po jednym ziarnku przenosi, to w końcu przyszłoby do tego, iż cała owa masa piasku pomimo swego ogromu znalazłaby się na innym świecie; a wieczność jednak nie zmniejszyłaby się nawet na odrobinkę. Słowem dopóki Bóg Bogiem, dopóty trwać będzie ta wieczność kar.
Zawołaj więc z Pismem: "Kto z was zamieszka z paleniem wiecznym?" …Więcej
Jeszcze jeden komentarz
urielrafael
3284

O śmierci /ćwiczenia duchowne/ - O.Tomasz Młodzianowski SI

ĆWICZENIA DUCHOWNE O. TOMASZ MŁODZIANOWSKI SI (*) ROZMYŚLANIE O śmierci Przygotowanie 1. Wyobraź sobie, że jesteś w łóżku śmiertelną chorobą złożony, że cię lekarze już opuścili, jako człowieka, …Więcej
ĆWICZENIA DUCHOWNE
O. TOMASZ MŁODZIANOWSKI SI (*)
ROZMYŚLANIE
O śmierci
Przygotowanie 1. Wyobraź sobie, że jesteś w łóżku śmiertelną chorobą złożony, że cię lekarze już opuścili, jako człowieka, którego śmierć zabierze lada chwila.
Przygotowanie 2. Proś Boga o łaskę, abyś rozmyślaniem o śmierci do takiego się zapalił życia, w jakim pragniesz znaleźć się przy śmierci.
PUNKT I.
Każdy człowiek umrzeć musi: i rodzice moi, i przyjaciele moi, i wszyscy, których znam umrzeć muszą, i ja sam; nie ma wątpliwości, w oznaczonej przez Boga godzinie, w oznaczonym miejscu, w taki a nie inny sposób umrę. Zważ, co to jest umrzeć? Umrzeć, jest to rozdzielić duszę z ciałem, tak, iż z człowieka żyjącego staje się trup. Rozdzielenie to jest niezmiernie ciężkie, umierającemu zdaje się, jakby go ciężar całego świata przygniatał. Umiera człowiek, gdy mu ziębnąć poczną kończyny ciała, gdy nos się wydłuża, oczy w słup stają, gdy się pierś wzdyma wskutek nadmiernego oddychania, gdy człowiek całkiem słabnie, gdy …Więcej
urielrafael
PUNKT III. Pomyśl, co ci ciężyć będzie przy śmierci, co najbardziej dokuczać? Niesłychany ciężar poczujesz, bardzo się przerazisz, gdy spostrzeżesz,…Więcej
PUNKT III.
Pomyśl, co ci ciężyć będzie przy śmierci, co najbardziej dokuczać? Niesłychany ciężar poczujesz, bardzo się przerazisz, gdy spostrzeżesz, że dusza twoja jest pozbawiona szaty niewinności, albo że ta szata jest bardzo podarta. Szata, w jakiej się ujrzysz, naprawić się nie da przez całą wieczność; bo szata niewinności raz stracona, już się nie odzyskuje.
Niesłychany ciężar poczujesz, bardzo się przerazisz, gdy wszystkie grzechy twoje staną w pamięci. Brzydota tych grzechów, liczba, szkaradność, tak na ciebie oddziała, tak pognębi, że prócz rozpaczy, żadnego innego środka na zaradzenie złemu nie znajdziesz. Niesłychanie dręczyć się będziesz tą myślą, żeś może za grzechy żalu dostatecznego nie miał, żeś może niedokładnie, nie tak jak należy spowiedź świętą odbył. Gdy nadto przez częste powtarzanie miałeś nałóg do jakiego grzechu, a w chwili tak strasznej, jaką będzie chwila rozłączenia się duszy z ciałem, nagle myśl cię napastować pocznie, czy nie chciałbyś raz jeszcze do tego …
Więcej
urielrafael
PUNKT II. Przypomnij sobie, że wszystkim ludziom postanowiono raz umrzeć, i że godzina śmierci jest całkiem niepewna. Zważ, ile ludzi w tej chwili …Więcej
PUNKT II.
Przypomnij sobie, że wszystkim ludziom postanowiono raz umrzeć, i że godzina śmierci jest całkiem niepewna.
Zważ, ile ludzi w tej chwili umiera we Francji, Hiszpanii, Włoszech, Niemczech, w Polsce, na całym świecie. Ten na morzu ginie wskutek rozbicia się okrętu, tamten na lądzie wskutek pożaru; ten od trucizny, tamten od miecza; ten od kuli armatniej, tamten na szubienicy; ten takim, tamten innym rodzajem śmierci. Ty sam, który się nad tym zastanawiasz, który o tym myślisz, nie wiesz, czy za chwilę nie umrzesz? Może ci tylko już jeden kwadrans pozostaje do życia, pomyśl, czy gotów jesteś za kwadrans na śmierć? Ubolewaj nad swoją głupotą, że tak żyjesz, jak gdybyś nigdy umrzeć nie miał. Ubolewaj nad swoją głupotą, że o śmierci nie myślisz, że się na śmierć nie gotujesz.
Zważ, jakbyś o poprawie myślał, jakbyś się zmienił, gdyby cię jaki mąż święty zapewnił, iż po dniach 15 umrzesz. A tymczasem nie już mąż święty, ale Święty nad świętymi przez pismo swoje zapewnia cię, że musisz …Więcej
Jeszcze jeden komentarz
urielrafael
3312

O czasie - O. Karol Antoniewicz SI

O CZASIE O. KAROL ANTONIEWICZ SI Treść: Czas szybko mija, życie krótkie. – Czas, a wieczność. – Znikomość rzeczy ziemskich w obliczu śmierci. – Czas do nas nie należy. – Przyszłość jedynie w ręku …Więcej
O CZASIE
O. KAROL ANTONIEWICZ SI
Treść: Czas szybko mija, życie krótkie. – Czas, a wieczność. – Znikomość rzeczy ziemskich w obliczu śmierci. – Czas do nas nie należy. – Przyszłość jedynie w ręku Bożym. – Strzeżmy, okupujmy, korzystajmy z każdej chwili. – Pozorna a prawdziwa praca. – Brak czasu na spełnianie obowiązków, na służenie Bogu; nie brak czasu na zabawy, na grzechy, na sprawy do nas nienależące. – Dziś jeszcze pracować możemy dla Boga i na niebo; jutro może będzie za późno.
Czas krótki jest – to jest jedna z tych prawd, których nikt zaprzeczyć nie może, nawet i ci, którzy nie wiedzą, co cały dzień z sobą zrobić i zabić te dnia godziny; których nudotę na twarzy wypiętnowaną każdy wyczyta; którzy jak trutnie po ulach brzęczą, zbijają bruki ulic, stają po wszystkich rogach ulicznych, z kawiarni do kawiarni, z teatru idą na wizytę, a ta nudota jak mara straszna wszędzie ich ściga. Ci nawet, którym każdy dzień wiecznością się staje, skarżą się jednak, że życie krótkie. Gdy w Piśmie …Więcej
urielrafael
O mój Boże! czyż na to dałeś nam czas? ten czas, który byśmy poświęcić mieli na rozważanie świętego prawa Twego; na korzystanie z łask Twoich; na …Więcej
O mój Boże! czyż na to dałeś nam czas? ten czas, który byśmy poświęcić mieli na rozważanie świętego prawa Twego; na korzystanie z łask Twoich; na poznanie miłosierdzia Twego – ten czas sprzedajemy nieprzyjacielowi zbawienia i nazywamy to życiem! Pamiętajmy, dziś, jutro śmierć przyjdzie! Piekło straszne, wieczność długa, sądy Boskie nieprzebłagane. Za lat kilka, za dni, za godzin może kilka, wszystko tu na ziemi dla nas się zakończy; tyle po nas pamiątki i śladu zostanie, co po tym ptaku, co w powietrzu przelatuje. Ale dusza nasza żyć będzie, wiecznie z Bogiem złączona – wiecznie od Boga oddalona. – Piekło i niebo dziś w ręku naszym. Wytrwajmy! Może jutro będzie za późno! Amen.
