żródełko}

każdy ma swoje żródełko
żródełko bożej miłości
gdy czerpie z niego codziennie
jest pełen słodkiej radości
Zródełko to z duszy wypływa
jest znakiem że dusza jest żywa
lecz kiedy tam miłość zanika
żródełko to szybko wysycha
dbaj o nie mój przyjacielu
pomorze ci dojść szczęśliwie do celu

Czy warto było kochać tak
przecież okropnie to bolało
nadzieji krzyżem dałeś znak
a bólu Twego ciągle mało
z powodu grzechów moich łkasz
ciernioem kaleczą Twoją głowę
przez moje grzechy w męce trwasz
i rany wciąż powstają nowe
znów zcieka z czoła kropla krwi
bo znów grzech ze mnie zadrwił
czym zasłużyłem powiedz mi
że żeś mnie nie zostawił

Nadejdzie dzień
już ostrzem noża rozcięta szata nocy
Nadejdzie dzień
i ujżą radość stęsknione duszy oczy
Nadejdzie dzień
wyłonią się z ciemności wszystkie barwy życia
Nadejdzie dzień
znowu poczóję szczęśliwe serca bicia
Nadejdzie dzień
za sobą pozostawię czas niespokojnego mroku
czy był stracony?
nie
bo sprawił że przylgnąłem do rany w twoim JEZU boku

bywa że gdy nie czynimy zła myślimy sobie /dobrze jest/
a tymczasem ?
moje rymowane przemyślenia

nie wystarczy zła nie czynić
w ciepłym domku zamknąć się
kiedy dobry człowiek milczy
zły rozsiewa ziarno swe

nie stój z boku gdy sumienie
nie wyżuca tobie zła
dobro jest niczym natchnienie
i w działaniu siłę ma