Dogmat o Niepokalanym Poczęciu NMP jak najbardziej umożliwia tytuł Współodkupicielki dla NMP bo jest Ona cała bez grzechu pierworodnego poczęta i dlatego jako nowa Ewa mogła oddać Swoje Człowieczeństwo na ofiarę dla naszego odkupienia.
"wyznanie, że Maryja jest Matką Boga, nieskalaną i łaski pełną, zatrważa wszelkie siły duchowe przeciwne Bogu. Wyznanie, że jest święta i Niepokalana to wyzwanie rzucone złu, to wygrana wojna! Przypomnienie szatanowi, że jest Człowiek, Niewiasta, niedotknięta nawet pyłem piekielnego tchnienia jest rozpaczą piekła. Jej modlitwa jest jak rozdzierająca Niebo jasność. Jej modlitwa na Ziemi przeraża piekło, bo Ziemia miała być skalana i pogrążona w mroku. Ludzkość już dawno straciła jakiekolwiek światło. Ale kiedy się wyznaje, że Ona jest Niepokalana, szatan wie, że przegrał, że jest Dziewica, której modlitwy są potężniejsze od błyskawic: przeczyste, święte i pokorne, pełne miłości do Boga i człowieka, pozbawione jakiejkolwiek nuty pychy. Jakże może Niewiasta być pozbawiona pychy? Niemożliwie. A jednak jest taki cud, to właśnie Maryja. Zaprzeczenie wszelkiego posiadania, władzy i sądu nad drugim człowiekiem. Jej Syna zabito na Jej oczach, a Ona nie skalała swego serca nienawiścią. Po prostu stała pod krzyżem. Miecz przeszedł przez Jej serce ale nie przeszła nienawiść. To dlatego w Jej Sercu możemy składać nasze prośby, jednak by były przez Nią przyjęte, musimy jak Ona, zrezygnować z zemsty. Zostawić krzywdę Bogu. Nic, co brudne, i dotknięte jadem szatańskiej pożądliwości, nienawiści, nie może spocząć w Sercu Niepokalanej. Ale to, co tam spocznie, przybrane pokorą, miłością i mocą Jej czystości staje się godne Boskiego tronu.
Ona jest egzorcyzmem. Chodzi po piekielnych wężach naszych umysłów, błoto naszych grzechów nawet Jej nie dotyka, a węże szatańskiej uzurpacji władzy nad ludźmi i życiem, spod Jej stóp uciekają. Na modlitwie różańcowej Niepokalana Dziewica bierze nasze sprawy, które Jej polecamy, i oczyszczone z piekielnego brudu, ofiaruje Bogu."
Święta Tradycja vs ocean przeciwności
Wieczna Mądrość Boga Ojca, słowami którzy mnie objaśniają, będą mieć życie wieczne obiecała chwalebną nagrodę tym, którzy będą wyjaśniać tajemnice łaski Bożej. Słowa te święty Kościół odczytuje również w odniesieniu do chwalebnej Dziewicy, która nosiła w łonie i wydała na świat wiecznego Syna Bożego, Mądrość samego Ojca (...)
Definiujemy i wyjaśniamy, że nauka, która głosi, iż chwalebna Dziewica, Boża Rodzicielka, Maryja, za sprawą uprzedzającego działania szczególnej łaski Bożego majestatu, nigdy aktualnie nie podlegała grzechowi pierworodnemu, ale zawsze była wolna od wszelkiej winy pierworodnej i aktualnej a także była święta i Niepokalana i że ta nauka ma być uznana przez wszystkich katolików jako zbożna i zgodna z kultem Kościoła, z wiarą katolicką, ze słusznym sposobem myślenia, a także z Pismem Świętym.
Nauka ta ma być przez wszystkich zachowana i przyjęta.
W przyszłości zaś nikt nie będzie mógł wbrew tej nauce niczego głosić ani nauczać. Ponadto odnawiamy postanowienie dotyczące obchodzenia Jej Poczęcia, które jest odprawiane zarówno przez Kościół rzymski jak i przez inne Kościoły, 8 grudnia wedle starożytnego i godnego pochwały obyczaju.
Sobór Powszechny w Bazylei, sesja 36.
Podążając śladami Naszych Poprzedników, również i My, widząc zmagania Kościoła, który Bóg nam powierzył, wstrząsanego także i dziś licznymi herezjami, boleśnie rozdarty i zatroskany wojnami oraz deprawacją moralną ludzi, wznosimy oczy pełne łez, ale z nadzieją ku tej Błogosławionej Maryi, od której pochodzi wszelaka pomoc, i prosimy wszystkich pojedynczych wiernych, napominając ich dobrotliwie w Panu, aby odmawiali Różaniec”
Św. Pp. Pius V
Consueverunt Romani Pontifices (17.09.1569), fragment.
Czemu więc Nowinkarze i wielu akatolików zwraca się tak zjadliwie przeciw czci, którą okazujemy Bogarodzicy Dziewicy, jakbyśmy podbierali cześć, winną tylko samemu Bogu?
Czyż nie wiedzą ani też nie zastanawiają się nad tym uważnie, że dla Jezusa Chrystusa, który tak gorącą żywił ku Matce swej miłość, nie może być rzeczy milszej niż uczczenie jej zasłużone, głębokie umiłowanie oraz pozyskanie sobie skutecznego jej orędownictwa przez naśladowanie jej najświętszego przykładu?”
Fragment Lux Veritatis. O macierzyństwie Bogurodzicy. Pius XI.
Z dogmatu Bożego macierzyństwa wypłynęła jakby z źródła żywego szczególna łaska Maryi i najwyższa jej po Bogu godność. Mało jeszcze. Przepięknie pisze o tym Tomasz z Akwinu: „Najśw. Dziewica z tego powodu, że jest Matką Bożą, posiada pewną godność nieskończoną, pochodzącą z nieskończonego dobra, jakiem jest Bóg”.
Z tego powodu jeśliby ktoś inaczej, Boże uchowaj, miał sądzić, niż My o tym zawyrokowaliśmy, niechże pozna i na przyszłość o tym wie, że sam na siebie wydał wyrok potępienia, że stał się rozbitkiem w sprawach wiary i odpadł od jedności z Kościołem, a nadto przez sam ten fakt ściągnął na siebie kary prawem przewidziane, jeżeli błędną swoją myśl przekazuje innym w słowie, piśmie albo jakimś innym sposobem to uzewnętrznia”.
Fragment Bulli Piusa IX Ineffabilis Deus
ogłaszająca dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny.