W post-katolickim Polinie koncert to często jedyna okazja obejrzenia kościoła bez posoborowego stołu.

Mnie osobiście takie świeckie występy w kościele nie podobają się, na dodatek z oklaskami. Tabernakulum zostało jakby zlekceważone, bo artyści tyłem do ołtarza, wierni w kościele wpatrzeni w muzykantów i śpiewaków. Poza tym nie jest to melodia typowo liturgiczna, ale ludowa czy biesiadna. Kościół to nie scena dla artystów.

Profanacja świątyni. Plecami odwróceni do Tabernakulum, odbierają chwałę od ludzi, która tylko Bogu się należy. To ten tolerancyjny, otwarty kościół.

Panie Karpiel Bułecka, a to klaskanie to dla kogo?