Tak, mówi mi, proszę Pana/Pani. Natomiast nie można twierdzić, że błędy popełniane po Soborze Watykańskim automatycznie rzutują na całość zachowania się Katolików, którzy zostali i nie utworzyli sedewakantystycznych i sedeprywacjonistycznych denominacji, jak u protestantów. I jeden mądrzejszy od drugiego - a wszystko w dążeniu do rzekomej czystości, a tak naprawdę idealizmu, bez zwrócenia uwagi na całość uwarunkowań, znalezienie sobie wygodnego kącika i posiadanie łatki bycia ,,nieskazitelnym''

W obronie teza o braku zasług dla Kościoła w obronie Mszy Świętej i obrony wiary katolickiej Abp. Lefebrve jest nie do obrony. Sobór Watykański 2 nie zakazał celebracji Mszy w klasycznym rycie, a pomimo tego LTM jest, w świadomości obecnej hierarchii i wiernych celebrujących Mszę NO, postrzegana jako nie potrzebny relikt przeszłości, a nawet zagrożenie. (o czym świadczy powszechne zlekceważenie Summorum Pontificum). Obecna rzeczywistość jasno ukazuje, że ekskomunika Abp. Lefebrve była niesprawiedliwa (nie wyrokuje kto rzeczywiście stał za jej realizacją). I papież Benedykt XVI zadość uczynił sprawiedliwości... Po ostatnim zachęceniu Biskupów w Polsce (za wyjątkiem Abp Dzięgi) do masowych praktyk profanacyjnych Komunii Świętej dołapnie na Mszach celebrowanych w bractwach była w pełni gwarantowana obiektywna godność w postawie przyjmowania Ciała i Krwi Chrystusa. Tak jak bractwach, których źródłem powstania jest Kościół katolicki i praca Abp. Lefebrve,,,

Abp Lefebvre miał bardzo wiele racji, lecz niestety sam ściągnął na siebie ekskomunikę automatyczną (excommunicatio latae sententiae, wiążącej mocą samego prawa, która następuje automatycznie po czynie) z powodu nielegalnej konsekracji biskupów bez zgody papieża (akt schizmatycki), a św. Jan Paweł II ze smutkiem jedynie potwierdził ten fakt, natomiast Benedykt XVI potwierdził ważność tej ekskomuniki.

W obronie jeśli była wcześniej ustna umowa na wyświęcenie Biskupów to powinna być dotrzymana. Znając ówcześnie panującą nieprzychylność do odprawiania Mszy klasycznej istnieje duże prawdopodobieństwo, iż ta umowa została nie dotrzymana i pozostawiła Abp. z sytuacją nadzwyczajną. W sytuacji nadzwyczajnej można działać "pro bono Ecclesiae" i tak się stało... Dziękujmy Bogu, że mamy możliwość chodzenia na Mszę w klasycznym rycie, a bez Abp. Lefebrve obiektywnie byłoby to prawie niemożliwe. Zostawmy osąd ostateczny Panu Bogu - Sędziemu Sprawiedliwemu!

Nawet jeśli umowa została niedotrzymana, to i tak samowolna konsekracja biskupów (bez zgody papieża) stanowi akt schizmatycki i nie można tego tłumaczyć żadnym stanem wyższej konieczności. Przy okazji warto wspomnieć, że św. Jan Paweł II pragnął, aby Msza trydencka była odprawiana w całym Kościele przez wszystkich kapłanów, którzy tego pragną, lecz napotkał zbyt silny opór ze strony Kurii Rzymskiej (christianitas.org/…/jan-pawel-ii-i-…).

W obronie nie da się pogłębić zrozumienia działania Abp. Lefebrve poprzez zredukowanie całego sporu do kryterium prawno-personalnego. To znaczy kto miał rację w zależności od obowiązującego prawa kanonicznego i autorytetu hierarchicznego, czyli papież Jan Paweł II przeciw Abp. Marcel Lefebrve. Trzeba pamiętać, że cały włącznie z 'Piotrem' widzialny Kościół wojujący winien się kierować wolą Bożą, która jest przede wszystkim odzwierciedlona w Piśmie Świętym i Tradycji oraz działaniem Ducha Świętego w Kościele. Papież natomiast musi być wiernym depozytariuszem Tradycji, przekazywać to, co otrzymał, bronić Kościoła i wiernych przed herezjami i ich skutkami. Spór Biskupa Pawła z papieżem Piotrem jasno pokazał, iż źródłem prawdy nie zawsze jest wyższy status w hierarchii społecznej i Kościelnej. N.p. Święty Piotr wykazał się w końcu pokorą i przyjął prawdę przekazaną jemu przez podległemu jemu Biskupowi. Podobnie kiedy Święta Katarzyna pisała do papieża ten przyjął jej radę... Abp. Lefebrve walczył , nie o siebie, ale o możliwość przedłużenia zachowania Skarbu jakim jest Ofiara - Msza Święta co później zostało potwierdzone i docenione przez papieża Benedykta XVI. Czyli skutecznie zawalczył o wierność Tradycji jemu przekazanej i niezakazanej , o co tak naprawdę powinien zawalczyć "Piotr". Oczywiście zawalczył o Tradycje później obecny papież Benedykt XVI w formie n.p. Summorum Pontificum i jasno widać jaki w Kościele jest sprzeciw wobec Mszy klasycznej i musiał istnieć wtedy... Dlatego być może jak pisze łucznik Izydor mogły działać siły , które pragnęły konfliktu na nie korzyść Kościoła i stały się głównym powodem przedmiotowego sporu o czym wie na pewno Pan Bóg.

Św. Paweł sprzeciwił się postępowaniu św. Piotra, nie zaś jego nauczaniu (postępowanie Piotra było niezgodne z tym, czego nauczał). Poza tym liturgia trydencka nie jest dogmatem wiary, choć jest czcigodną tradycją liturgiczną (jedna z wielu, bo istnieje wiele rytów w Kościele). Tylko i wyłącznie wtedy wolno, a nawet należy sprzeciwić się papieżowi, gdy nakazuje wprost i bez najmniejszej wątpliwości herezję lub grzech (np. gdyby papież nakazał odrzucić dogmat o ofiarnym charakterze Mszy Świętej lub dogmat o prawdziwej, rzeczywistej i substancjalnej Obecności Pana Jezusa w Eucharystii). Natomiast w przypadku niejasnego i dwuznacznego nauczania lub błędnie skonstruowanej zewnętrznej struktury liturgicznej należy dążyć do skorygowania błędów bez okazywania nieposłuszeństwa.

W obronie nie ma sprzeczności w doktrynie (nauczaniu) i praktyce-praxis (postępowaniu). "...Lecz katolicka doktryna i dyscyplina są warunkiem wstępnym do autentycznego spotkania z Chrystusem. Ponownie, należy przypomnieć, iż praktykę winien charakteryzować właściwy porządek wynikający z doktryny, a więc tylko właściwa praktyka uwzględnia właściwą doktrynę. Zanegowanie tego porządku nieuchronnie prowadzi do stwierdzenia, że poprzez nową rzeczywistość w praktyce duszpasterskiej można wypracować nową doktrynę.” N.p. nie mogłeś kiedyś zrozumieć na przykładzie błędnej obrony herezji Kardynała Kaspera , którego tezy niestety później znalazły odzwierciedlenie w przyjęciu praktyki świętokradzkiej Komunii w AL. "Niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego..." Nauczanie potem praktyka/ postępowanie....

Nie zrozumiesz istoty sprawy konsekracji Biskupów przez Abp. Lefebrve jeśli będziesz popełniał błędy poznawcze i 'przesiewał komara przez sito połykając wielbłąda'... W istocie sporów w Kościele chodzi o dobro Kościoła - Prawdę, nie indywidualne racje hierarchów....

Zamiast insynuacji warto przeczytać Konstytucję dogmatyczną o Kościele Chrystusowym „Pastor aeternus” (zwłaszcza p. 16, 17 i 18).

Czy to oznacza ślepe i nierozumne posłuszeństwo? Nie. Według niemal jednomyślnego nauczania wielu świętych i dawnych teologów wolno, a nawet należy odmówić posłuszeństwa papieżowi tylko i wyłącznie wtedy, gdy wprost i bez najmniejszej wątpliwości nakazuje grzech. Nie było takiej sytuacji w przypadku abp Lefebvre`a, który miał bardzo wiele racji, ale popełnił błąd: dokonał samowolnie i bez zgody papieża konsekracji biskupów. Tego nie da się w żaden sposób usprawiedliwić stanem wyższej konieczności. Przy okazji: www.gosc.pl/doc/4732190.Opublik…

Warto poznać niepodważalne dowody potwierdzające ważność ekskomuniki abp Lefebvre`a (oraz czterech biskupów), która została zdjęta (nie została uznana za nieważną, lecz została zdjęta) przez Benedykta XVI w celu ułatwienia powrotu lefebrystów do Kościoła:

Ekskomunika dotyczy osób, a nie instytucji. Udzielenie święceń biskupich bez papieskiego zezwolenia grozi schizmą, ponieważ oznacza zakwestionowanie jedności kolegium biskupów z Papieżem. Dlatego Kościół musi reagować, stosując najsurowszą karę, ekskomunikę, by ukarane osoby poczuły żal i pragnienie powrotu do jedności. Niestety, po dwudziestu latach od owych święceń ten cel nie został jeszcze osiągnięty. Zdjęcie ekskomuniki ma służyć temu samemu, czemu służy kara: jeszcze raz zachęcić biskupów do powrotu (Benedykt XVI do biskupów w sprawie zdjęcia ekskomuniki z czterech biskupów konsekrowanych przez abpa Levebvre'a).

Zdjęcie ekskomuniki z czterech biskupów, konsekrowanych w 1988 r. przez abpa Lefebvre'a... (Benedykt XVI do biskupów w sprawie zdjęcia ekskomuniki z czterech biskupów konsekrowanych przez abpa Levebvre'a ).

