HISTORIA PIERWSZEGO OBRAZU JEZUSA MIŁOSIERNEGO
Posted by tadeo w dniu 15 czerwca 2011
Ksiądz Sopoćko zlecił malowanie obrazu Jezusa Miłosiernego na początku 1934 r. wileńskiemu artyście malarzowi prof. Eugeniuszowi Kazimirowskiemu. Mieszkanie ks. Sopoćki oraz mieszkanie wraz z pracownią Kazimirowskiego mieściły się w tym samym budynku. Siostra Faustyna przez pół roku przychodziła do pracowni malarskiej, aby wskazywać uzupełnienia i potrzebne korekty w szczegółach dotyczących wyglądu obrazu. Ksiądz Sopoćko osobiście starał się o to, aby obraz był malowany dokładnie według jej wskazówek. Płótno, na którym zlecił malowanie obrazu, dopasował do wymiarów starej ramy, którą podarowała mu wcześniej jedna z parafianek.
Kiedy namalowany obraz był już gotowy do zawieszenia (czerwiec 1934 r.) (zobacz Wspomnienia), chcąc się upewnić, jak ma być umieszczony napis na obrazie, poprosił siostrę Faustynę aby zapytała o to Pana Jezusa:
,,W pewnej chwili zapytał mnie spowiednik, jak ma być umieszczony ten napis, ponieważ to wszystko nie mieści się na tym obrazie. Odpowiedziałam, że się pomodlę i odpowiem na przyszły tydzień. Kiedy odeszłam od konfesjonału – przechodząc koło Najświętszego Sakramentu – otrzymałam wewnętrzne zrozumienie, jaki ma być ten napis. Jezus mi przypomniał, jako mi mówił pierwszy raz, to jest, że te trzy słowa muszą być uwidocznione. Słowa te są takie: Jezu, ufam Tobie” (Dz. 327).
„Namaluj obraz według rysunku, który widzisz,
z podpisem: Jezu, ufam Tobie” (Dz. 47).„Podaję ludziom naczynie,
z którym mają przychodzić po łaski do źródła miłosierdzia.
Tym naczyniem jest ten obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie” (Dz. 327).
Po uzyskaniu odpowiedzi, ks. Sopoćko umieścił podpis, który stanowi istotny element obrazu, na ramie pod obrazem. Następnie 4 kwietnia 1937r. na wyraźne żądanie Pana Jezusa, przekazane przez siostrę Faustynę, zawiesił obraz w kościele pw. Świętego Michała w Wilnie, gdzie był rektorem.
Obraz w kościele p.w. Świętego Michała w Wilnie (1937-1948).
W 1948 r., po zamknięciu przez władze komunistyczne kościoła pw. Świętego Michała, obraz został zdeponowany w kościele pw. Świętego Ducha, gdzie proboszczem był ks. Jan Ellert, który nie był zainteresowany zatrzymaniem obrazu. Stąd ks. Józef Grasewicz, przyjaciel ks. Sopoćki, zabrał go do parafii w Nowej Rudzie. Tutaj pomimo wielu zmian w administracji kościoła, obraz pozostał na około czterdzieści lat.
Obraz w kościele w Nowej Rudzie, obecnie Białoruś (1949-1986).
W 1970 r., władze lokalne w Nowej Rudzie postanowiły zrobić z kościoła magazyn. Ks. Sopoćko przebywał w tym czasie w Polsce, pomimo to interesował się losem obrazu, dlatego poprosił ks. Grasewicza aby przeniósł go w inne, bezpieczne miejsce. Przekazał poufnie prośbę o zawieszenie obrazu w Ostrej Bramie w Wilnie, tam, gdzie był po raz pierwszy wystawiony do publicznej czci. Prośba ta została przekazana dopiero w 1982 r. (już po śmierci ks. Sopoćki). Ówczesny wikariusz ostrobramski ks. Tadeusz Kondrusiewicz, pomysł ten uznał za nierealny i zaproponował zawieszenie obrazu w kościele pw. Świętego Ducha, gdzie proboszczem był ks. Aleksander Kaszkiewicz, który początkowo niechętnie, ale jednak zgodził się na zawieszenie obrazu. W ten sposób ks. Grasewicz podjął decyzję aby obraz z powrotem sprowadzić do Wilna.
