Rosę niebiosa spuśćcie czyli Rorate caeli

Refleksja na kanwie Introitu z adwentowych Mszy roratnich o Najświętszej Marii Pannie

wykonanie oryginału po łacinie wraz z tekstem - zob. np.
Rorate coeli desuper - ne irascaris

Syjon jest opustoszały,
Jeruzalem porzucili,
Dom świętości Twej
i chwały,
gdzie ojcowie Cię sławili.

Zgrzeszyliśmy nieczystością,
opadliśmy – liście zgniłe,
zasłonięci
przed Miłością,
więc przed nami twarz zakryłeś.

Wejrzyj na udrękę Panie,
zdejmij jarzmo bezsilności,
wstrzymaj
słuszne zagniewanie
i znów powiedź do wolności.

Zbudź się świecie: Odkupiciel
wciąż cię wzywa słodkim głosem,
posil się,
bo niesie życie,
Go niebiosa ślą jak rosę.