Różowe chrześcijaństwo

Różowe chrześcijaństwo Wprowadzenie Celem tego tekstu jest przedstawienie krótkiej charakterystyki specyfcznej formy religijności i typu mentalności reprezentowanej obecnie przez niemałą liczbę …More
Różowe chrześcijaństwo
Wprowadzenie
Celem tego tekstu jest przedstawienie krótkiej charakterystyki specyfcznej formy religijności i typu mentalności reprezentowanej obecnie przez niemałą liczbę katolików. Do określenia tego zj awi- ska przydatne okazało się wyrażenie, którym po raz pierwszy posłu- żył się W 1880 roku Konstantyn Leontew. Rosyjski reakcjonista starał się opisać pewną tendencję duchową, która budziła w nim silny niepokój, moralny sprzeciw i estetyczną odrazę. Określił ją mianem „różowego chrześcijaństwa". Dostrzegał ją w dziełach najwybitniejszych pisarzy rosyjskich, takich jak Lew Tołstoj i Fiodor Dostojewski. Leontjew ironicznie określał ich mia- nem „nowych chrześcijan". Cała „nowość" ich nauki wiązała się nie tyle z jej oryginalnością, ile z mniej lub bardziej świadomym zerwaniem ze Świętą Tradycją i z brakiem wierności temu, co stanowi depozyt wiary chrześcijańskiej. Choć różowe chrześcijaństwo rekomenduje samo siebie jako jedyne, żywe i autentyczne, w istocie rzeczy …More
Nemo potest duobus dominis servire !
Cała „nowość" ich nauki wiązała się nie tyle z jej oryginalnością, ile z mniej lub bardziej świadomym zerwaniem ze Świętą Tradycją i z brakiem wierności temu, co stanowi depozyt wiary chrześcijańskiej.
Choć różowe chrześcijaństwo rekomenduje samo siebie jako jedyne, żywe i autentyczne, w istocie rzeczy ma ono jednak charakter heterodoksyjny.
Należy dodać, że w ten sposób wprowadza w błąd swoich …
More
Cała „nowość" ich nauki wiązała się nie tyle z jej oryginalnością, ile z mniej lub bardziej świadomym zerwaniem ze Świętą Tradycją i z brakiem wierności temu, co stanowi depozyt wiary chrześcijańskiej.

Choć różowe chrześcijaństwo rekomenduje samo siebie jako jedyne, żywe i autentyczne, w istocie rzeczy ma ono jednak charakter heterodoksyjny.

Należy dodać, że w ten sposób wprowadza w błąd swoich zwolenników i uniemożliwia im rzeczywisty rozwój religijny, ponieważ żyją oni spokojnie w niewzruszonym przekonaniu, że są stuprocentowymi chrześcijanami, nie uświadamiając sobie, że nie dokonało się w nich pełne nawrócenie.

W porównaniu z chrześcijaństwem tradycyjnym
nauka różowego chrześcijaństwa jest rozcieńczona, a wymagania moralne - zmiękczone.