Św. Engelbert z Kolonii 7 listopada.

Engelbert hrabia Bergu jako syn możnej arystokratycznej rodziny, gdy tylko obrał stan duchowny, dzięki protekcji ojca miał zapewnioną karierę w kościelnych strukturach Rzeszy. Jego późniejsza działalność i heroiczność cnót pasterskich dowiodły, iż stanowiska kościelnego zdobytego na drodze świeckiej protekcji umiał użyć dla chwały Bożej i zbawienia ludu, a nie dla własnej korzyści, jak to czasem w podobnych przypadkach bywało.

Już w wieku czternastu lat został kanonikiem katedry w Kolonii, a w roku 1203 jej prepozytem, czyli przewodniczącym. Wybrano go na biskupa kolońskiego, lecz młody wiek nie pozwolił mu na objęcie tego urzędu. Ucierpiał wskutek konfliktu o władzę między Ottonem IV a Filipem Szwabskim, popierając bowiem tego drugiego, naraził się na papieską ekskomunikę, gdyż Innocenty III popierał kandydata rodu Welfów, Ottona. Należy jednak pamiętać, iż anatema była w owych czasach zwyczajną i często używaną bronią duchownych w walce o zachowanie pozycji Kościoła wśród bezwzględnych zmagań światowej polityki. Engelbert poddał się pokornie karze Ojca Świętego, która wkrótce jednak została odwołana.

W 1212 roku Engelbert wziął udział w zwołanej przez Najwyższego Pasterza krucjacie.... Św. Engelbert z Kolonii