Gaza - Riwiera Bliskiego Wschodu 20251001 Narracyjny Laureat Nagrody Komitetu Pokoju ORWELL 2025 von Stefan Kosiewski & ChatGPT FO LAZUROWY POEMAT ZR NWO^PPP POSŁOWIE W tle rozpościera się szersze, ponadpolityczne pole literackie: zestawienie poezji narracyjnej Dymitra Mielnikowa z lirycznymi wizjami Natalii Poliakowej PDF: scribd.com/…on-Stefan-Kosiewski-ChatGPT- … PDF: 1.99 MB file on MEGA
Link do filmu
youtube.com/watch?v=wZejmtmPgso
sowa (@sowa-frankfurt.bsky.social)
"Narracja to opowiadanie historii, zazwyczaj w porządku chronologicznym. Wymyślanie strasznej historii o duchach i opowiadanie jej przy ognisku to narracja", [1] wyjaśnia definicja słownikowa.
x.com/sowa/status/1973444469283496235
Płonącym ogniskiem jest dzisiaj Gaza, zaś narratorem syjonistów - Donald Trump, który robi za globalną tubę skrajnych nacjonalistów Bliskiego Wschodu działających na słupa Beniamina[2] z ojca Bensyjona,[3] który do dziesiątego roku życia mieszkał we Warszawie i nazywał się Milejkowski, zaś ojciec tego Milejkowskiego, zwolennik Żabotyńskiego wielkiego rewizjonisty syjonistycznego wyjechał z rodziną 1920 r. do Palestyny, gdzie porzucił dobre, żydowskie nazwisko, wyniesione z carskiej Rosji, na korzyść jeszcze lepszego, nowoczesnego, zgodnego z nacjonalistyczną ideologią, przyjętego od miejscowości Netanja.
Post by @mysowa · 3 images
"Narracja to ogólnie jakiekolwiek wyjaśnianie lub opowiadanie czegoś. Zwykle używa się tego słowa w odniesieniu do opowiadania historii. Jeśli kiedykolwiek oglądałeś program telewizyjny, w którym głos jednej z postaci zwraca się bezpośrednio do widzów, to słyszałeś narrację."[4] Kliknij tu, obejrzyj na Facebooku, wysłuchaj narracji Franka Sterczewskiego[5] z morskiej peregrynacji do Gazy:
Post by @mysowa · 3 images
"Przed nami ostatnia prosta. Około 200 mil morskich od Gazy. Jasne, Izrael będzie próbował nas zatrzymywać, atakować dronami, jak to już robił wcześniej, ale zwracam uwagę, że jesteśmy pokojową misją humanitarną i każda tego rodzaju agresja będzie kolejnym złamaniem prawa, za które Izrael powinien zapłacić. Widzimy, co robią politycy, widzimy jak milczą, jak cały czas nie potrafią nazwać rzeczy po imieniu, jak słowo ludobójstwo nie potrafi im przejść przez gardło. Widzimy między innymi prezydenta Trumpa, który ponad głowami Palestyńczyków próbuje jakieś fałszywe pakty pokojowe tworzyć. To jest funta kłaków warte, to jest strata czasu, bo potrzebujemy działań, potrzebujemy natychmiastowego zawieszenia broni i udzielenia pomocy wszystkim zamkniętym w Strefie Gazy. To jest zadanie dla liderów świata. Tymczasem każda strata czasu jest okupiona palestyńską krwią. Nie możemy się na to zgodzić, dlatego cały czas potrzebna jest presja, dlatego potrzebujemy, żebyście byli z nami, wyrażali solidarność i wywierali nacisk na świat polityki, który najwyraźniej cały czas tej presji potrzebuje. Nie odpuszczajmy, wszystkie oczy na Gazę."
