Święty Leoncjusz był Grekiem pochodzącym z Konstantynopola (niektóre źródła podają, iż z Kijowa, co by wskazywało raczej na słowiańskie pochodzenie). Wędrując za natchnieniem Bożym, poszukiwał on miejsca, gdzie mógłby się oddać bogomyślności i dotarł do Ławry Pieczerskiej w Kijowie. Rozwijał się tam wówczas ośrodek pustelniczy, w którym i Leoncjusz znalazł przystań dla duszy pragnącej ćwiczyć się w chrześcijańskiej doskonałości. Uzbroiwszy się w pancerz cnót i oręż wiary, został przeznaczony do większych zadań. Około 1051 roku powołano go na stolicę biskupią w Rostowie Wielkim nad Donem.