Św. Jakub Mniejszy 6 maja.

Jakub, syn Alfeusza zwanego Kleofasem i Marii Kleofasowej, a brat świętego Judy Tadeusza, pochodził z tradycyjnej rodziny żydowskiej zachowującej prawo Mojżesza i oczekującej nadejścia zapowiedzianego przez proroków Mesjasza. Jeden z dwunastu Apostołów zwany jest Mniejszym albo Młodszym dla odróżnienia od innego ucznia Pańskiego o tym imieniu – prawdopodobnie dlatego, że został powołany do apostolskiego grona później niż Jakub Większy. Żywoty świętych utożsamiają go z Jakubem Sprawiedliwym, biskupem jerozolimskim, autorem Listu świętego Jakuba, późniejsze badania podają to jednak w wątpliwość. Opierają się one na braku pewności, że Alfeusz i Kleofas to jedna i ta sama osoba. Nie zostało to jednak udowodnione, więc podajemy żywot Świętego zgodnie z tradycyjną wykładnią.

W obrazie Świętego, jaki przechował się w przekazach, jawi się on jako asceta budzący szacunek zarówno wśród chrześcijan, jak i wrogich Chrystusowi żydów. Dla podbicia ciała pod prymat ducha spał na gołej ziemi, często pościł i nie stronił od surowych warunków życia. Po zmartwychwstaniu Pana Jezusa, który ukazał się również Jakubowi, Apostoł uczestniczył w pracach nad rozwinięciem wspólnoty w Jerozolimie. Jego rola widocznie była niebagatelna, gdyż Dzieje apostolskie nazywają go filarem kościoła jerozolimskiego. Po śmierci Jakuba Większego został biskupem diecezji w Ziemi Świętej. Cieszył się poważaniem samego Księcia Apostołów, który po cudownym oswobodzeniu z więzienia prosił, by poinformować o tym Jakuba. Brał też udział w zjeździe Apostołów zwanym soborem jerozolimskim, gdzie rozważano... Św. Jakub Mniejszy