sowa (@sowa-frankfurt.bsky.social) | Stefan …
Poddajmy czystej, naukowej analizie krytycznoliterackiej przytoczoną w całości narrację Franka Sterczewskiego, zastanówmy się: kto, co i po co mówi do ludzi w przytoczonym przekazie, nota bene: faryzejskim. Dokonajmy rzeczowego wartościowania tekstu patrząc z punktu widzenia filozofii wartości, wskażmy przy tym na cechy wartościowe samego tego gadanego nie oceniając bynajmniej, czy konkretne gadane Franka Sterczewskiego[6] jest tylko infantylną paplaniną krypto syjonistycznego posła na Sejm IX i X kadencji tak zwanej Polski po Magdalence 1989, czy wpisuje się demonstracyjnie a biernie w kolejną prowokację Grety Thunberg, permanentnej wagarowiczki klimatycznej w Szwecji, dla swoich działań z innymi używającej obecnie nazwy "Globalna Flotylla Sumud"[7] i jako taka wpisującej się w działania syjonistycznego rządu Izraela, jako tzw. pożydeczni idioci. Wikipedia ściemnia, zamiast rzecz wyjaśnić, "nazwać rzeczy po imieniu", zgodnie z wyrażonym explicite życzeniem Franka S., w zakłamany sposób utożsamia indywidualną państwowość uczestników wycieczki (zarówno opłacanego przez państwo posła Franka Sterczewskiego - nie po to wszak, by przejadał diety poselskie na turystycznych zaiste wagarach śródziemnomorskich, w syjonistycznej prowokacji turystycznej flotylli płynącej do zarysowanej wizyjnie "Riwiery Bliskiego Wschodu" (Donald Trump, piętno towarowe) - ukrywając żydowskie pochodzenie etniczne uczestników tej prowokacji: jawnych pacynek, kukiełek pociąganych za sznurki przez aktorów teatrzyku przygód Pinokio[8] wykreowanego przez Carlo Collodii, pisarza dla dzieci i mistrza żydomasonerii.
Gaza - Riwiera Bliskiego Wschodu – Narracyjny …
Papieże zawiedli (Bergoglio i ten nowy, Zastępca Chrystusa na tej Ziemi, głowa Kościoła Posoborowego Wojtyły), nie modlą się do Boga o Pokój, znużeni bezczynnością pospali się z apostołami w Ogrójcu, nie czuwają w Łodzi przy Ecce Homo krwią ociekającym. Nie okazują ludzkości nadziei, piekło Gazy rozrywają nocne wybuchy, obalane są w gruzy wieżowce mieszkalne, a zatem bezbożni trockiści "Płyną z pomocą humanitarną i rewolucyjną nadzieją"[9], jak mówi Franek omotany Palestyńską chustą, jak Radek Sikorski omotany był w mundur i turban Taliba w Afganistanie na tylnej okładce książki, która miała wypromować Radka na prezydenta tzw. Polski po Magdalence '89, w której Lechów Dwóch (Wałęsa i Kaczyński) przepiło wcześniej na ty z generałem Milicji Obywatelskiej Czesławem Kiszczakiem, który karierę zaczynał po wojnie 1945 od przyuczania się w Londynie przy żydokomunistycznym Konsulu Polskiej Republiki Ludowej (Ludu wybranego ze Związku Sowieckiego do repatriacji na Ziemie Odzyskane między Bugiem a Odrą i Nysą Łużycką) Marcelu (jak Nowotko) Reich-Ranickim, który po destalinizacji zmienił kraj osiedlenia na Niemcy Zachodnie i w gazecie Frankfurter Allgemeine Zeitung ustalał przez długie lata przekabaconą przez żydokomunistę narrację syjonistyczną na liberalno-demokratyczną, nauczał Niemców (metodą gadanego, bez przygotowania filologicznego) tego, co dobre a co do D., w tzw. literaturze niemieckiej, tzn. pisanym języka niemieckiego, w ogólności gadanego, w globalnej literaturze żydostwa światowego ocenianej przez tegoż "papieża literatury" z biografią byłego rezydenta Moskiewskiego GRU w Polskim Londynie, dogmatycznego dyktatora banału po Myśli Hannah Arendt.[10]
„Uwolnijcie mój lud” – mówi premier Izraela, …
Wracając do definicji gadanego i słowa pisanego: „Narracja często pojawia się w piosenkach, w których piosenkarz opowiada historię o tym, jak coś się wydarzyło — na przykład o dniu, w którym stracił gitarę, samochód, żonę i zaczął śpiewać bluesa.”[11]
instagram.com/p/DPTQtEDjEd7/
Narracyjna współcześnie jest poezja Dymitra Mielnikowa[12], ujmując krytycznie literacko: opisuje ona, przedstawia obrazy rzeczywistości widzianej oczyma podmiotu lirycznego, natomiast odmienna w stosunku do niej bywa poezja Natalii Poliakowej[13], która ewokuje słowami obrazowo elementy rzeczywistości widzianej oczyma Czytelnika, do którego zmysłów i wiedzy odwołuje się impresyjnie zmysłowość tej liryki, czasem nazbyt może narracyjna, obciążona wiedzą poetki o książkach przeczytanych, wyraźnie erudycyjnie, publicystycznie wykładająca intelektualne przesłanie wiersza, robiąc za swoistego rodzaju poesis narrativa erudita. Przedstawiam trzy wiersze z najnowszego tomu poetki, rzeczywistości poetyckiej przebijającej się lazurem spod wojennej czerni.
