Jeszcze raz, bo w oparciu o naukę Kościoła przed soborem Watykańskim II, którego pożądali wrogowie Kościoła i moderniści, a którego zwołaniu sprzeciwiali się uczciwi pasterze Kościoła, można zdiagnozować, że podoborowe kanonizacje są przeprowadzane przez ludzi, którzy dokonują metodycznej rozbiórki Kościoła od wewnątrz.
"W ostatecznym rozrachunku problem jest znacznie poważniejszy i straszniejszy niż ten, czy papież Franciszek postawi kropkę nad „i” 27 lipca 2014 roku. Problem leży u samych korzeni tego, co znaczy być „świętym” i być „zbawionym” w Kościele Katolickim. Ostatecznie może się okazać, że nadchodzące kanonizacje 27 kwietnia, jak i liczne inne, soborowe kanonizacje, zostaną uznane w przyszłości za nieważne. A jeśli tak się stanie, to wątpliwe, że zostaną one takimi ogłoszone z powodu braków proceduralnych lub dotyczących formy. Zamiast tego będzie to uzasadnione tym, że znaczna część wiernych, księży, biskupów i kardynałów aż do papieża włącznie po prostu całkowicie utraciła poczucie tego, co znaczy prawdziwa katolicka świętość."