CZERWIEC MIESIACEM NAJSWIETSZEGO SERCA PANA JEZUSA

Wśród niedziel po Zesłaniu Ducha Świętego i innych świąt widniejących w czerwcowym kalendarzu liturgicznym znajdujemy święto Najświętszego Serca Pana Jezusa. W tym roku będziemy je obchodzić w piątek, 23 czerwca . Najświętsze Serce Pana Jezusa pozostaje, wraz z Niepokalanym Sercem Maryi, w samym centrum duchowości Bractwa Kapłańskiego Św. Piusa X. Świadczy o tym choćby znak Bractwa widoczny w lewym górnym roku okładki miesięcznika ZAWSZE WIERNI. Jedno z widocznych w tym znaku serc symbolizuje Serce Jezusowe, a drugie — Serce Matki Bożej.
W historii Kościoła widzimy liczne zgromadzenia zakonne, męskie i żeńskie, poświęcone szerzeniu kultu Serca Pana Jezusa. Powstawały one przede wszystkim w XIX-wiecznej Francji. Jednym z nich było, istniejące do dziś, Zgromadzenie Księży Najświętszego Serca Jezusowego, zwanych popularnie sercanami. W końcu lat 20. XX wieku powstała pierwsza polska placówka tego zgromadzenia. Wśród najważniejszych dzieł polskich sercanów należy wymienić Słownik kultu Serca Jezusowego napisany przez ks. Jana Hojnowskiego i wydany dziewięć lat temu w Krakowie przez wydawnictwo M. Jest to dzieło w polskiej literaturze teologicznej wyjątkowe i głęboko zakorzenione w tradycyjnym Magisterium Kościoła, choć na pewno byłoby lepsze, gdyby powstało przed ostatnim soborem.

Trudno się na przykład zgodzić z opinią, że „odnowa posoborowa (...) liturgię umieściła w centrum życia Kościoła". W ogóle samo pojęcie „odnowa posoborowa" jest nie do zaakceptowania. To, co miało miejsce w liturgii po soborze, należy raczej nazwać dewastacją, a nie odnową. Pomijając tę opinię, zaczerpnijmy z książki, którą słusznie można uznać za kopalnię wiedzy o kulcie Serca Jezusowego.

Przede wszystkim zerknijmy na hasło „czerwiec": „miesiąc poświęcony szczególniejszej czci Serca Jezusowego. Charakter taki nadał mu klasztor Sióstr Najświętszego Serca Jezusowego des Oiseaux w Paryżu, w pierwszej połowie XIX wieku. W klasztorze des Oiseaux przełożoną była św. Zofia Barat (+1865), założycielka zgromadzenia. Tam to, w roku 1833, z inicjatywy kilku pobożnych osób, zaczęto po raz pierwszy obchodzić czerwiec jako miesiąc Serca Jezusowego. Papieże Pius IX i Leon XIII, aby czerwcowi nadać charakter miesiąca Serca Jezusowego, przywiązali liczne odpusty do modlitw ku czci Najświętszego Serca odmawianych w czerwcu oraz do nabożeństw urządzanych w kościołach".

A teraz przenieśmy się z Francji — „ojczyzny kultu Serca Jezusowego w czasach nowożytnych" — nad Wisłę i za Niemen. Królowie polscy i książęta litewscy z dynastii saskiej są w polskiej historiografii oceniani negatywnie, ale historycy, koncentrując się na kwestiach politycznych, pomijają dwa ważne fakty dotyczące duchowości. Otóż w 1726 r. król August II Mocny wystosował do papieża Benedykta XIII prośbę o ustanowienie uroczystości ku czci Najśw. Serca Jezusowego z własnym formularzem mszalnym i oficjum brewiarzowym. Był to wyraz wdzięczności za łaskę opieki Serca Jezusowego, jakiej, w opinii króla, doświadczyła Rzeczpospolita. Jak napisał ks. Hojnowski: „Była to jedna z pierwszych próśb, jakie w tej sprawie skierowano do Stolicy Świętej". Może nawet była to pierwsza tego rodzaju prośba skierowana do Rzymu przez któregokolwiek z monarchów chrześcijańskich. Rzym jednak milczał.