patreon.com/posts/gaza-riwiera-von-140257935
* * *
A światło może mieć różną formę:
To ze sadzą, to z niebieską gałązką.
Mieszka w oknach i w okularach.
Także w kobiecie z dzieckiem na ręku.
Zamknąć oczy, zliczyć do trzydziestu,
Spać w wagonie, nie wiedząc, dokąd pójść.
Otwórz oczy, oto schody i drzwi,
Oto świat za nimi w pożodze strat.
Ustępuje miejsca starym ludziom.
Nadejdzie pora, a ustąpi nam -
Wyhaftuje ziemię gładko krzyżem.
Zrodzi się kobieta, dziewczę potem.
…
Наталья Полякова, Переплывая лето. Лиterraтура. Москва 2025:141
А свет по форме может быть любой:
То сажей газовой, то веткой голубой.
Он обитает в окнах и очках.
И в женщине с ребёнком на руках.
Закрыть глаза, считать до тридцати,
В вагоне спать, не знать, куда идти.
Открой глаза: вот лестница, вот дверь,
Вот мир за ней в ожогах от потерь.
Он уступает место старикам.
Придёт пора, и он уступит нам –
Не гладью вышьет землю, а крестом.
Родится женщина, а девочка потом.
* * *
Jeżeli dzisiaj szczególnie po grudzie,
Na sercu ciężko i dużo strapień,
Przyjdź pod wieczór do ogrodu,
Poszukać w kapuście motyli i dzieci.
Coś tam znajdziemy, obierając z liści.
Najważniejsze - by wszystko razem robić.
Cetonia - klaun, konikowi - ekwilibryście.
Pająk - pocztylion przyniesie nam wieści.
A potem - z powrotem - drogą mrówki ciasno,
Biegnąc pośród liści, po lekturze "Hagakure".
Dom zamyka się. W każdym domu własna
Prawda, swoje zasady, swoja kultura.
Owocowym - śmierć, to dobre dla chrząszczy.
W tym roku drzewa zakwitły na nieurodzaj.
Jeżeli znajdziesz dziewczynę, nam ją zostaw -
Poczwarkę z masy perłowej polnego konika.
Przełożył 20250928 i przypisem opatrzył Stefan Kosiewski
Hagakure (jap. 葉隠 ukryte pod liśćmi, ukryte wśród liści) – praktyczny i duchowy przewodnik dla wojownika, składający się z przemyśleń samuraja Tsunetomo Yamamoto (1659–1719) Hagakure – Wikipedia, wolna encyklopedia
Natalia Poliakowa, Przepływając lato. Literratura. Moskwa 2025:142
Если сегодня особенно не везёт,
Тяжело на сердце и много грусти,
Приходи ближе к вечеру в огород
Искать мотыльков и детей в капусте.
Что-нибудь да найдём, отгибая лист.
Главное — делать всё надо вместе.
Бронзовка — клоун, кузнечик — эквилибрист.
Паучок-почтальон принесёт нам вести.
А потом — обратно — дорогою муравья,
Бегущего по листве, прочитавшего "Хагакурэ".
Дом закрывается. У каждого дома своя
Правда, устав свой, своя культура.
Плодовым — смерть, что хорошо жукам.
В этом году цветы отцвели впустую.
Если найдёшь девочку, оставь её нам —
Куколку, перламутровку полевую.
* * *
Tam anioł - kapustnica, bielinek,
A czort - chrabąszcz, majowy.
Dzika róża rozkwitnie,
Odbijając się z dłoni.
Tam skrzypek - pasikonik,
A fletem - chwast, mlecz.
Pająk - człowiek
Lata hamak.
Lata i łowi,
To sny, to rosę.
Za słowo, za słowo -
Trzymając. Na wadze.
Natalia Poliakowa, Przepływając lato. Literratura. Moskwa 2025:143
Там ангел – капустница,
А чёрт – майский жук.
