Ponad 800 lat wgryzania się żydostwa w polską ziemię i polski naród zrobiło swoje, bardzo wiele rodów, znanych i wielkich nazwisk "wielkich polaków" jest bardzo silnie skoligaconych z żydostwem, i nie ma to absolutnie nic wspólnego z Polską ani z Polskością, a wszystko z żydostwem.

Żydów w Polsce od wieków po dzień dzisiejszy cechowała nielojalność, polonofobia, dywersja, przestępczość i wręcz wroga i nienawistna postawa wobec Polaków, Polski i jej interesów. W dzisiejszej Polsce żydzi w stosunku do Polaków zachowują się w sposób demonstracyjnie pogardliwy - zamiast wdzięczności za wieki tolerancji odpłacają nam wprost fanatyczną nienawiścią.

Zgoda na piastowanie przez nich znacznej części stanowisk, na których podejmowane są decyzje określające losy państwa i narodu, jest prostą drogą do zguby.

Dlatego w tej nie mającej precedensu sytuacji zarzut "antysemityzmu" staje się coraz bardziej komplementem.

To sami żydzi sprawili, ze każdy Polak ma dzisiaj do wyboru: albo zostać "antysemitą", albo volksdeutsch'em i złotrzoną, sprzedajną łachudrą.

nihil novi

Żydostwo jest wszędzie, ...są we wszystkich partiach i organizacjach na lewicy i na prawicy, są na wszystkich szczeblach administracji państwowej, są w Rządzie i Sejmie, ...jako "euro-deputowani", są w organizacjach 'pozarządowych' i fundacjach, są bardzo licznie w Kościele Katolickim i w Episkopacie Polski, są w kadrach Wojska Polskiego, są w policji i sądownictwie, są we wszystkich mediach - po lewej i po prawej stronie, ...

anty-polscy, anty-narodowi, anty-patriotyczni, anty-chrześcijańscy i anty-katoliccy, ...specjaliści od liberalizmu, tolerancji, ekumenizmu, kosmopolityzmu i internacjonalizmu, aborcji, seksualizmu, pederastii i rewolucji obyczajowej, ...politolodzy, socjolodzy, filozofi, psycholodzy, pisarze, poloniści, i aktorzy, piosenkarze ..."artyści" ...indoktrynują, dezinformują, wyszydzają, fałszują, ośmieszają, zażydzają, kreują 'polską kulturę', prawodawstwo, literaturę, film i rozrywkę, ...kreują 'polską' rzeczywistość, ...kreują światopogląd ...zniewolonego, zżydzonego i bez ojczyzny... głupca XXI wieku.

"Kultura żyje, gdy jest spędzaniem wolnego czasu; umiera, gdy jest zawodem.   Kultura nigdy nie wypełnia czasu wolnego ludzi pracujących, gdyż jest ona wyłącznie pracą próżniaka.

Kultura jest rodzinnym dziedzictwem.   Albo tajemnicą między przyjaciółmi.   Reszta to geszeft."   Nicolás Gómez Dávila

W każdym kraju, w każdym narodzie, gdzie się osiedli to żmijowe plemię, przybłędy, poprzez rozluźnienie obyczajów, liberalizm i tolerancję, wyszydzanie i ośmieszanie historii, tradycji, obyczajów i kultury gospodarzy, odcinają naród od jego korzeni, eksterminując - poprzez ludobójstwo - intelektualne, narodowe i patriotyczne elity, pozbawiają Naród autorytetu i przywództwa, a następnie poprzez postępującą indoktrynację, korupcję i agenturalizm, oraz wywołanie sztucznego kryzysu władzy, doprowają gospodarzy do biedy, nędzy i ubóstwa, rezygnacji i rozpaczy, obce przybłędy ubezwłasnowalniają obywateli w ich własnym kraju - własnej Ojczyźnie, przy jednoczesnym tłumieniu i niszczeniu wszelkich form krytyki, obrony i prób odsłaniania i dekonspiracji ich niszczycielskich działań - poprzez zaciekły i nienawistny atak i zaszufladkowanie jako "antysemityzm", "faszyzm", "nazizm", "rasizm" i "fobie";

sami, uzurpując sobie i dla siebie władzę, obnoszą się i afiszują swoją "polskością" i "szlachectwem" - uzurpując sobie i nazywając się elitami przez siebie zniewalanego, zarażonego trądem tzw. "judeochrześcijaństwa", "ekumenii", "liberalizmu" i "tolerancji", ...i nic nieświadomego i bezgłowego Narodu Polskiego.

Ideologia politycznej poprawności = „kulturowy marksizm"

A + B + C + D + E + F + G + H + I + J + K + L + Ł + M + N + O + P + Q + R + S + Ś + T + U + V + W + X + Y + Z + Ż

• Magdalena Abakanowicz    -   artystka, profesor Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu, autorka monumentalnych gobelinów, tzw. abakanów. 3 maja 1998 r. została odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski przez żyda, agenta KGB i SB prezydenta żydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana

---




• Jan Abgarowicz    -   dywersant, członek Rady Fundatorów żydomasońskiej organizacji "Fundacja Odpowiedzialność Obywatelska"

---




• Łukasz Maria Abgarowicz - Abgner    -   polonofob, dywersant, był członkiem NSZZ "Solidarność"; W latach dziewięćdziesiątych zasiadał w Radzie Gminy Warszawa-Centrum, gdzie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego. Działał w organach samorządu gospodarczego, m. in. w Izbie Przemysłowo-Handlowej Polska-RPA i Polskim Stowarzyszeniu Małych i Średnich Przedsiębiorstw. W latach 1997-2001 był wiceprezydentem Polskiej Izby Handlu, Usług i Producentów Rynkowych. Poseł na Sejm IV i V kadencji PO (od 2001). W 1990 działał w Ruchu Obywatelskim Akcji Demokratycznej, a następnie w Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Od 2001 działacz Platformy Obywatelskiej. Jest wiceprzewodniczącym Zarządu Regionu Mazowieckiego i członkiem Rady Krajowej PO; poseł PO, głosował za przekazaniem żydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań"

---




• Leszek Abrahamowicz    -   aktor

---




• Gerard Abramczyk    -   dywersant, urodzony w USA; Od 1986 r. mieszka w Polsce na stałe; Obywatel Polski od sierpnia 1999 r. Był prezesem Polskiego Stowarzyszenia Public Relations [2002-2003].  Konsultant żydomasońskiej organizacji "Global Society for Organizational Learning" (06.2005).

---




• Stanisław Abramczyk    -   polonofob, komuch, dywersant, felietonista żydokomunistycznego i marksistowskiego "Dziś" - redaktor naczelny marksista-komunista Mieczysław F. Rakowski

---




• Chaim Abramowicz    -   szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r.

---




• Elżbieta Abramowicz    -   członek Rady Usług Pocztowych przy Prezesie Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty [10.2002). Dyrektor Departamentu Poczty w Ministerstwie Infrastruktury (10.2002).

---




• Lesław Abramowicz    -   dywersant, był naczelnikiem Wydziału Zatrudnienia i Spraw Socjalnych Krakowiego Zjednoczenia Budownictwa. Był zastępcą dyrektora ds. ekonomicznych w Krakowskim Przedsiębiorstwie Robót Inżynieryjnych [1980-1991]. Był zastępcą dyrektora ds. ekonomicznych w Krakowskim Szpitalu im. Rydygiera [1995-2001]. Był dyrektorem w Biurze Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Był Prezesem Narodowego Funduszu Zdrowia

---




• Marta Abramowicz    -   polonofob, dywersant, sodomita, lesbijka; wiceprezes Kampania Przeciw Homofobii - stowarzyszenie zainicjowane w roku 2001 przez grupę lesbijek i gejów

---




• Mieczysław Abramowicz    -   pisarz, tematyka żydowska, "Midrasz"

---




• Janina Abramowska    -   dywersant, prof. dr hab. literaturoznawca

---




• Paweł Abramski    -   były członek Kongresu Liberalno-Demokratycznego; były Wiceprzewodniczący Senackiej Komisji Regulaminowej i Spraw Senatorskich w Senacie IV kadencji. Były członek Senackiej Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej w Senacie IV kadencji. Były członek Senackiej Komisji Praw Człowieka i Praworządności w Senacie IV kadencji. Były członek Senackiej Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi w Senacie IV kadencji. Senator IV kadencji z listy Akcji Wyborczej Solidarność z okręgu Olsztyńskiego. Dyrektor Polsko-Niemieckiego Centrum Młodzieży [1995-2001). Był członkiem Klubu Parlamentarnego Polskiego Programu Liberalnego w Sejmie w Sejmie I kadencji. Były Przewodniczący Sejmowej Komisji ds. Przygotowania Ustawy Lustracyjnej w Sejmie I kadencji. Były członek Sejmowej Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych w Sejmie I kadencji.

---




• Anna Achmatowicz-Schwendimann       -   redaktor naczelny miesięcznika 'Twój Styl'  [03.2002-12.2004]

---




• Waldemar Achramowicz     -   polonofob, dywersant, był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Członek Sojuszu Lewicy Demokratycznej; Marszałek Województwa Kujawsko-Pomorskiego (11.2004). Członek komunistycznego Związku Byłych Żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego

---




• Stanisław Ackerman    -   przewodniczący Rady Powiatu Tczewskiego

---




• Monika Adamczyk-Grabowska    -   polonofob, dywersant,  prof. Zakład Kultury i Historii Żydów UMCS w Lublinie, autorka książek o żydach, członek "Otwarta Rzeczpospolita",

  "Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych";  głównie jednak pochodzenia żydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założona w Nowym Jorku, fundator i założyciel żyd, mason, globalista, międzynarodowy spekulant giełdowy George Soros, nowojorski "finansista" (o węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji).  W PRL została ona zarejestrowana w dniu 7 maja 1988 roku w Sądzie Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reżimu gen. Wojciecha Jaruzelskiego; fundacja Batorego współpracuje i jest finansowana przez inną instytucję żydomasońską założoną przez George'a Sorosa "Open Society Institute" i ..."Fundacja Sorosa".

---




• Wojciech Adamiecki    -   bł. ambasador PRL-bis III w Izraelu

---




• Jerzy Adamkiewicz    -   dyplomata;  lata międzywojenne,  II Rzeczpospolita

---




• Włodzimierz Adamkiewicz    -   naczelnik wydziału w Ministerstwie Spraw Zagraniczynych (MSZ); lata międzywojenne, II Rzeczpospolita

---




• Katarzyna Adamów    -   dywersant, skończyła Instytut Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego (praca magisterska: "Prasa wolnomyślicielska wobec Kościoła Rzymskokatolickiego (1922-1936)", luty 2006). Pracuje w Biurze Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów IPN w Warszawie.

---




• Anatol Adamski    -   polonofob, dywersant, prezes PZU; wspołzałożyciel i wspołwłaściciel Banku Inwestycji Gospodarczych - BIG

---




• Jerzy Adamski    -   komuch, krytyk literacki i teatralny, od 1984 r. był wykładowcą w Akademii Nauk Społecznych przy Komitecie Centralnym PZPR.

---




• Andrzej Adler    -   polonofob, dywersant, współwłaściciel kontrolnego pakietu udziałów gdańskiej spółki DGT (24,2 proc.). Firma powstała w 1991 r. Produkuje cyfrowe centrale telefoniczne przeznaczone dla sieci publicznej oraz wojska i policji, systemy dyspozytorskie wraz z cyfrowymi terminalami, modemy cyfrowe, stacje zasilające i inne urządzenia telekomunikacyjne oraz teleinformatyczne, wykorzystujące najnowsze techniki i technologie cyfrowego przesyłania głosu i danych. W roku 1999 spółka DGT testowała w Kwaterze Głównej NATO w Brukseli centralę DGT 3450. Eksperci sojuszu potwierdzili kompatybilność central DGT z natowskimi systemami łączności. Obecnie centrala DGT 3450 jest dominującym systemem w sieci łączności polskiej armii. Andrzej Adler wraz z Markiem Antoszem i Andrzejem Kassem (właściciele pakietu kontrolnego), którzy początkowo stanowili zarząd firmy, przeszli do rady nadzorczej i zajmują się planowaniem strategicznym. Adler jest prezesem, a pozostali wiceprezesami. W firmie pracuje ok. 200 osób, przy czym 40 proc. z nich ma wyższe wykształcenie. W 1999 r. przychody DGT wyniosły mniej więcej 125 mln zł.  W 2000 r. na 88. pozycji listy 100 najbogatszych żydaków tygodnika "Wprost;   powiązania z żydokomunistyczną nomenklaturą PRLu PZPR i SB.

---




• Mariusz Agnosiewicz - wł. - Mariusz Gawlik    -   polonofob, dywersant, mason, ur. w Bolesławcu; dziennikarz i redaktor internetowy oraz wydawca. Działacz masońskiego ruchu humanistyczno-wolnomyślicielskiego w Polsce. Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. Założyciel i redaktor naczelny portalu wolnomyślicielskiego Racjonalista.pl - magazyn racjonalistów, gnostyków, sceptyków i ateistów; Autor kilkuset publikacji - głównie z zakresu oszczerstw i krytyki stosunków wyznaniowych, religioznawstwa, historii kościoła, wolności obywatelskich i prawa - w prasie internetowej i zwykłej (m.in. marksistowski miesięcznik Dziś, kwartalniki: Forum Klubowe i ordynarnie antykatolickie i antyreligijne czasopismo ateistów, żydów, masonów i wszelkiej maści bluźnierców - Bez Dogmatu, tygodniki: ordynarnie antykatolickie - Fakty i Mity i Przegląd, dwutygodnik Monitor Prawniczy, miesięcznik Jurysta - Magazyn Prawniczy). Od września 2006 członek redakcji dwumięsięcznika Res Humana. Współzałożyciel Stowarzyszenia Dziennikarzy i Mediów Internetowych, założyciel i prezes Polskiego Stowarzyszenia Racjonalistów. Współorganizator Polskiej Federacji Humanistycznej, zrzeszającej organizacje o profilu laickim w Polsce, członek zarządu żydomasońskiej Fundacji Sapere Aude. Mieszka w Warszawie.

---




• Romuald Ajchler    -   polonofob, dywersant, komuch, 1991-2004 Sojusz Lewicy Demokratycznej, od 2004 w Socjaldemokracja Polska

---




• Andrzej Ajnenkiel    -  wróg #1  Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, Polaków i Polski,  prof. dyrektor Wojskowego Instytutu Historycznego (09.1999-06.2001); członek tzw. "komisji Michnika", która działała na terenie MSW mając dostęp do najtajniejszych materiałów w okresie od 12 kwietnia do 27 czerwca 1990 roku;

  były pracownik UOP-u, "antysemita" M. Grecki, autor pracy "Konfidenci są wśród nas..." tak pisał:" Tak zwana działała na terenie MSW mając dostęp do najtajniejszych materiałów w okresie od 12 kwietnia do 27 czerwca 1990 roku (...)

  W jej skład weszli: Andrzej Ajnenkiel, Jerzy Holzer, Adam Michnik i Bogdan Kroll   [wszyscy żydzi - red. polonica.net].  Jeden z nich figurował w kartotekach jako TW.

  Jedynym materiałem, który po sobie pozostawiła "Komisja", jest liczące dwie strony sprawozdanie wraz z enigmatycznym spisem materiałów archiwalnych i wnioskiem o przekwalifikowanie kategorii dokumentów z tej wyrywkowej listy. Nie wiadomo do jakich dokumentów członkowie "Komisji" mieli dostęp. Nie wiadomo, czy z tych materiałów nie zostały sporządzone kopie bądź odpisy, nie wiadomo wreszcie, gdzie takowe - jeśli istnieją - są przechowywane. Wiadomo, że jej członkowie mieli dostęp do akt współ­pracowników UB i SB. Nie wiadomo w jaki sposób pracowała "Komisja", nie istnieją żadne dokumenty, które mogłyby wskazać, z jakich obszarów archiwum MSW korzystali jej członko­wie. "Komisja" miała zapewne wgląd do wszystkich dokumentów, o jakie jej członkowie prosili - mówili pracownicy Biura Ewidencji i Archiwum UOP. Na pewno mieli też dostęp do ma­teriałów operacyjnych, wszystkich opatrzonych klauzulą "tajne specjalnego znaczenia". Nie ma jednak żadnej podstawy prawnej działania "Komisji". Korzystanie z dokumentów odbywało się poza wszelkimi procedurami obowiązującymi w MSW". W lutym 2000 r. odznaczony przez żyda, agenta KGB i SB prezydenta żydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

---




• Towia Ajzen    -   polonofob, komunista (od 1926); w II Rzeczpospolitej, za działalność antypaństwową dwukrotnie aresztowany (1933 i 1936 - wywieziony do Berezy Kartuskiej). XII 1936 wyjechał do Hiszpanii. Podczas podróży przez Niemcy został aresztowany przez władze hitlerowskie i zesłany do obozu koncentracyjnego. Dopiero po uwolnieniu dotarł do Hiszpanii, gdzie został komisarzem politycznym batalionu żydowsko-polskiego. Zginął 16 II 1938 na Froncie Estremadurskim. Po wojnie jego imię nadali komuniści Fabryce Pluszu i Dywanów w Łodzi oraz został odznaczony pośmiertnie w 1945 polskim Krzyżem Walecznych.

---




• Markus Ajzenszer - Eisenscher    -   polonofob, komunista od 1922, agent sowiecki. W 1925 ukończył Międzynarodową Szkołę Leninowską w Moskwie. 1930-33 członek Sekretariatu Krajowego KC Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy (KPZU). 1932-33 sekretarz okręgu wołyńskiego KPZU. W II Rzeczpospolitej, w latach 1926-28 i 1933-38 był więziony za działalność skierowaną przeciwko państwu polskiemu. Po zajęciu wschodniej Polski przez Sowietów we wrześniu 1939 organizował milicję ludową w Stryju i wskazywał władzom sowieckim Polaków, których należy aresztować. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941, uciekł na wschód (podobnie postąpiło tysiące innych Żydów polskich), do Kazachstanu, gdzie pracował w kołchozie.

---




• Mojżesz Ajzner    -    polonofob, agent sowiecki, konfident NKWD;   odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Jerzy Albin    -   polonofob, komuch, były pracownik Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Warszawie. Były Dyrektor Generalny Sp. z o.o. AD NOVUM w Warszawie (1990-1993). W latach 1994-1996 był Dyrektorem i Prezesem w prywatnych firmach konsultingowo-usługowych. Główny Geodeta Kraju - Prezes Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii (05.12.2001-03.2004)

---




• Jerzy Albrecht - Finkelstein    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, komunista, stalinowiec, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski; W latach 30-tych działał w środowisku młodzieży komunistycznej, podczas okupacji w konspiracji. Od 1942 członek PPR, był sekretarzem Komitetu Warszawskiego. 1945-1948 I sekretarz Komitetu Warszawskiego i członek Komitetu Centralnego PPR, 1947-1948 członek Sekretariatu PPR. 1948 był członkiem Biura Organizacyjnego KC PPR oraz kierownikiem kolejno Wydziału Propagandy i Prasy oraz Działu Propagandy, Kultury i Oświaty KC PPR. Od 1948 działacz PZPR, pozostał kierownikiem Działu Propagandy, Kultury i Oświaty, tym razem KC PZPR, a także członkiem Biura Organizacyjnego KC (do 1954). 1948-1968 wchodził w skład KC PZPR, 1956-1961 sekretarz KC PZPR. 1950-1956 przewodniczący Prezydium Rady Narodowej miasta stołecznego Warszawy, 1955-1957 członek, a 1957-1961 zastępca przewodniczącego Rady Państwa. 1960-1968 był ministrem finansów. 1945-1969 poseł do KRN, na Sejm Ustawodawczy i Sejm PRL, 1952-1956 przewodniczący Komisji Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej. 1952-1956 był także członkiem Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego. Jeden z czołowych stalinowców w Polsce. Jednak w 1956 stał się szybko jednym z czołowych “październikowców” - z tzw. frakcji “Puławian” - Żydów (popierających pewną reformę systemu i powrót Władysława Gomułki do władzy za cenę utrzymania się samemu u władzy), i dzięki temu utrzymał się u władzy przez następnych 12 lat. Po wypadkach marcowych 1968 popadł w niełaskę. Jako sfrustrowany Żyd (przez pozbawienie go władzy), w grudniu 1977 był sygnatariuszem “Listu 14” do II Konferencji Krajowej PZPR z krytyką polityki Edwarda Gierka...

---




• Przemysław Alexandrowicz    -   przewodniczący Rady Miasta Poznania, Senator VI kadencji. Wybrany w wyborach 25 września 2005 roku.

---




• Maurycy Allerhand    -   prof., członek Komisji Kodyfikacyjnej RP;   lata międzywojenne,  II Rzeczpospolita

---




• Andrzej Almert    -   rzecznik Prasowy Sądu Okręgowego dla Krakowa Śródmieście (02-03.2002).

---




• Anna Alot    -   aktywistka żydowska, współorganizator festiwali żydowskich w Polsce

---




• Antoni Alster - Nachum    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, komunista, stalinowiec, zbrodniarz MBP i UB, agent sowiecki, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, katolicyzmu, Polaków, patriotyzmu i Polski; z ortodoksyjnej rodziny żydowskiej przeciwnej asymilacji; członek KPP, PPR, KC PZPR, funkcjonariusz PRL-owskich organów bezpieczeństwa, m.in. od 10 grudnia 1954 roku pierwszy zastępca Władysława Dworawskiego, następnie Edmunda Pszczółkowskiego, sprawujących kolejno funkcję przewodniczącego Komitetu ds. Bezpieczeństwa Publicznego. Następnie od 11 grudnia 1956 roku podsekretarz stanu (wiceminister) w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, odwołany 4 maja 1962 roku;

  Nie ukończył nawet szkoły podstawowej; niewykwalifikowany robotnik. Od 1924 w Komunistycznej Partii Polski. Ukończył Międzynarodową Szkołę Leninowską w Moskwie w 1931. Działał w Rzeszowie, Warszawie, Częstochowie; 1930 sekretarz okręgu KPP w Łodzi, a od 1935 członek Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy we Lwowie; wchodził w skład jej Sekretariatu Krajowego. Partia ta dążyła do oderwania od Polski całej Galicji Wschodniej wraz ze Lwowem i Wołyń. W latach 1924, 1929, 1930, 1932-35 i 1936 był aresztowany i skazywany na więzienie za działalność antypaństwową.

  W czasie walk frakcyjnych w kierownictwie KPP popierał frakcję tzw. “mniejszości”, czyli supremację Żydów w centralnych organach partii; koncepcji tej pozostał wierny do końca życia. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 współtworzył władzę sowiecką w Tarnopolu (brał udział w zniszczeniu monumentalnego pomnika marsz. Józefa Piłsudskiego w tym mieście), a potem we Lwowie. Po wybuchu wojny sowiecko-niemieckiej w czerwcu 1941 uciekł ze Lwowa na Kaukaz. Wyznaczony przez Międzynarodówkę Komunistyczną w Moskwie do organizowania grupy polskich komunistów i wojska polskiego w ZSRR, został skierowany do jej Szkoły Partyjnej w Kusznarenkowie. 1943-44 szef wydziału polityczno-wychowawczego 2 Dywizji Polskiej w ZSRR. Jednocześnie działał w Komitecie Organizacyjnym Żydów w Polsce. V-VIII 1944 szef wydziału polityczno-wychowawczego w utworzonym na wniosek kontrolowanego przez Żydów Centralnego Biura Komunistów Polskich - Polskim Sztabie Partyzanckim k. Równego na Wołyniu. VIII 1944 - I 1945 kierownik Wydziału Wojskowego KC PPR. W 1945 w składzie tzw. Pomorskiej Grupy Operacyjnej PPR, organizującej władzę komunistyczną na Pomorzu. 1945-47 I sekretarz PPR w Bydgoszczy. V-XII 1948 zastępca kierownika Wydziału Organizacyjnego KC PPR. IX-XII 1948 członek Sekretariatu KC PPR. W 1948 wszedł w skład Biura Organizacyjnego Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej; członek KC PZPR do 1964. W 1952 należał do gorliwych pracowników centralnej partyjnej komisji fałszowania wyborów do Sejmu, odbytych w tymże roku (J. Swiatło). I 1950 - IV 1952 zastępca kierownika, a w okresie IV 1952 - XII 1954 kierownik Wydziału Organizacyjnego KC PZPR. Zajmując to stanowisko zatwierdził formularz ankiety personalnej dla członków partii; było w niej wszystko: począwszy od daty i miejsca urodzenia kandydata, wykształcenie w szczegółach, służba wojskowa, życie prywatne, działalność wojenna, działalność społeczna, przeszłość polityczna, służba państwowa aż do chwili wypełniania ankiety; wypełnioną ankietę sprawdzał Departament X Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. XII 1954 - XII 1956 I zastępca przewodniczącego Komitetu ds. Bezpieczeństwa Publicznego przy Radzie Ministrów. XII 1956 - V 1962 wiceminister spraw wewnętrznych.

  Od chwili powstania PRL, poprzez cały okres stalinowski i do Października 1956 Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, następnie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych - czyli aparat terroru był de facto rękach Żydów, oni w zasadzie nim kierowali, co dawało im wielką władzę w partii i rządzie, w Polsce. Nikt łatwo z władzy nie rezygnuje, szczególnie w krajach dyktatorskich. Upadek stalinizmu i powrót do władzy etnicznych Polaków z Władysławem Gomułką na czele (X 1956) ograniczył władzę Żydów w Polsce, jednak tylko w niewielkim stopniu. W KC PZPR i w rządzie był swoisty dualizm władzy, na co najlepszym przykładem było Ministerstwo Spraw Wewnętrznych w latach 1956-1962. W ówczesnym MSW były dwa ośrodki kierowania. Jednym kierował wiceminister Mieczysław Moczar, a drugim wiceminister Antoni Alster. “...te dwa ośrodki nie tylko nie współdziałały ze sobą, lecz bywało, że nawet zwalczały się. Najbardziej cieszono się, gdy drugiemu ośrodkowi coś się nie udało. Były nawet przypadki przeprowadzania wzajemnych tajnych rewizji w miejscu pracy i podkradanie spraw. W czasie posiedzenia kolegium czy narad albo obaj wiceministrowie przemawiali, albo obaj milczeli. Kierownictwo partyjne znało tę sytuację, lecz... tolerowało ją” (Franciszek Szlachcic). Wraz z odejściem Antoniego Alstera skończył się podział Ministerstwa na dwa ośrodki kierowania. V 1962 - I 1968 wiceminister gospodarki komunalnej. Od XII 1945 poseł do Krajowej Rady Narodowej, a od 1947 na Sejm PRL. Odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Wojciech "Fokus" Alszer    -   dywersant, "whiger", przedstawiciel muzyki hip-hopowej w PRLu-bis III, współtwórca Paktofoniki i Pokahontaz; propagator prymitywizmu i pseudokultury slamsów

---




• Paweł Althamer    -   rzeźbiarz, twórca instalacji, filmów video

---




• Helena (Chaja) Altenberg    -   agent NKWD, agent i kolaborant sowiecki 1939-41; Ukończyła żydowską szkołę podstawową. W ruchu robotniczym (Zw. Nauczycieli Żydów) i komunistycznym od 1924 (KPP). 1939-41 wysługiwała się okupantom sowieckim w Białymstoku, a po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekła do Kazachstanu. W 1943 zgłosiła się do pracy w komunistycznym Związku Patriotów Polskich (ZPP) w Moskwie. 1944-46 sekretarz, a następnie kierownik wydziału personalnego Centralnej Szkoły Partyjnej. 1946-61 pracownik (starszy instruktor propagandy) w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego, a następnie w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych;   odznaczona przez rząd żydokomunistyczny Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Felicja Alter    -   polonofob, komunistka, nauczycielka, dziennikarka, działaczka komunistaczna (SDKPiL i KPP). Od 1927 przebywała we Francji, w latach 1935-37 w Moskwie, współpracując nadal z KPP i aktywnie działając w międzynarodowym ruchu komunisytcznym jako agentka Kremla. Po wojnie była agentką najpierw komunistycznej PPR a potem PZPR we Francji. Do Polski wróciła w 1959;   odznaczona przez rząd żydokomunistyczny Złotym Krzyżem Zasługi

---




• Leon Alter    -   polonofob, komunista; brat Felicji; Od 1905 członek SDKPiL, a od 1918 Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP). 1919-23 referent i 1923-24 kierownik wydziału do spraw wychodźstwa żydowskiego w Państwowym Urzędzie Emigracyjnym przy Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej. 1924-39 kierownik żydowskiego Tow. Opieki nad Emigrantami “Hias”, finansowanego przez Żydów amerykańskich. Podczas II wojny światowej na Zachodzie, ostatnio w Brazylii. Do Polski przyjechał w 1945 i do 1950 kierował ponownie instytucją “Hias”; następnie (1950-55) był inspektorem w Ministerstwie Żeglugi ... ; Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

---




• Leon Alter    -   polonofob, komunista, zbrodniarz, ludobójca. W 1917 przebywając w Rosji wziął udział w rewolucji październikowej. Po zwycięstwie bolszewików został sędzią śledczym w Trybunale Wojskowo-Rewolucyjnym w Moskwie, a w 1918 w Ogólnorosyjskiej Nadzwyczajnej Komisji do Walki z Kontrrewolucją i Sabotażem (WCzK), skazując na śmierć setki, jeśli nie tysiące ludzi, przeciwników komunizmu. Rzekomo jako członek misji Rosyjskiego Tow. Czerwonego Krzyża, a de facto jako agent bolszewicki, 20 XII 1918 przybył do Warszawy, gdzie rozszyfrowany, został 2 I 1919 odstawiony do granicy. Został ponoć ranny podczas rzekomej próby zamordowania go przez polskich żandarmów na granicy.

---




• Paweł Althamer    -  "artysta"

---




• Henryk Altman    -   polonofob, komunista, stalinowiec, historyk stalinowski; adwokat (UWarsz.), dziennikarz, działacz związkowy (1925-39 sekretarz generalny Zw. Zaw. Nauczycieli Średnich Szkół Żydowskich) i komunistyczny. W 1928 wszedł w skład Centralnego Wydz. Zawodowego KC KPP; 1932-39 członek Komitetu Wykonawczego Czerwonej Międzynarodówki Związków Zawodowych. 1923 i 1926 aresztowany za działalność wywrotową. W latach 1939-41 mieszkał na okupowanym przez Sowietów Wołyniu (Kowel, Łuck), gdzie wysługiwał się okupacyjnej władzy. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941, uciekł do obwodu wołgogradzkiego, pozostawiając w Łucku na łasce losu żonę i syna, których Niemcy zamordowali. Od 1943 działacz stalinowskiego Związku Patriotów Polskich w Moskwie. Wraz z pierwszą ekipą PKWN przybył w lipcu 1944 do Chełma, a następnie do Lublina. 1945-52 kierownik Departamentu Pracy. Od 1948 członek PZPR. W latach 1945-51 delegat pol. w Radzie Administracyjnej Międzynarodowego Biura Pracy i wielokrotnie członek delegacji pol. na Zgromadzenie Ogólne ONZ. Od 1945 był wielokrotnie delegowany przez rząd w rozmaitych misjach państwowych za granicę. 1952-65 dyrektor naczelny Archiwów Państwowych w Warszawie, w których dokonał żydowskich porządków; odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Jolanta Ambrosewicz-Jacobs    -   polonofob, dywersant, tolerasta, magister filologii polskiej - UJ; dr. Instytut Europejstyki - Uniwersytet Jagielonski; specjalistka od socjotechnik, "tolerancji"; Simon Wiesenthal Center w Nowym Jorku - 1997; The Rabbi Marc Tannenbaum Foundation, New York - 1998; The Soros Foundation 1998-2000; red.  autorka książek o tematyce żydowskiej

---




• Maria Ambroży    -   Gmina Wyznaniowa Żydowska we Wrocławiu

---




• Katarzyna Amkieh    -   dywersant, była rzecznikiem prasowym Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad (09.2003).

---




• Stefan Amsterdamski - Saul Henrykowski    -   polonofob, dywersant, filozof, prof., Rektor Szkoły Nauk Społecznych przy Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk;  zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół", potem w gabinecie agenta NKWD stalinowca Tadeusza Mazowieckiego

---




• Andrzej Ananicz    -   polonofob, dywersant, agent Moskwy, były Sekretarz Stanu ds. Zagranicznych w Kancelarii Prezydenta Lecha Wałęsy [1995]. Był ambasadorem RP w Turcji (10.2003).  były Szef Agencji Wywiadu.

---




• Aleksandra Ancukiewicz    -   UW Studenckie Koło Naukowe Sekcja Historii i Kultury Żydów

---




• Andrzej Ancygier    -   UWr,

---




• Janusz Anderman    -   dywersant, prozaik, scenarzysta, tłumacz

---




• Nina Andrycz    -   polonofob, aktorka; była drugą żoną zbrodniarza Józefa Cyrankiewicza, jednego ze stalinowskich premierów PRL (1952, 1954-70).

---




• Gosia Andrzejewicz    -   piosenkarka

---




• Jerzy Andrzejewski    -   polonofob, dywersant, prozaik, publicysta, komuch, trockista, stalinowiec;  w latach stalinowskich 1952-1954 redaktor naczelny żydokomunistycznego "Przeglądu Kulturalnego"; w latach stalinizmu 1952-1957 poseł na Sejm; członek-założyciel KOR - żydokomuna, trockiści (KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.)

---




• Leon Andrzejewski - właśc. nazw.- Ajzen Lajb-Wolf    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, stalinowiec, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, wicedyrektor IV, III Departamentu - zbrodniarz ludobójca MBP i UB

  mąż Krystyny Żywulskiej, działacz komunistyczny, pułkownik Urzędu Bezpieczeństwa (UB). Chodził do szkół żydowskich w Łodzi. Od 1928 członek KPP. 1929-33 i 1934-39 przebywał we więzieniu za działalność antypaństwową. 1939-41 wysługiwał się władzy sowieckiej we Lwowie; sowietyzował tamtejsze związki zawodowe. Od 1943 politruk w Wojsku Polskim w ZSRR. 1944 zastępca komendanta “polskiej” szkoły służby bezpieczeństwa w Kujbyszewie (Rosja) i z absolwentami tej szkoły (głównie Żydzi) przybył do zajętego przez Armię Czerwoną Lublina w lipcu 1944. Mianowany kierownikiem Ochrony PKWN; 1944-46 zastępca kier. Wydziału Personalnego Resortu Bezpieczeństwa Publicznego, jednocześnie dowódca Szkoły Oficerskiej Urzędu Bezpieczeństwa (UB); 1946-48 dyrektor Gabinetu Ministra BP; 1948-49 zastępca komendanta Centrum Wyszkolenia Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP) w Legionowie; 1949-53 wicedyr. Departamentu IV MBP; 1953-54 p.o. dyr. Dep. III MBP; 1954-55 wicedyr. Dep. III MBP; 1955 1956 wicedyr. Dep. IV Komitetu ds. BP; 1956-57 wicedyr. Dep. I Komitetu ds. BP. Zwolniony 30.1.1957. Pracownik MSW do 1960. Współodpowiedzialny za zbrodnie okresu stalinowskiego w Polsce.

---




• Zenon Andrzejewski    -   aktywista żydowski, "Słowo Żydowskie"

---




• Waldemar Andzel    -   polonofob, dywersant, lewak, poseł PiS, głosował za przekazaniem żydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań"

---




• Alfred Angiersztajn    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, stalinowiec, agent sowiecki, wysokiej rangi aparatczyk, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski; działacz komunistyczny od 1930 (KPP). 1937-39 walczył w Hiszpanii; został członkiem Komunistycznej Partii Hiszpanii. Po klęsce komunistów w Hiszpanii był więziony we francuskim obozie w Gurs (1939-41), a następnie wywieziony na roboty do Niemiec. Po przyjeździe do Polski w 1945 przystąpił do budowania komunizmu w naszym kraju. 1945-48 zastępca kierownika Wydziału Komunikacyjnego Polskiej Partii Robotniczej (PPR). 1945-57 przewodniczący Centralnej Komisji Rewizyjnej Związków Zawodowych i 1950-70 przewodniczący Głównej Komisji Rewizyjnej Związku Zawodowego Kolejarzy; odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Andrzej Anklewicz    -   polonofob, dywersant, komuch, oficer SB, absolwent Wydziału Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Był funkcjonariuszem Komendy Stołecznej MO, a od 1982 r. pracował w MSW. Zajmował się m.in. rozpracowywaniem opozycji. Po 1989 r. był wicedyrektorem gabinetu Andrzeja Milczanowskiego, szefa resortu spraw wewnętrznych. Kierował zespołem doradców premiera Józefa Oleksego, a po tym, jak Oleksego oskarżono o rzekome związki z rosyjskim wywiadem, został wiceministrem w MSW. Od stycznia do listopada 1997 r. był szefem Straży Granicznej. W 2001 r. został szefem Generalnego Inspektoratu Celnego.

---




• Grażyna Antoniewicz    -  

---




• Herc Antopolski    -   płk. kwatermistrz masowej stalinowskiej organizacji młodzieżowej “Służba Polsce”

---




• Krzysztof Anuszkiewicz    -   dywersant, Tajny Współpracownik i agent SB, Akcja Wyborcza Solidarność, Suwałki

---




• Agata Araszkiewicz    -   polonofob, dywersant, feministka , aktywistka żydowska, Centrum Kultury Żydowskiej; w zespole redakcyjnym pisma "Krytyka Polityczna" - nazwa pisma nawiązuje do tzw. 'młodopolskiej' "Krytyki" Wilhelma Feldmana

---




• Andrzej Arendarski    -   dywersant, mason, w latach 1990-1992 prezes Krajowej Izby Gospodarczej. W lipcu 1992 został powołany na stanowisko ministra współpracy gospodarczej z zagranicą w gabinecie Hanny Suchockiej. W październiku 1993 powrócił do funkcji prezesa Krajowej Izby Gospodarczej. Od 2002 jest przewodniczącym Stronnictwa Demokratycznego;   przez cały czas trwania PRL funkcjonowała w Polsce przybudówka PZPR, koncesjonowana partia pod nazwą Stronnictwo Demokratyczne, która miała i nadal ma korzenie masońskie;   ostatnim aktem sojuszniczym SD z PZPR, były wybory do Sejmu kontraktowego w czerwcu 1989 r.

---




• Iwona Arent    -   polonofob, dywersant, poseł PiS, głosowała za przekazaniem żydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań"

---




• Paweł Arndt    -   polonofob, dywersant, lewak, poseł PO, głosował za przekazaniem żydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań"

---




• Agnieszka Arnold    -   reżyser

---




• Katarzyna Arnhold    -   kompozytor

---




• Łazarz Aronsztam - przybrane nazw. - Izaak Symchowicz    -   polonofob, Litwak, znający język polski; działacz komunistyczny. Po wybuchu I wojny światowej wraz z rodziną ewakuował się do Czernihowa na Ukrainie.Tam w 1915 wstąpił do rosyjskiej bolszewickiej SDPRR(b) i działał wśród miejscowych robotników. W 1917, po rewolucji lutowej, został członkiem Dumy Miejskiej w Charkowie z listy bolszewików. Wziął udział w rewolucji bolszewickiej w Moskwie w listopadzie 1917 w szeregach Czerwonej Gwardii, a w lipcu 1918 uczestniczył w zdławieniu antybolszewickiego buntu eserowców w Moskwie. Do 1924 komisarzem politycznym 4 Dywizji im. “Proletariatu Niemieckiego”, a następnie Inspekcji Artylerii Armii Czerwonej. W 1924 wybrany do Centralnego Komitetu Wykonawczego Rad Sowieckiej Białorusi. Jako doświadczony działacz partyjny został w sierpniu 1924 skierowany przez Międzynarodówkę Komunistyczną w Moskwie (jako jej agent) do pracy partyjnej w Polsce. Po nielegalnym przyjeździe do Polski został dokooptowany do Komitetu Centralnego i Sekretariatu KC Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi, która dążyła do oderwania od Polski całych ziem północno-wschodnich, włącznie z Białymstokiem. W lutym 1926 aresztowany i do stycznia 1928 więziony za nielegalne przekroczenie granicy, nielegalny pobyt w Polsce i działalność antypaństwową i antypolską. Po wyjściu z więzienia wyjechał od razu do Związku Sowieckiego. Zajmował tam najpierw odpowiedzialne stanowiska w partii na Białorusi (m.in. 1930-33 członek Biura Politycznego KC KP(b)B), a następnie w wojsku: 1933-37 naczelnik Zarządu politycznego i zastępca głównodowodzącego Dalekowschodniej Armii Specjalnej (Chabarowsk), a od 1937 na tym samym stanowisku w Moskwie. Aresztowany przez NKWD w 1937 i stracony.

---




• Stanisław Arski - Apfelbaum    -  

---




• Stefan Arski - Artur Salman    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, agent sowiecki, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, z ortodoksyjnej antypolsko nastawionej rodziny (ur. Łódź); W młodzieżowym ruchu socjalistycznym od 1931 (Zw. Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej). Od 1932 członek PPS i publicysta prasy socjalistycznej; współzałożyciel pisma "Płomienie" przewodniczący Rady Głównej wileńskiej "Wolności" 1939-1940; we wrześniu 1939 znalazł się na Zachodzie i w latach 1941-47 mieszkał w USA; prowadził działalność agenturalną na rzecz Sowietów wśród polonii w USA. Potem główny twórca "czarnej" legendy emigracji i Polonii; zastępca redaktora naczelnego "Robotnik Polski" w USA 1941-1943, redaktor naczelny "Robotnika"; - "Robotnik" po II w.sw. nawiązał kontakt z reżymem warszawskim i w 1947 przyjechał do Polski. Zaraz po przyjeździe został członkiem władz naczelnych komunizowanej coraz bardziej PPS i redaktorem naczelnym “Robotnika”. Od XII 1948 członek PZPR. W okresie stalinowskim członek Biura Organizacyjnego KC PZPR i przewodniczący Związku Zawodowego Dziennikarzy. XII 1948 - 1951 zastępca redaktora naczelnego organu KC PZPR “Trybuny Ludu”, a w latach 1951-68 redaktor naczelny tygodnika “Swiat”. Przodował w dziele zohydzania dziejów Polski i to nie tylko w okresie stalinowskim. Kiedy Arski był przewodniczącym Związku Zawodowego Dziennikarzy Polskich, w jego władzach byli wówczas sami żydzi: Aleksandrowicz, Frysz, Haber, Knauff, Marcowa, Monasterska, Sachnowski, Szydłowski-Szauzer.

---




• Grzegorz Artman    -   aktor

---




• Ascheberg Z.    -   polonofob, polakożerca, komuch, sędzia, Gorzów Wlkp. szczególnie aktywny w działaniach represyjnych wobec opozycji politycznej

---




• Szymon Askenazy    -   historyk, dyplomata, mason; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita

---




• Feliks Aspis    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, stalinowiec, polakożerca, stalinowski zbrodniarz ludobójca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, katolicyzmu, Polaków, patriotyzmu i Polski; płk. prokurator Prokuratury Generalnej

---




• Halina Aszkenazy-Engelhard    -   autorka książek o tematyce żydowskiej

---




• Łukasz Atowski    -  

---




• Symche Auerhan    -   polonofob, komunista, agent sowiecki; Od 1918 działał w szeregach żydowskiej organizacji młodzieżowej “Jungd” w Rzeszowie, która najpierw była pod wpływami Poalej Syjonu, a od 1921 Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (KPRP). Członek i działacz KPRP w Rzeszowie od 1924, następnie w Warszawie (1926-28) i Częstochowie (1928). Aresztowany w 1928 za działalność antypaństwową i skazany na 6 lat więzienia. Zwolniony w 1934, został sekretarzem Komitetu Okręgowego KPP w Lublinie. Aresztowany ponownie w lutym 1935 i skazany na 5 lat i 4 miesiące więzienia. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 udał się do Lwowa, gdzie wysługiwał się sowieckim władzom okupacyjnym w szeregach policji, która krwawo rozprawiała się z Polakami w tym mieście. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej uciekł aż do Uzbekistanu (Samarkanda). 1942-43 przeszkolony w Międzynarodowej Szkole Partyjnej Komitezu Wykonawczego Międzynrodówki Komunistycznej w Kusznarenkowie (Baszkiria), został przerzucony na Polesie, aby szpiegować dla władz sowieckich i podporządkowywać tamtejsze lewicowe oddziały partyzanckie sowieckim reprezentantom. Po wykonaniu tego zadania, został skierowany z podobnym zadaniem na Lubelszczyznę, tym razem szpiegować działaczy Polskiej Partii Robotniczej i jej oddziały partyzanckie. W marcu 1944 został wysłany przez dowództwo obwodu komunistycznej Armii Ludowej do Warszawy w celu nawiązania łączności z Komitetem Centralnym PPR. W drodze zginął pod Berejowem koło Lubartowa w walce z żandarmerią niemiecką. Nie jest jednak wykluczone, że KC PPR postanowiła pozbyć się niewygodnego dla siebie szpiega.

---




• Anna Augustowska    -   polonofob, dywersant, felietonistka żydolewackiej "Gazety Wyborczej" − Lublin, tematyka żydowska

---




• Edward Augustyn    -   "Żydzi polscy"

---




• Andrzej Aumiller    -   polonofob, dywersant, lewicowiec, świnia Orwell'owska, działacz socjaldemokratyczny; mandat poselski z ramienia koalicyjnej Unii Pracy od 2001 (był również posłem w latach 1989-1991 oraz 1993-1997). Członek sejmowej komisji skarbu państwa i zastępcą przewodniczącego sejmowej komisji rolnictwa i rozwoju wsi. W latach 2001-2005 był członkiem Unii Pracy. W lipcu 2004 został wiceprzewodniczącym, a w kwietniu 2005 przewodniczącym sejmowej komisji śledczej powołanej do zbadania tzw. afery Orlenu. W lipcu 2005 roku odszedł z Unii Pracy i został członkiem [oddelegowany do] Samoobrony RP.

---




• Erwin Axer    -   ur. 1917 r. we Lwowie reżyser teatralny

---




• Tadeusz Aziewicz    -   polonofob, dywersant, komuch, ekonomista, działacz samorządowy i państwowy, poseł PO na Sejm; W latach 1987-1989 pracował w firmie konsultingowej "Doradca" (jej szefem był Jan Krzysztof Bielecki). Wspólnie z Donaldem Tuskiem brał udział w tworzeniu trójmiejskiego środowiska liberałów, na przełomie lat 80. i 90. zakładał gdański Kongres Liberałów. Należał kolejno do Kongresu Liberalno-Demokratycznego, Unii Wolności i Platformy Obywatelskiej. Członek władz regionalnych i krajowych PO; poseł PO, głosował za przekazaniem żydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań"

---




•    -  

---

A + B + C + D + E + F + G + H + I + J + K + L + Ł + M + N + O + P + Q + R + S + Ś + T + U + V + W + X + Y + Z + Ż

• Kamilla Baar    -   aktorka

---




• Zbigniew Bachman    -   dyrektor Polskiej Izby Przemysłowo-Handlowej Budownictwa  (10.2003 - 05.2004)

---




• Klaus Bachmann    -   dywersant, dziennikarz, publicysta, historyk, politolog, autor książek; ur. w Bruchsal, niemieckim miasteczku niedaleko granicy francuskiej; W 1988 r. osiadł na stałe w Polsce i zaczął regularnie pisać do kilku zagranicznych gazet, oraz Rzeczpospolita, Polityka, Tygodnik Powszechny. W 2000 r. obronił na Uniwersytecie Warszawskim pracę doktorską na temat konfliktu polsko-ukraińskiego w Galicji w latach 1907-1914. Został kierownikiem katedry politologii w Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy Brandta na Uniwersytecie Wrocławskim. W 2004 r. został także visiting professor na uniwersytecie w Wiedniu z zakresu historii Polski XIX i XX wieku. W latach 2000- 2001 oraz od roku 2005 jest członkiem powiązanej ze światową żydomasonerią i żydofinansjerą, żydomasońskiej i antypolskiej Fundacji im. Stefana Batorego" - fundacja założona w Nowym Jorku przez żyda, masona, spekulanta gieldowego George'a Sorosa, nowojorskiego finansistę (o węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W PRL została ona zarejestrowana w dniu 7 maja 1988 roku w Sądzie Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reżimu agenta sowieckiego Wojciecha Jaruzelskiego. W 2006 roku został profesorem nadzwyczajnym w instytucie politologii Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie. Wykłada też w Instytucie Studiów Międzynarodowych na Uniwersytecie Wrocławskim. Publikuje w żydokomunistycznej Polityce, żydokomunistycznej Gazecie Wyborczej i w niektórych niemieckich mediach. Mieszka we Wrocławiu.

---




• Bronisław Baczko - Gideon    -   polonofob, komunista, stalinowiec, filozof marksistowski, podpułkownik, politruk (tzw. oficer pol-wychu) - został oddelegowany na Wydział Filozofii. Na tym wydziale jako profesor ponosi lwią część odpowiedzialności za stalinizację prac nad polską filozofią i myślą społeczną doby powstań (wg A. Walickiego, Umysł zniewolony po latach); historyk idei i myśli społecznej; Do 1968 roku był jednym, obok m. in. Leszka Kołakowskiego, uczonych z kręgu tzw. warszawskiej szkoły historyków idei, profesorem historii filozofii na Uniwersytecie Warszawskim i w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN.

  W okresie stalinowskim był majorem LWP i członkiem zespołu redakcyjnego organu teoretyczno-politycznego Głównego Zarządu Propagandy WP “Nasza Myśl”. Jako stalinowski filozof był uczniem jednego z najgorliwszych stalinistów w PRL, marksistowskiego “profesora” Adama Schaffa, którego czołowy ideolog partyjny w Polsce >Roman Werfel nazwał “straszliwym terrorystą”. Baczko był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego. W okresie stalinowskim zajadle atakował filozofię nie-marksistowską. Usunięty z Uniwersytetu wraz z Leszkiem Kołakowskim, Włodzimierzem Brusem, Zygmuntem Baumanem, Marią Hirszowicz i Janiną Zakrzewską (wszyscy żydzi-polonofobi), już 25 marca 1968, w związku z tzw. wydarzeniami marcowymi 1968 roku (antyreżymowe demonstracje studenckie inspirowane przez post-stalinowców, głównie pochodzenia żydowskiego). W 1968 wyjechał z Polski do Francji.

  Jego wychowankowie z lat 1966-1968 odgrywają do dziś istotną rolę w polskiej humanistyce.

---




• Jerzy Baczyński    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, mason, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, katolicyzmu, Polaków i Polski, redaktor naczelny żydokomunistycznej "Polityki". Podobnie jak jego poprzednik na tym stanowisku, marksista-komunista Mieczysław F. Rakowski, odpowiedzialny za rolę odgrywaną przez "Politykę" jako jednego z czołowych centrum lobby filosemickiego w prasie, za ciągłe podważanie i ośmieszanie polskich tradycji narodowych i wartości chrześcijańskich; Członek tzw. Komisji Trójstronnej (Trilateral Commision).

---




• Krzysztof Kamil Baczyński    -   lewicowiec, poeta, zginął w pierwszych dniach Powstania Warszawskiego;   matka Krzysztofa Kamila była neofitką - z urodzenia żydówką, tak jak jej brat, nauczyciel gimnazjalny, dr Adam Zieleńczyk;   ojciec Stanisław Baczyński - Bittner pisarz, publikował też w jidysz, który znał doskonale; kuzynką Krzysztofa, wujeczną siostrą (Baczyńskiego matka i Turlejskiej ojciec Adam Zieleńczyk byli rodzeństwem) była Maria Turlejska, zagorzała stalinistka, wieloletnia agentka MBP i UB

---




• Karol Bader    -   dr praw, dyplomata II Rzeczypospolitej. W czasie I wojny światowej kierował placówką Naczelnego Komitetu Narodowego w Bernie (Szwajcaria). W 1918 był urzędnikiem w Departamencie Stanu Rady Regencyjnej w Warszawie. Po powstaniu państwa polskiego w XI 1918 został naczelnikiem wydziału w Departamencie Polityczno-Ekonomicznym Ministerstwa Spraw Zagranicznych, następnie: 1921-23 radca poselstwa i 1923-24 charge d’affaires poselstwa RP w Pradze; 1924-31 pracował w centrali. Podczas II wojny światowej w Londynie (nadal związany z polskim MSZ).

  Po wojnie szybko nawiązał kontakt ze stalinowsko-komunistycznym reżymem warszawskim i powrócił do Polski. Był jednym z nielicznych dyplomatów II Rzeczypospolitej przyjętych do służby dyplomatycznej PRL; pracował w centrali. Jest to jeszcze jeden więcej dowód na to, że wielu żydów wysługuje się każdemu systemowi politycznemu, który jest aktualnie u władzy w danym państwie.

---




• Bogusław Bagsik    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, żydowski hochsztapler i oszust, aferzysta, złodziej, okradł i zubożył Polskę na wiele [ponad 400] milionów złotych; W nocy z 31 lipca na 1 sierpnia 1991 roku, dwie godziny przed zamknięciem dla nich granic kraju, obaj właściciele Art-B [Bagsik i Gąsiorowski] wyjechali do Izraela. Tam szybko uzyskali obywatelstwo, co uchroniło ich przed wysłanym za nimi międzynarodowym listem gończym, ponieważ Izrael zawsze odmawia deportacji własnych obywateli do innych krajów.

  Bagsik i Gąsiorowski zakupili w Izraelu akcje koncernu naftowego PAZ za kilkadziesiąt milionów dolarów. W roku 1994 roku Bagsik podczas pobytu w Szwajcarii, gdzie nie chroniła go jurysdykcja państwa Izrael, został zatrzymany i osadzony w areszcie. Po trwającej prawie dwa lata procedurze ekstradykcyjnej (w tym czasie miała rzekomo odbyć się próba odbicia Bagsika z aresztu) w lutym 1996 wydano go Polsce. Tu zarzucono mu m.in. zagarnięcie ponad 400 mln zł metodą oscylatora (doliczono się 620 wielokrotnie oprocentowanych czeków), przekupstwo urzędników bankowych i działanie na szkodę spółki. Bagsik bronił się twierdzeniem, że oscylator wymyślony został przez niego i nie był zakazany prawem. W lutym 1998 rozpoczął się proces, a w październiku - po wpłaceniu 2 mln zł kaucji - oskarżonego wypuszczono na wolność. Po wyjściu z aresztu Bagsik został prezesem Zakładów Futrzarskich Kurów S.A. i próbował podpisać kontrakt z armią polską oraz wojskami NATO na dostawę skórzanych kurtek dla pilotów. 20 października 2000 skazano go na 9 lat więzienia.

  Obrońcy wnieśli apelację, ale nieskutecznie - 22 stycznia 2002 wyrok został potwierdzony, a w sierpniu B. Bagsik zgłosił się do więzienia. Do odsiedzenia pozostało mu wówczas niespełna 4 lata.   Obecnie "szlachcic jerozolimski" na czerwonych salonach żydokracji w PRL-bis

---




• Jerzy Bahr    -   dyplomata, od 21 stycznia 2005 Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego przy Prezydencie RP. Cieszy się opinią znawcy zagadnień regionu Europy Wschodniej; Był konsulem generalnym RP w Kaliningradzie. Był radcą ds. politycznych w ambasadzie RP w Moskwie [1991-1992]. Był ambasadorem RP na Ukrainie [1996). Był ambasadorem RP w Turkmenistanie. Był ambasadorem RP na Litwie [04.2001-12.2004). Szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego [20.01.2005). Obecnie ambasador w Moskwie.

---




• Jerzy Bajdar    -   komuch, dziennikarz, felietonista, okres stalinowski, redakcja wrocławskich "Sygnałów"

---




• Hanna Bajer    -   sędzia

---




• Magdalena Bajer    -   publicystka, przewodnicząca Rady Etyki Mediów (08.1999-02.2006); laureatka nagród, m.in. w konkursach im. Bruna Winawera, SDP, im. Hugo Steinhausa

---




• Zdzisław Bajzert    -   polonofob, komuch, polakożerca, sędzia, Gorzów Wlkp. szczególnie aktywny w działaniach represyjnych wobec opozycji politycznej

---




• Władysław Baka    -   dywersant, komuch, zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego - tajne rozmowy w Magdalence i "okrągły stół" ze strony żydokomuny PZPR

---




• Henryk (Chaim) Bal    -   polonofob, dywersant, komuch, stalinowiec, od 1945 w PPR / PZPR. W pierwszej połowie 1946 przewodniczący Wojewódzkiego Komitetu Żydowskiego w Warszawie, członek Rady Naczelnej ORT. W latach sześćdziesiątych pracownik personalny Państwowego Przedsiębiorstwa Kolportażu "Ruch"

---




• Edward Balawejder    -   bł. dyrektor Muzeum na Majdanku (05.2000)

---




• Artur Balazs    -   polonofob, dywersant, pełnił funkcję ministra ds. warunków życia na wsi w rządzie Tadeusza Mazowieckiego; W 1997 r. wraz z Aleksandrem Hallem doprowadził do powstania Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego. Od 1999 do 2001 r. był ministrem rolnictwa i rozwoju wsi. Do obecnego Sejmu wszedł z listy Platformy Obywatelskiej, ale nie został członkiem jej klubu parlamentarnego. W styczniu 2002 r. objął funkcję prezesa SKL-Ruch Nowej Polski;    zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół"

---




• Jacek Balcer    -   był rzecznikiem prasowym Towarzystwa Ubezpieczeniowego Warta (07.2002). Rzecznik prasowy BPH PBK (07.2003-07.2005). Dyrektor Biura Marketingu Banku BPH PBK (02-10.2004).

---




• Leszek Balcerowicz - Aaron Bucholtz    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, mason, świnia Orwell'owska, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, Polaków i Polski, członek PZPR od 1969, globalista, agent Sachsa i Sorrosa, główny "rabin" żydolichwy w Polsce; Od 1995 do 2000 roku był przewodniczącym Unii Wolności. Od grudnia 2000 roku jest prezesem NBP. Od 1 maja 2004 wszedł z urzędu w skład Rady Ogólnej Europejskiego Banku Centralnego;

  członek globalnej organizacji "Grupa 30" założona w 1978 r. przez żyda, masona i globalistę Geoffreya Bella z iniciatywy Fundacji Rokefellera; obecnie prezydentem jest mason, żyd Alan Greenspan, prezydent Banku Centralnego Rezerw Federalnych USA)

  więcej informacji znajdziesz tu => > http://www.polonica.net/Balcerowicz.htm

---




• Zuzia Balcerzak    -   Komitet Regionalny Polskiej Unii Studentów Żydowskich

---




• Jacek Balcewicz    -   fotografik,  tematyka żydowska

---




• Marek Balicki    -   polonofob, dywersant, komuch, libertyn, lewak, zwolennik liberalizacji prawa aborcyjnego, świnia Orwell'owska; Po 1989 był członkiem ultra lewicowego ROAD, później UD i UW; współzałożyciel Socjaldemokracji Polskiej w marcu 2004r.; W latach 1998-2001 był doradcą prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego.

---




• Zygmunt Balicki    -   polonofob, dywersant, komunista, mason, założyciel PPS, jesienią 1892 roku w Paryżu powstał tzw. „Związek Zagraniczny Socjalistów Polskich", stał się on zalążkiem właściwej PPS, której to aktywnym działaczem był Józef Piłsudski - przyszły 'marszałek' Polski; członek Stronnictwa Postępowo-Demokratycznego. Stronnictwo to zostało założone przez polsko-rosyjskich socjalistów-masonów

---




• Dariusz Baliszewski    -   polonofob, dywersant, oszczerca, kalumniator zohydzający i hańbiący dobre imię Polski i polskich patriotów

---




• Joanna Bałaban    -    aktywistka żydowska, żydowski ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN" w Lublinie

---




• Piotr Bałtroczyk    -   dziennikarz, konferansjer, satyryk, prezenter telewizyjny i radiowy, kpiarz

---




• Hanna Banaszak    -   piosenkarka

---




• Aleksandra Bańkowska    -   UW Studenckie Koło Naukowe Sekcja Historii i Kultury Żydów

---




• Aleksander Bardini    -   reżyser, aktor, dyrektor teatru, pedagog. Po ukończeniu Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej, występował w Teatrze Polskim w Wilnie (1935-36), teatrach warszawskich (1936-39), w sowieckim Państwowym Teatrze Polskim we Lwowie (1939-41), a po wojnie współpracował głównie z teatrami warszawskimi, przede wszystkim Polskim i Współczesnym; 1958-60 dyrektor Teatru Ateneum. 1950-78 profesor Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Po 1956 przez pewien czas przebywał w Izraelu (m.in. reżyserował Tango S. Mrożka w teatrze w Tel Avivie), jednak wrócił do Polski. Był twórcą wielu inscenizacji klasyki światowej i polskiej (Sen nocy letniej, Miarka za miarkę, Barbarzyńcy, Borys Godunow, Otello, Dziady, Balladyna, Halka, Jutro). Nie należy jednak zapominać o jego niechlubnej działalności w okresie stalinowskim (reżyserował m.in. takie szmiry komunistycznego dramatu jak Juliusz i Ethel), która cieszyła się pełnym uznaniem stalinowskiej władzy. Za wysługiwanie się reżymowi otrzymał m.in.: Nagrodę Państwowę III stopnia w 1953 i II stopnia w 1955, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej (1954), Srebrny i Brązowy Medal “Za zasługi dla obronności kraju” czy tytuł Zasłużony Nauczyciel PRL.

  Wieloletni pedagog Teatru Żydowskiego im. Estery Rachel i Idy Kamińskich w Warszawie - wykształcenie młodzieży aktorskiej posługującej się językiem jidysz;
  
  teatr ten jest instytucją finansowaną obecnie ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Samorządu Województwa Mazowieckiego (!!)

---




• Zygmunt Baranek    -   malarz

---




• Stanisław Barańczak    -   polonofob, komuch, dywersant, członek-założyciel KOR - "komandosi", żydokomuna-trockiści, marksiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; poeta i krytyk, jeden z ulubionych idolów trockistów-michnikowców; mieszka w USA

---




• Janusz Bargieł    -   polonofob, dywersant, komuch, członek ZSMP, PZPR, SLD

---




• Józef Barski - Józef Gitler    -   od 1922 zajmował kierownicze stanowiska w żydowskich Joincie i Centosie, od 1923 w KPP. W getcie warszawskim działacz PPR i Centosu, 1943-1945 w Bergen-Belsen, 1945-1950 sekretarz generalny Jointu w Polsce, 1950-1953 dyrektor naczelny PKO, w 1953 aresztowany pod zarzutem szpiegostwa, po uwolnieniu dyrektor zakładów przemysłowych im. 22 lipca. Wieloletni członek Rady Naukowej Żydowskiego Instytutu Historycznego

---




• Antoni Bartkiewicz    -   dyrektor TV POLONIA, w radzie Fundacji Rozwoju Kultury Żydowskiej w Polsce

---




• Kazimierz Bartkowiak    -   polonofob, komuch, dywersant, oszczerca i paszkwilant, "specjalista" od atakowania i oczerniania kościola katolickiego, ...czyżby wywodził się z Departamentu IV SB? (ds. Kościoła);   felietonista żydokomunistycznego i marksistowskiego "Dziś" - redaktor naczelny marksista-komunista Mieczysław F. Rakowski

---




• Tadeusz Bartkowiak    -   Dyrektor Generalny Poczty Polskiej

---




• Ignacy Bartman    -   polonofob, komunista, stalinowiec, inżynier elektryk (Nancy), działacz komunistyczny. Od 1902 działacz Polskiej Partii Socjalistycznej “Proletariat”, a od 1905 Socjal-Demokracji Królestwa Polskiego i Litwy w Warszawie; współpracował wówczas z Feliksem Dzierżyńskim i Różą Luksemburg. Wydalony w 1907 z granic Królestwa Polskiego, wyjechał do Francji, gdzie studiował. Od 1918 należał do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (KPP) w Warszawie. Podczas okupacji hitlerowskiej ukrywał się z pomocą Polaków jako Ignacy Kulesza (żona i syn zginęli w getcie warszawskim albo Treblince). Od 1945 członek Polskiej Partii Robotniczej (następnie PZPR). Skierowany do sektora ekonomicznego; m.in. 1948-55 dyrektor elektrowni w Krakowie. W czasie wyborów do sejmu PRL w 1947 był przewodniczącym Komisji Wyborczej na terenie Krakowa; właśnie w Krakowie dokonano najbardziej jaskrawych szachrajstw z wynikami wyborów, co później wyszło na jaw. Od 1951 członek Komisji Rewizyjnej Komitetu Wojewódzkiego PZPR. 1951-54 prezes Zarządu Okręgowego komunistycznego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Krakowie. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

---




• Maksymilian Bartman    -   polonofob, zbrodniarz, stalinowiec, agent sowiecki NKWD; mgr prawa (UWarsz.), działacz komunistyczny (od 1925). Ukończył Szkołę Handlową Zgromadzenia Kupców m. Warszawy. Jako działacz Związku Młodzieży Komunistycznej i Komunistycznej Partii Polski był kilkakrotnie aresztowany za działalność antypaństwową. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 wysługiwał się władzom sowieckim. Był pracownikiem Obwodowego Urzędu Komisariatu Ludowego Sprawiedliwości Republiki Białoruskiej w Białymstoku. Nie ulega wątpliwości, że ma na sumieniu wielu Polaków jako urzędnik sowieckiej “sprawiedliwości”. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uszedł/uciekł aż do Mordwińskiej Autonomicznej Republiki. Zmobilizowany do Armii Czerwonej (V-VIII 1942) załatwił sobie (jak wielu innych żydów, bo do walki z hitleryzmem spieszno im nie było!) zwolnienie z wojska. W 1943 wstąpił do 1 Dywizji im. T. Kościuszki, w której był oficerem politycznym. Po wojnie, w stopniu majora był podprokuratorem Wojskowej Prokuratury Rejonowej w Warszawie, skazując wielu działaczy polskiego podziemia na śmierć lub długoletnie więzienie. 1949-52 starszy inspektor w NIK. 1952-53 instruktor Wydz. Oświaty i Szkolnictwa Wyższego KWarsz. PZPR. 1953-64 redaktor w Polskiej Agencji Prasowej w Warszawie. Odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Paweł Michał Bartolik    -   polonofob, dywersant, komuch i lewak, działacz "Nowej Lewicy"

---




• Edyta Bartosiewicz    -   piosenkarka

---




• Adam Bartosz    -   aktywista żydowski, etnograf, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego, Rada Fundacji Judaica; Dyrektor Muzeum Okręgowego w Tarnowie. Autor wielu publikacji, poświęconych tematyce żydowskiej w Tarnowie i w Małopolsce; prezes Komitetu Opieki nad Zabytkami Kultury Żydowskiej w Tarnowie.

