Święty Tarsycjusz
| akolita męczennik | |
| |
| Data i miejsce śmierci | |
|---|---|
| Czczony przez | |
| Wspomnienie | |
| Patron |
włoskiej Akcji Katolickiej, ministrantów, Pierwszej Komunii Świętej |
| Szczególne miejsca kultu |
Rzym |
Tarsycjusz, Tarcyzjusz, gr. Ταρσίζιος (zm. ok. 250 r. w Rzymie) – męczennik rzymski z czasów prześladowań za cesarza Decjusza, akolita, święty Kościoła katolickiego.
Dane biograficzne[edytuj | edytuj kod]
Zgodnie z Tradycją Kościoła, św. Tarsycjusz żył w III wieku po Chrystusie i był akolitą Kościoła rzymskiego[1][2]. Śmierć męczeńską poniósł w latach rządów cesarza Decjusza (249-251)[1]. Z inskrypcji papieża Damazego I wynika, że akolita wolał zginąć z rąk wrogiego chrześcijanom i rozszalałego tłumu mieszkańców Rzymu, niż oddać niesiony pod płaszczem Najświętszy Sakrament. Papież Damazy porównywał jego śmierć przez ukamienowanie do męczeństwa św. Szczepana[3].
Kult[edytuj | edytuj kod]
Legenda o św. Tarsycjuszu została znacznie rozbudowana przez kardynała Nicholasa Wisemana, który sportretował go w swej historycznej powieści Fabiola, czyli Kościół katakumb, opublikowanej w 1854. W 1939 wybudowano w Rzymie świątynię ku czci świętego (arch. Rossi). W zbiorach paryskiego Musée d’Orsay znajduje się marmurowa rzeźba tego męczennika dłuta Alexandre Falguière powstała w 1868.
- Dzień obchodów
Liturgiczne wspomnienie obchodzono początkowo u jego grobu w dniu, w którym zginął (łac. dies natalis). Wzmianek o nim nie zawierają najstarsze księgi liturgiczne z VII-VIII wieku. O dniu jego wspomnienia wiadomo od Adona z Yienne, który żył w IX wieku i wymienia Tarsycjusza w swoim Martyrologium pod datą 15 sierpnia; pod tą datą figuruje też w Martyrologium rzymskim od czasów średniowiecza.
Z uwagi na przypadającą w tym samym dniu Uroczystość Wniebowzięcia NMP, mającą wyższą rangę niż wspomnienie świętego, obchód ku czci św. Tarsycjusza przenoszony jest gdzieniegdzie na dzień 21 listopada[4][5].
- Relikwie
Szczątki męczennika złożono w katakumbach św. Kaliksta; obok pochowany został także męczennik papież Stefan I (254-257)[1].
W 1675 relikwie świętego przeniesiono do Neapolu do bazyliki św. Dominika, gdzie ufundowano osobną kaplicę. Część relikwii przechowywana jest w salezjańskim kolegium przy Via Appia w Rzymie.
- Patronat
Pius X ogłosił go patronem włoskiej Akcji Katolickiej.
W wielu krajach katolickich (również w Polsce) Tarsycjusz uważany jest za patrona służby liturgicznej (zwłaszcza ministrantów). W niektórych parafiach kandydaci na ministrantów otrzymują komżę w dzień wspomnienia świętego lub w niedzielę go poprzedzającą.
Święty ten patronuje ponadto pierwszej komunii świętej.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- akolita
- kult świętych
- modlitwa za wstawiennictwem świętego
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c .:ILG:. - Czytelnia: 15 sierpnia - Św. Tarsycjusz [online], brewiarz.pl [dostęp 2020-04-24].
- ↑ Martyrologium Romanum
- ↑ St. Tarsicius – Catholic Encyclopedia (ang.)
- ↑ Życiorys św. Tarsycjusza [online], Ministranci parafii Wniebowzięcia NMP w Chorzowie [dostęp 2020-04-24] (pol.).
- ↑ Święty Tarsycjusz [online], Archidiecezja Przemyska, 10 września 2015 [dostęp 2020-04-24] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- St. Tarsicius – Catholic Online (ang.)