Uświęcenie i zbawienie jest dziełem łaski. Z biegiem naszego życia coraz lepiej poznajemy własną słabość. Jesteśmy «nędzni i ubodzy» (ant. na wejście), Bóg jednak dał nam niepojęte bogactwa: zbawczą śmierć swojego Syna, dary Ducha Św., Kościół święty, Sakramenty i Pismo święte. Z tych źródeł spływa obficie łaska Boża na tych, którzy znając swoją słabość i grzeszność pokornie proszą o pomoc Bożą (ewangelia, ant. na ofiarowanie). Łaska Boża nadaje wartość naszej modlitwie i uczynkom, dlatego prosimy, aby zawsze nas uprzedzała i towarzyszyła nam.
(Mszał Rzymski w opracowaniu benedyktynów tynieckich, Poznań 1963).
Propria - czyli teksty własne Mszy św. na 16. Niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego (4 września 2016 A.D.)
Introit
Ps 85:3; 85:5
Miserére mihi, Dómine, quóniam ad te clamávi tota die: quia tu, Dómine, suávis ac mitis es, et copiósus in misericórdia ómnibus invocántibus te.
Ps 85:1
Inclína, Dómine, aurem tuam mihi, et exáudi me: quóniam inops, et pauper sum ego. V. Glória Patri, et …Więcej

Józef Melchior (Giuseppe Melchiore) Sarto urodził się 2 lipca 1835 r. w Riese koło Wenecji jako drugi z dziesięciorga dzieci w ubogiej rodzinie miejskiego posłańca i szwaczki. Pomimo tych jakże skromnych początków Józef Melchior Sarto stał się jednym z najwybitniejszych papieży XX wieku, św. Piusem X.
18 września 1858 r., w wieku 23 lat, za specjalną dyspensą papieską, jako że brakowało mu ośmiu miesięcy do wieku wymaganego przez prawo kanoniczne, Józef Sarto otrzymał święcenia kapłańskie i był księdzem parafialnym aż do listopada 1875 r., kiedy to dzięki swoim wybitnym zdolnościom pasterskim i administracyjnym został mianowany kierownikiem duchowym seminarium i kanclerzem achidiecezji. Funkcje te sprawował do otrzymania sakry biskupiej w roku 1884. Przez 9 następnych lat był biskupem Mantui; później otrzymał biret kardynalski i został patriarchą Wenecji.
Zajmując coraz wyższe stanowiska w hierarchii kościelnej, Józef Sarto zawsze pamiętał o najuboższych, rozdając jałmużnę i wielkodusznie …Więcej

Nazwano tak wyznawców, którzy za wiarę zginęli w rozmaitych dniach i w rozmaitych miejscowościach Italii, ale czczeni byli razem w Benewencie i jako bracia wpisani zostali do Martyrologium Rzymskiego pod dniem 1 września. W szczególności chodziło o Aroncjusza, Honorata, Fortunacjana i Sabiniana, męczenników z Lukanii (27 września); o Septymina, Januarego i Feliksa z Venosy (28 września); o Witalisa, Satora i Repozyta z Veliniano (29 września); oraz o Feliksa i Donata z Sentino (1 września). Anonimowy hagiograf z VIII w. podaje, że pochodzili z afrykańskiego Hadrumetum (na południe od Kartaginy) i że byli synami Bonifacego oraz Tekli. Sędzia Walerian kazał im wsiąść na statek i wyprawił ich do Italii. Znaleźli się wówczas w Potenzy, w Lukanii, i tam razem ponieśli śmierć za wiarę. W rzeczywistości Arechis II, książę Benewentu, złożył w r. 760 relikwie różnych męczenników w kościele Św. Zofii i tam też potem czczono ich wspólnie.

Umiłowany przez Boga ród Odrowążów dał Polsce niemal równocześnie w Iwonie i Prandocie świątobliwych i gorliwych o dobro Kościoła pasterzy, w błog. Czesławie i św. Jacku wielkich apostołów, a w błog. Bronisławie pierwszą patronkę.
Błog. Bronisława, według tradycji stryjeczna siostra błog. Czesława i św. Jacka, urodziła się na Śląsku Opolskim około roku 1203. Córka możnego i bogatego rodu, obdarzona niezwykłą urodą, mogła była pełnymi rękoma czerpać z radości świata, ale umiłowawszy pobożność i niewinność, wzgardziła nim i w szesnastym roku życia poświęciła się Bogu w klasztorze norbertanek na Zwierzyńcu pod Krakowem.
Błogosławiona Bronisława
Założycielem zakonu Premonstratensów czyli Norbertanów był św. Norbert, arcybiskup magdeburski. Potomek znakomitego rodu, kanonik i kapelan cesarza Henryka V, przez jakiś czas prowadził życie bardzo światowe. Nawróciwszy się, pracował zrazu jako wędrowny kaznodzieja pokutny, po czym w roku 1120 założył pierwszy klasztor swego zakonu w Prémontré (…Więcej

W Rzymie przy Via Ostiensis około roku 304 męczeństwo świętego Feliksa, kapłana, za panowania Dioklecjana i Maksymiana. Kiedy po torturach prowadzono go na miejsce stracenia, pewien chrześcijanin wyszedł mu naprzeciw, przyznając się otwarcie do swej wiary i został ścięty razem z Feliksem. Ponieważ jednak imienia jego nie znano, chrześcijanie nazwali go Adauctusem, tzn. "Przyłączonym", ponieważ został przyłączony św Feliksowi do korony męczeńskiej. Wspomniani w Martyrologium Rzymskim z 1938 roku.