Minęło ponad trzydzieści pięć lat. Kolejny król, August III Sas, w 1762 r. ponowił prośbę swego ojca. Tym razem król położył nacisk na szukanie ratunku i przebłaganie słusznie karzącego ludzi Boga. Oto sytuacja polityczna Rzeczypospolitej bardzo się pogorszyła. W królewskim liście czytamy o „bolesnych klęskach i trudnościach obecnej chwili", o „opłakanych czasach".Król widział w nich ,,bicz Boży” i „sprawiedliwe chłosty”. Ponawiając prośbę swego ojca, uciekał się pod opiekę Serca Jezusowego z intencją przebłagalną. Król pisał do papieża Klemensa XIII : „Racz więc Świętobliwość Wasza zaprowadzić oficjum i Mszę o Najświętszym Sercu Jezusowym w piątek po oktawie Bożego Ciała dla całego mego Królestwa Polskiego i W. Księstwa Litewskiego". Także i tym razem Rzym odpowiedział milczeniem. Dwa lata później przemówili biskupi polscy. Wcześniej pisali do Rzymu indywidualnie. W 1764 r. wystosowali słynny wspólny memoriał, ponawiając prośby obu królów polskich. Tym razem Klemens XIII
wydał 6 lutego 1765 r. stosową zgodę. Od tego czasu w Polsce i na Litwie obchodzono liturgiczne święto Serca Jezusowego. W liturgii całego Kościoła to święto zaczęto obchodzić w 1856 r.

Wielkimi polskimi apostołkami kultu Serca Jezusowego były zmarła w 1898 r. Wanda Malczewska i szczególnie, zmarła w 1944 r., Rozalia Celakówna, ale warto dodać, iż za pierwszą czcicielkę Serca Jezusowego w Polsce jest uznana bł. Dorota z Mątowów na Żuławach. Ta żyjąca w XIV w. na Pomorzu Wschodnim niewiasta w schyłkowym okresie swego życia została pustelnicą przy kościele katedralnym w Kwidzynie. Miała dar nadprzyrodzonych wizji, które spisał po łacinie i po niemiecku duchowny Jan z Kwidzyna. „Z jego relacji wynika, że dla Doroty przebite Serce Jezusa było częstym przedmiotem kontemplacji". To zapewne sprawiło, że uznaje się Dorotę za pierwszą w Polsce czcicielkę Serca Jezusowego.

Naród polski był trzykrotnie poświęcany Bożemu Sercu. Po raz pierwszy 27 lipca 1920 r., podczas wojny z bolszewikami. Poświęcenia na Jasnej Górze dokonali biskupi polscy pod przewodnictwem prymasa kard. Dalbora. Ponowiono je 3 czerwca 1921 r. na Małym Rynku w Krakowie z okazji konsekracji bazyliki Serca Jezusowego przy ulicy Kopernika. Ta bazylika była polskim odpowiednikiem bazyliki Sacre-Ceur w Paryżu na Montmartre. Po raz kolejny dokonali go biskupi polscy w swoich katedrach i proboszczowie w swoich kościołach parafialnych w uroczystość Chrystusa Króla 28 października 1951 r. Tego aktu dokonano wobec zalewającej Polskę
ideologii komunistycznej i narastających prześladowań Kościoła.

Niestety w żadnym z tych aktów nie uczestniczyły władze polityczne Rzeczypospolitej. Było to możliwe nawet w 1951 r., wszak istniał wówczas polski rząd na obczyźnie, ale niestety politykom zabrakło chęci lub odwagi. W akcie z 1951 r. czytamy: „przyrzekamy trwać wiernie w świętej wierze katolickiej, bronić Twego świętego Kościoła, życie nasze osobiste, rodzinne i narodowe kształtować według Twojej Ewangelii!".

Zakończmy fragmentem przepięknej modlitwy ułożonej przez niemieckiego jezuitę o. Jana Paulinusa (XVII w.): „Hołd Ci, o Serce Boże, hołd Ci tysiąc razy i jeszcze raz tysiąc razy; hołd Ci, o tronie Bóstwa, otchłani łask i świątynio chwały! Hołd Ci, o najwyższa rozkszy Ojca Przedwiecznego, tabernakulum Syna Jedynego, świątynio Ducha Świętego... O Jezu, o Jezu, pozwól duszy mojej wejść do Serca Twego. Udziel również i mnie małego kącika w Twoim Sercu, które nie wyłącza żadnego grzesznika, bo pragnąłeś, by włócznia otworzyła w nim przytułek dla wszystkich".

Cor Jesu sacratissimum, miserere nobis!
W miesiącu maju oddawaliśmy cześć Najświętszej Maryi Pannie. W kościołach słychać było słowa Litanii Loretańskiej sławiącej przymioty Matki Boga.

W tajemniczy i subtelny sposób ta Pani Nieba i Ziemi prowadzi nas do stóp swego Syna, abyśmy w miesiącu czerwcu oddawali szczególną cześć Jego Boskiemu Sercu i w nim znaleźli źródło wszelkiej pociechy. Ona prowadzi nas do tego Najświętszego Serca, które jest wszelkiej chwały najgodniejsze i które jest rozkoszą wszystkich świętych.
codziennie ofiarowanie sie Boskiemu Sercu Jezusa
O Boskie Serce Pana Jezusa, ofiaruję Ci przez Serce Niepokalane Najświętszej Maryi Panny wszystkie modlitwy i sprawy, prace i krzyże dnia dzisiejszego. Łączę je z tymi wszystkimi intencjami w jakich Ty sam za nas na ołtarzu sie ofiarujesz. Ofiaruję Ci je za Ojca Świętego N ... za Kościół święty, za nawrócenie grzeszników i za wszystkie intencje na dzień dzisiejszy wyznaczone. Nic nie chcę dnia dzisiejszego uczynić, co by nie było dla samej miłości Twojej i zbawienia mego. Pragnę też zyskać wszystkie odpusty, jakich dzisiaj dostąpić mogę (i ofiaruję je za dusze w czyśćcu). Amen
Dario2017dario udostępnia to
2
moje filmy.
filmWięcej
moje filmy.

film
maksimusX
Najwazniejsze przekazy i Swieta sa trakowane przez niektorych obojetnie lub calkiem lekcewazaco. Malgorzata Alacoque w XVII wieku
W roku 1689 Chrystus Pan zwrócił się za pośrednictwem tej pokornej zakonnicy do Ludwika XIV słowami:
„Oznajmij pierworodnemu synowi Mego Serca, że jak otrzymał swoje urodzenie na mocy Mojego Dziecięctwa, to narodzenie do łaski i chwały wiecznej otrzyma przez poświęcenie …Więcej
Najwazniejsze przekazy i Swieta sa trakowane przez niektorych obojetnie lub calkiem lekcewazaco. Malgorzata Alacoque w XVII wieku
W roku 1689 Chrystus Pan zwrócił się za pośrednictwem tej pokornej zakonnicy do Ludwika XIV słowami:
„Oznajmij pierworodnemu synowi Mego Serca, że jak otrzymał swoje urodzenie na mocy Mojego Dziecięctwa, to narodzenie do łaski i chwały wiecznej otrzyma przez poświęcenie się Mojemu Sercu. Pragnie Ono bowiem królować nad jego sercem, a za jego pośrednictwem nad sercami wielkich tego świata”.
Król królów postawił też konkretne warunki królowi Francji: miał on wraz z całą rodziną poświęcić się Najświętszemu Sercu, czcić Je publicznie, zbudować świątynię pod wezwaniem Najświętszego Serca, szerzyć wśród wojska kult obrazu Serca Jezusowego i tym wizerunkiem ozdobić królewskie sztandary. W zamian Pan Jezus obiecał Francji i jej królowi szczególną opiekę i błogosławieństwo we wszystkich sprawach: że będzie strzegł jej mieszkańców, a wszystkich wrogów złoży u jej stóp, jeśli zarówno król, jak i poddani szerzyć będą między narodami nabożeństwo do Jego Najświętszego Serca.
Niestety ta prośba Pana Jezusa nie został przyjęta przez władców francuskich (Ludwika XIV, Ludwika XV i Ludwika XVI) i w 1789 roku, dokładnie 100 lat po złożeniu niebiańskiej propozycji, wybuchła Rewolucja Francuska. Król Ludwik XVI, którego pradziadek nie przyjął prośby o poświęcenia siebie i Francji Najświętszemu Sercu Pana Jezusa został ścięty 21 stycznia 1792 roku. Nie pomogła nawet deklaracja króla, który już jako więzień w Temple, obiecał dokonać uroczystego poświęcenia Sercu Jezusa swojej osoby, swojej rodziny i swojego królestwa – jeżeli odzyska wolność, koronę i władzę królewską. Było już za późno, król wyszedł z więzienia już tylko na szafot.
Primum Saeculum
Sposoby wynagradzana Sercu Jezusowemu
Pan Jezus podał kilka sposobów wynagradzania Jego Najświętszemu Sercu:
1°Częste przyjmowanie komunii św. w intencji wynagrodzenia, zwłaszcza w pierwsze piątki miesiąca. Ustanowienie święta ku czci Serca Jezusowego.
1. 2°Godzina święta - czyli modlitewne czuwanie w nocy z czwartku na piątek, aby towarzyszyć Jezusowi w Jego śmiertelnym smutku na Górze Oliwnej …
Więcej
Sposoby wynagradzana Sercu Jezusowemu
Pan Jezus podał kilka sposobów wynagradzania Jego Najświętszemu Sercu:

1°Częste przyjmowanie komunii św. w intencji wynagrodzenia, zwłaszcza w pierwsze piątki miesiąca. Ustanowienie święta ku czci Serca Jezusowego.

1. 2°Godzina święta - czyli modlitewne czuwanie w nocy z czwartku na piątek, aby towarzyszyć Jezusowi w Jego śmiertelnym smutku na Górze Oliwnej i wypraszać miłosierdzie dla grzeszników.

2. 3° Oddawanie czci obrazowi Serca Jezusowego


Przenajświętsze Serce będzie zbawieniem świata
Nie możemy pozostawać niewdzięczni i obojętni wobec tego najwyższego przejawu dobroci i miłości. Musimy koniecznie zadośćuczynić Przenajświętszemu Sercu, odpowiedzieć na Jego apel i rozpowszechnić Jego kult. Nasz akt wynagradzający pozyska nam Miłosierdzie Boże i rozliczne łaski niezbędne do zbawienia ludzkości, tak dalekiej od Bożych Przykazań. "Zarówno Kościół, jak i społeczeństwo nie mają innej nadziei jak tylko tę pokładaną w Przenajświętszym Sercu Jezusa. To ono uleczy całe zło. Módlcie się i rozpowszechniajcie wszędzie kult Przenajświętszego Serca, ono będzie zbawieniem dla świata" - powiedział Papież bł. Pius IX (1846-1878) do ojca Julia Chevaliera, założyciela zgromadzenia Misjonarzy Serca Jezusa, wskazując, że w tym kulcie pokłada on całą swoją nadzieję.
Obietnice Pana Jezusa dla czcicieli Jego Boskiego Serca:

1. 1) Dam każdemu wszystkie łaski potrzebne w jego stanie.

2. 2) Sprawię pokój w ich rodzinach.

3. 3) Będę ich pocieszał we wszystkich ich strapieniach.

4. 4) Będę ich bezpieczną ucieczką za życia, a szczególnie przy śmierci.

5. 5) Wyleję obfite błogosławieństwa na wszystkie ich przedsięwzięcia.

6. 6) Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło nieskończonego miłosierdzia

1. 7) Dusze oziębłe staną się gorliwymi.

8. 8) Dusze gorliwe dojdą szybko do wysokiej doskonałości.

9. 9) Błogosławić będę domy, gdzie obraz mego Serca będzie wystawiony i czczony.

