Św. Franciszek de Hieronimo 11 maja.

Święty przyszedł na świat jako najstarszy syn wielodzietnej zamożnej rodziny osiadłej w miejscowości Grottaglie w prowincji Tarent. Szczera pobożność rodziców sprawiła, iż Pan Bóg wejrzał miłościwym okiem na ich dom, dając nie tylko powodzenie materialne i sposobność dobrego wychowania dzieci, ale powołując także trzech synów do stanu duchownego. Młody Francesco w wieku dziesięciu lat uczył młodsze rodzeństwo katechizmu, a w szesnastym roku życia wstąpił do kolegium jezuickiego. Odkrył tam powołanie i jak się później okazało właśnie z Towarzystwem Jezusowym miał związać swe życie. Tymczasem po przyjęciu święceń subdiakonatu wyjechał do neapolitańskiego kolegium Gesu Vecchio. Ze względu na szczególne uzdolnienia za specjalną dyspensą przyjął wcześniej święcenia kapłańskie. Przez jakiś czas pracował jako prefekt kolegium w Neapolu, gdzie był nazywany święty prefektem (il santo prefetto).

Swoje wybitne zdolności miał spożytkować dopiero po wstąpieniu do zakonu jezuitów. W roku 1670 rozpoczął długą i gruntowną formację kapłańską i intelektualną, jaka była właściwa dla zgromadzenia świętego Ignacego – profesję złożył w roku 1682. W ramach odbywania nowicjatu został wysłany jako towarzysz niejakiego ojca Agnello Bruno na misję ludową. Już wówczas okazał się nadzwyczaj sposobny do pracy misyjnej, spędził więc u boku ojca Agnello trzy lata. Po ukończeniu nauk został umieszczony w kościele Gesu Nuovo w Neapolu. Święty gorąco pragnął udać się na misje do krajów Dalekiego Wschodu, jednak wola Boża, którą uznał we wskazaniach przełożonych, była inna. Święty Franciszek pozostał na swej ojczystej ziemi, by wkrótce stać się sławnym Apostołem Królestwa Neapolu.

Francesco di Girolamo potrafił w... Św. Franciszek de Hieronimo