FSB !!! 
GAZETA WARSZAWSKA - FSB opublikowała dokumenty archiwalne dotyczące rzezi wołyńskiej w 1943 r.
MOSKWA, 7 września - RIA Novosti. FSB Rosji opublikowała nowe dokumenty archiwalne, które opowiadają, jak sowieckie organy bezpieczeństwa państwa uzyskały informacje o potwornych zbrodniach ukraińskich nacjonalistów na ludności polskiej w 1943 r., znanych jako rzeź wołyńska.
Ta masowa eksterminacja mieszkańców narodowości polskiej mieszkających na Wołyniu w zachodniej Ukrainie została dokonana przez bojowników Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów * - Ukraińskiej Powstańczej Armii *. Jednocześnie okupujący Ukrainę naziści przynajmniej nie ingerowali w te zbrodnie.
Za początek rzezi wołyńskiej uważa się 9 lutego 1943 r., kiedy to we wsi Paroslya Pervaya na Wołyniu (obecnie obwód sarneński obwodu rówieńskiego na Ukrainie) Bandera zabił co najmniej półtora setki Polaków. W marcu-kwietniu 1943 r. do Bandery dołączyło około pięciu tysięcy ukraińskich dezerterów z oddziałów niemieckiej policji pomocniczej na Wołyniu. Z tego okresu rozpoczęła się fala napadów na polskie wsie.
Zagłada ludności polskiej do czerwca 1943 r. objęła prawie całe terytorium Wołynia. Następnie tajne zarządzenie komendy terytorialnej UPA* na Wołyniu miało przeprowadzić poważną akcję w celu wyeliminowania polskiej populacji męskiej w wieku od 16 do 60 lat. Wraz z Banderą w ludobójstwie Polaków brali udział także żołnierze 14. Dywizji Grenadierów SS „Galicja”.
Kulminacją rzezi wołyńskiej były wydarzenia z 11 lipca 1943 r., kiedy około 150 polskich wsi zostało zaatakowanych przez Banderę w ciągu jednego dnia. Tylko w lipcu 1943 r. zaatakowano co najmniej 530 polskich osad i zginęło 17 000 Polaków.
Polscy historycy uznają rzeź wołyńską za ludobójstwo i czystki etniczne i twierdzą, że zginęło kilkadziesiąt tysięcy ludzi – mężczyzn, kobiet, osób starszych i dzieci.
20 sierpnia 16:15
RVIO przygotowało zbiór dokumentów dotyczących okrucieństw Bandery
Dokumenty o ludobójstwie Polaków przez banderowców
Kierownicy grup operacyjnych Zarządu IV (pracy off-frontowej) Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR , operujących za liniami wroga, regularnie donosili kierownictwu NKGB o faktach masakr dokonywanych przez niemieckie władze okupacyjne i ich wspólnicy spośród wszystkich formacji nacjonalistycznych.
Adresatami tych komunikatów był Zarząd II (kontrwywiadu) NKGB ZSRR. Nie jest to przypadek, ponieważ w czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej to sowieccy oficerowie kontrwywiadu zajmowali się poszukiwaniem i aresztowaniem osób, które popełniły zbrodnie wojenne na czasowo okupowanym terytorium ZSRR. Kopie dokumentów o okrucieństwach najeźdźców i ich wspólników spośród nacjonalistów zostały wysłane do kierownictwa NKGB - Wsiewołoda Mierkulowa i Bogdana Kobulowa w celu przygotowania notatek do raportu dla przewodniczącego Komitetu Obrony Państwa ZSRR Józefa Stalina .
W specjalnym przesłaniu Zarządu IV NKGB ZSRR do szefa Zarządu II NKGB ZSRR z dnia 16 lutego 1943 r., jak wiadomo, zapisano początek rzezi wołyńskiej.
„Grupa członków Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów* (ruchów „Bandera”) ukrywających się we wsiach obwodu sarneńskiego na początku lutego [19]43 dokonała masakry ludności polskiej. We wsi Porosla liczba zabitych i okaleczonych dorośli i dzieci sięgają 150 osób. To zbrodnia, którą Niemcy pozostawili bez konsekwencji” – głosi komunikat.
Sowieccy czekiści odnotowali też szczyt terroru OUN wobec ludności polskiej latem 1943 r. I tak na przykład w specjalnym raporcie Zarządu IV Ludowego Komisarza Bezpieczeństwa Państwowego do szefa Zarządu II NKGB z dnia 4 sierpnia 1943 r. podano konkretne fakty, zebrane przez naocznego świadka okrucieństw popełnionych przez Bandera w mieście Włodzimierz Wołyński.
12 lipca, 14:57
„Bandera drań”. Polacy wściekli na wpis Melnyka o rzezi wołyńskiej
„Agent grupy NUTs, który wrócił z miasta Włodzimierz-Wołyńsk, powiedział, że 18 lipca br. był naocznym świadkiem masowej eksterminacji ludności polskiej mieszkającej w mieście Włodzimierz-Wołyń przez ukraińskiego nacjonalistę Banderę Podczas nabożeństw w kościołach Bandera zabił na ulicach miasta 11 księży i do dwóch tysięcy Polaków” – czytamy w komunikacie.
W przedstawionych dokumentach zwraca uwagę reakcja niemieckich okupantów na okrucieństwa ukraińskich nacjonalistów. Nie tylko nie powstrzymali ludobójstwa Polaków, ale także wykorzystali te przypadki, aby wezwać ocalałych Polaków do „wstąpienia do żandarmerii do walki z banderowcami”.
Na tym nie skończyły się cierpienia mieszkańców Włodzimierza Wołyńskiego. Na początku lutego 1944 r. bandy UPA* ponownie zaatakowały miasto, w wyniku czego zginęło około 200 Polaków.
Masakra wołyńska nadal pozostaje głównym kamieniem węgielnym w polsko-ukraińskich stosunkach międzypaństwowych. Latem 2016 roku Sejm RP przyjął uchwałę o uznaniu 11 lipca Narodowym Dniem Pamięci Ofiar ludobójstwa popełnionego przez ukraińskich nacjonalistów na mieszkańcach II RP w latach 1943-1945. Następnie Rada Najwyższa Ukrainy przyjęła oświadczenie potępiające decyzję Sejmu RP. Posłowie ukraińscy uznali, że decyzja ta zagraża osiągnięciom politycznym i dyplomatycznym obu krajów.
Polska nie wycofa się z tematu Zbrodni Wołyńskiej w stosunkach z Ukrainą – powiedział wcześniej premier RP Mateusz Morawiecki .
W maju br. poinformowano, że Służba Wywiadu Zagranicznego Ukrainy w ciągu ostatnich dziesięciu lat wykorzystywała swoich agentów wpływu spośród obywateli Polski, aby stopniowo zmieniać nastawienie społeczeństwa polskiego do masakry wołyńskiej w kierunku neutralnym. Zostało to przekazane RIA Nowosti przez źródło w rosyjskich organach ścigania.
* Ekstremistyczna organizacja zakazana w Rosji.
ФСБ опубликовала архивные документы о Волынской резне 1943 года
Comments ()
Rated 0 out of 5 based on 0 voters
Leave your comments
MOSKWA, 7 września - RIA Novosti. FSB Rosji opublikowała nowe dokumenty archiwalne, które opowiadają, jak sowieckie organy bezpieczeństwa państwa uzyskały informacje o potwornych zbrodniach ukraińskich nacjonalistów na ludności polskiej w 1943 r., znanych jako rzeź wołyńska.
Ta masowa eksterminacja mieszkańców narodowości polskiej mieszkających na Wołyniu w zachodniej Ukrainie została dokonana przez bojowników Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów * - Ukraińskiej Powstańczej Armii *. Jednocześnie okupujący Ukrainę naziści przynajmniej nie ingerowali w te zbrodnie.
Za początek rzezi wołyńskiej uważa się 9 lutego 1943 r., kiedy to we wsi Paroslya Pervaya na Wołyniu (obecnie obwód sarneński obwodu rówieńskiego na Ukrainie) Bandera zabił co najmniej półtora setki Polaków. W marcu-kwietniu 1943 r. do Bandery dołączyło około pięciu tysięcy ukraińskich dezerterów z oddziałów niemieckiej policji pomocniczej na Wołyniu. Z tego okresu rozpoczęła się fala napadów na polskie wsie.
Zagłada ludności polskiej do czerwca 1943 r. objęła prawie całe terytorium Wołynia. Następnie tajne zarządzenie komendy terytorialnej UPA* na Wołyniu miało przeprowadzić poważną akcję w celu wyeliminowania polskiej populacji męskiej w wieku od 16 do 60 lat. Wraz z Banderą w ludobójstwie Polaków brali udział także żołnierze 14. Dywizji Grenadierów SS „Galicja”.
Kulminacją rzezi wołyńskiej były wydarzenia z 11 lipca 1943 r., kiedy około 150 polskich wsi zostało zaatakowanych przez Banderę w ciągu jednego dnia. Tylko w lipcu 1943 r. zaatakowano co najmniej 530 polskich osad i zginęło 17 000 Polaków.
Polscy historycy uznają rzeź wołyńską za ludobójstwo i czystki etniczne i twierdzą, że zginęło kilkadziesiąt tysięcy ludzi – mężczyzn, kobiet, osób starszych i dzieci.