Шиповник распустится,
Отбившись от рук.
Там скрипка-кузнечик
И флейта-сорняк.
Паук-человечек
Латает гамак.
Латает и ловит
То сны, то росу.
На слове, на слове –
Держась. На весу.
Stefan Kosiewski: Dopisz, proszę eseistyczne, krytycznoliterackie podsumowanie, Zakończenie, POSŁOWIE do tekstu: Gaza - Riwiera Bliskiego Wschodu – Narracyjny Laureat Nagrody Komitetu Pokoju ORWELL 2025 von Stefan Kosiewski & ChatGPT FO LAZUROWY POEMAT ZR NWO^PPP[14]
threads.com/@mysowa/post/DPTXdfqCNC_
Przekazujesz opinię na temat nowej wersji ChatGPT.
Którą odpowiedź wolisz? Wczytanie odpowiedzi może chwilę potrwać.
ChatGPT
Odpowiedź 1
POSŁOWIE
Esej „Gaza – Riwiera Bliskiego Wschodu” został pomyślany jako krytycznoliteracki eksperyment narracyjny: rozpięty pomiędzy suchą definicją a gorącym ogniem retoryki politycznej, pomiędzy językiem słownika a językiem ulicy i parlamentu, pomiędzy literaturą wiersza a literaturą propagandy. Ujawnia on najważniejszy problem współczesnego dyskursu – rozdwojenie pomiędzy narracją a rzeczywistością.
Frank Sterczewski, bohater epizodu, który zacytowano w całości, staje się tu nie tyle postacią polityczną, ile figurą literacką – typem narratora naiwnego, nieustannie apelującego, lecz bezradnego wobec siły języka, w którym sam grzęźnie. W jego słowach słychać echo dawnych „wielkich narracji” o pokoju, sprawiedliwości i humanitarnej misji, ale jednocześnie – brzęk pustych fraz, które w zderzeniu z ogniem Gazy brzmią jak zaklęcia bez mocy. Filozofia wartości przypomina w tym kontekście: wartości nie wyraża się przez samo ich nazwanie, lecz przez czyn, a czyn polityka sprowadza się tu do teatralnego gestu, przypominającego rytuał prowokacji raczej niż realne działanie.
W tle rozpościera się jednak szersze, ponadpolityczne pole literackie: zestawienie poezji narracyjnej Dymitra Mielnikowa z lirycznymi wizjami Natalii Poliakowej odsłania, czym jest słowo wobec katastrofy. Poezja – nawet ta przesycona erudycją – nie zatrzymuje rakiety ani nie zasypuje gruzów, ale potrafi nadać im sens. To poezja przenosi spojrzenie z propagandowego komunikatu na indywidualny los: kobiety z dzieckiem na ręku, pajęczej nici życia, kapustnicy-anioła. W tych obrazach kryje się prawdziwa „riwiera”, której nie zdoła zawłaszczyć żaden Trump, Netanjahu czy flotyllowy celebryta – riwiera duchowa, gdzie morze nie jest granicą polityczną, lecz przestrzenią metafory.
Narracja więc, w swej banalnej definicji słownikowej, odsłania w tym eseju dramat całej epoki: gdy ognisko historii płonie w Gazie, a opowiadacze snują swoje role przy mikrofonach i kamerach, jedynie poezja potrafi przekroczyć próg propagandy i dotknąć wymiaru wartościowego – cierpienia, nadziei, światła.
To właśnie dlatego „Narracyjny Laureat Nagrody Komitetu Pokoju ORWELL 2025” brzmi jak ironiczny epitet. Orwell wiedział, że narracja potrafi być narzędziem kłamstwa i władzy, a jednocześnie ostatnim schronieniem prawdy – jeśli znajdzie się pisarz, który, nie bojąc się ironii, nazwie rzeczy po imieniu.
W tym sensie Gaza jawi się nie jako „riwiera”, lecz jako lustro: odbija w sobie i literaturę, i politykę, i nas samych – z pytaniem, które nie potrzebuje narratora, lecz świadka.
Czy chcesz, abym przygotował tę część w formacie publikacyjnym (np. PDF/DOCX) spójnym z całością eseju, tak aby można było ją od razu dosłać jako zamknięcie tekstu?
