Św. Edmund Campion 1 grudnia.

Po śmierci Henryka VIII Maria Tudor podjęła próbę przywrócenia religii katolickiej w kraju, wszystkie starania jej kilkuletniego panowania zostały jednak udaremnione przez jej następczynię, przyrodnią siostrę Elżbietę I. Za jej rządów wydano między innymi tak zwane XXXIX artykułów, określających doktrynę anglikańską i wznowiono henrykowski „akt supremacji”. W myśl tego dokumentu nikt nie mógł zostać urzędnikiem państwowym, jeśli nie złożył tak zwanej przysięgi supremacyjnej, co było równoznaczne z uznaniem króla Anglii za głowę sekty, którą nazwano Kościołem anglikańskim.
Pochylając się nad historią katolicyzmu w Anglii za panowania Elżbiety Tudor nie sposób uniknąć spotkania z wybitną postacią ówczesnych zmagań – konwertytą i męczennikiem – Edmundem Campionem. Wychował się on w środowisku anglikańskim i po ukończeniu studiów w Oxfordzie postanowił zostać duchownym. Pobudka jego, jak można sądzić, była szczera i szlachetna, a rozum – choć nieoświecony jeszcze zbawiennym światłem wiary Chrystusowej – był niechętny wobec przymusu uznania królowej Elżbiety za rządcę tego, co nazwano Kościołem Bożym w Anglii i osobę kompetentną do wyrokowania o prawdach wiary.
Przed wyświęceniem na diakona złożył pod naciskiem przełożonych odpowiednią przysięgę, ale równocześnie nie ustawał w poszukiwaniach. Studiując między innymi pisma Ojców Kościoła odkrył, że Kościół katolicki jest... Św. Edmund Campion. Ofiara antykatolickiego szału angielskich protestantów