W związku z tym, w kościele w Nowej Rudzie, w listopadową noc 1986 r., bez wiedzy mieszkańców Nowej Rudy, na miejsce oryginalnego obrazu zawieszono przygotowaną wcześniej kopię. Oryginał, z pomocą wtajemniczonych sióstr zakonnych Matki Miłosierdzia, zdjęty z blejtramu zrolowano i tej samej nocy przewieziono do Grodna a potem do kościoła pw. Św. Ducha w Wilnie.
Na polecenie ks. Kaszkiewicza, uszkodzony obraz został przemalowany. Zabieg ten w znacznym stopniu zmienił wygląd twarzy Pana Jezusa. Ponadto na obrazie domalowano czerwony napis JEZU, UFAM TOBIE, aby dopasować obraz do wnęki w ołtarzu podwinięto dolną krawędź a u góry doklejono dodatkową owalną część.
Zmiany te nie były zgodne z kompozycją artystyczną obrazu wykonaną w 1934 r. przez prof. Kazimirowskiego przy współudziale siostry Faustyny i księdza Sopocki.
|
Obraz w kościele pw. Świętego Ducha w Wilnie (1987-2005) przed konserwacją i po konserwacji.
W czasie konserwacji obrazu w 2003 r. dodane elementy zostały usunięte. Obraz w nowej ramie z podpisem JEZU, UFAM TOBIE, do września 2005 r. umieszczony był w kościele pw. Św. Ducha (rama z oryginalnym podpisem zaginęła w czasie ukrywania obrazu).
Pierwszy obraz Jezusa Miłosiernego znajdujący się od 1987 r. w bocznym ołtarzu kościoła pw. Św. Ducha w Wilnie nie wzbudzał szczególnego zainteresowania, zarówno pielgrzymów jak i władz kościelnych. Brak odpowiednich warunków ekspozycji obrazu przyczyniał się do dalszych niekorzystnych zmian w jego materii.
Dopiero od lipca 2001 r., za zgodą ks. Mirosława Grabowskiego proboszcza kościoła pw. Św. Ducha, Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego mogło otworzyć, zaakceptowaną przez kurie wileńską, nową placówkę w Wilnie i otoczyć opieką ten jedyny, bezcenny obraz.
Zgromadzenie to od kilkudziesięciu lat podejmuje starania o upowszechnienie pierwszego wizerunku Jezusa Miłosiernego, tego, który powstawał w atmosferze Bożego cudu – modlitwy i cierpienia św. siostry Faustyny, jej obecności i współudziału.
Dzięki staraniom i ofiarności sióstr w kwietniu 2003 r. dokonana została gruntowna konserwacja obrazu, która odbyła się w kaplicy domu zakonnego sióstr w Wilnie. Z obrazu usunięto wszystkie przemalowania, naprawiono uszkodzenia, usunięto plamy, które powstały na skutek wilgoci i próby usuwania ich środkami chemicznymi. W wyniku przeprowadzonej konserwacji, przywrócony został pierwotny wygląd wizerunku Jezusa Miłosiernego.
Niektórych uszkodzeń płótna nie można było usunąć bez ich podklejenia. Są to ślady wielokrotnego zdejmowania obrazu z blejtramu (dziury po gwoździach mocujących obraz) oraz podwiniecie około czterech centymetrów dolnej krawędzi (w 1987 r. dopasowano obraz
do wnęki ołtarza w kościele pw. Św. Ducha). Ubytki te, choć przy prezentacji obrazu niewidoczne, są między innymi niepowtarzalną, charakterystyczną cechą tego obrazu.
Z inicjatywy organizatorów i darczyńców przeprowadzonej w 2003 r. konserwacji obrazu
(Zobacz Kopia umowy) – Fundacji Apostołów Jezusa Miłosiernego z Łodzi – w marcu 2004 r. ufundowana została profesjonalna sesja fotograficzna obrazu.
Od tego czasu, z wykonanych slajdów a następnie graficznych opracowań komputerowych, fotokopie pierwszego wizerunku Jezusa Miłosiernego są rozpowszechniane i udostępnione do powszechnej ewangelizacji. www.merciful-jesus.com
„Przez obraz ten udzielać będę wiele łask,
a przez to niech ma przystęp wszelka dusza do niego” (Dz. 570)
DOKUMENTACJA
FOTOGRAFICZNA KONSERWACJI OBRAZU
|
|
Fragment przed konserwacją
|
Usuwanie przemalowań |
|
|
|||
Po usunięciu przemalowań
|
Po konserwacji |
|
|
|||
Obraz przed konserwacją (2003 r.)
|
Po usunięciu przemalowań |
Usuwanie przemalowań
Konsolidacja warstwy malarskiej (zdjęcia pochodzą z archiwum dokumentacji konserwatorskiej z 2003 r.)