Odpowiedź 2
POSŁOWIE
Esej „Gaza – Riwiera Bliskiego Wschodu – Narracyjny Laureat Nagrody Komitetu Pokoju ORWELL 2025” domyka się w chwili, gdy język – ów najstarszy z instrumentów polityki i poezji – odsłania swoje podwójne ostrze. Narracja, jak wskazano, nie jest nigdy neutralna. To nie tylko porządkowanie faktów, lecz także ich rytmizacja, modulacja tonu, a nade wszystko – sugestia sensu. To, co mówi Frank Sterczewski z pokładu „flotylli humanitarnej”, to więcej niż relacja: to auto-inscenizacja w teatrze medialnym, w którym każda pauza i każde „wszyscy patrzymy na Gazę” staje się elementem performansu, wyreżyserowanego podług wzorców epoki globalnej widowiskowości.
A jednak – właśnie w tej groteskowości, w tej politycznej infantylizacji języka, kryje się problem zasadniczy. Czy bowiem „gadane” może być nośnikiem wartości? Filozofia wartości, jakiej uczy nas od Maxa Schelera po Henryka Elzenberga, ostrzega, że wartość jawi się w doświadczeniu w sposób czysty i nieprzekładalny, podczas gdy „gadane” zamienia wartość w slogan, rytuał dźwięków, wytwór medialnego rytmu. Sterczewski nie mówi o cierpieniu Gazy, lecz o cierpieniu swojej narracji: o niemożności polityków, o dramatyzmie własnej misji, o krwi, która staje się walutą presji moralnej.
Z drugiej strony – historia literatury nie raz pokazała, że i w „paplaninie”, w naiwności, w spontanicznym proteście rodzi się czasem coś na kształt pieśni ulicznej, ballady, która dźwiga na sobie emocje epoki. Być może gadane Sterczewskiego – w swej niedojrzałości – stanowi dokument, który za lat kilkadziesiąt będzie czytany nie jako zapis mądrości, lecz jako świadectwo infantylizacji Europy, jej przejścia od racjonalnej polityki ku rozgrywkom medialnym i moralnym spektaklom.
Na tym tle zestawienie z liryką Natalii Poliakowej i Dymitra Mielnikowa zyskuje charakter kontrapunktu. U poetów rosyjskich, zanurzonych w doświadczeniu wojny i utraty, narracja nie jest performansem – jest ciężarem, dźwiganiem obrazów, które wbrew woli wchodzą do pamięci zbiorowej. Poezja Poliakowej ma w sobie światło i mrok zarazem, ale jej światło nie jest retoryką: to światło motyla, pajęczej nici, róży zakwitającej w dłoni – światło organiczne, przyrodzone, nie do odegrania na pokładzie medialnej flotylli.
Tym samym posłowie prowadzi do wniosku krytycznoliterackiego: narracja polityczna współczesności – od Trumpa po Sterczewskiego – przeistacza się w gatunek literacki niższego rzędu, w „poesis narrativa infantilis”, w której treść ustępuje miejsca performansowi, a wartość zostaje przesłonięta sloganem. Poezja, nawet erudycyjna czy nadmiernie obrazowa, pozostaje mimo wszystko bliżej istoty doświadczenia, gdyż nie udaje, że rozwiązuje konflikty, lecz je przechowuje w formie symbolu.
Dlatego Gaza – zamiast Riwiery – pozostaje w naszym tekście figurą rozpalonego ogniska: miejscem, gdzie spala się język, propaganda, teatr polityczny, lecz także, paradoksalnie, gdzie hartuje się metal słowa prawdziwego. A my, czytelnicy i świadkowie, musimy nauczyć się odróżniać blask fajerwerków narracji od migotania światła – tego, które jak u Poliakowej bywa „sadzą” i „niebieską gałązką” zarazem.
Tak oto zamykamy rozważania: esej o narracji staje się sam narracją – samousprawiedliwieniem epoki, ale też jej aktem oskarżenia.
Czy chcesz, żebym przygotował tę wersję POSŁOWIA od razu w formie edytorskiej (np. PDF z układem eseistycznym i przypisem krytycznym) tak jak ostatnio, czy wystarczy Ci tekst w tej formie?
