Teksty źródłowe, za Sefer Chasidim ed. Wistenicki.

© tekst polski Dariusz Dekiert 2005

Szaat ha-szmad     שעת השמד

SCH 150
"Których usta mówią kłamstwo, a prawica ich prawicą zdradliwą." (Ps. 144.8) Pewnego razu planowano zagładę Izraela. Chciano odwieść go od wiary i zanurzyć w ich wodzie[1] aby opuścił Pana, Boga Izraela i przybrał wiarę gojów. Izrael zaś starał się uciec z tego miejsca, a wielu możnowładców gorąco zadeklarowało się jako jego opiekunowie, mówiąc: "Przyjdźcie do mnie, a obronię was przed waszymi wrogami." Poszli do nich i zostali zabici. Dlatego też powiedziano "Niech się Żyd z gojem nie brata" (Aw. Z.  22a.)"

SCH 151
 W pewnym mieście było dwóch uczniów w czasie gdy goje mordowali Żydów za to, że nie chcieli się przechrzcić. Dwóch tych chłopców schroniło się w bezpiecznym miejscu, tak że goje o tym nie wiedzieli, a w nocy mogliby uciec. Powiedział jeden: "Wyjdę, aby zabito mnie jako męczennika i przez jedno wykroczenie pójdę prosto do raju, przecież rabi Chanania ben Tardion objaśniał wielu Torę i został spalony." Jego towarzysz zaś odpowiedział: "Jeżeli przyjdą po mnie – zginę, ale nie wyjdę do nich."

SCH 256
 On bowiem jest Bogiem naszym, a my ludem pastwiska jego (Ps. 95,7). Kiedy objawia się jego boska nad nami władza – wtedy gdy zarzynani jesteśmy jak stado, aby uświęcić jego Imię, a on jest Bogiem naszym. Mimo że każdy dokładnie zagłębi się w sobie i nie znajdzie przewiny, powinien każdy powiedzieć "Błogosławiony Sędzia sprawiedliwy" i przyjąć to w miłości, gdyż może jest to znak, gdy wierni obcym Bogom wygrywają, a słudzy Świętego Który Jest Błogosławiony zabijani są jak stado i ukrywają się jak za czasów Eliasza, On jest naszym Bogiem i nie ma innego. W Nim odniesiemy zwycięstwo, On i zastępy aniołów pomagają Izraelowi. "I przyjdzie Pan, mój Bóg, a z nim wszyscy święci." (Zach. 14.5)

SCH 1530
 W pewnym miejscu wielu Żydów zostało zabitych uświęcając święte Imię, a część ocalała, gdyż nie dała się zabić i zostali zanurzeni w ich wodzie. W nocy zawieźli oni na wozach wszystkich zabitych na cmentarz, gdyż był daleko od miejsca w którym zostali zabici. Pewna kobieta spadła z wozu, a oni nie wiedzieli. Pochowano męczenników w długich i szerokich rowach, rozdzielając deskami każdego z nich. Kobieta która spadła z wozu przyszła do jednego z nich we śnie i gniewała się na niego, mówiąc "Czyż ja też nie zmarłam uświęcając święte Imię?!" Szukał więc i wyznaczył nagrodę dla tego kto ją znajdzie. Przyszedł pewien pasterz i pokazał mu: "Oto ta co spadła z wozu" i pochowano ją wraz z zabitymi. Powiedziała mu tej samej nocy: "Ponieważ dałeś pieniądze, aby mnie znaleziono i pochowano wraz ze zmarłymi męczennikami, pokażę ci pewne miejsce, gdyż tam ukryłam złoto o wadze piętnastu uncji" i znalazł zgodnie z jej słowami.

Było dwóch, którzy poderżnęli sobie gardła, lecz nie umarli, goje myśleli, że nie żyją, a oni nie zmarli. Umarli dopiero po latach, a jeden Żyd śnił, że zabici, którzy wtedy zmarli mówili: "Nie wejdziecie do naszego grona, gdyż nie zmarliście uświęcając święte Imię tak jak my." Pokazali im poderżnięte gardła. Odpowiedzieli: "Lecz nie umarliście." Przyszedł pewien starzec i powiedział: "Ponieważ poderżnęliście sobie gardła aby umrzeć i nie być zanurzonym w ich wodzie, jesteście godni być z nimi." I wprowadził ich do grona.

