Matricaria
- Deferre
Annotationem mutare
Annotatio delere
„Niechaj się ziemia trawą przyodzieje,
A nowotna natura niechaj się rozśmieje.
Płodne drzewa owoce niechaj wydawają,
A niechaj swym nasieniem drugie pomnażają."
Wnet się według Pańskiego rozkazania zstało,
Jako na nową wiosnę wszystko się rozśmiało,
Stanęły piękne drzewa, zioła rozmaite,
Z których mają źwierzęta pokarmy obfite.
Ziemia, społeczna mamka, żywi wszystkie rzeczy,
A zwłaszcza naród …Magis
„Niechaj się ziemia trawą przyodzieje,
A nowotna natura niechaj się rozśmieje.
Płodne drzewa owoce niechaj wydawają,
A niechaj swym nasieniem drugie pomnażają."
Wnet się według Pańskiego rozkazania zstało,
Jako na nową wiosnę wszystko się rozśmiało,
Stanęły piękne drzewa, zioła rozmaite,
Z których mają źwierzęta pokarmy obfite.
Ziemia, społeczna mamka, żywi wszystkie rzeczy,
A zwłaszcza naród ludzki ma na wielkiej pieczy,
Dawa nam ku wonności kwiateczki pozorne,
Dawa nam ku żywności owoce wyborne.
Dziękujem tobie, Panie, że nas tak miłujesz,
A ku naszej żywności to wszystko gotujesz.
Jeszcześ samego człeka z ziemie nie ulepił,
A jużeś mu tak wiele owoców naszczepił.
Gdyby się, pokutując, Tobie upokorzył,
Nigdy by go na ziemi głodem nie umorzył.
Żywisz duszę słowem swym i też świątościami,
Żywisz ciało śmiertelne ziemskimi ziołami.
Bądźże Tobie wieczna cześć, Ojcze Miłościwy,
Tobie dzięki powinien każdy człowiek żywy.
Tobiesmy wszystko winni i cokolwiek tchniemy,
Przeto cię, Pana swego, na wieki chwalemy.
Amen.
Sebastian Fabian Klonowic Wtorek
A nowotna natura niechaj się rozśmieje.
Płodne drzewa owoce niechaj wydawają,
A niechaj swym nasieniem drugie pomnażają."
Wnet się według Pańskiego rozkazania zstało,
Jako na nową wiosnę wszystko się rozśmiało,
Stanęły piękne drzewa, zioła rozmaite,
Z których mają źwierzęta pokarmy obfite.
Ziemia, społeczna mamka, żywi wszystkie rzeczy,
A zwłaszcza naród ludzki ma na wielkiej pieczy,
Dawa nam ku wonności kwiateczki pozorne,
Dawa nam ku żywności owoce wyborne.
Dziękujem tobie, Panie, że nas tak miłujesz,
A ku naszej żywności to wszystko gotujesz.
Jeszcześ samego człeka z ziemie nie ulepił,
A jużeś mu tak wiele owoców naszczepił.
Gdyby się, pokutując, Tobie upokorzył,
Nigdy by go na ziemi głodem nie umorzył.
Żywisz duszę słowem swym i też świątościami,
Żywisz ciało śmiertelne ziemskimi ziołami.
Bądźże Tobie wieczna cześć, Ojcze Miłościwy,
Tobie dzięki powinien każdy człowiek żywy.
Tobiesmy wszystko winni i cokolwiek tchniemy,
Przeto cię, Pana swego, na wieki chwalemy.
Amen.
Sebastian Fabian Klonowic Wtorek
ABRAHAM ISLAS
- Deferre
Annotationem mutare
Annotatio delere
ABRAHAM ISLAS
- Deferre
Annotationem mutare
Annotatio delere