Bach, Easter Oratorio.

Bach Easter Oratorio (Sir John Eliot Gardiner , 2013)

The Easter Oratorio (in German: Oster-Oratorium), BWV 249, is an oratorio by Johann Sebastian Bach, Kommt, eilet und laufet ("Come, hasten and run"). Bach composed it in Leipzig and first performed it on 1 April 1725.

Das Oster-Oratorium (BWV 249, D-Dur) ist ein Oratorium von Johann Sebastian Bach, das er zum ersten Mal am 1. Ostertag 1725 (1. April) aufführte. Es existieren drei verschiedene spätere Fassungen mit auffallenden Abweichungen in Besetzung und Text. Das Werk wird als Oratorium eingeordnet, weil ihm ein erzählender Bibeltext zu Grunde liegt; dieser wird aber abweichend von der üblichen Oratorienform nicht von einem Evangelisten vorgetragen, sondern in frei nachgedichteter Form wiedergegeben.

El Oratorio de Pascua (en alemán: Oster-Oratorium), BWV 249, es un oratorio de Johann Sebastian Bach, compuesto en Leipzig y estrenado el 1º de abril de 1725.
A diferencia del Oratorio de Navidad, no tiene narrador, sino cuatro personajes asignados a cada una de las voces: Simón Pedro (tenor) y Juan el apóstol (bajo), aparecen en el primer dueto apresurándose hacia la tumba de Jesús, que encuentran vacía. Encuentran allí a María Magdalena (alto) y «la otra María», María de Cleofás (soprano). El coro aparecía solo en el movimiento final hasta que una versión de fines de la década de 1740 amplió el dueto inicial con partes a cuatro voces. La música es festiva, interpretada con trompetas, timbales, dos oboes, fagot, dos flautas dulces, flauta travesera, dos violines y bajo continuo.

L’Oratorio de Pâques, en allemand Oster-Oratorium (BWV 249) est un oratorio de Jean-Sébastien Bach, achevé le 1er avril 1725, dont trois versions ultérieures présentant des différences notables ont été conservées. Le texte, probablement rédigé par Picander, s'inspire d'un passage des Évangiles dans lequel les apôtres Pierre et Jean découvrent le tombeau vide de Jésus, le jour de Pâques.

Structure
Sinfonia (instrumental)
Adagio (instrumental)
Chœur « Kommt, eilet und laufet » (duo ténor-basse)
Récitatif
Aria « Seele, deine Spezereien » (soprano)
Récitatif
Aria « Sanfte soll mein Todeskummer » (ténor)
Récitatif
Aria « Saget, saget mir geschwinde » (alto)
Récitatif
Chœur « Preis und Dank »
Oratorium na Wielkanoc (niem. Oster-Oratorium), BWV 249, incipit Kommt, eilet und laufet – oratorium Jana Sebastiana Bacha. Pierwsza wersja została przez kompozytora ukończona 1 kwietnia 1725. Istnieją co najmniej trzy różne wersje, z istotnymi modyfikacjami, wśród nich świecka kontrafaktura jako kantata urodzinowa dla niemieckiego księcia. Całość w dużej mierze opiera się na materiale zaginionej kantaty, tzw. Pasterskiej, BWV 249a, z której zachowało się jedynie libretto.
Tematem oratorium są wydarzenia Niedzieli Wielkanocnej, gdy św. Piotr (tenor) i św. Jan Apostoł spieszą do grobu Jezusa i znajdują go pustym. Inne partie utworu to Maria Magdalena (alt) i Maria, matka Jakuba (sopran). Domniemanym autorem tekstu, opartego w znacznej mierze na Ewangelii Marka (16: 1–8), był poeta i librecista wielu utworów Bacha – Picander.
Pierwsze wykonania miały miejsce w Lipsku: po raz pierwszy 1 kwietnia 1725, a następnie w 1738, między 1743 a 1746 oraz 6 kwietnia 1749.
A Húsvéti oratórium (BWV 249, D-Dúr) Johann Sebastian Bach műve, amely 1725. április 1-jére datálható.
Con Oratorio di Pasqua (in tedesco, Oster-Oratorium) BWV 249 ci si riferisce a unoratorio di Johann Sebastian Bach, noto anche con il nome di Kommt, eilet und laufet ("Venite, affrettatevi e correte").
Kommt eilet und laufet, ihr flüchtigen Füße (BWV 249) (Paasoratorium; Osteroratorium) is een compositie van Johann Sebastian Bach geschreven voor Paaszondag en door hem 'oratorium' genoemd. Naast dit werk werden twee andere composities door Bach met oratorium aangeduid: het Weihnachtsoratorium (BWV 248) en het Himmelfahrtsoratorium (BWV 11). Het werk werd in zijn huidige vorm waarschijnlijk voor het eerst uitgevoerd op Paaszondag in 1735 in plaats van de voor die zondag gebruikelijke paascantate. In stijl, lengte en instrumentatie vertoont het werk overeenkomsten met Bachs wereldlijke cantates.
Великденска оратория (на немски: Osteroratorium, BWV 249) е оратория от Йохан Себастиан Бах.
Първата версия е завършена на 1 април 1725 г. Общо нейните версии са 3, всяка от които значително е изменена. Автор на либретото навярно е Пикандер.
Тематиката е за Великденската неделя, а главни действащи лица са Симон Петър (тенор) и апостол Йоан (бас), които са при празния гроб на Исус.