Magia popularna i jej konsekwencje.

SCH 210
Jeżeli zobaczysz Żyda który się przechrzcił nie z powodu nierządu, lub też przestępstwa, wiedz, że on, lub ojciec jego, lub matka jego zajmowali się zakleństwami oraz demonami, gdyż naprawienie tych błędów i ich odkupienie przechodzi z ojca, który zawinił.

SCH 211
 Każdy kto zajmuje się zaklinaniem aniołów, lub zaklinaniem duchów, lub szeptaniu zakleństw nie skończy dobrze, a zażyłość tę da się poznać po ciele jego i po synach jego wszystkie dni jego. Dlatego też niech trzyma się z dala każdy od wszystkich tych czynności. Również nie w wykładni snu , aby nie sprawił, by inni zajmowali się tym dla niego. I nie בבוקייצא  nazywanej פלנטיצא  gdyż zaklęcia te są zabronione.

SCH 212
 Jeżeli ujrzysz kogoś kto prorokuje o Mesjaszu, wiedz że zajmuje się on czarami albo demonami, lub też zaklina święte Imię, aby zmusić anioły, lub duchy do powiedzenia mu o Mesjaszu, tak aby ukazał się całemu światu. Na końcu będzie on wstydem i pośmiewiskiem całego świata, gdyż wpłynąć chciał na anioły, czy duchy. W miejscu tym nie wydarzy się przez zaklinającego żadna katastrofa, przyjdą natomiast demony które uczyć go będą rachunków i tajemnic ku jego hańbie i ku hańbie wszystkich, którzy w jego słowa wierzą. A były kobiety w ziemi Kanaan, które recytowały wszystkie pocieszenia z Izajasza zgodnie z przekazem, a i lud prosty znał na pamięć zgodnie z przekazem wszystkie słowa pocieszenia i sąd na nich spadnie, gdy z nikt nie wie o przyjściu Mesjasza."

Zmarli a żywi.

SCH 321
 Opowieść o człowieku który połknął afarsemon i umarł. Po latach przyszedł we śnie do swych synów, aby go odkopali i wiedzieli, jak jest mu ciężko. Myśleli, że może rozebrano go i jest nagi. Odkopali go i znaleźli w całości, jak w dniu, w którym został pochowany, i dotknęli ubrania, w którym go pochowano i którym był owinięty, aby zobaczyć jak wygląda jego ciało. Gdy dotknęli ubrania, ubranie opadło i nie zostało nic, gdyż zmarł przed kilku laty i było jak proch.

Nie należy pozwalać chrześcijanom ujrzeć zmarłego w grobie. Pewien chrześcijański książę prosił kiedyś Żydów o otworzenie trumny, gdy były w niej właśnie zwój Tory, powiedział tedy im pewien starzec, nie otwierajcie i nie pokazujcie mu, gdyż wielkim grzechem będzie to, że pokażecie trumnę książętom króla Babilonu, a ten, kto pokazuje chrześcijanom księgi Tory w trumnie godny jest tego, żeby zbadano dokładnie [jego czyny] po śmierci, temu kto widzi we śnie księgę Tory w trumnie przepowiada to śmierć. Nie przekłada się też zmarłego z trumny do trumny i nie należy pozwalać chrześcijanom ujrzeć zmarłego w grobie.

SCH 269
Pewna gmina chciała przenieść się w inne miejsce. Do jednego z nich przyszedł we śnie zmarły i powiedział "Nie opuszczajcie nas, gdyż przyjemnie nam jest, gdy przychodzicie na cmentarz. Jeżeli nas opuścicie, wiedzcie, że zostaniecie zabici." Nie usłuchali i zginęli wszyscy.