...odwołanie ekskomuniki... (Benedykt XVI do biskupów w sprawie zdjęcia ekskomuniki z czterech biskupów konsekrowanych przez abpa Levebvre'a).

Skromny gest miłosierdzia wobec czterech biskupów, wyświęconych w sposób ważny, ale bezprawny (Benedykt XVI do biskupów w sprawie zdjęcia ekskomuniki z czterech biskupów konsekrowanych przez abpa Levebvre'a).

Zaproszenie do pojednania z grupą kościelną, która się oddzieliła (List Benedykt XVI do biskupów w sprawie zdjęcia ekskomuniki z czterech biskupów konsekrowanych przez abpa Levebvre'a).

Fakt, że Bractwo św. Piusa x nie posiada statusu kanonicznego w Kościele, w ostatecznym rozrachunku nie jest umotywowany racjami dyscyplinarnymi, lecz doktrynalnymi. Dopóki Bractwo nie ma statusu kanonicznego w Kościele, także jego szafarze nie pełnią prawnie posług w Kościele (Benedykt XVI do biskupów w sprawie zdjęcia ekskomuniki z czterech biskupów konsekrowanych przez abpa Levebvre'a).

...dopóki nie są wyjaśnione kwestie dotyczące doktryny, Bractwo nie ma żadnego statusu kanonicznego w Kościele, a jego szafarze — nawet jeśli została z nich zdjęta kara kościelna — nie pełnią w sposób uprawniony żadnej posługi w Kościele (Benedykt XVI do biskupów w sprawie zdjęcia ekskomuniki z czterech biskupów konsekrowanych przez abpa Levebvre'a).

Czyż możemy zachować całkowitą obojętność wobec wspólnoty, w której jest 491 kapłanów, 215 seminarzystów, 6 seminariów, 88 szkół, 117 braci zakonnych, 164 siostry zakonne oraz tysiące wiernych? Czy naprawdę powinniśmy spokojnie pozwolić, by szli swoją drogą z dala od Kościoła? (Benedykt XVI do biskupów w sprawie zdjęcia ekskomuniki z czterech biskupów konsekrowanych przez abpa Levebvre'a).

Oczywiście, od dłuższego czasu, a potem znów przy tej konkretnej okazji, pojawiało się na ustach przedstawicieli tej wspólnoty wiele rzeczy niestosownych — pycha i zarozumiałość, obsesyjna jednostronność itp (Benedykt XVI do biskupów w sprawie zdjęcia ekskomuniki z czterech biskupów konsekrowanych przez abpa Levebvre'a).

Autorytet Magisterium Kościoła nie może zastygnąć na 1962 r. — Bractwo musi to sobie jasno uświadomić (Benedykt XVI do biskupów w sprawie zdjęcia ekskomuniki z czterech biskupów konsekrowanych przez abpa Levebvre'a).

W obronie zaczynasz stosować sofizmat rozszerzenia, przez wznoszenie kolejnych chochołów... Trzeba też zrozumieć czym jest 'schizma' ,jako taka, aby nigdy nie popełniać monstrualnej gafy epitetowania osób , które walczyły o Tradycję KK, tzw. 'schizmatykami'... Gdyby Boża sprawiedliwość nie była po stronie Tradycji i Abp Lefebrve, który jej bronił, to papież Benedykt XVI nigdy nie zdjął by 'ekskomuniki'... Rzeczywistość pokazuje odwrotnie, iż został doceniony bez względu na kogokolwiek opinie...

W obronie paradoksem stał się fakt, iż jedność w celebracji liturgii, Tradycji i praktykowania wiary katolickiej od papieża Piotra po Piusa V do Jana XXIII (według Mszału, którego odprawia Msze Bractwo) stało się praktycznym zerwaniem od Pawła VI... Owoce pokazują fatalne skutki zerwania z Tradycją poprzez wyeliminowanie Mszy klasycznej i głębokie zmiany eklezjologiczne , które usiłował przy oporze niemal wszystkich Episkopatów naprawiać pp BXVI. A ostatnio w liście na setną rocznicę urodzin JPII wspomniał...
michal prawda, w imieniu pp Jana Pawła II zadeklarował zaciągnięcie automatycznej (nie nałożonej) ekskomuniki ... BERNARDINUS Card. GANTIN [ttp://www.cin.org]
a w imieniu papieża Benedykta XVI zadeklarował Cardinal Giovanni Battista Re (od daty deklaracji) absolucję/ zwolnienie / umorzenie (nieważność obowiązywania ponieważ: "Jednocześnie oświadczam, że wydany w tym czasie dekret nie ma już mocy prawnej." ) z zaciągniętej ekskomuniki [www.vatican.va/…/rc_con_cbishops…]

Jeśli zarzucasz papieżowi Benedyktowi XVI 'heglizm' to jak uzasadnisz swoją syntezę przekazów sprzecznych z doktryną i doktrynę katolicką, n.p. będąc apologetą przekazów z Medjugorje?