Inka
33,4 tys.

♥ PRZEMIENIENIE PAŃSKIE - 6 sierpnia ♥

♥ PRZEMIENIENIE PAŃSKIE ♥

A z obłoku odezwał się głos:
"To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!

Na górrze Tabor Chrystus przemienił się wobec swoich Apostołów. Wobec Piotra, Jakuba i Jana.
Jego twarz zajaśniała jak słońce, a szaty stały się olśniewająco białe.


Apostołowie byli zachwyceni, choć poznali jedynie niewielki odblask wiecznej chwały Ojca, w której po swoim zmartwychwstaniu zasiadł Jezus.
To wydarzenie pozostało tajemnicą dla pozostałych uczniów - dowiedzieli się o nim dopiero po Wniebowstąpieniu.

Zdarzenie to Ewangeliści uznali za bardzo ważne. Jego szczegółowy opis umieścili wszyscy synoptycy: św. Mateusz (Mt 17, 1-9), św. Marek (Mk 9, 1-8) i św. Łukasz (Łk 9, 28-36). Również św. Piotr Apostoł przekazał opis tego wydarzenia (2 P 1, 16-18). Miało ono miejsce po sześciu dniach czy też "jakoby w osiem dni" po uroczystym wyznaniu św. Piotra w okolicach Cezarei Filipowej (Mt 16, 13-20; Mk 8, 27-30; Łk 9, 18-21).
Św. Cyryl Jerozolimski (+ 387) jako pierwszy wyraził pogląd, że górą Przemienienia Chrystusa była góra Tabor. Za nim zdanie to powtarza św. Hieronim (+ ok. 420) i cała tradycja. Faktycznie, góra Tabor uważana była w starożytności za świętą.

Może dziwić szczegół, że zaraz po przybyciu na Górę Apostołowie posnęli.
Po odbytej bardzo uciążliwej drodze musieli utrudzić się wspinaczką, zwłaszcza, że wędrowali sześć dni od Gór Hermonu.
W Starym Testamencie było powszechne przekonanie, że Jahwe pokazuje się w obłoku (Wj 40, 34; 1 Sm 8, 11).
W czasie Przemienienia ukazuje się obłok, który okrył Chrystusa, Mojżesza i Eliasza
.
Głos Boży z obłoku utwierdził uczniów w przekonaniu o teofanii, czyli objawieniu się Boga.
Dlatego Ewangelista stwierdza, że świadkowie tego wydarzenia bardzo się zlękli.


Termin "Przemienienie Pańskie" nie jest adekwatny do greckiego słowa metemorfothy, które ma o wiele głębsze znaczenie.
Podczas gdy słowo "przemienienie" oznacza zjawisko zewnętrzne, to słowo greckie sięga w istotę zjawiska.

Należałoby więc tłumaczyć, że Chrystus okazał się tym, kim jest w swojej naturze i istocie, że jest Synem Bożym.

Przemienienie pozwoliło Apostołom zrozumieć, jak mizerne i niepełne są ich wyobrażenia o Bogu.
Chrystus przemienił się na oczach Apostołów, aby w dniach próby ich wiara w Niego nie zachwiała się.

Ewangelista wspomina, że Eliasz i Mojżesz rozmawiali z Chrystusem o Jego męce. Przypomnieli uczniom Chrystusa wszystkie proroctwa, które zapowiadały Mesjasza jako Odkupiciela rodzaju ludzkiego.
Po wielu latach przypomni je św. Piotr w jednym ze swoich Listów (2 P 1, 16-18).

Uroczystość Przemienienia Pańskiego na Wschodzie spotykamy już w VI wieku. Była ona największym świętem w ciągu lata. Na Zachodzie jako święto obowiązujące dla całego Kościoła wprowadził ją papież Kalikst III z podziękowaniem Panu Bogu za odniesione zwycięstwo oręża chrześcijańskiego pod Belgradem w dniu 6 sierpnia 1456 r.
Wojskami dowodził wódz węgierski Jan Hunyadi, a całą obronę i bitwę przygotował św. Jan Kapistran. Jednak lokalnie obchodzono to święto na Zachodzie już w VII wieku.
W Polsce święto znane jest w XI wieku

Dzisiejsze święto przypomina, że Jezus może w każdej chwili odmienić nasz los
.
Ma ono jednak jeszcze jeden, radosny, eschatologiczny aspekt:
przyjdzie czas, że Pan odmieni nas wszystkich; nawet nasze ciała w tajemnicy zmartwychwstania uczyni uczestnikami swojej chwały.
Dlatego dzisiejszy obchód jest dniem wielkiej radości i nadziei, że nasze przebywanie na ziemi nie będzie ostateczne, że przyjdzie po nim nieprzemijająca chwała.

Przemienienie to jednak nie tylko pamiątka dokonanego faktu.
To nie tylko nadzieja także naszego zmartwychwstania i przemiany.

To równocześnie NAKAZ zostawiony przez Boga:

"To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!”, to zadanie wytyczone wyznawcom Chrystusa.

Warunkiem naszego eschatologicznego przemienienia jest stała przemiana duchowa, wewnętrzne, uparte naśladowanie Chrystusa.
Ta przemiana w zarodku musi mieć podstawę na ziemi, by do swej pełni mogła dojść w wieczności
. W drodze ku wieczności uczeń Jezusa MUSI być Mu wierny:
myślą, słowem i chrześcijańskim czynem.

Chrystus obiecuje, że będziemy królować razem z Nim tam, gdzie - za Piotrem - będziemy powtarzać: "Mistrzu, jak dobrze, że tu jesteśmy".

Warunkiem jest to, abyśmy już teraz pamiętali o tym, co dla nas przygotował Bóg, i abyśmy każdego dnia karmili się Jego Słowem i Ciałem.

On chce, abyśmy ufnie i wytrwale się do Niego modlili,
służyli bliźnim, rozwijając w sobie cnoty.

Takie dążenie do przemiany będzie odpowiedzią na zaproszenie św. Pawła: "Przemieniajcie się przez odnawianie umysłu" (Rz 12, 2).
Engel44
Przemienienie to jednak nie tylko pamiątka dokonanego faktu.
To nie tylko nadzieja także naszego zmartwychwstania i przemiany.
To równocześnie NAKAZ zostawiony przez Boga:
"To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!”, to zadanie wytyczone wyznawcom Chrystusa.
Warunkiem naszego eschatologicznego przemienienia jest stała przemiana duchowa, wewnętrzne, uparte naśladowanie Chrystusa.
Ta przemiana w …
Więcej
Przemienienie to jednak nie tylko pamiątka dokonanego faktu.
To nie tylko nadzieja także naszego zmartwychwstania i przemiany.

To równocześnie NAKAZ zostawiony przez Boga:
"To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!”, to zadanie wytyczone wyznawcom Chrystusa.
Warunkiem naszego eschatologicznego przemienienia jest stała przemiana duchowa, wewnętrzne, uparte naśladowanie Chrystusa.
Ta przemiana w zarodku musi mieć podstawę na ziemi, by do swej pełni mogła dojść w wieczności
. W drodze ku wieczności uczeń Jezusa MUSI być Mu wierny:
myślą, słowem i chrześcijańskim czynem.
Nemo potest duobus dominis servire !
"To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!
Inka
♥ A z obłoku odezwał się głos:
"To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!