SCH  431
I powiedział rabi Jehuda, niech pamięć sprawiedliwego będzie błogosławiona, że znał jednego Żyda z Wormancji, a zwano go reb Binam i był on starcem i grabarzem. I słyszałem na pewno i naprawdę, że pewnego razu wstał ten Żyd wcześnie i udał się do synagogi. I zobaczył przed wejściem do synagogi siedzącego człowieka, a na głowie jego wieniec z ziół zwany w języku Aszkenazצפילו   (cfilu), a w języku Kanaan  ויניץ קביטני (winic kwitni):
 I przestraszył się, myśląc, że jest to demon, tamten zaś zawołał go i powiedział „Podejdź tu do mnie i nie bój się”.  I podszedł reb Binam do niego i powiedział: „Czyż nie jesteś tym i tym, który umarł i pochowałem cię”, a ten odpowiedział mu „Tak”
I spytał go "Jak ci jest na tamtym świecie" Odpowiedział mu "Dobrze, nawet bardzo"
I spytał go "Jaką zasługę posiadłeś, przecież byłeś człowiekiem wielce odpychającym". Odpowiedział mu "Tylko taką, że odmawiałem modlitwy w synagodze miłym głosem.”
I spytał go „Co to takiego na twojej głowie”, a ten odpowiedział „Zioła z ogrodu Eden, które włożyłem na głowę, aby przepędzić zły zapach tego świata”.

Sen i jego konsekwencje.

SCH 1543
 Gdy człowiek śpi, jego wrogowie mogą wyrządzić mu zło, wtedy gdy śpi, a dusza jego nie śpi.

(אזהרות וצוואות מהרי''ח, מ(40  
Niech nikt nie zamyka całkowicie okna i drzwi, lecz niech zostawi mały otwór, aby nie zaszkodziły mu demony, które chcą się przez nie wydostać.

SCH 329
 Jeżeli Żyd nawiedza kogoś, niech pójdzie na groby i zaklnie go, aby za nim nie chodził i poprosi go, jednakże jeżeli jest z daleka i nie może się tam udać, lub [nawiedzająca go postać] jest gojem i nie może tam się udać, niech pójdzie na grób Żyda, lub goja, który miał na imię tak samo jak ten co przychodzi, także jeżeli to Żydówka, lub gojka, której imię jest takie samo jak jej imię i niech poprosi jej duszę, a jeżeli to gojka, niech zaklnie jej duszę i niech jej powie: "Zaklinam ciebie zaklęciem, abyś nie chodziła za mną, a także wszyscy, którzy mają na imię tak samo, aby nie przychodzili, ja taki a taki, lub taka a taka, córka takiej a takiej nie chcę pójść za tobą i za nikim, kto ma na imię tak samo jak ty, a także za żadnym zmarłym, lub żadną zmarłą. Na to zaklinam was i proszę was, gdyż chcę jeszcze żyć przez wiele lat, a ty lub ta nazywany imieniem tego który za mną chodzi, pójdźcie i tej oto duszy, takiego a takiego, syna takiej a takiej, lub takiej a takiej, córki takiej a takiej, aby nie chodziła za mną, gdyż ja nie chcę pójść za nią, a także aby do mnie nie przychodziła. I niech wypowie to trzy razy głosem słyszanym na cztery łokcie.

„Marani”

SCH 262
W godzinie zagłady część została zabita, a część się ochrzciła z zamiarem powrotu do religii żydowskiej gdy tylko będą mogli gdyż jedynie ze strachu przed mieczem się ochrzcili. Część z kobiet, których mężów zabito lub były niezamężne. twierdziła: "Aby nie zbrukali nas nieobrzezani, chcemy być mniszkami." Założyły czerń w ich domach, myślały jednak "Będąc mniszkami nie będziemy mogły tak szybko uciec." Goje zaś powiedzieli im: "Albo będziecie w zakonie, albo założycie białe szaty." Założyły więc biel, gdyż powiedziały "Gdy będziemy w zakonie na pewno nie uciekniemy tak szybko." Mędrcy zaś powiedzieli, że gdyby nawet zbrukano je, nie będzie to aż tak wielki grzech jak w zakonie, gdzie byłyby pilnowane przez kilka lat aby nie uciekły, jadły nieczyste potrawy i nie przestrzegały szabatu. Jednakże gdyby nieobrzezani zmuszali je do wyjścia za nich - wtedy nie mogłaby tak szybko uciec, gdyż pilnuje ją mąż - niech lepiej będzie w zakonie aby nie zbrukał jej nieobrzezany.