---




• Hanna Bartoszewicz    -    redaktorka, żydokomunistyczna "Gazeta Wyborcza"

---




• Zofia Bartoszewska    -   wydawca

---




• Władysław Bartoszewski    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, mason, senator, świnia Orwell'owska, znawca i piewca tematyki żydowskiej, minister spraw zagranicznych w postkomunistycznym rządzie Józefa Oleksego, związany z redakcją żydo-katolewackiego "Tygodnika Powszechnego" od bardzo długiego czasu, jak i filosemickiej elitki PEN-Clubu, od 1972 r., gdy Bartoszewski został sekretarzem generalnym tej organizacji;

  członek "Klubu Krzywego Koła";   "Klub Krzywego Koła" to nazwa klubu dyskusyjnego działającego w Warszawie w latach 1955-1962; który został założony w 1955 roku z inicjatywy i pod nadzorem pułkownik UB Julii Brystigierowej w celu sterowania i infiltrowania przeciwników ówczesnej władzy; klub skupiał ówczesną elitkę intelektualną, tzw. (żydokomunistyczną) opozycje inteligencką, dyskusje w nim prowadzone dotyczyły m.in. problematyki kulturowej, politycznej, filozoficznej, artystycznej i ideologicznej; w zebraniach brali udział m.in.: Jan Józef Lipski żyd i mason, Witold Jedlicki żyd i komuch, Aleksander Małachowski żyd i mason, Stanisław Ossowski, Paweł Jasienica żyd, Antoni Słonimski żyd stalinowiec i mason, Władysław Bartoszewski żyd i mason, Jerzy Urban żyd i komuch, Jan Olszewski żyd i mason, Ludwik Hass żyd i mason, Leszek Kołakowski żyd i fanatyczny marksista stalinowiec, Aniela Steinsbergowa żydówka, Antoni Zambrowski żyd i komuch, a teraz "prawicowiec", Karol Modzelewski żyd i komuch, Jacek Kuroń żyd i komuch trockista, Adam Michnik żyd i komuch trockista, Anna Rudzińska, Jerzy Kornacki, Adam Schaf żyd stalinowiec i marksista;   po więcej szczegółów zapraszamy --   KKK - "Klub Krzywego Koła"

  Wsławił się" niechlubnym "donosem na Polskę" w przemówieniu w izraelskim Knesecie (mówił w nim o antysemickich "ciemniakach" na polskiej prowincji, dziwnie zapominając o antypolskich wypowiedziach "jaśnie oświeconych" premierów Bergina i Szamira.   Został Honorowym Obywatelem Izraela;   odznaczony Orderem Orła Białego przez rząd żydokomunistyczny;   aktywny wszędzie tam gdzie jest żydostwo, ...nigdy tam gdzie jest sprawa polska;   członek rady programowej "Otwarta Rzeczpospolita"

  "Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych; głównie jednak pochodzenia żydowskiego; finansowe wsparcie ze strony antypolskiej Fundacji im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego hochsztaplera giełdowego Sorrosa;

  Ciekawostka: wczasie okupacji hitlerowskiej Władysław Bartoszewski został zwolniony przez Niemców z obozu w Oświęcimiu - Powód? Zły stan zdrowia! ... ...Ha, ha, ha ...Dobry kawał!

---




• Jacek Bartyzel    -   polonofob, dywersant, był współzałożycielem i rzecznikiem Ruchu Młodej Polski, kierowanego przez Aleksandra Halla. Działał w Klubie Inteligencji Katolickiej [żydo-katolewica] w Łodzi oraz w Komitecie Obywatelskim przy Lechu Wałęsie. Jest honorowym członkiem i przewodniczącym Straży Klubu Zachowawczo-Monarchistycznego. Publikuje w kwartalniku "Pro Fide Rege et Lege". Prezes Klubu Konserwatywnego w Łodzi

---




• Małgorzata Maria Bartyzel    -   polonofob,dywersant, poseł PiS, głosowała za przekazaniem żydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań"

---




• Bożena Batycka    -   polonofob, projektantka torebek i biżuterii, bywalczyni na czerwonych salonach żydokracji w PRL-bis

---




• Jarosław Bauc    -   polonofob, dywersant,   ur. w Łodzi;   Absolwent Wydziału Ekonomiczno-Socjalnego Uniwersytetu Łódzkiego - rocznik 1982. Absolwent University of Windsor w Ontario w Kanadzie. W 1990 r. Ukończył kursy z zakresu makroekonomii, mikroekonomii i finansów w London School of Economics i w 1991 r. w University of Vienna; W 1995 r. konsultant Banku Centralnego Estonii. W 1996 r. na zlecenie USAID był doradcą ministra finansów Mongolii, gdzie zaprojektował reformę systemu podatkowego. Współpracował z Centrum Badań i Promocji Biznesu 'Ecorno' w zakresie restrukturyzacji finansowej i majątkowej podmiotów gospodarczych [1993-1997]. Był doradcą ministra finansów Rumunii [02.1997); przewodniczący Rady Banku PKO BP (11.1999); sekretarz stanu w Ministerstwie Finansów (10.01.1998-12.06.2000); minister finansów w rządzie Jerzego Buzka (06.2000-28.08.2001); Stały współpracownik Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych (1992-08.2001)

---




• Arnold Baum    -   polonofob, komunista, agent sowiecki; buchalter, działacz komunistyczny. W latach 1914-18 był działaczem żydowskiego Bundu; w 1918 wstąpił do lewicowej Socjal-Demokracji Królestwa Polskiego i Litwy (SDKPiL) i wraz z innym działaczymi tej partii znalazł się w Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP). W listopadzie 1919 wyjechał do Niemiec, gdzie działał w Komunistycznej Partii Niemiec. Wyjechał następnie do Belgii i został członkiem Komunistycznej Partii Belgii. Kiedy okazało się, że komunizm nie podbił Europy Zachodniej, w lipcu 1920, kiedy Armia Czerwona zbliżała się do Warszawy, wyjechał do Związku Sowieckiego i oddał się do dyspozycji Armii Czerwonej, która w międzyczasie została wyparta na wschód po klęsce pod Warszawą. Zamiast więc pomagać Armii Czerwonej w podboju Polski i Europy, musiał stawać w obronie Związku Sowieckiego; był skierowany do Zarządu Politycznego Frontu Zachodniego (polsko-sowieckiego). Po wyjściu z wojska, z armii, której sława została zdeptana przez Polaków, pozostał na stałe w Związku Sowieckim (w Polsce mógł liczyć wyłącznie na więzienie lub kulę z łeb za zdradę stanu). Został członkiem sowieckiej partii komunistycznej WKP(b) i pracował w Wydziale Propagandy Międzynarodówki Komunistycznej w Moskwie, później w Międzynarodowej Pomocy Robotniczej i w latach 1922-37 na odpowiedzialnych stanowiskach w zakładach chemicznych w Leningradzie (Petersburg). W okresie wielkich czystek w partii sowieckiej został w 1937 aresztowany przez NKWD i stracony

---




• Marzena Baum    -   aktywistka żydowska, żydowski ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN" w Lublinie

---




• Adam Bauman    -   aktor

---




• Janina Bauman    -  

---




• Krzysztof Bauman    -   aktor

---




• Zygmunt Bauman    -   polonofob, stalinowiec, komuch, agent sowiecki, ideolog stalinizmu, specjalista od stalinizacji nauki, zbrodniarz PZPR, PRL; socjolog marksistowski, członek PZPR; mąż - Heleny Wolińskiej – prokuratora w okresie stalinowskim; w czasie wojny inspektor milicji w Moskwie, później w Polsce oficer "wojska ubeckiego", jak nazywano Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Doszedł tam do rangi majora. Zwolniony z KBW w 1953 r., przeszedł do nauki. Zrobił karierę jako profesor socjologii; Docent i kierownik Katedry Socjologii Ogólnej Uniwersytetu Warszawskiego. Po wypadkach marcowych 1968 otrzymał zgodę na wyjazd emigracyjny do Izraela, jednak zamieszkał w Anglii. Po wyjeździe z Polski nawiązał współpracę z kontrolowanym przez żydów Radiem Wolna Europa (RWE) i żydolewacką paryską “Kulturą”, którzy z niego zrobili "bohatera narodowego"; felietonista żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Piotr Baumgart    -   polonofob, dywersant; w okresie PRL był działaczem NSZZ "Solidarność" Rolników Indywidualnych ...;     zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół"

---




• Leon Baumgarten - właśc. imię - Łazarz    -   polonofob, komunista, agent NKWD, kolaborant sowiecki; historyk (UWarsz.), działacz komunistyczny. Nauczyciel szkół żydowskich w Warszawie i działacz Poalej Syjon-Lewicy, a od 1931 Komunistycznej Partii Polski (KPP), w której był redaktorem wydawanego przez Biuro Żydowskie pisma “Forojs” (“Naprzód”), a następnie “Literarysze Trybune”. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną w 1939 wysługiwał się okupantowi sowieckiemu w Brześciu n. Bugiem. Najpierw był redaktorem dziennika “Raboczyj”, a następnie w redakcji okręgowej gazety partyjnej “Zaria”. Od września 1940 był pełnomocnikiem Urzędu Literatury i Wydawnictw na obwód brzeski. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekł przed hitlerowcami aż do Kirgizji. W marcu 1944 został skierowany do pracy w komunistycznym Związku Patriotów Polskich (ZPP). Najpierw działał w Kirgizji, a następnie w Moskwie, będąc w latach 1946-50 redaktorem moskiewskiego oddziału Polskiej Agencji Prasowej (PAP). Jednocześnie na zlecenie władz partyjnych prowadził w archiwach sowieckich poszukiwania materiałów źródłowych do dziejów polskiego komunizmu i ruchu robotniczego. W 1950 przyjechał do Polski i został kierownikiem redakcji historycznej w wydawnictwie “Książka i Wiedza” (do 1962). Za fałszowanie historii Polski został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Wydał m.in. Dzieje Wielkiego Proletariatu (1966) i Krakowski komisarz policji w służbie carskiego wywiadu (1967);   odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Jerzy Baumritter    -   bł. zastępca redaktora naczelnego "Trybuny Ludu" - oficjalnego organu KC PZPR

---




• Jakub Jankiel Bąk    -   polonofob, bolszewik, komunista, agent sowiecki, kamasznik, działacz komunistyczny. Od 1926 członek Związku Młodzieży Komunistycznej Zachodniej Białorusi, a od 1927 Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi, która walczyła o oderwanie ziem północno-wschodnich (włącznie z Białymstokiem) od Polski. Działał głównie w Wilnie, Grodnie, Pińsku, Brześciu, Hakójnówce, Białowieży i Białymstoku. 1928, 1929 i 1931 aresztowany za działalność antypaństwową i antypolską. W 1931 był na przeszkoleniu partyjnym w Związku Sowieckim (w Mińsku), a w 1933-34 na tzw. kursach leninowskich Międzynarodówki Komunistycznej w Moskwie. Po nielegalnym powrocie do Polski został aresztowany w 1935 i skazany na 8 lat więzienia. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 organizował sowiecką Gwardię Robotniczą w Wilnie, a po przekazaniu miasta Litwie pracował w milicji w Białymstoku. Wskazał NKWD wielu Polaków, którzy zostali rozstrzelani albo uwięzieni, a najczęściej zesłani do łagrów lub w głąb Rosji. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekł do Czelabińska. Wcielony do Armii Czerwonej, w lutym 1942 został przeszkolony w Moskwie i przerzucony na tereny okupowanej przez Niemców Wileńszczyzny, aby podporządkować władzom sowieckim tamtejsze nie-polskie oddziały partyzanckie; pełnomocnik partii sowieckiej (WKPb) w oddziałach partyzantki białoruskiej. Zginął w grudniu 1943 osaczony przez Niemców k. Wołkowyska.

---




• Monika Bednarczuk    -   autorka książek, tematyka żydowska

---




• Renata Beger    -   dywersant, aferzystka, posłanka na Sejm z listy Samoobrony;

  26 listopada 2003 zrzekła się immunitetu poselskiego. W styczniu 2004 posłance postawiono zarzut, że w sierpniu 2001 roku dopuściła się sfałszowania wyborczych list poparcia przez własnoręczne dopisanie wielu osób lub zlecenie tego innej osobie - jest to najpoważniejszy zarzut wobec niej, którego skutkiem może być utrata mandatu poselskiego i zakaz piastowania przez pewien okres funkcji publicznych. Za oszustwo wyborcze groziłaby kara do 3 lat, a za posługiwanie się nieprawdziwymi danymi - do 5 lat więzienia. Proces rozpoczął się w listopadzie 2004. Prokurator zażądał dwóch lat więzienia w zawieszeniu na pięć lat. Przewód sądowy został zamknięty 23 czerwca 2006. 30 czerwca została skazana na 2 lata więzienia w zawieszeniu na 5 lat.

  26 września 2006 r. w programie Tomasza Sekielskiego i Andrzeja Morozowskiego "Teraz My" telewizji TVN pokazano materiał filmowy nakręcony ukrytą kamerą w porozumieniu z Januszem Maksymiukiem, wiceprzewodniczącym Samoobrony i Renatą Beger. Podczas zarejestrowanych z ukrycia spotkań posłanka przedstawia Adamowi Lipińskiemu, wiceprezesowi Prawa i Sprawiedliwości, swoje warunki za ewentualne przejście do PiS-u, w tym pierwsze miejsce na liście partyjnej, stanowisko w Ministerstwie Rolnictwa, utworzenie z państwowych środków funduszu na rzecz spłaty weksli posłów odchodzących z Samoobrony, miejsce na liście wyborczej przed wyborami samorządowymi dla zaufanych ludzi (w tym dla jednego z członków rodziny) oraz pomoc w rozwiązaniu spraw sądowych.

  Taśmy zawierały również nagrania rozmów posłanki z innym posłem Wojciechem Mojzesowiczem, który wcześniej przeszedł z Samoobrony do PiS. Sytuacja ta wywołała burzę w Sejmie a dwie partie opozycji: PO i SLD ustosunkowały się do tej sprawy jeszcze w nocy na konferencjach prasowych. W oficjalnym wystąpieniu premier Jarosław Kaczyński przeprosił obywateli urażonych zachowaniem działaczy swojej parti. 25 października Renata Beger została ukarana naganą przez sejmową Komisję Etyki Poselskiej, Wojciech Mojzesowicz ukarany został upomnieniem.

---




• Hersz Lejb Bekerkunst    -   polonofob, komunista, działacz komunistyczny. Początkowo należał do żydowskiego Bundu, następnie Kombundu, a w 1923 wstąpił do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP). 1928-30 członek Centralnego Biura Żydowskiego przy Komitecie Centralnym KPP. 1922-27 więziony za działalność wywrotową. Nie zgadzając się z polityczną taktyką partii (m.in. bierność wobec hitleryzmu) zerwał w 1933 z KPP. W 1939 wyemigrował do USA.

---




• Aleksander Bekier    -   polonofob, komunista, zbrodniarz-ludobójca, s. Izaaka, działacz komunistyczny. W 1925 wyemigrował do Francji, gdzie został członkiem Komunistycznej Partii Francji (FPK), współredagując kilka pisemek partyjnych (m.in. “L’Aube Nouvelle” w Paryżu). Podczas wojny domowej w Hiszpanii, w latach 1936-38, był komisarzem politycznym XIV, a następnie XIII Brygady; po ofensywie na Saragossę był zastępcą komisarza V Korpusu w randze komisarza brygady. We wrześniu 1944 został kierownikiem Biura Informacyjnego FPK przy Centralnej Komisji Kontroli. Jednocześnie nawiązał kontakt z komunistycznym Polskim Komitetem Wyzwolenia Narodowego (PKWN), zostając sekretarzem jego delegatury w Paryżu. Po uznaniu reżymu warszawskiego przez Francję w lipcu 1945 pełnił przez kilka tygodni funkcję charge d’affaires PRL we Francji, a następnie do stycznia 1948 był I sekretarzem ambasady PRL w Paryżu. W 1948 przyjechał do Polski Ludowej i został dyrektorem wydziału personalnego CRS “Samopomoc Chłopska” w Warszawie. W lipcu 1952 został skierowany na zastępcę redaktora “Chłopskiej Drogi”. 1955-57 kierownik Redakcji Literatury Masowo-Politycznej w wydawnictwie “Książka i Wiedza” w Warszawie. 1958-62 radca ambasady PRL w Meksyku i od września 1962 wicedyrektor Departamentu Ameryki Łacińskiej w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.

---




• Marek Belka    -   polonofob, dywersant, komuch, mason i członek tzw. "Komisji Trójstronnej"; członek rady nadzorczej BIG; dwukrotny minister finansów, wicepremier i premier "III RP"

---




• Irena Bellert    -   redaktor strony Kanadyjska Fundacja Dziedzictwa Polsko-Żydowskiego

---




• Ewa Bem    -   piosenkarka

---




• Ryszard Bender - Fajwisch Berenstein    -   dywersant, historyk, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, działacz i prezes lubelskiego Klubu Inteligencji Katolickiej [KIK żydo-katolewica]. W latach 1973 - 1977 bezpartyjny radny Miejskiej Rady Narodowej w Lublinie. W latach 1977 - 1981 i 1985 - 1989 bezpartyjny poseł na Sejm PRL. W latach 1991 - 1993 senator RP. W latach 1993 - 1997 członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji i jej przewodniczący w latach 1993-1994. Od 1998 do 2005 radny Sejmiku województwa lubelskiego. Od 2005 roku senator z ramienia LPR (!); prof. Historii KUL, żyd z Łomży, moralizator na falach Radia Maryja       zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół"

---




• Edwin Bendyk    -   publicysta, żydokomunistyczny tygodnik "Polityka"

---




• Ewa Berberyusz    -   polonofob, lewak, dywersant, oszczerca i paszkfilant, dziennikarka, żydo-katolewacki "Tygodnik Powszechny" , żydokomunistyczna "Gazeta Wyborcza"

---




• Grzegorz Berendt    -   Żydowski Instytut Historyczny

---




• Leon Berenson    -   był w latach 1920-23 radcą prawnym poselstwa polskiego w Waszyngtonie

---




• Mieczysław Berenstein    -   polonofob, komunista, działacz komunistyczny, publicysta. Podczas I wojny światowej przebywał na terenie Rosji. Brał udział w rewolucji bolszewickiej (XI 1917). Po przyjeździe do Polski w 1918 został członkiem Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP): 1923-27 zastępca i 1927-30 członek Komitetu Centralnego KPP. Aresztowany kilka razy za działalność antypaństwową i antypolską. W 1932 wyjechał do ZSRR i był pracownikiem Czerwonej Międzynarodówki Związkowej w Moskwie. W okresie wielkich czystek w partii sowieckiej, został w 1937 aresztowany i stracony.

---




• Leokadia Berger    -  

---




• Eleonora Bergman    -   polonofob, dywersant, Od połowy lat 80. zajmuje się zabytkami kultury żydowskiej, ich historią i dokumentacją. Od 1991 roku pracuje w Żydowskim Instytucie Historycznym, od 2007 roku dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie.

---




• Oskar Berkowicz    -   polonofob, komunista, agent NKWD, konfident sowiecki; W 1919 wstąpił do żydowskiej organizacji młodzieżowej Cukunft we Lwowie, a w 1922 do Związku Młodzieży Komunistycznej. Od 1925 działacz Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy (KPZU), w której był m.in. sekretarzem Komitetu Okręgowego we Lwowie, 1930-31 członkiem centralnego aparatu, a następnie kierownikiem Wydziału Wojskowego. Kilkakrotnie aresztowany za działalność antypaństwową. W 1932 wyjechał dobrowolnie do ZSRR, wzmacniając w tym kraju komunizm (pracował w aparacie propagandy w Odessie). W 1935 został aresztowany i skazany na 10 lat łagru w okręgu kołymskim. W 1945 został zwolniony z łagru, jednak zabroniono mu wyjazdu z miejsca zesłania. Takie pozwolenie otrzymał dopiero w 1955. W 1956 przyjechał do Polski, chociaż z własnego wyboru był obywatelem sowieckim, a jego rodzinne miasto (Lwów) było teraz w granicach ZSRR, o co walczył przecież przed wojną, jako agent Moskwy. Każde demokrytyczne państwo odmówiłoby prawo osiedlenia się na swoim terytorium takiemu osobnikowi. Jednak PRL była rządzona przez Żydów i dla Żydów. Była uważana przez nich za teren osiedlenia lub tranzytowy dla Żydów sowieckich. Przyjazd Żydów do Polski w latach 1945-48 (ok. 150.000) i w latach 1956-58 (ponad 20.000) był przez wysoko postawionych Żydów zaplanowany i przeprowadzany w najmniejszych szczegółach, jak np. świadome osiedlenie ponad 30.000 Żydów w samym Szczecinie, skąd ci Żydzi swobonie przechodzili na teren sowieckiej strefy okupacyjnej Niemiec, skąd udawali się głównie do Palestyny/Izraela. Wszystko to odbywało się na koszt podatnika polskiego (kiedy Żydzi/Izrael zwróci Polakom pieniądze na to wydane?!). We wrześniu 1956 został przyjęty do PZPR, jednak już 15 listopada tego roku zginął w wypadku samochodowym;   odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92.

---




• Aleksandra Berłożecka    -   polonofob, dywersant, promocja i reklama żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Adolf Abraham Berman    -   ur. w Warszawie,   zm. w Tel-Awiw Jaffa, Izrael;   psycholog, komunista; działacz Poalej Syjon-Lewica; sekretarz Żegoty, brat zbrodniarza Jakuba Bermana. Spokrewniony z Markiem Borowskim, komunistycznym politykiem (SDL). W czasie II wojny światowej posługiwał się pseudonimem Borowski. W styczniu 1944 roku został kierownikiem referatu żydowskiego KRN - Krajowa Rada Narodowa. W roku 1945 został wiceprzewodniczącym, a potem przewodniczącym Centralnego Komitetu Żydów Polskich. Po zakończeniu wojny założył Berihah - tajną organizację pomagającą Żydom w ucieczce do Izraela. Był posłem na Sejm Ustawodawczy (od 1947 r.) W 1950 roku wyjechał z Polski do Izraela. Zeznawał w procesie Adolfa Eichmanna. Był członkiem Knesetu. Od 1954 roku był członkiem Izraelskiej Partii Komunistycznej i wchodził w skład jej władz.

---




• Jakub Berman    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komunista, stalinowiec, agent sowiecki od 1928, zbrodniarz MBP, UB, KPP, KC PZPR, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski;   wój Marka Borowskiego;   brat Adolfa Abrahama Bermana.

  Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 wyjechał z Warszawy do okupacji sowieckiej i poszedł na współpracę z okupantem. Od razu przyjął obywatelstwo sowieckie, agitował przed wyborami do tzw. Zgromadzenia Narodowego Zachodniej Białorusi i za przyłączeniem zajętych przez Armię Czerwoną ziem polskich do Związku Sowieckiego; Współorganizator Centralnego Biura Komunistów Polski w ZSRR (1944), jeden z organizatorów sowietyzacji Polski, współodpowiedzialny za terror stalinowski w Polsce; w latach 1944-1956 członek Biura Politycznego PPR, następnie PZPR, 1952-1954 członek Prezydium Rady Ministrów, 1954-1956 wicepremier. W latach 1949-1954 był członkiem Komisji Biura Politycznego KC PZPR ds. Bezpieczeństwa Publicznego; współodpowiedzialny za terror, zbrodnie, depolonizacje Polski - działalność Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego.

  Karierę polityczną zakończył w ramach "odwilży październikowej" 1956, w 1957 usunięty z PZPR. W 1983 odznaczony medalem Krajowej Rady Narodowej. Uniknął odpowiedzialności karnej.

---




• Marek Bernard    -  

---




• Josel-Józef Bernsztejn    -   polonofob, komunista, agent sowiecki; Od 1924 działacz Komunistycznego Związku Młodzieży Zachodniej Białorusi. 1924-26 i 1928-29 więziony za działalność antypaństwową i antypolską. W kwietniu 1930 skierowany do Mińska na przeszkolenie partyjne. Po nielegalnym powrocie do Polski w lipcu 1931 działał jako wywrotowiec w Białymstoku (jako pełnomocnik Komitetu Centralnego KPZB) i na terenie Białostocczyzny. 1932 kierownik Biura Litewskiego przy KC KPZB. 1932-34 ponownie w Mińsku, gdzie pracował w przedstawicielstwie KC KPZB przy KC partii białoruskiej w Związku Sowieckim - KP(b)B. W lutym 1934 wrócił nielegalnie do Polski i został sekretarzem partii w Wilnie. Aresztowany w kwietniu t.r. został skazany na 7 lat więzienia oraz doliczono mu poprzedni 4-letni wyrok za nielegalne przekroczenie granicy, szpiegostwo oraz działalność wywrotową i antypolską. Wyszedł z więzienia po zajęciu Wilna przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939. Stał się jednam z najbardziej aktywnych współpracowników sowieckiej władzy okupacyjnej w Wilnie; był jednym z kierowników sztabu tzw. Gwardii Robotniczej, siejącej krwawy terror w mieście do czasu przekazania miasta Litwie przez Związek Sowiecki pod koniec października 1939. Był odpowiedzialny za śmierć w samosądach setek Polaków i aresztowanie setek innych. Pod koniec października wrócił do Pińska, gdzie był działaczem partyjnym i członkiem Miejskiej Rady Delegatów. I tu prześladował i tępił Polaków i polskość miasta. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekł aż do Taszkentu (Uzbekistan); podobnie jak tysiące innych żydów, z dala od frontu. W grudniu 1944 powrócił do zajętego przez Armię Czerwoną Pińska, gdzie pozostał do końca życia

---




• Albert Bernsztok    -   polonofob, komunista, od 1911 działacz i jeden z kierowników socjaldemokratycznej młodzieżowej organizacji żydowskiej Cukunft w Warszawie. W 1912 aresztowany przez władze carskie i więziony do 1915. Po wyjściu z więzienia i zajęciu Warszawy przez Niemców wrócił do pracy w Cukunfcie i studiował medycynę na Uniwersytecie warszawskim. W 1916 opowiedział się za powiązaniem Cukunftu z Bundem. Był szowinistą żydowskim i namiętnym wrogiem idei niepodległej Polski. Za niemieckiej okupacji Warszawy był jednym z organizatorów świeckiego szkolnictwa żydowskiego w Warszawie/Polsce i współzałożycielem Domu Dziecka im. B. Grossera w Warszawie. I-VIII 1918 więziony przez Niemców w twierdzy modlińskiej. W styczniu 1919 wszedł do Komitetu Wykonawczego Bundu. Nie mógł pogodzić się z faktem powstania 11 XI 1918 niepodległego państwa polskiego. Jednocześnie siostra jego znajdująca się w Związku Sowieckim pisała mu o hegemonii Zydów w tym państwie. Postanowił więc wyjechać do Związku Sowieckiego i kontynuować studia w Charkowie, co załatwiła mu siostra. Podczas przekraczania granicy polsko-sowieckiej został zatrzymany przez polską żandarmerię polową, zastrzelony w czasie desperackiej próby ucieczki na sowiecką stronę granicy.

---




• Robert Bernatowicz    -   polonofob, dywersant, dziennikarz Radia Zet

---




• Stanisław Berson    -   polonofob, komunista, bolszewik, stalinowiec, Od 1913 w Rosji, po wybuchu I wojny światowej został powołany do wojska rosyjskiego. Po demokratycznej rewolucji lutowej 1917, która obaliła monarchię w Rosji, popierał lewicowych mienszewików-internacjonalistów i z ich ramienia wszedł do Mińskiej Rady Delegatów Robotniczych i Zołnierskich. W okresie rewolucji bolszewickiej (XI 1917) brał czynny udział w ustanawianiu władzy bolszewików na Białorusi, zwalczając przy tym namiętnie i brutalnie polską działalność narodową i wojskową na tych terenach (L. Dubacki). Założył i redagował w Mińsku bolszewicki dziennik polskojęzyczny “Prawda” (następnie “Polska Prawda”), który był wydawany przez bolszewicki Komitet Wojskowo-Rewolucyjny Frontu Zachodniego w celu sowietyzowania Polaków mieszkających na Białorusi. Po zajęciu środkowej części Białorusi przez wojska niemieckie, budował komunizm w Smoleńsku. Po wycofaniu się Niemców z Białorusi, w grudniu 1918 powrócił do Mińska i został członkiem Mińskiego Gubernialnego Komitetu Rewolucyjnego. Po ogłoszeniu Sowieckiej Republiki Białoruskiej (1 I 1919) został komisarzem (ministrem) kontroli państwowej, a 30 stycznia t.r. został jednocześnie przewodniczącym Grodzieńskiego Komitetu Rewolucyjnego; na tym stanowisku dał się poznać jako wróg Polaków i polskości. W lutym 1919 wybrany do Wielkiego Prezydium Centralnego Komitetu Wykonawczego Republiki Białoruskiej. Po utworzeniu sowieckiej republiki białorusko-litewskiej LITBIEŁ (27 II 1919) został w jej rządzie komisarzem kontroli państwowej z siedzibą w Wilnie. Po zdobyciu Wilna przez Wojsko Polskie w kwietniu 1919 Berson dostał się do niewoli. Za swoje potworne zbrodnie popełnione na Polakach na Białorusi został 22 kwietnia t.r. rozstrzelany w Rudominie pod Wilnem.

---




• Marek Beylin    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, publicysta "Gazeta Wyborcza";   członek  żydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita",

  "Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych";  głównie jednak pochodzenia żydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa.

---




• Seweryn Bialer    -   polonofob, stalinowiec, zaciekły syjonista, były pracownik naukowy Instytutu Kształcenia Kadr Naukowych przy KC PZPR i PAN oraz lektor KC PZPR; pułkownik Milicji Obywatelskiej (MO). W okresie stalinowskim szef departamentu w Komendzie Głównej MO w Warszawie. Współodpowiedzialny za ówczesne zbrodnie reżymu. Następnie był pracownikiem naukowym Instytutu Kształcenia Kadr Naukowych przy KC PZPR i Polskiej Akademii Nauk oraz lektorem Komitetu Centralnego PZPR. Członek Komitetu Centralnego PZPR. W 1956, w okresie wydarzeń polskiego Poznańskiego października 1956 i XXII zjazdu partii sowieckiej czując osobiste zagrożenie, uciekł do USA. W Stanach Zjednoczonych nie dosięgła go kara; ...stał się ekspertem od zagadnień komunizmu, zwłaszcza w Europie Wschodniej.

---




• Bogdan Białek    -   polonofob, dywersant, prezes żydowskiego "Kieleckiego Stowarzyszenia im. Jana Karskiego"

---




• Zdzisław Bibrowski    -   polonofob, komunista, stalinowiec, żydowski hochsztapler, pułkownik komunistycznego Ludowego Wojska Polskiego. W okresie stalinowskim - do 1954 był zastępcą dowódcy Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (KBW) do spraw politycznych; na tym stanowisku dał się poznać jako gorliwy stalinowiec - wierny partii (PRPR) i Związkowi Sowieckiemu, a do Polaków odnosił się z pogardą. W 1954 został członkiem Komisji Kontroli i Nadzoru w Korei wraz z żoną Anną, która z tej przyczyny została specjalnie powołana do służby czynnej. Za popełnione nadużycia finansowe i gospodarcze zostali oboje zwolnieni z wojska w 1956 r.

---




• Henryk Bicz - właśc. nazw.- Bitner    -   polonofob, komunista, z rodziny niemieckich żydów; Od 1905 związany z ruchem socjalistycznym (PPS później PPS-Lewica), a po 1918 z Komunistyczną Partią Polski, której był jednym z przywódców. Podczas I wojny światowej w armii rosyjskiej. Brał udział w rewolicji bolszewickiej, a w lutym 1918 był organizatorem i następnie dowódcą Polskiej Czerwonej Baterii w Mohylowie Podolskim. Po zajęciu Ukrainy przez wojska niemieckie, we wrześniu 1918 wrócił do polski. Jako komunista działał w Łodzi, Zagłębiu Dąbrowskim (w Sosnowcu organizował Czerwoną Gwardię). Zagrożony aresztowaniem, w maju 1919 wyjechał do Lublina, gdzie 21 VII t.r. został aresztowany za współudział w organizowaniu żydowskiego wiecu protestującego przeciwko wojnie Polski z Rosją Sowiecką; oskarżony o zdradę stanu, był więziony przez 2 lata. 1922-23 i 1924 więziony ponownie za działalność antypaństwową. Był następnie jednym z głównych działaczy Stowarzyszenia Wolnomyślicieli w Łodzi. W 1928 został wybrany do sejmu RP z listy komunistycznej w Łodzi (dzięki popraciu Zydów), jednak już w 1929 pozbawiono go immunistetu poselskiego za działalność antypaństwową. Został skierowany przez partię do pracy partyjnej w Czechosłowacji (skąd został wydalony za działalność wywrotową), a potem do Berlina, skąd wyjechał wkrótce na stałe do ZSRR - swojej prawdziwej ojczyzny. Przeszedł przeszkolenie w Międzynarodowej Szkole Leninowskiej w Moskwie i od 1932 był pracownikiem w Instytucie Marksa-Engelsa-Lenina. W archiwach sowieckich zebrał i następnie opublikował zbiory dokumentów: Proletariat, pierwsza socjalno-rewolucyjna partia w Polsce (1934) i Rady Delegatów Robotniczych w Polsce 1918-1919 (1934), za które w 1935 otrzymał stopień kandydata nauk historycznych. W okresie czystek stalinowskich w partii w 1937 aresztowany przez sowiecką tajną policję (NKWD) i stracony.

---




• Łukasz Biedko    -  

---




• Robert Biedroń    -   polonofob, komuch, dywersant, sodomita, pederasta, polityk SLD i działacz gejowski; prezes Kampania Przeciw Homofobii - stowarzyszenie zainicjowane w roku 2001 przez grupę lesbijek i gejów

---




• Adrianna Biedrzyńska    -   aktorka

---




• Adam Bielan    -   polonofob, dywersant, lewak, 'eurodeputowany' PiS

---




• Czesław Bielecki    -   polonofob, dywersant, komuch, prezes liberalnego Ruchu Stu, świnia Orwell'owska,

  tak mówił o swoich rodzicach: "Wyrastałem w rodzinie zasymilowanej inteligencji żydowskiej; Ojciec, z wykształcenia matematyk, był dyrektorem generalnym w Ministerstwie Oświaty w latach pięćdziesiątych. Wyleciał z tego stanowiska razem z Władysławem Bieńkowskim, gdy Gomułka "zwijał" Październik. Matka była urzędniczką w Głównym Urzędzie Statystycznym, zajmowała się demografią. Rodzice komunizowali jeszcze przed wojną"   (E. Boniecka, Bliżej polityków, Toruń 1996)

---




• Jan Krzysztof Bielecki - Izaak Blumenfeld    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, mason, libertyn, świnia Orwell'owska; poseł na Sejm w latach 1989-1993. Jeden z założycieli (1990) a w latach 1991-1993 przewodniczący rady politycznej Kongresu Liberalno-Demokratycznego (KLD). Premier od stycznia do grudnia 1991 desygnowany przez Lecha Wałęsę.

  Po połączeniu KLD z Unią Demokratyczną, w Unii Wolności. W gabinecie Hanny Suchockiej piastował tekę ministra ds. integracji europejskiej. Od listopada 1993 w dyrektor i przedstawiciel Polski w Europejskim Banku Odbudowy i Rozwoju w Londynie. Po secesji liberałów z Unii Wolności w styczniu 2001 przeszedł do Platformy Obywatelskiej. Od 1 października 2003 jest prezesem zarządu Banku Pekao SA; członek antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacji im. Stefana Batorego,

  fundacja założona w Nowym Jorku przez żyda, masona, spekulanta gieldowego George'a Sorosa, nowojorskiego finansistę (o węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W PRL została ona zarejestrowana w dniu 7 maja 1988 roku w Sądzie Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reżimu gen. Wojciecha Jaruzelskiego.

---




• Hanka Bielicka    -   aktorka

---




• Janina Mira Bier    -   polonofob, komunistka, agent i kolaborant sowiecki; podczas studiów działała w Zrzeszeniu Akademików Zydów. Wstąpiła wówczas do Komunistycznej Partii Polski. Działała na szkodę państwa polskiego i w wielkim procesie toczącym się przed SO w Lublinie od 12 XI do 10 XII 1937, została skazana na 8 lat więzienia. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 popierała okupacyjne władze sowieckie. Pracowała do czerwca 1941 w Sądzie Obwodowym we Lwowie, współpracując z sowieckią machiną ludobójczą, odpowiedzialną za śmierć wielu setek tamtejszych Polaków. Po zajęciu Lwowa przez Niemców wyjechała do ponoć antysemickiej Warszawy, aby ratować swe życie na polskiej ziemi i wśród Polaków, których nienawidziła, a nawet skazywała na śmierć we Lwowie, o czym milczy się nawet w dzisiejszej Polsce! Zydzi natomiast nie tylko że wyciągają na światło dzienne wszystkie grzechy Polaków wobec Zydów, ale także szkalują naród polski na całym świecie - a nawet i w Polsce! - w oparciu o fabrykowane przez siebie kłamstwa). W 1942 nawiązała kontakt z komunistyczną PPR. Współuczestniczyła w zakładaniu i redagowaniu wydawnictw KC PPR: “Trybuny Wolności” i “Okólnika PPR”. Organizowała jaczejki PPR we Lwowie, Drohobyczu, Borysławiu, Samborze i Łodzi. W 1944 szef Wydziału Zeńskich Jednostek Bojowych komunistycznej Armii Ludowej w Warszawie. W pierwszych dniach maja 1944 aresztowana przez Niemców i 17 VI rozstrzelana.

---




• Bolesław Bierut - Rotenschwanz    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, stalinowiec, komunista, agent sowiecki NKWD, 1szy - 1szy sekretarz KC PZPR, zbrodniarz PRLu; polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, z jego osobą wiązal się kult jednostki;

  Realizował program pełnego uzależnienia Polski od ZSRR.

  Odpowiada za liczne zbrodnie systemu komunistycznego w Polsce - stalinizm; od 1918 w KPP [Komunistyczna Partia Polski]. W latach 30. aktywnie działał w Kominternie i był tajnym funkcjonariuszem NKWD. Więziony przez władze sanacyjne w Rawiczu (dzięki czemu udało mu się "przeczekać" stalinowskie czystki). W czasie II wojny światowej przebywał na terenie ZSRR i na polskich terenach okupowanych przez ZSRR. W roku 1943 roku został przerzucony do Polski, gdzie wszedł w skład Komitetu Centralnego Polskiej Partii Robotniczej (PPR). Od stycznia 1944 roku przewodniczący Krajowej Rady Narodowej [władza utworzona przez komunistów w czasie II wojny światowej]; uczuciowo związany był m.in. z Wandą Górską. Wzorem Józefa Stalina lubił pokazywać się z dziećmi [na jednej z fotografii trzyma na rękach Agnieszkę Holland];   syn Bieruta Jan Chyliński

---




• Maria Bigoszewska    -   pisarka

---




• Anna Bikont    -   polonofob, dywersant, oszczerca, felietonistka żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Michał Bilewicz    -   polonofob, dywersant, lewak, psycholog społeczny, doktorant Wydziału Psychologii UW. Były redaktor naczelny pisma młodzieży żydowskiej "Jidełe" oraz dziennikarz "Słowa żydowskiego". Członek zespołu "Krytyki Politycznej" - nazwa pisma nawiązuje do 'młodopolskiej' "Krytyki" Wilhelma Feldmana. Koordynator Centrum Badań nad Uprzedzeniami na Uniwersytecie Warszawskim oraz wykładowca na Wydziale Psychologii UW. W swoich badaniach koncentruje się na problematyce uprzedzeń, konfliktu międzygrupowego, antysemityzmu i dehumanizacji. W latach 2000-2001 redaktor naczelny żydowskiego pisma "Jidełe", później przez kilka lat redaktor "Słowa Żydowskiego". Publikował m.in. w "Krytyce Politycznej", "Kulturze i Społeczeństwie", "Lewą nogą", "Midraszu", "Polityce" i na portalu lewica.pl. Obecnie wiceprzewodniczący Forum Dialogu Między Narodami.

---




• Wilhelm Billing    -   polonofob, komunista, agent sowiecki, stalinowiec, członek sowieckiej partii komunistycznej WKP(b). Podczas II wojny światowej w pionie propagandowym komunistycznych organizacji żydowsko-polskich w Związku Sowieckim. M.in. był współpracownikiem polskojęzycznej gadzinówki “Sztandar Wolności” wydawanej w Mińsku przed 1941, po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 był pracownikiem polskojęzycznej sekcji radia Kominternu. Działał również w Centralnym Komitecie Żydów w ZSRR, a po wojnie w Polsce. Do 1968 członek Komitetu Centralnego PZPR. Po wojnie, od 1944, pierwszy dyrektor Polskiego Radia. II 1949 - V 1951 prezes Centralnego Urzędu Radiofonii, V 1951 - III 1955 wiceminister poczt i telegrafów, III 1955 - VII 1956 wiceminister łączności. Odpowiedzialny za sowietyzację polskiej radiofonii. Po upadku stalinizmu odsunięty na boczny tor; do 1968 był pełnomocnik rządu do spraw wykorzystania energii atomowej. Usunięty po wydarzeniach marcowych 1968.

---




• Jerzy Bilski    -   ukończył Akademię Techniczno-Rolniczą w Bydgoszczy oraz studia doktoranckie na SGGW-Akademii Rolniczej, gdzie uzyskał stopień doktora nauk w roku 1983. Od 1988 mieszka w USA; autor książek, m.in.: "Menopauza bez tajemnic"... (???!! ...co ma wykształcenie rolnicze do menopauzy??)

---




• Elżbieta Binswanger-Stefańska    -   polonofob, dywersant, dziennikarka i tłumaczka. W Polsce publikowała m.in. w żydokomunistycznych: "Przekroju", "Gazecie Wyborczej", "Dzienniku Polskim", "National Geographic" i "Odrze". Przez ok. 30 lat mieszkała w Zurichu, obecnie - w Sztokholmie. Dziennikarka i tłumaczka, felietonistka "Racjonalisty" magazyn racjonalistów, sceptyków, gnostyków i ateistów

---




• Henryk Birecki    -   polonofob, komunista, dyplomata. Ambasador, przedstawiciel PRL w Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), a następnie dyrektor departamentu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Po wydarzeniach marcowych 1968 wyjechał do Izraela

---




• Stanisław Birecki    -   syn Henryka, do maja 1969 redaktor w redakcji tygodnika “Forum” w Warszawie (już w tak młodym wieku przygotowywano nowe kadry żydów do przejmowania przez nich czwartej siły politycznej (mediów) w Polsce w swoje ręce!). Na fali wydarzeń marcowych 1968 wyjechał z rodzicami do Izraela.

---




• Jerzy Birnbach    -   polonofob, dywersant, SB-ek, zbrodniarz, osoba kierująca i koordynująca działania dezintegracyjne specjalnej grupy "D" SB na terenie województwa katowickiego, były naczelnik Wydziału IV w latach 1977-1983

---




• Izaak Birnbaum    -   polonofob, komunista, 1905-06 członek organizacji anarchistów-komunistów w Polsce. Wziął udział w rewolucji bolszewickiej w Rosji po stronie bolszewików. Od 1919 członek sowieckiej partii komunistycznej WKP(b). 1919 członek partyjnej Komisji Rewizyjnej w 7 dywizji 14 Armii. W sierpniu 1919 oddelegowany do roboty partyjno-dywersyjnej na terenie Polski. Został członkiem Komunistycznej Partii Robotniczej Polski i organizował akcje wywrotowe na terenie Łodzi podczas wojny polsko-bolszewickiej w 1920. Aresztowany w lutym 1921 i skazany na 8 lat więzienia. Zwolniony w czerwcu 1923. W grudniu 1924 wrócił do Związku Sowieckiego. Był kierownikiem działu w Banku Państwa w Krzywym Rogu na Ukrainie i działaczem partyjnym tamże. Zginął prawdopodobnie podczas wielkich czystek w partii przeprowadzanych przez Stalina.

---




• Joel Mojżesz Birnbaum    -   zbrodniarz i zwyrodniały sadysta, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r.

---




• Jan Bisztyga    -   polonofob, dywersant, komuch, bliski współpracownik Leszka Millera

---




• Dariusz Bitner    -   powieściopisarz, autor opowiadań, szkiców literackich i książek dla dzieci

---




• Maciej Bitner    -   polonofob, dywersant, libertyn, globalista, stały publicysta żydomasońskiej fundacji - Fundacja Instytut Ludwiga von Misesa

---




• Marek (Mejlech) Bitter    -   komuch, zbrodniarz, pochodzenia robotniczego, członek KPP od 1928, związany z Centralną Techniką, zabezpieczał przejazdy i przerzuty graniczne (m.in. B. Bieruta i M. Fornalskiej). W czasie wojny w warszawskim getcie, potem więzień Majdanka, bandyta w lasach zamojskich. Po wojnie członek CKZP, 1951-1956 pracował w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego m.in. jako dyrektor Departamentu Inwestycji, w latach sześćdziesiątych pracował w Zakładach Elektronicznych im. F. Zubrzyckiego w Warszawie.

---




• Marta Bizoń    -   ur. Wadowice, piosenkarka, aktorka, grała rolę w antypolskim paszkwilu-filmie 'Lista Schindlera' Stevena Spielberga

---




• Leon Blacharski    -   polonofob, komuch, stalinowiec, oficer sztabu masowej stalinowskiej organizacji młodzieżowej “Służba Polsce”; wrogo ustosunkowany do Polaków, fanatycznie i zajadle nienawidził Polski, katolicyzmu, polskości, patriotyzmu i Polaków; w 1957 r. wyjechał do Izraela

---




• Paweł Blajer    -   publicysta żydolewackiej gazety "Rzeczpospolita"

---




• Wojciech Blajer    -   autor książek

---




• Józef Blass    -   polonofob, komuch,

  Absolwent liceum im. Klementa Gottwalda (czeskiego komunisty) przy ul. Nowowiejskiej w Warszawie (dzis nosi ono imie Staszica). Utworzono je w 1951 r. Bylo to jedyne wówczas liceum w Warszawie, gdzie nie bylo religii. Chodzily do niego dzieci stalinowskich aparatczyków, prokuratorów wojskowych, oficerów politycznych, zamieszkujacych pobliskie wojskowe bloki w rejonie ulic Nowowiejska, Piekna, Filtrowa.

  Najwazniejsza byla niespotykana w zwyklych polskich szkolach specyficzna jednolitosc spoleczno-materialno-swiatopogladowa srodowiska uczniowskiego: wiekszosc dzieci byla z domów komunistycznych, zwiazanych rodzinnie lub srodowiskowo ze stalinowskim i z komunistycznym establishmentem.

  Blass byl konsultantem, któremu amerykanski GTech za zdobyty w 2001 r. wart blisko 300 mln dol. kontrakt z Totalizatorem Sportowym zaplacil 20 mln dol. "Puls Biznesu" ujawnil, ze "w stanie Teksas prowadzone jest sledztwo w sprawie dziwnych umów konsultingowych, podpisywanych na swiecie przez GTech, lidera na rynku systemów informatycznych dla branzy hazardowej. Najwieksza umowe podpisano z Józefem Blassem, bliskim znajomym Wiktora Markowicza, zalozycielem i bylym prezesem GTechu (obaj sa matematykami, wyjechali z Polski w latach 60.). Umowa dotyczy doradztwa przy zdobyciu przez GTech dziesiecioletniego kontraktu na obsluge online sieci lottomatów panstwowego Totalizatora Sportowego".

  Amerykanie sprawdzaja, za co GTech zaplacil Blassowi 20 mln dol. Kluczowa informacja moze okazac sie dotarcie do dwóch ludzi, których Blass zatrudnil w naszym kraju do, jak to okreslil, "monitorowania polskiego rzadu".

  Blass zna sie dobrze z polskimi politykami zarówno z lewicy, jak i prawicy, w tym m.in. z Aleksandrem Kwasniewskim (w 1999 r. Kwasniewski wreczyl mu Krzyz Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski).

  W lutym 2006 r. Blass spotkal sie z Lechem Kaczynskim jako polski emigrant znany z udzielania pomocy opozycji demokratycznej przed 1989 r. Wedlug "PB" prezydent Kaczynski poznal Blassa w 1999 r. w USA podczas zorganizowanej przez Blassa konferencji naukowej poswieconej 10. rocznicy "okraglego stolu". Byli na niej m.in. Aleksander Kwasniewski i Adam Michnik.

  W spotkaniu Lecha Kaczynskiego z Blassem w lutym 2006 r. bral tez udzial m.in. prof. Michal Kleiber, byly minister nauki i informatyzacji w rzadzie SLD, dzis jeden z doradców spolecznych prezydenta Kaczynskiego.

  Blass to kolega z klasy Kleibera w XIV Liceum im. Klementa Gottwalda. Kleiber i Blass dzialaja w spólce Bunge Mathematical Institute (BMI), polskiej placówce naukowej zalozonej w marcu 2006 r. przez Bunge, najwiekszego na swiecie producenta tluszczów roslinnych - choc Kleiber zaprzecza, ze lacza ich jakies interesy.

  W Polsce Bunge jest wiekszosciowym akcjonariuszem Kruszwicy, ma tez 50 proc. udzialów w Ewico (dawnej Kamie Foods). Wkrótce dzieki fuzji z kontrolowanymi przez Jerzego Staraka (tez absolwenta Gottwalda) Olvitem i Olvitem-Pro koncern utworzy najwieksza w Polsce firme produkujaca tluszcze roslinne z przychodami ponad 1,5 mld zl.    Prezesem spólki jest Michal Kleiber, a szefem rady nadzorczej Józef Blass.

---




• Małgorzata Blicharz    -   skarbnik Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie

---




• Adolf Blicher    -   polonofob, szwagier Jakuba Bermana, do 1952 dyrektor firmy reżymowej Polasco w Nowym Jorku. Przyniosła ona straty gospodarce polskiej na kilkaset tysięcy ówczesnych dolarów amerykańskich. Pozostał w USA.

---




• Małgorzata Blida    -   polonofob, dywersant, "Ciota rewolucji" obyczajowej.

---




• Mark Blinczykow    -   polonofob, komunista, agent sowiecki; od 1912 należał do żydowskiego Bundu w Witebsku (Białoruś). Wiosną 1919 zaciągnął się ochotniczo do Armii Czerwonej i, wraz z innym Zydami z Witebska, został skierowany 1 V 1919 na Front Zachodni, czyli do walki z powstającym niepodległym państwem polskim. Służył jako zastępca kierownika Wydziału Politycznego 17 dywizji. Po zwycięstwie Wojsk Polskich nad Armią Czerwoną, w końcu 1920 został zastępcą komisarza (ministra) ludowego pracy sowieckiej Białorusi. W końcu 1921 został skierowany, pod nazwiskiem Abram Lew, przez Międzynarodówkę Komunistyczną do pracy partyjnej w Polsce jako sekretarz partyjny w Białymstoku. Aresztowany za działalność antypaństwową i antypolską, 19 IX 1923 został skazany na 5 lat więzienia. Po zwolnieniu w 1928 został wybrany do KC Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi (KPZB) w Wilnie, a od 1929 był członkiem Biura Politycznego KPZB; 1933-34 kierował Sekretariatem Krajowym KC KPZB. Ciężko chory, zmarł 11 XI 1935. W PRL w 1955 prochy Blinczykowa, który w latach 1919-20 walczył w szeregach Armii Czerwonej przeciwko właśnie co odrodzonej Polsce i który dążył do oderwania od Polski Wileńszczyzny, Polesia i Podlasia (a więc i Białegostoku), przeniesione zostały do grobu w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie.

---




• Berek Blinnenkranz    -   szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r.

---




• Augustyn Bloch    -   kompozytor, organista

---




• Jan Bogumił Bloch - Jan Bogumił Gotlieb    -  "król kolei żelaznych", budowniczy kolei w Królestwie Polskim i w Rosji. Lichwokrata, finansista w 1865 (wraz z innymi żydami M. Epsteinem, Leopoldem Kronenbergiem, Adolfem Kurtzem, Władysławem Laskim i Lesserem Levym) wziął udział w gruntownej reorganizacji, przejęcia i judeizacji istniejącego od 1828 r Banku Polskiego.

---




• Grzegorz Bloch    -   stylista, pracuje z największymi "gwiazdami" "polskiego" kina i muzyki

---




• Ignacy Blum    -   polonofob, komunista, stalinowiec, genarał Ludowego Wojska Polskiego, historyk. W okresie stalinowskim przez długi czas szef Zarządu Propagandy Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego w stopniu pułkownika i członek zespołu redakcyjnego jego organu, miesięcznika “Nasza Myśl”. Na tym stanowisku udowodnił ponad wszelką wątpliwość, że jest z krwi i kości stalinowcem i wrogiem narodu polskiego. Tymczasem w okresie Października 1956 zmienił chorągiewkę - ze stalinowca stał się rzecznikiem rzekomej “demokratyzacji” WP i poparł W. Gomułkę, za co ten wynagrodził go stopniem generalskim. Jako “historyk” świadomie fałszował dzieje komunistycznego Wojska Polskiego. Wydał m.in. Utworzenie polskich sił zbrojnych w ZSRR (1965) i Z dziejów Wojska Polskiego w latach 1944-1958 (1968).

---




• Seweryn Blumsztajn    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, Polaków i Polski, członek KOR - "komandosi", żydokomuna-trockiści, marksiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; dziennikarz, żydokomunistyczna "Gazeta Wyborcza", redaktor naczelny dodatku "Gazeta Stołeczna";

  Absolwent liceum im. Klementa Gottwalda (czeskiego komunisty) przy ul. Nowowiejskiej w Warszawie (dzis nosi ono imie Staszica). Utworzono je w 1951 r. Bylo to jedyne wówczas liceum w Warszawie, gdzie nie bylo religii. Chodzily do niego dzieci stalinowskich aparatczyków, prokuratorów wojskowych, oficerów politycznych, zamieszkujacych pobliskie wojskowe bloki w rejonie ulic Nowowiejska, Piekna, Filtrowa.

  Najwazniejsza byla niespotykana w zwyklych polskich szkolach specyficzna jednolitosc spoleczno-materialno-swiatopogladowa srodowiska uczniowskiego: wiekszosc dzieci byla z domów komunistycznych, zwiazanych rodzinnie lub srodowiskowo ze stalinowskim i z komunistycznym establishmentem.

  W młodości jeden z komunistycznych walterowców z "czerwonego harcerstwa". Później jeden z przedmarcowych "komandosów" z grupy Michnika.   Autor polakożerczych napaści i stwierdzeń.

---




• Wojciech Błach    -   aktor

---




• Ewelina Błońska    -   aktywistka żydowska, współorganizator festiwali żydowskich w Polsce

---




• Jan Błoński    -   polonofob, dywersant, prof. historyk literatury; współzalożyciel Fundacji Judaica, przewodniczący rady fundacji

---




• Helena Bobinska z d. Brun    -   polonofob, komunistka, siostra Juliana Bruna, żona Stanisława Feliksa Bobińskiego, w latach 1917-37 działacza sowieckiego (1887 Warszawa - 1968 tamże), literatka, tłumaczka prac Juliana Marchlewskiego na język rosyjski, działaczka komunistyczna. Za młodu związana ze środowiskiem SDKPiL. W latach 1918-45 mieszkała w Moskwie, zajmując się sowietyzacją Polaków mieszkających w Związku Sowieckim. Była współredaktorem lub redaktorem szeregu pism polskojęzycznych, m.in. “Trybuna Komunistyczna” (1921-24), “Kultura Mas” (1929-36), “Trybuna Radziecka” (1927-31). W 1936 była kierownikiem literackim Państwowego Teatru Polskiego w Kijowie. W 1937 aresztowana wraz z mężem (który został zgładzony) i trzymana w łagrze do 1943. W tymże roku zwolniona została oddelegowana przez władze sowieckie do pracy w komunistycznym Związku Patriotów Polskich (ZPP), pracując w redakcji pisma “Nowe Widnokręgi”, organie Związku. W 1945 znalazła się w Polsce. Była członkiem PPR, a następnie PZPR oraz Związku Literatów Polskich, w którym prowadziła robotę partyjną. Do jej twórczości literackiej należą takie propagandowe pozycje/szmiry jak: Ludzie z “Czerwonego Frontu”. Powieść z życia kolektywów polskich na Białorusi z r. 1930 (Mińsk 1932) , Wielki wychowawca mas, Feliks Dzierżyński (Mińsk 1934) Lipniacy (1948) czy Pionierzy (1951). W 1953 otrzymała nagrodę państwową III stopnia za powieść Soso (1953, kilka wydań do 1955) - książkę o dziecięcych i szkolnych latach Józefa Stalina

---




• Chona Bobrowicki    -   polonofob, komunista, zbrodniarz, krawiec, działacz komunistyczny. Od 1922 w Związku Młodzieży Komunistycznej Zachodniej Białorusi w Białymstoku; następnie sekreatrz tych organizacji w Białymstoku i Wilnie. 1933-34 sekretarz Komitetu Okręgowego KPZB w Wilnie. Zagrożony aresztowaniem, wyjechał do ZSRR. Po nielegalnym powrocie w 1936 kontynuował działalność komunistyczną w Białymstoku. 1928-31 i ponownie 1936-39 we więzieniu za działalność antypaństwową i antypolską. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 służył wiernie sowieckiej władzy okupacyjnej. Do 1941 był oficerem milicji sowieckiej w Białymstoku. Zasłynął z sadyzmu wobec Polaków. Zginął zaraz po napadzie Niemiec na ZSRR w czerwcu 1941

---




• Maria Bobrowska    -   biuro festiwalu Kultury Żydowskiej

---




• Artur Bodnar    -   polonofob, dywersant, komuch, uczestnik tajnych rozmów w Magdalence i "okrągłego stołu" po stronie PZPR i SB

---




• Teresa Bogucka    -   polonofob, dywersant, komuch, publicystka, oszczerca i paszkwilant żydokomunistycznego szmatławca "Gazety Wyborczej"; Absolwentka socjologii na Uniwersytecie Łódzkim. Była aresztowana za udział w wydarzeniach marca 1968 r. Współpracowała z żydotrocksistowskim KOR-em; członek zarządu powiązanej ze światową żydomasonerią i żydofinansjerą, żydomasońskiej i antypolskiej Fundacji im. Stefana Batorego" - fundacja założona w Nowym Jorku przez żyda, masona, spekulanta gieldowego George'a Sorosa, nowojorskiego finansistę (o węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W PRL została ona zarejestrowana w dniu 7 maja 1988 roku w Sądzie Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reżimu agenta sowieckiego Wojciecha Jaruzelskiego.

---




• Konstanty Bogusławski - właśc. nazw. - Izenberg    -   polonofob, kominista, stalinowiec, działacz komunistyczny od 1916 (SDKPiL, następnie Komunistycznej Partii Robotnicza Polski). Do 1939 redaktor techniczny łódzkiego dziennika “Republika” i współpracownik “Głosu Polskiego”. W l. 30-ych wchodził do ZG Syndykatu Dziennikarzy Łódzkich. W 1936 napisał sztukę Król bawełny, wystawioną w teatrze łódzkim. Podczas okupacji niemieckiej przebywał do sierpnia w getcie warszawskim, gdzie był pracownikiem archiwum Rady Zydowskiej. Po ucieczce z getta ukrywał się u polskiego gospodarza k. Warszawy. Po zajęciu wschodnich obszarów dzisiejszej Polski przez Armię Czerwoną udał się do Lublina i zaoferował swą współpracę reżymowi lubelskiemu, którego nie życzył sobie naród polski; wstąpił do komunistycznej PPR. Od stycznia 1945 pracował w redakcji organu KC PPR “Głos Ludu”, wydawanego w Lublinie, a następnie w Łodzi. Tam został sekretarzem redakcji organu łódzkiego PPR - “Głosu Robotniczego”, a następnie redaktorem naczelnym łódzkiego “Expressu Ilustrowanego”. Od 1945 wchodził w skład zarządu Głównego Zw. Zaw. Dziennikarzy Polskich oraz był wiceprezesem oddziału łódzkiego tego Związku. Był wyjątkowo gorliwym stalinowcem.

---




• Włodzimierz Bolecki    -   prof. dr hab. historyk i teoretyk literatury, autor książek i artykułów o tematyce żydowskiej

---




• Gustaw Alef Bolkowiak - Alef Gutman    -   polonofob, komunista, kolaborant sowiecki, agent NKWD; W latach młodzieńczych członek żydowskiego harcerstwa Haszomer-Hacair. Od 1936 redaktor w agencji prasowej “Zagos”. 1938-39 sekretarz Komitetu Pomocy Uchodźcom (żydowskim) z Niemiec. Po zajęciu Łomży przez Sowietów we wrześniu 1939 agitował na rzecz przyłączenia etnicznie polskiej Kurpiowszczyzny w skład Sowieckiej Białorusi. W 1941 znalazł się w getcie warszawskim, gdzie w 1942 organizował żydowski oddział komunistycznej PPR. W sierpniu 1942 wyszedł z getta i został zastępcą dowódcy (J. Rogulskiego) oddziału partyzanckiego GL w Okręgu Warszawskim, a następnie Okręgu Lubelskiego. 1943-44 w partyzantce sowieckiej na Wołyniu. X 1944 - V 1945 kierownik wydziału personalnego utworzonej przez komunistów Komendy Głównej Milicji Obywatelskiej. VIII 1945 - III 1946 szef Oddziału Zagranicznego Sztabu Głównego WP. III 1946 awansowany do stopnia podpułkownika i mianowany zastępcą attache wojskowego ambasady PRL w Waszyngtonie. VI 1948 - IX 1949 attache wojskowy w Belgradzie. XII 1950 - XI 1952 dyrektor dep. Prezydialnego Najwyższej Izby Kontroli (NIK). 1952-55 dyrektor gabinetu ministra w Ministerstwie Kontroli Państwowej. 1955-56 dyrektor gabinetu wicepremiera F. Jóźwiaka w Urzędzie Rady Ministrów. 1956-58 przedstawiciel PRL w Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli kolejno w Kambodży i Laosie. XII 1958 - XI 1964 szef Oddziału Propagandy w Głównym Zarządzie Politycznym LWP. Członek Rady Naczelnej i Zarządu Głównego Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (ZBoWiD). 1964-69 zastępca sekretarza generalnego Międzynarodowej Federacji Bojowników Ruchu Oporu w Wiedniu.   Odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Jacek Bombor    -  

---




• Michał Boni - Jakub Bauer    -   polonofob, dywersant, agent SB, Tajny współpracownik SB pseudonim "Znak"; świnia Orwell'owska, członek Unii Wolności, podsekretarz stanu w ministerstwie pracy i polityki społecznej w rządzie Tadeusza Mazowieckiego. W roku 1991 pełnił funkcję ministra pracy i polityki socjalnej w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego. W latach 1997-2001 był szefem gabinetu politycznego ministra pracy i polityki socjalnej Longina Komołowskiego w rządzie Jerzego Buzka. W pierwszej kadencji Sejmu był posłem z ramienia Kongresu Liberalno-Demokratycznego.

---




• Jerzy Boniecki    -   polonofob, dywersant, uciekinier z getta, współpracownik antykatolickiej, żydolewackiej paryskiej "Kultury" i działacz Amnesty International, był zamieszkałym w Australii biznesmenem, poetą i koncesjonowanym "działaczem polonijnym".

---




• Jerzy Borejsza - Beniamin Goldberg    -   polonofob, dywersant, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, dyktator nad prasą i wydawnictwami w okresie stalinizmu, brat zbrodniarza UB płk. Józefa Różańskiego, był dyktatorem prasowym - był m.in. redaktorem naczelnym dziennika "Rzeczpospolita" (organu PKWN), prezesem Społdzielni Wydawniczej "Czytelnik" i pełnomocnikiem rządu ds. "Ossolineum".

---




• Jerzy W. Borejsza - Goldberg    -   historyk, profesor Instytutu Historii PAN, jest synem zmarlego w roku 1952 komunistycznego dyktatora w dziedzinie stalinowskiej kultury, Jerzego Borejszy

---




• Aleksandra Borek    -   mgr. Wydział Nauk Społecznych UW; Towarzystwo Polsko-Izraelskie "Nadzieja - Hatikvah"

---




• Bernard Borg    -   przed wojną pracownik firm handlowych, od 1926 członek ZMK, od 1931 w KPP, kilkakrotnie aresztowany; przed 1939 r. agent sowiecki; 1946-1949 pracował w CSW "Solidarność", następnie w polskim ruchu spóldzielczym. Członek ZG TSKŻ; odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Ignacy Borkowski    -   polonofob, komunista, agent sowiecki, Od 1933 członek Komunistycznej Partii Polski (KPP) w Mińsku Mazowieckim. Na polecenie partii w 1937 wyjechał do Hiszpanii, aby brać udział w wojnie domowej po stronie komunistów; był żołnierzem w żydowsko-polskiej Brygadzie im. J. Dąbrowskiego; był wówczas także członkiem Hiszpańskiej Partii Komunistycznej. Po przegranej komunistów przebywał w obozach jenieckich we Francji, a w styczniu 1941 wyjechał do Związku Sowieckiego. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 został skierowany do Międzynarodowej Szkoły Partyjnej Komitetu Wykonawczego Międzynarodówki Komunistycznej w Kusznarenkowie. Jesienią 1943 został zrzucony w żydowskiej grupie Leona Kasmana na tereny polskie (Polesie, później Lubelszczyzna), aby dla Sowietów kontrolować działalność polskich grup komunistycznych i ich oddziałów zbrojnych. Oficjalnie był żołnierzem i później dowódcą I Brygady AL im. Ziemi Lubelskiej (od tej pory używał nazwiska Borkowski). Po objęciu władzy przez komunistów w Polsce (opartej na bagnetach sowieckich) był kolejno, w stopniu pułkownika, komendantem wojewódzkim Milicji Obywatelskiej (MO) w Lublinie (do lutego 1945), w Łodzi (do 1946) i w Gdańsku (do 1948). Jednocześnie wchodził w skład egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego komunistycznej Polskiej Partii Robotniczej (PPR) w tych miastach. 1948-51 komendant MO m.st. Warszawy, 1951-57 inspektor główny Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej (ORMO) w Komendzie Głównej MO, 1957-61 szef oddziału kadr KG MO. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

---




• Ignacy Borkowski-Birencwajg    -   polonofob, komunista, stalinowiec, UBek, Od 1920 związany z ruchem komunistycznym. Za działalność antypaństwową był aresztowany w 1921, 1922 i 1924. W 1925 skierowany został przez partię do Francji i tam wstąpił do Francuskiej Partii Komunistycznej, z której został wykluczony w 1937 za różnego rodzaju przekroczenia. Wojnę przeżył w obozach jenieckich (w 1940 był żołnierzem armii francuskiej). W grudniu 1946 przyjechał do Polski. 1948-53 pracownik organów bezpieczeństwa w Warszawie, skąd przeszedł do pracy w Ministerstwie Przemysłu Chemicznego. Od 1957 do 1968 redaktor w zespole programów dla zagranicy w Komitecie do Spraw Radiofonii “Polskie Radio” w Warszawie.

---




• Maciej Borkowski    -  

---




• Marek Borowski - Szymon Berman    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, fanatyczny komunista, lewicowiec, świnia Orwell'owska, syn UBka, bratanek zbrodniarza NKWD;

  Absolwent liceum im. Klementa Gottwalda (czeskiego komunisty) przy ul. Nowowiejskiej w Warszawie (dzis nosi ono imie Staszica). Utworzono je w 1951 r. Bylo to jedyne wówczas liceum w Warszawie, gdzie nie bylo religii. Chodzily do niego dzieci stalinowskich aparatczyków, prokuratorów wojskowych, oficerów politycznych, zamieszkujacych pobliskie wojskowe bloki w rejonie ulic Nowowiejska, Piekna, Filtrowa.

  Najwazniejsza byla niespotykana w zwyklych polskich szkolach specyficzna jednolitosc spoleczno-materialno-swiatopogladowa srodowiska uczniowskiego: wiekszosc dzieci byla z domów komunistycznych, zwiazanych rodzinnie lub srodowiskowo ze stalinowskim i z komunistycznym establishmentem.

  W 1967 roku wstąpił do PZPR, jednak po roku opuścił szeregi partii, ponieważ w marcu 1968 roku zaangażował się w protesty. W 1975 roku ponownie wstępuje do PZPR i jest w niej az do konca 1990 r. , jest jednym z założycieli Socjaldemokracji Rzeczpospolitej Polski w styczniu 1990 roku. W październiku 1991 został wybrany posłem. Funkcję sprawuje do teraz. W 1992 roku po rozwiązaniu się SdRP, został członkiem Sojuszu Lewicy Demokratycznej, w którym pozostał aż do 2004 roku. Wraz z 30-osobową grupą działaczy i posłów Sojuszu Lewicy Demokratycznej (m.in. Izabella Sierakowska, Jolanta Banach, Andrzej Celiński) oraz Unii Pracy (Tomasz Nałęcz) 26 marca 2004 utworzył nową lewicową formację polityczną o nazwie Socjaldemokracja Polska. ....

  po więcej informacji zapraszamy tu =>> http://www.polonica.net/czerwone-zyciorysy_Borowski.htm

---




• Wiktor Borowski - właśc. - Aron Berman    -   polonofob, dywersant, komuch, agent sowiecki, związany z ruchem komunistycznym od 1920; od 1926 członek Komunistycznej Partii Polski (KPP). 1927-29 i 1931-32 członek Centralnego Wydz. Zawodowego KC KPP. Sekretarz KO KPP na Górnym Śląsku (1928-29) i Radomiu (1933). 1932-33 przebywał na przeszkoleniu w ZSRR. 1929-31 i 1933-39 przebywał w więzieniu za działalność antypaństwową i antypolską. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 współpracował z okupacyjną władzą sowiecką. Był m.in. pracownikiem politycznym Państwowych Kursów Budowlanych w Wilnie. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekł do Czuwaskiej Republiki Autonomicznej. W 1944 skierowany przez władze sowieckie do I Korpusu Polskiego w Sumach na Ukrainie. Został członkiem Polskiej Partii Robotniczej (PPR) i był oficerem politycznym 4 DP. Jesienią 1944 został przydzielony do grupy politruków skierowanych do działalności polityczno-propagandowej wśród ludności cywilnej zajętej właśnie prawobrzeżnej części Warszawy. Inicjator wydawania dziennika “Zycie Warszawy”, którego był redaktorem naczelnym do marca 1951. Po odejściu z “Zycia Warszawy” organizował redakcję dziennika “Głos Pracy”. 15 IV 1951 - 19 XII 1967 zastępca redaktora naczelnego oficjalnego organu PZPR “Trybuna Ludu”. W styczniu 1949 zorganizował w Szkole Partyjnej przy KC PZPR Wydział Dziennikarski, którym następnie kierował i w którym wśród studentów dominowali zydzi, przygotowawani do kontroli polskich mass mediów. Jeden z inicjatorów założenia Zw. Zaw. Dziennikarzy PRL i w latach 1945-47 członek jego Wydziału Wykonawczego, a w latach 1961-64 wiceprzewodniczący Prezydium ZG Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich;  odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;  źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92.

---




• Aleksander Borowicz    -   polonofob, dywersant, doradca bl. premiera marksisty M. Rakowskiego; współzałożyciel i współwłaściciel Banku Inwestycji Gospodarczych - BIG

---




• Halina Bortnowska    -   polonofob, dywersant, redaktorka żydo-katolewackiego miesiecznika "Znak";  pisze do żydokomunistycznej "Gazety Wyborczej", działa w żydowskiej grupie Wirydarz, kultura żydowska i walka z "antysemityzmem", działa przy Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka; współzałożycielka skrajnie lewicowego ROAD (= Ruch Obywatelski Akcja Demokratyczna); członek żydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita",

  "Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych"; głównie jednak pochodzenia żydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa.

---




• Bogdan Borusewicz    -   polonofob, dywersant, historyk, świnia Orwell'owska, koncesjonowany przez SB i PZPR 'opozycjonista', (istnieją podejrzenia o współpracę z tajną policją NRD - STASI);   został skazany - na trzy lata więzienia - jako 19-letni uczeń liceum plastycznego - za druk i kolportaż ulotek dla trockistowskich "komandosów" Kuronia i Michnika w trakcie żydowskich wydarzeń w marcu 1968 roku. Tuż po ukończeniu studiów, w 1976 roku wstąpił do żydo-trockistowskiego KOR-u;   członek UW, obecnie 'Demokraci';  członek powiązanej ze światową żydomasonerią i żydofinansjerą, żydomasońskiej i antypolskiej Fundacji im. Stefana Batorego" - fundacja założona w Nowym Jorku przez żyda, masona, spekulanta gieldowego George'a Sorosa, nowojorskiego finansistę (o węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W PRL została ona zarejestrowana w dniu 7 maja 1988 roku w Sądzie Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reżimu agenta sowieckiego Wojciecha Jaruzelskiego;   jeden ze współoskarżycieli w procesie Ks. prałata Henryka Jankowskiego

---




• Barbara Borys-Damięcka    -   reżyser, dyr. teatru "Syrena" w W-wie

---




• Zofia Borzymińska    -   dr., Dział Naukowy, Żydowski Instytut Historyczny

---




• Naftali Botwin    -   polonofob, komunista, zbrodniarz, agent sowiecki, terrorysta, terminator szewski. W 1922 wstąpił do żydowskiej organizacji Cukunft związanej z Bundem. W 1923 przeszedł do Komunistycznego Związku Młodzieży, a w 1925 został członkiem Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy we Lwowie. Agent sowieckiego GPU. Po aresztowaniu komunistów W. Hibnera, W. Kniewskiego i H. Rutkowskiego po krwawej walce ulicznej w Warszawie 18 VII 1925, wykonał 27 VII 1925 wyrok partii na agencie Polskiej Policji J. Cechnowskim, który rozpracował terrorystyczną agenturę sowiecką w Polsce, zasadniczo przyczyniając się do wykrycia komunistycznej grupy Bagińskiego i Wieczorkiewicza. Uznany winnym zabójsta, Botwin został skazany przez sąd doraźny na śmierć i stracony 6 VIII 1925. Propaganda sowiecka i jej agenci w zachodniej Europie protestowali przeciwko “białemu terrorowi w Polsce”, ignorując fakt, że to Botwin był terrorystą. Po wojnie komuniści nazwali jedną z ulic w Rembertowie jego imieniem (nie zmieniono tej nazwy do 1998!)

---




• Tadeusz Boy-Żeleński    -   polonofob, dywersant, pisarz, rewolucyjny liberal, stalinowiec, nihilista, kpiarz; głosiciel liberalnych poglądów, bezczeszczenie i szarganie świętości narodowych; krytykowany za nadmierną służalczość względem komunistycznych władz, jest m.in. autorem kilku tekstów gloryfikujących Stalina. W październiku 1939 sowieckie kierownictwo Uniwersytetu powołało go na kierownika katedry historii literatury francuskiej na lwowskim uniwersytecie. W okresie okupacji sowieckiej Lwowa działał w "Związku Literatów 'Polskich'", publikował artykuły w Czerwonym Sztandarze, brał udział w propagandowych imprezach, za co był oskarżany przez Polaków o kolaborację z sowieckim okupantem;   kuzyn Kazimierza Przerwa-Tetmajera

---




• Jolanta Brach-Czaina    -   polonofob, dywersant, profesor uniwersytecki, autorka i współautorka wielu książek z estetyki, filozofii, sztuki, kultury i antropologii

---




• Mojzesz Bradersan    -   polonofob, komuch, stalinowiec, członek ZPP - stalinowski Związek Patriotów Polskich z Moskwy, zatwierdzony przez Stalina

---




• Andrzej Braiter    -   ambasador RP, San Jose, Costa Rica

---




• Roman Brandstaetter    -   pisarz żydo-katolewackiego PAXu, poeta, dramaturg i tłumacz, znawca Pisma Świętego. Urodził się w żydowskiej rodzinie inteligenckiej jako syn Ludwika i Marii z domu Brandstaetter; kilka miesięcy po wybuchu II wojny światowej udaje się do Jerozolimy, tam przechodzi na wiarę katolicką.

---




• Kazimierz Brandys    -   polonofob, dywersant, komunista, stalinowiec, ur. w Łodzi; pisarz,  brat  Mariana; Przed wojną należał do lewicowego Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej. Podczas wojny ukrywał się w Warszawie z pomocą Polaków. 1945-50 członek zespołu redakcyjnego reżymowego tygodnika “Kuźnica”, którego naczelnym redaktorem był Stefan Żółkiewski, a celem popularyzacja marksistowskiej myśli społecznej i kulturalnej. Po połączeniu się “Kuźnicy” z podobnym reżymowym tygodnikiem “Odrodzenie” i powstaniu w ich miejsce “Nowej Kultury”, Brandys był w jej zespole redakcyjnym w latach 1950-52 i 1956-60. Laureat nagród reżymowych (II st. w 1950 i II st. w 1955). 1970-71 wykładowca literatur słowiańskich na paryskiej Sorbonie. W 1978 opuścił Polskę. Jego twórczość z okresu stalinowskiego odznaczała się arbitralnymi rozstrzygnięciami ideowo-moralnymi.

---




• Marian Brandys    -   polonofob, dywersant, komunista, stalinowiec, ur. w Łodzi; pisarz,  brat  Kazimierza

---




• Edward Braniewski - właśc. nazw.- Brandsteter    -   polonofob, komunista, stalinowiec, generał komunistycznego LWP. Był współzałożycielem i pierwszym komendantem głównym masowej stalinowskiej organizacji młodzieżowej “Służba Polsce”. Później (do 1968) komendant Wojskowej Akademii Politycznej w Warszawie.

---




• Katarzyna Bratkowska    -   dywersant, aborcjonistka, feministka; absolwentka filologii polskiej UW oraz Szkoły Nauk Społecznych PAN; działaczka ruchów kobiecych i krytyk literacki; współzałożycielka Porozumienia Kobiet 8 Marca, członkini składu hiphopowego Duldung. Wykładała na Gender Studies UW, obecnie wykłada w Wyższej Szkole Dziennikarstwa, współorganizatorka Manif i wieców. W 2006 roku powołała do życia nieformalną grupę Pro Choice 2006, która to grupa została przekształcona została w Stowarzyszenie Same o Sobie. S.O.S.!. Działa na rzecz przywrócenia prawa do legalnej aborcji w Polsce. Inicjatorka akcji "Aborcyjny coming out". W roku 2006 żydokomunistyczna "Gazeta Wyborcza" nominowała ją do tytułu Kobieta Roku.

---




• Krystyna Bratkowska    -   polonofob, dywersant, Rada Programowa żydowskiego pisma "Midrasz";  skarbnik i członek  żydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita",

  "Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych";   głównie jednak pochodzenia żydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa.

---




• Piotr Bratkowski    -  

---




• Stefan Bratkowski - Blumstejn    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, oszczerca, paszkwilant, świnia Orwell'owska, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, katolicyzmu, Polaków i Polski;   Jad nienawiści do "narodowców" i prawicy, tropienie rzekomych "antysemitów" idzie w parze u Bratkowskiego z konsekwentnym rozgrzeszaniem twórców stanu wojennego i działań postkomunistów, ciągłym wybielaniem ich intencji.

---




• Zygmunt Braude    -   polonofob, komunista, stalinowiec, prawnik, działacz komunistyczny (jeszcze sprzed wojny - KPP), pułkownik Milicji Obywatelskiej (MO). 1944-45 kierownik Biura Prawnego Resortu Bezpieczeństwa Publicznego; 1945-48 wicedyrektor Gabinetu Ministra BP; 1948-52 p.o. dyrektora Gabinetu Ministra BP. Następnie dziennikarz prasy komunistycznej. Przeszedł do mediów, podobnie jak większość zbirów żydowskich ze stalinowskiego aparatu terroru. Po wydarzeniach marcowych 1968 wyjechał do Izraela.

---




• Kazimierz Braun    -  

---




• Michał Breitenwald    -   aktor

---




• Jerzy Breitkopf    -   dywersant, komuch, uczestnik tajnych rozmów po stronie PZPR i SB w Magdalence i "okrągłego stołu"

---




• Wojciech Brochwicz    -   polonofob, dywersant, ukończył Uniwersytet Jagielloński na Wydziale Prawa i Administracji. Jest absolwentem wielu specjalistycznych szkoleń w USA, Wielkiej Brytanii i Francji. Od 1988 roku jest radcą prawnym. Był doradcą Ministra Spraw Wewnętrznych, Prezesa Rady Ministrów, Prezesa Narodowego Banku Polskiego. Był dyrektorem w UOP, Zastępcą Komendanta Głównego Straży Granicznej oraz wiceministrem Spraw Wewnętrznych i Administracji za kadencji premiera Jerzego Buzka. Wojciech Brochwicz, wiceszef wywiadu MSWiA w gabinecie Jerzego Buzka, wcześniej funkcjonariusz UOP, skontaktował Annę Jarucką z Konstantym Miodowiczem. 'Człowiek' Ryszarda Krauze, zasiada w zarządzie głównym "Prokom", pełnił rolę obrońcy hochsztaplera, złodzieja i krętacza Jana Kaczmarka, też 'człowieka' Ryszarda Krauze.

---




• Szymon Broda    -   Centrum Analiz Rynku Pracy, Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku Białej

---




• Stanisław Brodzki - Bronstejn lub Bronsztajn    -   polonofob, dywersant, komuch, dziennikarz "Trybuny Ludu" - oficjalnego organu KC PZPR

---




• Joanna Brodzik    -   aktorka

---




• Stanisław Brodzki    -   polonofob, komunista, dziennikarz. Pochodził z bogatej, żydowskiej rodziny krakowskiej. Od ok. 1934 członek Związku Młodzieży Komunistycznej w Krakowie. Wkrótce potem wyjechał za granicę. Był w Wiedniu, Londynie i najdłużej w Palestynie, gdzie brał udział w działalności Komunistycznej Partii Palestyny (wg >Swiatły pracował ponoć dla polskiego wywiadu). W 1947 lub 1948 przyjechał do Polski i został jednym z czołowych publicystów organu KC PZPR “Trybuny Ludu”. Wydał kilka broszur-paszkwili na marsz. J. Broz-Titę, na marsz. J. Piłsudskiego i na amerykański Głos Wolnej Polski. XII 1956 - XI 1958 był prezesem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

---




• Adam Bromberg    -   polonofob, dywersant, stalinowiec, komuch, Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939, poszedł na współpracę z okupacyjną władzą sowiecką. Zasłużył się w sowietyzacji polskiej kultury we Lwowie; współpracownik komunistycznej polskojęzycznej gadzinówki “Czerwony Sztandar”. Od 1943 pracował w aparacie komunistycznej oświaty w 1 Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki. Jednocześnie od tego samego roku działacz Centralnego Komitetu Organizacyjnego Zydów najpierw w ZSRR, a potem w Polsce. Czuł się więc Zydem i jako wróg Polski i Polaków pracował na rzecz zniewalania Polski przez Związek Sowiecki i niszczenia kultury polskiej. Członek PPR, później PZPR. Zajmował wysokie stanowiska w wydawnictwach PRL-u, był m.in. dyrektorem Państwowych Wydawnictw Naukowych (PWN) oraz wicedyrektorem Państwowych Zakładów Wydawnictw Szkolnych w Warszawie, do których ściągnął wielu Zydów, nawet takich partyjniaków-stalinowców, jak zdegradowanego po Październiku 1956 Stefana Staszewskiego. Członek Komitetu Redakcyjnego Wielkiej Encyklopedii PWN (wydawanej od 1962), za redakcję której był bardzo krytykowany. Po wypadkach marcowych 1968 wykluczony z PZPR. Otrzymał zgodę na wyjazd emigracyjny do Izraela (mieszkał w Szwecji).

---




• Jacek Bromski    -   reżyser, scenarzysta, producent; Kieruje studiem filmowym "Zebra", a od 1988 roku jest prezesem SFP

---




• Zygmunt Broniarek    -   polonofob, dywersant, komuch, felietonista, dziennikarz; Od 1950 roku (okres stalinizmu w Polsce) pracował jako korespondent organu KC PZPR "Trybuny Ludu".   Za wyslugi odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

---




• Michał Broniatowski    -   polonofob, dywersant, szef polskiego oddziału żydowskiej agencji Reutera, syn zbrodniarza pułkownika UB, SB, Mieczysława Broniatowskiego

---




• Mieczysław Broniatowski    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, stalinowiec, zbrodniarz, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, pułkownik Urzędu Bezpieczeństwa (UB). 1945-47 dyrektor Centralnej Szkoły Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP) w Łodzi; 1947-54 p.o. dyr. Centrum Wyszkolenia MBP w Legionowie; 1954-58 dyr. Departamentu Społeczno-Administracyjnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (MSW); 1958-64 zastępca dyr. Dep. Społeczno-Administracyjnego MSW.

---




• Abraham Brumberg    -   polonofob, dywersant, felietonista żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Eugenia Brun - z domu Hejman    -   polonofob, dywersant, stalinowiec, komunistka, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidziła polskości, Polaków i Polski, agent sowiecki, politruk; W ruchu komunistycznym w Warszawie od 1921; jedna z czołowych agentek sowieckich. W 1927 była zatrudniona w poselstwie sowieckim w Warszawie, a w latach 1931-32 ukończyła szkołę partyjną w Moskwie, a dodatkowe kursy w 1934. W 1936 wyjechała wraz z mężem do Brukseli (Belgia), gdzie prowadziła administrację i wysyłkę wydawanego tam organu KPP “Przegląd” (1936-37). Pracowała także w organizacjach żydowskich w Belgii, m.in. w brukselskiej Radzie Stowarzyszeń Zydowskich. Po zajęciu Belgii przez wojska niemieckie w 1940, wyjechała do Francji, a stamtąd do ZSRR (VIII 1941). Została skierowana do sowieckiej działalności propagandowej w języku polskim (“Nowe Widmokręgi”, “Wolna Polska” w Moskwie oraz polski program radia w Saratowie). Jesienią 1945 przyjechała do Polski, zostając naczelnikiem wydziału w Departamencie Prasy Ministerstwa Spraw Zagraniczych (II 1946 - IV 1947). IV 1947 - VIII 1949 w Nowym Jorku zorganizowała Polską Służbę Informacyjną i objęła stanowisko zastępcy dyrektora. VIII 1949 -III 1950 zastępca naczelnika Wydz. Organizacji Międzynarodowych w MSZ. III 1950 - 1953 kolejno dyrektor działu społecznego, biura listów i “Fali 49” w Polskim Radio w Warszawie. 1953-54 sekretarz polskiej delegacji w Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei. 1954-55 kierownik redakcji telewizji polskiej. 1955-57 redaktor w redakcji “Zycia Partii”. 1958-67 współpracowała z Zakładem Historii Partii przy KC PZPR;   odznaczona przez rząd żydokomunistyczny m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Julian Brun    -   polonofob, komunista, szwagier Józefa Unszlichta; działacz komunistyczny, publicysta, krytyk literacki, nieprzejednany przeciwnik niepodległości Polski. 1905-08 działacz SDKPiL w Warszawie. W 1908 wyjechał z Polski, przebywając głównie we Francji i Bułgarii. Do Polski wrócił w 1919 i wstąpił do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP). Stał się jednym z teoretyków i czołowych działaczy partii. Współredaktor “Nowego Przeglądu”. 1923-25 członek KC, a w latach 1930-38 zastępca członka KC KPP. 1920-21 więziony za prosowiecką działalność. Aresztowany ponownie 8 VIII 1924 za działalność antypaństwową i skazany na 8 lat więzienia. W lutym 1926 w drodze wymiany więźniów politycznych wyjechał do ZSRR. W 1927 został korespondentem sowieckiej agencji prasowej TASS w Paryżu, jednak jeszcze tego samego roku został wydalony z Francji. 1927-29 korespondent TASS w Wiedniu. Jako sowiecki dziennikarz szkalował w prasie europejskiej kraj, w którym się urodził (J.A. Starostecki). 1936-38 kierował ośrodkiem wydawniczym KC KPP w Brukseli. W 1940 internowany przez władze belgijskie, został przewieziony do obozu St. Cyprien we Francji, z którego uciekł. W czerwcu 1941 wraz z ewakuowanymi pracownikami ambasady sowieckiej w Vichy wyjechał do ZSRR. Został skierowany do sowieckiej machiny propagandowej w języku polskim (polska redakcja przy radiostacji ukraińskiej w Saratowie 1941-42). Jego spuścizna propagandowa obejmuje ponad 200 pozycji

---




• Stefania Brun - z domu Unszlicht    -   polonofob, komunistka, siostra Józefa Unszlichta, pierwsza żona Juliana Bruna; działaczka komunistyczna. Od 1903 działała w Warszawie w szeregach SDKPiL. W Krakowie w 1912 wyszła za mąż za Juliana Bruna i wraz z nim przebywała na emigracji do 1919. Po powrocie do Polski wstąpiła w szeregi KPP. W 1926 wyjechała wraz ze zwolnionym z więzienia mężem do Moskwy. W latach 1926-28 z nim w Niemczech, Paryżu i Wiedniu. W 1928 wróciła do Moskwy, a w 1930 rozwiodła się z mężem. Do 1937 pracowała jako kierownik Sekretariatu Przedstawicielstwa KPP przez Międzynarodówce Komunistycznej. We wrześniu 1938 aresztowana i zesłana do łagru. W 1945 zwolniona z łagru i skierowana do budowy komunistycznej Polski. Wstąpiła do PPR. Jednak nabyta w łagrze choroba uniemożliwiła jej aktywną pracę w szeregach partii. Tłumaczyła więc na język polski dzieła klasyków marksizmu.

---




• Włodzimierz Brus    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, stalinowiec, komunista, ekonomista marksistowski, działacz komunistyczny, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, zbrodniarz okresu stalinowskiego w PRL; Zaraz po wojnie oficer LWP, w wieku dwudziestu paru lat jako oficer polityczny został majorem, pracownik propagandowy Ministerstwa Obrony Narodowej; a po oddelegowaniu na uczelnię w wieku zaledwie 28 lat (w 1949 r.) błyskawicznie został profesorem Szkoły Głównej Planowania i Statystyki;

  Był członkiem zespołu redakcyjnego organu teoretyczno-politycznego Głównego Zarządu Politycznego WP “Nasza Myśl”. Skierowany następnie do pionu naukowego PZPR. Profesor Uniwersytetu Warszawskiego; kierownik Wydziału Ekonomii Politycznej. Członek PZPR. Stalinowiec, który w 1956, prawdopodobnie z pobudek czysto koniunkturalnych, zamienił się w neofitę-liberała. Gorąco popierał również frakcję “Puławian” - żydów w PZPR, dążącą do zachowania przewodniej roli żydów w partii i rządzie. Sfrustrowany kurczeniem się tych wpływów po 1956, przeszedł na pozycje antyreżymowe. Wróg Polski, Polaków i Kościoła katolickiego. W 1967 określił bezzasadnie ówczesnego prymasa Polski, kardynała Stefana Wyszyńskiego jako “przywódcę najbardziej reakcyjnego Episkopatu w Europie” (Andrzej Albert). Po wydarzeniach marcowych 1968, 25 III t.r. usunięty z zajmowanego stanowiska, po czym otrzymał zgodę na wyjazd emigracyjny do Izraela (mieszka w Anglii).

  Mąż  ppłk. Heleny Wolińskiej-Brus - Ochsmann, zbrodniarki - ludobójczyni, prokurator i morderca sądowy, zbrodniarz UB; na stałe obydwoje od lat 60-tych mieszkają w Angii, ...i otrzymują wysokie emerytury z Polski za zbrodnie popełnione na Polakach.

---




• Mirosław Brych    -   polonofob, dywersant, prawnik, przyjaciel Ireneusza Sekuły, obrońca hochsztaplera Bagsika

---




• Ernest Bryll    -   poeta, pisarz, dziennikarz i tłumacz; w latach 1991-95 Bryll był Ambasadorem RP w Republice Irlandii

---




• Julia Brystygier - Julia Brustiger    -   pseudonim Luna, nazywana “krwawą Luną”, wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, stalinowiec, zwyrodniala zbrodniarka UB, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidziła polskości, Polaków i Polski, dyrektor Departamentu Politycznego MBP; pochodziła z ortodoksyjnej rodziny, używającej na co dzień języka jidysz, działaczka komunistyczna, pułkownik Urzędu Bezpieczeństwa (UB), ludobójca. 1928-29 nauczycielka historii w żydowskim gimnazjum C. Epstejna i w żydowskim seminarium nauczycielskim “Tarbuth” w Wilnie. Od 1927 należała do Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy (a nie KPP!), która dążyła do oderwania Galicji Wschodniej i Wołynia od Polski. W 1931 była redaktorem legalnego tygodnika partyjnego “Przegląd Współczesny” we Lwowie. Do 1937 działała w jaczejkach partyjnych we Lwowie, Przemyślu, Drohobyczu, Stryju i Samborze. 3 IV 1937 aresztowana za działalność antypaństwową i antypolską i skazana na 2 lata więzienia (zwolniona 2 IV 1939). Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną, współpracowała z sowieckimi władzami okupacyjnymi. Pracowała w lwowskiej Radzie Związków Zawodowych i jako sekretarz Komitetu Obwodowego Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom oraz współpracowała z lokalną polsko-komunistyczną gadzinówką “Nowe Widnokręgi”. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekła aż do Samarkandy (Uzbekistan). Stamtąd została oddelegowana przez władze sowieckie do tworzonego stalinowskiego Związku Patriotów Polskich w Moskwie, obejmując funkcję sekretarza Prezydium ZG ZPP, a kilka dni później kierownika działu personalno-organizacyjnego i zast. sekr. Prezydium ZG ZPP. Od 1944 posłanka do komunistycznej Krajowej Rady Narodowej (1944-47). Po przyjeździe do Polski, w grudniu 1944 rozpoczęła pracę w aparacie komunistycznego terroru. 1945 kierownik Wydziału III Departamentu I Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP); 1945-50 p.o. dyrektora Dep. V (polityczny: nadzór nad organizacjami społ., polit., Kościołem katolickim, środowiskami twórczymi) MBP i w latach 1950-54 dyrektor tego Departamentu, a następnie w Komitecie d/s Bezpieczeństwa Publicznego do 15 XI 1956. Znana sadystka - znęcała się seksualnie nad więźniami politycznymi, za co zapewne została odznaczona m.in. Orderem Sztandaru Pracy I kl. 1960 pod nazwiskiem Julia Prejs wydała powieść Krzywe litery.

---




• Jan Brzechwa - Jan Wiktor Lesman    -   poeta, bajopisarz; Stryjeczny brat innego poety, Bolesława Leśmiana; współpracował z systemem stalinowskim i komunistycznym

---




• Alfred Budner    -   poseł na Sejm z listy Samoobrony

---




• Anna Budzyńska    -   aktywistka żydowska, współorganizator festiwali żydowskich w Polsce

---




• Celina Budzyńska - Brun    -   polonofob, komuch, wykładowca Centralnej Szkoły KC PPR, PZPR

---




• Regina Budzyńska - z domu - Habergryc    -   polnofob, komunistka, ur. Łódź, działaczka komunistyczna. Od 1919 działała w szeregach Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (KPP) w Warszawie. Aresztowana na początku 1920 za działalność wywrotową, w drodze wymiany więźniów politycznych wyjechała w maju t.r. do Rosji Sowieckiej. Wstąpiła do partii sowieckiej i pracowała w “polskich” organizacjach komunistycznych w Moskwie i Piotrogrodzie (Petersburgu), w przedstawicielstwie sowieckim w Rydze (Łotwa) i Komunistycznym Uniwersytecie Mniejszości Narodowych Zachodu w Moskwie (1922-24). W 1924 skierowana do pracy partyjnej w Polsce, dokąd przyjechała nielegalnie wraz z H. Steinem-Kamieńskim i Z. Unszlicht-Osińską i weszła w skład Tymczasowego Sekretariatu Krajowego. Jednocześnie działała w jaczejkach partyjnych na terenie Warszawy, Łodzi i Zagłębia Dąbrowskiego. 1926-27 na przeszkoleniu w Instytucie Czerwonej Profesury w Moskwie. W tym czasie w Związku Sowieckim rozpoczęła się walka między żydami a nie-żydami o wpływy w partii i rządzie. Budzyńska, oczywiście, popierała frakcję żydowską, tzw. grupę opozycyjną G. Zinowjewa. W XII 1927 wykluczona z partii sowieckiej i wydalona z Moskwy; przebywała w Archangielsku, a następnie w Charkowie. Po potępieniu grupy żydowskiej Zinowjewa i trockizmu w 1930 ponownie przyjęta do partii. W 1931 powróciła do Moskwy i pracowała jako wykładowca na uczelniach, następnie jako redaktor w wydawnictwie państwowym. Autorka takich propagandowych publikacji jak: Lenin - zbiorek dla młodzieży (ok. 1924) czy O ruchu wolnomyślicielskim w Polsce (Mińsk 1932). W styczniu 1935 aresztowana i skazana na 5 lat łagru za popieranie opozycyjnych grup żydowskich w partii. Zlikwidowana w ZSRR w 1937.

---




• Piotr Józef Buechner    -   polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, Na początku lat 90. uchodził za cudowne dziecko "polskiego" kapitalizmu, dziś słychać o nim tylko przy okazji konfliktów z załogami kontrolowanych przez niego fabryk. Studiował w Polsce i Szwajcarii. W latach 70. był szefem marketingu w koncernie Rhone-Poulenc, a od 1975 r. prowadził w Bazylei własną firmę (doradztwo i handel farmaceutykami).
  
  Po powrocie do Polski w 1979 r. został szefem oddziału szwajcarskiej firmy Solco Basel. Obecnie jest prezesem zarządu i współwłaścicielem Metalexportu, w którym za pośrednictwem firmy Mex-Invest kontroluje 90,8 proc. akcji. Metalexport stał się spółką holdingową (ma handlowe firmy w USA, Wielkiej Brytanii i we Włoszech, biuro w Moskwie), zajmującą się sprzedażą wyrobów zależnych od niej fabryk. Część z nich jest poważnie zadłużona. We wrześniu 2004 r. Metalexport sprzedał zagranicznemu inwestorowi Haco znajdującą się w upadłości Odlewnię Koluszki (za 15 mln zł), ale nabywcy wciąż nie może znaleźć zadłużona na 100 mln zł spółka Metalexportu - Fabryka Przyrządów i Uchwytów Bison-Bial w Białymstoku. Przychody firm z grupy Metalexport w 2004 r. wyniosły około 450 mln zł. Büchner i zależna od niego spółka CLiF Investment mają też 65 proc. akcji Centrum Leasingu i Finansów SA. W grudniu 2001 r. sąd ogłosił upadłość tej spółki leasingowej, ale Sąd Najwyższy w maju 2003 r. uznał, że decyzję o upadłości podjęto z naruszeniem prawa. Dziś CLiF walczy w sądach o 150 mln zł od banków, które doprowadziły do jego upadłości.

  Spółka pozwała skarb państwa za bezprawne ogłoszenie jej upadłości, domagając się 98 mln zł odszkodowania. CLiF usiłuje też wznowić przerwaną na ponad rok działalność gospodarczą (w 2004 r. spółka zanotowała 5 mln zł zysku netto). Büchner najczęściej przebywa w Szwajcarii, którą podaje jako oficjalne miejsce zamieszkania. 74 na liście 100 najbogatszych zydaków tygodnika "Wprost" z majątkiem 220 mln zł.

---




• Ryszard Bugaj - Izaak Blumfeld    -   polonofob, dywersant, lewak, "socjaldemokrata", libertyn, świnia Orwell'owska, koncesjonowany "opozycjonista",  były przewodniczący Unii Pracy

---




• Maciej Bugaj    -   dywersant, sekta "Polski Kościół Dialogu"

---




• Zbigniew Bujak    -   polonofob, dywersant, komuch, koncesjonowany "opozycjonista", lewy syn rabina Małachowskiego, świnia Orwell'owska, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, Polaków i Polski; członek Rady Politycznej Unii Wolności - Partia Demokratyczna; W 1990 roku jeden z przywódców skrajnie ultralewicowego ugrupowania dawnej lewicy laickiej ROAD. Polityczny wychowanek Kuronia, wyróżniał się skrajną gorliwością w tropieniu rzekomego "polskiego antysemityzmu", nacjonalizmu, ksenofobii etc.
  
  Typ działacza-papugi, o poglądach stanowiących lustrzane odbicie poglądów Kuronia, Geremka i Michnika; sprzedał legitymację "Solidarności" na aukcji, zorganizowanej przez żonę gen. Czesława Kiszczaka;  członek zarządu antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacji im. Stefana Batorego, zalożona w Nowym Jorku przez żyda, masona, spekulanta George'a Sorosa, nowojorskiego finansistę (o węgierskim rodowodzie, stąd m.in. nazwa fundacji). W PRL została ona zarejestrowana w dniu 7 maja 1988 roku w Sądzie Rejonowym Warszawa Praga. Były to czasy reżimu gen. Wojciecha Jaruzelskiego.
  
  W dziennikach byłego premiera PRL Mieczysława F. Rakowskiego (pod datą 5 listopada 1984 r.) znalazł się taki zapisek: "Informacja od Urbana. Resort spraw wewnętrznych wie, gdzie jest Bujak, ale nie zdejmuje go, ponieważ służy za kanał do przerzucania naszych agentów. Nie wiem, jak to robią, ale tak właśnie mi powiedział";      zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół"

---




• Katarzyna Bujakiewicz    -   aktorka

---




• Małgorzata Buk    -   polonofob, aktywistka żydowska, współorganizator festiwali żydowskich w Polsce

---




• Michał Bukojemski    -   polonofob, dywersant,  reżyser, tematyka żydowska, współpracuje z Żydowskim Instytutem Historycznym

---




• Abram Bukowicz    -   polonofob, komunista, stalinowiec, agent sowiecki, działacz komunistyczny. Zmobilizowany do Wojska Polskiego podczas wojny polsko-bolszewickiej w 1920, przeszedł na stronę Armii Czerwonej. Walczył w jej szeregach do końca wojny polsko-bolszewickiej (X 1920), po czym osiadł w Witebsku, a następnie w Piotrogrodzie (Petersburgu). W 1923 rozpoczął studia w Komunistycznym Uniwersytecie Mniejszości Narodowych Zachodu w Moskwie, a w 1924 został członkiem sowieckiej partii komunistycznej WKP(b). W 1929 wysłany nielegalnie jako agent do Polski. Działał w Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi, która dążyła do oderwania od Polski ziem północno-wschodnich, włącznie z Wilnem i Białymstokiem. Aresztowany w Wilnie lipcu 1930, został skazana na 3 lata więzienia. Po wyjściu z więzienia w 1934 działał w Białymstoku (także w związkach zawodowych). W marcu 1936 wysłany do obozu w Berezie Kartuskiej (do VII 1937) i ponownie w marcu 1939. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 został działaczem partyjnym w Komitecie Obwodowym sowieckiej partii w Białymstoku; prześladował Polaków i polskość w tym mieście. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 zgłosił się do Armii Czerwonej; był oficerem zawodowym, w stopniu podpułkownika, do 1956. Wierny ideałom KPZB (oderwania od Polski Ziem Wschodnich), nie wyjechał do Polski w nowych granicach, ani podczas pierwszej repatriacji (1944-48), ani podczas drugiej (1956-58), chociaż pochodził z Zamościa.

---




• Mirosława M. Bułat    -   polonofob, aktywistka żydowska, absolwentka teatrologii na UJ, obecnie adiunkt w Katedrze Teatru UJ, stypendystka Center for Advanced Judaic Studies w Filadelfii, autorka artykułów na temat historii teatru żydowskiego oraz polsko-żydowskich kontaktów kulturowych w dziedzinie teatru, członek założyciel Polskiego Towarzystwa Studiów Żydowskich; wykładowca języka jidysz, tematyka żydowska, "Midrasz"

---




• Juliusz Burgin    -   polonofob, dywersant, komunista, agent i kolaborant sowiecki, zbrodniarz UB, syn Mojżesza, malarz pokojowy, ślusarz, działacz komunistyczny, pułkownik Urzędu Bezpieczeństwa (UB). Od 1925 członek Związku Młodzieży Komunistycznej i od 1927 członek Komunistycznej Partii Polski (KPP) w Warszawie; pracował w Wydziale Propagandy i Agitacji. W 1928 działał w Krakowie, w 1929 w Dąbrowie Górniczej, 1933-35 i 1935-36 ponownie w Warszawie, w 1935 w Katowicach i w 1936 w Łodzi (sekretarz KO KPP). W grudniu 1935 kierownictwo KPP powierzyło mu rzecz niewykonalną w warunkach polskich: uczynienie z Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom (MOPR) organizacji masowej, współdziałającej z wszystkimi lewicowymi organizacjami w Polsce; był wówczas współorganizatorem pisma MOPR-u “Oblicze Dnia” oraz uczestniczył w przygotowaniu Kongresu Pracowników Kultury we Lwowie (V 1936) 1926, 1928, 1928-29, 1929-33, 1935 i 1936-39 w więzieniu za działalność antypaństwową. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 współpracował z okupantem sowieckim, m.in. był w redakcji polsko-komunistycznej gadzinówki “Sztandar Wolności” w Mińsku. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 żołnierz Armii Czerwonej. Jako agent Międzynarodówki Komunistycznej w Moskwie został w lipcu 1943 skierowany do 1 Dywizji im. T. Kościuszki. Od listopada 1944 szef Wydziału Politycznego w 1 Korpusie Pancernym II Armii WP. VI 1945 - VI 1947 naczelnik Wydziału II Samodzielnego Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP). 1947 -1948 redaktor naczelny “Głosu Ludu”. 1948-49 dyrektor Gabinetu Ministra Bezpieczeństwa Publicznego. 1949-50 szef I Inspektoratu Ministerstwa Obrony Narodowej. II 1950 - VII 1951 pierwszy ambasador PRL w Chinach i od IX 1950 w komunistycznej Korei. VII 1951 - II 1957 wiceminister transportu drogowego i lotniczego. 1959-63 prezes Spółdzielni Wydawniczej “Książka i Wiedza” w Warszawie. 1964-71 redaktor naczelny ideologicznego pisma PZPR “Nowe Czasy”. Współzałożyciel i sekretarz generalny Tow. Przyjaźni Polsko-Chińskiej i członek prezydium Stowarzyszenia Ateistów i Wolnomyślicieli;   odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Benjamin Bursztejn    -   polonofob, dywersant, syjonista, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, działacz Poalej Syjon w Wilnie; powiedział prasie litewskiej, że "przyłączenie Wilna do Litwy to triumf idei sprawiedliwości historycznej"   (Piotr Łossowski, Litwa a sprawy polskie 1939-1940, Warszawa 1985)

---




• Tomasz Busz    -  

---




• Jerzy Buzek    -   polonofob, dywersant, agent SB, mason, świnia Orwell'owska, volksdeutsch-"europejczyk", ojciec przedwojenny komunista i internacjonalista - ówczesny globalista, mason w latach II Rzeczpospolitej;   Jerzy Buzek uważa, że "nikt nie udowodnił", iż doszło do nieprawidłowości przy prywatyzacji PZU największego polskiego ubezpieczyciela; Eurodeputowany

---




• Marcin Byrski    -   aktywista żydowski, współorganizator festiwali żydowskich w Polsce

---




• Tadeusz Byrski    -   polonofob, dywersant, komunista, uczestnik spotkań „Klubu Krzywego Koła"

  „Klub Krzywego Koła" - Klub ten zaczął się formować w pierwszej połowie 1955 r. za zgodą i poparciem płk Julii Brystygier, kierującej wówczas jednym z departamentów Ministerstwa d/s Bezpieczeństwa Publicznego. Syn Julii Brystygier, plastyk Michał Brystygier, był jednym z pierwszych sympatyków Klubu. W grudniu 1955 r. grupa założycieli Klubu (Garzteccy, Król, Sufin i Perlman) prezentowała swą działalność i zamierzenia w piśmie przesłanym do rąk Jakuba Bermana i Jerzego Morawskiego, a nadto prowadziła bezpośrednie rozmowy ówczesną przewodniczącą Zarządu Głównego ZMR Heleną Jaworską. W następstwie tych kroków, Klub zaczął rozwijać w pełni już oficjalną działalność, podjął bliską współpracę z tygodnikiem „Po prostu" i uzyskat stały kontakt z władzami partyjnymi, które do współdziałania z Klubem wyznaczyły Henrykę Broniatowska, b. oficera I Armii WR a wówczas redaktora wydawnictwa „Iskry". Broniatowska po pewnym czasie została członkiem Klubu i wspierała narastające w nim poglądy rewizjonistyczne.
  ...Najliczniejszą grupę członków Klubu (ponad 50 osób) stanowili dziennikarze, literaci i publicyści. Drugą liczną grupą byli socjologowie (około 50 osób). Pozostałe, mniej liczne grupy, to ekonomiści, prawnicy, historycy, plastycy i inni. W działalności Klubu, z reguły jako uczestnicy zebrań i dyskusji, brali także udział niektórzy studenci Uniwersytetu Warszawskiego, m.in. Karol Modzelewski, Jacek Kuroń, Jadwiga Lewicka, Janina Frenzel, Jakub Karpiński i inni. Spośród uczniów szkół średnich na zebrania Klubu przychodził Adam Michnik. Sympatykiem Klubu byt również Antoni Zambrowski.
  W kierownictwie Klubu stopniowo coraz mocniejszą pozycję zajmowali rewizjoniści i reakcjoniści. Zarząd Klubu powołany w kwietniu 1961 r. tworzyli Paweł Jasienica (Lech Beynar), Aleksander Małachowski, Jan Józef Lipski, Marta Miklaszewska-Będkowska, Jerzy Duracz, Tadeusz Byrski i Witold Jedlicki. Wokół nich skupiła się grupa członków i sympatyków Klubu znanych ze szczególnie zdecydowanych rewizjonistycznych i reakcyjnych poglądów. W grupie tej byli m.in.: Anna Rudzińska, Wojciech Ziembiński, Jan Wolski, Jan Olszewski, Aniela Steinsberg, Jerzy Jedlicki, Jan Wyka, Jerzy Kornacki, Ludwik Hass, Filip Istner, Leszek Kołakowski i Bronisław Baczko.
  Choć Klub uległ likwidacji w dniu 1.02.1962 r. - wielu jego członków nie przestało działać. Większość z nich przeszło do innych klubów i stowarzyszeń, głównie zaś do: Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Towarzystwa Kultury Moralnej, Klubu Inteligencji Katolickiej, Klubu Dobrej Roboty, a także do Klubu Członków środowiska „Życie".
  

---




• Andrzej Byrt    -   Tajny Współpracownik, agent SB,  w latach 80. dyrektor Międzynarodowych Targów Poznańskich, później radca handlowy w Belgii i wiceminister współpracy gospodarczej z zagranicą; w latach 1995-2001 po raz pierwszy był ambasadorem w Niemczech, po powrocie do kraju został doradcą prezydenta Kwaśniewskiego, następnie wiceministrem spraw zagranicznych, w 2002 r. powrócił na placówkę do Berlina. W oświadczeniu lustracyjnym przyznał się do współpracy z organami bezpieczeństwa PRL.

---




•    -  

---

A + B + C + D + E + F + G + H + I + J + K + L + Ł + M + N + O + P + Q + R + S + Ś + T + U + V + W + X + Y + Z + Ż

• Cabaj    -  

---




• Agnieszka Cahn    -   Stowarzyszenie Wspólnota Myślenice, Forum Żydów Polskich

---




• Alina Cała    -   polonofob, oszczerca, dywersant, aktywistka żydowska, dr., historyk, Dział Naukowy, Żydowski Instytut Historyczny

---




• Wojciech Cejrowski    -   podróżnik, osobowość telewizyjna, dziennikarz radiowy, kpiarz

---




• Andrzej Celiński    -   polonofob, komuch, dywersant, związany z Socjaldemokracją Polską, wcześniej z SLD i Unią Demokratyczną; jako instruktor harcerski blisko współpracował z Antonim Macierewiczem i Piotrem Naimskim;  Był członkiem KOR - żydokomuna-trockiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; W latach 1988-1990 był członkiem Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie oraz uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu. W latach 1989-1993 był senatorem związanym z Obywatelskim Klubem Parlamentarnym, potem z Unią Demokratyczną. W latach 1993-1994 był wiceprzewodniczącym Unii Demokratycznej.

  W 1999 roku związał się z SLD, później został wiceprzewodniczącym partii. Do Sejmu IV kadencji (2001-2005) został wybrany w okręgu wyborczym numer 20 (Warszawa II). Od 19 października 2001 roku do 6 lipca 2002 roku był ministrem kultury w rządzie Leszka Millera. W marcu 2004 wraz z Markiem Borowskim współtworzył partię Socjaldemokracja Polska. W latach 2004-2005 zasiadał w Sejmowej Komisji Śledczej zajmującej się sprawą Orlenu.

  23 września 2006 został odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W wyborach samorządowych 2006 wybrany na radnego Sejmiku Województwa Mazowieckiego;  zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB  - "okrągły stół"

---




• Stanisław Celmer    -   dyrektor Departamentu Reklamy Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (11.2004).

---




• Grzegorz Cenkier    -   zastępca Dyrektora Biura Strategii i Współpracy z Zagranicą Poczty Polskiej (08.2001).

---




• Katarzyna Cerekwicka    -   piosenkarka

---




• Anna Chaber    -   aktywistka żydowska, żydowski ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN" w Lublinie

---




• Ferdynand Chaber    -   polonofob, dywersant, stalinowiec, zbrodniarz okresu stalinowskiego, w 1945 roku został skierowany do pracy w cenzurze PRL. Został Kierownikiem Wydziału w Centralnym Biurze Kontroli Prasy w II Departamencie Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Wkrótce został przeniesiony do pracy w Komitecie Centralnym PPR, jako zastępca kierownika Wydziału Propagandy

---




• Jakub Chabik    -   polonofob, dywersant, lewak, prowokator, volksdeutsch-"europejczyk", kpiarz i pajac, pisuje "donosy" na siebie, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, katolicyzmu, Polaków i Polski; absolwent Informatyki Politechniki Wrocławskiej. W latach 1993-1994 był stypendystą na Staffordshire University, Wielka Brytania. Od 1996 pracuje w poznańskiej firmie Dantek sp. z o.o., tworzącej systemy biblioteczne na rynki skandynawskie. Od 1995 roku współpracuje z tygodnikiem "Computerworld". Od 2000 roku jest członkiem Polskiego Towarzystwa Informatycznego.

---




• Józef Chajn    -   polonofob, dywersant, zastępca dyrektora Żydowski Instytut Historyczny ; syn stalinowskiego zbrodniarza Leona Chajna;   sekretarz wpływowej antypolskiej Fundacji Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa.

---




• Leon Chajn    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, kolaborant i agent sowiecki; polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, komunista, publicysta, mason; dziennikarz, mgr praw (UWarsz.), historyk, działacz komunistyczny. Od 1928 członek Związku Młodzieży Komunistycznej, a jednocześnie Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej, potem Organizacji Młodzieży Socjalistycznej “Zycie”. 1930-32 współzałożyciel i prezes Akademickiego Stowarzyszenia Wolnomyślicieli UW. Adwokat w Warszawie od 1933. Od 1933 członek Komunistycznej Partii Polski. Od listopada 1936 do lutego 1937 zorganizował nielegalny wyjazd z Polski kilkudziesięciu żydowskich i polskich ochotników do republikańskiej armii Hiszpanii. W kwietniu 1939 wybrany został dyrektorem Zydowskiego Tow. Krajoznawczego w Warszawie. Po zajęciu Warszawy przez Niemców we wrześniu 1939 udał się na wschodnie tereny Polski (najbliższa rodzina zginęła w czasie okupacji hitlerowskiej), które w porozumieniu z Hitlerem zajął Stalin. Poszedł na współpracę z okupacyjnymi władzami sowieckimi. Najpierw był przewodniczącym sowieckiej rady miejskiej (burmistrzem) miasteczka Hoszcza na Wołyniu, później współorganizował sowieckie władze gospodarcze w Stanisławowie i na koniec (od października 1940) był sowieckim radcą prawnym we Lwowie. Współpracował z okupacyjnymi władzami sowieckimi (co samo w sobie było zdradą stanu) kiedy one niszczyły fizycznie Polaków i polskość na Ziemiach Wschodnich RP. Na początku 1941 złożył podanie o przyjęcie go w poczet członków sowieckiej partii komunistycznej - WKP(b). Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 najpierw był w Armii Czerwonej, a następnie w Baszkirskiej Republice. W 1943 z polecenia Moskwy został przewodniczącym zarządu baszkirskiego okręgu komunistycznego Związku Patriotów Polskich, a następnie władz centralnych ZPP. W czerwcu 1944 został oficerem politycznym w 1 Armii Wojska Polskiego w ZSRR. Odkomenderowany na wniosek Centralnego Biura Komunistów Polskich w ZSRR, został zastępcą redaktora naczelnego organu prasowego Rady Wojennej “Do Broni”, którym był do końca lipca 1944.

  Na polecenie komunistycznej PPR, od sierpnia 1944 brał udział w organizowaniu rzekomo niezależnego Stronnictwa Demokratycznego (SD), w którym był wtyczką komunistyczną. SD oczywiście poparło program polityczny komunistów z PKWN. 1944-61 sekretarz generalny CK SD, 1961-65 wiceprzewodniczący CK SD, a 1965-69 członek CK SD. W latach 1944-65 piastował szereg stanowisk państwowych: 1944-49 wiceminister sprawiedliwości, 1949-52 wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli; 1953-57 wiceminister pracy i opieki społecznej; 1957-65 członek Rady Państwa; 1965-76 dyrektor Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych w Warszawie. 1944-47 poseł do Krajowej Rady Narodowej, w latach 1947-69 do Sejmu PRL. Chajn był współzałożycielem w 1944 Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej i członkiem jego władz. Wydał m.in.: Materiały do historii klubów demokratycznych i Stronnictwa Demokratycznego w latach 1937-1939 (t. 1-2 1964), Wolnomularstwo w II Rzeczypospolitej (1975) oraz tendencyjnie ujęte wspomnienia Kiedy Lublin był Warszawą (1964); odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92; ojciec Józefa

---




• Zygmunt Chajzer    -   polonofob, dywersant, dziennikarz, ob. 'Na zawsze razem' TV Polsat;  Przez 15 lat był dziennikarzem "Sygnałów Dnia", później przez 8 lat kierował redakcją "Czterech Pór Roku". Podczas imprez plenerowych "Lata z Radiem" tworzą z Romanem Czejarkiem zgrany duet. Prowadził również programy telewizyjne: "Idź na całość" (Polsat), "Ananasy z mojej klasy" (TVN) oraz "Chwila prawdy" (TVN).

---




• E. Charęza    -   członek zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej we Wrocławiu

---




• Kamila Chilińska - Halpern    -  

---




• Janina Chim    -   polonofob, dywersant, żydowski hochsztapler, złodziej, księgowa FOZZ

---




• Oliwia Chłodecka    -   aktywistka żydowska, współorganizator festiwali żydowskich w Polsce

---




• Hubert Chłopicki    -   Forum Żydów Polskich

---




• Tomasz Chmal    -   polonofob, dywersant, prawnik, od 2000 r. pracuje w kancelarii prawnej White and Case w Warszawie. Specjalizuje się w prawie energetycznym oraz postępowaniach sądowych. Zajmuje się obsługą firm sektora energetycznego (regulacja, finansowanie projektów). Absolwent prawa na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Jako stypendysta Boeing Corp. studiował prawo na Catholic University of America Columbus School of Law w Waszyngtonie. Odbył staże zawodowe w Urzędzie Regulacji Energetyki w Warszawie oraz kancelarii prawnej Hogan and Hartson LLP w Waszyngtonie. Ukończył studia podyplomowe w Szkole Głównej Handlowej (elektroenergetyka) i Akademii Ekonomicznej w Poznaniu (strategie biznesu);   członek żydomasońskiej org. "Klub 01"

---




• Beata Chmiel    -   redakcja "Ex Libris", krytyk literacki, wydawca

---




• Daria Chmielewska    -  

---




• Joanna Chmielewska - właśc. Irena Kühn    -   autorka powieści sensacyjnych i satyrycznych

---




• Gabriel Chmura    -   dyrygent, dyr. artystyczny Narodowej Orkiestry Sypfonicznej Polskiego Radia w Katowicach

---




•   Anna Chodakowska    -   aktorka,  wieloletni pedagog Teatru Żydowskiego im. Estery Rachel i Idy Kamińskich w Warszawie - wykształcenie młodzieży aktorskiej posługującej się językiem jidysz;
  
  teatr ten jest instytucją finansowaną obecnie ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Samorządu Województwa Mazowieckiego (!!)

---




• Jacek Chodorowicz    -   ambasador RP, Damaszek, Syria

---




• Bożena Chołuj    -   polonofob, dywersant, feministka , aktywistka żydowska

---




• Jan Samuel Chrzanowski    -   wojskowy, podpułkownik; 1676 roku stanął przed sejmem i został nobilitowany (przyjęty do herbu Poraj)

---




• Wiesław Chrzanowski - Szymon Knopfstejn    -   polonofob, dywersant, mason, agent SB, TW pseudonim "Spółdzielca", członek żydomasońskiej organizacji "Grupa Windsor" - finansowana przez zagraniczne organizacje żydomasońskie.

  W 1989 był jednym z założycieli Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, prezes Zarządu Głównego ZChN w latach 1989-1994. Celem partii nie jest działanie dla dobra narodu, wręcz przeciwnie, zgodnie z martynistycznym programem ZChN ma kanalizować wszelkie inicjatywy narodowe, i co gorsza kompromitować ten kierunek polskiej myśli politycznej.

  Zakon Martynistów, szczególnie wyspecjalizowany w antykatolickiej dywersji kierunku Masonerii Okultystycznej Regularnej.

  Od 12 stycznia 1991 do 23 grudnia 1991 roku pełnił funkcję ministra sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego. Marszałek Sejmu I kadencji w latach 1991-1993. W roku 1992 jego nazwisko znalazło się na tzw. "liście Macierewicza", która miała przedstawiać byłych tajnych współpracowników Służby Bezpieczeństwa PRL. W latach 1997-2001 zasiadał w Senacie IV kadencji, wybrany z listy Akcji Wyborczej Solidarność.  3 maja 2005 został odznaczony przez prez. A. Kwaśniewskiego-Stoltzmana Orderem Orła Białego.

---




• Andrzej Chwalba    -   prof. (UJ) Centrum Kultury Żydowskiej

---




• Bohdan Chwedeńczuk    -   polonofob, komuch, marksista, wykładowca filozofii, autor książek, artykułów i esejów filozoficznych, tłumacz. W latach 1961–1968 asystent w prowadzonej przez Adama Schaffa marksistowskiej katedrze filozofii na Uniwersytecie Warszawskim. W filozofii zwolennik naturalizmu, czyli poglądu, że istnieją tylko zjawiska przyrody; empiryzmu – poglądu, że nie ma wiedzy bez doświadczenia; subiektywizmu moralnego – poglądu, że nie ma wartości moralnych bez moralnego zadowolenia.

---




• Stefan Chwin    -   pisarz

---




• Elżbieta Chybowska    -  

---




•   Agnieszka Chylińska    -   wokalistka rockowa

---




• Bożenna Chylińska    -   dr hab. Instytut Anglistyki Zakład Kultury Krajów Anglosaskich / Żydowski Instytut Historyczny

---




• Adam Cichocki - Aaron Zigenbaum    -  

---




• Andrzej Cichy    -   polonofob, dywersant, dyr. generalny Poczty Polskiej Telegraf i Telefon; współzałożyciel i współwłaściciel Banku Inwestycji Gospodarczych - BIG

---




• Michał Cichy    -   polonofob, dywersant, oszczerca, paszkfilant, kierownik działu kultury w "Gazecie Wyborczej".

---




• Katarzyna Cieśla    -   polonofob, aktywistka żydowska, współorganizator festiwali żydowskich w Polsce

---




• Nawojka Cieślińska    -  

---




• Henryk (Chaim) Cieszyński    -   wiceprezes Wojewódzkiego Komitetu Żydowskiego w Katowicach. 1948-1953 instruktor KW PZPR w Katowicach. Od 1953 członek Prezydium ZG TSKŻ

---




• Ciman    -   ur. w Łodzi, robotnica tekstylna. Pochodziła z ortodoksyjnej rodziny żydowskiej, przeciwnej asymilacji, wrogiej Polsce i Polakom. Przed wojną działaczka Komunistycznej Partii Polski (KPP). Podczas wojny znalazła się w Związku Sowieckim. Zakochał się w niej Stefan Jędrychowski, jeden z organizatorów w Moskwie w 1943 komunistycznego żydowsko-polskiego Związku Patriotów Polskich oraz 1 Dywizji im. T. Kościuszki. Był on żonaty (jego żona, z domu Jakubowska, przebywała w Wilnie). Ożenił się z nią jednak, popełniając bigamię (dlatego po wojnie postarał się o to, aby jego prawna żona nie przyjechała z Wilna do Polski). Jednocześnie umieścił swą nową żonę w polskim radiu w Moskwie. Była spikerką, “ale ponieważ popełniała częste i poważne błędy językowe (wielu żydów rządzących PRL nie znało dobrze języka polskiego!), więc też wkrótce usunięto ją z tego stanowiska” (Józef Swiatło).

---




• Włodzimierz Cimoszewicz - Dawid Goldstein    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, komuch, agent SB, TW pseudonim "Carex", świnia Orwell'owska; Był m.in. członkiem Związku Młodzieży Socjalistycznej w latach 1968-1973 oraz Zrzeszenia Studentów Polskich, w którym w 1972 wybrany został na stanowisko przewodniczącego tej organizacji na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1971, aż do rozwiązania w styczniu 1990 roku był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Podczas swojej pracy na uczelni był sekretarzem komisji uczelnianej partii.

  W 1989 roku wystartował po raz pierwszy w wyborach do Sejmu i został wybrany posłem do Sejmu X kadencji z ramienia PZPR (Polskiej Zjednoczonej Parti Robotniczej). Marszałek Sejmu RP III kadencji od 5 stycznia 2005.
  
  Sprawował funkcje: wicepremiera i ministra sprawiedliwości- prokuratora generalnego w rządzie Waldemara Pawlaka (1993-1995), premiera rządu RP i przewodniczącego Komitetu Integracji Europejskiej (1996-1997), ministra spraw zagranicznych w rządzie Leszka Millera (2001-2004) oraz Marka Belki (2004-2005).

  ...po więcej informacji zapraszamy tu   =>> http://www.polonica.net/czerwone-zyciorysy_Cimoszewicz.htm

---




• Adam Cioch    -   polonofob, dywersant, publicysta, redaktor oraz sekretarz lewicowo-liberalnej żydogadzinówki tygodnika "Fakty i Mity"; "spec" od homoseksualizmu, felietonista "Racjonalisty" magazyn racjonalistów, sceptyków, gnostyków i ateistów

---




• Ewa Cofalik - Dobosz    -  

---




• Ludwik Cohn    -   polonofob, dywersant, członek-założyciel KOR - żydokomuna, trockiści (KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.)

---




• Marta Cuber    -  

---




•   Marta Cugier    -   wokalistka Lombard

---




• Bernard Cukier - Kolski    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, stalinowiec, komunista, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, zbrodniarz UB

---




•   Magdalena Cwenówna    -   aktorka teatralna, częsta bywalczyni na czerwonych salonach żydokracji w PRL-bis; żona aktora Adama Hanuszkiewicza.

---




•   Zbigniew Cybulski    -   aktor wczesnego PRLu

---




• Dariusz Cychol    -   polonofob, dywersant, dziennikarz żydokomunistycznego odbytu "Nie"

---




• Jacek Cygan    -   autor piosenek, poeta, scenarzysta, autor musicalowy, juror i organizator festiwali muzycznych.

---




• Stanisław Cygnarowski    -   konsul generalny na Litwie; IPN BU 021811748 - z listy Wildsteina

---




• Tadeusz Cymański    -   polonofob, dywersant, poseł PiS, głosował za przekazaniem żydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań"

---




• Cynkin    -   polonofob, komuch, pułkownik komunistycznego Ludowego Wojska Polskiego. Kiedy w 1950 reżym utworzył przy wszystkich wyższych uczelniach wojskowe studia, Cynkin został kierownikiem takiego studium na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Skazany wyrokiem sądu za sprzedaż dyplomów, głównie żydom. Szybko powrócił do łask reżymu dzięki swoim żydowskim wpływowym kolegom w Ministerstwie Obrony Narodowej i w Ludowym Wojsku Polskim, gdyż po 1956 był dowódcą korpusu lotniczego.

---




•   Przemysław Cypryański    -   aktor, przygodę z zawodem zaczął w Studium Aktorskim przy Teatrze Żydowskim w Warszawie, potem dostał rolę w „M jak miłość”

---




• Józef Cyrankiewicz - Izaak Cymerman    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, stalinowiec, komunista, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, agent NKWD i KGB, zbrodniarz i oprawca PRLu; doprowadził do połączenia PPS i PPR na warunkach podyktowanych przez stronę komunistyczną. 1948-1954 członek Biura Organizacyjnego i sekretarz KC, 1948-1971 członek Biura Politycznego KC; W latach 1947-1952 i 1954-1970 premier PRL. Następca Edwarda Osóbki-Morawskiego na stanowisku premiera PRL w latach 1947-52. W 1952 roku musiał zrzec się tego stanowiska na rzecz Bolesława Bieruta. Został wicepremierem w jego rządzie. Ponownie premierem mianowano go w 1954 roku i funkcję tę sprawował już do czasu wypadków Grudnia '70.

  W 1956 roku nakazał wojsku brutalnie stłumić robotnicze powstanie w Poznaniu. Zasłynął wówczas cynicznym stwierdzeniem kto podniesie rękę na władzę ludową niech wie, iż władza ludowa mu tę rękę odrąbie. 1948-71 członek KC i politbiura przy PZPR.

  Po odejściu z czynnej polityki zaangażował się w ruchu [o ironio] "walki o pokój" przyjmując w 1973 roku funkcję przewodniczącego Ogólnopolskiego Komitetu Pokoju, później spotkał go awans na członka Prezydium Światowej Rady Pokoju w Sztokholmie, był nim do 1986 roku. Jego drugą żoną była przez długi czas aktorka Nina Andrycz.

---




• Izabela Cywińska    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, Polaków i Polski, była minister kultury w rządzie T. Mazowieckiego. Po jego przegranej w kampanii prezydenckiej uznała Polskę za ten absurdalny kraj   (por. "Gazeta Wyborcza" z 21 grudnia 1990).

  W rzeczywistości to jej kierowanie resortem kultury było jednym ciągiem absurdów, niekompetencji i nieudolności; wielu uważało ją za "grabarkę" kultury polskiej. Później, według NIK-u, odpowiedzialna za fatalne gospodarowanie finansami w Fundacji Kultury, z której prezesostwa odeszła w niesławie. Jeszcze będąc ministrem w rządzie Mazowieckiego popisała się wychwalaniem gen. W.Jaruzelskiego jako patrioty o ogromnej szlachetności   (por. J. J. Skorupski: Zrozumieć Polaków, Warszawa 1990, s. 40). W swej polityce personalnej wyraźnie popierała różne osoby z lobby filosemickiego.

---




• Bohdan Cywiński    -   polnofob, dywersant, publicysta, historyk idei; Wcześnie związał się z warszawskim żydo-katolewackim Klubem Inteligencji Katolickiej, publikował w żydo-katolewackim miesięczniku "Więzi". W roku 1966 został członkiem redakcji żydo-katolewackiego "Znaku", a w roku 1973 jego redaktorem naczelnym. W sierpniu 1980 udał się do strajkującego Gdańska wraz z żydokomunistą Tadeuszem Mazowieckim i Andrzejem Wielowieyskim. Został ekspertem Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego i współredaktorem dokumentów porozumienia sierpniowego - hamując i temperując żądania strajkujących według wytycznych z KC PZPR; ojciec Piotra Cywińskiego.

---




• Piotr M. A. Cywiński    -   polonofob, komuch, dywersant, judaizator, ekumenista, historyk mediewista, uczestnik dialogu polsko-żydowskiego, chrześcijańsko-żydowskiego oraz rozmów między kulturami pogranicza; prezes żydo-katolewackiego Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie, dyrektor Muzeum Auschwitz-Birkenau. W latach 1996-2000 był wiceprezesem, a od 2000 r. jest prezesem Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie; współkierował Festiwalem "Europalia 2001 Polska", następnie stworzył serwis internetowy "Diapozytyw.pl". 2001-2004 członek Rady Konsultacyjnej Organizacji Pozarządowych przy Polskiej Radzie Integracji Europejskiej. W wyborach 2004 r. kandydował do Parlamentu Europejskiego z ramienia Unii Wolności. Od roku 2005 Piotr Cywiński jest wiceprezesem żydolewackiego stowarzyszenia Wikimedia Polska.

---




• Ewa Czaczkowska    -  

---




•   Barbara Czajkowska    -   polonofob, dywersant, prezenterka w TV2

---




•   Michał Czajkowski    -   polonofob, dywersant, juaizator, aktywista żydowski, anty-ksiądz, mason, wieloletni agent SB, globalista, aktywista żydowski, piewca "judeochrześcijaństwa", żydoekumenizmu i żydotolerancji, zniesławiacz Polski i Polaków, przez ponad 20 lat był niebezpiecznym agentem SB - Tajny Współpracownik ps. "Jankowski" - którego gł. przełożonym był gen. Pietruszka, ten sam, który był też szefem bandy SB Piotrowskiego, którzy z polecenia Jaruzelskiego, Kiszczaka i Pietruszki zamordowali ks. Jerzego Popiełuszko; współprzewodniczący Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów, współpracownik żydo-katolewackiego "Tygodnika Powszechnego", asystent kościelny i członek rady redakcyjnej katolewackiego miesiecznika "Więź"

---




• Józef Czaplicki    -   polonofob, stalinowiec, zbrodniarz UB, działacz komunistyczny (jeszcze sprzed wojny - KPP), pułkownik Milicji Obywatelskiej (MO). 1945 p.o. kierownika Grupy Operacyjnej Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP) na m. st. Warszawę; VII 1945 - I 1946 wicedyrektor Departamentu I MBP; I 1946 - XII 1947 dyr. Dep. VII MBP; 1947 -50 wicedyr. Dep. I MBP; 1950-53 wicedyr. Dep. III MBP; 1953-55 wicedyr. Dep. VII MBP; 1955-56 wicedyr. Dep. I MSW; 1956 dyr. Dep. I Komitetu ds. BP; 1956-57 zastępca dyr. Dep. I MSW. Jeden z najgorszych zbirów w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego.

