ŚW. WINCENTY FERRERIUSZ OP - mial przydomek ANIOŁA APOKALIPSY
ŚW. WINCENTY FERRERIUSZ OP - mial przydomek ANIOŁA APOKALIPSY Ferreriusz Wincenty, święty (5 kwietnia), z zakonu św. Dominika, najgłośniejszy i dziwny czasu swego kaznodzieja. Urodził się r. 1346 (…Więcej
ŚW. WINCENTY FERRERIUSZ OP - mial przydomek ANIOŁA APOKALIPSY
Ferreriusz Wincenty, święty
(5 kwietnia),
z zakonu św. Dominika, najgłośniejszy i dziwny czasu swego kaznodzieja.
Urodził się r. 1346 (według Bollandystów r. 1357) w Walencji, w Hiszpanii.
W dwunastym już roku życia zaliczony do duchowieństwa, osiemnaście lat mając wstąpił do dominikanów. Przez pierwsze trzydzieści lat zakonnego życia swego, tj. do r. 1394, przebywając kolejno w różnych domach prowincji hiszpańskiej, najprzód na nowicjacie i studiach, potem jako kaznodzieja i profesor nauk wyzwolonych, dialektyki i teologii, choć zawsze się odznaczał wysoką cnotą, nauką i niepospolitymi zdolnościami, nic przecie nie zapowiadało jeszcze nadzwyczajnego, jakie później otrzymał od Boga, powołania. Napisał w tym czasie, około r. 1380, dzieło o dialektyce, i traktat o odszczepieństwie,
rozdzierającym naonczas Kościół zachodni, w którym broni Klemensa VII, jako prawdziwego Papieża (a). Traktat ten był dedykowany Piotrowi, królowi …Więcej
Ferreriusz Wincenty, święty
(5 kwietnia),
z zakonu św. Dominika, najgłośniejszy i dziwny czasu swego kaznodzieja.
Urodził się r. 1346 (według Bollandystów r. 1357) w Walencji, w Hiszpanii.
W dwunastym już roku życia zaliczony do duchowieństwa, osiemnaście lat mając wstąpił do dominikanów. Przez pierwsze trzydzieści lat zakonnego życia swego, tj. do r. 1394, przebywając kolejno w różnych domach prowincji hiszpańskiej, najprzód na nowicjacie i studiach, potem jako kaznodzieja i profesor nauk wyzwolonych, dialektyki i teologii, choć zawsze się odznaczał wysoką cnotą, nauką i niepospolitymi zdolnościami, nic przecie nie zapowiadało jeszcze nadzwyczajnego, jakie później otrzymał od Boga, powołania. Napisał w tym czasie, około r. 1380, dzieło o dialektyce, i traktat o odszczepieństwie,
rozdzierającym naonczas Kościół zachodni, w którym broni Klemensa VII, jako prawdziwego Papieża (a). Traktat ten był dedykowany Piotrowi, królowi …Więcej
- Zgłoś
Portale społecznościowe
Zmień wpis
Usuń wpis
Rafał_Ovile udostępnia to
- Zgłoś
Usuń udostępnienie
ŚW. WINCENTY FERRERIUSZ OP - mial przydomek ANIOŁA APOKALIPSY
Nemo potest duobus dominis servire !
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
,,Mówił z siłą nadprzyrodzoną, z porywającym zapałem, z wymową nadziemskiego namaszczenia, pełną, głęboką, a zarazem jasną i każdemu przystępną; sam nawet głos jego tak doskonale odpowiadał wewnętrznym myśli i uczuć jego odmianom, że, wedle woli i usposobienia mówiącego, na przemiany innego nabierał dźwięku, to potężny jak łoskot gromu i trwogą przerażający, to spokojnie i poważnie płynący, …Więcej
,,Mówił z siłą nadprzyrodzoną, z porywającym zapałem, z wymową nadziemskiego namaszczenia, pełną, głęboką, a zarazem jasną i każdemu przystępną; sam nawet głos jego tak doskonale odpowiadał wewnętrznym myśli i uczuć jego odmianom, że, wedle woli i usposobienia mówiącego, na przemiany innego nabierał dźwięku, to potężny jak łoskot gromu i trwogą przerażający, to spokojnie i poważnie płynący, jak rzeka światła i nauki, to znowu cicho i rzewnie do duszy idący i najtwardsze serca przenikający.,,
Króluj nam Chryste !
- Zgłoś
Zmień komentarz
Usuń komentarz
,,Mówił z siłą nadprzyrodzoną, z porywającym zapałem, z wymową nadziemskiego namaszczenia, pełną, głęboką, a zarazem jasną i każdemu przystępną; sam nawet głos jego tak doskonale odpowiadał wewnętrznym myśli i uczuć jego odmianom, że, wedle woli i usposobienia mówiącego, na przemiany innego nabierał dźwięku, to potężny jak łoskot gromu i trwogą przerażający, to spokojnie i poważnie płynący, …Więcej
,,Mówił z siłą nadprzyrodzoną, z porywającym zapałem, z wymową nadziemskiego namaszczenia, pełną, głęboką, a zarazem jasną i każdemu przystępną; sam nawet głos jego tak doskonale odpowiadał wewnętrznym myśli i uczuć jego odmianom, że, wedle woli i usposobienia mówiącego, na przemiany innego nabierał dźwięku, to potężny jak łoskot gromu i trwogą przerażający, to spokojnie i poważnie płynący, jak rzeka światła i nauki, to znowu cicho i rzewnie do duszy idący i najtwardsze serca przenikający.,,
