@Moto Prioprio Summorum Pontificum 22:44

...u katolika nie potrzeba żadnej inteligencji żeby to pojąć !
*************************************************************************************
Przykro, że muszę to napisać, ale to właśnie ty jesteś takim katolikiem !
Jeszcze raz ci piszę, nie naruszaj swoich kompetencji oceniając czy mierząc czyjąś wiarę.

@Moto Prioprio Summorum Pontificum 20:57
....twoje słuchanie ks.Kiersztyna jest -tym samym co czytanie Blbli przez człowieka ,. który zamknął już dawno swoje serce !
**************************************************************************************
Wypowiedzi ks. Kiersztyna są tak jednoznaczne, że nie potrzeba tutaj jakiejś wygórowanej inteligencji, żeby pojąć o co mu chodzi, a twoja odpowiedź jest poktętna, bo po prostu nie da się w świetle choćby wykładu ks. Edmundasa, wyjaśnić dlaczego INSPJ jest tak bardzo groźna w swoich skutkach.
Żal mi ciebie , ponieważ pisząc to, co podkreśliłam, naruszasz granice swoich kompetencji, oceniając, czy mierząc wiarę kogokolwiek.
Biedny człowiecze, już niejedna osoba na tym forum dawała ci do zrozumienia, że to MOŻE TYLKO PAN BÓG.

Ceremonia INTRONIZACJI składa się z dwóch części: z aktu ustanowienia Jezusa Chrystusa Królem Polski oraz z aktu oddania się pod władzę Jezusa Chrystusa Króla Polski.
@Agata.B 19:47
"trzeba też uważać na próby zastępowania Intronizacji Jezusa Króla Intronizacją Jego Najświętszego Serca, bowiem wrogowie Intronizacji, widząc, że nie mogą jej zahamować, usiłują skierować ludzką gorliwość na temat zastępczy. Następstwem Intronizacji Jezusa na Króla Polski byłaby bowiem zmiana konstytucji i obowiązujących praw – niezgodnych z przykazaniami Bożymi, a na państwo nakładałaby obowiązek zaprowadzenia w społeczeństwie sprawiedliwości ewangelicznej."
ks.Kiersztyn
@Moto Prioprio Summorum Pontificum likes this. 19:48
***********************************************************************************
We fragmencie wykładu ks. E. Naujokaitisa, który zamieściłam poniżej jest bardzo klarowna odpowiedź na błedną interpretację ks. Kiersztyna i innych uważających podobnie. Po jakiego grzyba polecacie słuchanie tych wykładów, skoro sami z nich nic nie korzystacie?
I jeszcze jedno pytanie do "znawców", co byłoby następstwem INSPJ, że tak bardzo Ją odradzacie, jakie straszne skutki pociągnęłaby za sobą ( w świetle choćby wspomnianego wykładu ks. Edmundasa )?

Oto fragment z wykładu ks. Edmundasa, dotyczący kwestii INSPJ. Można przeczytać i postarać się zrozumieć, co ks. miał nam do powiedzenia.
Za błędy przepraszam, bo przepisywałam ze słuchu.

"..taki problem. który właśnie wychodzi z całej tej prehistorii Quas Primas. Mówimy o stosunku Chrystusa Króla do kultu NSPJ. Więc już mówiliśmy, że prawdy dogmatyczne o Królewskiej godności i o Jego społecznym panowaniu opiera się bezpośrednio o Objawienie Boże, na Magisterium Kościoła to kult nabożeństwa do Chrystusa Króla, powstało z kultu NSPJ i zawsze pozostało ściśle związane z nim. A więc, zarówno kult do NS, jak i do Chrystusa Króla obejmują w sposób harmonijny oba aspekty i wewnętrzny, i zewnętrzny, i dewocyjno-mistyczny, i społeczny, indywidualny, i wspólnotowy. A więc, nie można tu podzielić jakby funkcji, że SPJ jest tylko w sercu ludzi jako życiu prywatnym, mistycznym a Chrystus Król ma jakąś rolę społeczną. Widzimy, cała historia tych kultów coś innego nam mówi. Właśnie przeczytałem "Wyznania z przeżyć wewnętrznych" Rozalii Celakównej, oraz pracę postulatora w procesie beatyfikacyjnym dr Ewy Wieczorek pt. "Służebnica Boża Rozalia Celakówna. Życie i Misja", w której P. dr przedstawia stanowiska ks. Kiersztyna i przyznaje, że nie znalazła w "Wyznaniach" R. C. wzmianki, że Pan Jezus w Swoich objawieniach żądałby od niej intronizacji Chrystusa Króla konkretnie, ani intronizacji NS. Oczywiste jest, że idea królewskości przebija się z każdej strony "Wyznań". To jest oczywiste, ale w taki sam sposób, jak przebija się ono ze wszystkich tekstów ojca Henri Ramierea i ojca Sama Solaro, papieża Leona XII albo Piusa XI, mówiących o NSPJ. Więc nie jest tak bardzo przekonująca argumentacja P. Wieczorek, że właśnie dopiero teraz jako pierwsi, poprawnie zrozumieli to orędzie Pana Jezusa do Rozalii, że to dopiero ks. Kiersztyn wytłumaczył to, czego nie zrozumiała ani sama mistyczka, ani jej główny ojciec duchowy, ojciec Zygmunt, ani główny orędownik orędzia Rozalii, gen. Paulinów, ojcie Przezdziecki. Wszyscy oni mówią o Intronizacji Serca Jezusowego. To jest oczywisty fakt z tych tekstów. A więc jak mówiłem, główną intencją ks. Kiersztyna było głoszenie prawdziwej natury Królowania Chrystusa, że Chrystus powinien być społecznym Królem narodu i państw, i konkretnie Królem Polski. Nie tylko jakimś duchowym, eschatologicznym królem jednostek albo wszechświata. A dlaczego za główną strategię w tym dziele, które jest bardzo potrzebne, obrano takie konfrontowanie trochę kultu Najświętszego Serca z kultem Chrystusa Króla, jakby była jakaś sprzeczność między nimi? Widzimy w całej historii z tekstów papieży, że nie ma takiej sprzeczności. A więc to, co można rozróżnić, rozróżnienie - dysfunctio, nie jest to samo jak rozdzielenie - separacja tych kultów. Cała historia jest sprzeczna takiemu rozdzieleniu, a więc akcentowanie tego, to nie jest moim zdaniem takie dobre, taka dobra jakby taktyka w tej naszej walce. Proszę przeczytać książkę "Oni Jego zdetronizowali". Mówi tu Abp Lefevbre o treści detronizacji i ponownej intronizacji Chrystusa Króla, chodzi o res, o rzecz, o treść, a nie tylko o obrządkach intronizacyjnych, o symbolach, o formach, jakiś drobiazgowych rozróżnieniach. Oczywiście symbole są bardzo ważne, to też trzeba podkreślić. Symbol to nie jest pusta rzecz, trzeba bronić krzyża, co już mieliśmy wiele przykładów, trzeba bronić tych symboli, ale najważniejsza to jest rzeczywistość, która wyrażała te symbole. A więc do tej rzeczywistości, do tej res, do tego rzeczywistego Królowania Chrystusa Pana, możemy dążyć różnymi drogami i te wszystkie drogi są bardzo dobre; to jest INSPJ według pism Rozalii Celakównej, inna