---




•   Jacek Czaputowicz    -   polonofob, dywersant, bł. czł. ruchu "Wolność i Pokój" , współpracował z trockistą Jackiem Kuroniem i z żydotrockistowskim KOR-em; Zastępca Szefa Służby Cywilnej; autor książek (!) politycznych, "Teorie stosunków międzynarodowych"

---




• Dawid Jakub Czarnocha    -   polonofob, komunista, syn Berka, kamasznik, działacz komunistyczny. Od 1923 działacz żydowskiego Bundu w Krakowie; 1924 współorganizator tzw. czerwonej frakcji w Bundzie. W 1926 przeszedł do Komunistycznej Partii Polski (KPP); 1926-28 redaktor odpowiedzialny pisma partyjnego wydawanego w języku jidysz “Unzer Wort”. 1932-33 funkcjonariusz partyjny w Katowicach i następnie w Warszawie (do rozwiązania partii w 1938); był tu także działaczem związkowym. 1926, 1931 i 1933 więziony za działalność antypaństwową. Po wybuchu agresji niemieckiej na Polke we wrześniu 1939 i zajęciu wschodniej Polski przez Związek Sowiecki, wysługiwał się okupacyjnym władzom sowieckim we Lwowie (prawdopodobnie w aparacie terroru). Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekł aż do Kokandy w Azji Srodkowej; pracował w fabrykach, aby tylko nie walczyć z hitlerazmem. Pod koniec wojny członek komunistycznego Związku Patriotów Polskich, a od 1945 komunistycznej Polskiej Partii Robotniczej (PPR) w Moskwie. Po przyjeżdzie do Polski w 1946 dostał pracę w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego (MBP). Od 1949 naczelnik wydziału, a następnie dyrektor Stołecznego Państwowego Przedsiębiorstwa Handlowego “Konsumy”, które prowadziło sklepy wyłącznie dla działaczy partyjnych (tzw. sklepy za żółtymi firankami), w których był zawsze duży wybór towaru, niskie ceny i nie trzeba było stać godzinami w kolejkach, co było rzeczą normalną w sklepach dla Polaków. Z tej pracy dla współtowarzyszy partyjnych/żydowskich tak się znakomicie wywiązywał, że został odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Krzyżem Oficerskiem Orderu Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Janusz Czarzasty    -   bł. zastępca prezesa Pekao SA

---




• Włodzimierz Czarzasty    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant; świnia Orwell'owska, do 1990 był członkiem PZPR, potem związany z SLD; powiązania ze starą PRL-owską, SB-cką, PZPR-owską nomenklaturą; Współwłaściciel, prezes i dyrektor naczelny Wydawnictwa Muza SA, był także członkiem rady nadzorczej spółki producentów Euromedia. Doradca ds. mediów b. premiera Cimoszewicza; b. przewodniczący Rady Nadzorczej Polskiego Radia; jeden z liderów Stowarzyszenia Ordynacka. Jeden z żydokomunistycznych bogaczy i 'magnatów' PRLu-bis. Zeznania i wypowiedzi wielu osób czynią z niego jedną z wiodących postaci tzw. afery Rywina.

---




• Marek Czekalski - Wachter    -   bł. prezydent Łodzi

---




• Roman Czejarek    -   polonofob, dywersant, prezenter telewizyjny i radiowy, dziennikarz, pisze do "Gazeta Wyborcza" , "Rzeczpospolita", "Polityka" , "Przegląd Tygodniowy", "Tygodnik Kulturalny", "Spotkania", "Żołnierz Polski", studenckiego "itd", "Zielony Sztandar".

---




• Joanna Czernek    -   Instytut Studiów Międzynarodowych UWr, Towarzystwo Polsko-Izraelskie "Nadzieja - Hatikvah", tematyka żydowska

---




• Abram Czernichow    -   polonofob, komunista, syn Chaskiela, właściciela huty szkła; Od 1924 działacz Związku Młodzieży Komunistycznej w Białymstoku i Warszawie (1924-26). 1924 i 1926-28 więziony za działalność antypaństwową. Od 1928 działał ponownie w Białymstoku, ale już w szeregach Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi, która dążyła do oderwania Białegostoku od Polski. Był także sekretarzem Komitetu Miejskiego Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom. Aresztowany ponownie w 1929 i skazany na 6 lat więzienia. W 1932 uzyskał 4-miesięczny urlop. Po jego upływie nie zgłosił się do więzienia. Ujęty w Grodnie w 1933 został skazany na dodatkowe 4 lata więzienia. W wyniku starań rodziny został zwolniony z więzienia już w 1935, rzekomo ze względów zdrowotnych (widać, że więźniom komunistycznym nie działa się aż taka krzywda, jak to wmawiano ludzion w PRL). Tymczasem natychmiast po wyjściu z więzienia wrócił do pracy partyjnej, tym razem w okręgu wileńskim, a od lipca 1936 w Poznaniu. W 1938, zgodnie z uchwałą Międzynarodówki Komunistycznej w Moskwie, wchodził w skład grupy działaczy, której zadaniem było rozwiązanie organizacji partyjnych. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939, wysługiwał się okupacyjnej władzy sowieckiej w Białymstoku; był w aparacie partyjnym i dyrektorem Okręgowego Zarządu Kin; prezes gminy żydowskiej w Warszawie; podczas okupacji prezes judenratu w getcie warszawskim; odbył w Krakowie w marcu 1940 roku konferencje z Niemcami, z której notatki wskazują na to, że w rozmowie z Niemcami, aby się im przypodobać, za wrogów Żydów uważał on nie Niemców, lecz Polaków   (Stefan Nowicki, Wielkie nieporozumienie, Sydney 1970); Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 zgłosił się jako ochotnik do Armii Czerwonej

---




•   Zofia Czernicka    -   dziennikarka telewizyjna, partnerka Krzysztofa Kolbergera

---




• Marek Czerniewicz    -   żydowski muzyk, kompozytor, stypendysta European Association for Jewish Culture w Londynie; za skomponowanie pieśni o getcie nagrodzony przez E.A. for Jewish Culture; a oto pozostałe utwory: "Maki Matki Boskiej" na chór zeński, "Mayn Weg" na żydowski zespół klezmerski, "Ukrzyżowany równeż za nas" na orkiestrę, "Mayn yowl" na głos męski i zespół, "Miserere" - medytacja na wiolonczelę i smyczki

---




• Zdzislaw Czeszejko-Sochacki    -   polonofob, dywersant, komuch; W okresie tzw. "III RP" był on członkiem pierwszej Rady Nadzorczej Banku Inwestycji Gospodarczych - słynnego BIG - "krętu flagowego" żydokomuny, służącego do przepompowywania finansów publicznych do prywatnego banku komunistycznych hien. W 1997 r. był obrońcą głównego aferzysty, złodzieja i hochsztaplera FOZZ - Grzegorza Żemka, byłego szefa FOZZ. Był też prywatnym plenipotentem Siergieja Gawrilowa, rosyjskiego żyda, który kontrolował Bank Powierniczo-Gwarancyjny i był współwłaścicielem Domu Maklerskiego "Leonard".

---




• Rochel Joanna Czopnik    -   Forum Żydów Polskich

---




•   Czesław Czyński    -   para-mason, parapsycholog, okultysta uznawany za maga; 1 lutego 1912 ustanowił Wielką Narodową Lożę O.T.O. (Ordo Templi Orientis – Order Templariuszy Wschodu) dla krajów słowiańskich. Wprowadzony w Paryżu do Zakonu Martynistów, zdobył najwyższe godności i został mianowany Suwerennym Generalnym Delegatem na Rosję i Polskę. Przed I wojną światową przebywał w Petersburgu. W 1926 został oskarżony o postępowanie niezgodne z konstytucją Zakonu Martynistów i został zmuszony do jego opuszczenia. Praktycznie natychmiast założył Zakon Białego Wschodu, który stał się miejscem skandalu satanistów. Czyński zyskał światową sławę dzięki znajomości okultyzmu i zdolnościom hipnotyzerskim.

---




•   Jan Czyński    -   polonofob, dywersant, z żydowskiej rodziny frankistów, jeden z głównych prowokatorów i podburzycieli w wypadkach dnia 15 sierpnia 1831 r. w Warszawie;   Mickiewicz napisał o nim: "Pół jest żydem, pół Polakiem, pół cywilnym, pół żołdakiem, pół jakobinem, pół żakiem, lecz za to całym łajdakiem."

---




• Krzysztof Czyżewski    -   felietonista żydowskiego pisma "Midrasz"

---




•    -  

---

A + B + C + D + E + F + G + H + I + J + K + L + Ł + M + N + O + P + Q + R + S + Ś + T + U + V + W + X + Y + Z + Ż

• Dariusz Dagiel    -   bł. dyrektor Departamentu Rejestrów Centralnych Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (07.2003)

---




• Dorota Dancewicz    -   dywersant, komuch, ur. Łódź; nauczycielka; działacz związkowy komunistycznych OPZZ; SLD, Klub Parlamentarny

---




• Renata Dancewicz    -   aktorka, aktywistka legalizacji aborcji

---




• Paweł Dangel    -   dywersant, absolwent Państwowego Instytutu Szkoły Teatralnej w Moskwie. Członek Rady Nadzorczej Banku Pekao S.A. (10.2001). Prezes Towarzystwa Ubezpieczoniowego Allianz Polska S.A. (11.1999-03.2004).

---




•   Marcin Daniec    -   satyryk, kpiarz, aktor kabaretowy

---




• Tadeusz Danielewicz - Izraelowicz    -   MSZ

---




• Tadeusz Daniszewski - Dawid Kirschbraun    -   polonofob, dywersant, stalinowiec, komunista, agent i kolaborant sowiecki, specjalista od stalinizacji nauki, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski; Czynny jako komunistyczny agent sowiecki od 1921. W 1929 przebywał w Moskwie, gdzie wykładał w szkole partyjnej. W ZSRR przebywał ponownie w latach 1932-35, pracując jako referent ds. Polskich Międzynarodówki Komunistycznej. Po powrocie do Polski pracował w Sekretariacie Krajowym KC KPP. Za działalność antypaństwową i antypolską więziony od 1925 do 1928 i ponownie w latach 1937-39 (m.in. w 1937 przebywał w Berezie Kartuskiej). Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 współpracował z okupacyjną administracją sowiecką. 1940-41 był redaktorem naczelnym wydawnictw polskich Państwowego Wydawnictwa Literackiego w Językach Obcych. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 pracował w Głównym Zarządzie Politycznym Czerwonej Armii. Odkomenderowany do tworzącego się w ZSRR Wojska Polskiego, w 1943-44 był redaktorem odpowiedzialnym radiostacji im. T. Kościuszki i kierownikiem Wydz. Wydawniczego Zarządu Głównego komunistycznego Związku Patriotów Polskich. Po przyjeździe do zajętej już części Polski przez Armię Czerwoną, w listopadzie 1944 przystąpił do zorganizowania Centralnej Szkoły PPR (w Lublinie, a następnie w Łodzi), której został dyrektorem (XII 1944 - XII 1948). II 1948 - 1950 był dyrektorem Dwuletniej Szkoły Partyjnej przy KC PZPR w Warszawie. Jednocześnie od grudnia 1948 do stycznia 1957 był kierownikiem Wydziału Historii Partii KC PZPR, a od 1957 do czerwca 1968 dyrektorem Zakładu Historii Partii przy KC PZPR. 24 II 1956 nadano mu tytuł profesora nadzwyczajnego, chociaż ukończył tylko gimnazjum. W 1959 został zastępcą przewodniczącego Komitetu Nauk Historycznych PAN. W czasie metodologicznej konferencji historyków polskich na przełomie grudnia 1951 i stycznia 1952 Daniszewski i > Leon Grosfeld w bezwstydny sposób damaskowali jako wroga ludu historyka Henryka Wereszyckiego, autora syntezy historii Polski z lat 1864 - 1918. Autor szeregu bezwartościowych marksistowsko-komunistycznych prac historycznych; członek KC PZPR; dyrektor Szkoły Partyjnej KC PPR i PZPR. Kierownik Zakładu Historii Partii; odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Maksymilian Darewski    -   polonofob, komunista, stalinowiec, zbrodniarz UB, pułkownik Urzędu Bezpieczeństwa (UB). Do 1961 zastępca naczelnika Wydziału IX Departamentu I Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (MSW). Następnie kierownik Redakcji Niemieckiej w Agencji Prasowej “Interpress” w Warszawie.Po wypadkach marcowych 1968 wyjechał do Izraela.

---




• Julia Darnicka-Gamska    -   polonofob, komunistka, stalinowiec, agent sowiecki; ukończyła żydowskie gimnazjum Poznerowej w Warszawie. Od 1923 działała w Związku Młodzieży Komunistycznej, a od n. R. w Komunistycznej Partii Polski w Warszawie i w 1928 we Włocławku. W 1928 aresztowana i skazana na 4,5 lata więzienia za działalność antypaństwową. W 1930 uzyskała urlop zdrowotny z więzienia. Nie wróciła do niego z powrotem, a tylko uciekła w 1931 do Związku Sowieckiego. Po przeszkoleniu partyjnym odesłano ją z powrotem do Polski na wiosnę 1932. Działała w Krakowie, Piotrkowie, Częstochowie i Zagłębiu Dąbrowskim. Aresztowana w Sosnowcu w sierpniu 1932 i więziona do grudnia 1934. W 1935 wysłana jako delegat do Moskwy na VI Kongres Komunistycznej Międzynarodówki Młodzieży. Do Moskwy przedostała się nielegalnie przez tzw. zieloną granicę, będąc wtedy w ostatnich miesiącach ciąży. Trudną drogę przez bagna poleskie przypłaciła przedwczesnym urodzeniem dziecka. D. Dymitrow na tymże Kongresie wymienił ją jako przykład oddania i ofiarności polskiej młodzieży komunistycznej. Był to także przykład bezduszności komunizmu i działaczy partyjnych, którzy dla propagandy i oklasków narażali zdrowie i życie tak matki jak i dziecka. Darnicka-Gamska pozostała w Związku Sowieckim i do 1937 pracowała w Międzynrodówce Komunistycznej. Jednak w okresie wielkich czystek partyjnych w ZSRR, w 1937 została wyrzucona z pracy. Po kilku miesiącach głodowania, ktoś wreszcie zlitował się nad tą niedawną bohaterką komunizmu i nad dzieckiem i dostała pracę w bibliotece im. L. Lermontowa w Moskwie. Po zajęciu wschodniej Polski przez Związek Sowiecki we wrześniu 1939, została w 1940 nauczycielką w polskojęzycznych szkołach w Wołkowysku, a następnie w Ciechanowcu. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej uciekła wraz z mężem i dzieckiem na Ural. W 1943 pracowała w komunistycznym Polskim Domu Dziecka w Zagorsku. Od 1944 była członkiem komunistycznej Polskiej Partii Robotniczej (PPR). Do 1956 była pracownikiem przedstawicielstwa Polskiej Agencji Prasowej (PAP) w Moskwie. W 1956 wróciła do Polski i do 1959 pracowała w PAP w Warszawie, a w latach 1959-68 była starszym inspektorem w Biurze Samorządu i Organizacji CRS “Samopomoc Chłopska” i sekretarzem redakcji “Polskiego Przeglądu Spółdzielczego”. Usunieta z pracy po wydarzeniach marcowych 1968

---




• Henryk Dasko    -   felietonista żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Sławomir Daszuta    -   polonofob, dywersant, agent SB, Tajny Współpracownik SB pseudonim "Sławek", "Robert"; dzisiaj - Dyrektor generalny Forad sp. z o.o. w Gdańsku instalującej fotoradary na spółkę z "prawicowymi" samorządowcami. Kiedyś łapał wspólnie z SB. Teraz łapie wspólnie ze strażnikami miejskimi. Czasy się niby zmieniają, a łapacze ciągle ci sami.

---




• Helena Datner    -   polonofob, dywersant, socjolog, przewodnicząca Warszawskiej Gminy Żydowskiej [11.1998-05.2001]; Rada Programowa żydowskiego pisma "Midrasz";   członek żydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita",

  "Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych"; głównie jednak pochodzenia żydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa.

---




• Krzysztof Daukszewicz    -   satyryk, kpiarz, poeta, kompozytor, gitarzysta i piosenkarz,

---




• Ewa Dąbroska    -   aktywiska i piosenkarka żydowska, fundacja Shalom

---




• Waldemar Dąbrowski    -   polonofob, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, były prezes Komitetu Kinematografii w randze wiceministra. Został nim we wrześniu 1990 roku dzięki poparciu minister Cywińskiej, zgodnie z tak modną wówczas polityką "grubej kreski". W.Dąbrowski był w latach 70. i 80. "ulubieńcem komuny", przyjacielem Świrgonia. Były działacz ZSMP, został w 1979 r. rekomendowany przez PZPR na stanowisko wicedyrektora Wydziału Kultury m.st. Warszawy. Według artykułu przewodniczącego Sekretariatu Kultury i Środków Przekazu w NSZZ "Solidarność" Jacka Weissa na łamach "Tygodnika Solidarność" Dąbrowski, "ulubieniec komuny", po tym, jak został prezesem Komitetu Kinematografii przez cztery lata niszczył kinematografię. W raporcie NIK krytycznie oceniono ogromne wydatki Komitetu Kinematografii na akcję promocyjną "Listy Schindlera" Stevena Spielberga za Oceanem (2,5 mld starych złotych!!!). NIK w ogóle bardzo ostro oceniła lekceważenie prawa i nonszalancję w wydawaniu pieniędzy przez urzędników kierowanego przez Dąbrowskiego Komitetu Kinematografii. Kiedy Dąbrowski złożył na ręce premiera rezygnację ze swej funkcji (29 września 1994 r.) następnego dnia nagrodzono go z inicjatywy ministra przekształceń własnościowych Wiesława Kaczmarka nowym, bardzo dochodowym stanowiskiem prezesa zarządu Państwowej Agencji Inwestycji Zagranicznych SA.

---




• Witold Dąbrowski    -   aktywista żydowski, zastępca dyrektora żydowskiego Ośrodka "Brama Grodzka - Teatr NN" w Lublinie

---




• Janusz Degler    -   polonofob, dywersant, historyk literatury

---




• Jacek Dehnel    -   żydowski poeta, tłumacz, prozaik, malarz. Tłumaczył m. in. wiersze Osipa Mandelsztama

---




• Małgorzata Dehnel-Szyc    -   autorka książek;   matka Jadwiga Krystyna Weitzkorn, ojciec Władysław Dehnel, dziadek David Joseph Weitzkorn i babka Olga Eichenkatz, mąż Andrzej Szyc

---




• Maciej Dejczer    -   scenarzysta i reżyser filmowy

---




• Kazimierz Dejmek    -   polonofob, dywersant, komuch ur. w Łodzi; świnia Orwell'owska, reżyser, były minister kultury. Od pierwszego okresu po wojnie entuzjastycznie poparł nową władzę komunistyczną. Jako 25-latek został dyrektorem i kierownikiem artystycznym Teatru Nowego w Łodzi. Z całym zaangażowaniem wystawiał tam stalinowskie sztuki socrealistyczne, na czele z Brygadą szlifierza Karhana. Wstąpił do PZPR w najgorszym okresie polskiego stalinizmu - w 1951 roku. W 1968 roku nagle zyskał opozycyjną sławę dzięki politycznej roli, odegranej przez reżyserowane przez niego przedstawienie Dziadów Mickiewicza. Sądząc po wcześniejszych i późniejszych działaniach i wystąpieniach Dejmka, nieprawdziwe byłoby przedstawienie go jako twórcy przeciwnego komunistycznej władzy, był on raczej związany z jednym z odłamów PZPR-owskiej władzy - "puławianami".

  Do dziś w pełni nie pokazano kulisów decyzji PZPR-owskich decydentów, którzy ochoczo zaakceptowali pomysł wystawienia sztuki o takiej, jak Dziady wymowie w stosunku do Rosji akurat na 50-lecie obchodów bolszewickiej rewolucji październikowej w 1967 roku, i nawet przyznali na nią specjalną dotację (5 mln złotych) (według "Res Publica", nr 3 z 1988 r., s. 29). Sztukę oceniał, puszczając ją bez trudu - według Dejmka trzeciorzędny cenzor, w dodatku syjonista (tamże, s. 30), który wkrótce potem wystąpił o papiery emigracyjne do Izraela.

---




• Dariusz Dekiert    -   mgr. Uniwersytet Łódzki - Pracownia Języków i Literatury Żydowskiej

---




•   Ewa Demarczyk    -   piosenkarka

---




• Tadeusz Demel    -   bł. wiceprezes Rady Nadzorczej Katowickiego Holdingu Węglowego

---




• Adam Dereziński    -  

---




• Izaak Deutschner    -   polonofob, komunista, literat, tłumacz, działacz komunistyczny. Za młodu pisawał liryki przepojone motywami mitologii żydowskiej; tłumaczył na język polski poezje z hebrajskiego, żydowskiego (jidysz), niemieckiegi i łaciny. Współpracował z pismem żydowskim wydawanym w języku polskim “Nasz Przegląd”. Należał do Zw. Literatów Zydowskich. Od 1927 członek Komunistycznej Partii Polski i współpracownik Biura Zydowskiego KC KPP.W 1932 wykluczony z partii za głoszenie konieczności współpracy komunistów z socjaldemokratami wobec zagrożenia ze strony hitleryzmu. 1932-35 stał się rzecznikiem trockizmu, a w 1935 wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), by ponownie, w 1938 głosić hasła trockistowskie. W kwietniu 1939 wyjechał do Londynu jako korespondent “Naszego Przeglądu”. W 1940 zaciągnął się ochotniczo do Wojska Polskiego w Szkocji, jednak walczyć z hitleryzmem na frontach nie miał zamiaru. Wystąpił “z hałasem” z Wojska Polskiego pod zarzutem panującego w nim antysemityzmu. Jednak najprawdopodobniej była to antypolska prowokacja sowiecko-żydowska, mająca na celu oczernienie Wojska Polskiego w oczach Zachodu; później nazywano to wojsko faszystowskim, a w okresie stalinowskim na rozkaz Zydów w partii i rządzie żołnierze, którzy po wojnie wrócili do Polski byli więzili i mordowani. Od 1942 był członkiem redakcji londyńskiego tygodnika “The Economist”, a od 1944 także redakcji “The Observer”, w której pozostał aż do śmierci. Wydał książki o Stalinie, Trockim i Leninie oraz studium The Unfinished Revolution - Russia 1917-1967

---




• Tadeusz de Virion    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, adwokat, pod egidą Geremka był ambasadorem Polski w W.Brytanii 1990 r.; zupełnie nieprzygotowany (choćby pod względem znajomości języka) do pracy na takim stanowisku. Jak de Virion rozumie polskie interesy narodowe najlepiej świadczy pierwsza praca, jakiej się podjął natychmiast po zakończeniu ambasadorowania w Wielkiej Brytanii. Były reprezentant III Rzeczypospolitej został adwokatem Bagsika, usilnie zabiegającym o to, aby władze Szwajcarii nie wydały Polsce oszusta, który naraził na wielomilionowy uszczerbek polski majątek narodowy.

---




• Herman Diamand    -   czołowy działacz polityczny w Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS); lata międzywojenne, II Rzeczpospolita

---




• Jerzy Diatłowicki    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, socjolog, dziennikarz telewizyjny. Twórca cyklicznego programu "Rzeczpospolita druga i pół", wyspecjalizowanego w konsekwentnym wybielaniu postaci z komunistycznego PRL-u od Rakowskiego aż po Szyra. Piewca złodziejskich zdolności oszustów, żydowskich hochsztaplerów Bogusława Bagsika i Andrzeja Gąsiorowskiego; członek żydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita",

  "Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych"; głównie jednak pochodzenia żydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa.

---




• Wilhelm Dichter    -   urodził się w Borysławiu (dziś Ukraina), po II wojnie utrwalał terror stalinowski, opuścił Polskę w roku 1968, mieszka w Tewkesbury w okolicach Bostonu; pisze dla żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Tadeusz Ditrich    -   polonofob, komunista, stalinowiec, długoletni członek PZPR; minister finansów PRL od 21 listopada 1952 do 28 lipca 1960

---




• Ostap Dłuski - Adolf Langer    -   polonofob, komunista, stalinowiec, agent sowiecki, w latach stalinizmu 1945-1954 kierownik Wydziału Zagranicznego KC PPR/PZPR; mąż Anny Jamiołkowskiej; W 1911 został członkiem Polskiej Partii Socjaldemokratycznej Galicji i Sląska Cieszyńskiego (PPSD) i brał czynny udział w ruchu robotniczym. Od 1916 w Wiedniu, gdzie w 1918 był jednym z założycieli Komunistycznej Partii Austrii. Po powrocie do Polski związał się z Komunistyczną Partią Zachodniej Ukrainy (KPZU), która dążyła do oderwania Galicji Wschodniej od Polski. Był sądzony w tzw. procesie świętojurskim (1922-23) za działalność antypaństwową i antypolską. Był członkiem KC KPZU i do 1926 jednym z jej przywódców oraz redaktorem “Trybuny Robotniczej”. 1926-27 wchodził w skład Sekretariatu Krajowego KC KPP. 1929-33 przebywał w ZSRR, a 1933-34 w Niemczech. W 1934 wrócił do Polski i objął kierownictwo Centralnej Redakcji KPP oraz został członkiem Sekretariatu Krajowego partii. W 1936 wyjechał do Francji, współpracując z agendami KPP na Zachodzie. Po rozwiązaniu KPP w 1938 został odsunięty przez Francuską Partię Komunistyczną (FPK) od czynnej działalności politycznej. Na swoje utrzymanie musiał pracować wówczas jako tragarz. Od 1943 z ramienia FPK organizował ukraińskich robotników we Francji, redagując dla nich pismo “Bat’kiwszczina”. Po zainstalowaniu się komunistów w Warszawie został współorganizatorem PKWN we Francji. W lipcu 1945 przyjechał do Polski i w latch 1945-48 był redaktorem partyjnego dziennika “Głos Ludu”. Jednocześnie był członkiem KC PPR, a następnie KC PZPR (do 1954) i kierownikiem Wydziału Zagranicznego Komitetów Centralych obu partii. Poseł na Sejm. Od 1958 przewodniczący polskiej grupy Unii Międzyparlamentarnej, a od 1960 dyrektor Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych w Warszawie. W 1960 otrzymał międzynarodową Leninowską nagrodę pokoju.

---




• Grzegorz Dobiecki    -  

---




• Henryka Dobosz    -  

---




• Jan Dobraczyński - Gutmacher    -   pisarz katolewicy, PAX, agent KGB

---




• Lucjan Dobroszycki    -   historyk łódzkiego getta

---




• Anna Dodziuk    -   członek Zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie

---




• Jan Doktór    -   polonofob, dywersant, aktywista żydowski, dr hab., "Żydowski Instytut Historyczny"; felietonista żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Władysław Dolecki - Jakub Fenigstein    -   polonofob, komunista; w latach 1904-16 był działaczem SDKPiL w Warszawie. Kilkakrotnie aresztowany przez policję carską, został w 1914 wraz z innymi więźniami ewakuowany z Warszawy w głąb Rosji. Po uwolnieniu z więzienia działał wśród rosyjskich bolszewików najpierw w Saratowie, a następnie w Piotrogrodzie (Petersburg). W 1918 został członkiem CKW SDKPiL w Rosji. VI 1918 został bolszewickim komisarzem ds. reewakuacji jeńców i wygnańców przy Komisariacie Polskim w Piotrogrodzie. Po zajęciu Wilna przez Armię Czerwoną, został 21 II 1919 zastępcą przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych i zastępcą komisarza (ministra) spraw wewnętrznych Republiki Litewsko-Białoruskiej. Był jednocześnie członkiem kolegium redakcyjnego “Młota”, polskiego organu KC KPLiB oraz wykładowcą na Kursach Czerwonych Dowódców w Mińsku. Od IX 1919 do VII 1920 członek Biura Polskiego KC RKP(b) i jego przedstawiciel przy Wydziale Politycznym Frontu Zachodniego (polsko-sowieckiego). 11 VIII 1920 został kierownikiem Wydziału Administracyjnego (ministrem administracji) „polskiego” rządu komunistycznego (TKRP) w Białymstoku. Po przegranej wojnie z Polską, pozostał z Związku Sowieckim zajmując w latach 1921-37 stanowisko kierownika Rosyjskiej Agencji Telegraficznej “Rosta”, przekształconej w 1925 w oficjalną sowiecką agencję prasową “TASS”. W 1931 był przewodniczącym kolegium redakcyjnego polskich wydawnictw Instytutu Marksa-Engelsa-Lenina w Moskwie. W okresie czystek stalinowskich aresztowany przez NKWD, popełnił samobójstwo.

---




• Zbigniew Domino    -   polonofob, stalinowski prokurator, zbrodniarz UB, morderca sądowy, ...później pisarz który w 2004 r. zdobył nagrodę im. Reymonta ...

---




• Ludwik Dorn - Dornbaum    -   polonofob, dywersant, komuch, mason; świnia Orwell'owska, oddany kościołowi Mamony; członek KOR - "komandosi", żydokomuna-trockiści, marksiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.];   członek żydomasońskiej organizacji "Grupa Windsor" - finansowana przez zagraniczne organizacje żydomasońskie. Grupa Windsor utrzymuje kontakty z tzw. Międzynarodowym Funduszem Republikanskim i Heritage Foundation;

  Ojciec Ludwika - Henryk Dornbaum, przed wojną członek partii komunistycznej. Po wojnie lektor marksizmu i leninizmu na Politechnice Warszawskiej.

---




• Jan Dowgiałło    -   spowinowacony z Komorowskimi, bł. ambasador w Izraelu.

---




• Jan Drabina    -  

---




• Andrzej Drawicz    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, fanatyczny stalinowiec, Tajny Współpracownik, agent UB/SB; rusycysta, dziennikarz, świnia Orwell'owska, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, były szef Radiokomitetu za rządów T. Mazowieckiego, pierwszy prezes TVP po 1989 r.; syn wyższego urzędnika przedwojennego MSW, rozstrzelanego przez Rosjan w 1941 roku w Łucku na Wołyniu. Uprawianie serwilistycznej antypolskiej publicystyki łączył ze żmudną pracą komunistycznego agitatora, który objeżdżał różne regiony Mazowsza, by zaagitować chłopów do tworzenia spółdzielni produkcyjnych.

---




• Luba Drobnerowa, z. domu Hirszowicz    -   polonofob, dywersant,   odznaczona przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Dobrochna Drogowska    -   dywersant, Kanadyjska Fundacja Dziedzictwa Polsko-Żydowskiego

---




• Tadeusz Drozda    -   dywersant, satyryk, kpiarz

---




• Karolina Dryzner    -   aktorka, ukończyła m.in. The Lee Strasberg Theatre Institute, Los Angeles; Warsztaty Teatralne im. Czechowa w Moskwie

---




• Jan Drzewiecki - właśc. nazw.- Holzer    -   polonofob, komunista, stalinowiec, w Polsce stalinowskiej i w pierwszych latach za W. Gomułki generał brygady Ludowego Wojska Polskiego. Znany był jako awanturnik i pijak. Podczas Października 1956 został mianowany komendantem wojewódzkim warszawskim i opracował rzekomy plan obrony Warszawy, który w rzeczywistości wchodził w ogólny plan walki o utrzymanie dotychczasowej supremacji żydów w partii i rządzie.

---




• Michał Drzewiecki    -   polonofob, komunista, zbrodniarz UB, pułkownik Milicji Obywatelskiej (MO). 1948-51 naczelnik Wydziału VI Departamentu V Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego; 1951-55 dyrektor Gabinetu Ministra BP; 1956-64 dyr. Biura “B” Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

---




• Stefan Drzewiecki - Bernard Mandelbaum    -   polonofob, komunista, mason; od młodości lewicowiec i komunista, był członkiem SDKPiL i Komunistycznej Partii Robotniczej Polski, od których rzekomo odszedł w 1920. W latach 1917-18 był w Piotrogrodzie (Petersburg) i współpracował z bolszewickim Wydziałem Kultury i Oświaty Komisariatu Spraw Polskich.1930-38 we władzach naczelnych Związku Nauczycielstwa Polskiego i członek komitetu redakcyjnego organu związku “Ogniwa” (1928-35, 1930-35 redaktor) oraz redaktorem “Gimnazjum” (1934-38). W latach 30-tych bardzo popierał rząd i BBWR oraz rządową politykę oświatową. Stąd w 1932 został publicznie zaatakowany na łamach “Robotnika” (organu PPS) przez S. Karpińskiego, który stwierdził, że “jego (Drzewieckiego) działalność w Rosji Sowieckiej w 1918 nie daje mu żadnych moralnych praw do pouczania nauczycieli, jakie powinno być poczucie państwowe”. ZG ZNP poparł moralnie Drzewieckiego. Po kampanii wrześniowej przedostał się do Francji i 1939-40 był kierownikiem departamentu szkolnictwa Ministerstwa Opieki Społecznej polskiego rządu emigracyjnego w Angers. W 1941 wstąpił do PPS w Londynie. Po objęciu władzy w Polsce przez komunistów w 1945 zrozumiał, że jeśli chce być człowiekiem władzy/”na tapecie” i żyć dostatnio musi odrzucić wszelkie zasady moralne i postawić na “komunistycznego konia”. Zaoferował więc swoje usługi reżymowi warszawskiemu i w latach 1945-47 był II sekretarzem ambasady PRL w Paryżu, a 1947-49, z rekomendacji rządu PRL, dyrektorem Departamentu Odbudowy UNESCO w Paryżu. Po tym stanowisku, które piastował w UNESCO dzięki rządowi warszawskiemu, mógł sobie urządzić dobre życie na Zachodzie, a na dokładkę jako wolny człowiek. W 1950 wstąpił do polskiej loży wolnomularskiej “Kopernik” w Paryżu, z zamiarem rozpowszechniania masonerii wśród inteligencji polskiej na obczyźnie.

---




• Andrzej Drzycimski - Abraham Engel    -  

---




• Gerszon Dua-Bogen    -   polonofob, komunista, agent sowiecki; uczył się w ortodoksyjnej szkole żydowskiej, a w 1909 wstąpił do Zydowskiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Poalej-Syjon. W 1911 wyemigrował do USA, jednak już w 1913 wrócił do Polski. Dalej działał w Poalej-Syjonie i był sekretarzem jej oddziału warszawskiego. W 1920 wyemigrował do Palestyny i był tam współzałożycielem Komunistycznej Partii Palestyny i jej pierwszym sekretarzem. Represjonowany przez władze brytyjskie już w 1921 powrócił do Polski. Pełnił wówczas funkcję sekretarza KC Poalej-Syjonu Lewicy. W 1922 był na przeszkoleniu w Moskwie. Pod koniec 1922 wrócił nielegalnie do Polski i został (do 1927) sekretarzem Centralnego Biura Zydowskiego. W 1924 dwukrotnie aresztowany za działalność antypaństwową, wyjechał ponownie do ZSRR, gdzie był kierownikiem Centralnej Szkoły Partyjnej przy KC Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi. Na początku 1928 został skierowany przez partię do USA w celu prowadzenia propagandy wśród robotników amerykańskich. Zagrożony, wrócił najpierw do Moskwy, a następnie do Polski. W marcu 1929 został aresztowany za działalność antypaństwową. Zwolniony za kaucją w 1930 udał się ponownie do ZSRR, gdzie przebywał do 1935 pracując w Międzynarodówce Komunistycznej. W maju 1935 wrócił do Polski. Kierował Wydz. Zydowskim przy Sekretariacie Krajowym KC KPP, sprawując jednocześnie nadzór polityczny nad centralami Komunistycznych Partii Zachodniej Ukrainy i Zachodniej Białorusi. W 1937 delegowany przez KC KPP do Hiszpanii, gdzie kierował pracą partyjno-polityczną w Bazie Brygad Międzynarodowych w Albacete. Był jednym z organizatorów Zydowskiej Kompanii im. N. Botwina w Brygadzie im. J. Dąbrowskiego. Po rozwiązaniu KPP w 1938 wyjechał do Paryża i nawiązał współpracę z KP USA. Dzięki jej pomocy udało mu się w 1942 dostać na Kubę, gdzie przebywał do 1947. We wrześniu 1948 przyjechał do Polski, aby wzmacniać władzę komunistyczną w Polsce. Pracował w KC PPR i w Centralnym Komitecie Zydów w Polsce. Zginął 12 II 1948 w wypadku samochodowym k. Oświęcimia. Ten działacz żydowski i międzynarodowego komunizmu oraz agent Moskwy, został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Virtuti Militari.

---




• Maciej Dubowski - Owsiej Epsztejn    -   polonofob, komunista, agent sowiecki, niewykwalifikowany robotnik, działacz komunistyczny. W okresie istnienia (I-IV 1919) tzw. Litewsko-Białoruskiej Republiki Sowieckiej był funkcjonariuszem Komisariatu Spraw Wewnętrznych w Wilnie; z pewnością miał na sumieniu niejednego człowieka zgładzonego podczas szalejącego wówczas czerwonego terroru. Od 1920 działacz tzw. Komunistycznej Partii Litwy (dominowali w niej Zydzi); członek Wileńskiego Komitetu partii. W 1922 opowiadał się za przyłączeniem KP Litwy do polskiej organizcji komunistycznej. 1922-26 w więzieniu za działalność antypaństwową i antypolską. Po wyjściu z więzienia działacz Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi (KPZB) dążącej do oderwania od Polski ziem północno-wschodnich z Wilnem i Białymstokiem. Działał w Grodnie, gdzie mieszkało dużo Zydów. Od VIII 1928 członek Komitetu Centralnego KPZB. W grudniu 1928 ponownie aresztowany za działalność wywrotową. Uciekł z więzienia i wyjechał do Związku Sowieckiego. 1929-31 na przeszkoleniu partyjnym w Międzynarodowej Szkole Leninowskiej w Moskwie. Po nielegalnym powrocie do Polski ponownie został członkiem KC KPZB. W 1932 po raz drugi przebywał na przeszkoleniu w Moskwie, po którym został skierowany do Komunistycznej Partii Polski (KPP). 1932-34 działał na Górnym Sląsku, głównie jako sowiecki szpieg i agent wśród niemieckiej ludności Sląska. W 1934 ponownie aresztowany, po zwolnieniu został tym razem agentem na terenie także mieszanej narodowościowo (Polacy i Ukraińcy) Galicji Wschodniej; oficjalnie był kierownikiem Centralnej Techniki Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy we Lwowie. Latem 1935 wyjechał do Moskwy. Wyniki jego pracy musiały być ujemnie ocenione, gdyż został aresztowany i skazany na 5 lat łagu. Zwolniony z łagru w listopadzie 1940, pracował jako kowal, a następnie (1941-45) służył w Armii Czerwonej w batalionach pracy. Po wojnie pozostał w Związku Sowieckim. Od 1952 był szefem zaopatrzenia technicznego “Urałenergomontażu” w Jużnouralsku

---




• Eugeniusz Duda    -   dr., dyr. muzeum judaistycznego na Kazimierzu w Krakowie, współzałożyciel żydowskiej Fundacji Judaica

---




• Józef Dukiel    -   Towarzystwo Rozwoju Ziem Zachodnich

---




• Bożena Dunat    -   polonofob, dywersant, dziennikarka żydokomunistycznego "Nie"

---




• Kinga Dunin    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, volksdeutsch-'europejka', świnia Orwell'owska, dziennikarka, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, Polaków i Polski, pracownik redakcji "Ex Libris", dodatku do "Życia Warszawy". publicystka, "Krytyka Polityczna", Zieloni 2004; Fanatyczna feministka, tropicielka "polskiego antysemityzmu bez Żydów", była autorką skrajnego ataku na Dzienniki powojenne Marii Dąbrowskiej za ich rzekomą antysemicką "ksenofobię". W 48 numerze "Ex Libris" z 1994 r. wystąpiła za odrzuceniem całej literatury polskiej jako niepotrzebnego, bezużytecznego balastu, pisząc expressis verbis: (...) "przestańmy uważać, że literatura polska musi istnieć. Nie musi. Nawet jeżeli zniknie - i tak będzie w Polsce istniała jakaś literatura. Każdy będzie mógł sobie coś wybrać z ogromnej światowej oferty".)

---




• Teodor Duracz    -   polonofob, komunista, bolszewik, adwokat; Od roku 1905 należał do PPS, potem do PPS-Lewicy i Komunistycznej Partii Polski. W roku 1905 był jednym z organizatorów strajku chłopskiego. W roku 1917 brał udział w rewolucji październikowej, potem w Charkowie. W roku 1918 wrócił do Polski. W latach 1918-1939 obrońca w procesach politycznych polskich komunistów i działaczy robotniczych.

  Był członkiem... Ligi Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W roku 1941 w grupie "Proletariusz", współredagował pismo "Przełom". W roku 1942 w szeregach PPR, był jednym z czołowych działaczy i członkiem KC (kierownik Wydziału Informacji).

---




• Krzysztof Dydo    -  

---




• Agnieszka Dygant    -   aktorka

---




• Adam Dylewski    -   autor książek o tematyce żydowskiej

---




• Jacek Dymel    -   polonofob, dywersant, autor zakłamanych podręczników szkolnych (!)

---




• Irena Dziedzic    -   konferansjer; w czasach PRLu prowadziła festiwal piosenki w Sopocie; w TV prowadziła program publicystyczno-rozrywkowy, Tele-Echo; Tajny Współpracownik, agent UB/SB

---




• Zofia Dzierżyńska - z. d. Muszkat    -   polonofob, komunistka, agent sowiecki, nauczycielka, działaczka komunistyczna. Od 1904 związana z Socjal-Demokracją Królestwa Polskiego i Litwy. Aresztowana za działalność partyjną w 1906 i ponownie w 1909, została wydalona administracyjnie z granic Imperium Rosyjskiego. W styczniu 1910 udała się do Krakowa, gdzie we wrześniu t.r. poślubiła Feliksa Dzierżyńskiego, komunistę, zbrodniarza bolszewickiego, późniejszego dygnitarza sowieckiego. W listopadzie t.r. wróciła nielegalnie do Warszawy. Aresztowana w grudniu t.r., w więzieniu w Warszawie 23 VI 1911 urodziła syna Jana, późniejszego działacza Komunistycznej Partii Związku Sowieckiego. W listopadzie 1912 skazana na wieczne zesłanie do guberni irkuckiej, zbiegła stamtąd do Krakowa. Podczas I wojny światowej w Szwajcarii. Uznała Związek Sowiecki za swoją ojczyznę i od września 1918 do lutego 1919 była sekretarzem radcy misji sowieckiej w Bernie, następnie wyjechała do Moskwy, gdzie pozostawała aż do śmierci. 1919-20 pracownik różnych biur sowieckich ds. polskich, które zajmowały się ewentualnym przejęciem władzy w Polsce przez komunistów. Po klęsce wojsk sowieckiech w Polsce w 1920 została kierowniczką polskojęzycznej szkoły im. R. Luksemburg w Moskwie (do 1922), a w 1923-24 wykładała w Komunistycznym Uniwersytecie Mniejszości Narodowych Zachodu w Moskwie. 1924-28 sekreatrz Biura Polskiego Komitetu Centralnego Rosyjskiej Komunistycznej Partii (bolszewików). Jednocześnie była członkiem redakcji pisma “Ku nowej szkole”, a następnie “Trybuny Radzieckiej” (1927-37) i “Kultury Mas” (1929). 1928-34 pracownik naukowy Instytutu Lenina (później Marksa i Lenina), a od 1937 redaktorem odpowiedzialnym polskich sekcjach Tow. Wydawniczego Robotników Zagranicznych w ZSRR, później w Państwowym Wydawnictwie Literatury w Językach Obcych; pod jej redakcją wydano 7 tomów Dzieł wybranych W. Lenina (1935-41). 1939-43 pracowała w Komitecie Wykonawczym Międzynarodówki Komunistycznej, zajmując się sprawami polskimi, a po jej rozwiązaniu w KC WKP(b). W 1941 władze sowieckie mianowały ją kierownikiem polskojęzycznej rozgłośni propagandowej im. T. Kościuszki i swoim agentem w Centralnym Biurze Komunistów Polskich w ZSRR, złożonego głównie z polskich Zydów, którzy postawili sobie za cel objęcie władzy w zajętej przez Armię Czerwoną Polsce. Trzykrotnie odznaczona Orderem Lenina. Do Polski komunistycznej nie wróciła, ale odwiedziła ją trzykrotnie, jako oficjalny gość reżymu komunistycznego: w 1948 (z okazji powstania PZPR), w 1950 (sprowadzenie prochów J. Marchlewskiego z Moskwy do Warszawy) i 1951 (obchody 25-lecia śmierci jej męży Feliksa Dzierżyńskiego). W 1955 odznaczona “polskim” Orderem Sztandaru Pracy I kl.

---




• Artur Dziurman    -   aktor

---




•    -  

---

A + B + C + D + E + F + G + H + I + J + K + L + Ł + M + N + O + P + Q + R + S + Ś + T + U + V + W + X + Y + Z + Ż

• Maciej Eckardt    -   polonofob, dywersant, był członkiem Ligi Polskich Rodzin, założyciel i prezes tzw. "Towarzystwa Kamrackiego", a także wiceprzewodniczący Rady Naczelnej Stowarzyszenia “Stronnictwo Narodowe”. W kwietniu 2006 roku zaangażował się w tworzenie Ruchu Samorządowego, który przekształcił się w Polską Unię Samorządową, której jest wiceprezesem.

---




• Dorota Edelman    -   program tv "kawa czy herbata"

---




• Marek Edelman    -   polonofob, komuch, dywersant, komuch, ur. w Łodzi; W czasie II wojny światowej członek Powszechnego Żydowskiego Związku Robotniczego (Bundu), w 1942 współzałożyciel Żydowskiej Organizacji Bojowej. Uczestnik powstania w getcie warszawskim, a po śmierci Mordechaja Anielewicza ostatni jego przywódca. Żołnierz Armii Krajowej i uczestnik powstania warszawskiego. Po wojnie, od 1946 na stałe zamieszkał w Łodzi.

  Współzałożyciel KOR - "komandosi", żydokomuna-trockiści, marksiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.]; działał w Unii Demokratycznej, Unii Wolności, a obecnie jest członkiem Partii Demokratycznej;  odznaczony Orderem Orła Białego przez rząd żydokomunistyczny

---




• Paweł Edelman    -   operator

---




• Agniesza Egeman    -   red. "Aktualności Filmowe" Magazyn dla kinomanów

---




• Jakub Egit    -   1945-1949 prezes dolnośląskiego Wojewodzkiego Komitetu Żydowskiego. Od 1950 redaktor "Jidysz Buch" w Warszawie

---




• Ludwik Ehrlich    -   prawnik, profesor Uniwersytetu Lwowskiego i Jagiellońskiego, sędzia ad hoc Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej w Hadze. Był synem Arnolda (adwokata) i Flory z Bernsteinów, bratem ciotecznym Jakuba Parnasa (profesora biochemii Uniwersytetu Lwowskiego), kuzynem Szymona Rundsteina.

---




• Eugeniusz Eibisch    -   polonofob, komunista, malarz. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie i w 1922 wyjachał jako stypendysta rządu francuskiego do Paryża, gdzie pozostał na stałe. Z Francji zrobił swą nową “ojczyznę”. Jednak kiedy w Polsce w 1945 władzę objęli komuniści i Zydzi, i kiedy mu obiecano zrobienie wielkiej kariery, wrócił do Polski. Od razu został profesorem i rektorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1945-50). 1950-69 profesor malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1955, a więc jeszcze w okresie stalinowskim, otrzymał Nagrodę Państwową I stopnia. Wzamian za te wyróżnienia wysługiwał się reżymowi; popierał socrealizm w sztuce polskiej i w latach 1949-68 był działaczem komunistycznej Swiatowej Rady Pokoju. Odznaczony Krzyżem Komandorskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

---




• Wojciech Eichelberger    -   polonofob, dywersant, psycholog, psychoterapeuta, pisarz, specjalista od socjotechnik, propagator "new age", jeden z najsłynniejszych polskojęzycznych psychologów, specjalizujących się w psychologii relacji międzyludzkich; członek Polskiego Towarzystwa Psychologicznego ["Polskiego" tylko z nazwy, bo całkowicie opanowanego przez żydów]; Jest współzałożycielem Laboratorium Psychoedukacji w Warszawie. Publikuje w prasie (m.in. "Zwierciadło", "Twój Styl"), współtworzy programy telewizyjne popularyzujące wiedzę psychologiczną i refleksję egzystencjalną. Od 1976 r. praktykuje i zaleca buddyzm zen.

---




• Grzegorz Eider    -   był członkiem zarządu wydawnictwa 'Lupus'. Był członkiem zarządu wydawnictwa 'Migut Media'. Był dyrektorem oddziału PAP Net. Wiceprezes Zarządu Polskiej Agencji Prasowej S.A. [19.01.2005).

---




• Marian Eile    -   redaktor naczelny żydokomunistycznego "Przekroju" 1945 - 1969 ["Przekrój" żydokomunistyczne piśmidło dla intelektualistów w PRLu]

---




• Helena Eilstein    -   polonofob, dywersant, W latach 1958-1968 była Kierownikiem Pracowni Zagadnień Filozoficznych Nauk Przyrodniczych w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN oraz od 1959 r., po marksiscie i stalinowcu, Leszku Kołakowskim, redaktor naczelna "Studiów Filozoficznych". Od 1969 r., w związku z wydarzeniami Marca 1968, poza Polską. Wykładała głównie na Uniwersytecie Stanowym Nowego Meksyku (UNM) w Albuquerque, NM, USA. W 1993 powróciła do Polski. Po odejściu od marksizmu, jej światopogląd filozoficzny mieści się w nurcie "materializmu" i tzw. realizmu naukowego;   felietonistka "Racjonalisty" magazyn racjonalistów, sceptyków, gnostyków i ateistów.

---




• I. Einhorn    -   członek zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej we Wrocławiu

---




• Jerzy Einhorn    -   urodził się w Częstochowie, od 1946 r. w Szwecji; był w kapitule decydującej, komu przyznać Nagrodę Nobla.

---




• Artur Eisenbach    -   polonofob, komunista, agent sowiecki, historyk (UWarsz.), badacz dziejów żydów w Polsce w XVIII-XX w. 1936-39 pracownik Żydowskiego Tow. Ekonomicznego w Warszawie. W 1940 przeszedł na tereny polskie okupowane od września 1939 przez Związek Sowiecki. W ZSRR przebywał do 1946 (odznaczony sowieckim medalem “Za doblestnyj trud w Wielikoj Otieczestwiennoj Wojnie 1941-45). Po przyjeździe do Polski wstąpił do PPR (następnie PZPR) i został (1946) pracownikiem naukowym Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej w Łodzi, a od 1947 Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie: kierownik naukowy Instytutu 1954-64, zastępca dyrektora 1964-66, dyrektor 1966-68. Jednocześnie od 1957 pracownik naukowy Instytutu Historii PAN w Warszawie; w latach 1966-76 profesor. Współredaktor kwartalnika “Bleter far Geszychte” od 1948 i “Biuletynu Żydowskiego Instytutu Historycznego” od 1950. Współpracował z Uniwersytetem Hebrajskim i Instytutem Yad Vashem w Jerozolimie. Występował jako ekspert w procesach hitlerowskich zbrodniarzy wojennych w Polsce w latach 1946-52 i w Berlinie w 1963. Był także działaczem i członkiem zarządu Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w PRL. Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się głównie nad zagładą żydów polskich i europejskich podczas II wojny światowej. Pomimo tego, że urodził się i żył 79 lat w Polsce, czuł się żydem, a nie Polakiem i w 1991 wyemigrował do Izraela;   odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;

---




• Jerzy Eisler    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, historyk, świnia Orwell'owska, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, katolicyzmu, patriotyzmu, Polaków i Polski, fałszerz uprawiający przekłamania faktograficzne, w ostatnich latach został skrajnie rozreklamowany przez "europejczyków", stał się bowiem najbardziej panegirycznym piewcą żydowskiej frakcji "puławian" i Marca 1968 r.; maksymalnie przesadzający znaczenie i zasługi michnikowców; Dyrektor Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie [30.10.2002-03.2004]

---




• Ignacy Ekerling    -   taksówkarz pochodzenia żydowskiego w Warszawie, zamieszany w tajemnicze i okrutne morderstwo 16-letniego Bogdana Piaseckiego, syna Bolesława Piaseckiego, przewodniczącego Stowarzyszenia PAX w Warszawie, a przed wojną jednego z przywódców nacjonalistycznych organizacji polskich, nawołujących do bojkotu handlu żydowskiego. Bogdan został uprowadzony 22 stycznia 1957 w Warszawie. Dopiero 8 grudnia 1958 przypadkowo natrafiono na jego zwłoki. Był w bestialski sposób zamordowany; dokonano na nim rytualnego morderstwa, o które przez wieki posądzano Zydów. Dla wielu ludzi, nawet tych z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, co prowadzili sprawę (F. Szlachcic Gorzki smak władzy 1990), nie ulegało wątpliwości, że był to odwet i zemsta Zydów. Zydów, którzy chcieli pokazać i przestraszyć Polaków, że nawet po Październiku 1956 mogą robić w Polsce i z Polakami co im się rzewnie podoba - i to bezkarnie. Ekerling był głównym tropem i zarazem koronnym świadkiem. “On właśnie widział morderców. Odwoził Bogdana Piaseckiego z miejsca uprowadzenia przy ulicy Wejnerta do miejsca morderstwa przy ulicy Swierczewskiego. Plątanie zeznań, próba wyjazdu do Izraela oraz powiązania ze światem przestępczym obciążały kierowcę i umacniały podejrzenie o jego udziale” (F. Szlachcic).

---




• Jakub Ekier    -   poeta, tłumacz, eseista, redaktor

---




• Andrzej Ekiert    -   był asystentem szefa sztabu do spraw operacyjnych w Kwaterze Głównej KFOR-2 w Prisztinie w Kosowie. Generał dywizji od 15 sierpnia 2003 r. 16 lutego 2005 r. awansowany do stopnia generała broni. Dowódca wielonarodowej dywizji Centrum-Południe w Iraku [18.07.2004). W lutym 2005 r. odznaczony przez żyda, agenta KGB i SB prezydenta żydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

---




• Mirosława Ekiert    -   Dyrektor Zespołu Kontroli Finansowania Partii Politycznych i Kampanii Wyborczych Państwowej Komisji Wyborczej (05.2004).

---




• Wojciech Ekiert    -   Członek Rady Łódzkiej Regionalnej Kasy Chorych (03.2003).

---




• Rafał Ekwiński    -  

---




• Andrzej Eliasz    -   dywersant, prof. Prezydent European Association of Personality Psychology (11.2002). Rektor Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie (12.2002-05.2005); częsty uczestnik Festiwali Kultury Żydowskiej

---




• Henryk Eljowicz    -   kolaborant sowiecki, agent NKWD;   odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Pola Elster - właśc. imię - Perla    -   polonofob, komunistka; już od gimnazjalnych lat związana z żydowską organizacją lewicową Poalej-Syjon Lewica w Warszawie. Dwa razy aresztowana (1929 i 1933) za działalność antypaństwową. Podczas okupacji hitlerowskiej należała do kierownictwa Poalej-Syjon Lewicy w getcie warszawskim. Za jego zgodą działała także w Bloku Antyfaszystowskim utworzonym przez komórkę PPR w getcie. Wysyłana przez obie organizacje do innych gett na terenie Generalnego Gubernatorstwa i na terenach polskich włączonych do Rzeszy, była jedną z najlepiej poinformowanych osób o sytuacji Zydów w gettach. W grudniu 1942 była współorganizatorką Zydowskiej Organizacji Bojowej na terenie getta warszawskiego. W czasie likwidowania samoobrony w getcie została wywieziona do obozu w Poniatowie, skąd udało jej się zbiec i wrócić do Warszawy, gdzie ukrywała się u Polaków. Kontynuowała działalność polityczną i pod koniec 1943 została członkiem CK Poalej-Syjonu Lewicy. Komunizm w getcie warszawskim miał poparcie wielu Zydów. Nawiązała współpracę z polskimi komunistami w Warszawie i współdziałała z nimi w tworzeniu Krajowej Rady Narodowej w stolicy. Zastępując > Adolfa Bermana wzięła udział w pierwszym konspiracyjnym posiedzeniu KRN w nocy z 31 XII 1943 na 1 I 1944, któremu przewodniczył Bolesław Bierut. Na posiedzeniu tym zgłosiła akces Zw. Robotników Zydowskich w Polsce do KRN. Została zastępcą kierownika referatu spraw żydowskich przy Prezydium KRN. Została także członkiem konspiracyjnej komunistycznej Warszawskiej Rady Narodowej (Urzędu Miejskiego). Zginęła podczas Powstania Warszawskiego 27 IX 1944.

---




• Zbigniew Elszt    -   członek Zarządu Netii [09.2000).

---




•   Magdalena Emilianowicz    -   aktorka, bierze także udział w programach telewizyjnych, jako prezenterka

---




• Władysław Jerzy Engel    -   trener i działacz piłkarski

---




• Samuel Engel    -   polonofob, komunista, terrorysta. Wielka Encyklopedia PWN (t. 3 1963), fałszywie czyni z niego patriotę polskiego podając, że w 1921 był uczestnikiem III postania śląskiego, co jest nieprawdą. Od 1923 członek Związku Młodzieży Komunistycznej w Łodzi. W kwietniu 1924 Engel zgłosił się jako wykonawca wydanego przez partię wyroku śmierci na informatorze policji Łuczaku. Zastrzelił go 28 IV 1924 w łódzkim parku Źródliska. Ujęty przez policję, został 16 V 1924 skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie.

---




• Jan Engelgard    -   polonofob, dywersant, publicysta, były działacz żydo-katolewackiego PAX-u, komentator żydo-katolewackiego "Słowa Powszechnego" - organu PAX, "Katolika" i "Kierunków", a w latach 90. XX w. - następcy "Słowa Powszechnego" - "Słowa - Dziennika Katolickiego". Redaktor naczelny tygodnika "Myśl Polska" i jego kontynuacji: "Nowa Myśl Polska" (...ale ładnie), członek Zarządu Województwa Mazowieckiego.

---




• Michał Engelhardt    -   polonofob, komuch, dywersant, dziennikarz, obecnie jest redaktorem w żydokomunistycznym portalu gazeta.pl - internetowy organ żydokomunistycznej "Gazety Wyborczej". Do końca 2006 roku był redaktorem w Axel Springer Polska. Wcześniej był m.in. reporterem Radia ZET i Radia Eska. Współpracował m.in. z żydolewackim Życiem Warszawy, żydokomunistyczną Gazetą Wyborczą, żydokomunistycznym Wprost.

---




• Anna Engelking    -   etnograf

---




• Barbara Engelking    -  

---




• Leszek Engelking    -  

---




• Barbara Engelking-Boni    -   psycholog

---




• Anna Engelman    -   członek Zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie

---




• Aleksander Erenrajch - właśc. imię Izaak    -   polonofob, radykalny i fanatyczny komunista, historyk (UWarsz.). Nauczyciel w żydowskiej szkole realnej w Płocku. Od 1916 członek Socjal-Demokracji Królestwa Polskiego i Litwy (SDKPiL), a od 1918 Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP). Od 1919 mieszkał w Warszawie. Był nauczycielem historii w “komunistycznym” gimnazjum żydowskim F. Buki (pedagodzy komuniści lub o sympatiach komunistycznych przyciągali młodzież z rodzin żydowskich o podobnych poglądach). Był jednym z założycieli Związku Młodzieży Komunistycznej w Polsce. Jego wyjątkowy radykalizm komunistyczny spowodował, że w 1927 musiał odejść z gimnazjum (zażądała tego jego właścicielka). 1928-39 dyrektor rocznych Kursów Nauczycielskich przy Gminie Zydowskiej w Warszawie. Po wybuchu wojny polsko-niemieckiej we wrześniu 1939 i zajęciu ziem wschodniej Polski przez Armię Czerwoną, udał się do Krzemieńca na Wołyniu. Tam wysługiwał się okupacyjnym władzom sowieckim i brał udział w sowietyzacji sławnego Liceum Krzemienieckiego. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 zginał z rak hitlerowców.

---




• Irena Eris    -   współwłaścicielka Laboratorium Kosmetycznego Dr Irena Eris, serii kosmetyków pod tą samą nazwą, 20 gabinetów kosmetycznych, działających pod ekskluzywnie brzmiącą nazwą Instytutów Kosmetycznych, oraz sieć hoteli piękności SPA Dr Irena Eris;   żona Henryka Ofingera

---




• Stanisław Estreich    -   członek Trybunału Stanu desygnowany przez Samoobronę RP [23.10.2001). Dziekan Okręgowej rady Adwokackiej w Lublinie (11.2001).

---




• Henryk Etłinger    -   członek Komisji Kodyfikacyjnej II RP; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita

---




• Mieczysław Ettinger    -   sekretarz Naczelnej Rady Adwokackiej; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita

---




• Jerzy Eysymontt    -   był wieloletnim pracownikiem Komisji Planowania przy Radzie Ministrów w PRL; od 1990 należał do Porozumienia Centrum, potem m.in. do Republikan. Od stycznia 1991 do lipca 1992 był ministrem-kierownikiem Centralnegu Urzędu Planowania w dwóch kolejnych rządach Bieleckiego i Olszewskiego. Pełnił mandat poselski w Sejmie I i II kadencji (1991-1997).

---




• Maria Eysymontt    -   członek "Polskiego Towarzystwa Psychologicznego" ["Polskiego" - tylko z nazwy, bo całkowicie opanowanego przez żydów]

---




•    -  

---

A + B + C + D + E + F + G + H + I + J + K + L + Ł + M + N + O + P + Q + R + S + Ś + T + U + V + W + X + Y + Z + Ż

• Monika Fabjańska    -   polonofob, dywersant, aktywistka żydowska, dyrektor tzw. "Instytutu Kultury Polskiej" w Nowym Jorku, którego dzialałność to przede wszystkim popularyzacja i propagowanie kultury żydowskiej.

---




• Markus Fajer    -   członek zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Szczecinie

---




• Jolanta Fajkowska    -   polonofob, dywersant, dziennikarka i prezenterka telewizyjna, z wykształcenia slawistka i historyk sztuki. Była stypendystką BBC /Londyn, Wielka Brytania/, National Forum Foundation /Waszyngton, USA/ i Fundacji Kościuszkowskiej /Nowy Jork, USA. Zrealizowała liczne reportaże z wydarzeń kulturalnych w Polsce m.in. Festiwal Dialogu Czterech Kultur w Łodzi, Festiwal Kultury Żydowskiej na krakowskim Kazimierzu. Otrzymała m. in. medal Powstania w Getcie Warszawskim im. Mordechaja Anielewicza (!);   Jej córka, Maria Niklińska jest aktorką.

---




• Piotr Fajks    -   dyrektor Biura Współpracy Międzynarodowej i Handlu Telewizji Polskiej S.A. [03.11.2004-05.2005). Był dyrektorem programowym telewizji Polsat [09.2002-22.09.2004]. W telewizji Polsat pracował od 1993 r.

---




• Lech Falandysz - Aaron Fleischman    -  

---




• Bolesław Falkowski - właśc. nazw.- Fajngold    -   polonofob, komunista, stalinowiec, agent sowiecki; ukończył 3 klasy szkoły początkowej w 1916. Od 1921 członek Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (poprzedniczka KPP) w Warszawie. W 1926 zawieszony na rok w prawach członka partii za malwersacje, kiedy był buchalterem pisma partyjnego “Wolnomyśliciel Polski”. 1927-29 pracownik w sowieckim przedstawicielstwie handlowym w Warszawie, będąc agentem sowieckim. 1929-32 pracownik kina “Grand” w Łodzi, a od 1932 Biura Kinematograficznego “Sfinks” w Warszawie. Z polecenia parti w latach 1933-39 działacz Zw. Zaw. Pracowników Branży Kinematograficznej w Polsce i jednocześnie w latach 1936-38 sekretarz komórki “filmowców” KPP. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 przedostał się do Białegostoku i wysługiwał się okupacyjnej władzy sowieckiej (m.in. kierownik giełdy pracy i sekretarz Zw. Zaw. Spożywców). Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekł aż do Samarkandy (Uzbekistan), gdzie pracował jako buchalter w szkole rzemieślniczej. W 1943 dostał polecenie wstąpienia do komunistycznego Związku Patriotów Polskich; był przewodniczącym lokalnego oddziału. W listopadzie 1944 przyjęty do PPR i 1 VI 1945 przeniesiony do Wilna jako przedstawiciel ZG ZPP w Republice Litewskiej. Jesienią porzucił placówkę wileńską i przyjechał do Polski, za co został usunięty z PPR. Wkrótce potem, z braku kwalifikowanych ludzi chcących współpracować z narzuconym Polsce komunistycznym reżymem, dostał nakaz przeniesienia się do Łodzi na stanowisko dyrektora Centralnej Dyrekcji Kin Objazdowych Przedsiębiorstwa Państwowego “Film Polski”.

---




• Michał Falzmann    -   inspektor Najwyższej Izby Kontroli, który wykrył aferę FOZZ; Falzmann próbował przekazać najwyższym władzom, partiom politycznym i opinii publicznej informacje o grabieży zasobów finansowych Polski.

  We wtorek, 16 lipca 1991 skierował do Dyrektora Oddziału Okręgowego NBP w Warszawie następujące pismo:
  Działając na podstawie upoważnienia nr 01321 z dnia 27 maja 1991 Najwyższej Izby Kontroli do przeprowadzenia kontroli w Narodowym Banku Polskim proszę o udostępnienie informacji, objętych tajemnicą bankową, o obrotach i stanach środków pieniężnych (gotówkowych i bezgotówkowych) Funduszu Obsługi Zadłużenia Zagranicznego, Warszawa, ul. Miła 2.

  W kilka godzin po tym, tego samego dnia, Anatol Lawina, dyrektor Zespołu Analiz Systemowych NIK, przekazał mu polecenie Prezesa NIK, prof. Waleriana Pańki, o odsunięciu go od wszelkich czynności kontrolnych prowadzonych przez Zespół. Następnego dnia Michał Falzmann nie żył - zmarł w wieku 38 lat na zawał serca.

  W opinii części osób ten zbieg okoliczności jak i fakt, że w aferę FOZZ były zamieszane służby specjalne świadczą o możliwości zabójstwa.

