PRZEWIELEB. KS. GOFFINEGO NAUKA NA DZIEWIETNASTĄ NIEDZIELĘ PO [ZIELONYCH] ŚWIĄTKACH
PRZEWIELEB. KS. GOFFINEGO NAUKA NA DZIEWIETNASTĄ NIEDZIELĘ PO [ZIELONYCH] ŚWIĄTKACHNa wstępie do Mszy świętej mówi Bóg:
„Jestem zbawieniem ludu; w jakiemkolwiek u- trapieniu wołać będą do Mnie, wysłucham ich i będę zawsze Panem ich. Słuchajże, ludu, Zakonu Mego; nakłońcie ucho ku słowom ust Moich. “ (Psalm 77, 1).
Modlitwa kościelna.. Wszechmogący i miłosierny Boże, odwróć łaskawie od nas wszystko, co przeszkadza zbawieniu naszemu, ażebyśmy wolni od wszelkiego ucisku ciała i duszy, pełnić mogli wesołym umysłem to, co jest wolą Twoją, przez Jezusa Chrystusa Pana naszego.
LEKCYA z listu św. Pawła do Efezów rozdz. 4, w. 23—28.
Bracia! odnówcie się duchem umysłu waszego i obleczcie się' w nowego człowieka, który wedle Boga stworzony jest w sprawiedliwości i w świątobliwości prawdy. A przetoż złożywszy kłamstwo, mówcie każdy prawdę z bliźnim swoim, bo jesteście członkami jeden drugiego. Gniewajcie się, a nie grzeszcie: słońce niechaj nie zapada na rozgniewanie wasze. Nie dawajcie miejsca dyabłu.
Wyjaśnienie. Święty Paweł napomina w tej lekcyi Efezów i nas, ażebyśmy zdjęli z siebie starego człowieka jako zużytą starą suknię a oblekli się w nowego człowieka, a więc odnowili nasz wewnętrzny i zewnętrzny żywot. To odnowienie dzieje się wtedy wedle jego nauki, jeżeli przez prawdziwe nawrócenie zwalczamy grzechy nasze, a więc unikamy grzechów, do których przywykliśmy, n. p. wszelkiego kłamstwa, wszelkiego gniewu, natomiast przyozdobiamy duszę naszą świętemi cnotami i gorliwie do chrześcijańskiej sprawiedliwości i świętości zdążamy.
EWANGELIA św. Mateusza rozdz, 22, wiersz 1—14.
Wonczas mówił Jezus przedniejszym kapłanom i Faryzeuszom w powieściach, mówiąc: Podobne jest Królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który sprawił gody małżeńskie synowi swojemu. I posłał sługi swoje wzywać zaproszonych na gody, a nie chcieli przyjść. Potem posłał inne sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym, oto obiad mój nagotowany, woły moje i karmne rzeczy są pobite, i wszystko gotowe. Pójdźcie na gody. A oni zaniedbawszy, odeszli, jeden do wsi swojej, a drugi do kupiectwa swego; drudzy pojmawszy sługi jego, zelżyli i pobili. A usłyszawszy Król, rozgniewał się, i posławszy wojska swe, wytracił one mordercę i miasto spalił. Tedy rzeki służebnikom swoim: Godyć są gotowe, lecz zaproszeni nie byli godnymi. A przeto idźcie na rozstajne drogi, a którychkolwiek najdziecie, wzywajcie na wesele. I wyszedłszy słudzy jego na drogi, zebrali wszystkie, które naleźli, złe i dobre, i napełnione są gody siedzącymi. A wszedłszy Król, aby oglądał siedzące, o- baczył tam człowieka nie odzianego szatą godową. I rzekł mu: Przyjacielu, jakoś tu wszedł, nie mając szaty godowej? A on zamilknął. Tedy rzekł sługom: Związawszy ręce i nogi jego, wrzućcie go w ciemności zewnętrzne. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Albowiem wiele jest wezwanych, lecz mało wybranych.
Wyjaśnienie. Królem w niniejszem podobieństwie jest Ojciec niebieski, który Syna Swego jednorodzonego zaślubił z Kościołem jakoby z oblubienicą, przyczem sprawił wspaniałe gody weselne przez to, że podał nam naukę ewangeliczną, święte Sakramenta i niebiańskie radości. Na to wesele kazał nasamprzód zaprosić żydów przez Swoje sługi, przez Proroków i uczniów Chrystusa. Żydzi atoli wzgardzali okazanym im zaszczytem i łaską niebieskiego króla, sponiewierali Jego sługi i z tego powodu wymierzył im król sprawiedliwą karę i przez wojska Swe wyniszczył ich do szczętu wraz z miastem ich Jerozolimą. W miejsce żydów zawezwał na gody pogan i wszystkie owe narody, które znajdowały się na szerokiej drodze do piekła i które przy godach zajmą miejsce nieszczęśliwych żydów kiedyś w niebie. W ten sposób sprawdza się to podobieństwo na żydach, do których wyrzekł Jezus Chrystus, że wielu z nich, nawet wszyscy zostali zawezwani, ale mało było wybranych, gdyż nie usłuchali zawezwania.
