Postanowił ich zatem wytracić,
gdyby nie Mojżesz, Jego wybraniec;
on wstawił się do Niego,
aby odwrócił swój gniew, by ich nie niszczył. Ps 106

Uniżony a jednak Wybrany.

@JanSmithNewYork

Proszę o wskazanie lepszego tłumaczenia.

Zacytowane pochodzi stąd:
breviarium.blogspot.com

Franciszek
(Jerzy Mariusz kard. Bergoglio SJ)
miserando atque eligendo
(lichy lecz wybrany)

Oremus pro Pontifice nostro Francisco. Dominus conservet eum, et vivificet eum, et beatum faciat eum in terra, et non tradat eum in animam inimicorum ejus.
Fiat manus tua super virum dexterae tuae. Et super filium hominis quem confirmasti tibi.
Sancte Francisce, ora pro nobis!

Powoli przyzwyczajamy się do tego, że słyszymy i widzimy za pośrednictwem mediów czarną kronikę dzisiejszego społeczeństwa, ukazywaną nam z perwersyjnym zadowoleniem i dotykamy jej i odczuwamy ją jako naszą i dotyczącą naszego życia. Dramat toczy się na ulicach, przedmieściach, w naszym domu i w naszych sercach. Jest wokół nas przemoc, która zabija, która niszczy rodziny, przynosi wojny i konflikty w tylu miejscach na ziemi. Widzimy zazdrość, nienawiść, oszczerstwa, nieczystość naszego serca. Cierpienie niewinnych i pragnących pokoju nie słabnie. Wobec tylu społecznych i moralnych niszczycielskich sił i rzeczywistości dopada nas pytanie, czy ma sens podjąc się próby zmiany tego wszystkiego? Czy coś możemy zrobić? Czy warto zaczynać, kiedy świat podąża w karnawałowym maskach? Bez wątpienia, kiedy zdejmuje się przebranie, ukazuje się prawda i - choć dla wielu słowo to zdaje się być z dawnej epoki – grzech, który rani nasze życie całą swą niszczycielską mocą burząc dzieje świata i historii. Wielki Post staje przed nami jako krzyk prawdy i pewnej nadziei, która pozwala nam odpowiedzieć: „tak”, jest możliwe nie wdziewać mask i przyprawiać się o plastikowe uśmiechy, jak gdyby nic się nie działo. Jest możliwe, by wszystko stało się nowe i inne, ponieważ Bóg jest pełen łaski i miłosierdzia, zawsze gotowy, by przebaczać. On daje nam siłe,by zacząć jeszcze raz. Dziś raz jeszcze jesteśmy zaproszeni, by wejść na drogę paschalną w kierunku Życia, drogę która zawiera krzyż i wyrzeczenie, która będzie niewygodna, ale nie bezowocna. Jesteśmy wezwani, by uznać, że coś jest z nami nie tak, coś jest nie tak ze społeczeństwem i Kościołem, by to zmienić, nawrócić się. Tego dnia słyszymy mocne słowa proroka Joela: Rozdzierajcie jednak serca, nie szaty; nawróćcie się do Pana, Boga waszego. To zaproszenie do całego ludu, nikt nie jest z niego wyłączony (...)

(Jerzy Maria kard. Bergoglio SJ, orędzie wielkopostne, AD 2013)