---




• Wojciech Fangor    -   malarz, grafik, plakacista, rzeźbiarz; Tuż po wojnie, w nowo tworzonym stalinowskim PRLu Wojciech Fangor był twórcą kanonicznych dzieł malarskich socrealizmu

---




• Alekssandra Farkas    -   polonofob, dywersant, tygodnik żydowski Angora

---




• Zbigniew Farmus    -   asystent Szeremietiewa w rządzie Jerzego Buzka, podejrzany i oskarżony o korupcję

---




• Zofia (Syma) Feder    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komunistka, agent sowiecki, fanatycznie i zajadle nienawidziła polskości, Polaków i Polski; Od 1928 członek Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy, dążącej do oderwania od Polski Lwowa i Galicji Wchodniej. Działała we Lwowie. Za działalność antypaństwową i antypolską 19 XII 1934 została skazana na 7 lat więzienia i utratę praw publicznych i obywatelskich praw honorowych na lat 10. Wyszła z więzienia w wyniku amnestii w 1938. W 1939-46 przebywała na terenie Związku Sowieckiego i była kandydatem na członka sowieckiej partii - WKP (b). Chociaż Lwów był już miastem sowieckim, o co walczyła przed wojną, w 1946 wyjechała do Polski. Od razu wstąpiła do PPR (następnie PZPR) i zajmowała wysokie stanowiska w centralnych instytucjach państwowych. Za swą antypolską działalność została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

---




• Maria Federowa    -  

---




• Anna Fedorowicz    -   artysta malarz

---




• Jacek Fedorowicz    -   satyryk, kpiarz, publicysta

---




• Jerzy Feliks Fedorowicz    -   polonofob, dywersant, lewak, poseł PO, głosował za przekazaniem żydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań"

---




• Sabina Feinstein    -   polonofob, komunistka; spółpracowała z SDKPiL i “Czerwonym Sztandarem” oraz niosła pomoc więźniom politycznym. Brała aktywny udział w rewolucji 1905-07. Korespondowała z Różą Luksemburg, i w latach 1905-10 łączyła ją więź uczuciowa z Feliksem Dzierżyńskim. W okresie międzywojennym nie brała udziału w życiu politycznym. Podczas wojny ukrywała się w Warszawie pod nazwiskiem Marczak i z pomocą znajomych Polaków. W Polsce Ludowej, dzięki swoim byłym znajomościom z Różą Luksemburg i Dzierżyńskim, wysoko awansowała. Po wstąpieniu do partii pracowała przez wiele lat na odpowiedzialnych stanowiskach w MSZ, m.in. na placówce dyplomatycznej w Szwecji.

---




• Anatol Fejgin    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, polakożerca, stalinowiec, komunista, zbrodniarz stalinowski, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, katolicyzmu, Polaków i Polski, zbrodniarz MBP, MSW, UB; urodzony w Warszawie w inteligenckiej rodzinie żydowskiej, syn Mojżesza i Marii z domu Kacenelenbogen, pracownik aparatu bezpieczeństwa; Od 1928 roku był członkiem Komunistycznej Partii Polski. W 1929 został skazany na karę 2 lat więzienia za działalność komunistyczną, a w 1932 ponownie na karę 4 lat więzienia. Prymitywny nieuk i pozbawiony ludzkich uczuć pachołek sowiecki w latach 1939-41, a po wojnie funkcjonariusz “bezpieki”. Wg relacji Romana Werfla (Oni 1985) wydawał Polaków okupacyjnym władzom sowieckim we Lwowie.

  W późniejszym okresie był etatowym funkcjonariuszem KPP, do jej rozwiązania w 1938. Po wybuchu II wojny światowej w 1939 ewakuował się do Lwowa, a następnie pozostał w ZSRR, gdzie pracował jako ekonomista, m.in. w zakładach zbrojeniowych. W maju 1943 wstąpił do 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki nowo tworzonego Wojska Polskiego, gdzie został oficerem politycznym. Od lutego 1944 zajmował stanowisko szefa Wydziału Polityczno-Wychowawczego 3 Dywizji Piechoty im. Romualda Traugutta, a od stycznia 1945 - szefa Oddziału Personalnego w Głównym Zarządzie Polityczno-Wychowawczym WP. Od maja 1945 był członkiem komunistycznej Polskiej Partii Robotniczej.

  Po wojnie, podjął pracę w polskim aparacie bezpieczeństwa, rozpoczynającym w tym okresie realizację polityki represji wobec społeczeństwa. Współodpowiedzialny za zbrodnie okresu stalinowskiego w Polsce. Znany z sadyzmu. Osobiście bił i katował więźniów politycznych. We wrześniu 1945 na własną prośbę przyjęto go do Zarządu Informacji Wojska Polskiego, której szefa został zastępcą. Od października 1949 został przeniesiony do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, karierę zakończył na stanowisku dyrektora X Departamentu MBP. Na rozkaz sowieckiego marszałka, pełniącego funkcję polskiego ministra obrony narodowej Konstanta Rokossowskiego (rozkaz nr 26 z 1 V 1950), prowadził czystkę w wojsku, mającą na celu usunięcie generałów i oficerów polskich niekomunistycznej proweniencji. Czystce towarzyszyły aresztowania, procesy na podstawie sfingowanych przez MBP dowodów i częste wyroki kary śmierci.

  Został zawieszony w funkcji 5 grudnia 1953 po ucieczce na Zachód pułkownika Światły, następnie zwolniony z MBP 10 lutego 1954, po czym przeniesiony do rezerwy i usunięty z partii. W 1955 został aresztowany i następnie w dniu 11 listopada 1957 skazany na karę 12 lat więzienia za stosowanie niedozwolonych metod przesłuchań i łamanie prawa w procedurze zatrzymań. Zarzuty obejmowały bezprawne pozbawienienie wolności i spowodowanie szczególnego udręczenia co najmniej 28 osób, w okresie od 1950 do 1953 roku, w tym polecanie podległym funkcjonariuszom stosowania wobec niektórych z tych osób przymusu fizycznego i psychicznego. Został zwolniony z więzienia w 1964 na skutek ułaskawienia.

  "Trzeba zabić polską dumę, rozstrzelać patriotyzm" - zwykł mawiać zbrodniarz Anatol Fejgin w bliskim gronie partyjnych kolegów (wg tekstu M. Wyrwicha, Mord w kościele, "Tygodnik Solidarność" z 27 września 2002 r.)

  W 1985 został przyjęty do ZBoWiD i uzyskał uprawnienia kombatanckie z tytułu służby wojskowej, lecz w 1990 roku, po postępowaniu weryfikacyjnym, decyzje te uchylono i odebrano Fejginowi uprawnienia kombatanckie z powodu stosowania niedopuszczalnych metod śledztwa podczas pracy w MBP.

  Według opinii historyków, Anatol Fejgin jest jedną z głównych osób odpowiedzialnych za stosowanie represji w okresie stalinowskim w Polsce, wobec działaczy organizacji niepodległościowych oraz innych osób.

---




• Anna Fejgin    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komunistka, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidziła polskości, Polaków i Polski, członek stalinowskiego Związku Patriotów Polskich z Moskwy; żona zbrodniarza Antola Fejgina. Podczas II wojny światowej członek Centralnego Komitetu Organizacyjnego Żydów w ZSRR. Po wojnie wpływowa osoba w kręgach władców stalinowskiej Polski i stalinowskich sfer towarzyskich ówczesnej Warszawy

---




• Elżbieta Felcman    -   członek zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Legnicy

---




• Krystyna Feldman    -   aktorka

---




• Przemysław Fenrych    -   żydo-katolewacka Fundacja Kultury Chrześcijańskiej "Znak"

---




• Genowefa Maria Ferenc, z domu Grzegorska    -   polonofob, dywersant, komuch, senator, Działaczka Sojuszu Lewicy Demokratycznej, wchodziła w skład władz lokalnych i krajowych partii, m.in. przewodniczyła Radzie Miejskiej SLD w Kaliszu. W latach 1997-2005 zasiadała w Senacie RP dwóch kadencji, 2001-2005 była zastępcą przewodniczącego senackiej Komisji Gospodarki i Finansów Publicznych.

---




• Piotr Ferster    -   dyrektor - "Piwnica pod Baranami" w Krakowie

---




• Leon Ferszt    -   polonofob, komunista; od 1906 działacz SDKPiL w Warszawie i na terenie Niemiec (Frankfurt n. Menem, Lipsk, Berlin); kilkakrotnie aresztowany przez policję carską. 1911-14 członek Komitetu Warszawskiego SDKPiL. W 1916 nawiązał kontakt z bolszewikami rosyjskimi. W XII 1918 brał udział w I Zjeździe Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (poprzedniczka KPP), której został sekretarzem, a w 1919 członkiem KC. Organizator demonstracji 1-majowej w Warszawie w 1919. 1923-39 dyrektor w sp. Akc. Przemysłu drzewnego “Swierk” w Warszawie. W jego mieszkaniu ukrywał się > Julian Leszczyński-Leński po ucieczce z gmach Sejmu w 1925. 1929-33 był depozytariuszem kasy KPP. Podczas wojny ukrywał się w Warszawie. Po wojnie wrócił do działalności partyjnej; został członkiem PPR. W marcu 1945 powierzono mu organizowanie Centralnego Zarządu Przemysłu Drzewnego, w którym następnie pracował do listopada 1946 na stanowisku dyrektora administracyjno-handlowego; odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I kl. Jego życiorys w Wielkiej Encyklopedii PWN (T. 3 1963) jest w wielu miejscach niezgodny z prawdą i niepełny.

---




• Wojciech Fibak    -   były tenisista, 'przedsiębiorca', stały uczestnik libacji w światku "elit" wraz z Romanem Polańskim;   członek żydomasońskiej Fundacji im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa.

---




• Jerzy Ficowski    -   polonofob, dywersant,   Rada Programowa żydowskiego pisma "Midrasz";   członek żydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita",

  "Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych"; głównie jednak pochodzenia żydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa.

---




• Arkady Fidler    -   polonofob, dywersant, publicysta, redaktor naczelny "Nowych Dróg"; poseł PO, głosował za przekazaniem żydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań"

---




• Jerzy Fidler - właśc. imię - Mojżesz    -   polonofob, komunista, ur. Łódź, malarz pokojowy, działacz komunistyczny. Ukończył tylko 6 klas szkoły podstawowej. Od 1926 w KPP; działał na terenie Łódzi. W 1932 aresztowany za działalność antypaństwową i antypolską i skazany na 5 lat więzienia z pozbawieniem praw obywatelskich na lat 10. W 1937 wyjechał do Francji. Został członkiem Francuskiej Partii Komunistycznej i brał udział w ruchu oporu. Po wyzwoleniu Francji został członkiem lokalnej PPR i w latach 1945-46 pełnił funkcję administratora komunistycznej Rady Narodowej Polaków we Francji. Jako sekretarz Komisji Mieszanej ds. Repatriacji (1946-48) zachęcał Polaków we Francji do powrotu do Polski. Następnie był wicekonsulem PRL w Lille, od 1949 kierownikiem Wydziału Emigracyjnego w ambasadzie PRL w Paryżu i jednocześnie sekretarzem Podstawowej Organizacji Partyjnej PZPR reżymowych placówek dyplomatycznych we Francji. 1951-53 sekretarz Komitetu Zakładowego PZPR w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (MSZ) w Warszawie. Od 1954 konsul PRL w Morawskiej Ostrawie w Czechosłowacji; od 1957 naczelnik wydziału w MSZ, a od III 1963 do IX 1967 radca ambasady PRL w Budapeszcie (Węgry).

---




• Franciszek Fiedler - właśc. - Efroim Truskier    -   polonofob, komunista, agent sowiecki, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek PAN, poseł na Sejm PRL, członek Komitetu Centralnego PPR i PZPR; jeden z głównych ideologów komunistycznych PZPR, współtwórca stalinowskiej konstytucji PRL. Od 1905 członek SDKPiL. Z jej ramienia organizował klasowe związki w Warszawie. 1910-12 założył i redagował pismo socjaldemokratyczne “Trybuna”. W 1915 został członkiem Zarządu Krajowego SDKPiL oraz redaktorem “Naszej Trybuny”, a następnie “Gromady”. Na Zjeździe Zjednoczeniowym SDKPiL i PPS-Lewicy (16 XII 1918 w Warszawie), został wybrany do KC powstałej w ich miejsce Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (następnie KPP) i wszedł w skład redakcji “Czerwonego Sztandaru”. Współodpowiedzialny za rozbój uprawiany z polecenia KC przez komunistów w całym kraju. 1920-21 więziony za działalność antypaństwową i antypolską. W 1924 opuścił Polskę na 21 lat, udając się do Moskwy. Został członkiem sowieckiej partii Komunistycznej (WKP-b). W końcu 1924, oskarżony wraz z Warskim, Koszutską i M. Horwitzem-Waleckim o rzekomą realizację prawicowej polityki partyjnej, został usunięty z KC KPP. W 1926 wyjechał do Gdańska, w 1928 do Berlina, w 1933 do Brukseli, a następnie do Paryża. W okupowanej Francji ukrywał się pod nazwiskiem Emil Francois Lambert. Po wyzwoleniu Francji stał się na jej terenie agentem PKWN i PPR. W lipcu 1945 przyjechał do Polski i został mianowany redaktorem naczelnym organu KC PPR “Trybuna Wolności”, a na I Zjeździe PPR (XII 1945) wybrany do KC. W 1947-52 redaktor organu teoretycznego partii “Nowe Drogi”. W grudniu 1948 został wybrany do KC PZPR. 1949-53 przewodniczący komisji Biura Politycznego KC PZPR ds. nauki. Od 1952 poseł na Sejm. W grudniu 1951 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego, a w 1952 został członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk. Brał udział w opracowywaniu Konstytucji PRL w 1952. W lipcu 1949 odznaczono go jako jednego z pierwszych Orderem Budowniczych Polski Ludowej. Autor propagandowych prac komunistycznych. W książce W sprawie granic wschodnich (1945) poparł oderwanie od Polski przez Związek Sowiecki Ziem Wschodnich, włącznie z Wilnem i Lwowem, zgodnie z ogólnożydowskim antypolskim stanowiskiem w tej sprawie. Rola żydów w oderwaniu od Polski w 1945 roku Lwowa i Wilna ciągle czeka na swego historyka.

---




• Czesław Fiedorowicz    -   polonofob, dywersant, poseł PO, głosował za przekazaniem żydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań"

---




• Krzysztof Figielski    -   redakcja żydowskiego pisma Midrasz

---




• Katarzyna Figura    -   aktorka, wraz z mężem Kaiem Schoenhalsem założyła fundację "Artistic Vitamin". Katarzyna Figura promuje "polską sztukę" ...Wernisaż wystawy Danuty Rothschild ...(to wcale nie jest śmieszne)

---




• Lili Fijałkowska    -  

---




• Paweł Fijałkowski    -   polonofob, doktor historii, archeolog i historyk, Dział Naukowy, Żydowski Instytut Historyczny, zajmuje się dziejami Żydów w dawnej Polsce (X-XVIII w.), historią protestantyzmu na ziemiach polskich do 1945 r. oraz... homoerotyzmem w starożytnej Grecji i Rzymie;   felietonista "Racjonalisty" magazyn racjonalistów, sceptyków, gnostyków i ateistów

---




• Jan Maria Fijor    -   polonofob, dywersant, ekonomista; członek redakcji "Racjonalista" - magazyn racjonalistów, sceptyków i ateistów, publicysta żydokomunistycznego "Wprost", "Najwyższego Czasu", "Życia Warszawy", "Finansisty" i prasy polonijnej; wydawca (Fijorr Publishing). Były doradca finansowy Metropolitan Life Insurance Co.

---




• Witold Filipowicz    -   polonofob, dywersant, ekonomista; członek redakcji "Racjonalista" - magazyn racjonalistów, gnostyków, sceptyków i ateistów, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, magister administracji, studium podyplomowe integracji europejskiej. Wieloletni pracownik administracji rządowej szczebla centralnego, w tym na stanowiskach kierowniczych, specjalista z zakresu zamówień publicznych i funkcjonowania administracji. Autor szeregu publikacji, m.in. w marksistowskim "Dziś" M. Rakowskiego, Komentarze", "Forum Akademickie", "Obywatel" oraz na wielu serwisach internetowych publicystyki niezależnej, autor raportu "Służba cywilna III RP: zapomniany obszar", prezentowanego i opublikowanego na stronach powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacji im. Stefana Batorego w Programie Przeciw Korupcji.

---




• Witold Filler    -   polonofob, dywersant, pisarz, dziennikarz; komunista; długoletni członek i działacz PZPR. Aktor Teatru Dramatycznego 1952-1956 i Teatru Narodowego 1956-1962. Redaktor naczelny Redakcji Rozrywki Telewizji Polskiej (1963-1971); redaktor naczelny dwutygodnika "Teatr" (1972-1975), tygodnika "Szpilki" (1975-1984), długoletni dyrektor Teatru "Syrena" (1978-1990); uhonorowany wysokimi odznaczeniami państwowymi m.in. Krzyż Oficerski i Kawalerski Polonia Restituta przez rząd żydokomunistyczny

---




• Władysław Findeisen    -   agent SB, TW pseudonim "Vikers"; bł. senator woj. warszawskiego - UD; wyjechał do USA

---




• Paweł Finder - Pinkus    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komunista, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski; W 1920 wyemigrował do Palestyny, skąd wrócił do Polski po półtora roku budowania podwalin pod państwo żydowskie. Zetknął się tam z syjonizmem lecz uznał, że nie jest on ruchem interesującym się sprawami całej ludzkości, a tylko i wyłącznie żydowskimi. Ukończył gimnazjum w Bielsku i na studia wyjechał do Austrii. W Wiedniu wstępił do Komunistycznej Partii Austrii. W 1924 wyjechał na dalsze studia do Paryża. Tam zapisał się do Francuskiej Partii Komunistycznej, której był aktywnym członkiem. Współpracował z “L’Humanite” i pismem teoretycznym KC FPK “Cahiers du Bolchevisme”. W 1927 przeszedł do pracy w Wydziale Organizacyjnym KC FPK. W marcu 1928 został aresztowany przez policję francuską za działalność antypaństwową i wydalony z Francji. Wrócił do Polski i wstąpił do Komunistycznej Partii Polski (KPP). Działał w Zagłębiu Dąbrowskim i Łodzi, gdzie w kwietniu 1931 został aresztowany za działalność antypaństwową. Zwolniony po 6 miesiącach przebywania w więzieniu, udał się do Warszawy. Aresztowany ponownie w grudniu 1931, został w sierpniu 1932 zwolniony za kaucją. Nie stawił się na rozprawę i od 1933 był poszukiwany listem gończym przez Urząd Sledczy w Warszawie. W 1933 został członkiem Sekretariatu Krajowego KC KPP, a także kierownikiem Komitetu Warszawskiego KPP. Aresztowany 6 IV 1934 w Warszawie został skazany na 6 lat i 8 miesięcy więzienia. Podczas wojny, we wrześniu 1939 wydostał się z więzienia i udał się na tereny polskie zajęte przez Związek Sowiecki w porozumieniu z Hitlerem. Współpracował z okupantem sowieckim, m.in. jako wykładowca Konstytucji ZSRR w Białymstoku. W maju 1941 został przyjęty do sowieckiej partii komunistycznej - WKP(b). Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 został wezwany do Moskwy, gdzie wraz z Marcelim Nowotką stanął na czele grupy komunistów polskich, której zadaniem miało być odbudowanie partii komunistycznej w Polsce, będącej w służbie imperializmu sowieckiego. Wysłany do Polski, 5 stycznia 1942 założył w Warszawie komunistyczną partię pod nazwą (wymyśloną przez Dymitrowa, czyli nawet jej nazwę wybrał Kreml!) - Polska Partia Robotnicza. Wraz z M. Nowotką i B. Mołojcem wszedł do 3-osobowego kierownictwa centralnego PPR. Pod koniec 1942, po zabójstwie Nowotki, został sekretarzem KC PPR, tworząc wraz z W. Gomułką i F. Jóźwiakiem nowe 3-osobowe kierownictwo partii. Był współautorem deklaracji programowych PPR z marca i listopada 1943 (O co walczymy?). Aresztowany przez gestapo 14 XI 1943, został rozstrzelany 26 VII 1944 na Pawiaku.

---




• Julian (Eliasz) Finkelsztein    -   polonofob, komunista, stalinowiec, agent sowiecki; syn Zydów-Litwaków, którzy po rewolucji bolszewickiej uciekli do Lublina. Od 1926 członek Związku Młodzieży Komunistycznej, a od 1928 Komunistycznej Partii Polski (KPP). Aresztowany XI 1928 za działalność antypaństwową i antypolską, został skazany na 7 lat więzienia. Po zwolnieniu w lutym 1935 działał w komórkach KPP w Warszawie, Krakowie, Przemyślu, Stryju i Drohobyczu. 1936-39 członek Centralnej Redakcji KPP w Warszawie. W 1937 ponownie więziony przez kilka miesięcy za działalność antypaństwową. Po zajęciu wschodniej Polski przez armię Czerwoną we wrześniu 1939 udał się do Białegostoku, gdzie współpracował z okupacyjną władzą sowiecką. Był m.in. przewodniczącym Zw. Nauczycielskiego oraz kierownikiem oddziału redakcji polskojęzycznej gadzinówki komunistycznej “Sztandar Wolności”. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 zgłosił się jako ochotnik do Armii Czerwonej i został politrukiem w Zarządzie Politycznym Frontu Zachodniego. W listopadzie 1943 przeniesiony do 1 Korpusu Wojska Polskiego; był zastępcą komendanta Szkoły Oficerów Polityczno-Wychowawczych (politruków) w stopniu podpułkownika. W czerwcu 1944 odwołany z wojska przez kierownictwo PPR, został funkcjonariuszem Centralnego Biura Komunistów Polskich w Moskwie, blisko współpracując z Jakubem Bermanem nad planem zdominowania Polski przez Zydów po wojnie. IX 1944 - III 1946 oficjalny przedstawiciel KC PPR w Moskwie. Od marca 1946 i aż do końca życia był jednym z czołowych politruków PRL. III 1946 - IX 1947 zastępca kierownika Wydziału Propagandy KC PPR. 1947- VI 1949 przedstawiciel KC PPR w Biurze Informacyjnym Partii Komunistycznych i Robotniczych (z siedziba w Belgradzie, a potem w Bukareszcie) i członek redakcji jego organu “O trwały pokój, o demokrację ludową”. Od czerwca 1949 pracownik Wydziału Propagandy KC PZPR, następnie zastępca kierownika Wydziału Personalnego KC PZPR (który dbał o obsadzanie kluczowych stanowisk przez Zydów). Od 1951 kierownik Ośrodka Kursów Krótkoterminowych dla sekretarzy KP PZPR w Warszawie. 1949-53 i 1954-62 redaktor naczelny “Zycia Partii” i w latach 1962-77 kierownik redakcji “Zeszytów Teoretyczno-Politycznych” wydawanych przez “Książkę i Wiedzę”. 1948-59 zastępca członka KC PZPR.

---




• Otto Fiński - Finkenstein    -   szef sztabu masowej stalinowskiej organizacji młodzieżowej “Służba Polsce”

---




• Robert Firmhofer    -   zastępca Dyrektora Polskiego Radia BIS (06.2002-06.2003).

---




• Stanisław Firstenberg    -   polonofob, komunista, bandyta i zbrodniarz, syn Dawida, terrorysta. Klęska wojsk bolszewickich pod Warszawą uniemożliwiła mu walczyć pod czerwonym sztandarem. Wrócił do gimnazjum, gdzie był hersztem grupki rewolucjonistów, złożonej z jego żydowskich kolegów. W 1922 wstąpił do Związku Młodzieży Komunistycznej i Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP) w Będzinie, następnie w Warszawie. 1923, 1926-28 i 1930-31 więziony za działalność wywrotową. W 1931 zwolniony z więzienia za kaucją, uciekł do Moskwy, gdzie przeszedł przeszkolenie terrorystyczne w szkole parytjnej. Po nielegalnym powrocie do Polski był od stycznia 1932 zastępcą kierownika Centralnego Wydziału Wojskowego (terrorystycznego) KPP. Aresztowany w Katowicach (gdzie był II sekretarzem KO KPP) w kwietniu 1933, przebywał we więzieniu do 1935 roku. Po wyjściu na wolność działał w Gdańsku, Zagłębiu Dąbrowskim i Warszawie. Był groźnym agitatorem i terrorystą. Dlatego 18 VI 1937 decyzją Komisariatu Rządu m. st. Warszawy został zesłany do obozu w Berezie Kartuskiej. Knąbrność i jego wyzywające zachowanie się, pełne wrogości do Polski i Polaków, z którymi miał kontakt sprawiły, że prawie cały rok trzymany był w kacerze, a następnie (IX 1938) przewieziono go do więzienia w Warszawie. 13 I 1939 Sąd Okręgowy w Warszawie skazał go na 8 lat więzienia, z pozbawieniem praw obywatelskich na 10 lat. Przebywał w więzieniu w Grudziądzu. Po wybuchu wojny polsko-niemieckiej we wrześniu 1939 i zajęciu Grudziądza przez Niemców, został wraz z innymi więźniami rozstrzelany.

---




• Jacek Fisiak    -   polonofob, dywersant, komuch, prof. anglista z Poznania i minister edukacji w rządzie Rakowskiego;  odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, przez żyda, agenta KGB i SB prezydenta żydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana

---




• Tadeusz Fiszbach    -   polonofob, dywersant, komunista, pierwszy sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Gdańsku. Przewodniczący Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku. Poseł na Sejm VII, VIII i X kadencji. Brał udział w negocjacjach i podpisaniu porozumień sierpniowych w Gdańsku ze strony komisji rządowej KC PZPR i SB. Założyciel Polskiej Unii Socjaldemokratycznej.

---




• Henryk Fiszel    -   polonofob, dywersant, komuch, aparatczyk PZPR; ekonomista. W 1954 ukończył partyjny Instytut Nauk Społecznych i od razu otrzymał pracę w Komisji Planowania przy Radzie Ministrów (1954-58), zdominowanej przez żydów i szkodzącej w rozwoju gospodarczym Polski; 1959-60 członek Rady Ekonomicznej przy Radzie Ministrów. Od 1956 docent i od 1962 profesor Uniwersytetu Warszawskiego; 1966-69 kierownik Katedry Ekonomii Politycznej Wydziału Nauk Ekonomicznych. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

---




• Pinkus Fiszer    -   polonofob, komunista, malarz pokojowy, działacz związkowy i komunistyczny. 1917-19 sekretarz Związku Zawodowego Robotników Przemysłu Budowlanego w Warszawie. Od 1915 działacz żydowskiego Bundu, a od 1918 Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP).; 1919-21 członek Wydziału Zydowskiego Komitetu Warszawskiego, następnie 1921-23 Centralnego Wydziału Zydowskiego Komitetu Centralnego KPP. Ubolewał nad tym, że Polska nie została republiką sowiecką w 1920 roku. W 1923 postanowił wyemigrować do Związku Sowieckiego. Został tam członkiem sowieckiej partii komunistycznej WKP(b) i ukończył studia (inżynier budowy mostów). W czasie wielkich czystek w sowieckiej partii został w 1937 aresztowany i stracony.

---




• Jacek Fitt    -   żydo-katolewacka Fundacja Kultury Chrześcijańskiej "Znak"

---




• Aleksander Fiut    -   dywersant, historyk literatury

---




• Ignacy S. Fiut    -   dywersant, kierownik Zakładu Filozofii na Wydziale Nauk Społecznych Stosowanych

---




• Stanisław (Samuel) Flato    -   polonofob, komunista, stalinowiec, urodził się w rodzinie szowinistów żydowskich. Ukończył żydowskie gimnazjum Tow. “Ascola” w Warszawie. Rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, jednak po roku wyjechał na studia medyczne do Paryża. Działał w organizacji studentów żydowskich Kampf, od 1932 jako jej sekretarz. Od 1932 członek Francuskiej Partii Komunistycznej. W grudniu wyjechał do Hiszpanii, aby brać udział w wojnie domowej po stronie komunistów (został członkiem KP Hiszpanii). Najpierw był lekarzem w batalionie francusko-belgijskim im. Andre Marty, a następnie szefem służby zdrowia w żydowsko-polskiej Brygadzie im. J. Dąbrowskiego i w 35 dywizji. Pod koniec wojny został ostatnim szefem sztabu Brygady im. J. Dąbrowskiego (w stopniu majora). Po przegranej wojnie przeszedł w lutym 1939 do Francji, gdzie był internowany. Z pomocą Zydów i komunistów z Międzynarodowego Czerwonego Krzyża udał się w sierpniu 1939 do Chin. Działał tam jako doradca Chińskiego Czerwonego Krzyża i kierownik międzynarodowej grupy lekarzy przy Czerwonej Armii. Wstąpił do KP Chin. We wrześniu 1945 przyjechał do Polski i został lekarzem w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego. Od lutego 1946 na różnych wyższych stanowiskach w Sztabie Generalnym WP w stopniu pułkownika. Był członkiem PPR, a następnie PZPR. Aresztowany w 1952, jak inni uczestnicy wojny domowej w Hiszpanii, przebywał w więzieniu do stycznia 1955, kiedy to zostali zrehabilitowani. 1957-64 radca ambasady PRL w Pekinie (ChRL) z uprawnieniami ministra pełnomocnego. 1964-68 wicedyrektor Dep. II (Kraje Azji) w Ministerstwie Spraw Zagranicznych; po Marcu 1968 wyjechał z Polski; odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Gabriel Fleszar    -   piosenkarz, kompozytor, autor tekstów

---




• Ferdynand Fliederbaum    -   polonofob, komunista; ukończył żydowskie gimnazjum Zgromadzenia Kupców w Warszawie. Od 1921 członek Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP). Już w tymże roku był aresztowany dwukrotnie za działalność wywrotową. Jednocześnie działał w Robotniczej Młodzieży Socjalistycznej “Siła”, namawiając wielu członków na przejście do KPP. Jeden ze współorganizatorów Związku Młodzieży Komunistycznej; wchodził w skład Komitetu Wykonawczego. 3 IX 1922 aresztowany ponownie i skazany w procesie 31 (26 III - 5 IV 1924 w Warszawie) na 5 lat więzienia. Kiedy jego rodzina zwróciła do prezydenta Stanisława Wojciechowskiego z prośbą o ułaskawienie, Fliederbaum wysłał oświadczenie do prezydenta, że jako komunista nie może przyjąć wolności z rąk prezydenta rządu burżuazyjnego i Polaka. Po wyjściu z więzienia, wyemirgował w maju 1928 do Związku Sowieckiego i zamieszkał w Moskwie, używając nazwiska Włodzimierz Korecki. Ukończył Wyższą Szkołę Inżynieryjno-Budowlaną i zajmował kierownicze stanowiska w pionie gospodarczym, ostatnio w Zjednoczeniu Przemysłu Materiałów Budowlanych. W okresie czystek stalinowskich w 1936 aresztowany przez NKWD i stracony.

---




• Henryk Floyar-Rajchman (Reichman)    -   w latach 1933-34 wiceminister i w latach 1934-35 minister przemysłu i handlu, II Rzeczpospolita

---




• Waldemar Fluegel    -   polonofob, dywersant, mason, członek założyciel Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego; Wiceprezes oddziału Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego w Gorzowie Wielkopolskim.

  ZChN - celem partii nie jest działanie dla dobra narodu, wręcz przeciwnie, zgodnie z martynistycznym programem ZChN ma kanalizować wszelkie inicjatywy narodowe, i co gorsza kompromitować ten kierunek polskiej myśli politycznej.

  Zakon Martynistów, szczególnie wyspecjalizowany w antykatolickiej dywersji kierunku Masonerii Okultystycznej Regularnej.

  Był prezesem Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych [07.1999-25.10.2001]. Był likwidatorem państwowym przedsiębiorstwa Komes w Słubicach.

---




• Ilona Flutsztejn-Gruda    -  

---




• Lejb Fogelman    -   polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, znany prawnik z "Warszawki"; ma powiązania z kilkoma zagranicznymi biurami i spółkami adwokackimi, zna i obraca się w obecnych "elitach",... politycy, artyści, biznesmeni; jest stałym elementem pejzażu najdroższych warszawskich restauracji, bali i przyjęć. Wszyscy go znają i on zna wszystkich. Od kilku lat Fogelman jest senior partnerem na Europę Środkową innej znanej międzynarodowej firmy prawniczej - Dewey Ballantine.

  Jej warszawskie biuro, zatrudniające 60 prawników, doradzało przy największych i najgłośniejszych transakcjach w naszym kraju, m.in. przy zakupie przez polski rząd samolotów wielozadaniowych od koncernu Lockheed Martin czy międzynarodowej ofercie akcji Banku Austria Creditanstalt. Wśród stałych klientów firmy Fogelmana znajduje się również PKN Orlen, któremu prawnicy z Dewey Ballantine pomagali np. w nabyciu od British Petroleum 494 stacji benzynowych w Niemczech. Firma Fogelmana doradzała równocześnie Orlenowi i Kulczyk Holding oraz opiniowała sławny kontrakt na dostawy ropy z Rosji.

---




• Aleksander Fogiel    -   aktor

---




• Janusz Fogler    -   polonofob, dywersant, był stypendystą United State Information Agency; był stypendystą Departamentu Stanu USA; Był sekretarzem generalnym Ruchu STU; Był prezesem Wydawnictw Artystycznych i Filmowych; Prezes Ars Polona S.A. [2001-05.2003). Prezes Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek (03.2004).

---




• Marta Fogler    -   polonofob, dywersant, komuch, wydawca; Była członkiem Unii Demokratycznej od 1991 r. Członek Unii Wolności do 2001 r. Członek Platformy Obywatelskiej.

---




• Piotr Fogler    -   dywersant, dziennikarz; Absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Absolwent Wydziału Filozofii Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie; przez wiele lat radny lub czlonek kolejnej komisji w Warszawie; Przewodniczący Sejmiku Województwa Mazowieckiego (11.2002).

---




• Michał Folgier    -   dywersant, autor działań dezinformacyjnych i dezintegracyjnych, "Zwierzchnik Generalny" sekty "Zgromadzenia Braci i Siostr "Politeistow" "

---




• Andrzej Folwarczny    -   polonofob, dywersant, prezes i założyciel Fundacji Forum Dialogu Między Narodami, były poseł na Sejm RP i przewodniczący Polsko-Izraelskiej Grupy Parlamentarnej

---




•   Jerzy Fonkowicz    -   polonofob, stalinowiec, komunista, zbrodniarz; Podczas II wojny sw. pełnił funkcję szefa specjalnej grupy bojowej przy sztabie głównym Armii Ludowej, a jednocześnie był oficerem Oddziału III (Informacji) AL. Fonkowicz zasłużył się dla NKWD i GRU w sposób szczególny, akcją na lokal i archiwum Armii Krajowej w Warszawie. Sowieci zdobyli wtedy przebogate dokumenty zgromadzone przez AK o przedwojennych "polskich" komunistach, a także materiały dotyczące Armii Krajowej.

  W 1945 roku został szefem Oddziału III Zarządu Informacji LWP - zbrodniczej Informacji Wojskowej, która po wojnie wymordowała setki najlepszych patriotów z Poziemnego Państwa Polskiego, przedwojennych oficerów, którzy w swej naiwności postanowili wracać do stalinowskiej Polski z emigracji.

---




• Adolf Forbert    -   polonofob, komunista, agent sowiecki, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, katolicyzmu, Polaków i Polski, sowietyzował film polski;   operator filmowy. W latach 1938-39 był samodzielnym operatorem filmowym; jego pierwszą pracą było wykonanie zdjęć do żydowskiego (w języku jidysz, co ukrywa publikacja Kto jest kim w Polsce 1989) Frejliche kabconim (Weseli biedacy 1938). Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939, znalazł się na Kresach, gdzie wysługiwał się Sowietom. W 1941 był operatorem frontowym Armii Czerwonej. W 1943 został skierowany na to samo stanowisko do utworzonego przez Stalina wojska polskiego, zarządzanego przez komunistów. 1943-45 był operatorem filmowym w 1 Dywizji WP im. T. Kościuszki. W Polsce Ludowej, w której kinematografia polska przeszła prawie pod całkowitą kontrolę Zydów, stał się jednym z czołowych operatorów filmowych. W 1946 został członkiem komunistycznej Polskiej Partii Robotniczej (PPP), a od 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). W okresie stalinowskim zrobił zdjęcia do takich socrealistycznych filmów jak: Dwie brygady (1950), Załoga (1951), Pościg (1954), Podhale w ogniu (1955), Sprawa do załatwienia (1955). Chociaż miał tylko wykształcenie średnie, w nagrodę został mianowany przez reżym w 1956 profesorem Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (był nim do 1982). Odznaczony Medalem 40-lecia Polski Ludowej i Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

---




• Władysław Forbert    -   polonofob, operator filmowy, brat Adolfa, w 1969 wyemigrował do Izraela

---




• Aleksander Ford - Liwczyc    -   polonofob, dywersant, komunista, stalinowiec, agent sowiecki, ur. w Łodzi; fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, katolicyzmu, Polaków i Polski, po wojnie polsko-niemieckiej we wrześniu 1939 przeszedł na tereny polskie okupowane przez Związek Sowiecki, wysługując się okupantowi sowieckiemu. Pracując w studiach filmowych Nowosybirska, Mińska i Taszkentu zrealizował szereg propagandowych filmów “dokumentalno”-instruktażowych; w czasie II wojny światowej był kierownikiem Czołówki Filmowej przy I Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki.Całkowicie zsowietyzował polską produkcję filmową. To on dbał o to, aby polska kinematografia produkowała tendencyjne i antypolskie filmy o tematyce komunistycznej i żydowskiej. Po wydarzeniach marcowych 1968 wyjechał do Izraela.

---




• Maciej Formanowicz    -   polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, "kapitalista" z nadania nomenklatury żydokomunistycznej; właściciel Holdingu MF Forte, posiadającego akcje i udziały w spółkach działających w kraju i za granicą. Największą z nich są Fabryki Mebli Forte SA w Ostrowii Mazowieckiej, których ubiegłoroczne przychody wyniosły 370,5 mln zł, a zysk 72,6 tys. zł. Przychody wszystkich firm holdingu oszacowano na 750 mln zł. Pracuje w nich 4 000 osób. Formanowicz jest prezesem Ogólnopolskiej Izby Gospodarczej Producentów Mebli, członkiem rady głównej BCC i konsulem honorowym Republiki Austrii na Dolny Śląsk. Jest jednym z najbogatszych "Polaków" (w 2001 r. na 9 miejscu w Ranking 100 najbogatszych żydaków tygodnika "Wprost").

---




• Małgorzata Fornalska    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komunistka, agent sowiecki, fanatycznie i zajadle nienawidziła polskości, katolicyzmu, Polaków i Polski; Od roku 1916 roku członek SDKPiL, a od 1921 członek Komunistycznej Partii Polski. Kilkakrotnie aresztowana i więziona w okresie międzywojennym za działalność komunistyczną. Od 1936 w KC Czerwonej Pomocy. Po opuszczeniu więzienia we wrześniu 1939 roku przeniosła się do ZSRR. Pod koniec 1941 roku weszła w skład grupy polskich komunistów w ZSRR. Wiosną 1942 roku wróciła do Polski. Weszła do KC Polskiej Partii Robotniczej. Współredagowała organ PPR Trybuna Wolności.

---




• Józef Frank - Jakub Lejbowicz    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, był inicjatorem tak zwanego ruchu frankistów na terytorium państwa polskiego, który masowo udawał współpracę z wyznawcami wiary katolickiej. Tymczasem twórca ruchu pracował nad politycznym upadkiem Polski.

---




• Stefan Frankenstein-Sieczkowski    -   w Ministerstwie Sprawiedliwości; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita

---




•   Roman Frankl    -   piosenkarz, aktor, syn Marii Koterbskiej - pomieszkuje w Austrii

---




• Władysław Frasyniuk - Rotenschwanz    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, koncesjonowany przez SB i PZPR "opozycjonista", świnia Orwell'owska, libertyn; zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - tajne rozmowy w Magdalence, "okrągły stół" od 2001 przewodniczący Unii Wolności , od 2005 założyciel, jeden z liderów (razem z Jerzym Hausnerem i Tadeuszem Mazowieckim) i przewodniczący Partii Demokratycznej. Współwłaściciel FF "Fracht" sp. z o. o.;

---




• Halina Frąckowiak    -   piosenkarka

---




• Marek Frąckowiak    -   aktor

---




• Dariusz Frejman    -   dyrektor Ośrodka Telewizji Polskiej w Zielonej Górze (03.2003). Przewodniczący zielonogórskiego oddziału Stowarzyszenia Ordynacka (03.2003).

---




• Leszek Frelich    -   opolska żydokomunistyczna "Gazeta Wyborcza"

---




• Marian Tadeusz Frenkiel    -   polonofob, komunista, stalinowiec, agent sowiecki, 1941-43 żołnierz Armii Czerwonej. Dzielnie bronił swojej ojczyzny radzieckiej, gdyż otrzymał sowieckie medale wojskowe. W 1943 skierowany do formowanego z inicjatywy Stalina i pod kontrolą komunistyczno-żydowską wojska polskiego, w którym, jako oficer, służył zawodowo do 1956, a więc w okresie stalinowskim, w którym było ono najmniej polskie. W 1953 Frenkiel ukończył Wieczorowy Uniwersytet Marksizmu-Leninizmu przy Ministerstwie Obrony Narodowej i został przyjęty do PZPR. Po wyjściu z wojska został skierowany do pionu propagandowego. W 1957 został dziennikarzem Polskiego Radia w zespole Programu dla Zagranicy; 1962-81 sekretarz programowy w Naczelnej Redakcji dla Polonii. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

---




• Stanisław Frenkiel    -   artysta, ur. w 1918 w Krakowie, mieszkający od 1947 w Londynie. W 1982 prezentował w Poznaniu swoją retrospektywę.

---




• Janina Frenzel    -   członek "Klubu Krzywego Koła"

  "Klub Krzywego Koła" został utworzony za zgodą i poparciem Julii Brystyger (dyrektor Departamentu Politycznego MBP i UB [Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Urzędu Bezpieczeństwa]); to nazwa klubu dyskusyjnego działającego w Warszawie w latach 1955-1962; Klub miał być kuźnią przyszłych kadr, którego cele zostały przedstawione na piśmie Jakubowi Bermanowi i Morawskiemu. Klub podjął bliską współpracę z tygodnikiem "Po Prostu", w którego redakcji pracowali sami żydzi. Klub skupiał ówczesną (żydokomunistyczną) elitkę intelektualną, tzw. opozycję inteligencką, lewicę laicką, dyskusje w nim prowadzone dotyczyły m.in. problematyki kulturowej, politycznej, filozoficznej, artystycznej i ideologicznej; w zebraniach brali udział m.in.: Jan Józef Lipski żyd i mason, Witold Jedlicki żyd, Aleksander Małachowski żyd i mason, Stanisław Ossowski, Paweł Jasienica żyd, Antoni Słonimski żyd stalinowiec i mason, Władysław Bartoszewski żyd i mason, Jerzy Urban żyd i komuch, Jan Olszewski żyd i mason, Ludwik Hass żyd i mason, Leszek Kołakowski żyd i marksista stalinowiec, Aniela Steinsbergowa żydówka, Karol Modzelewski żyd i komuch, Jacek Kuroń żyd i komuch trockista, Adam Michnik żyd i komuch trockista, Anna Rudzińska żydówka, Jerzy Kornacki żyd, Adam Schaf żyd stalinowiec i marksista;   po więcej szczegółów zapraszamy --   KKK - "Klub Krzywego Koła"

---




• Jan Frey-Bielecki    -   polonofob, dywersant, komunista, zbrodniarz UB, agent sowiecki i agent NKWD; Po wybuchu II wojny światowej w ZSRR, od 1941 służył w Armii Czerwonej, w 1944 r. po przeszkoleniu przez NKWD został zrzucony na tyły wojsk niemieckich. W 1945 r. szef Wojewódzkiego Urządu Bezpieczeństwa w Warszawie, w latach 1945-1946 szef WUBP w Krakowie. Przeniesiony do wojska odbył kurs lotniczy i od tego czasu służył w lotnictwie. Od 1954 r. generał brygady i zastępca dowódcy Wojsk Lotniczych.
  
  Związany z „Klubem Krzywego Koła" i rewizjonistycznym Klubem Członków Środowiska "Życie".
  
  „Klub Krzywego Koła" - Klub ten zaczął się formować w pierwszej połowie 1955 r. za zgodą i poparciem płk. UB Julii Brystygier, kierującej wówczas jednym z departamentów Ministerstwa d/s Bezpieczeństwa Publicznego. Syn Julii Brystygier, plastyk Michał Brystygier, był jednym z pierwszych sympatyków Klubu. W grudniu 1955 r. grupa założycieli Klubu (Garzteccy, Król, Sufin i Perlman) prezentowała swą działalność i zamierzenia w piśmie przesłanym do rąk Jakuba Bermana i Jerzego Morawskiego, a nadto prowadziła bezpośrednie rozmowy ówczesną przewodniczącą Zarządu Głównego ZMR Heleną Jaworską. W następstwie tych kroków, Klub zaczął rozwijać w pełni już oficjalną działalność, podjął bliską współpracę z tygodnikiem „Po prostu" i uzyskat stały kontakt z władzami partyjnymi, które do współdziałania z Klubem wyznaczyły Henrykę Broniatowska, b. oficera I Armii LWP a wówczas redaktora wydawnictwa „Iskry". Broniatowska po pewnym czasie została członkiem Klubu i wspierała narastające w nim poglądy rewizjonistyczne.
  ...Najliczniejszą grupę członków Klubu (ponad 50 osób) stanowili dziennikarze, literaci i publicyści. Drugą liczną grupą byli socjologowie (około 50 osób). Pozostałe, mniej liczne grupy, to ekonomiści, prawnicy, historycy, plastycy i inni. W działalności Klubu, z reguły jako uczestnicy zebrań i dyskusji, brali także udział niektórzy studenci Uniwersytetu Warszawskiego, m.in. Karol Modzelewski, Jacek Kuroń, Jadwiga Lewicka, Janina Frenzel, Jakub Karpiński i inni. Spośród uczniów szkół średnich na zebrania Klubu przychodził Adam Michnik. Sympatykiem Klubu byt również Antoni Zambrowski.
  W kierownictwie Klubu stopniowo coraz mocniejszą pozycję zajmowali rewizjoniści i reakcjoniści. Zarząd Klubu powołany w kwietniu 1961 r. tworzyli Paweł Jasienica (Lech Beynar), Aleksander Małachowski, Jan Józef Lipski, Marta Miklaszewska-Będkowska, Jerzy Duracz, Tadeusz Byrski i Witold Jedlicki. Wokół nich skupiła się grupa członków i sympatyków Klubu znanych ze szczególnie zdecydowanych rewizjonistycznych i reakcyjnych poglądów. W grupie tej byli m.in.: Anna Rudzińska, Wojciech Ziembiński, Jan Wolski, Jan Olszewski, Aniela Steinsberg, Jerzy Jedlicki, Jan Wyka, Jerzy Kornacki, Ludwik Hass, Filip Istner, Leszek Kołakowski i Bronisław Baczko.
  Choć Klub uległ likwidacji w dniu 1.02.1962 r. - wielu jego członków nie przestało działać. Większość z nich przeszło do innych klubów i stowarzyszeń, głównie zaś do: Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Towarzystwa Kultury Moralnej, Klubu Inteligencji Katolickiej, Klubu Dobrej Roboty, a także do Klubu Członków środowiska „Życie".

---




• Ewa Freyberg    -   polonofob, dywersant, komuch, volksdeutsch-"europejczyk", świnia Orwell'owska; Była członkiem Zarządu Krajowego Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Członek Socjaldemokracji Polskiej. Przewodnicząca Zarządu Wojewódzkiego Socjaldemokracji Polskiej w Gorzowie [20.03.2005).

  3 maja 205 r. odznaczona przez żyda, agenta KGB i SB prezydenta żydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Była podsekretarzem Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej i Sportu [10.02.2003-21.04.2004]. Była Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej [09-29.01.2003]. Były Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Gospodarki - odpowiadała za razwój regionalny i promocję Polski wśród inwestorów zagranicznych [23.10.2001-08.01.2003]. Wiceprezes Stowarzyszenia Instytut Gospodarki i Społeczeństwa (12.2002).

  Wiceprezes Stowarzyszenia Pro Europa. Była członkiem delegacji polskiego Sejmu do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. Była członkiem Komisji Integracji Europejskiej w Sejmie III kadencji. Była członkiem Komisji Skarbu Państwa, Uwłaszczenia i Prywatyzacji w Sejmie III kadencji. Poseł na Sejm III kadencji z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej, okręg nr 12 (Gorzów Wielkopolski). Członek Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego (1997). Członek Grupy Doradczej s. prywatyzacji przy OECD (1997). Była Podsekretarzem Stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa [1996-1997]. Była Podsekretarzem Stanu w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych [1994-1996]. Była prodziekanem Kolegium Gospodarki Światowej Szkoły Głównej Handlowej [1992-1994]. W latach 1980-1981 była pracownikiem Departamentu Informacji Publicznej Sekretariatu Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku.

---




• Jan Friedberg    -   dywersant, podsekretarz Stanu w Ministerstwie Transportu i Gospodarki Morskiej - odpowiedzialny za strategię i politykę inwestycyjną [04-09.2000). Były wiceprezydent Krakowa.

---




• Jerzy Friediger    -   prezes Okręgowej Rady Lekarskiej w Krakowie (05.2002)

---




• Andrzej Friedman    -   Rada Programowa żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Michał Friedman    -   polonofob, dywersant, Prezes Zarządu Stowarzyszenia "Żydowski Instytut Historyczny" przy Uniwersytecie Warszawskim; Rada Programowa i felietonista żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Wiera Rebeka Friedman    -   polonofob, komunistka, 1927-29 członek młodzieżowej organizacji syjonistycznej Haszomer Hacair. Od 1934 należała do Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej, a następnie do KPP. Aresztowana w styczniu 1934 za działalność antypaństwową, przebywała w więzieniu do listopada t.r. Zwolniona za kaucją wyemigrowała do Czechosłowacji, a w 1939 udała się do Anglii. Jako emigrantka z Czechosłowacji została w 1940 członkiem emigracyjnej Komunistycznej Partii Czechosłowacji. W 1942 została delegowana do organizowania polsko-żydowskich jaczejek komunistycznych w Anglii, jak np. Jedność i Czyn w Leeds (spore skupisko Zydów polskich w Anglii), która w 1945 została uznana za organizację PPR w Anglii. W 1943 redagowała pisemko propagandowe “Poland Fights”, wokół którego 1944 powstała w Leeds jeszcze jedna mała organizacja żydowsko-polska pod nazwą Tow. Przyjaciół Polski Demokratycznej. Wezwana w 1945 do Londynu, została członkiem Komitetu Organizacyjnego PPR, a następnie jej sekretarzem w Londynie. I tym razem ta jaczejka była głównie żydowska w swym składzie osobowym. 1946-48 była redaktorem “Tygodnika Polskiego” i miesięcznika “New Poland”. W lipcu 1948 przyjechała do Polski i została kierowniczką Wydziału Krajowego w Dziale Łączności Międzynarodowej Komitetu Centralnego Związków Zawodowych (później CRZZ). W kwietniu 1951 wyjechała wraz z mężem, skierowanym do pracy w Polskiej Misji Wojskowej, do Berlina. Była sekretarzem organizacji partyjnej (PZPR) w misji.

---




• Filip Friedmann    -   członek tzw. "Rady Młodych Przedsiębiorców"; prezes Zarządu i współwłaściciel DougFaberFamily, największej agencji reklamowej w Polsce, jest jednocześnie udziałowcem w innych spółkach m.in. EM-Lab i Goodwill PR. Friedmann jest równiez członkiem zarządu Stowarzyszenia Agencji Reklamowych w Polsce.

---




• Stefan Friedmann    -   aktor, satyryk, kpiarz

---




• Robert "Litza" Friedrich    -   muzyk zespołu Acid Drinkers, śpiew, gitara

---




• Elżbieta Frister    -   radca ambasady RP, Tel Aviv, Izrael

---




• Andrzej Friszke    -   polonofob, dywersant, historyk, pracownik Instytutu Studiów Politycznych PAN i przez wiele lat związany z redakcją żydo-katolewackiej "Więzi" pod redakcją T. Mazowieckiego. Szczególnie wiele miejsca poświęca Friszke na reklamowanie "opozycyjnej" działalności marksizujących młodych "komandosów" typu Michnika, Deutschgewandta, Szlajfera; członek Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej [07.1999-06.2005).

---




• Marek Fritzhand    -   polonofob, komuch, dywersant, stalinowski "uczony"; politruk, filozof marksistowski; przed wojną skromny nauczyciel w szkole podstawowej w ukraińskiej wiosce. Opuścił wojsko w 1948 r. w stopniu podpułkownika i uzyskał pracę w katedrze głównego tropiciela "błędów ideologicznych" w nauce, Adama Schaffa. W 1954 r., a więc zaledwie sześć lat po odejściu z wojska i przejściu do pracy naukowej, Fritzhand został mianowany profesorem nadzwyczajnym; Ukończył filozofię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. 1941-43 żołnierz Armii Czerwonej; walczył tak dzielnie za sowiecką ojczyznę, że był odznaczony sowieckim Orderem Wojny Ojczyźnianej. W 1943 skierowany do organizowanego przez Kreml kontrolowanego przez komunistów i Zydów wojska polskiego (np. wśród 1095 oficerów Dywizji Kościuszkowskiej na palcach można było policzyć Polaków - reszta to Rosjanie, zwani “Popami” i Zydzi), w którym służył do 1948, tj. do czasu prawie zupełnej likwidacji polskiego podziemia antykomunistycznego. Już w 1944 został członkiem komunistycznej Polskiej Partii Robotniczej (PPR), a w 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Po wyjściu z wojska włączył się do sowietyzacji polskiej duszy. W latach 1948-50 był dziennikarzem Polskiej Agencji Prasowej (PAP). Jednak już w 1950 został skierowany do pionu naukowo-dydaktycznego; zaczął wykładać filozofię marksistowską na Uniwersytecie Warszawskim. Tak celował w tej pracy, że w 1954 został mianowany profesorem (jeszcze jeden więcej żydowski “profesor” darmozjad - utrzymywany na koszt podatnika polskiego, a w służbie utopijnej i antypolskiej ideologii, sprawowanej w imieniu Kremla); od 1956 kierownik Katedry Etyki. Otrzymał tytuł Zasłużonego Nauczyciela PRL i był - ten wróg Polski i narodu polskiego - odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

---




• Krystyna Froelich    -   aktorka

---




• Piotr Fronczewski - Pinkus    -   ur. w Łodzi; aktor

---




• Jerzy Frydberg - Izrael Frydberg    -   polonofob, dywersant, komuch, ślusarz, działacz komunistyczny. Od 1921 członek Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP); działał w Łodzi. W 1923 skazany na 2 lata więzienia za działalność antypaństwową. W październiku 1925 aresztowany ponownie, siedział w więzieniu do lipca 1928. Aresztowany po raz trzeci w kwietniu 1929 więziony był do września 1932. W styczniu 1933 wyjechał do ZSRR i przebywał w Moskwie na kursach partyjnych do października 1936. 16 X 1936 aresztowany za nielegalne przekroczenie granicy, przebywał w więzieniu do wybuchu wojny polsko-niemieckiej we wrześniu 1939. W październiku przedostał się na tereny polskie zajęte przez Armię Czerwoną w porozumieniu z hitlerowskimi Niemcami we wrześniu 1939. W czerwcu 1940 został aresztowany przez NKWD za to, że dał złapać się polskiej straży granicznej w 1936. Zesłany do łagru na Uralu, został zwolniony po umowie polsko-sowieckiej (Sikorski-Majskij) w sierpniu 1941. Osiadł w Leninbadzie (Tadżykistan). Od 1943 czynny w stalinowskim Związku Patriotów Polskich. Po przyjeździe do Polski w lipcu 1945 został kierownikiem Wydziału Propagandy Komitetu Warszawskiego PPR. 1949-51 kierownik Referatu Filmowego, a od kwietnia 1951 naczelnik Wydziału Kadr Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk [cenzura], żydowskiej instytucji. Po upadku stalinizmu przeniesiony na kierownicze stanowiska w przemyśle.

---




• Mieczysław Fryde - właśc. - Majer Friede    -   bardzo rzadka postać pozytywna, s. Hananela, ekonomista, działacz komunistyczny. Od ok. 1914 działacz lewicowej Socjal-Demokracji Królestwa Polskiego i Litwy (SDKPiL) w Częstochowie i od grudnia 1918 do grudnia 1919 Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP) w Łodzi. Wystąpił z partii nie mogąc zaakceptować jej antypolskiego stanowiska i współpracować z ludźmi, którzy pałali wprost zoologiczną nienawiścią do Polski i Polaków. Zgłosił się jako ochotnik do Wojska Polskiego w chwili zbliżania się do Warszawy Armii Czerwonej, która miała utopić w morzu krwi niepodległą Polskę. Od 1921 poświęcił się pracy naukowej. Był także od 1928 doradcą prawnym ministra finansów i od 1934 doradcą Rady Miejskiej m. st. Warszawy. Jako wybitny specjalista odegrał znaczną rolę w opracowaniu dekretów o prawie syndykalnym, obligacjach, kartelach i przedsiębiorstwach państwowych. Był członkiem i działaczem polskich i zagranicznych towarzystw naukowych, m.in. polskiego Instytutu Badania Koniunktur Gospodarczych i Cen, Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawników w Londynie i Międzynarodowego Stow. Finansów Publicznych i Prawa Publicznego w Hadze. Wybuch wojny zastał go w Hadze. Był doradcą ministra spraw zagranicznych rządu polskiego w Londynie, później wicedyrektorem Departamentu do Spraw Międzynarodowych. Po wojnie wyjechał do USA i był profesorem Uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku. Współpracował z ukazującym się w USA pismem polskich uczonych “The Polish Review” (“Przeglądem Polskim”). Fryde jest bodajże jedynym Żydem, który zerwał z „polskim” komunizmem tylko dlatego, że był on skrajnie antypolski (przez to, że dominowali w nim żydzi).

---




• Tadeusz Frydrych    -   generał brygady; zastępca Komendanta Głównego Straży Graniczej ds. logistyki [15.09-12.2003). Odznaczony przez żyda, agenta KGB i SB prezydenta żydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

---




• Agnieszka Frykowska    -   polonofob, dywersant, znana w Polsce z udziału w popularnym żydo-amerykańskim reality show 'Big Brother'; wnuczka Wojciecha Frykowskiego, bliskiego przyjaciela Romana Polańskiego, zamordowanego w posiadłości Romana Polańskiego w USA, przez członków sekty Charlesa Mansona.

---




• Bartłomiej Frykowski    -   syn Wojciecha Frykowskiego, operator filmowy, zginął od ran zadanych nożem w 1999 r. w posiadłości Karoliny Wajdy (aktorka, córka Andrzeja Wajdy i Beaty Tyszkiewicz) w Głuchach (w dworze rodzinnym Cypriana Kamila Norwida, ha, ...żydostwo mieszka w dzisiejszej Polsce w polskich pałacach i dworach). Pojawiały się wówczas informacje o naciskach wywieranych przez Andrzeja Wajdę na umorzenie śledztwa. Prasa doniosła o pobiciu w jej obecności, przez ochronę będącego jej własnością Klubu "Babilon", aktora Tomasza Bednarka; można by powiedzieć: ... "dla żydostwa kamiennice, dwory i pałace, a dla Polaków ulice, i niskopłatne prace"

---




• Wojciech Frykowski    -   polonofob, pisarz i aktor, zamordowany w posiadłości Romana Polańskiego przez członków sekty Charlesa Mansona. Dwukrotnie żonaty (drugie małżeństwo Agnieszka Osiecka). Był bliskim przyjacielem reżysera filmowego Romana Polańskiego; syn Bartłomiej Frykowski, wnuczka Agnieszka Frykowska

---




• Mariusz Frystenberg    -   tenisista

---




• Marian Fuks    -   polonofob, dywersant, prof. dr hab., Dział Naukowy, Żydowski Instytut Historyczny

---




• Tadeusz Fuks    -   polonofob, komunista, stalinowiec, zbrodniarz UB, pułkownik Milicji Obywatelskiej (MO). 1947-50 kierownik Referatu Organizacyjnego Gabinetu Ministra Bezpieczeństwa Publicznego; 1950-53 naczelnik Wydziału Organizacyjnego Gabinetu Ministra BP; 1953-54 naczelnik Wydz. Normatywnego Gabinetu Ministra BP; 1954-55 naczelnik Wydz. I Gabinetu Ministra BP; 1955-56 sekretarz w Gabinecie Przewodniczącego Komitetu ds. BP; 1956 -57 zastępca naczelnika Wydz. Ogólnego Gabinetu Ministra Spraw Wewnętrznych; 1957-58 kierownik Inspektoratu w Gabinecie Ministra SW; 1957-67 na wyższych stanowiskach w Głównego Inspektoratu MSW.

---




• Max Fuzowski    -   polonofob, dywersant, żydłaczący propagandzista tzw. "polskich stereotypów" - "antysemityzm" , "homofobia" itd.

---




•    -  

---

A + B + C + D + E + F + G + H + I + J + K + L + Ł + M + N + O + P + Q + R + S + Ś + T + U + V + W + X + Y + Z + Ż

• Zofia Gaber    -   polonofob, dywersant, była prezesem zarządu Agros Holding (12.1998-08.2000]. Wiceprezes Związku Polskiego Przemysłu, Handlu i Usług 'Lewiatan' (05.2002).

---




• Edward Gabera    -   polonofob, komunista, stalinowiec, zbrodniarz UB, podpułkownik Urzędu Bezpieczeństwa (UB). II sekretarz Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Do 1967 starszy inspektor Głównego Inspektoratu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Po wypadkach marcowych 1968 wyjechał do Izraela.

---




• Piotr Gabryel    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, red. naczelny żydokomunistycznego tygodnika "Wprost"; Ukończył nauki polityczne na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (specjalność - dziennikarstwo, mgr 1984 r.), w 1994 r. był stypendystą Agencji Informacyjnej USA (USIA). Członek PZPR od kwietnia 1980 r. do stycznia 1990 r.

  Jeszcze jako student w 1982 r. podjął współpracę, a w 1984 r. pracę w żydokomunistycznym tygodniku "Wprost"; jako reporter pracował we "Wprost" do 1987 r., publikując w połowie lat 80. m. in. cykl dziesięciu reportaży o najbogatszych wtedy "Polakach", które dały początek liście 100 najbogatszych "Polaków" "Wprost". W latach 1987-1990 był reporterem w miesięczniku "Reporter", dla którego przygotował cykl reportaży o historii PRL, pierwszy po 1981 r. zamieszczony w cenzurowanej prasie wywiad z Lechem Wałęsą (z Karolem Jackowskim) i pionierskie w wydawanej pod cenzurą prasie reporterskie opracowanie "Opozycja w PRL", które ukazało się jako numer specjalny "Reportera" wiosną 1989 r. W 1990 r. wrócił do tygodnika "Wprost" (z którym nieprzerwane współpracował), na stanowisko zastępcy redaktora naczelnego; w 2001 r. awansował na stanowisko I zastępcy redaktora naczelnego. Ponadto od 2000 r. pełnił funkcję wiceprezesa zarządu Agencji Wydawniczo-Reklamowej "Wprost", a w latach 1999-2002 był członkiem Rady Programowej Polskiej Agencji Prasowej.

---




•   Renata Gabryjelska    -   aktorka i modelka, jej mężem jest Stanisław Tyczyński. W roku 1999 i 2002 wzięła udział w sesji dla magazynu Playboy.

---




• Marek Gadomski    -   polonofob, dywersant, komuch, pracownik instytutu RWPG w Moskwie; potem dyrektor Departamentu Polityki Dewizowej Ministerstwa Finansów. Po powołaniu FOZZ - zastępca Dyrektora Generalnego FOZZ. Następnie członek Rady Nadzorczej Kredyt Banku S.A.

---




• Witold Gadomski    -   polonofob, komuch, dywersant, paszkwilant, mason, przykładny neoliberał, red. - żydokomunistyczna Gazeta Wyborcza;   członek żydomasońskiej organizacji "Grupa Windsor" - finansowana przez zagraniczne organizacje żydomasońskie. Grupa Windsor utrzymuje kontakty z tzw. Miedzynarodowym Funduszem Republikanskim i Heritage Foundation.

---




• Piotr Gadzinowski    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, paszkwilant, prowokator, świnia Orwell'owska, należy do najgorliwszych niszczycieli polskiego patriotyzmu i najfanatyczniejszych wrogów Kościoła katolickiego. Publicysta żydokomunistycznego tygodnika "NIE" (Prowadzi tam swój dział "Po święconej ziemi") Jerzego Urbana, "Trybuny" i "Przeglądu". Od 1997 poseł na Sejm, wybrany ponownie w 2001 i 2005. Był także delegatem Sejmu do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy.

  W latach 1991-2001 prezes Niezależnej Inicjatywy Europejskiej NIE, od marca 1999 przewodniczący Ruchu Społecznego NIE. W swoim czasie wychowanek Aleksandra Kwaśniewskiego, pod którego batutą terminował w "itd" w latach 80. W 1990 był redaktorem naczelnym tygodnika "ITD".

  Od 1981 członek PZPR, od 1999 członek SLD, 1999-2001 członek Rady Krajowej SLD. W IV kadencji Sejmu był członkiem sejmowej komisji kultury i środków przekazu oraz sejmowej komisji ds. Unii Europejskiej. Dziennikarz, "GW", zastępca redaktora naczelnego "Nie" J. Urbana, starający się maksymalnie go naśladować jako swego idola.

  Już w czasie pracy w "itd" jako felietonista "wyróżniał się" zamiłowaniem do malowania w jak najczarniejszych barwach Polaków jako narodu. W 1990 roku na krótko został redaktorem naczelnym "itd". W grudniu 1994 "wsławił się" wynurzeniami na łamach SdRP-owskiej "Trybuny", przeciwstawiającymi "dobrego" gen. Jaruzelskiego maksymalnie oczernionej "Solidarności", posuwając się do stwierdzenia: (...) "na tle tego, co etosiacy zrobili ze swoimi ideałami, co zrobili z obietnicami składanymi ludziom za nich strajkującym, nawet pracownicy stalinowskiego UB stają się sympatyczni."

---




• Katarzyna Gaertner - Gärtner    -   polonofob, dywersant, kompozytorka, tworzy utwory muzyki rozrywkowej, teatralnej i filmowej, m.in. do tekstów Ernesta Brylla, oraz dla Maryli Rodowicz, Haliny Frąckowiak

---




• Magdalena Gaisek    -   żydokomunistyczna "Gazeta Wyborcza"

---




• Izrael Gajst (Geist)    -   polonofob, komunista, stalinowiec; w 1905 wstąpił do partii Syjonistów-Socjalistów w Łomży. W 1917 współorganizator Rady Delegatów Robotniczych w Białymstoku i jeden z kierowników powstałej wówczas Żydowskiej Socjalistycznej Robotniczej Partii “Ferajnigte”; od 1918 członek jej Komitetu Centralnego w Warszawie. W 1919 wraz ze skrajną lewicą partyjną wstąpił do Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP). Jako czołowy komunista i wróg Polski, został podczas wojny polsko-bolszewickiej w 1920 internowany. Kierował Centralną Techniką (propagandą) partii. 1923-24 więziony za działalność antypaństwową. 1926-27 pracownik Sekretariatu Biura Politycznego KC KPP w Gdańsku. 1928-29 pełnomocnik KC, a w 1929 i XII 1929 - VIII 1930 członek sekretariatu Krajowego KC. W okresie walk frakcyjnych w KPP należał do zwolenników “mniejszości”, czyli supremacji Zydów w kierownictwie KPP. Aresztowany w grudniu 1930, przebywał w areszcie do grudnia 1931. Zwolniony za kaucją uciekł w styczniu 1932 do Związku Sowieckiego. Był przedstawicielem KC KPP w Komitecie wykonawczym Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom (MOPR) w Moskwie. W 1933 usunięty z KC i MOPR, pracował następnie w pionie partyjnym kolei sowieckich. W 1937 aresztowany przez NKWD i stracony.

