Św. Blanka Kastylijska 2 grudnia.

Św. Blanka była córką króla Kastylii, zasłużonego dla dzieła rekonkwisty Alfonsa VIII Szlachetnego i Eleonory Angielskiej. Atmosfera dworu kastylijskiego ukształtowała w niej przywiązanie do religii, a także zmysł polityczny, którym wykazała się nieraz już jako królowa francuska. Córki Alfonsa i Eleonory były spokrewnione w prostej linii z władcami Francji i Anglii, dlatego też oczy dworu francuskiego zwróciły się w stronę Hiszpanii, gdy poszukiwano małżonki dla następcy tronu – księcia Ludwika.

Na żonę dla przyszłego króla Francji przeznaczono starszą siostrę Blanki, a odebrać młodą królewnę przyjechała ich babka Eleonora Akwitańska. Ponoć gdy ujrzała dwunastoletnią Blankę miała zachwycić się, że wygląda tak jak ona w młodych latach. Sentyment ten miał przesądzić o zmianie planów małżeńskich i do Francji Eleonora wróciła z młodszą córką króla Alfonsa.

Królewska narzeczona nie mogła od razu przyjechać na ziemie francuskie, ponieważ akurat zostały one obłożone przez papieża interdyktem, gdyż panujący Filip II August nie chciał oddalić swej konkubiny, a prawowitą małżonkę zamknął w klasztorze. Hiszpańska królewna schroniła się więc w Château-Gaillard na terenie Normandii będącej wówczas posiadłością króla angielskiego Jana bez Ziemi. Tam odbył się ślub.

Jeszcze przed... Św. Blanka Kastylijska