O. Karol Antoniewicz SI
urielrafael
I tak to ludzie biedzą się, pracują, z kłopotu do kłopotu, z zabawy do zabawy, z cierpienia do cierpienia przechodzą, a czas płynie jako ta bystra …Więcej
I tak to ludzie biedzą się, pracują, z kłopotu do kłopotu, z zabawy do zabawy, z cierpienia do cierpienia przechodzą, a czas płynie jako ta bystra rzeka, która nigdy wstecz do źródła się nie cofnie. I stanie człowiek bezbożny i stanie człowiek sprawiedliwy u kresu jednego. I mówicie: to czas mój, to moja własność. – Twój? – O! jeśli o czym, to o czasie tego powiedzieć nie możesz. Jakiż to czas, który jest twój? Czy przeszłość? gdzież ona jest? cóż z nią zrobić możesz? – Czy przyszłość? A któż cię o niej zapewnił? – Teraźniejszość? ależ gdzież jej szukać? – Patrząc z zimną krwią na zabiegi ludzkie, to politowanie bierze; te nadzieje takie pewne tej przyszłości, nad którą nie masz nic niepewniejszego! – I tak, urodzi się dziecko! Mój Boże! i jakież szczęście nad to większe być może! Ach! czemuż nie podziękujesz Bogu, że cię ojcem i matką uczynił? czemuż Go nie błagasz, aby ci dodał światła i rozumu, abyś te ciężkie obowiązki rodzicielskie wypełnił, abyście razem z dzieckiem waszym mogli …Więcej
Jeszcze jeden komentarz
urielrafael
4295

O fałszywych pociechach światowych - O. Karol Antoniewicz SI

Treść: Łzy zbawienne. – Krzyż łzy wyciska i krzyż tylko łzy osuszyć może. – Krzyże i pociechy Chrystusa i świata. – Jak świat pociesza miłośników swoich? – Cierpienie w każdym stanie od kolebki do …Więcej
Treść: Łzy zbawienne. – Krzyż łzy wyciska i krzyż tylko łzy osuszyć może. – Krzyże i pociechy Chrystusa i świata. – Jak świat pociesza miłośników swoich? – Cierpienie w każdym stanie od kolebki do grobu. – Cierpienia publiczne, osobiste. – Potrzeba pocieszyciela. – Pociecha, którą daje świat zrujnowanym na majątku, zawiedzionym w miłości. – Nieszczęśliwy zawsze winien, pożałowania nie znajdzie, przyjaciele go odstąpią. – Pociechy światowe przynoszą nieraz jeszcze dotkliwszy ból; zawsze niedostateczne, często nierozumne. – Pociechy z wiary. – Bóg człowieka przez człowieka pociesza. – W Bogu, w wierze pociechę czerpiemy.
