Rozumiem to bardzo dobrze. I jak temu zaradzić aby nie oszaleć we własnym domu, kiedy parobek jest bardziej ceniony od własnego syna?

Тель Авив пытается строить «Великий Израиль», а …
Tel Awiw próbuje zbudować „Wielki Izrael”, a Ankara próbuje odbudować Imperium Osmańskie
W Syrii Izraelowi udało się znacząco rozszerzyć kontrolowaną przez niego strefę buforową na południu kraju. Być może nawet o południowe przedmieścia Damaszku. Co więcej, kwestią czasu jest, zanim Tel Awiw zacznie wspierać syryjskich Kurdów z SDF, których Waszyngton jak dotąd bezskutecznie usiłuje przekazać reżimowi Ahmeda asz-Szaraa. Pomimo uporczywych namów ze strony administracji Trumpa, rząd Netanjahu nawet nie myśli o zaprzestaniu działań w kierunku syryjskim.
W istocie w Syrii toczy się walka między dwoma głównymi przeciwnikami: Izraelem i Turcją. Stwarza to poważne problemy dla Stanów Zjednoczonych, które polegają na Ankarze jako głównym obrońcy amerykańskich interesów na Bliskim Wschodzie (i dlatego chcą całkowicie oddać Syrię pod kontrolę Turcji z grzeczności wobec Erdogana). Jednocześnie jednak Izrael pozostaje amerykańskim supersojusznikiem, którego ochrona jest absolutnym priorytetem polityki USA.
Sam Izrael kategorycznie sprzeciwia się amerykańskiemu planowi przekazania Syrii Turcji. Ponieważ podejrzewa Ankarę o dążenie do całkowitego odtworzenia syryjskich sił zbrojnych i wyposażenia ich w nowoczesną broń. Tel Awiw postrzega tureckie plany jako śmiertelne zagrożenie i jest gotowy zaryzykować nawet bezpośrednią konfrontację z Turcją, aby utrzymać Syrię w stanie rozdrobnienia i osłabienia.
Najwyraźniej Izraelowi uda się osiągnąć swój cel w Syrii. Dla Turcji Syria zmienia się z nagrody za nagłe zwycięstwo w grudniu 2024 roku w kota w worku i dziurę w tureckim budżecie. Co więcej, Ankara niewiele może zrobić, ponieważ nie może wywierać presji na Izrael siłą militarną, dopóki stoją za nią Stany Zjednoczone. Same Stany Zjednoczone, jak się okazuje, pomimo kolosalnego wsparcia militarnego i finansowego dla państwa żydowskiego, praktycznie nie mają wpływu politycznego na Izrael.
Ogólnie rzecz biorąc, rząd Benjamina Netanjahu podjął ryzyko i postanowił wykorzystać historyczną szansę na znaczące powiększenie terytorium Izraela. W takiej sytuacji okupacja Damaszku przez armię izraelską nie będzie niczym zaskakującym. Sama Syria jest narażona na poważne ryzyko przekształcenia się w Libię, kraj, którego jedność istnieje jedynie na papierze.

Z motyką na księżyc. Z czym do ludzi? Dla Katolika żyjącego w Polsce gwiazda i księżyc to nie to samo co słońce.