---




• Jan Galewicz    -   powstaniec w getcie, sowiecki agent w USA, komunistyczny konsul w Nowym Jorku

---




• Rudolf Gali    -   czołowy działacz w Narodowej Demokracji (endecji); w latach 1919-22 poseł na Sejm Ustawodawczy RP

---




• Albert Galina    -   polonofob, komuch, stalinowiec, ppłk. oficer sztabu masowej stalinowskiej organizacji młodzieżowej “Służba Polsce”; wrogo ustosunkowany do Polaków, syn bogatego kuśnierza warszawskiego o bardzo niskim poziomie umysłowym, w 1957 r. wyjechał do Francji

---




• Konstanty Ildefons Gałczyński    -   polonofob, dywersant, poeta, piewca stalinizmu, kolaborant komunistyczny; urodzony w Warszawie, przez kilka lat mieszkał w Moskwie. Związany był z grupą poetycką Kwadryga. Po 1946 r. współpracował m.in. z żydokomunistycznymi czasopismami "Przekrój", "Tygodnik Powszechny", "Szpilki"

---




• Michał Gamski - właśc. nazw. - Samuel Gamm    -   polonofob, komunista, stalinowiec, agent sowiecki, zrusyfikowany Litwak pochodzący ze wschodniej Białorusi. Od 1920 służył w sowieckich organach bezpieczeństwa (terroru) w Borysowie na Białorusi sowieckiej. Członek partii sowieckiej od 1922. W 1922 wysłany jako wywrotowiec i agent do Polski. Działał w Grodnie, Wołkowysku i Białymstoku; był także kierownikiem działu łączności KC Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi (mając tym samym bezpośredni kontakt z Moskwą). Poszukiwany przez policję polską, zbiegł w lutym 1925 do Związku Sowieckiego. Przeszedł dodatkowe przeszkolenie w szkole partyjnej w Odessie i w 1928 przez Gdańsk powrócił nielgalnie do Polski. Używał wówczas nazwiska Ajzyk Bober. Od sierpnia 1928 kierował jaczejką KPZB w Brześciu i jednocześnie działał jako szpieg w tym pełym wojskowych instylacji mieście. Już w październiku t.r. został aresztowany i skazany na 6 lat więzienia. Zwolniony w listopadzie 1934, powrócił do swej pracy partyjno-szpiegowskiej. Aresztowany ponownie w listopadzie 1935, został skazany tym razem na 10 lat więzienia. Po wybuchu wojny niemiecko-polskiej we wrześniu 1939 wyszedł na wolność i po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną budował komunizm na polskiej Białostocczyźnie. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej uciekł w głąb Rosji (do Czelabińska). Związek Sowiecki uważał za swoją ojczyznę i po 1944 pozostał tam, zajmując wysokie stanowsika w rządzie i przemyśle Białorusi: był także w latach 1950-56 kierownikiem wydziału ekonomicznego Związku Pisarzy ZSRR. W lipcu 1956 ten zrusyfikowany Litwak, urodzony poza Polską, obywatel sowiecki od 1917 i wróg Polski i Polaków przyjechał mieszkać do Polski (jakim prawem?!) oraz, jako Zyd, dostał dobrą pracę; był m.in. 1961-65 starszym inspektorem w Ministerstwie Budownictwa. Został odznaczony Orderem Sztandaru Pracy i w 1965 otrzymał rentę dla zasłużonych.

---




•   Abraham Gancwajch    -   polonofob, dywersant, szef żydowskiego gestapo „Żagwi”, czynnie współpracował z hitlerowskim gestapo i wydawał żołnierzy Armii Krajowej, WiN i NSZ, a także swoich żydowskich współbraci.

---




• Leon Gangel    -   polonofob, komunista, stalinowiec, lekarz, pułkownik Milicji Obywatelskiej (MO). 1947-53 szef Służby Zdrowia Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP); 1953-54 dyrektor Departamentu Służby Zdrowia MBP. Zwolniony w okresie odwilży za karygodny stan zdrowotny więźniów w okresie stalinowskim.

---




• Roman Garbowski    -   polonofob, komunista, stalinowiec, zbrodniarz UB, pułkownik Milicji Obywatelskiej (MO). 1951-55 dyrektor Biura Wojskowego Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP); 1955-58 dyr. Zarządu Organizacyjno-Wojskowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych; 1960-64 radca Ministra ds. Organizacyjno-Wojskowych.

---




• Stanisław Garder    -   polonofob, komunista, żydowski hochsztapler, płk. LWP zamieszany w nadużycia gospodarcze

---




• Salomon Garfinkiel    -   polonofob, komunista, agent sowiecki; od 1916 członek PPS-Lewicy, od 1917 SDKPiL i od 1918 Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP) w Gostyninie, Sierpcu i Płocku oraz w Warszawie. W 1921 i 1922 aresztowany za działalność wywrotową. Od 1924 pracował w przedstawicielstwie handlowym ZSRR w Warszawie, a w latach 1926-29 jako attache prasowy w Poselstwie ZSRR w Warszawie. Najprawdopodoniej przyjął wówczas obywatelsto sowieckie. Jako dyplomata sowiecki we wrześniu 1926 udzielił pomocy i schronienia terrorystom komunistycznym, którzy zamordowali współpracującego z policją Kołbielskiego. W 1929 przeniesiony służbowo do Moskwy; do X 1936 kierownik referatu ds. Polski w Komisariacie (Ministerstwie) Ludowym Spraw Zagranicznych. Używał wtedy nazwiska Eugeniusz Konic. Pod pseudonimem M. Wiśliński wydał kilka bruszur antypolskich, m.in. Partie polityczne w Polsce. Aresztowany w czerwcu 1936 przez NKWD i stracony.

---




• Andrzej Garlicki    -   dywersant, komuch, oszczerca i fałszerz historii Polski, agent SB; od 1982 pracował w Polityce; Garlicki 26 listopada 1953 podpisał zobowiązanie do współpracy z UB (IPN 00225/13, karta nr 7), a w latach 70. podjął współpracę z I Departamentem MSW (wywiad). W wywiadzie udzielonym Gazecie Wyborczej historyk przyznał się do współpracy z SB.

---




• Regina Garwacka (Gromacka)    -   polonofob, dywersant, pracownik Centrum im. Anielewicza; mgr wykładowca języka hebrajskiego w Centrum im. Anielewicza, współczesny język hebrajski i literatura izraelska.

---




• Waldemar Gaspar    -   polonofob, dywersant, mason, członek kryptomasońskiej loży "Opus Dei"; szef krypto-katolickiej Telewizji Familijnej

---




• Mariusz Gasztoł    -   polonofob, konsul na Litwie

---




• Grzegorz Gauden    -   polonofob, dywersant, redaktor naczelny żydolewackiego dziennika "Rzeczpospolita"; Był przewodniczącym Komisji Kultury Zarządu Wojewódzkiego Socjalistycznego Związku Studentów Polskich w Poznaniu [1975-1977]. Współpracował z tygodnikami 'ITD' i 'Student'. Był wspólpracownikiem tygodnika 'Wprost', 'Gazety Poznańskiej' i 'Głosu Wielkopolskiego'. Założyciel i przewodniczący Warszawskiego Klubu Wielkopolan 'Eka' (01.1999). Prezes Zarządu Presspublica sp. z o.o. - spółki wydającej dziennik 'Rzeczpospolita' [12.1998-07.2004). Prezes Zarządu Związku Kontroli Dystrybucji Prasy (12.2003). Wiceprezes Zarządu Izby Wydawców Prasy (01.2004).

---




• Aleksander Gawronik    -   polonofob, dywersant, żydowski hochsztapler, pracował w SB, a potem był wychowawcą w więzieniu, aferzysta i złodziej, okradł i zubożył Polskę na wiele milionów złotych; w 1978, po złożeniu legitymacji partyjnej PZPR został zwolniony z funkcji dyrektora przedsiębiorstwa państwowego. Wcześniej był etatowym pracownikiem SB. Potem prowadził kurnik, pieczarkarnie, warsztat samochodowy, biuro pisania podań; Gawronik w światku waluciarzy, których był częstym klientem, nazywany "Walizeczką", ma pomysł na kantorową reformę. Swą koncepcję opanowania dzikiego handlu dolarami przedstawia Ireneuszowi Sekule, ktory wtedy jest wicepremierem w rządzie Rakowskiego. W gabinecie rządu Mieczysława Rakowskiego w 1989 r. zapadła decyzja o uruchomieniu kantorów.

  "Rzeczpospolita" w marcu 2000 r. napisała m.in.: "15 marca 1989 r. władza nieoczekiwanie dopuściła wolny obrót dolarami. Tego samego dnia Gawronik otworzył pierwszy w powojennej Polsce kantor, na przejściu granicznym w Świecku. Nie jest jasne, skąd Gawronik miał informacje o nowych możliwościach gospodarczych."

  Wiadomo, że na przełomie 1993/1994 r. Sekuła, na wizytację przejścia granicznego w Świecku, jeździł limuzyną Gawronika, a czasami w jego towarzystwie. Świadczy to o bliskich stosunkach, jakie panowały pomiędzy mężczyznami. Dlatego uważa się, że to właśnie Ireneusz Sekuła, poinformował Gawronika o możliwości łatwego zysku, związanego z kantorami. Zysk musiał być ogromny. Rozległa sieć kantorów wymiany walut, w 1990 r. zaniosła Gawronika na 1 miejsce na liście najbogatszych Polaków.

  więcej na temat hochsztaplera Gawronika można przeczytać tu: gawronik_senator.htm

---




• Cezary Gawryś    -   polonofob, dywersant, redaktor naczelny katolewackich "Więzi";   członek żydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita",

  "Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych"; głównie jednak pochodzenia żydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa.

---




• Malgorzata Gawryś    -   polonofob, dywersant, aktywistka żydowska, współorganizator festiwali żydowskich, Festiwal Kultury Żydowskiej

---




• Robert Gądek    -   polonofob, dywersant, aktywista żydowski, współorganizator festiwali żydowskich, Festiwal Kultury Żydowskiej

---




• Andrzej Gąsiorowski    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, żydowski hochsztapler i oszust, aferzysta, złodziej, okradł i zubożył Polskę na wiele milionów zlotych; W nocy z 31 lipca na 1 sierpnia 1991 roku, dwie godziny przed zamknięciem dla nich granic kraju, obaj właściciele Art-B [Bagsik i Gąsiorowski] wyjechali do Izraela. Tam szybko uzyskali obywatelstwo, co uchroniło ich przed wysłanym za nimi międzynarodowym listem gończym, ponieważ Izrael zawsze odmawia deportacji własnych obywateli do innych krajów.

  Bagsik i Gąsiorowski zakupili w Izraelu akcje koncernu naftowego PAZ za kilkadziesiąt milionów dolarów. Zagarnięcie ponad 400 mln zł metodą oscylatora (doliczono się 620 wielokrotnie oprocentowanych czeków), przekupstwo urzędników bankowych i działanie na szkodę spółki. Andrzej Gąsiorowski, ścigany międzynarodowym listem gończym, pozostaje w Tel Awiwie. Izrael nie odstąpił od swych zasad i odmówił Polsce ekstradycji swego obywatela.

---




•   Piotr Gąsowski    -   art.kabaretowy, piosenkarz,

---




• Bolesław Gebert    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, agent sowiecki i agent Kominternu, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, katolicyzmu, Polaków i Polski, symboliczny typ zdrajcy z żydokomuny, zajadle spiskujący na rzecz zguby Polski i oddania jej w ręce Kremla, świnia Orwell'owska, zajmował się rozbijaniem Polonii amerykańskiej, założyciel Kongresu Słowiańskiego - "komunistycztnej piątej kolumny (w USA) kierowanej przez Kreml", jeden ze współzałożycieli agenturalnej ekspozytury Kremla na kontynencie północnoamerykańskim - Komunistycznej Partii Stanów Zjednoczonych; fanatyczny komunista pracujący dla NKWD w środowisku polskim - pseudonim 'ATAMAN';

  Już w początkach swych agenturalnych działań w USA zhańbił się nader aktywnym udziałem w akcji przeciw Polsce, śmiertelnie zagrożonej w 1920 roku sowieckim najazdem na Warszawę, który miał bolszewizm zaprowadzić "po trupie Polski" do Europy.

  Ojciec polonofoba Dawida Warszawskiego - Konstantego Geberta, redaktora żydokomunistycznej "Gazety Wyborczej"

---




• Konstanty Gebert    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, komunista, aget SB, antychrześcijański fanatyk, świnia Orwell'owska, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, katolicyzmu, patriotyzmu, Polaków i Polski, redaktor żydokomunistycznej "Gazety Wyborczej" jest nader typowym przykładem dużo bardziej wyrafinowanego nurtu przeciwników polskości i Kościoła, felietonista żydowskiego pisma "Midrasz"; publicysta "Gazety Wyborczej", jest synem Bolesława Geberta, polonofoba, kominternowca, komunisty pracującego dla NKWD w środowisku polskim - pseudonim 'ATAMAN', starego działacza komunistycznego. Jego ojciec był jednym z czołowych działaczy Komunistycznej Partii Stanów Zjednoczonych, a później między innymi redaktorem naczelnym służalczego organu związków zawodowych "Głosu Pracy" w czasach stalinizmu, jego zastępcą w tym organie był przez kilka lat ojciec Adama Michnika Ozjasz Szechter; członek żydomasońskiego lobby „Otwarta Rzeczpospolita”,

  „Otwarta Rzeczpospolita” oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych";   głównie jednak pochodzenia żydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa;

  po więcej informacji zapraszamy pod wskazany odsyłacz -- http://www.polonica.net/czerwone-zyciorysy_gebertowie_Dawid_Warszawski.htm

---




• Szymon Gebert    -   polonofob, dywersant, lewak, dziennikarz TVN24.Pl

---




• Stanisław Gebethner    -   dywersant, prawnik, politolog, absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego (1956). Doktor nauk prawnych (1963). Doktor habilitowany (1991). Pracownik UW od 1956 roku, Instytutu Nauk Politycznych od 1972 roku, obecnie na stanowisku profesora. Prodziekan Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych w latach 1975-1978 i w latach 1984-1987. Sędzia Trybunału Stanu 1993-1997. Członek Rady Legislacyjnej 1994-1998.

---




• Leon Gecow    -   syn Samuela, dr medycyny, działacz komunistyczny, trockista. W 1931 wstąpił w Wilnie do Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi. Wkrótce aresztowany za działalność antypaństwową, przebywał dwa miesiące w więzieniu. Ojciec starał się o jego zwolnienie. Policja postawiła warunek, aby odwołał swoje komunistyczne przekonania. Z początku nie chciał, ale ostatecznie podpisał deklarację i został zwolniony za kaucją. Wyjechał do Pragi, a następnie do Szwajcarii, gdzie skończył studia. Według Leona Chajna w Szwajcarii Gecow uległ szantażowi Hermana Fielda i zaczął szpiegować komunistów. Bądąc w 1930 w Czechosłowacji zapisał się do KPCz, a w Szwajcarii do KPSz. W 1937 wrócił do Polski i w latach 1938-39 współpracował z lwowskim lewicowym pismem “Sygnały” (pod ps. Paweł Konrad). Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939 przedostał się na teren okupacji sowieckiej. Od czerwca 1941 oficer-lekarz Armii Czerwonej. W lutym 1944 został służbowo przeniesiony do komunistycznego Wojska Polskiego na stanowisko lekarza II rzutu sztabu 1 Korpusu. Jednak już od kwietnia był zastępcą komendanta Polowego Punktu Ewakuacyjnego Nr 1 I Armii ds. polityczno-wychowawczych (czyli politrukiem), a od września 1944 komendantem Polowego Punktu Ewakuacyjnego Nr 3 II Armii. W marcu 1945 mianowany szefem Wydz. I Szefostwa Służby Zdrowia II Armii, a od listopada 1945 szef Wydz. IV (wyszkolenia i wydawnictw) Departamentu Służby Zdrowia Ministerstwa Obrony Narodowej. W maju 1946 awansowany do stopnia pułkownika. IX 1948 - VII 1949 dyrektor Biura Wojskowego Ministerstwa Zdrowia. Członek PZPR. Aresztowany 25 VII 1949 w związku ze sfabrykowaną w skali międzynarodowej, tzw. sprawą Noela i Hermana Fieldów i 16 IV 1952 skazany na 15 lat więzienia. Zmarł w wyniku tortur 30 IV 1952 w więzieniu UB w Warszawie.

---




• Andrzej Gelberg    -   w 1982 r. był współzałożycielem żydolewackiego czasopisma "Karta", w latach 1992-2001 Redaktor Naczelny 'Tygodnika Solidarność'. Prezes Rady Nadzorczej Państwowej Agencji Informacyjnej (11.1999-03.2000); prezes spółki Tysol - wydawcy tygodnika Solidarność [05.2000). Od 2003 r. jest prezesem Miejskiego Przedsiębiorstwa Taksówkowego w Warszawie, radnym województwa mazowieckiego.

---




• Ludwik Gelberg    -   polonofob, komunista, agent sowiecki, prawnik (UJK Lwów). Urodził się i wychował w Austrii, w 1930 przyjechał do Polski i ukończył prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie; w latach 1939-41 wysługiwał się wówczas okupacyjnym i antypolskim z założenia władzom sowieckim; był radcą prawnym bezprawnych z założenia swego i z praktyki instytucji sowieckich. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941, uciekł do Uzbekistanu, gdzie w stolicy republiki Taszkencie był znowu sowieckim radcą prawnym i wykładowcą w tamtejszym Instytucie Prawa. Mógł być wykładowcą tylko dlatego, że był żydem; natomiast Polacy byli trzymani w łagrach (w obsłudze których było wielu żydów) lub na przymusowym osiedleniu w Kazachstanie i na Sybirze. 1945-47 był pracownikiem naukowym w Instytucie Nauk Prawnych w Moskwie, a dodatkowo był wykładowcą w Instytucie Prawa w Mińsku. Po przyjeździe do Warszawy w 1947 został pracownikiem naukowym Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych, a w 1950 został profesorem Szkoły Głównej Służby Zagranicznej (do 1961, 1952-54 jej prorektor), w której czuł się jak u siebie w domu lub jak by był w Izraelu; większość jej słuchaczy była żydami. To oni mieli dzierżyć w swych rękach na długie lata ster “polskiej” polityki zagranicznej i być ambasadorami i konsulami PRL. W latach 1961-78 był profesorem Instytutu Państwa i Prawa Polskiej Akademii Nauk (PAN).

---




• Ewa Geller    -   dr. hab. UW, język jidysz, tematyka żydowska

---




• Maciej Geller    -   polonofob, dywersant, wiceprezes żydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita",

  "Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych"; głównie jednak pochodzenia żydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa.

---




• Illa Genachow    -   polonofob, komunistka, żydówka rosyjska; Po rewolucji bolszewickiej wraz z rodzicami wyjechała z Moskwy do Wiednia, gdzie mieszkała do 1932. W 1932 przyjechała do Warszawy; utrzymywała się z udzielania lekcji języków obcych, 1936-38 była sekretarką konsula Brazylii oraz brała udział w działalności Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), popierając akcje jednolitofrontowe inicjowane przez komunistów. Podczas hitlerowskiej okupacji przybrała nazwisko Ewa Zielińska i wspólnie z innymi żydami: M. Fersztem, A. Tuwimem, J. Walterem działała w lewicowej grupie “Barykada Wolności” (także tytuł ich pisemka). Aresztowana pod koniec 1941, w styczniu n.r. uciekła z transportu do obozu koncentracyjnego w Majdanku. Ukrywała się u Polaków w majątku Pytowice w Piotrkowskiem pracując jako pomoc domowa. Od 1945 była “koniem trojańskim” komunistów w PPS (zajmowała wysokie stanowiska, m.in. kierownik Wydziału Propagandy i kierownik szkoły partyjnej), co starano się kamuflować rzekomym jej usunięciem z partii przed połączeniem się jej z komunistyczną Polską Partią Robotniczą (PPR) w grudniu 1948. Wkrótce po zjednoczeniu przyjęta do powstałej wówczas PZPR, otrzymała pracę w Polskim Radiu; była kierownikiem zespołu audycji historycznych w Redakcji Oświatowej (stalinowska interspretacja historii), od 1949 była kierownikiem Biura Szkolenia, a od 1953 redaktorem w Telewizji Polskiej. Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

---




• Maria Gensler    -   autorka podręczników szkolnych (!)

---




• Edyta Geppert    -   piosenkarka

---




• Rafał Gerber    -   polonofob, komunista, agent sowiecki, historyk i socjolog (UWarsz.), działacz komunistyczny. 1933-35 kierował biurem opracowującym ankietę Badanie warunków życia studentów w Polsce. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939, udał się na wschód i poszedł na współpracę z okupantem sowieckim. Natomiast po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekł aż do Taszkentu w Uzbekistanie. Za wierne wysługiwanie się Związkowi Sowieckiemu został pracownikiem naukowym Akademii Nauk Uzbeckiej SRR (1944-47). Z nakazu władz sowieckich był przedstawicielem komunistycznego Zarządu Głównego Związku Patriotów Polskich w Taszkiencie. Jednak do wyjazdu do Polski wcale się nie spieszył; uczynił to dopiero w 1947. Po przyjeździe do Warszawy został sekretarzem generalnym Zydowskiego Instytutu Historycznego. 1949-52 był naczelnym dyrektorem Archiwów Państwowych. Od 1954 profesor zakłamanej historii na Uniwersytecie Warszawskim. Opublikował m.in. Pamiętnik W. Łukasińskiego (1960), Listy J. Dąbrowskiego (1960), Raporty szpiega J. Bałaszewicza (t. 1-2 1973), Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny (1977). Członek i działacz PZPR.

---




• Bronisław Geremek - Berele Lewartow    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, komunista, świnia Orwell'owska, polakożerca, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, Polaków i Polski, mason, członek najbardziej lewicowej masonerii - Loża Wielkiego Wschodu, ateista, profan, minister MSZ w PRLu, faworyt okresu stalinowskiego i stalinowiec, w PRL należał do betonu partyjnego, do PZPR Geremek wstąpił w 1950 roku, a więc w okresie najskrajniejszego stalinizmu; chwalca sowieckiego ustroju i Stalina;

  Pochodzi z rodziny łódzkich chasydów Lewartowskich, jest synem rabina [por. P. Bączek: Profesor Geremek gracz, "Gazeta Polska" z 20 kwietnia 1995 r.]. W czasie wojny znalazł schronienie u państwa Geremków we Wschowie.

  24 sierpnia 1980 r., w dziesiątym dniu strajku stoczniowców Gdańska, przybył do nich do stoczni wraz z Tadeuszem Mazowieckim i innymi "ekspertami". Gdy odlatywali z Warszawy do Gdańska, odprowadził ich do samolotu pułkownik MSW i powiedział na pożegnanie: "by lot państwa był w interesie tego kraju. Ten konflikt trzeba rozładować, koniecznie rozładować" (cyt. za tekstem Wiesławy Kwiatkowskiej w ksiazce "Solidarność" i opozycja antykomunistyczna w Gdansku (1980-1989), Gdansk 1995, s. 54).

  Wraz z Mazowieckim próbował nakłonić stoczniowców do rezygnacji z postulatu niezależnych związków zawodowych i poprzestania na demokratyzacji CRZZ. Na szczeście stoczniowcy nie posłuchali tych rad "eksperckich".

  Odegrał ogromną rolę w zablokowaniu autentycznego rozliczenia z komunizmem i utrzymaniu polityki "grubej kreski".

  Współautor porozumienia-zdrady w Magdalence i przy "okrągłym stole";   powiązany z Międzynarodówką Socjalistyczną.

  Ponosi szczególną odpowiedzialność za narzucenie OKP antynarodowego planu gospodarczego Sorosa i Sachsa.

  W swych wystąpieniach za granicą niejednokrotnie występował ze swego rodzaju "donosami na Polskę", skrajnie eksponując rzekome niebezpieczeństwa "antysemityzmu", "nacjonalizmu" i "populizmu"; skrajny manipulator - znany jest z niezwykle rozwiniętych umiejętności rozmijania się z prawdą.

  Jest wynalazcą nowego typu dezinformacji, zwanego faktem prasowym, [chodzi o zdarzenie, które nigdy nie zaistniało w rzeczywistości, ale stało się wiarygodne, bo napisano o nim w prasie!!]; członek antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacji im. Stefana Batorego; odznaczony Orderem Orła Białego przez rząd żydokomunistyczny;      zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - tajne rozmowy w Magdalence , "okrągły stół"

  po więcej informacji odsyłamy -- http://www.polonica.net/Zdrada_zydowska-geremek.htm

---




• Lidia Geringer d'Oedenberg    -   przez wiele lat pracowała jako dziennikarka w 'Telewizji Polskiej', była m.in. dyrektorem programowym wrocławskiego oddziału telewizji. Pełni fukcję dyrektora generalnego międzynarodowego festiwalu Wratislavia Cantans. W czerwcu 2004 została wybrana z listy SLD do Parlamentu Europejskiego.

---




• Magda Germak    -   aktywistka żydowska, współorganizator festiwali żydowskich, Festiwal Kultury Żydowskiej

---




• Stanisław Gerstmann    -   członek "Polskiego Towarzystwa Psychologicznego"   ["Polskiego" tylko z nazwy, bo całkowicie opanowanego przez żydów]

---




• Leiba Gerszkowicz Fauchet    -   szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r.

---




• Wojciech Geyer    -   polonofob, komuch, dywersant, Członek Trybunału Stanu desygnowany przez koalicję SLD-UP [23.10.2001).

---




• Magda Gessler    -   właścicielka sieci restauracji w Warszawie

---




• Katarzyna Gibała    -   aktywistka Amnesty International [organizacja pro Izraelska, całkowicie kontrolowana przez żydostwo]

---




• Wojciech Giełżyński    -   polonofob, komuch, dywersant, paszkfilant, świnia Orwell'owska, dziennikarz, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski. Typowy przykład filosemickiego koniunkturalizmu, tym gorliwszego, że musi odrabiać stare grzechy z 1968 roku. Giełżyński należał bowiem do "rycerzy" pomarcowej kampanii moczarowskiej.

---




• Jerzy Giedroyć    -   polonofob, dywersant, lewak; Urodził się w Mińsku na Białorusi; Dzieciństwo spędził w Rosji; do Polski jego rodzina przeprowadziła się niedługo przed Rewolucją Październikową; słowa Jerzego Giedroycia: "Polacy - to okropny naród"; przyjaciel i wspomożyciel wielu polonofobów, komuchów i lewaków pochodzenia żydowskiego [Zdzisław Najder, Czesław Miłosz, Witold Gombrowicz, ...] Do końca życia mieszkał we Francji. Nie chciał wracać do Polski. Zabronił też sprowadzenia swoich zwłok do Polski.

---




• Józef A. Gierowski    -   polonofob, dywersant, emerytowany prof. historii UJ, współzałożyciel żydowskiej Fundacji Judaica

---




• Aleksander Gieysztor    -   polonofob, dywersant, ur. w Moskwie; prof. historyk mediewista, członek Rady Konsultacyjnej, bl. dyrektor Zamku Królewskiego w Warszawie; Odznaczony Orderem Orła Białego (1994) przez prezydenta żyda Wałęsę agenta SB "Bolka".

---




• Barbara Giller - właśc. imiona - Basza Lea    -   polonofob, komunistka, stalinowiec, prywatna nauczycielka żydowska, działaczka komunistyczna. 1915-18 członek młodzieżowej organizacji syjonistycznej Cyraj Cyjon. W latach 1925-38 czynny członek Komunistycznej Partii Polski (KPP). Działała na terenie Otwocka, Warszawy i Lublina. Aresztowana za działalność antypaństwową w sierpniu 1927 do sierpnia 1931 przebywała w więzieniu. Ponownie więziona od V 1933 do IX 1938. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939, do czerwca 1941 brała czynny udział w sowieckich organizacjach komunistycznych w Pińsku. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 uciekła na wschód, do Issy w obwodzie penzeńskim. Od września 1944 do maja 1945 członek Zarządu obwodowego komunistycznego Związku Patriotów Polskich w Penzie. Do Polski przyjechała w lipcu 1945 i została skierowana do pracy w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego. Została najpierw starszym wykładowcą, a następnie kierownikiem katedry w Centralnej Szkole MBP w Łodzi, a od 1947 w Centrum Wyszkolenia w Legionowie. I 1949 - III 1951 instruktor w Wydziale Szkolenia w KC PZPR, a następnie (1951-61) starszy instruktor Wydziału Szkolenia KC, kierownik sektora pracy ze szkołami partyjnymi w całym kraju. Znana była z tzw. “czujności ideologicznej”, “wymagała od swych współpracowników często zbyt wiele, wysuwała wnioski nie bardzo odpowiadające realnym możliwościom”. Zaszkodziła wielu osobom w okresie stalinowskim; odznaczona przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Zyta Gilowska - Zyta Morgenstein    -   dywersant, prof. ekonomistka; Tajny współpracownik aget SB; Uczestniczka tzw. wydarzeń marcowych, usunięta z uczelni w marcu 1968 i ponownie przyjęta na studia pod koniec czerwca 1968 r.; działaczka związana z Platformą Obywatelską; Przed wstąpieniem do PO działała w Unii Wolności, zasiadając w latach 1994-1996 w Radzie Krajowej UW; wykłada na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim; Wystąpiła z Platformy Obywatelskiej 21 maja 2005 w związku z oskarżeniami o nepotyzm. Zarzucono jej, że zatrudniła w swoim biurze poselskim swoją synową oraz opłacała pracę swojego syna, Pawła Gilowskiego, jako eksperta prawnego z pieniędzy przeznaczonych na obsługę biura.

---




• Adam Ginsbert-Gebert    -   polonofob, agent i kolaborant sowiecki, aparatczyk PZPR; ekonomista. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim w 1939. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerowną we wrześniu 1939, przedostał się do Białegostoku, gdzie wysługiwał się okupacyjnym władzom sowieckim; pracował w pionie oświaty sowieckiej. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941, zamiast zaciągnąć się w szeregi walczącej z antysemickim hitleryzmem, uciekł w głąb Związku Sowieckiego; w latach 1941-44 był nauczycielem w Ak-Bałuk. W 1944 udał się na zachód, budować komunizm w zniewolonej przez Armię Czerwoną Polsce. W latach 1945-50 był dyrektorem Zarządu Miejskiego m. Łodzi, 1951-54 dyrektor Centralnego Zarządu w Ministerstwie Gospodarki Komunalnej, 1954-65 doradca wiceprezesa warszawskiej Rady Narodowej. W 1965 został mianowany profesorem Szkoły Głównej Planowania i Statystki (będącą jeszcze jedną domeną Zydów w PRL-owskim szkolnictwie wyższym); prorektor 1965-68. Jednocześnie profesor od 1972 Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

---




• Icchak Giterman    -   polonofob, dywersant, pochodzący z Ukrainy, a w latach 1926-39 dyrektor naczelny żydowskiego "Jonitu" na Polskę; uznał nowy rozbiór Polski i przyłączenie Wilna do Litwy, przyjmując obywatelstwo litewskie; podobnie postąpiło kilka tysięcy Żydów z Wileńszczyzny m.in. Czesław Miłosz [Władysław Wielhorski, Polska a Litwa, Londyn 1947]

---




• Julia Glazer    -   aktywistka żydowska, współorganizator festiwali żydowskich, Festiwal Kultury Żydowskiej

---




• Józef Glazer    -   polonofob, komunista, inżynier, działacz komunistyczny. Pochodził z dość zasymilowanej rodziny; jego dziadek ze strony matki, Zaks, zginął w 1863 jako uczestnik Powstania Styczniowego 1863. Sam był wyrodkiem - wrogiem Polski i Polaków. Podczas wojny polsko-bolszewickiej był zmobilizowany do WP; w Modlinie, a następnie na froncie pod Lidą agitował żołnierzy, aby nie przelewali krwi za Polskę i był współredaktorem nielegalnego i antypolskiego pisemka Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP) “Zołnierz-Robotnik”. Zagrożony aresztowaniem i sądem polowym, zbiegł na stronę sowiecką i w szeregach Armii Czerwonej walczył z Wojskiem Polskim aż do końca wojny. Jego nienawiść do Polski i Polaków była wystarczająca do tego, aby po wojnie został instruktorem tzw. Biura Polskiego Komitetu Centralnego sowieckiej partii komunistycznej - WKP(b). Następnie pracował w swoim zawodzie. W 1937 wyjechał jako sowiecki, a rzekomo jako polski - pod nazwiskiem Zdzisław Kolbiński, ochotnik do Hiszpanii, aby brać udział w tamtejszej wojnie domowej po stronie komunistów. Był sowieckim agentem w Ministerstwie Obrony Republiki Hiszpańskiej. Zginął jesienią 1938 w Barcelonie podczas nalotu bombowego.

---




• Wolf Glazer    -   polonofob, komunista, drukarz, działacz komunistyczny. Od ok. 1929 działacz Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy, która dążyła do oderwania od Polski Galicji Wschodniej ze Lwowem i Przemyślem. Od 1930 w Warszawie, a następnie w Łodzi kierował drukarenką partyjną. We wrześniu 1932 aresztowany i skazany na 5 lat więzienia za działalność wywrotową. Zwolniony w 1936 wznowił działalność wywrotową w Warszawie i był ponownie (w 1939) aresztowany. Po zajęciu wschodniej Polski przez Armię Czerwoną we wrześniu 1939, wyjechał do rodzinnych Podhajec, gdzie wysługiwał się okupacyjnym władzom sowieckim. Był zastępcą przewodniczącego Wojennego Komisariatu Sowieckiego. Współorganizował milicję ludową. Dał się we znaki tamtejszym Polakom; nie jeden Polak przez niego zgniął i nie jeden został zesłany na Sybir. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 wcielony do Armii Czerwonej i jako jej żołnierz zginął na froncie.

---




• Bolesław Gleichgewicht    -  

---




• Marianna Glesman    -   agentka sowiecka, działaczka komunistyczna, krawcowa. Od 1906 działała w SDKPiL w Warszawie, a od 1918 w Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (później KPP). Od 1922 nie pracowała, poświęcając się wyłącznie działalności partyjnej, głównie jako kurierka; m.in. między białoruskimi posłami komunistycznymi w Sejmie R.P. a przedstawicielstwem Komitetu Centralnego KPP w Gadńsku. 1927-30 więziona za działalność wywrotową. W 1931 aresztowa ponownie pod zarzutem pośredniczenia z kierownictwem KPP w Gdańsku oraz udzielania pomocy w przerzucie komunistów do Związku Sowieckiego i ich ukrywania (była to prawda, jednak z braku konkretnych dowodów, zwolniona po 5 miesiącach pod dozór policji). Nadal pracowała jako kurierka, za co była ponownie więziona w latach 1934-35. Podczas wojny ukrywała się z pomocą Polaków. Aresztowana pod koniec 1943 przez Gestapo, była więziona na Pawiaku, a następnie wywieziona do obozu koncentracyjnego w Stutthofie (Sztutowo);   odznaczona przez rząd żydokomunistyczny Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski

---




• Piotr Glicner    -   dziennikarz TVP

---




• Hipolit Gliwic (Gliwitz)    -   mason, w roku 1926 minister przemysłu i handlu, w latach 1928-30 wicemarszałek Senatu

---




• Natan Glucksberg    -  

---




• Zbigniew Gluza    -   dywersant, redakcja, żydolewacki "Ośrodek KARTA",   sponsorami są m.in. żydokomunistyczna "Agora" michnikowców, żydomasońskie fundacje: fundacja Bankowa im. Leopolda Kronenberga, Akademia Rozwoju Filantropii, Rockefeller Brothers Fund, Fundacja im. Stefana Batorego - powiązana ze światową żydomasonerią i żydofinansjerą, żydomasońska i antypolska fundacja założona w Nowym Jorku przez żyda, masona, spekulanta giełdowego George'a Sorosa.

---




• Janusz Głowacki    -   polonofob, dywersant, paszkwilant, prozaik, autor sztuk i scenariuszy filmowych. Od kilkunastu lat przebywa w Nowym Jorku. Swą więź z krajem podtrzymał przez paszkwilancki obraz Polaka w sztuce Antygona w Nowym Jorku. Jak sam mówił w naszej TVP (20 marca 1993 r.) w sztuce swej pokazuje nie Polaka, a raczej Polaczka. Troszcząc się o odpowiednią jaskrawość negatywnego stereotypu takiego "Polaczka", nie zapomniał oczywiście o wyposażeniu go w antyżydowskość.

---




• Michał Głowiński    -   profesor historii literatury polskiej związany z Instytutem Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

---




• Alicja Głuszek    -   polonofob, dywersant, aktywistka żydowska, współorganizator festiwali żydowskich, Festiwal Kultury Żydowskiej

---




• Jan Gocel    -   dziennikarz, reporter, Polskie Radio PR1 - "Jedynka"

---




• Tomasz Goehs    -   muzyk, perkusja, zespół Kult

---




• Monika Golanowska    -   aktywistka żydowska, Towarzystwo i Koło Naukowe „Nadzieja - Hatikvah”

---




• Kazimierz Golczewski - Bauman    -   zbrodniarz, stalinowski prokurator w Kielcach

---




• Abraham Goldberg    -   polonofob, syjonista, ojciec komunisty i stalinowca Jerzego Borejszy; redaktor naczelny żydowskiej gazety “Hajnt” w Warszawie

---




• Olga Goldberg-Mulkiewicz    -   polonofob, dywersant, z "Hebrew University of Jerusalem" w Izraelu, pisze artykuły do polskojęzycznych gazet, uczestniczy w wykładach organizowanych w Polsce, pisze książki o tematyce żydowskiej, wydawane w Polsce

---




• Krystyna Goldbergowa    -   bł. pracownik wydawnictwa Książka i Wiedza, a od 1957 r. wieloletni pracownik wydawnictwa Iskry - oba wydawnictwa od chwili powstania pod całkowitą kontrolą żydokomuny. W latach 1967-1979 także sekretarz generalny Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek

---




• Kazimierz Golde    -   dział zagraniczny "Trybuny Ludu" - oficjalnego organu KC PZPR

---




• Artur Goldman    -   wydał w ręce ochrany carskiej na śmierć Romualda Traugutta

---




• Leon Goldstand    -   dyplomata; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita

---




• Feliks Goldsztajn    -   polonofob, stalinowiec, zbrodniarz UB

---




• Wiesław Gołas    -   aktor

---




• Witold Gombrowicz    -   polonofob, dywersant, pisarz, oszczerca i paszkwilan

---




• Władysław Gomułka    -   1szy sekretarz KC PZPR, następca Bieruta

---




• Zofia Gomułkowa - Liwa Szoken    -   szefowa kadr KC PPR i PZPR; żona Władysława Gomułki

---




• Bogusław Gomzar    -   polonofob, dywersant, dziennikarz żydokomunistycznego "Nie"

---




• Miriam Gonczarska    -   dywersant, jewish.org.pl

---




•   Antonina Gordon- Górecka    -   polonofob, dywersant, wieloletni pedagog Teatru Żydowskiego im. Estery Rachel i Idy Kamińskich w Warszawie - wykształcenie młodzieży aktorskiej posługującej się językiem jidysz;
  
  teatr ten jest instytucją finansowaną ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Samorządu Województwa Mazowieckiego (!!)

---




• Ewa Gordon    -  

---




• Janina Gorycka    -  

---




• Henryk Goryszewski - Jakub Glikman    -  

---




• Krzysztof Gottesman    -   polonofob, dywersant, dziennikarz. Z wykształcenia jest socjologiem. Karierę dziennikarską zaczynał w "Tygodniku Solidarność", którego był reporterem. Od 1991 roku pracuje w żydolewackiej "Rzeczpospolitej", najpierw jako kierownik działu opinii. Aktualnie jest komentatorem politycznym tej gazety. Prowadzi również blog w serwisie salon24.pl.

---




• Jarosław Gowin    -   polonofob, komuch, dywersant, senator PO, redaktor naczelny żydolewackiego miesięcznika "Znak"

---




• Krzysztof Gójski    -   dywersant, redaktor techniczny żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Wiktor Górecki - Muhlrad    -   "komandos" z 1968 roku, towarzysz Kuronia i Michnika

---




• Wiesław Górnicki    -   polonofob, dywersant, komunista, dziennikarz, pułkownik. Przeważająca część czytelników pamięta go jako jednego z najskrajniejszych janczarów stanu wojennego. Dawny politruk kłamie jak kłamał, pełen hucpy.

---




• Tadeusz Górny    -  

---




• Halina Górska - Sara Kugelschwanz    -  

---




• Michał Górski    -   polonofob, komuch, stalinowiec, policjant w getcie, mjr. szef Zarządu Polityczno-Wychowawczego masowej stalinowskiej organizacji młodzieżowej “Służba Polsce”

---




• Marek Grabarek    -   dywersant, Prezes Zarządu i Dyrektor Generalny PLL LOT   [LOT jest jednym z największych sponsorów żydostwa w Polsce]

---




• Alina Grabowska - Sara Rotenfisch    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, komuch, autorka partyjnego [PZPR] "Głosu Robotniczego" w 1967 roku, czołowa tropicielka "polskiego antysemityzmu".

---




• Jan Grabowski    -  

---




• August Grabski    -   polonofob, dywersant, dr., Dział Naukowy, Żydowski Instytut Historyczny

---




• Roman Graczyk    -   polonofob, dywersant, były sekretarz redakcji żydolewackiego "Tygodnika Powszechnego" i srogi cenzor Kisiela, któremu uprzykrzył ostatnie lata w "TP" dziś publicysta "GW" z werwą dokładający Kościołowi, by za to tym mocniej idealizować PRL-owską przeszłość. Szczególnie widomy przykład symbiozy duchowej redakcji "Tygodnika Powszechnego" i "Gazety Wyborczej". Mało się dziś pamięta, że Graczyk, dziś najbardziej zagorzały zagończyk antykościelny w "GW", rozpoczął karierę publicystyczną na łamach katolickiego "Tygodnika Powszechnego" i szybko zdobył w nim bardzo wpływowe stanowisko sekretarza redakcji, ku zaskoczeniu starych redaktorów tygodnika. Graczyk uzyskał bardzo silną pozycję w kształtowaniu linii politycznej "TP" (a robił to wyraźnie w duchu bardzo lewicowym). Cieszył się przy tym wyraźnym poparciem naczelnego redaktora "TP" Jerzego Turowicza (!)

---




• Agnieszka Graff    -   polonofob, dywersant, feministka, amerykanistka, Uniwersytet Warszawski; publicystka żydokomunistycznego tygodnika "Polityka", "Gazeta Wyborcza", "Zadra"; aktywistka legalizacji aborcji; związana z ruchem feministycznym. Studiowała na Uniwersytecie Oksfordzkim, w Amherst College i warszawskiej Szkole Nauk Społecznych PAN. Współzałożycielka Porozumienia Kobiet 8 Marca, wraz z którym organizuje coroczne Manify. Członkini Rady Programowej Programu Spraw Precedensowych w Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Żona fotografa Bernarda Ossera.

---




• Alicja Graff    -   polonofob, zbrodniarz, prokurator okresu stalinowskiego, wówczas wicedyrektorka Departamentu III Generalnej Prokuratury.

---




• Kazimierz Graff    -   polonofob, zbrodniarz okresu stalinowskiego, kat, zwyrodniały morderca, płk. należał do najbardziej bezwzględnych prokuratorów żydowskiego pochodzenia, syn kupca Maurycego Graffa i nauczycielki Gustawy Simoberg, były przewodniczący Warszawskiego Akademickiego Komitetu Antygettowego w latach 1937-1938. 26 lutego 1946 r. jako wiceprokurator Wydziału do Spraw Doraźnych Sądu Okręgowego w Siedlcach podczas sesji wyjazdowej w Sokołowie Podlaskim doprowadził do skazania na karę śmierci 10 żołnierzy AK. Już następnego dnia Graff wydał rozkaz rozstrzelania skazanych AK-owców, "aby nie zdążyli złożyć przysługującej im z mocy prawa prośby o ułaskawienie" (wg: T.M. Płużański, Przypadek prokuratora Graffa, "Najwyższy Czas", 6 lipca 2002 r.)

---




• Marzanna Graff-Szczepalińska    -  

---




• Tadeusz Grajnert    -   dywersant, twórca sekty "Związek Hatha Jogi Brama Jogi"

---




• Romana Granas    -   polonofob, komuch, komitet warszawski PZPR

---




• Łukasz Grass    -   dywersant, od 2 stycznia 2005 prezenter TVN24. Prowadzi serwisy informacyjne, Magazyn 24 Godziny i Cały ten świat.

---




• Piotr Greiner    -  

---




• Ewa Gren    -   dywersant, wydawca

---




• Manuela Gretkowska    -  

---




• Daniel Grinberg    -   polonofob, dywersant, prof .dr hab.,   Żydowski Instytut Historyczny; Uniwersytet w Białymstoku; felietonista żydowskiego pisma "Midrasz";   znawca ruchów anarchistycznych

---




• Lech Grobelny    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, żydowski hochsztapler i oszust, aferzysta i złodziej, okradł i zubożył Polskę na wiele milionów zlotych

---




• Katarzyna Grochola    -   pisarka i dziennikarka

---




• Tadeusz Grodyński    -   w latach 1927-31 i 1935-39 wiceminister skarbu

---




• Jerzy Grohman    -   potomek Ludwika Grohmana wielkiego fabrykanta łódzkiego. Przez szereg lat piastował wiele funkcji: główny księgowy Związku Kompozytorów w Warszawie, prezes zarządu Niezależnego Instytutu Wydawniczego, minister ds. reprywatyzacji w kancelarii Lecha Wałęsy.

---




• Stefan Groitern    -   w latach 1932-35 wiceprezes Związku Dziennikarzy RP

---




• Regina Gromacka    -   mgr. Centrum Badania i Nauczania Dziejów i Kultury Żydów w Polsce im. Mordechaja Anielewicza.

---




• Daniel Gromann    -   I Sekretarz Ambasady RP na Kubie (03.2002). Obecnie radca ambasady RP, Hawana, Kuba (2007)

---




• Bernadetta Gronek    -   polonofob, dywersant, dotychczasowa dyrektor Archiwum IPN, związana z Kieresem

---




• Katarzyna Groniec    -   piosenkarka

---




• Hanna Gronkiewicz-Waltz - Hajka Grundbaum    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, dyletantka, obecnie prezydent Warszawy; poseł PO, głosowała za przekazaniem żydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań"

---




• Ryszard Marek Groński - Goldberger    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, kabareciarz i felietonista żydokomunistycznej "Polityki". -`Typowy prokomunistyczny kabareciarz (dość banalne połączenie najgorszego gatunku żydowskiego szmoncesu z politycznym koniunkturalizmem, staraniem, by być zawsze "na fali") Dowiódł tego już wyraźnie w najgorszych czasach jaruzelszczyzny, gdy w felietonach na łamach "Polityki" zajadle janczarsko gromił przeciwników reżimu. wyspecjalizował się w atakach na polityków z obozu niepodległościowego i patriotycznych pisarzy, historyków i publicystów; często uczestniczy w spotkaniach, festiwalach żydowskich

---




• Jan Grosfeld    -   polonofob, dywersant, prof. dr hab.; Profesor Katedry Współczesnej Myśli Społecznej Kościoła Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Członek Zarządu Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów (02.2004). Członek Komitetu Episkopatu Polski do Dialogu z Judaizmem (02.2004).

---




• Leon Grosfeld    -   polonofob, komuch, dywersant, kłamca, autor fałszów i zakłamań historycznych w podręcznikach historii

---




• Ludwik Otto Grosfeld    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, zdrajca niepodległej Polski; były minister finansów w Rządzie Londyńskim, który po powrocie do Polski w czasach stalinowskich został członkiem stalinowskiej Rady Państwa. Kierownik Ministerstwa Żeglugi i Handlu Zagranicznego; odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Piotr Grosman    -   polonofob, zbrodniarz SB, oficer SB grupa "D", zajmował się wydawaniem pisma "Nowa Droga". Nadzorował z ramienia Departamentu IV działalność dezintegracyjną na terenie województw: katowickiego, częstochowskiego oraz bielskiego.

---




• Daniel Gross    -   czołowy działacz polityczny w Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS); lata międzywojenne, II Rzeczpospolita

---




• Jan Tomasz Gross    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, oszczerca, kłamca i paszkwilant, świnia Orwell'owska, jeden z głównych autorów plugawiących i zniesławiających wszystko co Polskie i Święte, zniesławiacz Polski i Polaków; czł. żydokomunistycznego trockistowskiego KOR-u;

  Absolwent liceum im. Klementa Gottwalda (czeskiego komunisty) przy ul. Nowowiejskiej w Warszawie (dzis nosi ono imie Staszica). Utworzono je w 1951 r. Bylo to jedyne wówczas liceum w Warszawie, gdzie nie bylo religii. Chodzily do niego dzieci stalinowskich aparatczyków, prokuratorów wojskowych, oficerów politycznych, zamieszkujacych pobliskie wojskowe bloki w rejonie ulic Nowowiejska, Piekna, Filtrowa.

  Najwazniejsza byla niespotykana w zwyklych polskich szkolach specyficzna jednolitosc spoleczno-materialno-swiatopogladowa srodowiska uczniowskiego: wiekszosc dzieci byla z domów komunistycznych, zwiazanych rodzinnie lub srodowiskowo ze stalinowskim i z komunistycznym establishmentem.

---




• Stanisław Gross    -   polonofob, komuch, dywersant, aparatczyk PZPR;   odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Tomasz Grosse    -   dywersant, mason

---




• Wiktor Grosz - Izaak Medres    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, zbrodniarz stalinowski, publicysta, główny propagandysta stalinowski, m.in. w sprawie Powstania Warszawskiego. Podsekretarz stanu w ministerstwie spraw zagranicznych.

---




• Jacek Groszkowski - Hersz Herszkowicz    -  

---




• Henryk Gruber    -   do 1939 roku prezes Pocztowej Kasy Oszczędności (PKO) i Banku PKO

---




• Krzysztof Gruber    -   reżyser

---




• Irena Grudzińska-Gross    -   polonofob, dywersant, komunistka, historyk literatury, historyk idei, publicystka; Jej studia z zakresu filologii romańskiej, przerwane w związku z wydarzeniami 1968 r., kontynuowała we Włoszech i USA.   W latach 60' silne powiązana i aktywna w dzialalności w dywersyjnej grupy trockistów-komunistów „Komandosi";

  „Komandosi" wywodzili się w komplecie ze środowiska (synowie i córki) wysokich urzędników partyjnych i państwowych (okresu stalinowskiego) ...pochodzenia żydowskiego. Trzon grupy komandosów stanowili: Jacek Kuroń, Karol Modzelewski, Adam Michnik, Seweryn Blumsztajn, W. Nagórski, Jan Lityński, Barbara Toruńczyk, Irena Grudzińska, Aleksander Perski, Henryk Szlajfer, Antoni Zambrowski. "Komandosi" powiązani byli świadomie, z rozmysłem i planowo z ośrodkami antypolskiej dywersji, ośrodkami syjonistycznymi za granicą,  - ścisłe powiązania z trockistowską IV Międzynarodówką Komunistyczną.
  Antoni Zambrowski kreśląc wizję przyszłych wydarzeń politycznych powiedział zacierając z uciechą ręce: „Najpierw studenci, później robotnicy, potem żołnierze, a w końcu będzie krwawy Budapeszt". Taki był ich plan. Do tego chcieli doprowadzić. Do tego zmierzali „Komandosi". Przecież to nie ich krew miała się polać. Za ich plany i ambicje mieli zapłacić polscy studenci 68';

  W latach 1998-2003 była odpowiedzialna za program dla Europy Środkowo-Wschodniej przy Fundacji Forda.   Jest żoną polonofoba, komunisty, oszczercy Jana Tomasza Grossa. Mieszka w USA.   Jest autorką tekstów publicystycznych na łamach pism: „Aneks”, „Res Publica”, „The New Yorker”, „Slavic Reviev”, „La Fiera Letteraria”, „Polish Reviev”, „Gazeta Wyborcza”.

---




• Ludwik Grunberg    -   szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r.

---




• Anna Grupińska    -   autorka książek o tematyce żydowskiej

---




• Dorota Gruszka    -   aktywistka żydowska, współorganizator festiwali żydowskich, Festiwal Kultury Żydowskiej

---




• Jerzy Gruza    -   reżyser i scenarzysta, kpiarz

---




• Marek Grygiel    -   dywersant, twórca i redaktor - "Fototapeta", prowadzi także Małą Galerię ZPAF-CSW, Plac Zamkowy, Warszawa

---




• Elżbieta Grygiel    -   historyk sztuki

---




• Urszula Grygier    -   pisarka tematyka żydowska

---




• Henryk Grynberg    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, pisarz, oszczerca, fanatycznie i zajadle nienawidził polskości, Polaków i Polski, wyemigrował z Polski pod koniec 1967 r. W licznych książkach wydanych w Polsce w ostatnich latach (m.in. Dziedzictwo), artykułach i wywiadach, dawał wyraz fanatycznej, zapiekłej nienawiści do Polski i Polaków; felietonista żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Michał (Majer) Grynberg    -   polonofob, komunista; Od 1932 członek KPP, trzy lata spędził w więzieniach sanacyjnych. 1942-1945 w Armii Czerwonej. Po wojnie przewodniczący komitetu żydowskiego w Legnicy, członek PPR/PZPR, od 1950 pracował w Centralnym Urzędzie Drobnej Wytwórczości, po 1968 pracownik Żydowskiego Instytutu Historycznego

---




• Janusz Grzelak    -   polonofob, dywersant, prof. Wydziału Psychologii UW; członek żydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita",

  "Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych"; głównie jednak pochodzenia żydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa.

---




• Aleksander Gudzowaty    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, Prezes Zarządu - Dyrektor Naczelny Przedsiębiorstwa Handlu Zagranicznego 'Bartimpex' S.A. (1998-07.2002). Współwłaściciel Przedsiębiorstwa Handlu Zagranicznego Bartimpex (11.1998-12.1999). Spółkę PHZ 'Bartimpex założył w 1990 r. Bartimpex jest dziś spółką rodzinną: 69 proc. akcji ma syn Aleksandra Tomasz, 5 proc. żona Grażyna, ale 26 proc. Aleksandra to akcje uprzywilejowane) zarobiły w 2005 r. około 120 mln zł.; interesy z rosyjską firmą Gazprom oraz władzami Rosji; Członek Rady Nadzorczej EuRoPol Gazu (04-09.2001).

  Członek Rady Programowej Fundacji Semper Polonia [05.1999). Pracował w państwowych centralach handlu zagranicznego, kierował m.in. firmą 'Kolmex' handlującą m.in. wagonami kolejowymi. W szfindlach wspólnik Adama Michnika. Jeden z żydokomunistycznych bogaczy i 'magnatów' PRLu-bis; powiązania z nomenklaturą PRLu, PZPR i SB

---




• Tomasz Gudzowaty    -   syn Aleksandra Gudzowatego, fotografik, Członek Polskiej Agencji Prasowej i European Press Agency. Od roku 1999 reprezentowany przez niemiecką agencję BILDERBERG

---




• Zenon Guldon    -  

---




• Anna Gulińska    -   Uniwersytet Jagielloński - Katedra Judaistyki

---




• Marek Gumkowski    -   polonofob, dywersant, członek żydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita",

  "Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych"; głównie jednak pochodzenia żydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa.

---




• Dawid Gurfinkiel    -   polonofob, dywersant, Komitet Regionalny Polskiej Unii Studentów Żydowskich

---




• Maria Gurowska - Sand / Berger    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, córka Moryca i Frajdy z domu Einsenman; zbrodniarka MBP i UB, sądowa morderczyni, skazała na śmierć bohatera Państwa Podziemnego AK gen. Emila Fieldorfa "Nila"

---




• Jakub Gutenbaum    -   honorowy przewodniczący Stowarzyszenia Dzieci Holocaustu. Przeżył getto warszawskie oraz obozy koncentracyjne w Majdanku, Skarżysku Kamiennej, Buchenwaldzie i Terezinie. Profesor nauk technicznych, jest autorem artykułów i monografii z zakresu automatyki, teorii sterowania i modelowania matematycznego. W latach 1991-2000 był przewodniczącym Stowarzyszenia Dzieci Holocaustu.

---




• Tadeusz Gwiazdowski - Grostern    -   w latach 1934-39 wicedyrektor departamentu politycznego w MSZ

---




•    -  

---

A + B + C + D + E + F + G + H + I + J + K + L + Ł + M + N + O + P + Q + R + S + Ś + T + U + V + W + X + Y + Z + Ż

• Krzysztof Hagemajer    -  

---




• Barbara Haintze    -   dywersant, dyrektor Zespołu Public Relations w Polskim Radiu S.A. (10.2002).

---




• Michał Hajdenrajch    -   dywersant, dziennikarz TVP

---




• Andrzej Hajkowski    -   polonofob, dywersant, komuch, człowiek Jerzego Jaskierni

---




• Dariusz Hajn    -   wokalista zespołu punkrockowego Dezerter

---




• Artur Hajnicz    -   polonofob, dywersant, komunista, stalinowiec, agent sowiecki, członek tzw. "Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej" we Lwowie ps. "Grysza", po wkroczeniu sowietów aktywny propagator przyłączenia Lwowa do ZSRR i korespondent "Pionierskiej Prawdy"; Po 1941 r. był żołnierzem w armii Zygmunta Berlinga w ZSRR, po wojnie oficer polityczny LWP, był redaktorem naczelnym "Żołnierza Wolności"; z-ca redaktora naczelnego żydolewackiego "Życia Warszawy", z-ca Tadeusza Mazowieckiego w "Tygodniku Solidarność";   członek "Klubu Krzywego Koła"

  „Klub Krzywego Koła" - Klub ten zaczął się formować w pierwszej połowie 1955 r. za zgodą i poparciem płk. UB Julii Brystygier, kierującej wówczas jednym z departamentów Ministerstwa d/s Bezpieczeństwa Publicznego. Syn Julii Brystygier, plastyk Michał Brystygier, był jednym z pierwszych sympatyków Klubu. W grudniu 1955 r. grupa założycieli Klubu (Garzteccy, Król, Sufin i Perlman) prezentowała swą działalność i zamierzenia w piśmie przesłanym do rąk Jakuba Bermana i Jerzego Morawskiego, a nadto prowadziła bezpośrednie rozmowy ówczesną przewodniczącą Zarządu Głównego ZMR Heleną Jaworską. W następstwie tych kroków, Klub zaczął rozwijać w pełni już oficjalną działalność, podjął bliską współpracę z tygodnikiem „Po prostu" i uzyskat stały kontakt z władzami partyjnymi, które do współdziałania z Klubem wyznaczyły Henrykę Broniatowska, b. oficera I Armii WR a wówczas redaktora wydawnictwa „Iskry". Broniatowska po pewnym czasie została członkiem Klubu i wspierała narastające w nim poglądy rewizjonistyczne.
  ...Najliczniejszą grupę członków Klubu (ponad 50 osób) stanowili dziennikarze, literaci i publicyści. Drugą liczną grupą byli socjologowie (około 50 osób). Pozostałe, mniej liczne grupy, to ekonomiści, prawnicy, historycy, plastycy i inni. W działalności Klubu, z reguły jako uczestnicy zebrań i dyskusji, brali także udział niektórzy studenci Uniwersytetu Warszawskiego, m.in. Karol Modzelewski, Jacek Kuroń, Jadwiga Lewicka, Janina Frenzel, Jakub Karpiński i inni. Spośród uczniów szkół średnich na zebrania Klubu przychodził Adam Michnik. Sympatykiem Klubu byt również Antoni Zambrowski.
  W kierownictwie Klubu stopniowo coraz mocniejszą pozycję zajmowali rewizjoniści i reakcjoniści. Zarząd Klubu powołany w kwietniu 1961 r. tworzyli Paweł Jasienica (Lech Beynar), Aleksander Małachowski, Jan Józef Lipski, Marta Miklaszewska-Będkowska, Jerzy Duracz, Tadeusz Byrski i Witold Jedlicki. Wokół nich skupiła się grupa członków i sympatyków Klubu znanych ze szczególnie zdecydowanych rewizjonistycznych i reakcyjnych poglądów. W grupie tej byli m.in.: Anna Rudzińska, Wojciech Ziembiński, Jan Wolski, Jan Olszewski, Aniela Steinsberg, Jerzy Jedlicki, Jan Wyka, Jerzy Kornacki, Ludwik Hass, Filip Istner, Leszek Kołakowski i Bronisław Baczko.
  Choć Klub uległ likwidacji w dniu 1.02.1962 r. - wielu jego członków nie przestało działać. Większość z nich przeszło do innych klubów i stowarzyszeń, głównie zaś do: Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Towarzystwa Kultury Moralnej, Klubu Inteligencji Katolickiej, Klubu Dobrej Roboty, a także do Klubu Członków środowiska „Życie".

  W październiku 1989 r. był organizatorem (na wniosek Prezydium Senatu) i dyrektorem Ośrodka Studiów Międzynarodowych (organ doradczy do spraw polityki zagranicznej przy Senacie RP), przeniesionego następnie do 'Polskiej' Fundacji im. Roberta Schumana. Publikował m.in. w periodykach: "Więź", "Unia&Polska", "Polska w Europie", "Polski Kalendarz Europejski", "Gazeta Wyborcza", "Rzeczpospolita".

---




• Artur Hajzer    -   alpinista i himalaista; Prezes i współwłaściciel firmy Alpinus

---




• Zygmunt Hajzer    -   polonofob, dywersant, dziennikarz, prezenter tv i radia; studiował na AWF oraz wydziale dziennikarstwa i nauk politycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Od kilkunastu lat prowadzi w I Programie Polskiego Radia "Cztery pory roku", "Sygnały dnia" i "Lato z radiem". Jako dziennikarz telewizyjny był prezenterem w II Programie TVP, w Jedynce m.in. czytał Wiadomości. Był również gospodarzem teleturniejów "Idź na całość" i "Telegra". Od 2000 r. związany z TVN, gdzie prowadzi programy: "Ananasy z mojej klasy" i "Chwila prawdy".

---




• Marcin Hakiel    -   tancerz

---




• Adam Halamski    -   ambasador PRL-bis III, Kopenhaga, Dania

---




• Leon Halban - Blumenstok    -   dywersant, prof. KUL-u

---




• Adam Halber    -   polonofob, dywersant, polityk SLD, dziennikarz, były poseł na Sejm. Pełnił funkcję posła na Sejm I kadencji wybranego z listy Polskiej Partii Przyjaciół Piwa. Z ramienia SLD sprawował mandat posła II kadencji, wybranego w okręgu Warszawa. W latach 1998-2006 pełnił funkcję radnego powiatu świdnickiego. Od 1997 do 2003 był członkiem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. W 2004 podjął pracę w Polskim Radiu Katowice. Przyjaciel Roberta Kwiatkowskiego

---




• Maria Halfter    -   prof., Państwowa Wyższa Szkoła Muzyczna w Warszawie

---




• Henryk Halkowski    -   dywersant, tłumacz, sekretarz Żydowskiego Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego w Krakowie, aktywny członek Społeczności Żydowskiej; felietonista żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Aleksander Hall - Miron Hurman    -   polonofob, dywersant, mason, libertyn

---




• Janusz Hamerszmit    -   aktor

---




• Marcin Hamkała    -   poeta

---




• Marceli Handelsman    -   bardzo rzadka postać pozytywna, członek Polskiej Akademii Umiejętności oraz francuskiej Akademii Nauk Moralnych i Politycznych. W latach 1918-1939 był redaktorem Przeglądu Historycznego, 1920-1935 przewodniczącym Komisji Atlasu Historii Ziem Polskich, był współzałożycielem Międzynarodowego Komitetu Historycznego, organizatorem Międzynarodowego Kongresu Nauk Historycznych w Warszawie w 1933. Mimo ukrywania się w czasie II wojny światowej (pochodzenia żydowskiego), uczestniczył w tajnym nauczaniu. Od 1942 współpracował z Biurem Informacji i Propagandy KG AK. W 1944 został wydany w ręce gestapo i trafił do obozu koncentracyjnego w Gross-Rosen. Następnie został przeniesiony do Dora-Nardhausen, gdzie zmarł w wieku 65 lat. Był zwolennikiem Józefa Piłsudskiego i gorącym orędownikiem współpracy polsko-francuskiej. Jeden z wybitniejszych historyków polskich I poł. XX wieku

---




• Adam Hanuszkiewicz    -   aktor i reżyser, ur. we Lwowie. Dzieciństwo i młodość spędził w rodzinnym Lwowie, gdzie jego rodzice prowadzili sklep. Okupacje: sowiecką i niemiecką spędził we Lwowie. Po ponownym wkroczeniu wojsk sowieckich do Lwowa w lipcu 1944 wstąpił do zespołu teatralnego sowieckiego "Ludowego Wojska Polskiego".

---




• Wiesław Hap    -  

---




• Gabriela Haratyk    -   z-ca przewodniczącego Gmina Wyznaniowa Żydowska w Bielsku-Białej

---




• Edward Hartwig    -   ur. w Moskwie; fotografik, jeden z najbardziej znanych na świecie fotografów; W 1918 wraz z rodziną znalazł się w Polsce, zamieszkał w Lublinie.

---




• Julia Hartwig    -   poetka, eseistka, tłumaczka, autorka książek dla dzieci

---




• Ludwik Hass    -   polonofob, komuch, dywersant, marksista-trockista, mason, historyk, badacz wolnomularstwa, współpracownik pisma socjalistycznego "Dalej!" i Nurtu Lewicy Rewolucyjnej; działacz i uczestnik "Klubu Krzywego Koła"

  "Klub Krzywego Koła" to nazwa klubu dyskusyjnego działającego w Warszawie w latach 1955-1962; który został założony w 1955 roku z inicjatywy i pod nadzorem pułkownik UB Julii Brystigierowej w celu sterowania i infiltrowania przeciwników ówczesnej władzy; klub skupiał ówczesną elitkę intelektualną, tzw. (żydokomunistyczną) opozycje inteligencką, dyskusje w nim prowadzone dotyczyły m.in. problematyki kulturowej, politycznej, filozoficznej, artystycznej i ideologicznej; w zebraniach brali udział m.in.: Jan Józef Lipski żyd i mason, Witold Jedlicki żyd i agent SB, Aleksander Małachowski żyd i mason, Stanisław Ossowski, Paweł Jasienica żyd, Antoni Słonimski żyd stalinowiec i mason, Władysław Bartoszewski żyd i mason, Jerzy Urban żyd i komuch, Jan Olszewski żyd i mason, Ludwik Hass żyd i mason, Leszek Kołakowski żyd i marksista stalinowiec, Aniela Steinsbergowa żydówka, Antoni Zambrowski żyd i komuch, a teraz "prawicowiec", Karol Modzelewski żyd i komuch, Jacek Kuroń żyd i komuch trockista, Adam Michnik żyd i komuch trockista, Anna Rudzińska, Jerzy Kornacki, Adam Schaf żyd stalinowiec i marksista;   po więcej szczegółów zapraszamy --   KKK - "Klub Krzywego Koła"

---




• Katarzyna Hau    -   aktywistka żydowska, współorganizator festiwali żydowskich w Polsce

---




• Ewa Hauser    -   dywersant, antropolog społeczny

---




• Marzena Hausmann    -  

---




• Jerzy Hausner    -   polonofob, dywersant, komuch, SLD, Partia Demokratyczna; jest jednym z założycieli Partii Demokratycznej, wraz z przewodniczącym Unii Wolności Władysławem Frasyniukiem i Tadeuszem Mazowieckim

---




• Wojciech Hausner    -   dywersant, mason, wiceprzewodniczący Rady Naczelnej Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. Członek Rady Naczelnej Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego od 1998 r. Wiceprezes Regionu Krakowskiego Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego [1997). Członek Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego.

