Arcybiskup Cieplak do społeczeństwa. Arcybiskup Cieplak do społeczeństwa X. Arcybiskup Cieplak do społeczeństwa. Po uroczystościach przyjęcia w Warszawie wystosował X. Arcybiskup następującą odezwę …More
Arcybiskup Cieplak do społeczeństwa.
Arcybiskup Cieplak do społeczeństwa
X. Arcybiskup Cieplak do społeczeństwa. Po uroczystościach przyjęcia w Warszawie wystosował X. Arcybiskup następującą odezwę o społeczeństwa:
Miłościwem zrządzeniem Opatrzności powróciłem na Ojczyzny łono, Ojczyzny wolnej i znalazłem się w stolicy Polski, Warszawie.
Ta odzyskana wolność pozwala mi spełnić to, co już dawno było pragnieniem mojem, tkwiło w pamięci, przepełniało serce i co uważałem za święty mój obowiązek. Podnoszę więc dziś glos i wyrażam najgłębszą moją wdzięczność wszystkim za żywy, serdeczny współudział w ciężkim moim losie i moich towarzyszów niedoli.
To współczucie było nam wielką osłodą i pociechą, dodawało nam męstwa do znoszenia krzyża, jaki na nas włożono. Nie pozwalało nam upaść na duchu, owszem, podtrzymywało nas i dawało nam otuchę, pokrzepienie i nadzieję.
Najżywszy dowód tego współczucia miałem tutaj. Przyjęcie, jakiego doznałem od całego Narodu i szczególnie od Ciebie, droga Stolico, nad wszelki wyraz wynagrodziło mi przebyte cierpienia i pozostanie niezatartem do końca życia w mem sercu.
Składam więc najserdeczniejsze podziękowanie Najprzewielebniejszemu Duchowieństwu, Panom Wojskowym, Organizacjom Społecznym, Prasie, Wam, ukochani i drodzy mi Ludzie Pracy i Tobie, Szlachetna Młodzieży, oraz tym wszystkim, którzy nadesłali mi listownie lub telegraficzne powitanie.
Bóg zapłać i jeszcze raz Bóg zapłać.
Jan Cieplak. Arcybiskup.
Warszawa, d. 17 kwietnia 1924.
źródło: www.rycerzniepokalanej.pl
Arcybiskup Cieplak do społeczeństwa
X. Arcybiskup Cieplak do społeczeństwa. Po uroczystościach przyjęcia w Warszawie wystosował X. Arcybiskup następującą odezwę o społeczeństwa:
Miłościwem zrządzeniem Opatrzności powróciłem na Ojczyzny łono, Ojczyzny wolnej i znalazłem się w stolicy Polski, Warszawie.
Ta odzyskana wolność pozwala mi spełnić to, co już dawno było pragnieniem mojem, tkwiło w pamięci, przepełniało serce i co uważałem za święty mój obowiązek. Podnoszę więc dziś glos i wyrażam najgłębszą moją wdzięczność wszystkim za żywy, serdeczny współudział w ciężkim moim losie i moich towarzyszów niedoli.
To współczucie było nam wielką osłodą i pociechą, dodawało nam męstwa do znoszenia krzyża, jaki na nas włożono. Nie pozwalało nam upaść na duchu, owszem, podtrzymywało nas i dawało nam otuchę, pokrzepienie i nadzieję.
Najżywszy dowód tego współczucia miałem tutaj. Przyjęcie, jakiego doznałem od całego Narodu i szczególnie od Ciebie, droga Stolico, nad wszelki wyraz wynagrodziło mi przebyte cierpienia i pozostanie niezatartem do końca życia w mem sercu.
Składam więc najserdeczniejsze podziękowanie Najprzewielebniejszemu Duchowieństwu, Panom Wojskowym, Organizacjom Społecznym, Prasie, Wam, ukochani i drodzy mi Ludzie Pracy i Tobie, Szlachetna Młodzieży, oraz tym wszystkim, którzy nadesłali mi listownie lub telegraficzne powitanie.
Bóg zapłać i jeszcze raz Bóg zapłać.
Jan Cieplak. Arcybiskup.
Warszawa, d. 17 kwietnia 1924.
źródło: www.rycerzniepokalanej.pl