Pomimo gruntownej konserwacji, stan materii obrazu pozostał mocno osłabiony. Powinien być eksponowany w odpowiednich warunkach, zgodnych z zaleceniami konserwatora.
Konserwacje obrazu wykonała Pani Edyta Hankowska – Czerwińska z Włocławka,
E-mail: edycja@autograf.pl konserwator dzieł sztuki, absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.
W dniu 3 sierpnia 2009 r. w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Wilnie konserwator Edyta Hankowska-Czerwińska przeprowadziła okresową kontrolę stanu zachowania obrazu.
Stan obrazu określiła jako dobry, nie wymagający interwencji konserwatorskiej.
SANKTUARIUM MIŁOSIERDZIA BOŻEGO
W WILNIE
W Święto Miłosierdzia Bożego, 18 kwietnia 2004 r. Metropolita wileński kard. Audrys Juozas Bačkis rekonsekrował odnowiony kościół pw. Świętej Trójcy w Wilnie na Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Równocześnie wyznaczył Zgromadzeniu Sióstr Jezusa Miłosiernego posługę modlitewną w tym Sanktuarium. We wrześniu 2005 r. w Świątyni tej umieszczony został pierwszy obraz Jezusa Miłosiernego.
We wrześniu 2005 r. do tej Świątyni został przeniesiony pierwszy obraz Jezusa Miłosiernego.
Tym samym, rozpoczęto realizować wolę wyrażoną w sporządzonym na dwa lata przed śmiercią (1975 r.) testamencie fundatora obrazu, bł. ks. Michała Sopoćki, założyciela Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego: „Obraz Najmiłosierniejszego Zbawiciela przeznaczam do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Wilnie…”.
SANKTUARIUM MIŁOSIERDZIA BOŻEGO
Wilno, ul. Dominikonu 12, Tel. 0037 05 2505598
Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego zostało założone przez bł. ks. Michała Sopoćkę,
jako odpowiedź na życzenie Pana Jezusa przekazane św. siostrze Faustynie:
„Bóg żąda, aby było zgromadzenie takie,
aby głosiło miłosierdzie Boga światu i wypraszało je dla świata” (Dz. 436)
http://www.faustyna.eu/informacje_pl.htm
Obraz „Jezus Miłosierny” Eugeniusza Kazimirowskiego « WIERZE UFAM MIŁUJĘ said
[…] HISTORIA PIERWSZEGO OBRAZU JEZUSA MIŁOSIERNEGO […]
Historia obrazu Jezusa Miłosiernego « WIERZE UFAM MIŁUJĘ said
[…] HISTORIA PIERWSZEGO OBRAZU JEZUSA MIŁOSIERNEGO […]
Święto Miłosierdzia Bożego « WIERZE UFAM MIŁUJĘ said
[…] HISTORIA PIERWSZEGO OBRAZU JEZUSA MIŁOSIERNEGO […]
Ks. Prałat Józef Grasiewicz « WIERZE UFAM MIŁUJĘ said
[…] ojcem nowego zgromadzenia pod nazwą Instytut Matki Bożej Miłosierdzia. Stąd znał dobrze dzieje obrazu Jezusa Miłosiernego, dlatego zaraz po powrocie z zesłania rozpoczął starania o jego odnalezienie. W 1948 r., po […]
Niesamowita historia obrazu Pana Jezusa Miłosiernego! « WIERZE UFAM MIŁUJĘ said
[…] komentarze Historia obrazu Jezu… on Ks. Prałat Józef Grasiewicz i …HISTORIA PIERWSZEGO … on Ks. Prałat Józef Grasiewicz i …Ks. Prałat Józef Gra… on Kamionka – […]
Maleńka parafia najdłużej przechowywała obraz Jezusa Miłosernego « WIERZE UFAM MIŁUJĘ said
[…] Obraz pierwszego obrazu Jezusa Miłosiernego w kościele w Nowej Rudzie w latach 1949-1986 (obecnie Białoruś) […]
Kamionka – Klasztor Zgromadzenia Sióstr Matki Miłosierdzia « WIERZE UFAM MIŁUJĘ said
[…] Obraz pierwszego obrazu Jezusa Miłosiernego w kościele w Nowej Rudzie w latach 1949-1986 (obecnie Białoruś) […]
Obraz z zawiłą przeszłością « WIERZE UFAM MIŁUJĘ said
[…] HISTORIA PIERWSZEGO OBRAZU JEZUSA MIŁOSIERNEGO […]