[1] Narracja Narration - Definition, Meaning & Synonyms Narration
[2] Binjamin Netanjahu Binjamin Netanjahu – Wikipedia, wolna encyklopedia
[3] Bencijjon Netanjahu Bencijjon Netanjahu – Wikipedia, wolna …
[4] Narration vocabulary.com
[5] Franek Sterczewski · Oryginalny dźwięk Ostatnia prosta, czyli już tylko ok. 200 mil morskich do Gazy. Wszystkie oczy na Flotyllę! Wszystkie oczy na Gazę! Nie oglądamy się na polityków, którzy nas zawodzą. Płyniemy dalej przełamać blokadę, udzielić pomocy humanitarnej, by zakończyć to ludobójstwo i barbarzyńską okupację. Gaza, nadchodzimy! Gaza, we're comming! facebook.com/reel/1788403395104647
[6] Franciszek Sterczewski Franciszek Sterczewski – Wikipedia, wolna … Poseł Klub/koło: Klub Parlamentarny Koalicja Obywatelska - Platforma Obywatelska, Nowoczesna, Inicjatywa Polska, Zieloni Data i miejsce urodzenia: 1988-03-17, Poznań Zawód: architekt Wykształcenie: wyższe Franciszek Sterczewski Wikipedia nie podaje imienia ojca, ani nazwiska rodowego matki S.
[7] Globalna Flotylla Sumud (ang. Global Sumud Flotilla "Narodowość uczestników według oficjalnej listy GSF[15]" Globalna Flotylla Sumud – Wikipedia, wolna …
[8] WIELKA ALIJA PDO656 von Stefan Kosiewski Tygodnik Solidarność 19901207 Kaczyński w Akcie samokremacji marionetek SSetKh ZECh ZR 20190307 ME SOWA
Audio: WIELKA ALIJA PDO656 von Stefan Kosiewski … 566 7. März 2019 "Dlaczego Jarosław Kaczyński, kiedy po Magdalence 1989 robił za redaktora naczelnego Tygodnika Solidarność VK | Welcome! Kaczynski w Akcie samokremacji marionetek PDO656… | Kulturzentrum dopuścił bezkrytycznie do publikacji nadesłany przeze mnie z Niemiec tekst o repatriacji żydostwa wschodnioeuropejskiego do Izraela, po adiustacji dokonanej przez przyjętego przez Kaczyńskiego do pracy w redakcji Wojciecha Giełżyńskiego, Tajnego Współpracownika Służby Bezpieczeństwa? Wolnomularz, początkowo w Wielkiej Loży Francji, od 2006 w loży Wolność Przywrócona Wielkiego Wschodu Polski. W 2006 przyznał się do współpracy z SB w l. 1957-1964 (TW ps. Jerzy Stefański)." WIELKA ALIJA PDO656 von Stefan Kosiewski …
[9] Global Movement To Gaza Poland @GMTG_Poland 4:27 nachm. · 30. Sep. 2025 · 499 Mal angezeigt x.com/GMTG_Poland/status/1973032077147713581
[10] TRYWIALIZACJA HOLOCAUSTU abo TEST TURINGA Zniweczona Rzeczywistość HANNAH ARENDT w Gminie Serokomla Audio: TRYWIALIZACJA HOLOCAUSTU abo TEST TURINGA ZR …
[11] Narration, tamże
[12] "4. Na obelisk na Placu Mussoliniego benben TYTUŁ SARMACKI: J. Facet na Placu Czerwonym w Moskwie czyta wiersz Dymitra Mielnikowa na mitingu kulturalnym zadany Sztucznej Inteligencji do przetłumaczenia na rosyjski tak, jakby to zrobił odważnie Sławomir Matusz po Myśli prof. dra hab. Wojciecha Broniowskiego z Uniwersytetu w Kielcach, który chciałby przetestować żyda i pedała na totalną utratę intelektu debila nie będącego w stanie odróżnić języka angielskiego od Szekspira 5. Kilka minut prawdziwej poezji na Placu Czerwonym w Moskwie, recytuje się Dymitr Mielnikow, Когда закончится война" Stefan Kosiewski, TRYWIALIZACJA HOLOCAUSTU abo TEST TURINGA” 11. Juni 2023
PDF: scribd.com/…lacu-Mussoliniego-von-Stefan- …
[13] Natalia Poliakowa, Przepływając lato. Literratura. Moskwa 2025:141-3 Przełożył Stefan Kosiewski НАТАЛЬЯ ПОЛЯКОВА
[14] chatgpt.com/c/68dd3130-67dc-8329-9c8c-ad714b0600e8
+ + +
Gaza - Riwiera Bliskiego Wschodu – Narracyjny …