KATECHIZM
RZYMSKO-KATOLICKI
KS. JÓZEF DEHARBE SI
CZĘŚĆ TRZECIA
–––––––
O sakramencie chrztu
1. P. Który sakrament jest najpierwszym i najpotrzebniejszym?
O. Najpierwszym i najpotrzebniejszym sakramentem jest chrzest.
2. P. Dlaczego jest chrzest najpierwszym sakramentem?
O. Chrzest jest najpierwszym sakramentem, ponieważ przed chrztem nie można przyjąć ważnie żadnego innego sakramentu.
3. P. Dlaczego chrzest jest najpotrzebniejszym sakramentem?
O. Chrzest jest najpotrzebniejszym sakramentem, ponieważ bez chrztu nikt nie może być zbawionym, według słów Chrystusa Pana: "Kto się nie odrodzi z wody i z Ducha Świętego, nie może wnijść do królestwa Bożego" (Jan III, 5).
4. P. Co jest chrzest?
O. Chrzest jest sakramentem, który człowieka przez wodę i słowo Boże oczyszcza z grzechu pierworodnego, i z wszystkich grzechów przed chrztem popełnionych, a zarazem w Chrystusie do życia wiecznego odradza i uświęca, i czyni członkiem Kościoła.
*5. P. Dlaczego mówimy, że we chrzcie dzieje się to wszystko przez wodę i słowo Boże?
O. Mówimy to dlatego, ponieważ chrzest udziela się przez potrójne polanie głowy w kształcie krzyża wodą naturalną, i wymówienie tych wyrazów: "Ja ciebie chrzczę w Imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego".
*6. P. Dlaczego mówimy, że chrzest św. oczyszcza człowieka ze wszystkich grzechów?
O. Ponieważ we chrzcie odpuszcza Pan Bóg grzech pierworodny, a dorosłym odpuszcza także wszystkie grzechy osobiste, przed chrztem popełnione.
*7. P. Czy odpuszcza Pan Bóg we chrzcie także kary za grzechy?
O. We chrzcie odpuszcza Pan Bóg także kary za grzechy, tak doczesne jak wieczne.
*8. P. Dlaczego mówimy, że chrzest odradza i uświęca człowieka do nowego życia, i czyni go członkiem Kościoła?
O. Ponieważ chrzest nie tylko gładzi wszystkie grzechy, lecz odmienia człowieka na duszy i czyni go nowym, miłym Bogu stworzeniem, świętym dzieckiem Jego, które ma odtąd prawo do nieba i do wszystkich łask, danych Kościołowi przez Jezusa Chrystusa.
* 9. P. Przez co dzieje się to odrodzenie i uświęcenie duszy?
O. To odrodzenie i uświęcenie duszy dzieje się przez łaskę poświęcającą, którą Duch Święty daje na chrzcie razem z cnotami Boskimi.
*10. P. Dlaczego mówimy, że chrzest odradza nas i uświęca "w Chrystusie"?
O. Ponieważ człowiek, przyjmujący chrzest, tylko dlatego dostępuje tych wszystkich łask, iż przez chrzest łączy się z Jezusem Chrystusem, i staje się członkiem Jego Kościoła.
*11. P. Kiedy dał Chrystus Pan przykazanie chrztu św.?
O. Chrystus dał przykazanie chrztu św. przed wniebowstąpieniem swoim, gdy rzekł Apostołom: "Idąc tedy, nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego" (Mt. XXVIII, 19).
† 12. P. Kto może ważnie chrzcić?
O. W potrzebie nagłej może chrzcić ważnie każdy człowiek; lecz jeśli nie ma nagłej potrzeby, powinien chrzcić miejscowy proboszcz lub inny kapłan za jego pozwoleniem.
† 13. P. Jaką wodą trzeba chrzcić?
O. Trzeba chrzcić wodą naturalną, i ta wystarczy do ważności chrztu, choćby nie była święcona. Ale gdzie można, trzeba chrzcić wodą do chrztu umyślnie poświęconą.
† 14. P. Jaki zamiar powinien mieć ten, który chrzci?
O. Ten, który chrzci, powinien mieć zamiar chrzcić rzeczywiście, tj. czynić to, co czyni Kościół, czyli co zarządził Chrystus.
† 15. P. Co przyrzekamy Bogu na chrzcie św.?
O. Na chrzcie św. przyrzekamy Bogu: 1) wierzyć mocno i stanowczo w naukę katolicką; 2) wystrzegać się grzechów i sposobności do nich, i prowadzić życie cnotliwe.
† 16. P. Jak nazywamy to przyrzeczenie, Bogu na chrzcie dane?
O. To przyrzeczenie, Bogu na chrzcie dane, nazywamy przymierzem chrztu św., to jest ugodą zawartą między Bogiem a człowiekiem, przyjmującym chrzest.
*17. P. Któż daje to przyrzeczenie w imieniu dzieci, przyjmujących chrzest?
O. W imieniu dzieci, przyjmujących chrzest, dają to przyrzeczenie rodzice chrzestni, to jest dorośli, którzy trzymają dziecko do chrztu.
† 18. P. O czym szczególnie powinni pamiętać rodzice chrzestni?
O. Rodzice chrzestni są jakby duchownymi rodzicami przyjmującego chrzest, i w jego imieniu składają wyznanie wiary i przyrzeczenie na chrzcie św. Dlatego mają pamiętać: 1) że sami powinni być dobrymi i gorliwymi katolikami; 2) że w razie śmierci lub nieudolności rodziców, mają obowiązek starać się o religijne pouczenie i wychowanie tego dziecka; 3) że nie mogą zawierać małżeństwa ani z ochrzczonym, ani z jego rodzicami.
*19. P. Czy dziecko, przyszedłszy do używania rozumu, ma poprzestać na przyrzeczeniu, które dali rodzice chrzestni za nie?
O. Nie; dziecko przyszedłszy do używania rozumu, ma samo uczynić to przyrzeczenie, i ponawiać przymierze chrztu św. często w późniejszym życiu, szczególnie gdy przyjmuje sakramenty święte.
† 20. P. Czy chrzest z wody nie może być nigdy zastąpiony?
O. Jeżeli przyjęcie chrztu z wody jest niemożebne, natenczas chrzest z wody może być zastąpiony chrztem pragnienia, lub chrztem krwi.
† 21. P. Co jest chrzest pragnienia?
O. Chrzest pragnienia jest to szczera chęć przyjęcia chrztu, lub przynajmniej uczynienia wszystkiego, co Bóg dla zbawienia postanowił, połączona z doskonałym żalem lub miłością Boga.
† 22. P. Co jest chrzest krwi?
O. Chrzest krwi jest to śmierć męczeńska, poniesiona dla Chrystusa Pana.
Upomnienie: Nie zapominaj nigdy, co przyrzekłeś Bogu na chrzcie św., i do czego upominał cię kapłan, podając suknię białą i mówiąc: "Weźmij białą szatę niewinności, i zanieś ją niepokalaną, przed stolicę Pana naszego Jezusa Chrystusa, abyś osiągnął życie wieczne". Ponawiaj często, np. każdej niedzieli, przymierze chrztu świętego.
–––––––––––
Katechizm rzymsko-katolicki podług Ks. J. Deharbe T. J. dla szkół ludowych. We Lwowie. NAKŁADEM ZAKŁADU NARODOWEGO IMIENIA OSSOLIŃSKICH. 1885, ss. 235-240.
© Ultra montes (www.ultramontes.pl)
Powrót do spisu treści
Katechizm rzymsko-katolicki
POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ: