Dlaczego tylko klękanie jest godną postawą? Klękanie jest zawsze oznaką wiary i szacunku dla kogoś większego.

Najwyższym rodzajem szacunku jest cześć. Muzułmanie nie tylko klękają, ale nawet dotykają ziemi czołem, gdy wzywają Allacha, czyli swego boga, choć mają o nim tylko mgliste wyobrażenie.

Katolik natomiast ma przed sobą Boga obecnego w Pełni, substancjalnie, mimo to nie klęka - stol!

Po 20 wiekach klękania nagle wpadł na szalony pomysł, że trzeba STAć przed Bogiem podczas przyjmowania Komunii św.!!! Sam Bóg objawił, jak mamy oddawać Mu chwałę. W Piśmie Św. jest ok. 500 wersetów mówiących o padnięciu na kolana i twarzą do ziemi przed nieskończonym Bożym Majestatem i Świętością (Por. niektóre z nich: Rdz 22,5; 24,26; 24,48; 24,52; Wj 3,12: 4,31; 12,27; Kpł 9,24; Lb 16,22; 17,10; 20,6; 22,31; Joz 5,14; 7,6; lSm 1,19; 1,28; 6,5; 15,31; 2Sm 12,20; 15,32; 2Km 7,3; 20,18; 29,29; Ne 9,6; Tb 12,16; 5,14; Jdt 4,11; 9,1; 13,17; lMch 4,40; 4,55; 2Mch 3,15; 10,4;.10,26; 1,20; Ps 95 (94),6; Iz 45,14 i 23; 49,7; 49,23; 44,4; Ez 1,28; 2,23; 43,2-3; Dn 8,17-18; 10,9; Mt 4,9; 17,6; 14,33; 15,25; 26,39; Mk 1,40; 5,22; 5,33; 7,25;.10,17; Łk 5,12; 17,16; 24,5; 8,41; 8,47; 22,41; Dz 9,40; 20,36; 22,7; 26,14; 1 Kor 14,25; Rz 14,10-11; Ap 1,17; 4,9-11; 5,8 i 14; 7,11; 19,4; 22,8).
...-

Z Ewangelii św. wiemy, że na pustyni szatan kusił umartwiającego się i poszczącego przez czterdzieści dni Jezusa. Czego najbardziej pragnął szatan? Chciał znaku widzialnego.

Chciał, aby Pan Jezus oddał mu pokłon i upadł przed nim na twarz. W ten sposób chciał przywłaszczyć sobie chwałę należną Stwórcy.

Jak bardzo ważny musiał być ten znak zewnętrzny skoro diabeł chciał oddać Panu Jezusowi za jeden jedyny pokłon wszystkie królestwa świata. Lecz Pan Jezus mu odpowiedział: "Panu Bogu swojemu będziesz oddawał pokłon i jemu samemu będziesz służył” (Mt 4, 8-11).
-

Raz na zawsze zerwijmy z profanacyjną praktyką Komunii na rękę!

Sacerdos Hyacinthus

Raz na zawsze zerwijmy z profanacyjną praktyką Komunii na rękę!
Trzymajmy się z daleka od środowisk, w których stosuje się profanacyjną praktykę Komunii na rękę!

Tylko jeden argument wystarczy!
Tylko ten jeden fakt utraty, spadania na podłogę i deptania partykuł Eucharystycznych jest wystarczający jako obiektywne kryterium negatywne.

Nie miejmy z tymi środowiskami nic wspólnego.
Z troską przestrzegajmy innych!

Jeśli ktoś wszedł w te środowiska w dobrej wierze,
niechże się jak najszybciej stamtąd ewakuuje!

Chodzi o sprawę najświętszą: o sposób traktowania Najświętszego Sakramentu.
I chodzi o sprawę zbawienia bądź potępienia dusz ludzkich.

Uważajmy!
"Dzieci, nie dajcie się zwodzić nikomu" (1 J 3, 7)!

Wierzący rzymskokatolicki biskup Athanasius Schneider mówi:

"Ekscelencjo, często słyszymy jako uzasadnienie przyjmowania Komunii świętej na rękę argument powrotu do źródła. Czy jest on uzasadniony?

- Ten argument jest mitem, czy też być może celowym wprowadzeniem w błąd, ponieważ rzeczywistość jest inna. Prawda jest taka, że rytuał Komunii na rękę praktykowany obecnie pochodzi ze wspólnot kalwinistycznych i nie ma nic wspólnego z obyczajami pierwszych wieków chrześcijaństwa (...).

Tymczasem trzeba by częściej dawać dzieciom i dorosłym katechezę oraz pełne i dokładne nauki o Eucharystii, zwłaszcza o wielkości i wzniosłości Komunii świętej. Później należałoby konkretnie wyjaśnić rzeczywiste i częste ryzyko, niebezpieczeństwo utraty czy też ukradzenia partykuł eucharystycznych, uzmysławiając wiernym bolesny i straszny fakt, że Nasz Pan obecny w Świętej Eucharystii, w niezliczonej liczbie kościołów jest po prostu rozdeptywany. Później należy wiernym wyjaśnić, że Komunia święta na rękę jest wyjątkiem w prawie liturgicznym, zwanym indultem, podkreślając tym samym, że regułą jest Komunia święta na klęcząco i do ust. To z kolei tłumaczy logicznie konieczność ustawienia klęcznika, ławki komunijnej lub – jeszcze lepiej – balasek do dyspozycji wiernych, aby nie dyskryminować tych, którzy przecież mają prawo otrzymywać Komunię świętą do ust i na kolanach.

Innym użytecznym środkiem byłaby publikacja przez ordynariusza diecezji listu pasterskiego poświęconego Eucharystii i Komunii świętej stanowiącego jednocześnie dobrze argumentowane zaproszenie wiernych do przyjmowania naszego Pana do ust i na kolanach. Stolica Apostolska powinna także to uczynić, mając na uwadze wszystkich biskupów i wszystkie diecezje świata. Ostatnim krokiem takiej procedury byłby formalny zakaz udzielania Komunii świętej na rękę".

Całość WYWIADU TUTAJ - koniecznie PRZECZYTAJMY i polećmy innym:
sacerdoshyacinthus.wordpress.com/…/rozmowa-z-bp-at…

.....

Bractwo św Piusa X 20:41

Św. Maksymilian M.Kolbe, mówił, właściwie to było jego dewizą „ Kolana a nie rozum "

**********************************************************************

Kolana, a nie rozum albo pióro, dają owoc w pracy, kazaniach, książkach. - św.Maksymilian M.Kolbe

Skąd pochodzą słowa 'nie będę Ci służył'?
Autor: Verba Docent (---.nat.umts.dynamic.eranet.pl)
Data: 2009-09-17 17:58

Sprawa dość znana. Kaznodzieje dość często posługują się owym cytatem jako domniemanymi słowami Lucyfera pochodzącymi z Biblii. Jest to taki splot prawd i półprawd, z którego wynika nieporozumienie i konfuzja. To trochę tak jak w znanym dowcipie o Radiu Erewań.
Kochane Radio Erewań! Czy prawdą jest, że w Moskwie, na Placu Czerwonym auta rozdają za darmo?
Kochany słuchaczu! Oczywiście, że jest to prawda ale nie w Moskwie a w Leningradzie, nie na Placu Czerwonym a na Białym, nie auta a rowery i nie rozdają a... kradną.

Teraz będzie poważnie i wyjaśnimy sobie nieporozumienia narosłe wobec owego cytatu.

1. Słowa "Nie będę służyć" padają w Księdze Jeremiasza 2,20. I nikt ich nie wypowiada ale są wypowiedzią w mowie zależnej alegorycznie opisującą postępowanie Izraela (widzianego tu jako nierządnica), umiłowanego Ludu Bożego krnąbrnego wobec swojego Pana. Biblijne znaczenie słowa "nierząd" nie jest kojarzone tylko i wyłącznie z prostytucją ale także oznacza bałwochwalstwo
Cytat brzmi:
"Od dawna bowiem złamałaś swoje jarzmo, zerwałaś swoje więzy. Powiedziałaś sobie: Nie będę służyć! Na każdym więc wysokim pagórku i pod każdym zielonym drzewem pokładałaś się jako nierządnica".
Księga Jeremiasza jest dziełem profetycznym i wieloznacznym. Można odczytywać je na wiele sposobów ale z pewnością nie są to słowa Szatana i nie on nie jest bohaterem tej profetyki. Ja odczytuję jako apologię miłości Boga do swojego ludu, mimo, że ten lud jest taki jaki jest.
Sugeruję wnikliwą lekturę całej księgi, z komentarzami.
Słowa Nie będę służyć brzmią po łacinie "No serviam". Proszę to zapamiętać, bowiem później nam się przyda.

2. W całej Biblii nie ma kogoś takiego jak Lucyfer rozumiany jako Szatan. Nie czas i miejsce na demonologię biblijną ale w dużym skrócie wygląda to tak.
Izajasz 14,12, tekst hebrajski:
אֵיךְ נָפַלְתָּ מִשָּׁמַיִם, הֵילֵל בֶּן-שָׁחַר; נִגְדַּעְתָּ לָאָרֶץ, חוֹלֵשׁ עַל-גּוֹיִם.
W tłumaczeniu Biblii Tysiąclecia
Jakże to spadłeś z niebios, Jaśniejący, Synu Jutrzenki? Jakże runąłeś na ziemię, ty, który podbijałeś narody?
Są tu dwa wyrażenia:
הֵילֵל בֶּן-שָׁחַר
Heilel ben-sachar
Heilel to po hebrajsku planeta Wenus, w starożytności zwana Gwiazdą Poranną, która w tamtej szerokości geograficznej bardzo wyraźnie jest widoczna tuż na horyzontem tuż o poranku.
Ben-sachar to syn jutrzenki, zorzy porannej.
Gwiazda Poranna (Wenus)

W mitologii greckiej uosobieniem tej planety/gwiazdy był niejaki bożek astralny) Fosforos (gr. fos światło, phoros - niosący), co Rzymianie zgrabnie przełożyli na łacinę jako Lucipheros (od lux światło). Św.Hieronim przekładając Księgę Izajasza miał do czynienia z dziełem profetycznym pisanym językiem metaforycznym, alegorycznym, poetyckim i wieloznacznym. Oddając bardziej ducha niż literę (odwieczny dylemat tłumacza) poszedł owym "świetlistym" tropem. Stąd pojawiło się słowo "lucifer" w tym fragmencie Wulgaty "quomodo cecidisti de caelo lucifer qui mane oriebaris..." I tak pojawiło się słowo "lucifer" ale nie jako imię własne ale jako określenie Gwiazdy Porannej/Wenus.

W egzegezie biblijnej żydowskiej pozostało do dziś, że jest to poetycki opis upadku gwiazdy.
Egzegeza chrześcijańska poszła w innym kierunku. Zwrócono uwagę na to, czego dotyczy cytowany fragment. A dotyczy on buntu (motyw buntu aniołów pochodzi z apokryfów, z Pierwszej (Etiopskiej) Księgi Henocha, bardzo popularnej w swoim czasie), upadku kogoś kto był "gwiazdą" a potem się stoczył. (Na marginesie: czyż nie jest on aktualny do dziś, gdy tyle "gwiazd" zwanych dziś celebrytami spada z hukiem wbrew prawu Boga). Stopniowo zapominano o kontekscie mitologicznym i odniesieniom astralnym a akcentowano bunt. Zaczęto utożsamiać owego Lucifera (teraz już pisanego dużą literą, imię własne) z wrogiem Pana (hebr. satan - przeciwnik). Hebrajską literę ש można wymawiać na dwa sposoby: "s" i "sz". No i już jesteśmy w domu!!!
Jeśli połączymy to jednocześnie z Nowym Testamentem i Apokalipsą, która ma podobny do Jeremiasza profetyczno-alegoryczny charakter i często jest w duchu "Jeremiaszowym" czytana i komentowana, a wróg jest w niej szczególnie mocno wyakcentowany to sprawa staje się jeszcze bardziej zrozumiałą.

3. Teraz będzie mała synteza wcześniejszych punktów, która doprowadzi nas to rozwiązania zagadki.
Papież Leon XIII ogłosił w roku 1888 encyklikę "Libertas praestantissimum" (Wolność dobro natury najcenniejsze).
Padają w niej następujące słowa:

"Gdyby ci, co zwyczajnie o wolności rozprawiają, rozumieli prawowitą i uczciwą wolność, jaką co dopiero rozum i słowo Nasze określiło, nie ważyłby się nikt robić Kościołowi zarzutu, który mu przez najwyższą niesprawiedliwość czynią, jakoby był nieprzyjacielem tak wolności jednostek, jak też i wolnego państwa. - Lecz bardzo wielu, śladem Lucyfera, co wydał ów niegodziwy głos: "nie będę służył" rozumie pod wolnością niedorzeczną i prostą swawolę. Takimi są ci, co należą do owej tak rozszerzonej i tak potężnej szkoły, a którzy, przybrawszy sobie od wolności imię, chcą, aby ich liberalnymi zwano" (wg tekstu polskiego z 2001).
Papież, zgodnie z egzegetycznym tropem opisanym w punkcie 2, przypisał ów cytat Lucyferowi, wskazał go jako diabelski podszept dla człowieka, szatańskie wezwanie do buntu.
Ten sposób interpretacji podchwycili i rozpowszechnili kaznodzieje i tak to trwa