Zapłakał Zbawiciel Pan nad nieszczęśliwą Jerozolimą! O! gdybyśmy się lepiej zastanowić chcieli nad światem, nad sobą samymi, ileżby to było powodów do krwawych i gorzkich łez, a jak mało do śmiechów i uciech! Prawda, ludzie płaczą już od czterech tysięcy lat, i z tych łez przelanych morze by się utworzyć mogło; ależ z łez zbawiennych, z łez świętych, łez zasłużonych, ledwie …Więcej
urielrafael
O! wy wszyscy, którzy powołani jesteście, aby żyć na świecie, czuwajcie i módlcie się, strzeżcie tego skarbu wiary świętej, któryście odziedziczyli …Więcej
O! wy wszyscy, którzy powołani jesteście, aby żyć na świecie, czuwajcie i módlcie się, strzeżcie tego skarbu wiary świętej, któryście odziedziczyli po przodkach waszych, nie dajcie bezbożności, złym przykładom, fałszywym naukom, tym fałszywym prorokom, co to chodzą w owczych skórach, a wewnątrz są wilkami drapieżnymi, zaciemnić rozumu i zepsuć serc waszych. O! nie dajcie przyjść do tego, aby wiara wasza czczym słowem została. Jeśli szczęśliwi jesteście, wiara ustali szczęście wasze, że szczęście wasze doczesne nie będzie dla was przyczyną wiecznego nieszczęścia, nie da zejść z drogi sprawiedliwości. Jeśli nieszczęście was gnębi, wiara jedna potrafi was pocieszyć i w nieszczęściu szczęśliwymi uczynić. A gdy przyjdzie śmierć, pocieszone serce wasze odezwie się z Królem Prorokiem: Memor fui Domine judiciorum tuorum et consolatus sum (1). Amen.
urielrafael
I tak niejedno szlachetne serce przeżyło całe życie w boleści, z boleścią za wcześnie zstąpiło do grobu, a świat nad grobem zawoła: Oto ten był …Więcej
I tak niejedno szlachetne serce przeżyło całe życie w boleści, z boleścią za wcześnie zstąpiło do grobu, a świat nad grobem zawoła: Oto ten był szczęśliwy, oto ta użyła życia! Szczęśliwy, jeśli Bóg był pocieszycielem i poradnikiem jego, szczęśliwa, jeśli boleści swoje złożyła u stóp krzyża Chrystusowego, te chwile boleści nie były stracone. Świat pociesza w nieszczęściu, ale raczej ileż to takich nieszczęść, z których świat się raduje, z których się naigrawa. Bo szczęście, majątek, dostatki twoje, ta młodość, uroda, talenta, dobroć twoja, były kolcem w oku od dawna tym sercom podłym, spruchniałym, jakich nie mało na świecie. Smutny wypadek obalił szczęście twoje. Jakogdy generał z placu bitwy uchodzić poczyna, posypie się za nim cała armia, tak gdy los pomyślny da hasło na odwrót, cała zgraja przyjaciół i przyjaciółek rozpierzchnie się, i mała, mała tylko garstka wiernie wytrwa. Nieszczęśliwy, to zawsze nieuczciwy u świata: dobrze mu tak, niech cierpi, bo zasłużył; – i tym sposobem chcą …Więcej
2 więcej komentarzy
urielrafael
4281

O prawdziwej i fałszywej miłości - O. Karol Antoniewicz SI

Treść: Przyczyny boleści i cierpień naszych. – Siedziba szczęścia. – Prawdziwe szczęście musi być na miłości oparte i z miłości wypływać. – Kto Boga nie kocha i ludzi kochać nie może. – Co świat …Więcej
Treść: Przyczyny boleści i cierpień naszych. – Siedziba szczęścia. – Prawdziwe szczęście musi być na miłości oparte i z miłości wypływać. – Kto Boga nie kocha i ludzi kochać nie może. – Co świat nazywa miłością? – Sentymentalizm. – Miłość dla własnego interesu, dla próżności. – Miłość prawdziwa Boga, bliźniego, ojczyzny.