droga, Intronizacja Chrystusa Króla też jest bardzo dobra inicjatywa, poprzez poświęcenie Polski Niepokalanemu Sercu Marii wg. wskazówek Matki Bożej z Fatimy, poprzez rozszerzenie Milicji Niepokalanej św. Maksymiliana Kolbe. Wszystkie te drogi, nie ma żadnej sprzeczności, nie ma żadnej konkurencji między nimi. A więc, co jest najważniejsze, żeby Chrystus królował naprawdę w jakiś sposób, w jakiejś mierze, a nie w jaki sposób to będzie wygłoszone. Nieuzasadniony jest argument, że nabożeństwo do NSPJ jest czysto dewocyjne, bez skutków społecznych, ani państwowych i fakt, że tak rozumieją np. polscy Jezuici prowadzący dzieło osobistego poświęcenia się Sercu Jezusowemu, pokazuje tylko ogólne tendencje modernistyczne, prywatyzujące religię, ale nie dotyczą tradycyjnego rozumienia kultu do Serca Jezusowego. Trzeba rozróżnić. Albo drugi argument. Kult Chrystusa Króla jest skierowany do Osoby Chrystusa, kult NSJ do jednego z Jego organów, które jest Serce i które symbolizuje jedną z cnót Chrystusa, Jego Miłość. Jest taki argument. Ale trzeba wiedzieć, że choć bezpośrednim przedmiotem tego kultu jest cielesny organ, Serce Jezusa, to, podkreślają wszyscy komentatorzy, teologowie tego kultu Serca Jezusowego, pośrednim i głównym jest nie jakaś abstrakcyjna Miłość Chrystusa jako afekt tego Serca, lub cnota miłości, ale sama Miłująca Osoba Chrystusa. To jest najważniejsze. Wyraz serce w języku biblijnym oznacza między innymi Najgłębszą Istotę Osoby,ośrodek tych wszystkich myśli, intencji, a więc samą osobę. Jak to wiemy św. Jan powiedział, Bóg jest Miłością. Jest Miłością, znaczy Osoba Chrystusa jest manifestacją, wcieleniem tej Miłości poprzez Jego Serce. I dlatego wszystkie modlitwy, teksty papieży nawet w tym samym zdaniu zwracają się i do Serca ,i do Osoby Jezusa, nie robiąc żadnej separacji między tymi prawdami. Jak to w ogóle modliło się w Litanii do NSPJ: Serce Jezusa, Królu i celu serc wszystkich... Zwracamy się do Serca jak do Osoby Królewskiej. Nie robi się tu żadne rozróżnienie. Najbardziej znane obrazy Chrystusa Króla przedstawiają Króla z sercem. Papież Leon XIII w Annum Sacrum pisze, że poświęcenie świata NSJ będzie najpełniejszym i najlepszym wyrazem hołdu, który się należy w zupełności Jezusowi Chrystusowi jako najwyższemu Władcy i Panu. Następnie drugi pasus o Chrystusie Królu. I o tym papież mówi: Poświęcenie zaś takie nie jest niczym innym jak oddaniem się Jezusowi Chrystusowi, ponieważ wszelki objaw czci, hołdu i miłości względem Bożego Serca, odnosi się w rzeczywistości do Osoby samego Chrystusa. To są słowa Leona XIII, a więc nie możemy wymyślać jakiejś teologii niezgodnej z tym nauczaniem Kościoła. Chrystus jest najpierw Królem serc, jak to podkreśla Quas Primas i tylko przez przyciągnięcie się serc ludzkich do swego Serca może On urzeczywistniać swe panowanie społeczne. Nie jest to żaden sentymentalizm, tylko doświadczenie z całej historii Kościoła, że żadne katolickie ruchy, struktury społeczne, polityczne, żadne instrumenty prawne, nie mogą tworzyć Królestwa Chrystusowego na ziemi, jeśli brak wewnętrznego nawrócenia serc ludzkich, żywej wiary, żywego praktykowania cnót nadprzyrodzonych. A więc, to nabożeństwo do Serca Jezusowego przyciąga do Serca Miłującego i przyciąga w tym samym sposobie do Osoby Króla i przez to Pan Jezus króluje jako Król serc. Jest Król serc w sensie, że jest tylko indywidualnym, ale jako Król serc jest Królem społeczeństw, państw i właśnie całej rzeczywistości ziemskiej.