Święta Sabina z Rzymu
męczennica | wspomnienie obchodzimy 29 sierpnia Patronka Rzymu i gospodyń domowych.
Św. Sabina urodziła się w I w. w Rzymie. Według starej tradycji święta pochodziła ze znakomitego rodu. Została żoną patrycjusza Walentyna. Wiarę chrześcijańską przyjęła pod wpływem swojej służebnicy, niewolnicy Serafii, dziewicy chrześcijańskiej. Nocami udawały się do katakumb, gdzie chrześcijanie gromadzili się z powodu prześladowań. Tam przyjęła chrzest i brała udział w nabożeństwach. Gdy Serafię wkrótce schwytano i zachłostano na śmierć za wiarę, Sabina z wielką czcią pochowała ciało męczennicy. W ten sposób ujawniła się jej przynależność do chrześcijan i znalazła się w więzieniu. Postawiono ją przed sędzią Elpidiuszem. Za wzgardę pogańskimi bożkami i odmowę oddania im czci przez złożenie rytualnej ofiary, sędzia skazał ją na śmierć. Jako patrycjuszka nie mogła być traktowana w sposób poniżający, dlatego została ścięta mieczem w 127 r., za panowania cesarza Hadriana. Chrześcijanie …Więcej

Wskrzeszenie młodzieńca z Naim jest obrazem działania Chrystusa w Kościele. Na Chrzcie świętym obdarzył On nasze dusze nowym życiem, spotyka jednak ciągle synów Matki Kościoła, którzy przez grzech ciężki popadli w stan duchowej śmierci. Kościół błaga nieustannie o ratunek dla swoich dzieci (ant. na wejście) i wyznaje, że bez szczególnej opieki Bożej nie może wytrwać w świętości (kolekta). Chrystus budzi uśpione dusze do nowego życia (ewangelia, ant. na ofiarowanie) i karmi je swoim ciałem «wydanym za życie świata» (ant. na komunię). Umocnieni w życiu nadprzyrodzonym, powinniśmy zabiegać o jego rozwój i promieniowanie na innych (lekcja).
(Mszał Rzymski w opracowaniu benedyktynów tynieckich, Poznań 1963).
Propria - czyli teksty własne Mszy św. na 15. Niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego (28 sierpnia 2016 A.D.)
Introit
Ps 85:1; 85:2-3
Inclína, Dómine, aurem tuam ad me, et exáudi me: salvum fac servum tuum, Deus meus, sperántem in te: miserére mihi, Dómine, quóniam ad te clamávi tota die. …Więcej

Władysław, książę opolski, wybudował na Jasnej Górze klasztor dla OO. Paulinów i oddał im pod opiekę obraz Matki Bożej, czczony na jego zamku. Wkrótce obraz zasłynął cudami. Cześć jego wzrosła od czasów cudownej obrony Jasnej Góry przed Szwedami. W roku 1717 obraz został uroczyście ukoronowany i Jasna Góra stała się głównym ośrodkiem kultu Matki Bożej w Polsce. Teksty mszalne wysławiają opiekę Matki Bożej nad Polską i porównują twierdzę Jasnogórską z Syjonem, siedzibą arki przymierza w Starym Testamencie.
Propria – teksty własne Mszy Świętej na Święto NMP Częstochowskiej - 26 sierpnia 2013 A.D.
Introit
Ps 86,1-2.3
Fundamenta eius in montibus sanctis: diligit Dominus portas Sion super omnia tabernacula Iacob.
Gloriosa dicta sunt de te, civitas Dei.
V. Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
R. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, et in saecula saeculórum. Amen. Fundamenta eius in montibus sanctis: diligit Dominus portas Sion super omnia tabernacula Iacob. Miłuje Pan to, co na …Więcej

Podpisana w środę przez prezydentów Polski i Ukrainy wspólna deklaracja, z której jasno wynika, że Ukraińcy mają prawo do kultywowania banderowskich tradycji to niewątpliwie wielki sukces dyplomatyczny władz w Kijowie i cios dla Polski i Polaków.
Tylko głupi idiota mógłby oczekiwać od Maliniaka czegokolwiek innego, niż lizanie d*** żydobanderowcom.
„Deklarujemy gotowość dalszej współpracy w zakresie wspierania i ochrony praw polskiej i ukraińskiej mniejszości narodowych, aby Polacy na Ukrainie i Ukraińcy w Polsce mogli w pełni realizować się jak społeczności pielęgnujące swoje tradycje narodowe, ojczysty język i kulturę” – napisali we wspólnej deklaracji prezydenci Polski i Ukrainy, którzy w środę spotkali się w Kijowie.
Treść deklaracji, jeżeli wyrwać ją z kontekstu politycznego i historycznego, zapewne byłaby zupełnie niegroźna, jednakże w sytuacji, kiedy władze w Kijowie oficjalnie oddają hołdy Stepanowi Banderze i innym rezunom, uważając ich za ważny i godny naśladowania element …Więcej