Różni różnie tłumaczą wszystkie te klęski, boleści, nieszczęścia, które ciężą na tym biednym rodzie ludzkim; – tysiączne po części prawdziwe, po części mylne podają przyczyny. Jedni drugich nazywamy sprawcami nieszczęść naszych, jedni na drugich wszelką winę zwalamy, jedni drugim podajemy kielich goryczy pełen do wypicia, jedni z drugich upokorzenia często się radujemy, a udane łzy nieraz nie mogą pokryć radości złośliwej wnętrza naszego. I nie możemy dojść do prawdziwej przyczyny źródła nieszczęść i boleści naszych, bo jej szukamy nie w sercu, ale w rozumie; bo jej szukamy w zewnętrznym świecie, a ona we wnętrzu naszym żyje; bo szczęście nie w rozumie, ale w sercu się …Więcej
urielrafael
Kto tylko to "Ja" ma na oku, ten do żadnego poświęcenia nie jest zdolny; zapał chwilowy do tego go nakłoni, że poświęci to, co ma: majątek i życie, –…Więcej
Kto tylko to "Ja" ma na oku, ten do żadnego poświęcenia nie jest zdolny; zapał chwilowy do tego go nakłoni, że poświęci to, co ma: majątek i życie, – ale nie to, czym jest! – i za taką jedną ofiarę poświęcenia rości sobie od kraju, aby kraj jemu się poświęcił. Lecz kto ma Boga ukrzyżowanego na oku, ten o sobie i o cierpieniach swoich zapomnieć musi! Pod krzyżem pycha upokorzona upada, zawziętość w miłość przeistoczyć się musi; w otwartej ranie Serca Jezusowego, jak w żyznej łask krynicy, serce nasze miłością się napełni; a ta miłość uczyni nas tak mocnymi, że żadna niewdzięczność, prześladowanie nie zrazi. Miłość wytrwa aż do końca – miłość świat zwycięży! Gdzie jest miłość, tam jest prawda w sercu; gdzie jest miłość, tam pokój w sercu; bo prawda i pokój wewnętrzny są cechą odznaczającą miłość prawdziwą, która nas zbliża do Tego, który jest źródłem wszelkiej miłości wedle onych słów: "Bóg jest Miłością"! Amen.
urielrafael
Świat – jakby bluźniąc – to słowo ciągle ma na języku, ale go nie pojmuje; rozmaite daje temu słowu znaczenia; używa je do dopięcia celów swoich; …Więcej
Świat – jakby bluźniąc – to słowo ciągle ma na języku, ale go nie pojmuje; rozmaite daje temu słowu znaczenia; używa je do dopięcia celów swoich; mieni się ta miłość jak łuska kameleona: – jest tylko formą bezduszną, suknią – którą moda przekształca w najdziwaczniejsze kształty. O! to ten dziki szał namiętności, który truje pokój w rodzinach, sprężystość w narodzie, morduje cnotę, krwawi serca, – który niewinną jak anioł istotę spodli, znieważy – i albo w rozpacz, albo w przepaść zbrodni wtrąca, jeśli ją łaska Boga nie wydźwignie; – świat to nazywa Miłością!
Oto żona zdradzi męża – złamie najświętszą przysięgę, – a świat to nazywa miłością; oto mąż uczyni męczennicą żonę swoją, złamie serce jej wierne, wykopie przedwcześnie grób dla niej, – dla jednej uroczej twarzy, dla jednego czułego śpiewu, dla pięknie udanej miny, dla zgrabnych podskoków – i świat to nazywa miłością! To ta matka uczyniła z dzieci swoich marionetki dla swojej i innych zabawy; stroi ich ciało, a odziera ich duszę; …Więcej
2 więcej komentarzy
urielrafael
2240

Duch Świętego Franciszka Salezego - Jak należy rozkazywć służącym.

DUCH ŚWIĘTEGO FRANCISZKA SALEZEGO CZYLI WIERNY OBRAZ MYŚLI I UCZUĆ TEGO ŚWIĘTEGO CZĘŚĆ XVI O POSŁUSZEŃSTWIE ROZDZIAŁ OSTATNI JAK NALEŻY ROZKAZYWAĆ SŁUŻĄCYM Nasz Święty nie przemawiał nigdy do sług …Więcej
DUCH
ŚWIĘTEGO FRANCISZKA SALEZEGO
CZYLI
WIERNY OBRAZ MYŚLI I UCZUĆ TEGO ŚWIĘTEGO
CZĘŚĆ XVI
O POSŁUSZEŃSTWIE
ROZDZIAŁ OSTATNI
JAK NALEŻY ROZKAZYWAĆ SŁUŻĄCYM Nasz Święty nie przemawiał nigdy do sług swoich groźnymi lub przykrymi słowami, a jeżeli w czym wykroczyli, napominał ich z taką łaskawością, że się zaraz poprawiali z miłości ku swemu panu. Pewnego razu, rozmawiając o służących, powiedziałem, że poufałość w postępowaniu z nimi obudza w nich lekceważenie. Bezwątpienia, odpowiedział mi, taki jest skutek poufałości nieprzystojnej i nagannej; ale poufałość uprzejma, serdeczna, szlachetna i cnotliwa, jednym słowem pochodząca z prawdziwej miłości, nie wyłącza nigdy poważania i szacunku dla osoby ukochanej. – Trzeba więc, zapytałem, zostawić wszystko do ich woli i dać im zupełną swobodę? – Bynajmniej, odrzekł Święty, chciałem tylko powiedzieć, że jak wszędzie, tak i tu, trzeba się kierować przede wszystkim miłością, a wtedy postępowanie nasze ze służącymi obok względności, roztropności, …Więcej
urielrafael
Względem służących mogę jeszcze to powiedzieć, że są oni naszymi bliźnimi i pokornymi braćmi, których wedle praw miłości Bożej, powinniśmy kochać, …Więcej
Względem służących mogę jeszcze to powiedzieć, że są oni naszymi bliźnimi i pokornymi braćmi, których wedle praw miłości Bożej, powinniśmy kochać, jak siebie samych. Kochajmy więc tych drogich braci, którzy są tak blisko nas, którzy żyją pod jednym z nami dachem i jeden chleb z nami jedzą. Postępujmy z nimi tak jakbyśmy chcieli, aby z nami postępowano, gdybyśmy w ich stanie będąc, na ich miejscu się znajdowali: oto jest najlepszy sposób obchodzenia się ze służącymi.
Pozostaje mi dorzucić jeszcze jedno słówko w tym przedmiocie, dodał św. Biskup, a mianowicie: że nie trzeba osłaniać błędów naszych sług zwłaszcza gdy te są znaczne, ani oszczędzać im słusznych napomnień, ale należy przy tym uznawać oddawane nam przez nich usługi. Dobrze jest także dla ich zachęty okazać im czasem swoje zadowolenie i zaufanie, dać im poznać, że uważamy ich za naszych braci i przyjaciół i że los ich szczerze nas obchodzi.
Jako jeden przyjazny powiew wiatru w żagle, daleko lepiej posuwa statek po wodzie, …Więcej
urielrafael
Nasz Święty nie przemawiał nigdy do sług swoich groźnymi lub przykrymi słowami, a jeżeli w czym wykroczyli, napominał ich z taką łaskawością, że się …Więcej
Nasz Święty nie przemawiał nigdy do sług swoich groźnymi lub przykrymi słowami, a jeżeli w czym wykroczyli, napominał ich z taką łaskawością, że się zaraz poprawiali z miłości ku swemu panu.
Pewnego razu, rozmawiając o służących, powiedziałem, że poufałość w postępowaniu z nimi obudza w nich lekceważenie.
Bezwątpienia, odpowiedział mi, taki jest skutek poufałości nieprzystojnej i nagannej; ale poufałość uprzejma, serdeczna, szlachetna i cnotliwa, jednym słowem pochodząca z prawdziwej miłości, nie wyłącza nigdy poważania i szacunku dla osoby ukochanej.
– Trzeba więc, zapytałem, zostawić wszystko do ich woli i dać im zupełną swobodę?
Bynajmniej, odrzekł Święty, chciałem tylko powiedzieć, że jak wszędzie, tak i tu, trzeba się kierować przede wszystkim miłością, a wtedy postępowanie nasze ze służącymi obok względności, roztropności, słuszności i umiarkowania, nacechowanym będzie pokorą, cierpliwością, słodyczą i pobłażaniem.