Przypomnijmy na wstępie sekwencję wydarzeń: luty 2020 – Jorge Mario Bergoglio chce świętować 150-rocznicę odebrania Rzymu Następcom św. Piotra przez masonów i socjalistów, marzec 2020 – w Europie, zwłaszcza we Włoszech zostaje odpalona “pandemia”, w wyniku której w kościołach zaprowadza się masowo sanitaryzm i ogranicza dostęp wiernych, lipiec 2021 – Dom Św. Marty wydaje Traditionis Custodes, kończąc tymczasowy stan po wydaniu Summorum Pontificum. W czerwcu 2022 roku przyszedł czas na dość przydługi dokument Desiderio desideravi o “formacji liturgicznej ludu Bożego” (źródło).
Przedstawiona w nim wizja wychodzi od “Wieczerzy”, w czym odpowiada zamysłom inżynierów rewolucji liturgicznej 1969 (por. definicja Mszy w pkt 7 pierwotnego OWMR). Franciszek rozwodzi się zatem o przygotowaniach do Paschy – Wieczerzy, która stanowi “unikalną” “prawdziwie nową rzecz” w dziejach, obecności przy stole i zaproszeniu do stołu. Wspomina się wprawdzie że Wieczerza stanowi “rytualne wyprzedzenie Jego …Więcej