  ZChN - Celem partii nie jest działanie dla dobra narodu, wręcz przeciwnie, zgodnie z martynistycznym programem ZChN ma kanalizować wszelkie inicjatywy narodowe, i co gorsza kompromitować ten kierunek polskiej myśli politycznej.

  Zakon Martynistów, szczególnie wyspecjalizowany w antykatolickiej dywersji kierunku Masonerii Okultystycznej Regularnej.

  Były zastępca przewodniczącego Sejmowej Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych w Sejmie III kadencji. Były członek Zespołu Poselskiego 'Edukacja Jutra' w Sejmie III kadencji. Poseł na Sejm III kadencji z listy Akcji Wyborczej Solidarność, okręg nr 21 (Kraków). Były wiceprzewodniczący Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej [1995-1997]. Były Przewodniczący Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej [1992-1995]. Były Przewodniczący Związku Harcerstwa Polskiego [1990-1992]. W latach 1989-1990 był naczelnikiem harcerzy. Były redaktor naczelny miesięcznika 'Czuwajmy'. Był współpracownikiem Krajowego Duszpasterstwa Harcerek i Harcerzy. W latach 80. był działaczem niejawnego Ruchu Harcerskiego Rzeczpospolitej. Były kierownik działu w Młodzieżowym Domu Kultury w Krakowie. Był nauczycielem w Szkole Podstawowej nr 50 w Krakowie.

---




• Marek Hauszyld    -   Prezes Fundacji Semper Polonia (09.2003). (!)

---




• Ryszard Hayn    -   poseł na sejm, SLD

---




• Roman Hechmann    -   Był prezesem Naczelnej Izby Aptekarskiej (12.1998-23.01.2004].

---




• Katarzyna Hejke    -   dywersant, z-ca red. nacz. niepolskiego tygodnika "Gazeta Polska"

---




• Paulina (Perla) Helfgot    -   komunistka, agentka sowiecka;   odznaczona przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Celia S. Heller    -   polonofob, dywersant, faszkwilant, oszczerca, oczerniający Polskę i Polaków

---




• Grażyna Helszer    -  

---




• Marian Hemar - Jan Marian Herscheles    -   twórca kabaretu emigracyjnego i satyry politycznej na emigracji

---




• Józef Hen    -   dywersant, komuch, pisarz, publicysta, dramaturg, scenarzysta; był członkiem komitetu wyborczego Włodzimierza Cimoszewicza w wyborach prezydenckich w Polsce 2005

---




• Maciej Hen    -   operator filmowy, Syn Józefa Hena

---




• Andrzej Hendrzak    -   polonofob, dywersant, zbrodniarz SB, świnia Orwell'owska, obecnie czołowy dziennikarz sportowy z Podkarpacia, był wieloletnim oficerem SB w Wydziale IV, zajmującym się inwigilacją Kościoła... i mordowaniem działaczy niepodległościowych i "Solidarności"

---




• Magdalena Hendzel    -   INFO-PR   Wortal Public Relations

---




• Andrzej Hennel    -  

---




• Józefa Hennelowa - Zyta Goldmond    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, redakcja - "Tygodnik Powszechny" - żydo-katolewica

---




• Hening    -   kierował w siedzibie Gestapo w Warszawie 70-osobową żydowską grupą wyspecjalizowaną w akcjach przeciw polskim organizacjom konspiracyjnym;   źródło: Centralne Archiwum KC PZPR - Akta Delegatury Rządu, sygn. 202/II-44, tom 2

---




• Konrad Hennig    -   z-ca redaktora naczelnego żydolewackiego "Rubikkonu" odpowiedzialny za sprawy marketingowe.

---




• Zdzisław Hensel    -   był członkiem Zarządu Głównego Związku Nauczycielstwa Polskiego. Zastępca członka Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego. Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej i Sportu [23.02.2005).

---




• Marek Henzler    -   polonofob, komuch, dywersant, komuch, zastępca Kierownika Działu Politycznego żydokomunistycznego tygodnika "Polityka".

---




• Dominik Herberholz    -   polonofob, dywersant, lewak, Przewodniczący Stowarzyszenia Młodej Lewicy w Poznaniu (08.2002).

---




• Edyta Herbuś    -  

---




• Wiktor Herer    -   polonofob, stalinowiec, zbrodniarz MBP i UB, przez kilka lat naczelnik w Departamencie V Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, "pod skrzydłami" zbrodniarki, osławionej "krwawej Luny" Julii Brystygierowej, zrobił później karierę profesorską w ekonomii, dochodząc do stopnia wicedyrektora Instytutu Planowania przy Radzie Ministrów

---




• Gustaw Herling-Grudziński    -   dywersant, lewak, od 1947 r. współredaktor żydolewackiej paryskiej "Kultury" - "Instytut Literacki"

---




• Andrzej Herman    -   komunista, sekretarz PZPR

---




• Jakub Herman    -  

---




• Mirosław Hermaszewski    -   polonofob, komuch, pilot, gen.; pierwszy i jedyny kosmonauta z Polski, brał udział w locie kosmicznym "Sojuz 30" CCCP; Za udział w tym locie odznaczony medalem "Złotej Gwiazdy", Orderem Lenina i tytułem honorowym Bohatera Związku Radzieckiego.

  Od 1981 do 1983 członek WRON (Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego), rządzącej PRL w czasie stanu wojennego.

---




• Dorota Herok    -  

---




• Czyżyk Herszke Jednorączka    -   szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r.

---




• Feuchel Herszkowicz    -   szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r.

---




• Jerzy Hertel    -   polonofob, komuch, dywersant; był członkiem Unii Wolności; Członek Platformy Obywatelskiej od 2001 r.; Członek Sejmowej Komisji Finansów Publicznych w Sejmie IV kadencji.

---




• Aleksander Hertz    -  

---




• Zygmunt Hertz    -   polonofob, współzałożyciel żydolewackiego Instytutu Literackiego - "Kultura" w Paryżu; Pisał wówczas 26 marca w liście do Czesława Miłosza: "Antysemityzm wypuścił nie tylko nowe liście, ale zakwitł różą. I też ja się nie dziwię. Żydzi grali od początku głupio - po cóż był ten run na ube i posady. Jakaś niegodność w tym narodzie. Przykro mi to stwierdzić, ale dali antysemitom znakomitą broń do ręki" (cyt. za Z. Hertz, Listy do Czesława Miłosza 1952-1979, s. 268).

---




• Aleksander Herzog    -   polonofob, dywersant, komuch, bł. prokurator generalny

---




• Wojciech Heydel    -   polonofob, mason, W latach 1990-191 był założycielem żydomasońskiej sieci stacji benzynowych BP (British Petroleum) w Polsce. Był menadżerem w BP Polska [1992-1995]. Pracował w Centrum Korporacyjnym BP w Londynie [2000-2001]. Był prezesem Zarządu BP Polska [2003-18.10.2004]. Wiceprezes zarządu PKN Orlen ds. sprzedaży [18.10.2004-10.2005).

---




•   Jolanta Hibner    -   polonofob, dywersant, poseł PO, głosowała za przekazaniem żydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań"

---




• Władysław Hibner    -   polonofob, komunista, zbrodniarz, stracony za zabójstwa; Od 1912 roku był członkiem PPS-Lewicy, a od 1918 Komunistycznej Partii Polski. Był jednym z organizatorów łódzkiej Rady Delegatów Robotniczych. W 1919 roku został w Polsce skazany na 5 lat więzienia za działalność komunistyczną. Po odbyciu części kary został deportowany do ZSRR w ramach wymiany więźniów politycznych, gdzie został uwolniony.

  W Moskwie był jednym z organizatorów Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom (razem z Julianem Marchlewskim), reprezentował następnie Polskę w Komitecie Wykonawczym MOPR. W październiku 1924 został nielegalnie przerzucony z powrotem do Polski. Pod przybranym nazwiskiem Olimpiusz Turowicz wszedł w skład Komitetu Warszawskiego KPP.

---




• Jan Himilsbach    -   aktor, pisarz i scenarzysta; alkoholik

---




• Anna Hintz    -   dywersant, członek Stowarzyszenia Legislatorów Polskich. Była członkiem Komisji ds. Reformy Prawa Pracy. Główny Inspektor Pracy [21.11.2002-09.2003).)

---




• Maja Hirsch    -   aktorka

---




• Aleksandra Hirszfeld    -   reżyser, scenarzysta

---




• Szymon Hirszowski - Szymon Hirsz    -   polonofob, komuch, dywersant, aparatczyk PZPR; poseł na Sejm RP, PO;   odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Marek Hłasko    -   pisarz, alkoholik; idol michnikowszczyzny; Jego biografia jest dalece zmitologizowana; W latach 1955-1957 redagował dział prozy w Po Prostu, które było pismem ZG Związku Akademickiego Młodzieży Polskiej, a następnie ZG ZMP; mieszkał w PRL, w Izraelu, a od 1960 mieszkał w Niemczech, z żoną, żydo-niemiecką aktorką Sonją Ziemann.

---




• Julian Hochfeld    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, marksista, stalinowiec,   wysoki rangą aparatczyk PZPR;  jeden z najbardziej fanatycznych socjologów marksistowskich XX wieku, teoretyk socjalizmu polskiego, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, nauczyciel i wychowawca dużej grupy 'polskich' socjologów. Wieloletni członek PZPR, w latach 1948-1954 był zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR; 1962-1966 - to działalność na stanowisku zastępcy dyrektora departamentu nauk społecznych UNESCO, w Paryżu;   odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Barbara Hoff    -   projektantka mody związana z tygodnikiem "Przekrój" ["Przekroj" żydokomunistyczne piśmidło dla żydointelektualistów w PRLu]

---




•   Adam Hofman    -   polonofob,dywersant, poseł PiS, głosował za przekazaniem żydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań"

---




• Jacek Hofman    -   agent SB, uznany za kłamcę lustracyjnego; "Gazeta Polska"

---




• Michał Hofman    -   szef PAPu w latach (gomułkowskich) 60-tych PRLu

---




• Eva Hoffman    -   dywersant, felietonistka żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Jerzy Hoffman    -   komuch, reżyser, członek komitetu wyborczego Włodzimierza Cimoszewicza w wyborach prezydenckich w Polsce 2005

---




• Maciej Hoffman    -   dyrektor generalny Izby Wydawców Prasy (01.2004).

---




• Maurycy Hoffman    -   polonofob, dywersant, komuch, aparatczyk PZPR;   odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Paweł Maksymilian Hoffman    -   polonofob, komuch, dywersant, kolaborant sowiecki, aparatczyk PZPR; kierownik wydziału kultury KC PZPR, redaktor naczelny "Nowej Kultury"; odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• L. Hoffman    -   członek zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej we Wrocławiu

---




• Tomasz Holc    -   agent SB Tajny współpracownik

---




• Henryk Holder    -   prokurator, morderca sądowy, zbrodniarz okresu stalinowskiego

---




• Agnieszka Holland    -   polonofob, dywersant, komuch, reżyser, starsza siostra Magdaleny Łazarkiewicz, jest córką znanego komunistycznego dziennikarza Henryka Hollanda, którego aresztowano w 1961 roku za ujawnienie partyjnych tajemnic francuskiemu korespondentowi (w czasie rewizji w jego mieszkaniu Holland wyskoczył z okna). Udział wpływowych przedstawicieli ("puławian" - frakcji żydowskiej KC PZPR) w pogrzebie Hollanda, Gomułka potraktował jako antypartyjną manifestację. Po śmierci Hollanda esbecja prześladowała jego córkę, która związała się z ruchem dysydenckim.

  Reżyserka filmowa A. Holland ma niestety zbyt wiele uprzedzeń wobec Polski i Polaków, tak jak świadczy cytowana na wstępie wypowiedź. W wywiadzie dla "Super Expressu" z 23-24 września 1995 wyznała: "Nie mam specjalnych sympatii ani dla katolicyzmu, ani dla Kościoła, ani tym bardziej dla kleru." Mimo to zdecydowała się na zrobienie filmu na "modny" w swoim czasie temat o zamordowaniu księdza Popiełuszki. Nie czując polskiego katolicyzmu poszła zupełnie na komercję, w której nieważne były prawdziwe fakty o męczeństwie księdza. Centralną postacią jej filmu "Zabić księdza" była nie ofiara - ksiądz Popiełuszko, lecz jego zabójca, kat, kapitan SB Piotrowski [por. recenzja M.Pawlickiego Zabić znaczy przegrać, "Tygodnik Kulturalny" z 26 lutego 1992]; [Agnieszka Holland na jednej z fotografii trzymana na rękach przez Bolesława Bieruta]

---




• Henryk Holland    -   filozof marksistowski; szpieg sowiecki, ojciec Agnieszki Holland; przedwojenny komunista, w czasie wojny ochotnik w Armii Czerwonej, wraz z komunistyczną I Dywizją Wojska Polskiego przebył cały szlak bojowy aż do Berlina. Później redaktor naczelny "Walki Mlodych" i jeden z redaktorów "Trybuny Ludu" - oficjalnego organu KC PZPR. Na Kongresie Filozofów za żelazną kurtyną przekazanie informacji o okolicznościach śmierci Berii na XX Zjeździe KPZR, ściągnęły na niego represje ze strony UB. Zginał tragicznie - wyskoczył przez okno - w czasie przeprowadzanej u niego w mieszkaniu rewizji.

---




• Gustaw Holoubek    -   aktor

---




• Paulina Holtz    -   aktorka

---




• Jerzy Holzer    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, prof. partyjny historyk [PZPR]; członek tzw. "komisji Michnika" - [skład - wszyscy żydzi: Andrzej Ajnenkiel, Jerzy Holzer, Adam Michnik, Bogdan Kroll], która działała na terenie MSW mając dostęp do najtajniejszych materiałów w okresie od 12 kwietnia do 27 czerwca 1990 roku;

  były pracownik UOP-u, 'antysemita' M. Grecki, autor pracy "Konfidenci są wśród nas..." tak pisał:
  
  "Tak zwana "Komisja Michnika" działała na terenie MSW mając dostęp do najtajniejszych materiałów w okresie od 12 kwietnia do 27 czerwca 1990 roku (...) W jej skład weszli: Andrzej Ajnenkiel, Jerzy Holzer, Adam Michnik i Bogdan Kroll. Jeden z nich figurował w kartotekach jako TW. Jedynym materiałem, który po sobie pozostawiła , jest liczące dwie strony sprawozdanie wraz z enigmatycznym spisem materiałów archiwalnych i wnioskiem o przekwalifikowanie kategorii dokumentów z tej wyrywkowej listy. Nie wiadomo do jakich dokumentów członkowie mieli dostęp. Nie wiadomo, czy z tych materiałów nie zostały sporządzone kopie bądź odpisy, nie wiadomo wreszcie, gdzie takowe - jeśli istnieją - są przechowywane. Wiadomo, że jej członkowie mieli dostęp do akt współpracowników UB i SB.
  
  Nie wiadomo w jaki sposób pracowała "Komisja", nie istnieją żadne dokumenty, które mogłyby wskazać, z jakich obszarów archiwum MSW korzystali jej członkowie. "Komisja" miała zapewne wgląd do wszystkich dokumentów, o jakie jej członkowie prosili - mówili pracownicy Biura Ewidencji i Archiwum UOP. Na pewno mieli też dostęp do materiałów operacyjnych, wszystkich opatrzonych klauzulą . Nie ma jednak żadnej podstawy prawnej działania . Korzystanie z dokumentów odbywało się poza wszelkimi procedurami obowiązującymi w MSW".

---




• Maria Holzer    -   dyrektor "Polskiej Fundacji Dzieci i Młodziezy" (09.1999-09.2002)

---




• Teresa Holzer    -   polonofob, dywersant, członek żydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita",

  "Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych"; głównie jednak pochodzenia żydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa.

---




• Marek Holzman    -   fotografik

---




• E. Hołda    -  

---




• Joanna Hołda    -  

---




• Katarzyna Hołda    -  

---




• Zbigniew Hołda    -   prawnik, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Marii Curii-Skłodowskiej w Lublinie, kierownik Katedry Prawa i Polityki Penitencjarnej UJ oraz prezes Towarzystwa Prawniczego w Lublinie. Jest też członkiem Komisji Prawniczej PAU oraz Zarządu Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. W latach 1989–1997 pracował w Komisji ds. Reformy Prawa Karnego, a w latach 1999–2000 w Zespole ds. Nowelizacji Kodyfikacji Karnej przy Ministrze Sprawiedliwości; publikuje na łamach żydokomunistycznego "Przekroju".

---




• Zbigniew Hołdys - Jojne Jakow    -   muzyk; rozpoczął działalność w wieku 16 lat hippisowskiej grupie Kwiaty Warszawy.

---




• Marek Hołdakowski    -   komuch, ekonomista, I sekretarz KW PZPR w Gdańsku, zastępca członka Biura Politycznego KC PZPR

---




• Jan Hołyński    -   wiceprezes Komisji Kontroli Długów Państwa; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita

---




• Maryla Hopfinger    -   polonofob, dywersant, prof., Instytut Badań Literackich PAN; aktywistka legalizacji aborcji

---




• Ewa Hornich    -   aktorka

---




• Ryszard Horowitz    -   ur. w Krakowie; amerykański fotograf; Jest jednym z najmłodszych ocalałych więźniów obozu Auschwitz-Birkenau. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. Od 1959 przebywa w Nowym Jorku w USA;  współpracuje z żydokomunistycznym "Wprost"

---




• Witold Horwath    -   scenariopisarz, 1990-1994 felietonista konserwatywnego tygodnika "Najwyższy Czas!"

---




• Danuta Hübner    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, komunistka, wieloletnia członkini PZPR, liberał, mason, 'europejka' reprezentująca interesy obce, sprzeczne z polską racją stanu; stypendystka Fulbrighta; w latach 1997-1998 pełniła funkcję szefowej Kancelarii Prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego; szefowa UKIE, wysoki urzędnik ONZ i Komisji Europejskiej; obecnie deputowana Parlamentu Europejskiego; komisarz RP w Unii Europejskiej;

  dziadek Józef Młynarski do komunistów przystał 1 października 1944 r., wstępując do bezpieki, a konkretnie do Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Nisku. Szybko awansował. Już półtora miesiąca później był kierownikiem tamtejszej Sekcji Śledczej. [...] Błyskotliwą karierę Józefa Młynarskiego w niżańskim UB przerwała śmierć 5 marca 1946 r. Jego bestialstwo nigdy - rzecz jasna - nie zostało rozliczone. Jednak przykład dyspozycyjnego i okrutnego ubeka nie poszedł na marne - rodzinną tradycję kontynuował syn. a ojciec Danuty.

  Ojciec Danuty Ryszard Młynarski we wrześniu 1944 r. wstąpił do Milicji Obywatelskiej. Z jej ramienia organizował posterunek MO w Pysznicy koło Niska. Następnie przez prawie rok, od listopada r. służył w LWP. W lipcu 1945 r. Ryszard Młynarski trafił pod skrzydła ojca, zatrudniając się jako "oficer" śledczy PUBP w Nisku. W lipcu 1946 r., czyli już po śmierci Józefa Młynarskiego, przejął obowiązki szefa niżańskiego UB, zastępując przeniesionego do PUBP w Krośnie Stanisława Supruniuka.

  Po latach jego córka - Danuta Młynarska-Hübner została honorową obywatelką miasta Nisko. Kiedy była szefową kancelarii Aleksandra Kwaśniewskiego, prezydenccy urzędnicy przygotowywali wniosek o przyznanie Supruniukowi Krzyża Komandorskiego Orderu Odrodzenia Polski. Niewiele brakowało, aby dawnego przełożonego swojego dziadka i ojca spotkała podczas uroczystości odznaczenia w Pałacu Prezydenckim w czerwcu r. Wtedy pracowała już jednak w biurze ONZ w Genewie. Odnośnie Supruniuka: w 1999 r. po protestach kombatantów order został mu ostatecznie odebrany.

  Po rocznym kierowaniu PUBP w Nisku w październiku 1947 r. Ryszard Młynarski został przeniesiony do PUBP w niedalekim Jarosławiu, też na stanowisko "oficera" śledczego. Z niewiadomych powodów nie dostał jednak awansu i - w maju 1948 r. - zrezygnował ze "służby". Dwa miesiące wcześniej urodziła się córka Danuta. Być może ten właśnie fakt - a nie względy ambicjonalne, jak utrzymują niektórzy - był powodem jego odejścia z bezpieki? Tak czy inaczej, rodzina przeniosła się do Warszawy - Ryszard Młynarski do dziś mieszka na Służewcu. IPN nie miałby zatem problemu z ustaleniem adresu byłego ubeka, przesłuchaniem go i postawieniem zarzutów. [...]

---




• Zygmunt Hübner    -   reżyser i aktor

---




• Józef Hubner - Dawid Szwarc    -  

---




• Paweł Huelle    -   polonofob, dywersant, oszczerca i paszkwilant; w latach 1994-1999 dyrektor Ośrodka Gdańskiego Telewizji Polskiej; autor paszkwilu pt. "Zrozumieć diabła" dot. osoby oraz działalności ks. Henryka Jankowskiego; skazany w Sądzie Okręgowym w Gdańsku w procesie o naruszenie dóbr osobistych, jaki pisarzowi-paszkwilantowi wytoczył ks. prałat Henryk Jankowski; tolerasta,

---




• Adam Humer    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, stalinowiec, zbrodniarz UB, znęcał się nad Polakami, odsiadywał wyrok 7 lat za popełnione zbrodnie

---




• Anna Husarska    -   dywersant, felietonistka żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Wiesław Huszcza    -   polonofob, dywersant, komunista, skarbnik PZPR i SdRP

---




•    -  

---

A + B + C + D + E + F + G + H + I + J + K + L + Ł + M + N + O + P + Q + R + S + Ś + T + U + V + W + X + Y + Z + Ż

• Krzysztof Ibisz    -   dywersant, aktor, prezenter telewizyjny i dziennikarz. Obecnie pracuje w telewizji Polsat; Prowadził tu m.in. Bar, Dwa światy, Awanturę o kasę, Życiową szansę, Amazonki, Łysi i blondynki, Gladiatorów. Wcześniej pracował w TVN, Telewizji Wisła oraz TVP; Właściciel firmy Ibisz Media Productions [04.2000). Był redaktorem i prezenterem Telewizji Publicznej SA [1993-1997]. Był redaktorem i producentem telewizji TVN [1997-2000].

---




• Anna Ibisz    -   redaktor Naczelny miesięcznika 'Voyage' w Polsce [03.2003).

---




• Piotr Ikonowicz - Dawid Goldsmith    -   polonofob, dywersant, lewak, dziennikarz, tłumacz; Członek i założyciel Polskiej Partii Socjalistycznej - PPS, przewodniczący Rady Naczelnej do 1993 roku. Były poseł na Sejm. Członek założyciel Nowej Lewicy

---




• Kinga Ilgner    -   aktorka

---




• Sebastian Imbierowicz    -   dywersant, "whiger", ps. DJ 600V, działacz muzyki hip-hopowej w PRLu-bis III; propagator prymitywizmu i pseudokultury slamsów

---




•   Grzegorz Indulski    -   felietonista "Newsweek"

---




• I. Iserles    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, zaciekły syjonista, zbrodniarz stalinowski, były sędzia Sądu Najwyższego PRL, uciekł z Polski do Izraela w 1968 r.

---




• Jarosław Iwaszkiewicz    -   polonofob, stalinowiec, komunista, dywersant, pseudonim Eleuter; poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista; Urodzony we wsi Kalnik na Kijowszczyźnie; współtwórca grupy poetyckiej Skamander - grupa poetycka założona w roku 1918 przez żyda Juliana Tuwima, żyda Antoniego Słonimskiego, żyda Jarosława Iwaszkiewicza, żyda Kazimierza Wierzyńskiego oraz żyda Jana Lechonia. Wzorem dla skamandrytów była przede wszystkim twórczość żyda Leopolda Staffa.

  Najbardziej aktywny w latach stalinowskich: 1945-1946 był redaktorem naczelnym poznańskiego dwutygodnika "Życie Literackie", 1947-1948 - redaktorem tygodnika "Nowiny literackie". Poezję, prozę i recenzje publikował w "Odrodzeniu" (1945-1949), "Przekroju" (1945-1954) i "Kuźnicy" (1946-1949). Między 1945 i 1949 był kierownikiem literackim Teatru Polskiego w Warszawie. Od 1945 aktywnie działał w ZZLP (od 1949 ZLP) - był jego prezesem (1945-1946, 1947-1949, 1959-1980) i wiceprezesem (1949-1956). Wchodził w skład Zarządu Polskiego PEN Clubu (1950-1965 był jego wiceprezesem).

  W 1948 uczestniczył (wraz z Jerzym Borejszą) w organizacji Światowego Kongresu Intelektualistów w ...Obronie Pokoju we Wrocławiu, w 1950 był delegatem na II Światowy Kongres Pokoju. W 1952 został prezesem Rady Nadzorczej Spółdzielni Wydawniczej "Czytelnik".

  Od 1952 przez wiele kadencji (do końca życia w 1980 r.) poseł na sejm PRL

---




• Tadeusz Iwiński    -   polonofob, dywersant, "parlamentarzysta"

---




• Krzysztof Izdebski    -   koordynator, zarząd Polskiej Unii Studentów Żydowskich

---




• Bolesław Izydorczyk    -   polonofob, dywersant, generał dywizji w stanie spoczynku, attaché wojskowy w USA i Kanadzie; W latach 1992-1994 szef Wojskowych Służb Informacyjnych. Od 2000 roku szef GZRW (P-2) SG WP. Po aferze z niewydaniem mu certyfikatu bezpieczeństwa (maj 2000) przeniesiony do SHAPE NATO (Belgia) zajmował się programem Partnerstwo dla Pokoju. Od jesieni 2003 r. w stanie spoczynku.

  Wydał zgodę na operację sprzedaży broni do Sudanu i na Łotwę.

---




•    -  

---

A + B + C + D + E + F + G + H + I + J + K + L + Ł + M + N + O + P + Q + R + S + Ś + T + U + V + W + X + Y + Z + Ż

• Juliusz Jabłecki    -   polonofob, dywersant, libertyn, członek zarządu żydomasońskiej fundacji - Fundacja Instytut Ludwiga von Misesa

---




• Henryk Jabłoński - Apfelbaum    -   polonofob, komunista, Od 1931 roku członek PPS. W 1945 r. został członkiem KRN, w latach 1946-48 piastował znaczące funkcje w PPS (sekretarz CKW oraz jego wiceprzewodniczący). Zwolennik połączenia PPS i PPR. Od 1947 (aż do 1989) poseł na sejm. W 1948 roku mianowano go profesorem UW (od 1952 roku członkiem PAN). W okresie 1948-81 zasiadał w KC PZPR. 1965-66 minister szkolnictwa wyższego oraz w latach 1966-72 szef resortu oświaty i szkolnictwa wyższego (podpisywał decyzje o relegowaniu "nieprawomyślnych" studentów po marcu 1968 roku). 1971-81 członek Biura Politycznego KC PZPR. W 1972 z inicjatywy Edwarda Gierka wybrany na przewodniczącego Rady Państwa (zajął miejsce Józefa Cyrankiewicza). 1976-1983 przewodniczący Ogólnopolskiego Komitetu FJN. 1983 mianowany prezesem Rady Naczelnej ZBOWiD (pełnił tę funkcję do 1990). 1985 musiał ustąpić z funkcji przewodniczącego Rady Państwa, jego miejsce zajął gen. Wojciech Jaruzelski. W 1988 roku awansowany do stopnia generała brygady WP.

---




• Stefania Jabłońska - włśc. - Szela Ginsburg    -   polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, nazwiska Jabłońska zaczęła używać od 1947 r.; agent UB, asystentka światowej sławy dermatologa prof. Mariana Grzybowskiego, na którego donosiła na UB, na podstawie jej donosów, prof. Grzybowski został resztowany 26 listopada 1949 r., był więziony w areszcie przy ul. Koszykowej w Warszawie. Według oficjalnej wersji, popełnił samobójstwo po 16 dniach przebywania w areszcie. Według innych, dużo bardziej prawdopodobnych relacji, zginął w więzieniu. Zatrudniony w owym czasie jako fotograf Moczulski twierdzi, powołując się na swoich znajomych z UB, że prof. Grzybowskiego zbyt mocno uderzono w "zapale" śledczym. Niedługo potem dr S. Jabłońska mianowana została na katedrę, którą tak długo i chlubnie zajmował prof. Grzybowski" (por. tekst. J. Grzybowskiego w paryskiej "Kulturze" nr 4/234 z 1967 r.) a po śmierci prof. Grzybowskiego wedle prawa talmudu przejęła jego podręcznik dermatologii i opublikowała go pod własnym nazwiskiem.

---




• Michał Jach    -   polonofob, dywersant, poseł PiS, głosował za przekazaniem żydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań"

---




• Alicja Jachiewicz-Szmidt    -   aktorka

---




• Jerzy Jachowicz    -   polonofob, dywersant, lewak, od 1989 dziennikarz żydokomunistycznej "Gazety Wyborczej"

---




• Dawid Jackiewicz    -   polonofob, dywersant, poseł PiS, głosował za przekazaniem żydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań"

---




• Jan Maria Jackowski - Herz    -   pisarz, historyk; W latach 1997-2001 był posłem na Sejm RP. Od 2002 r. radny m. st. Warszawy. Działacz AWS i LPR. W latach 2002-2005 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego, a następnie przewodniczącego Rady m. st. Warszawy. Od 2005 r. członek Trybunału Stanu

---




• Olga 'Kora' Jackowska    -   piosenkarka

---




• Andrzej Jaeschke    -   polonofob, komuch, dywersant, W latach 1996-1998 był członkiem Rady Nadzorczej Banku Przemysłowo-Handlowego SA. Członek Związku Nauczycielstwa Polskiego, działa również w Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W latach 1994-2001 był radnym Rady Miasta Krakowa, w której przewodniczył Komisji Praworządności (1994-1996). W SLD pełnił funkcję Małopolskiego Rzecznika Dyscypliny Partyjnej. W latach 2001-2005 zasiadał w Senacie RP, był zastępcą przewodniczącego Komisji Ustawodawstwa i Praworządności.

---




• Anna Jagielska    -  

---




• Jan Jagielski    -   aktywista żydowski, jest pracownikiem Żydowskiego Instytutu Historycznego, gdzie stał się twórcą i kierownikiem działu dokumentacji materialnych śladów obecności historycznej Żydów na ziemiach polskich;

---




• Mieczysław Jagielski    -   polonofob, komunista, w 1944 wstąpił do PPR, następnie członek PZPR, m.in. 1959-1981 członek Komitetu Centralnego, 1971-1981 członek Biura Politycznego KC. Minister rolnictwa w latach 1959-1970, później wicepremier (1970-1981) i przewodniczący Komisji Planowania przy Radzie Ministrów (1971-1975). Przewodniczący komisji rządowej prowadzącej negocjacje z Międzyzakładowym Komitetem Strajkowym w Gdańsku w sierpniu 1980.

---




•   Wojciech Jagielski    -   polonofob, dywersant, dziennikarz, korespondent, publicysta "Gazety Wyborczej". Absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego (1984). W latach 1986-1991 pracował w Polskiej Agencji Prasowej. Obecnie jest redaktorem "Gazety Wyborczej", współpracuje też z BBC i "Le Monde".

---




•   Wojciech Jagielski    -   polonofob, dywersant, dziennikarz radiowo-telewizyjny, specjalizujący się w prowadzeniu interaktywnych programów muzycznych i talk-show. Od 1990 roku związany z Radiem ZET. Początkowo jako didżej (prezenter), a obecnie (2006 r.) jest dyrektorem muzycznym Radia ZET.

---




• Ludwik Jaglik-Jakobsfeld    -   polonofob, dywersant, agent sowiecki, aparatczyk PZPR;   odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Gienrich Grigorijewicz Jagoda - Herszel Jehuda    -   zwyrodniały bandyta i zbrodniarz NKWD; urodzony w Łodzi, był synem zamożnego żydowskiego zegarmistrza; wysoki funkcjonariusz policji politycznej i bezpieczeństwa. Od 1934 roku szef OGPU. Po reorganizacji organów bezpieczeństwa szef NKWD w latach 1934 - 1936 ;

---




• Alfred Jahn    -  

---




• Krzysztof Jakowicz    -   skrzypek i pedagog

---




• Dominika Jakubiak    -   aktywistka żydowska, żydowski ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN" w Lublinie

---




•   Arkadiusz Jakubik    -   aktor, reżyser i scenarzysta teatralny. Zadebiutował na scenie Operetki Warszawskiej 13 listopada 1993 roku w roli Pierre`a w musicalu Piaf Pam Gems w reż. Jana Szurmieja.

---




• Martyna Jakubowicz    -   piosenkarka

---




• Tadeusz Jakubowicz    -   przewodniczący Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Krakowie

---




• Aleksandra Jakubowska    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, żydowski hochsztapler i oszust, aferzysta, złodziej; rzecznik rządu premiera W. Cimoszewicza, w latach 80. prezenterka "Dziennika Telewizyjnego". W przeszłości jednoznacznie dawała wyraz swemu krytycznemu stosunkowi do polskości w połączeniu z troską o obronę racji żydów.

  Aresztowana za oszustwa i łapówkarstwo.

  W rocznicę 3 Maja w tekście na łamach żydopostkomunistycznego "Wprost" (3 maja 1992) stwierdziła z zadowoleniem: "Zużyte, skompromitowane słowa "patriotyzm", "polskość", "ojczyzna" nie odrodziły się w III Rzeczypospolitej.; pracowała w "Sztandarze Młodych" (1977-1981) i "Przyjaciółce" (1981-1987). Członkini PZPR w latach 1980-1990.

  W latach 1987-1991 była dziennikarką Telewizji Polskiej. Od czerwca 1989 roku współtworzyła telewizyjne Wiadomości.

  Wspólnie z Wojciechem Mannem i Krzysztofem Materną stworzyła warszawskie radio "Kolor", w którym była szefem działu publicystyki i informacji. Później współwydawała i kierowała tytułami młodzieżowymi i kobiecymi: "Missland" (1993), "Femina" (1994)- dodatek ówczesnego "Życia Warszawy"

---




•   Teresa Jakubowska    -   polonofob, dywersant, Działaczka lewicowa; Rzecznik partii RACJA "polskiej" lewicy. Absolwentka SGPiS (Szkoła Główna Handlowa), Wydział Handlu Zagranicznego. Pochodzi z Częstochowy, gdzie skończyła szkołę... zakonną katolicką. Po studiach pracowała w handlu zagranicznym, w tym 6 lat w Paryżu. Żona nieżyjącego już komunisty Jerzego Jakubowskiego, profesora Wydziału Prawa UW;   felietonistka "Racjonalisty" magazyn racjonalistów, sceptyków, gnostyków i ateistów

---




• Jerzy Jakubowski - właśc. - Muszkatenblit    -   polonofob, dywersant, agent i kolaborant sowiecki, komunista;   odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Julian Jakubowski    -  

---




• Wacław Janas    -   polonofob, komuch, dywersant, PRL-owski dyplomata, a w latach 1993-1997 wiceminister kultury z ramienia SLD;   odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski przez żyda, agenta KGB i SB prezydenta żydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana

---




• Krystyna Janda    -   polonofob, dywersant, volks-"europejka", aktorka

---




• Stanisław Janecki    -  

---




• Elżbieta Janicka    -   polonofob, dywersant, członek żydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita",

  "Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych"; głównie jednak pochodzenia żydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa.

---




• Jerzy Janicki    -   pisarz, dziennikarz; w okresie stalinowskim zawodowy dziennikarz pracował w różnych redakcjach...

---




• Stanisław Janicki    -   pisarz, dziennikarz i scenarzysta, historyk kina. Autor cyklicznego programu TVP "W starym kinie" (od 1967 do 1999).

---




• Stanisław Janicki    -   polonofob, dywersant, prof., minister rolnictwa i wicepremier w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, przestępca gospodarczy, złodziej i szantażysta, pracownik Agencji restrukturyzacji rolnictwa, szubrawca, który doprowadził do sprzedaży jednego z największych zakładów cukierniczych w Polsce szwajcarskim żydom.

---




• Maria Janion    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, fanatycznie i zajadle nienawidzi polskości, katolicyzmu, Polaków i Polski, oszczerca, kalumniator zohydzający i hańbiący dobre imię Polski i polskich patriotów; pracownik Centrum Badania i Nauczania Dziejów i Kultury Żydów w Polsce im. Mordechaja Anielewicza; historyk literatury, krytyk literacki, profesor IBL PAN. Pracuje w Instytucie Badań Literackich PAN.

---




• Grzegorz Jankilewicz    -   polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska; Jeden z żydokomunistycznych bogaczy i 'magnatów' PRLu-bis. Ukraiński emigrant, z wykształcenia muzyk. W latach 80. po raz pierwszy przyjechał do Polski. Otrzymał obywatelstwo w 1992 r., cztery miesiące po złożeniu wniosku.

  W 1993 r. założył wraz ze wspólnikiem Sławomirem Smołokowskim firmę handlującą ropą naftową J&S.; W ciągu zaledwie kilku lat zmonopolizowali dostawy do polskich rafinerii, a także tranzyt przez Port Gdański. Według UOP, było to możliwe, gdyż otrzymali od polskich rafinerii specjalne pełnomocnictwa. Jankilewicz do niedawna nie udzielał wywiadów i nie pozwalał się fotografować. Ostatnio zaczął się wypowiadać publicznie i promować firmę przez turniej tenisa ziemnego J&S; Cup. Na początku 2006 r. przedstawiciele J&S; zapowiedzieli, że rozpoczynają inwestycje w sektor biopaliw. Obecnie do grupy J&S; należy kilkanaście spółek zarejestrowanych m.in. w Polsce, na Cyprze, w Luksemburgu i Szwajcarii. W 2005 r. grupa miała ponad 10 mld USD przychodu. Zamieszany w afere paliwowa. Żona Jankilewicza jest od 2001 r. wydawcą "Zwierciadła". w 2006 r. 11. na liście najbogatszych w Polsce tygodnika "Wprost" i 68. wśród 100 najbogatszych Europy Środkowej i Wschodniej w 2005 r. Jego majątek wycenia się na 1,65 mld zł.

---




• Ludwika Jankowska - Luba Kowieńska    -  

---




•   Anna Jantar /pseudonim/ - właśc. Anna Maria Szmeterling    -   piosenkarka, matka Natalii Kukulskiej

---




• Anna Jarmusiewicz    -  

---




• Andrzej Jaroszewicz - Aaron Samet    -   test

---




• Piotr Jaroszewicz    -   komunista i wieloletni członek KC PZPR, premier żydokomuny PRLu; zamordowany wraz z żoną, w swojej willi przez "nieznanych sprawców" - [czytaj: elity władzy, SB]; willę tą otrzymał od stalinowskiego rządu żydokomunistycznego piewca stalinizmu Julian Tuwim, a po śmierci Tuwima, otrzymał ją Jaroszewicz

---




• Izabela Jaruga-Nowacka    -   polonofob, komuch, dywersant, poseł V kadencji sejmu z ramienia SLD, była działaczka i przewodnicząca Unii Pracy, obecnie polityk Unii Lewicy; popiera ideę legalizacji małżeństw homoseksualnych. "Ciota rewolucji" obyczajowej. Często uczestniczy w demonstracjach i manifestacjach gejów, transwestytów. Jako minister do spraw społecznych podjęła inicjatywę dofinansowania z przez państwo manifestacji mniejszości seksualnych...

---




• Robert Jaruga    -   polonofob, dywersant, dziennikarz, redakcja antypolskiego, szowinistyczno antykatolickiego, oszczerczego i polakożerczego żydokomunistycznego szmatławca "Nie"

---




• Izabela Jaruzelska    -   prof. dr hab. Instytut Orientalistyczny Zakład Hebraistyki

---




• Grzegorz Jarzyna    -   reżyser teatralny

---




• Paweł Jasienica ^{to pseudonim} - Leon Lech Beynar    -   Urodził się w 1909 r. w Symbirsku nad Wołgą i pozostał z rodziną w Rosji do roku 1920; W czasie II wojny światowej oficer Armii Krajowej, od jesieni 1944 po dezercji z LWP w 5 Wileńskiej Brygady AK, gdzie był przez pewien czas adiutantem Zygmunta Szendzielarza "Łupaszki" - dowódcy tej brygady. Ranny w lipcu 1945, opuścił brygadę i uniknął losu większości jej oficerów skazanych na karę śmierci.

  W lipcu 1948 roku został aresztowany przez komunistyczny Urząd Bezpieczeństwa. Został wypuszczony na wolność dzięki interwencji Bolesława Piaseckiego. Wstąpił do Stowarzyszenia "Pax", z ramienia którego w 1950 roku zarządzał stowarzyszeniem Caritas. Od grudnia 1959 jeden z wiceprezesów Związku Literatów Polskich;

  pisarz historyczny, publicysta m.in. żydo-katolewackiego "Tygodnika Powszechnego", którego był również współredaktorem; był działaczem i ostatnim prezesem (1962) "Klubu Krzywego Koła"

  "Klub Krzywego Koła" to nazwa klubu dyskusyjnego działającego w Warszawie w latach 1955-1962; który został założony w 1955 roku z inicjatywy i pod nadzorem pułkownik UB Julii Brystigierowej w celu sterowania i infiltrowania przeciwników ówczesnej władzy; klub skupiał ówczesną elitkę intelektualną, tzw. (żydokomunistyczną) opozycje inteligencką, dyskusje w nim prowadzone dotyczyły m.in. problematyki kulturowej, politycznej, filozoficznej, artystycznej i ideologicznej;  w zebraniach brali udział m.in.: Jan Józef Lipski żyd i mason, Witold Jedlicki żyd i agent SB, Aleksander Małachowski żyd i mason, Stanisław Ossowski, Paweł Jasienica żyd, Antoni Słonimski żyd stalinowiec i mason, Władysław Bartoszewski żyd i mason, Jerzy Urban żyd i komuch, Jan Olszewski żyd i mason, Ludwik Hass żyd i mason, Leszek Kołakowski żyd i marksista stalinowiec, Aniela Steinsbergowa żydówka, Antoni Zambrowski żyd i komuch, a teraz "prawicowiec", Karol Modzelewski żyd i komuch, Jacek Kuroń żyd i komuch trockista, Adam Michnik żyd i komuch trockista, Anna Rudzińska, Jerzy Kornacki, Adam Schaf żyd stalinowiec i marksista;   po więcej szczegółów zapraszamy --   KKK - "Klub Krzywego Koła"

---




• Anna Jasiewicz    -   dywersant, komuch, redakcja żydokomunistycznego i marksistowskiego "Dziś" - redaktor naczelny marksista-komunista Mieczysław F. Rakowski

---




• Joanna Jasińska    -   aktywistka żydowska, współorganizator festiwali żydowskich w Polsce

---




• Katarzyna Jasińska    -   Fundacja Ochrony Dziedzictwa Żydowskiego

---




• Elżbieta Jasińska-Brunnberg    -   polonofob, dywersant, "spec" od homoseksualizmu, felietonistka "Racjonalisty" magazyn racjonalistów, sceptyków, gnostyków i ateistów

---




• Krzysztof Jasiński    -   aktor, reżyser teatralny i telelewizyjny, założyciel i dyrektor krakowskiego Teatru STU, mąż Beaty Rybotyckiej; Jest twórcą m.in. znanych z TVP benefisów w krakowskim Teatrze STU (gdzie uczestniczy cała żydoelitka)

---




• Bruno Jasieński - właściwie - Wiktor Zysman    -   komunista zamordowany przez komunistów w ZSSR. Czołowy 'polski' futurysta i skandalista został oficjalnie wyrzucony z Francji za komunizm i nagle zrobił oszałamiającą karierę w Związku Radzieckim - był nawet honorowym wicepremierem Tadżykistanu. Zaplątany w procesy moskiewskie został aresztowany w 1937 i zginął jako polski szpieg, zamordowany w Moskwie [a nie zmarł jak stoi w encyklopediach czasu PRL] 17 września 1938 w Moskwie) - poeta, współtwórca futuryzmu.

---




• Jerzy Jaskiernia - Aaron Aksman    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, komunista, świnia Orwell'owska, wieloletni członek PZPR, agent SB, TW pseudonim "Prym" vel "Prymus"

---




• Mieczysław Jastrun - Agatstein    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, stalinowiec, dywersant, świnia Orwell'owska, jeden z poetów najbardziej obciążonych "hańbą domową" w czasach stalinizmu. M. Jastrun był jednym z najbardziej wojowniczych członków redakcji "Kuźnicy", pisma marksistowskich fanatyków, walczących z tradycjami narodowymi i wartościami humanistycznymi. Pomimo zaangażowania szeregu Polaków w ratowaniu Jastruna w czasie wojny, gdy ukrywał się "na aryjskich papierach", po 1944 roku należał on do czołowych tropicieli "polskiego antysemityzmu". Był również autorem licznych wierszy, pisanych zgodnie z wymogami stalinowskiej poetyki (np. Ballady o puszczy Świętokrzyskiej), dyskredytującej polskich powstańców, którzy zmienili się jakoby we wrogów własnego narodu, czy wyrafinowanego ataku na papiestwo

---




• Tomasz Jastrun - Agatstein    -   polonofob, komuch, dywersant, wyraźnie chory z nienawiści na Polskę i Polaków, poeta i felietonista. Syn Mieczysława Jastruna, wyróżnia się głównie pełnymi agresywnej hucpy felietonami, atakującymi narodowych i prawicowych "oszołomów".

---




• Eugenia Jastrzębska    -   polonofob, dywersant, komunistka, agent sowiecki;   odznaczona przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Grzegorz Jaszuński    -   polonofob, komuch; w czasie II wojny był policjantem żydowskim w getcie wileńskim, maz Zofii Kuratowskiej; jeden z dziennikarskich skrybów najbardziej skompromitowanych swą reżimową służalczością w PRL-u, był również autorem haniebnego wręcz pod względem ilości przekłamań paszkwilanckiego obrazu II Rzeczypospolitej ("Z polityki niedostatecznie", Warszawa 1964); dziennikarz w okresie stalinizmu, pracował w "Życiu Warszawy"

---




• Aldona Jawłowska    -   polonofob, dywersant, prof. Instytutu Filozofii i Socjologii PAN; członek żydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita",

  "Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych"; głównie jednak pochodzenia żydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa.

---




• Helena Jaworska    -  

---




• Jerzy Jedlicki    -   polonofob, dywersant, prof. Instytut Historii PAN; przewodniczący rady programowej żydomasońskiego lobby "Otwarta Rzeczpospolita",

  "Otwarta Rzeczpospolita" oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych"; głównie jednak pochodzenia żydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa.

---




• Witold Jedlicki    -   polonofob, dywersant, lewak, komuch, pochodził z rodziny żydowskiej burżuazji; członek i uczestnik - "Klub Krzywego Koła";

  "Klub Krzywego Koła" to nazwa klubu dyskusyjnego działającego w Warszawie w latach 1955-1962; klub skupiał ówczesną elitkę intelektualną, tzw. (żydokomunistyczną) opozycje inteligencką, dyskusje w nim prowadzone dotyczyły m.in. problematyki kulturowej, politycznej, filozoficznej, artystycznej i ideologicznej (w zebraniach brali udział m.in.: Jan Józef Lipski żyd i mason, Witold Jedlicki żyd lewak i komuch, Aleksander Małachowski żyd i mason, Stanisław Ossowski, Paweł Jasienica żyd, Antoni Słonimski żyd stalinowiec i mason, Władysław Bartoszewski żyd i mason, Jerzy Urban żyd i komuch, Jan Olszewski żyd i mason, Ludwik Hass żyd i mason, Leszek Kołakowski żyd i marksista stalinowiec, Aniela Steinsbergowa żydówka, Karol Modzelewski żyd i komuch, Jacek Kuroń żyd i komuch trockista, Adam Michnik żyd i komuch trockista, Anna Rudzińska, Jerzy Kornacki, Adam Schaf żyd stalinowiec i marksista)

---




• Fajwel Jekowicz    -   szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r.

---




• Józek Jekowicz    -   szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r.

---




• Leyba Jekowicz Kusek    -   szpicel, konfident tajnej policji carskiej; powieszony przez lud Warszawy 15 sierpnia 1831 r.

---




• Rafał Jesswein    -   rzecznik Prasowy Ministra Gospodarki Jacka Piechoty (01-05.2002).

---




• Marek Jeżowski    -   polonofob, dywersant, sekretarz, żydowska organizacja "Beit", Warszawa

---




• Przemysław Jenke    -   konsul generalny RP, Ho Chi Minh, Wietnam

---




• Kalina Jędrusik - Makusfeld    -   aktorka, alkoholiczka

---




• Stefan Jędrychowski    -   polonofob, dywersant, komunista, centr. kierownictwo w PZPR i w rządzie; 1944 kierownik resortu informacji i propagandy PKWN, 1951-1956 wicepremier, 1945-1974 minister żeglugi i handlu zagranicznego

---




• Milada Jędrysik    -   polonofob, dywersant, publicystka żydokomunistycznej "Gazety Wyborczej"

---




• Michał Joachimowicz    -   agent SB Tajny współpracownik, bł. wicewojewoda kujawsko-pomorski

---




• Benedykt Jodelis    -   polonofob, zbrodniarz okresu stalinowskiego, morderca sądowy, prokurator Prokuratury Generalnej

---




• Andrzej Jonas    -  

---




• Maksymilian (Maks) Jonas    -   polonofob, dywersant, komunista,   odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Anna Maria Jopek    -   piosenkarka, synowa Haliny Kunickiej

---




• Irena Jun    -  

---




• Adolf Jung    -   polonofob, komunista, agent sowiecki;   odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Roman Juryś - Chaim Szacht    -   polonofob, komuch, stalinowiec, redaktor "Trybuny Ludu" - oficjalnego organu KC PZPR, komentator procesów politycznych

---




• Katarzyna Jutkiewicz-Kubiak    -   sekretarz redakcji żydowskiego pisma "Midrasz"

---




•    -  

---

A + B + C + D + E + F + G + H + I + J + K + L + Ł + M + N + O + P + Q + R + S + Ś + T + U + V + W + X + Y + Z + Ż

• Piotr Kabaj    -   Dyrektor Generalny Pomaton EMI (01.2002-12.2004

---




• Krzysztof Kabala    -   polonofob, dywersant, mason, libertyn, globalista, rada żydomasońskiej fundacji - Fundacja Instytut Ludwiga von Misesa, współpracuje z masońską organizacją Mont-Pelerin Society powiązaną ze światową finansjerą żydowską

---




• Daniel Kac    -   pisarz

---




• Włodzimierz Kac    -   przewodniczący Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Katowicach

---




•   Grażyna Kacprowicz    -   polonofob, dywersant, volks"europejka", dyrektor generalny - Urząd Komitetu Integracji Europejskiej; pracownik Instytutu Nauk Politycznych Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych, Uniwersytetu Warszawskiego, Zakład Instytucji Europejskich.

---




• Magda Kacprzak    -   aktywistka żydowska, współorganizator festiwali żydowskich w Polsce

---




• Wiesław Kaczmarek    -   dywersant, komuch, dywersant, nieprzerwalnie od 1989 roku jest posłem na Sejm RP, najpierw jako poseł PZPR, następnie SLD, poźniej SDPL, a obecnie niezależny. Pełnił funkcję ministra przekształceń własnościowych w dniach od 26 października 1993 do 30 września 1996, następnie po Reformie Centrum został ministrem gospodarki w rządzie Włodzmierza Cimoszewicza (4 lutego - 17 października 1997).

---




• Jacek Kaczmarski - Icek Berelbaum    -   polonofob, dywersant, niegdyś "bard", kpiarz i szyderca patriotyzmu, katolicyzmu i polskości;   publikował w żydokomunistycznej "Gazecie Wyborczej", tak mówił o swojej rodzinie: "Mój dziadek był przed wojną zaangażowanym komunistą, po wojnie zaś komunistycznym dygnitarzem. (...) Wierzył w dziejową misję partii itd. Po wojnie znalazł się więc w kręgach władzy, był ambasadorem w Kambodży, pełnił jakieś dyplomatyczne funkcje w Szwajcarii, potem pracował w ministerstwie oświaty. Z partii wystąpił w 1981 roku. Jego żona, czyli moja babcia (...) pochodziła z rodziny żydowskiej, co jak przypuszczam, nie pozostało bez wpływu na zesłanie mojego dziadka do ministerstwa oświaty po 1968 roku."   (wywiad pt. Chce konfrontacji, "Tygodnik Solidarność" z 4 maja 1990 r.)

---




• Blanka Kaczorowska    -   ur. w Brześciu Litewskim, agentka i denuncjatorka Gestapo w Armii Krajowej, nawiązała współpracę z Gestapo jako agentka "V-98"; żona Ludwika Kalksteina, wraz z mężem, też agentem gestapo, wydała w czerwcu 1943 dowódcę AK generała Stefana Grota-Roweckiego w ręce gestapo

---




• Jarosław Kaczyński - Kalkstein    -   dywersant, W latach 70. współpracował z żydo-trocksistowskim KOR-em;   W grudniu 2005 roku Jarosław Kaczyński został uznany Człowiekiem Roku 2005 żydokomunistycznego tygodnika "Wprost"; obecnie premier PRL-bis;      zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół"

---




• Lech Kaczyński - Kalkstein    -   polonofob, dywersant, mason, aktywista żydowski; w latach 80-tych bliski współpracownik Lecha "Bolka" Wałesy;   zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - tajne rozmowy w Magdalence, "okrągły stół", pomiędzy żydowskim przywództwem drugiej [po stanie wojennym] 'Solidarności', której był vice-przewodniczącym - zastępcą "Bolka", a elitami SB i PZPR; Od grudnia 1988 r. w Komitecie Obywatelskim przy Lechu Wałęsie; w 1990 roku został I zastępcą przewodniczącego, powstałego po stanie wojennym, z inicjatywy żydokomuny drugiego związku NSZZ "Solidarność"-bis, nie mającego nic wspólnego, oprócz nazwy z pierwszym związkiem i ruchem społecznym;

  były szef NIK;   jako minister sprawiedliwości w rządzie Jerzego Buzka, nie dopuścił do ekshumacji zwłok w Jedwabnem, co uniemożliwiło ustalenie prawdy o ilości ofiar i prawdziwych sprawców zbrodni na żydach; bł. prezydent Warszawy [2002 r.], - jako prezydent Warszawy rozpoczał projekt budowy tzw. "Muzeum kultury żydowskiej" przyznając ziemię pod budowę tegoż muzeum; obecnie jako prezydent PRL-bis wspiera i asekuruje budowę tego muzeum; zacieśnia stosunki z Izraelem, prowadzi politykę pro-Izraelską i pro-żydowską w pełnym syjonistycznym tego słowa znaczeniu. Reprezentuje sprawy i interesy żydowskie, ale żadną miarą nie interesy polskie;

  członek żydomasońskiej organizacji "Grupa Windsor" - finansowana przez zagraniczne organizacje żydomasońskie. Grupa Windsor utrzymuje kontakty z tzw. Międzynarodowym Funduszem Republikanskim i Heritage Foundation;   prezydent PRL-bis III Kaczyński-Kalkstein w Polsce odznaczył wszystkich żydokomunistycznych trockistów z KOR-u krzyżami i orderami; tak jak poprzedni anty-polscy prezydenci, odznacza największych wrogów Polski najwyższymi odznaczeniami państwowymi m.in. odznaczył "Orderem Orła Białego" żydowskiego syjonistę Alexa Storożynskiego, dziennikarza ze zdominowanej przez żydów gazety "New York Sun" - organ "neo-konserwatystów" - syjonistów;       prezydent PRL-bis III wszystkich żydów "polskich"

---




• Piotr Kadlcik    -   polonofob, dywersant, przewodniczący Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w Polsce

---




• Jan Edward Kalecki - właśc.- Szymon Eliasz Tenenbaum    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, przed 1939 kolaborant i agent sowiecki, po II wojnie sw. zbrodniarz - wicedyrektor departamentu Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego;   odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Wojciech Kalicki    -   polonofob, dywersant, oszczerca i paszkwilant, dziennikarz żydokomunistycznej “Gazety Wyborczej”;   odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP przez żyda, agenta KGB i SB prezydenta żydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana

---




• Ewa Kalinowska-Zandberg    -   pracuje w Senacie PRL-bis

---




• Ryszard Kalisz    -   polonofob, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, należy do grona członków-założycieli SLD; W 2000 kierował kampanią wyborczą w walce o reelekcję Aleksandra Kwaśniewskiego. Od 2000 r. członek Rady Bezpieczeństwa Narodowego... [!]

---




• Ludwik Kalkstein    -   por. "Hanka", dowódca grupy operacyjnej "H", agent i denuncjator Gestapo w Armii Krajowej, wydał w czerwcu 1943 dowódcę AK generała Stefana Grota-Roweckiego w ręce gestapo

---




• Andrzej Kalwas    -   komuch, dywersant, mianowany przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego na stanowisko ministra sprawiedliwości, prokuratora generalnego w rządzie Marka Belki

---




• Zygmunt Kałużyński    -   polonofob, komuch, dywersant, skrajny stalinowski publicysta, oszczerca i paszkwilant, krytyk filmowy, wieloletni publicysta żydokomunistycznego tygodnika "Polityka", gdzie na łamach, bezpardonowo atakował kino polskie, akcję bojkotu, a także opozycję solidarnościową.  Był dwukrotnie żonaty, po raz pierwszy z Julią Hartwig, po raz drugi z Eleonorą Griswold.

---




• Tomasz Kammel    -   konferansjer

---




• Aldona Kamela-Sowińska    -   polonofob, dywersant, hochsztapler;   bez zgody Rady Ministrów i Komisji Skarbu Państwa podpisała aneks do umowy z Eureko, co dało oszustom podstawę do późniejszych roszczeń odszkodowawczych za "złamanie" umowy przez Skarb Państwa! Uzgodniono, że Eureko może zakupić jeszcze 21 proc. akcji, a reszta majątku PZU trafi na giełdę. Państwo tymczasem straci raz na zawsze wpływ większościowy na swojego strategicznego ubezpieczyciela, do którego zaufanie budowano przez trzy pokolenia tyraków Polski Ludowej płacących składki.

---




• Chaskiel Hirsz Kameraz    -   członek CKŻP - Centralny Komitet Żydów w Polsce, i kierownik wydziału produktywizacji CKŻP (do kwietnia 1948), następnie pracował w CSW "Solidarność" i Związku Spółdzielni Pracy jako starszy instruktor ds. kultury i oświaty

---




•   Dorota Kamińska    -   aktorka,

---




• Ida Kamińska - Rachel    -   dyr. Teatru Żydowskiego w Warszawie

---




• Jelena Kamińska - Lea Kantorowicz    -  

---




• Krystyna Kamińska    -   żydowskie pismo "Midrasz"

---




• Maria Kamińska - Eiger    -   polonofob, dywersant, zbrodniarz MBP i UB, była redaktorem chłopskiego tygodnika "Gromada" od 2 lutego 1949 r. do 30 marca 1952 r. poprzednio organizatorka i dyrektor Departamentu Szkolenia Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (od 1 lipca 1947 r. do 1 marca 1949 r.)

---




•   Janusz Kamiński    -   polonofob, dywersant, operator, robi karierę w "Hollywood", przyjaciel Stevena Spielberga, były mąż Holly Hunter (1995-2001)

---




• Łukasz Kaminski    -  

---




• Jan Kancewicz    -  

---




• Nina Kancewicz-Hoffman    -   filolog

---




• Maciej Kandefer    -   dywersant, komuch, redakcja żydokomunistycznego i marksistowskiego "Dziś" - redaktor naczelny marksista-komunista Mieczysław F. Rakowski

---




• Julian Kaniewski - Izrael Ajzenman    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, zwyrodniały morderca i zbrodniarz, posługujący się kryptonimem 'Lwy', dowodzony przez niego żydowski oddział Gwardii Ludowej w dniu 22 stycznia 1943 roku dokonał masakry w miasteczku Drzewica, mordując 7 mieszkańców w ramach czyszczenia terenu, za co uczestnicy mordu otrzymali... pochwały"   źródło: Leszek Żebrowski, Wyssane z palca winy Polaków, „Gazeta Polska", 27.6.1996

---




• Marian Kanton    -   bł. prezes Pekao SA; powiązania z nomenklaturą PRLu i PZPR

---




• Leo Kantor    -   twórca organizacji Polish Jews Reunion ’68, która skupia polskich Żydów z całego świata

---




• Tadeusz Kantor    -   reżyser, malarz, scenograf

---




• Józef Kapliński - Izrael Kapłan    -   polonofob, komunista, pierwszy sekretarz KW PPR w Rzeszowie, jako delegat na l Zjazd PPR w grudniu 1945 roku domagał się usunięcia z wszystkich stanowisk administracji terenowej niekomunistów

---




• Feliks Kapłan    -   zdyskredytowany działacz komunistycznych związków zawodowych; w okresie międzywojennym agent sowiecki; odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Ryszard Kapuściński    -   polonofob, komuch, dywersant, reportażysta, dziennikarz i publicysta, lewak, komunistyczny kolaborant; Karierę dziennikarską rozpoczął w komunistycznej gazecie - Sztandar Młodych. W latach 1953-1981 był członkiem PZPR. Był zaprzyjaźniony z komunistycznym zbrodniarzem argentyńskim Che Guevarą i marksistowsko-komunistycznym  prezydentem Chile Salvadorem Allende, obydwaj byli bliskimi przyjaciółmi komunistycznego dyktatora Kuby Fidela Castro.

---




• Maria Karasinska-Fendler    -   dywersant, bł. podsekretarz stanu Komitet Integracji Europejskiej

---




• Anna Kargol    -  

---




• Oskar Szyja Karliner    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, sadysta i zwyrodniały zbrodniarz-ludobójca!, był synem kupca Chaima z Drohobycza; W 1932 roku został skazany na 6 lat wiezienia za szpiegostwo na rzecz Związku Sowieckiego podczas służby wojskowej. Wysługiwał się władzom sowieckim podczas okupacji Drohobycza w latach 1939-41. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 roku uciekł do Związku Sowieckiego. Był oficerem śledczym w prokuraturze II Armii, potem 1. Okr. Wojskowego; rozkazem Naczelnego Dowództwa z 31 XII 1945 roku awansowany do stopnia majora. Od marca 1946 roku kierował Rejonową Prokuraturą Wojskową w Poznaniu, następnie w Krakowie.

  I zastępca prezesa Najwyższego Sądu Wojskowego, m.in. ferował niemal wszystkie wyroki śmierci na oficerów - patriotów polskich oraz był autorem uzasadnienia wyroku w procesie gen. S. Tatara;    Dopiero w 1968 roku gdy stracił to stanowisko i został wydalony z PZPR, wyjechal z Polski do Izraela;  za dokonane zbrodnie odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92]

---




• Jakub Karpiński    -   polonofob, dywersant, komuch, doktor socjologi, historyk i politolog;   współorganizator demonstracji i zebrań, oraz o autor tekstów uchwalanych na wiecach studenckich Marca 1968.;   w 1975 r.  w mieszkaniu Anieli Steinsbergowej podczas jednego ze spotkań zredagowano tekst "List59" autorami byli Jan Olszewski oraz Jacek Kuroń i Jakub Karpiński;

  członek i uczestnik "Klubu Krzywego Koła"   - "Klub Krzywego Koła" to nazwa klubu dyskusyjnego działającego w Warszawie w latach 1955-1962; który został założony w 1955 roku z inicjatywy i pod nadzorem pułkownik UB Julii Brystigierowej w celu sterowania i infiltrowania przeciwników ówczesnej władzy; klub skupiał ówczesną elitkę intelektualną, tzw. (żydokomunistyczną) opozycje inteligencką, dyskusje w nim prowadzone dotyczyły m.in. problematyki kulturowej, politycznej, filozoficznej, artystycznej i ideologicznej; w zebraniach brali udział m.in.: Jan Józef Lipski żyd i mason, Witold Jedlicki żyd i agent SB, Aleksander Małachowski żyd i mason, Stanisław Ossowski, Paweł Jasienica żyd, Antoni Słonimski żyd stalinowiec i mason, Władysław Bartoszewski żyd i mason, Jerzy Urban żyd i komuch, Jan Olszewski żyd i mason, Ludwik Hass żyd i mason, Leszek Kołakowski żyd i marksista stalinowiec, Aniela Steinsbergowa żydówka, Antoni Zambrowski żyd i komuch, a teraz "prawicowiec", Karol Modzelewski żyd i komuch, Jacek Kuroń żyd i komuch trockista, Adam Michnik żyd i komuch trockista, Anna Rudzińska, Jerzy Kornacki, Adam Schaf żyd stalinowiec i marksista;   po więcej szczegółów zapraszamy --   KKK - "Klub Krzywego Koła"

---




• Józef Karpiński - Rapaport    -   (czestochowski)

---




• Jan Karski - Jan Kozielewski-Kohn    -   polonofob, dywersant, ur. w Łodzi; kurier AK;  oszczerca, kalumniator zohydzający i hańbiący dobre imię Polski; W 1982 roku otrzymał tytuł "Sprawiedliwego Wśród Narodów Świata"; w 1994 roku otrzymał honorowe obywatelstwo Państwa Izraela. W 1995 roku odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski

---




• Karol Karski    -   poseł, PiS

---




• Leon Kasman    -   polonofob, komunista, redaktor naczelny "Trybuny Ludu" - oficjalnego organu KC PZPR, od 1948 do 1968

---




• Lidia (Chawa Lea) Kasman    -   komunistka, odznaczona przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Wojciech Kass    -   Pracuje w Muzeum K.I. Gałczyńskiego w Praniu na Mazurach. Jest autorem książek reportersko-literackich

---




• Tadeusz Kassern    -   attache kulturalny PRL w USA

---




• Wojciech Jan Katner    -   ur. w Łodzi; Od 1991 pracownik Najwyższej Izby Kontroli, w latach 1992-1997 wiceprezes NIK, 1997-2001 wiceminister, podsekretarz stanu w Ministerstwie Gospodarki. Wieloletni instruktor harcerski;

---




• Janina Katz    -   pisarka

---




• Juliusz Katz-Suchy    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, agent sowiecki, działający w kierunku oderwania od Polski Lwowa, po wojnie jeden z kierowników warszawsko-sowieckiej dyplomacji; wysłannik Polski do Organizacji Narodów Zjednoczonych, dyrektor Instytutu Spraw Międzynarodowych; w 1969 r. opuścił Polskę;  odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;  źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Kayah - Katarzyna Rooijens, z domu Szczot    -   piosenkarka

---




• Hanna Kedaj-Smoktunowicz    -   dzienikarka

---




• Józef Kelera    -   pisarz

---




• Symcha Keller    -   podrabin, przewodniczący Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Łodzi

---




• Maria Keller-Hamela    -   psycholog, "Fundacja Dzieci Niczyje"

---




• Kazimierz Kelles-Krauz    -   marksista, komunista, socjolog; działacz i teoretyk Związku Zagranicznego Socjalistów Polskich, i PPS

---




• Jan Krzysztof Kelus    -   dywersant, socjolog, koncesjonowany "opozycjonista", kompozytor, autor i wykonawca piosenek tzw. drugiego obiegu; od wydarzeń marca 1968 r. zaangażował się w działalność opozycyjną. Był jednym z założycieli żydotrockistowskiego KORu; [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.];

---




• Andrzej Kern - Dawid Ginsberg    -  

---




• Ludwik Jerzy Kern - Rappaport    -    polonofob, dywersant, ur. w Łodzi; poeta, satyryk, a także dziennikarz i autor piosenek. W latach 1948-2002 członek zespołu redakcyjnego tygodnika Przekrój. ["Przekroj" żydokomunistyczne piśmidło dla intelektualistów PRLu]

---




• Paulina Kern    -   polonofob, zbrodniarz okresu stalinowskiego, prokurator Prokuratury Generalnej

---




• Krystyna Kersten    -   polonofob, dywersant, oszczerca i paszkwilant, historyk, tendencyjność i fałszowanie historii, fanatyczna tropicielka "polskiego antysemityzmu" żydokomunistycznego szmatławca "Gazeta Wyborcza";   felietonistka żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Roman Kessler    -  

---




•   Jerzy Kichler    -   polonofob, działacz społeczności żydowskiej w Polsce; Od początku lat osiemdziesiątych działał na rzecz odrodzenia w Polsce żydowskiego życia kulturalnego i religijnego, a następnie zaangażował się w dialog międzyreligijny, zwłaszcza dialog między polskimi Żydami a katolikami. Uczestniczył w odbudowie struktur organizacji żydowskich gmin wyznaniowych. Przez kilka lat przewodniczył gminie wyznaniowej we Wrocławiu. Tam też przyczynił się do renowacji i przywrócenia funkcji religijnych Synagogi Pod Białym Bocianem. Wspólnie z duchownymi chrześcijańskimi (katolickimi, prawosławnymi i protestanckimi) współtworzył Dzielnicę Czterech Świątyń (w skład której, oprócz Synagogi Pod Białym Bocianem, wchodzą ewangelicko-augsburska Katedra pw. Opatrzności Bożej, katolicki Kościół Św. Antoniego z Padwy oraz prawosławna Cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy). Kichler stał na czele Fundacji "Dzielnica Wzajemnego Szacunku Czterech Wyznań". W 1997 Kichler objął przewodnictwo w Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP, które sprawował do 2002.

---




• Adrianna Kicińska    -   aktywistka żydowska, współorganizator festiwali żydowskich w Polsce

---




• Krzysztof Kiciński    -   socjolog

---




• J. Kichler    -   członek zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej we Wrocławiu

---




• Nesanel Kichler    -   polonofob, dywersant, agent sowiecki, po wojnie UB-owiec;  odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;  źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




•   Marzanna Kielar    -   poetka, popularna artystka i bywalczyni na czerwonych salonach żydokracji w PRL-bis

---




• Melania Kierczyńska - Cukier    "krwawa Melania"    -   polonofob, morderca i zwyrodniała zbrodniarka MBP i UB, stalinowiec, specjalistka od stalinizacji nauki

---




• Jan Kiepura    -   głośny tenor, śpiewak, z matki Najman; Jego dziadek ze strony matki był w rodzinnym Pajęcznie krawcem-łaciarzem. Brat matki, Herszlik Najman, był kantorem w synagodze w Będzinie. To z tej rodziny odziedziczył Kiepura zdolności wokalne.

---




• Leon Kieres    -   polonofob, dywersant, w 1994 roku został powołany do Rady ds. Samorządu Terytorialnego przy Prezydencie RP, a rok później został wiceprezydentem Izby Regionów w Kongresie Władz Lokalnych i Regionalnych Europy w Strasburgu. Był senatorem, członkiem Klubu Parlamentarnego Akcji Wyborczej Solidarność oraz radnym Unii Wolności; sprawował funkcję prezesa Instytutu Pamięci Narodowej.

---




• Edward Kierski    -   dywersant, mason, prezydent żydomasońskiej organizacji "Lions Club" Warszawa-Centrum w 1993 r.

---




•   Bertold Kittel    -   polonofob, dywersant, były dziennikarz śledczy "Rzeczpospolitej" (Presspublica), współpracuje z żydo-liberalnym tygodnikiem "Newsweek Polska" (Axel Springer Polska) i stacją TVN.

---




• Wojciech Kilar    -   pianista, kompozytor

---




• Adam Kilian    -  

---




• Zygmunt Kimaczyński    -  

---




• Tomasz Kin    -  

---




• Adam Kinaszewski    -  

---




• Hanna Kirchner    -   historyk literatury

---




• Stefan Kisielewski    -   lewak, libertyn, ..."konserwatysta" wśród żydokomuny, publicysta, był jednym z założycieli - (m.in. Janusz Korwin-Mikke, Robert Maciej Smoktunowicz) - Ruchu Polityki Realnej w 1987 r. oraz Unii Polityki Realnej w 1989 r.; Syn Zygmunta i Salomei z domu Szapiro, ciotki komunistki Hanki Sawickiej, bratanek Jana Augusta Kisielewskiego, satyryka i współzałożyciela kabaretu Zielony Balonik; Od 1945 r. związany ze środowiskiem żydo-katolewackiego "Tygodnika Powszechnego", do którego aż do 1989 roku pisywał felietony; latach 1957-1965 był posłem na Sejm PRL, razem z m.in. Tadeuszem Mazowieckim, w ramach żydo-katolewackiej grupy Znak. W 1964 r. był jednym z sygnatariuszy Listu 34. Systematyczną współpracę rozpoczął z żydolewacką paryską "Kulturą" w 1975 roku. W Instytucie Literackim wydawał swoje książki jako... Tomasz Staliński. Reprezentował poglądy konserwatywno-liberalne; publikował felietony w żydokomunistycznym tygodniku "Wprost"; ulubieniec liberałów, tolerastów i michnikowców

---




• Jerzy Kisielewski    -   dziennikarz; syn Stefana

---




• Julian Klaczko - Lejb Jehuda    -  

---




•   Grzegorz Klaman    -   polonofob, prowokator, obrazoburca, prof. ASP Gdańsk; Fundacja Wyspa Progress; kurator obrazoburczej wystawy Doroty Nieznalskiej "pasja", 'artysta' rzeźbiarz

---




• Adrian Klarenbach    -   dziennikarz, prezenter telewizyjny, lektor. Od 1995 roku (z przerwami) związany z TVP.

---




• Gerard Klawe    -   perkusista zespołu Closterkeller

---




• Tomasz Michał Klecor    -   komuch, jest członkiem zarządu pomorskiego Stowarszyszenia Młodzi Demokraci - młodzieżówka dawnego SLD i PZPR. Urodził się i mieszka w Gdyni; pisze sam o sobie: "Jestem przemądrzałym cynicznym snobem"

---




• Michał Kleiber    -   polonofob, komuch, prof. dr hab. inż. specjalista z zakresu mechaniki i informatyki, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk; Od 19 października 2001 roku minister nauki i informatyzacji oraz przewodniczący Komitetu Badań Naukowych w rządzie Leszka Millera, oraz w rządzie Marka Belki.

  Dziś jeden z doradców społecznych prezydenta Kaczyńskiego !!

  Mąż znanej lekkoatletki, płotkarki Teresy Sukniewicz-Kleiber.

  Absolwent liceum im. Klementa Gottwalda (czeskiego komunisty) przy ul. Nowowiejskiej w Warszawie (dzis nosi ono imie Staszica). Utworzono je w 1951 r. Bylo to jedyne wówczas liceum w Warszawie, gdzie nie bylo religii. Chodzily do niego dzieci stalinowskich aparatczyków, prokuratorów wojskowych, oficerów politycznych, zamieszkujacych pobliskie wojskowe bloki w rejonie ulic Nowowiejska, Piekna, Filtrowa.

  Najwazniejsza byla niespotykana w zwyklych polskich szkolach specyficzna jednolitosc spoleczno-materialno-swiatopogladowa srodowiska uczniowskiego: wiekszosc dzieci byla z domów komunistycznych, zwiazanych rodzinnie lub srodowiskowo ze stalinowskim i z komunistycznym establishmentem.

  Kleiber to kolega z klasy Blassa w XIV Liceum im. Klementa Gottwalda. Kleiber i Blass dzialaja w spólce Bunge Mathematical Institute (BMI), polskiej placówce naukowej zalozonej w marcu 2006 r. przez Bunge, najwiekszego na swiecie producenta tluszczów roslinnych - choc Kleiber zaprzecza, ze lacza ich jakies interesy.

  W Polsce Bunge jest wiekszosciowym akcjonariuszem Kruszwicy, ma tez 50 proc. udzialów w Ewico (dawnej Kamie Foods). Wkrótce dzieki fuzji z kontrolowanymi przez Jerzego Staraka (tez absolwenta Gottwalda) Olvitem i Olvitem-Pro koncern utworzy najwieksza w Polsce firme produkujaca tluszcze roslinne z przychodami ponad 1,5 mld zl.  Prezesem spólki jest Michal Kleiber, a szefem rady nadzorczej Józef Blass.

---




• Juliusz Kleiner    -   postać pozytywna, prof. znakomity znawca romantyzmu, historyk literatury. Został on pozbawiony prawa nauczania za otwarte oponowanie przeciwko narzucaniu "postępowej" metodologii stalinizmu i komunizmu

---




• Izaak Kleinerman    -   polonofob, komuch, przewodniczący biura prezydium Rady Państwa PRL

---




• Wojciech Klemm    -   reż. teatralny

---




• Jacek Kleyff    -   kabaret "Salon Niezależnych" założony przez... Jacka Kleyffa, Michała Tarkowskiego i Janusza Weissa

---




• Marcin Klimkiewicz    -   redakcja żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Joanna Klimowicz    -  

---




• Michał Klinger    -   polonofob, dywersant, syjonista, z Kalisza, członek syjonistycznej organizacji młodzieżowej Betar, próbował nielegalnie opuścić Polskę z zamiarem przedostania się do Palestyny. Unikał poboru i walki w obronie Polski

---




• Zenon Kliszko    -   polonofob, komuch, bandyta, dywersant, ur. w Łodzi; Od 1931 członek KPP, od 1942 w PPR, a następnie PZPR; w latach 1957–1970 sekretarz KC, 1959–1970 członek Biura Politycznego KC. W latach 1956-1957 pełnił funkcję podsekretarza stanu (wiceministra) w Ministerstwie Sprawiedliwości, 1957-1970 był wicemarszałkiem Sejmu i przewodniczącym klubu parlamentarnego PZPR.

  W grudniu 1970 kierował krwawą akcją pacyfikacyjną w Gdańsku i Gdyni.

---




• Zyndel Kloc    -   polonofob, agent sowiecki-terrorysta;   odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Jerzy Kluger    -   polonofob, dywersant, najdawniejszy przyjaciel papieża Jana Pawła II (jeszcze z lat dziecięcych); agent izraelski w Watykanie; Od dwudziestu pięciu lat z zaangażowaniem i skutecznie działał na rzecz dialogu chrześcijańsko-żydowskiego, polsko-żydowskiego oraz między Stolicą Apostolską a Izraelem. Walnie przyczynił się do pierwszej w dziejach wizyty papieża w synagodze w Rzymie w 1986 roku, do nawiązania stosunków dyplomatycznych między państwem watykańskim i państwem Izrael w 1994 roku, oraz do jubileuszowej pielgrzymki Jana Pawła II do Ziemi Świętej w 2000 roku.

---




• Aleksander Klugman    -   dywersant, korespondent w Izraelu żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Ryszard Knauff    -   były Prezes Zarządu wydawnictwa PWN (03.2002-19.03.2003]. Prezes hurtowni książek 'Azymut' (03.2003).

---




• Andrzej Kneifel    -   polonofob, dywersant, agent KGB; Absolwent Moskiewskiego Instytutu Stosunków Międzynarodowych - rocznik 1979 - Uczelnia ta [ MGIMO] byla i jest wylęgarnią światowej sowieckiej agentury.  Członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji [06.05.2005).

---




• Krzysztof Knittel    -   kompozytor muzyki współczesnej, twórca muzyki elektronicznej; Dyrektor festiwalu 'Warszawska Jesień' ; Członek Rady Nadzorczej Telewizji Polskiej S.A. [05.06.2003]; Wiceprzewodniczący Rady Nadzorczej Telewizji Polskiej S.A. [06.07.2004]

---




• Anna Knobloch-Gala    -   polonofob, dywersant, członek Prezydium Polskiego Towarzystwa Psychologicznego ["Polskiego" tylko z nazwy, bo całkowicie opanowanego przez żydów

---




• Roman Knoll    -   mason, wiceminister spraw zagranicznych, po zamachu majowym socjalisty Józefa Piłsudskiego

---




• Tomasz Knothe    -   ambasador PRL-bis III w Armenii

---




• Anemona Knut    -   aktorka

---




• Robert Knuth    -  

---




• Agnieszka Knyt    -   dywersant, redakcja, żydolewacki "Ośrodek KARTA",   sponsorami są m.in. żydokomunistyczna "Agora" michnikowców, żydomasońskie fundacje: fundacja Bankowa im. Leopolda Kronenberga, Akademia Rozwoju Filantropii, Rockefeller Brothers Fund, Fundacja im. Stefana Batorego - powiązana ze światową żydomasonerią i żydofinansjerą, żydomasońska i antypolska fundacja założona w Nowym Jorku przez żyda, masona, spekulanta giełdowego George'a Sorosa.

---




• Alicja Kobus    -   przewodnicząca zarządu filii Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w Poznaniu

---




• Jan Kobuszewski - Weisleder    -   aktor

---




•   Szymon Kobyliński    -   rysownik, karykaturzysta,

---




• Paulina Kocenko    -   aktywistka żydowska, współorganizator festiwali żydowskich w Polsce

---




• Władysław Kochan    -   polonofob, bandyta, zwyrodniały zbrodniarz stalinowski, w latach 40. i 50. ubiegłego wieku zastępca szefa Głownego Zarządu Informacjii (GZI) (wsławionego, jako jedna z najokrutniejszych instytucji stalinowskiej Polski), oraz pracownik kontrwywiadu wojskowego PRL. Według osób przez niego w tym okresie przesłuchiwanych, Kochan był jednym z najokrutniejszych funkcjonariuszy swojego resortu, z nieukrywaną przyjemnością stosującym tortury fizyczne i psychiczne.

  Do "Informacji" wstąpił w grudniu 1944 roku (w tym samym roku został członkiem partii). Do maja 1947 zastępca szefa Informacji Marynaki Wojennej, następnie do lipca 1948 r. szef Informacji w poznaniu. W latach 1948-1954 szef Oddziału Śledczego GZI, następnie zastępca szefa GZI (pułkownika Dymitra Wozniesieńskiego, następnie Antoniego Skulbaszewskiego);  W 1959 roku skazany na... pięć lat więzienia (z czego odsiedział niespełna rok) oraz degradację.

---




• Stanisław Kociołek    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, zbrodniarz, komunista, od 1964 we władzach centralnych PZPR, w latach 1964-1967 był I sekretarzem Komitetu Warszawskiego, a od 1967 pełnił analogiczną funkcję w Gdańsku. W drugiej połowie 1970 był wicepremierem.

  Jest współodpowiedzialny za wydarzenia grudniowe 1970 na Wybrzeżu, wydał rozkaz użycia broni palnej przeciw robotnikom.

  Od 1971 był w służbie dyplomatycznej (ambasador w Belgii, Luksemburgu i Tunezji), a w latach 1980-1982 znów pełnił stanowisko I sekretarza Komitetu Warszawskiego PZPR.

---




• Jan Kofman    -   profesor politologii na filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku, a zarazem redaktor naczelny Wydawnictwa Naukowego PWN, syn Józefa

---




• Józef Kofman    -   polonofob, dywersant, komunista, sekretarz i członek Prezydium CRZZ do roku 1968; ojciec Jana

---




• Krzysztof Kolberger    -   aktor

---




• Julian Kole    -  

---




• Jan Jakub Kolski    -   reżyser, scenograf

---




• Anna Kołakowska    -   aktywistka żydowska, współorganizator festiwali żydowskich w Polsce

---




•   Dorota Kołakowska    -   polonofob, dywersant, felietonistka żydolewackiej gazety "Rzeczpospolita"

---




•   Violetta Kołakowska - przed zmianą nazwiska: Wioletta Kołek    -   aktorka i modelka, bywalczyni żydokomunistycznego czerwonego salonu PRL-bis

---




• Leszek Kołakowski    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, komunista, marksista, stalinowiec, świnia Orwell'owska, jeden z najbardziej znanych ideologów marksizmu, członek PZPR od 1947 do 1966. W 1968, brał udział w Wydarzeniach Marcowych; prof. i ideolog filozofii marksistowskiej,  w okresie stalinowskim zajadle atakujący filozofię katolicką; 

  członek KOR - żydokomuna - trockiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.].   Jest członkiem antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego hochsztaplera giełdowego Sorrosa;   odznaczony Orderem Orła Białego przez rząd żydokomunistyczny; członek "Klubu Krzywego Koła"

  "Klub Krzywego Koła" został utworzony za zgodą i poparciem Julii Brystyger (dyrektor Departamentu Politycznego MBP i UB [Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Urzędu Bezpieczeństwa]); to nazwa klubu dyskusyjnego działającego w Warszawie w latach 1955-1962; Klub miał być kuźnią przyszłych kadr, którego cele zostały przedstawione na piśmie Jakubowi Bermanowi i Morawskiemu. Klub podjął bliską współpracę z tygodnikiem "Po Prostu", w którego redakcji pracowali sami żydzi. Klub skupiał ówczesną (żydokomunistyczną) elitkę intelektualną, tzw. opozycję inteligencką, lewicę laicką, dyskusje w nim prowadzone dotyczyły m.in. problematyki kulturowej, politycznej, filozoficznej, artystycznej i ideologicznej; w zebraniach brali udział m.in.: Jan Józef Lipski żyd i mason, Witold Jedlicki żyd, Aleksander Małachowski żyd i mason, Stanisław Ossowski, Paweł Jasienica żyd, Antoni Słonimski żyd stalinowiec i mason, Władysław Bartoszewski żyd i mason, Jerzy Urban żyd i komuch, Jan Olszewski żyd i mason, Ludwik Hass żyd i mason, Leszek Kołakowski żyd i marksista stalinowiec, Aniela Steinsbergowa żydówka, Karol Modzelewski żyd i komuch, Jacek Kuroń żyd i komuch trockista, Adam Michnik żyd i komuch trockista, Anna Rudzińska żydówka, Jerzy Kornacki żyd, Adam Schaf żyd stalinowiec i marksista;   po więcej szczegółów zapraszamy --   KKK - "Klub Krzywego Koła"

---




• Piotr Kołodziejczyk - Robert Cajmer    -   dywersant, komuch, admiral

---




• Grzegorz Kołodko - Samuel Hanerman    -   komuch, mason, profesor ekonomii, ekonomista; absolwent SGPiS, dziś SGH, stypendysta Fundacji Fulbrighta na uniwersytecie w Illinois (USA); zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - "okrągły stół"; wicepremier i minister finansów w rządach Waldemara Pawlaka (1994-1995), Józefa Oleksego (1995-1996), Włodzimierza Cimoszewicza (1996-1997) i Leszka Millera (2002-2003). Konsultant Międzynarodowego Funduszu Walutowego, Banku Światowego, ONZ i OECD. Twórca i Dyrektor Centrum Badawczego Transformacji, Integracji i Globalizacji.

---




• Maria Komar - Riwa Zukerman    -   generałowa, komunistka, żona zbrodniarza MBP i UB gen. Wacława Komara - właśc. Mendel Kossoj

---




• Michał Komar    -   był redaktorem naczelnym zlikwidowanego "Sztandaru", jest prezesem Unii Wydawców Prasy; syn zbrodniarza MBP i UB gen. Wacława Komara

---




• Wacław Komar - właśc.- Mendel Kossoj    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, gen. - zbrodniarz MBP i UB; dowódca tzw. bolszewickich "dąbrowszczaków", międzynorodówki komunistycznej, mordujących w 'czerwonej' Hiszpanii katolików, duchowieństwo, zakonnice, bezczeszczących i palących kościoły; a następnie stalinowski i PRL-owski generał

---




• Komorowscy    -   cały klan żydowskiego rodu Komorowskich

---




• Bronisław Komorowski    -   polonofob, dywersant, komuch, poseł PO, głosował za przekazaniem żydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań"

---




• Maja Maria Komorowska    -   aktorka, z żydowskiego klanu Komorowskich

---




• Komenski    -   polonofob, dywersant, mason, ówczesny internacjonalista, sprowadził Potop szwedzki na zgubę Polski

---




• Feliks Kon    -   komunista, członek I Proletariatu, uczestniczył w rewolucji 1905. Od 1906 przewodniczący PPS-Lewica, bierze udział w wydarzeniach z 1917 roku. Członek Tymczasowego Rewolucyjnego Komitetu Polski w Białymstoku.

  W latach 1919-22 działacz Komunistycznej Partii Ukrainy oraz Międzynarodówki Komunistycznej. Od 1922 w WKP(b). 1924-35 członek Międzynarodowej Kontroli Kominternu. Współzałożcyiel Międzynarodowej Organizacji pomocy Rewolucjonistom (MOPR). W latach 1931-33 przewodniczący Ogólnozwiązkowego Komitetu Radiofonii ZSRR. W 1941 kierownik polskiej sekcji Radia Moskwa.

---




• Jakub Konc-Hadyński    -   muzyk, skrzypce

---




• Elżbieta Koncewicz    -  

---




• Marek Kondrat – Pinkus Bregner    -   komuch, lewak, aktor; s. Józefa [Joska] Bregnera [Kondrat]; "Prawica jest mi kompletnie obca", "Michnik będzie dla mnie zawsze postacią naczelną"

---




• Tadeusz Konwicki    -   polonofob, dywersant, oszczerca, kalumniator zohydzający i hańbiący dobre imię Polski; pisarz stalinowski; autor dwudziestu powieści, reżyser i scenarzysta; urodzony w Nowej Wilejce na Wileńszczyźnie

---




• Adam Kopciowski    -   autor artykułów i książek o tematyce żydowskiej, zajmuje się dziejami społeczności żydowskiej na Lubelszczyźnie w XX wieku

---




• Leonia (Lea) Koppel    -   polonofob, dywersant, agentka sowiecka;   odznaczona przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Andrzej Koraszewski    -   polonofob, dywersant, członek redakcji "Racjonalista" - magazyn racjonalistów, sceptyków i ateistów, były dziennikarz BBC (także wiceszef polskiej sekcji) i publicysta żydolewackiej paryskiej "Kultury", żydokomunistycznych "Polityki", żydolewackiej "Rzeczpospolitej", żydolewackiego "Tygodnika Powszechnego" W latach 1971-1986 mieszkał i pracował w Szwecji, następnie w latach 1986-1998 - okres londyński i praca w BBC. Od połowy lat 90. do końca czasopisma regularna współpraca z paryską "Kulturą". Obecnie powrócił do Polski i mieszka w Dobrzyniu nad Wisłą.

---




• Paweł Korc    -   polonofob, dywersant, paszkwilant, oszczerca, oczerniający Polskę i Polaków

---




• Janusz Korczak - właściwie - Henryk Goldszmit    -   pedagog, lekarz, mason;

---




• Kazimierz Kord    -   dyrygent

---




• Małgorzata Kordowicz    -   aktywistka żydowska, Synagoga im. Nożyków

---




• Zanna Kormanowa    -   polonofob, kolaborant sowiecki, stalinowski historyk;   odznaczona przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Rachela Korn    -   polonofob, komunistka, ZPP - stalinowski Związek Patriotów Polskich z Moskwy, zatwierdzony przez Stalina

---




• Ryszard Kornhauser    -  

---




• Adam Kornecki - właśc.- Dawid Kornhendler [Kornhaendler]    -   polonofob, zwyrodniały zbrodniarz UB, bandyta, wysokiej rangi UBowiec, w 1968 r. opuścił Polskę; przedwojenny działacz komunistyczny; a podczas wojny w szeregach Armii Czerwonej bronił Kraju Rad; po wojnie szef Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Kielcach. Prawdopodobnie przygotowywał i współodpowiadał za tzw. kielecki pogrom Żydów z 4 lipca 1946 roku. W latach 1946-48 szef Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Poznaniu, a od 1948 do 1949 roku we Wrocławiu. W latach 1950-52 był attache wojskowym w Sztokholmie; w 1953 roku za brak dyscypliny został zwolniony z wojska; wicedyrektor Zarządu Okręgu Poczt i Telegrafów w Szczecinie, w latach 1953-57 zastępca dyrektora fabryki traktorów w Ursusie. Od II 1957 do VII 1958 roku ponownie w WP w randze podpułkownika. 10 VII 1958 roku został zwolniony z wojska. Pracował w Polskich Liniach Oceanicznych w Gdyni, a w latach 1960-62 był starszym inspektorem w Ministerstwie żeglugi, zgodnie z zasadą że dla Żydów i partyjniaków wszystkie stanowiska były do wzięcia. Po wydarzeniach marcowych 1968 roku został wydalony z PZPR i otrzymał zgodę na wyjazd emigracyjny do Izraela.

  Po wyjeździe z Polski, ten wróg Polaków oskarżał nie tylko prawdziwego zbrodniarza gen. Moczara w audycjach Radia Wolna Europa, ale także Polskę i Polaków, przedstawiając się jako niewinna ofiara polskiego antysemityzmu. Nawiązał także współpracę z zydolewacka paryską „Kulturą";  odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92;

---




• Julian Kornhauser    -   poeta, prozaik, krytyk literacki, znawca i tłumacz literatury serbo-chorwackiej, współtwórca grupy literackiej. Teraz, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego.

---




• Janusz Korwin-Mikke - Ozjasz Goldberg    -   dywersant, mason, członek Stronnictwa Demokratycznego w latach 1962-82; przez cały czas trwania PRL funkcjonowała w Polsce koncesjonowana partia pod nazwą "Stronnictwo Demokratyczne", partia sojusznicza PPR a potem PZPR; partia pod nazwą "Stronnictwo Demokratyczne" miała korzenie masońskie i szerokie powiązania z masonerią,   źródło: Leon Chajn „Materiały do Historii KlubówDemokratycznych i Stronnictwa Demokratycznego w latach 1937-39”, Wyd. Epoka., W-wa 1964; brał udział w protestach studenckich '68 roku; Założył w 1984 r. wraz ze Stefanem Kisielewskim Partię Liberałów "Prawica". W 1987 roku został prezesem nowopowstałego Ruchu Polityki Realnej [w 1989 r. przekształcony w Unię Polityki Realnej]

---




• Stefan Kosiewski    -   polonofob, dywersant, "euroentuzjasta", folksdojcz-"europejczyk"

---




• Jerzy Kosiński - Josek Lewinkopf    -   polonofob, dywersant, ur. w Łodzi; 'pisarz' paszkwilant, oszczerca

---




• Włodzimierz Kossowski - Nachum Mendel Lewinson    -   polonofob, dywersant, żydowski działacz lewicowy w międzywojennej Polsce, wiosną 1939 roku na zebraniu Rady Partyjnej Bundu w sprawie niebezpieczeństwa hitleryzmu dla Żydów i Niemiec dla Polski, głosował przeciwko prowadzeniu przez Bund wśród Żydów polskich akcji popierania pożyczki na rozbudowę polskiej armii, dając tym jawny i wymowny dowód na to, że nie interesował go los Polski i Polaków [Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 3, Warszawa 1992]

---




• Stanisław Kostka - Neumann    -  

---




• Zygmunt Kostkiewicz    -   polonofob, dywersant, członek Rady Fundatorów żydomasońskiej organizacji "Fundacja Odpowiedzialność Obywatelska"; Ukończył studia w Ecole Nationale d’Assurances w Paryżu, w Centre de Gestin i na Uniwersytecie Warszawskim. Od początku kariery zawodowej jest związany z rynkiem ubezpieczeń. M.in. pełnił funkcję zastępcy dyrektora Zespołu Organizacyjnego TUW przy Fundacji Akcji Demokratycznej. Następnie, do 1995 r., był wiceprezesem Towarzystwa Ubezpieczeń Wzajemnych (TUW), po czym został wiceprezesem Polisy Życie SA. W 1998 r. został prezesem Commercial Union PTE. W latach 2001-2002 był prezesem Zarządu PZU SA. W latach 2002-2003 był dyrektorem ds. projektów strategicznych Grupy Eureko w Polsce. Ostatnio pełnił funkcję członka zarządu kilku spółek grupy ubezpieczeniowej Generali. Obecnie jest wiceprezesem Commercial Union Polska Towarzystwa Ubezpieczeń na Życie S.A.

---




• Kościelscy    -   cały ród, po kądzieli - żydowscy hrabiowie

---




• Wiesław Kot    -   polonofob, dywersant, paszkwilant żydokomunistycznej "Gazety Wyborczej" i "Wprost"

---




• Tadeusz Marian Kotarbiński    -   prof. filozof, logik, etyk, twórca reizmu – materialistycznej koncepcji filozoficznej

---




• Roman Kotliński    -   polonofob, dywersant, były ksiądz katolicki; redaktor naczelny i właściciel antyklerykalnego tygodnika Fakty i Mity; 9 marca 2000 promował wspólnie z przebywającym na przepustce zbrodniarzem SB Grzegorzem Piotrowskim oficerem PRL-owskiej Służby Bezpieczeństwa, który odbywał wówczas karę więzienia za udział w zwyrodniałym morderstwie księdza Jerzego Popiełuszki. Był jednym z inicjatorów utworzenia Antyklerykalnej Partii Postępu "Racja" (2002). Przez kilka lat należał do SLD.

---




• Bogusław Kott    -   polonofob, komuch, dywersant, złodziej, żydowski hochsztapler; bł. prezes BIG Banku; powiązania z 'preziem" A. Stoltz-Kwaśniewskim i nomenklaturą PRLu, PZPR i SB

---




• Jan Kott    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, stalinowiec, komunista, politruk stalinowski, krytyk literacki. W czasach stalinizmu jeden z najskrajniejszych politruków kultury żydowskiego pochodzenia, “inkwizytorsko” zwalczający przeważającą część tradycyjnej polskiej literatury narodowej jako “reakcyjną”; przez lata atakował przywódców Kościoła i zbrojnego podziemia [m.in.: żołnierzy AK, gen. "Grota" Roweckiego, gen. Andersa], dyskredytował dorobek polskich pisarzy [m.in.: Zygmunta Krasińskiego, Stanisława Wyspiańskiego, Stefana Żeromskiego, Henryka Sienkiewicza i Josepha Conrada]

---




• Janina Kotarbińska - Dina Sztejnberg-Kamińska    -   druga żona prof. Kotarbińskiego  (pierwsza żona Wanda Magdalena Baum)

  ---

  
  

• Iza Kowalczyk    -   dywersant, tolerasta, feministka, pacyfistka, filopederasta

---




• Józef Kowalczyk - Schneider vel Rotenberg    -   polonofob, stalinowiec, dywersant, był redaktorem naczelnym "Trybuny Wolności" w latach stalinowskich 1947-1948 i ponownie od 1954

---




•   Krzysztof Kowalewski    -   aktor, był mężem Ewy Wiśniewskiej, obecnie mąż Agnieszki Suchory.

---




• Anna Kowalska    -    wieloletnia współpracowniczka komunisty-trockisty Jacka Kuronia; członek KOR - "komandosi", żydokomuna-trockiści, marksiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.];

---




• Kasia Kowalska    -   piosenkarka

---




• Izolda Kowalska-Kiryluk z domu Lerner    -   polonofob, stalinowiec, komunistka, dywersant, aparatczyk partyjny PPR, PZPR; odznaczona przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Jacek Kowalski    -   polonofob, komuch, dywersant, felietonista żydokomunistycznej "Gazety Wyborczej"

---




• Sergiusz Kowalski    -   polonofob, dywersant, oszczerca, znany z tropienia polskiego antysemityzmu, felietonista żydokomunistycznej "Gazety Wyborczej"; Rada Programowa żydowskiego pisma "Midrasz";  członek żydomasońskiego lobby „Otwarta Rzeczpospolita”,

  „Otwarta Rzeczpospolita” oficjalnie: "Stowarzyszenie przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii powstałe w 1999 r. Stowarzyszenie liczy ponad 300 członków o różnych przekonaniach politycznych, różnych wyznań i bezwyznaniowych"; głównie jednak pochodzenia żydowskiego, oraz komuniści i ateiści; stowarzyszenie otrzymuje finansowe wsparcie ze strony antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założona i finansowana przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa.

---




• Mikołaj Kozakiewicz - Jakub Kleinman    -   seksuolog, komuch, wieloletni czl.PZPR, SLD

---




• Helena Kozłowska - Bela Frisch    -  

---




•   Jolanta Róża Kozłowska    -   polonofob, dywersant, była Konsul w Monachium

---




• Krzysztof Kozłowski    -   polonofob, dywersant, brat Macieja; absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; były szef MSW i SB w rządzie T. Mazowieckiego [07-12.1990]. Były Szef Urzędu Ochrony Państwa [11.05-31.07.1990]. To on wpuścił tzw. "komisję Michnika" do archiwum MSW; gwałtownie przeciwstawiajacy się wszelkim pomysłom dekomunizacji czy lustracji.

  W 1956 ukończył studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie następnie wykładał nauki polityczne. Związany ze środowiskiem Tygodnika Powszechnego - od 1965 roku zastępca redaktora naczelnego. Był doradcą Komisji Robotniczej Hutników w Nowej Hucie i ekspertem NSZZ Solidarność. Uczestniczył w negocjacjach Okrągłego Stołu w zespole ds. reform politycznych i podzespole ds. środków masowego przekazu.

  W rządzie Tadeusza Mazowieckiego został w 1990 podsekretarzem stanu, a nastepnie ministrem spraw wewnętrznych. Był pierwszym szefem UOP (od 11 maja do 31 lipca 1990 roku). To on udostepnił tajne akta MSW grupie Michnika. W latach 1989-2001 senator RP (OKP, UD, UW); były zastępca redaktora naczelnego, żydolewackiego „Tygodnika Powszechnego"

---




• Maciej Kozłowski    -   polonofob, dywersant, brat Krzysztofa, „kłamca lustracyjny", działacz stowarzyszenia Forum Dialogu; od 1994 r. związany z MSZ, bł. wiceminister spraw zagranicznych, w latach 1999–2003 ambasador PRL-u-bis III w Izraelu.

---




• Leopold Kozłowski    -   muzyk, pianista, dyrygent, klazmer-żydowski muzyk; Założył i przez 23 lata kierował Zespołem Pieśni i Tańca Krakowskiego i Warszawskiego Okręgu Wojskowego. Był kierownikiem muzycznym Teatru Żydowskiego w Warszawie i cygańskiego zespołu Roma oraz konsultantem muzycznym zespołu Rzeszowiacy; jako aktor zagrał w antypolskim filmie-paszkwilu "Lista Schindlera" Stevena Spielberga.

---




• Andrzej Kozyra    -   komuch, dywersant, dziennikarz TVP, przez wiele lat wysługiwał się żydokomunie w PRLu

---




• Ewa Koźmińska-Frejlak    -   Rada Programowa i felietonistka żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Maciej Koźmiński    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodległego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, protegowany Michnika, mało pracowity, ale za to bardzo “internacjonalistyczny” historyk, przez lata “wyróżniający się” demaskowaniem rzekomego polskiego i węgierskiego “nacjonalizmu” i “faszyzmu”. W swojej głównej książce Polska i Węgry przed drugą wojną światową, październik 1938 - wrzesień 1939 Koźmiński oskarżał politykę polską przed 1939, że sprawiła, iż wpływy hitlerowskie mogły rosnąć w siłę, a rząd polski częstokroć zawinił okolicznościami, za które Polska zapłaciła utratą niepodległości (por. szerzej J.R.Nowak: Odstraszanie od Polski, “Słowo-Dziennik Katolicki”, 8-10 września 1995 r.)

  “odbrązowiacz historii Polski”, zostawszy ambasadorem Polski w Budapeszcie “wyróżnił się” głównie skrajną czystką ludzi o poglądach patriotycznych, usuwając ich z ambasady i z różnych ośrodków polskich. W pierwszym rzędzie usunął ze stanowiska dyrektora Ośrodka Kultury Polskiej w Budapeszcie, najpopularniejszego polskiego mieszkańca Węgier, poetę i inżyniera Konrada Sutarskiego, odznaczonego medalem Gabora Betlena za zasługi dla węgierskiej kultury, medalem przyznanym dotąd niewielu cudzoziemcom.

---




• Barbara Krafftówna    -   aktorka;   Pierwszy mąż, Michał Gazda, był aktorem; drugi - Arnold Seider - dyrektorem Instytutu Międzynarodowego w USA (ds. emigrantów). Syn Piotr jest archeologiem i mieszka w Kanadzie, wnuk Michał studiuje prawo.

---




• Monika Krajewska    -  

---




• Stanisław Krajewski - Abel Kaimer lub Kainer    -   polonofob, dywersant, judaista, członek KOR - "komandosi", żydokomuna-trockiści, marksiści [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.];  członek Centrum Dialogu i Zarządu Związku Gmin Żydowskich; Rada Programowa i felietonista żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Emilia Krakowska    -   aktorka

---




• Tomasz Krakowski    -   Komisja Kontrolująca Polskiej Unii Studentów Żydowskich

---




• Józef Krakowski - Szaja    -   polonofob, agent sowiecki NKWD, zbrodniarz UB; absolwent ośrodka NKWD w Kujbyszewie od stycznia 1945 r. był zastępcą szefa Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego (WUBP) w Łodzi, potem zastępcą szefa WUBP w Gdańsku, wreszcie od listopada 1945 r. do listopada 1948 r. zastępcą szefa WUBP w Warszawie; od 1957 roku szef produkcji zespołu „Kamera" w Państwowym Przedsiębiorstwie „Film Polski", żydowski hochsztapler i oszust, aferzysta kryminalny z lat 60tych PRLu; wysokiej rangi UBowiec - bandyta, decyzją Zespołu Orzekającego CK KP PZPR z 9 II 1959 został ukarany naganą partyjną z ostrzeżeniem m.in. za wykorzystywanie stanowiska służbowego w celu osiągnięcia osobistych korzyści i kumoterską politykę kadrową, później, opuścił Polskę;  odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;  źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Andrzej Krakowski    -   polonofob, dywersant, syn płk. zbrodniarza UB Józefa Krakowskiego-Szai, jako student "filmówki" w Łodzi, wyemigrował z ojcem zbrodniarzem w 1968 r. do USA, gdzie został reżyserem i scenarzystą filmowym. Był m.in. reżyserem antypolskiego filmu "Prominent" z Donaldem Sutherlandem w roli głównej.

---




• Hanna Krall - Hajka Rejchgold    -   polonofob, dywersant, komuch, dziennikarka, pisarka tematyki żydowskiej; od 1955 pracowała w redakcji "Życia Warszawy", od 1966 w "Polityce", której korespondentem w ZSRR była w latach 1966-1969; Rada Programowa żydowskiego pisma "Midrasz"

---




• Nachman Kramasz    -   polonofob, agent i kolaborant sowiecki;   odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Stefan Kramszytyk    -   w Ministerstwie Zdrowia; lata międzywojenne, II Rzeczpospolita

---




• Tomasz Kranz    -   dyrektor Państwowego Muzeum na Majdanku w Lublinie

---




• Ewelina Kraska    -   polonofob, dywersant, asystent d/s rozwiązań multimedialnych, żydowskie Centrum im. M. Schorra

---




• Bogusław Krasnowolski    -   polonofob, dywersant, dr., historyk sztuki, autor wielu publikacji poświęconych historii żydowskiego Kazimierza w Krakowie, rada Fundacji Judaica

---




• Małgorzata Krasucka    -  

---




• Ludwik Krasucki    -   Prezes Stowarzyszenia Żydów Kombatantów i Poszkodowanych w Drugiej Wojnie Światowej

---




• Nina Kraśko    -   polonofob, dywersant, socjolog, paszkwilant - żydokomunistyczna "Gazeta Wyborcza".

---




• Wincenty Kraśko    -   komuch, wieloletni czl. KC PZPR

---




• Urszula Kraśnicka-Zajdler    -   dywersant, redakcja, żydolewacki "Ośrodek KARTA",   sponsorami są m.in. żydokomunistyczna "Agora" michnikowców, żydomasońskie fundacje: fundacja Bankowa im. Leopolda Kronenberga, Akademia Rozwoju Filantropii, Rockefeller Brothers Fund, Fundacja im. Stefana Batorego - powiązana ze światową żydomasonerią i żydofinansjerą, żydomasońska i antypolska fundacja założona w Nowym Jorku przez żyda, masona, spekulanta giełdowego George'a Sorosa.

---




• Tema Kratko    -   polonofob, agent sowiecki, dywersant, działała na rzecz oderwania Ziem Wschodnich od Polski;   odznaczona przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;   źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Zalman-Zygmunt Kratko    -   polonofob, zbrodniarz, wysokiej rangi UBowiec - bandyta, ciemiężyciel chłopów polskich w Białostockiem, kierował akcją rekwizycji zboża od chłopów na terenie województwa białostockiego w sposób tak bandycki, że doprowadził do buntu. Zmusiło to Sekretariat Biura Politycznego KC PZPR w 1951 do udzielenia mu nagany za "tolerowanie niewłaściwych metod" podczas skupu;  odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski;  źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Ryszard Krauze    -   polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, założyciel, właściciel i posiadacz mafijnego holdingu - kilkanaście firm, kryjących się pod nazwą "Prokom", jeden z najbogatszych czerwonych 'magnatów' w zniewalanej Polsce;   Jeden z żydokomunistycznych bogaczy PRLu-bis;  szerokie powiązania ze światem przestępczym, i z żydokomunistyczną nomenklaturą PRLu PZPR i SB

---




• Barbara Krawcowicz    -   za-ca naczelnej i webmistress Forum Żydów Polskich

---




• Aleksander Krawczuk    -  

---




• Natalia Krawczynki - Nechama Feigenbaum    -  

---




• Osip Krawczynki - Jozef Feigenbaum    -  

---




• Michał Krawiecki - Rappaport    -   polonofob, agent sowiecki;  odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Bogdan Kroll    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, członek tzw. "komisji Michnika" - [skład: Andrzej Ajnenkiel, Jerzy Holzer, Adam Michnik, Bogdan Kroll], która działała na terenie MSW mając dostęp do najtajniejszych materiałów w okresie od 12 kwietnia do 27 czerwca 1990 roku;

  były pracownik UOP-u, 'antysemita' M. Grecki, autor pracy „Konfidenci są wśród nas..." tak pisał:

  „Tak zwana «Komisja Michnika» działała na terenie MSW mając dostęp do najtajniejszych materiałów w okresie od 12 kwietnia do 27 czerwca 1990 roku (...) W jej skład weszli: Andrzej Ajnenkiel, Jerzy Holzer, Adam Michnik i Bogdan Kroll. Jeden z nich figurował w kartotekach jako TW. Jedynym materiałem, który po sobie pozostawiła «Komisja», jest liczące dwie strony sprawozdanie wraz z enigmatycznym spisem materiałów archiwalnych i wnioskiem o przekwalifikowanie kategorii dokumentów z tej wyrywkowej listy. Nie wiadomo do jakich dokumentów członkowie «Komisji» mieli dostęp. Nie wiadomo, czy z tych materiałów nie zostały sporządzone kopie bądź odpisy, nie wiadomo wreszcie, gdzie takowe — jeśli istnieją — są przechowywane. Wiadomo, że jej członkowie mieli dostęp do akt współpracowników UB i SB. Nie wiadomo w jaki sposób pracowała «Komisja», nie istnieją żadne dokumenty, które mogłyby wskazać, z jakich obszarów archiwum MSW korzystali jej członkowie. «Komisja» miała zapewne wgląd do wszystkich dokumentów, o jakie jej członkowie prosili — mówili pracownicy Biura Ewidencji i Archiwum UOP. Na pewno mieli też dostęp do materiałów operacyjnych, wszystkich opatrzonych klauzulą «tajne specjalnego znaczenia». Nie ma jednak żadnej podstawy prawnej działania «Komisji». Korzystanie z dokumentów odbywało się poza wszelkimi procedurami obowiązującymi w MSW".

---




• Henryk Kroll    -   polonofob, dywersant, poseł, mniejszość niemiecka (!! ...?)

---




• Leopold Kronenberg    -   lichwiarz, finansista, bankier

---




• Rafał Kronenberger    -   aktor

---




• Wanda Kronman-Czajka    -   mgr., Oddział Opracowania Zbiorów, Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie

---




• Celestyna Król    -   dywersant, felietonistka żydokoministycznego tygodnika "Wprost", TVP Kultura

---




• Krzysztof Król - Aaron Rosenbaum    -   polonofob, dywersant, od 1984 roku był wiceprzewodniczącym KPN i najbliższym współpracownikiem i zięciem przewodniczącego KPN Leszka Moczulskiego agenta SB; 1997-2004 roku dziennikarz żydokomunistycznego tygodnika „Wprost”; Wykonawca projektu US-AID „Wspólnota onLine” – portalu samorządowego. Od 2004 roku – wicedyrektor Departamentu Komunikacji Korporacyjnej Grupy Prokom Software S.A. Od 2005 roku – wiceprezes Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji.

---




• Marcin Król    -   polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, redaktor naczelny żydokomunistycznego miesięcznika "Res Publica", a obecnie "Res Publica nova" dofinansowywanego przez Ministerstwo Kultury. Zarówno on, jak i redagowany przez niego miesięcznik hołdują poglądom skrajnie filosemickim; członek antypolskiej, powiązanej z masonerią i światową finansjerą żydowską Fundacją im. Stefana Batorego - założoną i finansowaną przez żydowskiego globalistę i hochsztaplera giełdowego Sorrosa.

---




• Marek Król    -   polonofob, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, redaktor naczelny żydokomunistycznego "Wprost", jednej z głównych trybun prożydowskich racji i ciągłego oskarżania Polaków o antysemityzm. Skrajny filosemityzm "Wprost" współgra z ciągłymi atakami na Kościół katolicki w Polsce, podważaniem i ośmieszaniem polskości i patriotyzmu;

  Członek ZSMP w okresie PRL, od 1979 należał do PZPR; przez pewien czas pracował w aparacie partyjnym w Poznaniu, od 1984 związany z żydokomunistycznym tygodnikiem "Wprost". W lutym 1989 został redaktorem naczelnym tego pisma. Od lipca 1989 do stycznia 1990 był członkiem i sekretarzem Komitetu Centralnego PZPR. Pełnił mandat poselski w latach 1989-1991, był rzecznikiem Klubu Poselskiego PZPR. Po rozwiązaniu partii został członkiem Polskiej Unii Socjaldemokratycznej.

---




• Róża Król    -   "Gazeta żydowska"

---




• Grażyna Krukówna    -   aktorka, żona aktora Jerzego Schejbala

---




• Maciej Krych    -   polonofob, komuch, dywersant, dyplomata RP, zięć Mieczysława Moczara bandyty i zbrodniarza okresu stalinowskiego i gomułkowskiego

---




• Krysińscy    -  

---




• Marian Krzaklewski - Dawid Zimmerman    -   polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, rozbił, skłócił i splugawił to co pozostało po stanie wojennym z NSZZ Solidarność; współodpowiedzialny za aferę prywatyzacji PZU.

---




• Lucyna Krzemieniecka - Wiera Zeidenberg    -  

---




• Edward Krzemień - Wolf    -   polonofob, dywersant, publicysta i redaktor żydokomunistycznej "GW", - syn Maksymiliana Wolfa, zbrodniarza okresu stalinowskiego, gen. brygady, stalinowiec, szef gabinetu Bieruta, pełnomocnik do spraw pobytu wojsk sowieckich w Polsce; karanego w Polsce Niepodległej przed wrześniem 1939 roku 10-letnim więzieniem za zdradę Polski.

---




• Adam Krzemiński    -   polonofob, dywersant, zażarty germanofil, paszkwilant i oszczerca, bardzo wpływowy komentator żydokomunistycznego tygodnika "Polityka"

---




• Ireneusz Krzemiński    -  

---




• Ludmiła Krzewska    -   wiceprezes, żydowska org. Beit, Warszawa

---




• Barbara Krzywicka - z domu Gieysztor    -   polonofob, dywersant, tematyka żydowska

---




• Wiktor Kubar - właśc.- Jakub Rapaport    -   polonofob, agent sowiecki, politruk; odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Jacek Kubiak    -  

---




• Marta Kubiszyn    -   "Słowo Żydowskie"

---




• Małgorzata Kuciewicz    -   architekt, "artystka", aktywistka żydowska

---




• Edward Kuczera    -  

---




• Waldemar Kuczyński    -   polonofob, komuch, czołowy udecki ekonomista; zięć Stefana Staszewskiego - komuch, I sekretarz Komitetu Warszawskiego PZPR

---




•   Jarosław Kukulski    -   kompozytor, mąż piosenkarek Anny Jantar-Szmeterling i Moniki Borys, ojciec Natalii Kukulskiej z matki Szmeterling

---




•   Natalia Kukulska    -   piosenkarka, ojciec Jarosław Kukulski, matka Anna-Jantar Szmeterling, babka Halina Szmeterling, dziadek Józef Szmeterling

---




• Witold Kula    -   ojciec,

---




• Marcin Kula    -   syn,

---




• Jankiel Kulawiec    -   członek zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Legnicy

---




• Marek Kulczycki    -   polonofob, dywersant, komuch, żydokomunistyczny krezus

---




• Jan Kulczyk    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, dywersant, świnia Orwell'owska, zaufany człowiek "żydoelit" i postkomuny, żydowski hochsztapler i oszust, aferzysta, złodziej, okradł i zubożył Polskę na wiele milionów; oficjalny dealer Volkswagena w Polsce. W 1992 r. doprowadził do sprzedaży policji bez przetargu kilku tyś. samochodów. W 1993 r. firma Kulczyka (Euro Agro Centrum) wzięła udział w prywatyzacji polskich browarów, m.in. zakup większości akcji Browarów Wielkopolskich [producent piwa Lech].

  Głównym przedsiębiorstwem kierowanym przez Jana Kulczyka jest Kulczyk Holding S.A., które powstało w 1991 r. Firma ta specjalizuje się w dużych kapitałowych operacjach, na styku państwa i biznesu. Zarządza ono większościowym pakietem co najmniej 39 spółek, których łączna wartość była szacowana w 2003 r. na ok. 10-12 mld. zł, co dawało jej pierwsze miejsce spośród wszystkich prywatnych spółek kapitałowych zarejestrowanych w Polsce. Formalnie Jan Kulczyk, nie posiada osobiście w niej udziałów, lecz jest tylko prezesem jej zarządu. 78% udziałów należy do jego żony, Grażyny Kulczyk, a reszta do Kulczyk Privatsiftung, fundacji zarejestrowanej w Austrii, której założycielami jest on i jego żona.

  Zamieszany w Aferę Orlenu, miał ogromny, niewspółmierny do liczby posiadanych akcji, wpływ na działanie i obsadzanie kluczowych stanowisk w PKN Orlen, TP SA i Warta SA, uczestniczył w spotkaniu z byłym rezydentem KGB w Polsce Władimirem Ałganowem;  Jeden z żydokomunistycznych bogaczy i 'magnatów' PRLu-bis;   powiązania z żydokomunistyczną nomenklaturą PRLu PZPR, służby specjalne i SB;   zięć  Jan Lubomirski-Lanckoroński ...

---




• Witold Kulesza    -   polonofob, komuch, dywersant, bł. główny hamulcowy w IPN - bł. szef pionu śledczego IPN

---




• Anna Kulig    -   aktywistka żydowska, współorganizator festiwali żydowskich w Polsce

---




• Robert Kulka    -   członek zarządu Gmina Wyznaniowa Żydowska w Bielsku-Białej

---




• Jan Kułakowski    -   polonofob, komuch, dywersant; w latach 1990 - 1996 ambasador nadzwyczajny i pełnomocny - szef misji RP przy Wspólnocie Europejskiej w Brukseli. Pierwszy negocjator Polski z Unią Europejską, zasiada w Komitecie Integracji Europejskiej i Narodowej Radzie Integracji Europejskiej; w roku 1995 odznaczony przez żyda, agenta KGB i SB, prezydenta żydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W roku 1996 otrzymał Polską Nagrodę Europejską przyznana przez Polską Fundację im. Roberta Schumana. W 2002 odznaczony przez żyda, agenta KGB i SB prezydenta żydokomuny Aleksandra Kwaśniewskiego - Izaaka Stoltzmana Orderem Orła Białego. W 2005 wstąpił do Partii Demokratycznej - demokraci.pl - [dawniej SLD, PZPR] gdzie jest członkiem Rady Politycznej.

---




• Andrzej Kuna    -   bohater afery paliwowej Orlenu

---




• Andrzej Krzysztof Kunert    -  

---




• Halina Kunicka    -   piosenkarka, lata 60-70-te PRLu; wdowa po Kydryńskim, teściowa Anny Marii Jopek

---




• Kunicki - Goldfinger    -  

---




• Tomasz Kupiec    -   muzyk, kontrabas, gra w żydowskich zespołach klazmerskich

---




• Kazimierz Kuratowski - Kuratow    -   matematyk, ojciec Marek Kuratow - wpływowy adwokat w przedwojennej Warszawie, matka Róza Karzewska; W okresie rozbiorów na studia matematyczne wyjechał do Glasgow (1913-14). W początkach stalinizmu w 1945 roku powołano go na członka zwyczajnego Polskiej Akademii Umiejętności, od 1952 PAN, której był wiceprezesem w latach 1957-1968.

  Zaraz po zakończeniu II wojny światowej, w okresie stalinizmu i zamordzia, kiedy w okupowanej przez żydobolszewię sowiecką Polsce prześladowano i mordowano w NKWD-owskich i UB-ckich katowniach Polaków, Patriotów, Polskich oficerów, profesorów i naukowców, on ... jak to ładnie napisano "aktywnie uczestniczył w odbudowie życia naukowego w Polsce" ...

---




• Zofia Kuratowska-Jaszuńska - Goldman    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, lekarz, polityk - wicemarszałek Senatu, radykalna działaczka lewicy Unii Wolności, jedna z założycielek skrajnie lewicowego ROAD. Jak się zdaje wiele nauczyła się od swego męża - Grzegorza Jaszuńskiego, niegdyś jednego z najbardziej kłamliwych dziennikarzy-politruków żydowskiego pochodzenia. Po 1989 roku agresywnie antyklerykalna. Powieszenie krzyża w Senacie przez jednego z senatorów porównała z czasami wojen krzyżowych i uznała za próbę uczynienia kolejnego kroku w kierunku państwa wyznaniowego (por. O jeden krzyż bliżej, “Rzeczpospolita” z 12 grudnia 1992 r.).

  Jedna z czołowych współpracownic Bronisława Geremka-Lewartowa w Obywatelskim Klubie Parlamentarnym, ostro krytykowała wprowadzenie nauczania religii do szkół i stała się bardzo aktywną uczestniczką ruchu na rzecz legalizacji aborcji.

  Kuratowska niejednokrotnie występowała za zapewnieniem maksimum praw dla mniejszości seksualnych, nie wyjaśniając konkretnie, jak ma wyglądać w praktyce egzekwowanie praw tych mniejszości. Bojowniczka o prawa do legalizacji małżeństw homoseksualistów, opowiadała się między innymi za prawem par seksualnych do adopcji dzieci, które powinny ustabilizować ich życie uczuciowe i odwieść ich od niewierności. Nie zastanawiała się tylko, jak wpływ takich “rodziców” odbije się na psychice adoptowanych dzieci (por. komentarz paryskiego “Głosu Katolickiego” z 27 marca 1994 r.).

---




• Jerzy Kurnal    -   dywersant, prof. , członek żydomasońskiej organizacji Lions Club

---




• Roman Kurnik    -   polonofob, dywersant, komuch, wysoki aparatczyk SB, szara eminencja Bezpieki i policji, przedtem SB i milicji, który "pod stołem" nominował na stanowiska kolejnych komendantów głównych policji M. Papałę i A. Kowalczyka.

---




• Jacek Kuroń - Icek Kordblum    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, fanatyczny komuch, dywersant, marksista, trockista, stalinowiec, agnostyk, alkoholik, świnia Orwell'owska, lider “czerwonego harcerstwa”, tzw. walterowców, zniszczył polskie harcerstwo, bez reszty angażował się w rozgrywkę frakcji partyjnych “Chamów” i “Żydów” po stronie frakcji żydowskiej ["puławian"];   członek "Klubu Krzywego Koła"

  "Klub Krzywego Koła" został utworzony za zgodą i poparciem Julii Brystyger (dyrektor Departamentu Politycznego MBP i UB [Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Urzędu Bezpieczeństwa]); to nazwa klubu dyskusyjnego działającego w Warszawie w latach 1955-1962; Klub miał być kuźnią przyszłych kadr, którego cele zostały przedstawione na piśmie Jakubowi Bermanowi i Morawskiemu. Klub podjął bliską współpracę z tygodnikiem "Po Prostu", w którego redakcji pracowali sami żydzi. Klub skupiał ówczesną (żydokomunistyczną) elitkę intelektualną, tzw. opozycję inteligencką, lewicę laicką, dyskusje w nim prowadzone dotyczyły m.in. problematyki kulturowej, politycznej, filozoficznej, artystycznej i ideologicznej; w zebraniach brali udział m.in.: Jan Józef Lipski żyd i mason, Witold Jedlicki żyd, Aleksander Małachowski żyd i mason, Stanisław Ossowski, Paweł Jasienica żyd, Antoni Słonimski żyd stalinowiec i mason, Władysław Bartoszewski żyd i mason, Jerzy Urban żyd i komuch, Jan Olszewski żyd i mason, Ludwik Hass żyd i mason, Leszek Kołakowski żyd i marksista stalinowiec, Aniela Steinsbergowa żydówka, Karol Modzelewski żyd i komuch, Jacek Kuroń żyd i komuch trockista, Adam Michnik żyd i komuch trockista, Anna Rudzińska żydówka, Jerzy Kornacki żyd, Adam Schaf żyd stalinowiec i marksista;   po więcej szczegółów zapraszamy =   KKK - "Klub Krzywego Koła"

  członek-założyciel KOR - żydokomuna-trockisci [KOR powstał z najbardziej antypolskich struktur partyjnych: WKP(b), KPZU, KPU(b), KPB(b), KPF, KPD(Niemiec), MOPRu.];  w lipcu 1976 r. Jacek Kuroń napisał list otwarty do Sekretarza Generalnego Włoskiej Partii Komunistycznej Enrico Berlinguera;   odznaczony Orderem Orła Białego przez rząd żydokomunistyczny;      zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - tajne rozmowy w Magdalence, "okrągły stół"

---




• Stefan Zygmunt Kurowski - właśc.- Stefan Leon Warszawski    -   polonofob, zwyrodniały zbrodniarz UB, sadysta-bandyta - kierownik Wydziału Śledczego w Komendzie Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Łodzi, następnie prokurator stalinowskiego Sądu Najwyższego; odznaczony przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Anna Maria Kurska, z domu Modzelewska    -   działaczka polityczna, senator V i VI kadencji, PiS; Jest matką dziennikarza Gazety Wyborczej, Jarosława Kurskiego, i posła PiS, Jacka Kurskiego.

---




• Jacek Kurski    -   polonofob, dywersant, brat Jarosława; Członek Prawa i Sprawiedliwości [12.2004). Był członkiem Ligi Polskich Rodzin (12.2004]. Był członkiem Prawa i Sprawiedliwości (2002]. Był wiceprezesem Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego (01.1999-04.10.2001] - wykluczony z partii za dopisanie na liście wyborczej bez zgody władz krajowych koalicji AWSP swojego kandydata - Jacka Janiszewskiego.

  ZChN - Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe oficjalnie: "partia polityczna o profilu narodowo-chrześcijańskim, powstała na fali przemian roku 1989."

  Celem partii nie jest działanie dla dobra narodu, wręcz przeciwnie, zgodnie z martynistycznym programem ZChN ma kanalizować wszelkie inicjatywy narodowe, i co gorsza kompromitować ten kierunek polskiej myśli politycznej.

  Zakon Martynistów, szczególnie wyspecjalizowany w antykatolickiej dywersji kierunku Masonerii Okultystycznej Regularnej;

  poseł PiS, głosował za przekazaniem żydom w USA $65 miliardów bezpodstawnych "odszkodowań"

---




• Jarosław Kurski    -   polonofob, dywersant, dziennikarz żydokomunistycznej "Gazety Wyborczej"

---




•   Alicja Kusiak-Brownstein    -   polonofob, prowokator, tolerasta, feministka, aktywistka legalizacji aborcji

---




• Zofia (Dwojra) Kuśnierzycka    -   polonbofob, komuch, politruk PZPR; odznaczona przez rząd żydokomunistyczny Orderem Odrodzenia Polski; źródło: "Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego" Warszawa 1978-92

---




• Józef Kutin    -   polonofob, minister handlu zagranicznego za Bieruta i Minca, żydowski hochsztapler i oszust, aferzysta naraził skarb państwa na wielomiliardowe straty

---




• Henryk Kutten    -   członek Zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Warszawie

---




• Łukasz Kutyło    -   Komitet Regionalny, Reprezentant Regionalny Polskiej Unii Studentów Żydowskich

---




• Iwona Kutyna    -   dziennikarka, prezenterka "Panoramy" TVP 2

---




• Kazimierz Julian Kutz    -   dywersant, komuch, reżyser filmowy, Od października 2001 roku wicemarszałek Senatu. W wyborach parlamentarnych w 2005 ponownie wybrany senatorem. Był członkiem komitetu wyborczego Włodzimierza Cimoszewicza w wyborach prezydenckich w Polsce 2005.

---




• Aleksander Kwaśniewski - Izaak Stoltzman    -   wróg #1 Polskości, Narodu Polskiego i Wolnego i Niepodleglego Państwa Polskiego, polonofob, komuch, dywersant, agent SB - TW pseudonim „Alek”, agent sowiecki KGB pseudonim "Kat", mason, świnia Orwell'owska; przewodniczący Rady Uczelnianej Socjalistycznego Związku Studentów Polskich (SZSP) w latach 1976 - 1977, później wiceprzewodniczący Zarządu Wojewódzkiego w Gdańsku (1977 - 1979) i członek władz naczelnych SZSP (1977 - 1982). Zajmował się dziennikarstwem. Był redaktorem naczelnym tygodnika studenckiego "Itd" od listopada 1981 do lutego 1984 roku, następnie redaktorem naczelnym dziennika "Sztandar Młodych".

  Był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR) od 1977 roku aż do jej rozwiązania w 1990. Pełnił funkcję ministra ds. młodzieży, członka Rady Ministrów w rządzie Zbigniewa Messnera w latach 1985 - 1987, następnie Przewodniczącego Komitetu Młodzieży i Kultury Fizycznej (do czerwca 1990). W rządzie Mieczysława F. Rakowskiego był członkiem Prezydium Rządu i przewodniczącym Komitetu Społeczno - Politycznego Rady Ministrów od października 1988 do września 1989. Był również uczestnikiem obrad "Okrągłego Stołu" od lutego do kwietnia 1989 roku, gdzie był, wraz z Tadeuszem Mazowieckim i Romualdem Sosnowskim, współprzewodniczącym zespołu do spraw pluralizmu związkowego. W latach 1988 - 1991 pełnił funkcję prezesa Polskiego Komitetu Olimpijskiego.

  W latach 80-90 wraz z Oleksym, Szmajdzińskim, Millerem kupował w elitarnych miejscach w Warszawie nowe mieszkania po nieprawdopodobnie niskiej cenie - 2 000 zł. za mieszkanie.

  Po rozwiązaniu PZPR w 1990 roku, wraz z Leszkiem Millerem został współtwórcą Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej (styczeń - luty 1990), której był przewodniczącym do grudnia 1995 r. Następnie był współorganizatorem Sojuszu Lewicy Demokratycznej (SLD) w 1991 roku. Od 23 grudnia 1995 roku jako Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej;      zbrodniarz - uczestnik porozumienia ponad głowami narodu polskiego ze zbrodniarzami PZPR i SB - tajne rozmowy w Magdalence, "okrągły stół"

  syn zwyrodniałego zbrodniarza i kata NKWD i UB Zdzisława Stoltzmana - po wojnie zmienił nazwisko na 'polskie' - Kwaśniewski

  po więcej informacji na temat prezydenta 'polskiej' żydokomuny odsyłamy  tu = http://www.polonica.net/kwasniewski_stoltzman.htm

---




• Jolanta Kwaśniewska - Konty-Kohn    -   polonofob, mason, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, córka płk. Konty - oficera Informacji Wojskowej, podejrzanego o zbrodniczą działalność w wojsku w okresie stalinowskim; założycielka i prezes instytucji charytatywnej "Porozumienie bez barier", darczyńcami tej fundacji są m.in. PKN Orlen, Kulczyk Holding, Fundacja Warta, PTK Centertel, Grupa Żywiec, Winthertur, Fundacja Banku Zachodniego WBK, Bartimpex i L'Oreal Poland, oraz zachodnie organizacje żydomasońskie m.in. Niezależny Zakon Odd Fellows i Stowarzyszenie Bratniej Pomocy Odd Fellows (polskie przedstawicielstwo IOOF) - o charakterze tzw. "filantropijno-towarzyskim"...

---




• Robert Kwiatkowski    -   polonofob, komuch, dywersant, świnia Orwell'owska, odegral Wielką rolę w doprowadzeniu telewizji publicznej do patologicznego stanu, zmuszony do wcześniejszej rezygnacji z prezesury TVP;

  Ojciec płk. Stanisław Kwiatkowski, jeden z najbliższych doradców, prominent czasów Jaruzelskiego, w latach 1982-1990 kierował utworzonym przez siebie Centrum Badania Opinii Publicznej. Centrum podlegało rządowi Jaruzelskiego i jego postkomunistycznym następcom, co wyraźnie „owocowało" w wynikach dostarczanych przez niego badań. Były one wyraźnie manipulatorskie, dokonywane pod kątem maksymalnego uwypuklania rzekomych sukcesów władzy gen. Jaruzelskiego, przy równoczesnym groteskowym wręcz stopniu pomniejszania znaczenia opozycji.

---




• Lucjan Kydryński    -   konferansjer; w czasach PRLu wielokrotnie prowadził festiwale piosenki w Opolu i w Sopocie

---




•    -  

---