Św. Otto z Bambergu 1 lipca.
Przyszły Apostoł Pomorza urodził się w rodzinie rycerskiej zamieszkałej na terenie Szwabii. Formację kapłańską zdobywał w Wilzburgu, ale do państwa Piastów trafił bardzo wcześnie, bo jeszcze jako kleryk w roku 1080. Przebywał tu przez dłuższy czas wraz z opatem würzburskim i miał okazję zapoznać się z polskimi obyczajami i językiem.
Po raz drugi trafił na dwór książęcy w Krakowie w roku 1088 z poleceniem zaaranżowania mariażu Władysława Hermana i Judyty, siostry króla niemieckiego Henryka IV. Po jej przyjeździe pozostał w stolicy piastowskiego władztwa pełniąc funkcję nadwornego kapelana. Po jakimś czasie wieści o jego cnotach i zaangażowaniu dotarły i na dwór niemiecki, na którym został kapelanem. Nadzorował między innymi budowę katedry w Spirze, a roku 1102 został desygnowany przez króla na biskupa Bambergu. Na terenie Niemiec rozwinął szeroką działalność fundacyjną, dzięki czemu zyskał sobie miano ojca klasztorów.
Po dwudziestu latach sumiennego zarządzania diecezją drogi biskupa Ottona miały znów powieść go na wschód i zejść się ze ścieżkami Bolesława Krzywoustego, który podejmował kroki misyjne wśród pogańskich Pomorzan. Władca piastowski podbiwszy i zhołdowawszy sąsiednie północno-zachodnie ziemie zamierzał posiać w nich ziarno świętej wiary i wysłał w tym celu w roku 1126 hiszpańskiego mnicha Bernarda. Nieokrzesana, lecz bogata tamtejsza ludność słowiańska nie chciała słuchać ubogiego i pokornego zakonnika, który naraził się tylko na szykany, a nawet agresję fizyczną. Książę zwrócił się wówczas... Św. Otto z Bambergu
Po raz drugi trafił na dwór książęcy w Krakowie w roku 1088 z poleceniem zaaranżowania mariażu Władysława Hermana i Judyty, siostry króla niemieckiego Henryka IV. Po jej przyjeździe pozostał w stolicy piastowskiego władztwa pełniąc funkcję nadwornego kapelana. Po jakimś czasie wieści o jego cnotach i zaangażowaniu dotarły i na dwór niemiecki, na którym został kapelanem. Nadzorował między innymi budowę katedry w Spirze, a roku 1102 został desygnowany przez króla na biskupa Bambergu. Na terenie Niemiec rozwinął szeroką działalność fundacyjną, dzięki czemu zyskał sobie miano ojca klasztorów.
Po dwudziestu latach sumiennego zarządzania diecezją drogi biskupa Ottona miały znów powieść go na wschód i zejść się ze ścieżkami Bolesława Krzywoustego, który podejmował kroki misyjne wśród pogańskich Pomorzan. Władca piastowski podbiwszy i zhołdowawszy sąsiednie północno-zachodnie ziemie zamierzał posiać w nich ziarno świętej wiary i wysłał w tym celu w roku 1126 hiszpańskiego mnicha Bernarda. Nieokrzesana, lecz bogata tamtejsza ludność słowiańska nie chciała słuchać ubogiego i pokornego zakonnika, który naraził się tylko na szykany, a nawet agresję fizyczną. Książę zwrócił się wówczas... Św. Otto z Bambergu