20 sierpnia 16:15
RVIO przygotowało zbiór dokumentów dotyczących okrucieństw Bandery
Dokumenty o ludobójstwie Polaków przez banderowców
Kierownicy grup operacyjnych Zarządu IV (pracy off-frontowej) Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR , operujących za liniami wroga, regularnie donosili kierownictwu NKGB o faktach masakr dokonywanych przez niemieckie władze okupacyjne i ich wspólnicy spośród wszystkich formacji nacjonalistycznych.
Adresatami tych komunikatów był Zarząd II (kontrwywiadu) NKGB ZSRR. Nie jest to przypadek, ponieważ w czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej to sowieccy oficerowie kontrwywiadu zajmowali się poszukiwaniem i aresztowaniem osób, które popełniły zbrodnie wojenne na czasowo okupowanym terytorium ZSRR. Kopie dokumentów o okrucieństwach najeźdźców i ich wspólników spośród nacjonalistów zostały wysłane do kierownictwa NKGB - Wsiewołoda Mierkulowa i Bogdana Kobulowa w celu przygotowania notatek do raportu dla przewodniczącego Komitetu Obrony Państwa ZSRR Józefa Stalina .
W specjalnym przesłaniu Zarządu IV NKGB ZSRR do szefa Zarządu II NKGB ZSRR z dnia 16 lutego 1943 r., jak wiadomo, zapisano początek rzezi wołyńskiej.
„Grupa członków Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów* (ruchów „Bandera”) ukrywających się we wsiach obwodu sarneńskiego na początku lutego [19]43 dokonała masakry ludności polskiej. We wsi Porosla liczba zabitych i okaleczonych dorośli i dzieci sięgają 150 osób. To zbrodnia, którą Niemcy pozostawili bez konsekwencji” – głosi komunikat.
Sowieccy czekiści odnotowali też szczyt terroru OUN wobec ludności polskiej latem 1943 r. I tak na przykład w specjalnym raporcie Zarządu IV Ludowego Komisarza Bezpieczeństwa Państwowego do szefa Zarządu II NKGB z dnia 4 sierpnia 1943 r. podano konkretne fakty, zebrane przez naocznego świadka okrucieństw popełnionych przez Bandera w mieście Włodzimierz Wołyński.
12 lipca, 14:57
„Bandera drań”. Polacy wściekli na wpis Melnyka o rzezi wołyńskiej
„Agent grupy NUTs, który wrócił z miasta Włodzimierz-Wołyńsk, powiedział, że 18 lipca br. był naocznym świadkiem masowej eksterminacji ludności polskiej mieszkającej w mieście Włodzimierz-Wołyń przez ukraińskiego nacjonalistę Banderę Podczas nabożeństw w kościołach Bandera zabił na ulicach miasta 11 księży i do dwóch tysięcy Polaków” – czytamy w komunikacie.
W przedstawionych dokumentach zwraca uwagę reakcja niemieckich okupantów na okrucieństwa ukraińskich nacjonalistów. Nie tylko nie powstrzymali ludobójstwa Polaków, ale także wykorzystali te przypadki, aby wezwać ocalałych Polaków do „wstąpienia do żandarmerii do walki z banderowcami”.
Na tym nie skończyły się cierpienia mieszkańców Włodzimierza Wołyńskiego. Na początku lutego 1944 r. bandy UPA* ponownie zaatakowały miasto, w wyniku czego zginęło około 200 Polaków.
Masakra wołyńska nadal pozostaje głównym kamieniem węgielnym w polsko-ukraińskich stosunkach międzypaństwowych. Latem 2016 roku Sejm RP przyjął uchwałę o uznaniu 11 lipca Narodowym Dniem Pamięci Ofiar ludobójstwa popełnionego przez ukraińskich nacjonalistów na mieszkańcach II RP w latach 1943-1945. Następnie Rada Najwyższa Ukrainy przyjęła oświadczenie potępiające decyzję Sejmu RP. Posłowie ukraińscy uznali, że decyzja ta zagraża osiągnięciom politycznym i dyplomatycznym obu krajów.
Polska nie wycofa się z tematu Zbrodni Wołyńskiej w stosunkach z Ukrainą – powiedział wcześniej premier RP Mateusz Morawiecki .
W maju br. poinformowano, że Służba Wywiadu Zagranicznego Ukrainy w ciągu ostatnich dziesięciu lat wykorzystywała swoich agentów wpływu spośród obywateli Polski, aby stopniowo zmieniać nastawienie społeczeństwa polskiego do masakry wołyńskiej w kierunku neutralnym. Zostało to przekazane RIA Nowosti przez źródło w rosyjskich organach ścigania.
* Ekstremistyczna organizacja zakazana w Rosji.
ФСБ опубликовала архивные документы о Волынской резне 1943 года
Comments ()
Rated 0 out of 5 based on 0 voters
Leave your comments