Spadający demon, foto Lawrence OP LINK
NAUKA WIARY O PIEKLE.
„Wrzućcie go w ciemności zewnętrzne." (Mateusz 22, 13).
Co to jest piekło?
Piekło jest owem straszliwem miejscem, w którem bezbożni potępieńcy wieczną cierpieć muszą karę.
Piekło na obrazie Luki Signorelliego Wikimedia Commons, LINK
Kto idzie do piekła?
Każdy człowiek, który umrze w grzechu śmiertelnym, w nieprzyjaźni z Bogiem. Albowiem jeden grzech ciężki lub śmiertelny jest zerwaniem z Bogiem a przyłączeniem się do szatana.
Kto idzie do piekła?
Każdy człowiek, który umrze w grzechu śmiertelnym, w nieprzyjaźni z Bogiem. Albowiem jeden grzech ciężki lub śmiertelny jest zerwaniem z Bogiem a przyłączeniem się do szatana.
Czy jest piekło?
Jest piekło, gdyż jest to historyczną prawdą, iż wszystkie narody ziemi w to wierzyły, że bezbożni będą karani w drugim życiu. Ta wiara w piekło jest powszechną, starodawną. Ta wiara, tak nieprzyjemna zawiera w sobie dla całego rodzaju ludzkiego bardzo ważną naukę, której nie uznają i przeczą jej tacy ludzie, których życie jest niemoralne i którzy z tego powodu piekła się boją. Na dowód, stwierdzający wiarę w piekło, nie można nic innego przytoczyć, jak tylko albo pierwotne Objawienie Boże, albo głos rozsądku i sumienia, które domaga się takiej kary za przekroczenie przykazań Bożych. Święty Chryzostom pisze: „Grecy (poganie), żydzi i chrześcijanie — ci wszyscy wyznają, że Bóg jest sprawiedliwy. Ale wielu jest ludzi, którzy grzeszyli, i tu nieukarani, przechodzą w drugie życie; wielu też jest takich, którzy i cnotliwie żyli i umarli, wycierpiawszy tu na ziemi tysiączne nieszczęścia. Jeżeli więc Bóg jest sprawiedliwy a nie byłoby piekła, to gdzieżby dobrym dał nagrodę, a złych karał? Tę prawdę stwierdza Pismo święte. Mówi już pobożny Job (Job 10, 12) o „ziemi nędzy i ciemności, kędy cień śmierci, i nie masz porządku, ale wieczny strach przebywa." Prorok Izajasz mówi (30, 33), że piekło jest głębokie i szerokie, gdzie ogień tak pali, jak rzeka siarki, zapalona „p o d dy m a n i e m“ (oddechem) Pana. Zbawiciel mówi wyraźnie, że ci, co złe czynili, pójdą „w ogień wieczny, który zgotowany jest dyabłu i aniołom jego“ (Mat. 25, 41), a „sprawiedliwi do żywota wiecznego." (Mat. 25, 46). Chrystus nazywa to miejsce piekłem i mówi, że tam „nieugaszony pali się ogień i bezbożnych dręczy robak, który nigdy nie umiera." (Mat. 9, 42; 10, 28). Tego samego uczą i to poświadczają wszyscy święci Ojcowie Kościoła. I tak pomiędzy innymi mówi Augustyn święty: „Nieskończona mądrość Boga mówi nam, że jest piekło i że nieskończona wszechmoc Boga sprawia to, że potępieni karani bywają w cudowny, ale prawdziwy sposób!“
Źródło:
PRZEWIELEB. KS. LEONARDA GOFFINEGO
WYKŁAD LEKCYII EWANGELII
NA WSZYSTKIE NIEDZIELE I ŚWIĘTA
WRAZ Z WYNIKAJĄCĄ STĄD
NAUKĄ WIARY I OBYCZAJÓW
i GRUNTOWNEM WYJAŚNIĘ IEM ROKU KOŚCIELNEGO,
NAJGŁÓWNIEJSZYCH OBRZĘDÓW KOŚCIELNYCH I MSZY ŚWIĘTEJ.
PRZEJRZAŁ I POPRAWIŁ
KS. PROFESOR DR. A. GALANT. Mikołów- Warszawa 1905r., str. 371-374
Obrazki:
Przypowieść o niegodnym gościu weselnym, Król każe wyprosić gościa z sali. W tle widać pannę młodą siedzącą przy stole z gośćmi. Rijksmuseum, Wikimedia Commons, LINK
Spadający demon, foto Lawrence OP LINK
Porzuć swoją starą naturę! Foto Lawrence OP LINK
Frans Francken (II) - Potępieni wrzuceni do piekła, Wikimedia Commons, LINK
Piekło na obrazie Luki Signorelliego Wikimedia Commons, LINK