10. 10) Kapłanom dam moc kruszenia serc najzatwardzialszych

11. 11) Imiona tych, co rozszerzać będą to nabożeństwo, będą zapisane w mym Sercu i nigdy Zeń wymazane nie będą.

12. 12) Tym wszystkim, którzy przez dziewięć z rzędu pierwszych piątków miesiąca przystąpią do Stołu Pańskiego, użyczę łaski ostatecznej wytrwałości w dobrym i szczęśliwej śmierci.
Primum Saeculum
Objawienia dane św. Małgorzacie jako deska ratunku
"Zbawca pozwolił mi pojąć, że jedynie gorące pragnienie, by być miłowanym przez ludzi i aby dusze ratować z dróg zatracenia, na które całe ich rzesze pociąga szatan, skłania Go do objawienia im Swego Serca wraz ze wszystkimi skarbami Jego Bożej miłości, łask i miłosierdzia, uświęcenia i zbawienia, które się w Nim znajdują" - napisała św. …Więcej
Objawienia dane św. Małgorzacie jako deska ratunku
"Zbawca pozwolił mi pojąć, że jedynie gorące pragnienie, by być miłowanym przez ludzi i aby dusze ratować z dróg zatracenia, na które całe ich rzesze pociąga szatan, skłania Go do objawienia im Swego Serca wraz ze wszystkimi skarbami Jego Bożej miłości, łask i miłosierdzia, uświęcenia i zbawienia, które się w Nim znajdują" - napisała św. Małgorzata i dalej stwierdziła - "To nabożeństwo jest ostatnim wysiłkiem Jego miłości i będzie dla ludzi jedynym ratunkiem w tych ostatnich czasach". Będzie jakby "odkupieniem miłosnym, oswobodzeniem ich z mocy księcia ciemności". 27 grudnia 1673 roku w trakcie pierwszego objawienia, jakie miała św. Małgorzata, Pan Jezus powiedział jej: "Moje Boskie Serce tak płonie miłością ku ludziom, że nie może dłużej utrzymać tych płomieni gorejących, zamkniętych w moim łonie. Ono pragnie rozlać je za twoim pośrednictwem i wzbogacić ludzi swymi Bożymi skarbami... W Nim znajdą wszystko, czegokolwiek będzie im potrzeba dla uzdrowienia swych dusz z przepaści zguby". Podczas trzeciego objawienia Pan Jezus ukazał św. Małgorzacie jak wielka jest Jego miłość do ludzi i jak bardzo jest ona przez ludzi wzgardzona, żądał też wynagrodzenia: "...jeśliby Mnie w zamian choć trochę ukochano, to za nic bym sobie uważał wszystko, co wycierpiałem dla ludzi i pragnąłbym, o ile byłoby to możliwe, uczynić dla nich jeszcze więcej; lecz oni na wszystkie moje wysiłki czynienia im dobrze odpowiadają oziębłością i wzgardą". 16 czerwca 1675 roku kiedy Małgorzata modliła się przed Najświętszym Sakramentem, ukazał jej się Pan Jezus i powiedział: "Spójrz! Oto Serce, które tak bardzo ludzi ukochało i które niczego nie szczędziło, by się za nich poświęcić i wyczerpać się w objawach miłości, a jako nagrodę odbieram od większości ludzi tylko oziębłość, brak czci, pogardę i świętokradztwo w tym Sakramencie Miłości. Ale największy ból sprawia mi to, że serca szczególnie mi poświęcone w ten sposób ze mną postępują". "Dlatego żądam, by pierwszy piątek miesiąca po oktawie Bożego Ciała był szczególną uroczystością ku czci Serca mego, by w tym dniu zbliżano się do Stołu Pańskiego, by mi cześć składano celem wynagrodzenia tych wszystkich zniewag, które Serce me spotykają, gdy na ołtarzach przebywam. A ja ci powiadam, że Serce moje w obfitej mierze da odczuć swą miłość tym, którzy je czcią otoczą i którzy o to starać się będą, by i inni cześć mu oddawali".