Św. Pankracy, męczennik 12 maja.

Imię męczennika pochodzi od greckiego słowa pankratos, czyli wszechmocny. Było ono używane w odniesieniu do Boga – Christos Pantokrator, którego wizerunek możemy podziwiać choćby w byłym kościele Mądrości Bożej w Konstantynopolu. Pankracy – człowiek wszechmocny – to imię pozornie nie pasujące do czternastoletniego młodzieńca, jakim był Święty w momencie śmierci. Na dodatek jest on przedstawiany w stroju żołnierskim i z mieczem w ręku, choć takiego stroju zapewne nigdy na sobie nie miał, a miecza nie byłby w stanie dobrze unieść. A jednak święty młodzieniaszek jest znany pod tym właśnie imieniem i w takiej postaci… Przyjrzyjmy się jego krótkiemu życiu, a na pewno docenimy moc duchowego oręża i pancerza niezłomnej Wiary, które stanowią istotne atrybuty świętego Pankracego z Rzymu.

W dziejach ludzkości bądź wspólnot ludzkich pojawiają się takie okoliczności, które wymagają przyspieszenia i zaburzenia naturalnego biegu życia. Zwykle są to wojny, podczas których młodzi chłopcy od najwcześniejszych lat przyuczani są do rzemiosła swoich ojców, a na żony i córki spada odpowiedzialność utrzymania porządku w opuszczonych przez mężów gospodarstwach domowych. Podobnie ma się rzecz w przypadku prześladowań, jakie od samego początku dotykają wierny lud chrześcijański. Śmierć i cierpienie od najmłodszych lat towarzyszą wyznawcom Chrystusa i wcześnie rozumieją oni, że życie na tym świecie nie jest zabawą, lecz nieubłaganą walką z nieprzyjaciółmi imienia Pańskiego i ludzkiego zbawienia.

Ta odwieczna wojna dobra ze złem, Państwa Bożego z państwem tego świata, wydaje... Św. Pankracy, męczennik