NIE MARNUJ SKARBU CIERPIENIA !
Jeżeli spotka Cię jakiekolwiek cierpienie, to pamiętaj ,że trzeba natychmiast ofiarować je Bogu, jednocząc się z cierpieniem Jezusa na krzyżu, wtedy cierpienie nie będzie Cię niszczyć, lecz stanie się wielką łaską .
Tak Pan Jezus mówił do mistyczki Rozalii Celakówny
"Cierpienie jest tak wielką łaską, że trudno pojąć.Jest to większa łaska niż dar czynienia cudów. Dam ci miłość cierpienia, byś umiała podobnie cierpieć jak Ja. Wiedz dziecko, że przez to więcej ci daję niż dar czynienia cudów. Gdybym ci dał dar czynienia cudów, wtedy byś się nie mogła bardzo tym cieszyć, bo ten dar darmo ci dany - dając ci cierpienie - Ja sam pozostaję twym dłużnikiem."(Odp., s 681- 682)
"Poprzez cierpienie dusza Mi oddaje, co ma najdroższego: swą wolę, ale przez cierpienie miłośnie przyjęte. Ona Mię kocha wówczas całym sercem . Tę nieocenioną łaskę daję tylko duszom szczególnie umiłowanym." (Not., s. 60)
_______________________________________
Nic tak nie otwiera człowieka na Boga i nic go tak nie może przemienić jak bezinteresowny dar cierpienia. Dlatego niech nikt nie zmarnuje najmniejszej okazji do ofiarowania Bogu każdego cierpienia : fizycznego czy duchowego; szczególnie trzeba ofiarować Bogu wszystkie swoje kryzysy, bunty, zniechęcenia, wszystkie lęki i cierpienia fizyczne.
Do współpracy w dziele zbawienia dusz zaprasza nas Pan Jezus w swoich objawieniach św. Faustynie, następującymi słowami :
"Masz ratować dusze ofiarą i modlitwą. Modlitwą i cierpieniem więcej zbawisz dusz, aniżeli misjonarz przez same tylko nauki i kazania" (Dz 1767).
"Napisz to dla dusz wielu, które nieraz się martwią, że nie mają rzeczy materialnych, aby przez nie czynić miłosierdzie. Jednak o wiele wiekszą zasługę ma miłosierdzie ducha, ... jest ono przystępne dla wszelkiej duszy. Wielkie są długi świata zaciągnięte wobec Mnie, mogą je spłacić dusze czyste swą ofiarą, czyniąc miłosierdzie w duchu" (Dz 1317, 1316).
"Zawsze Mnie pocieszasz, kiedy się modlisz za grzeszników. Najmilsza Mi jest modlitwa - to modlitwa o nawrócenie dusz grzesznych; ... ta modlitwa jest zawsze wysłuchana" (Dz 1397).
"Zadaniem twoim jest zdobywać Mi dusze modlitwą i ofiarą, zachęcając je do ufności w miłosierdzie Moje" (Dz 1690).
"Dam ci cząstkę w odkupieniu rodzaju ludzkiego" (Dz 310).
"Pragnę, pragnę zbawienia dusz; pomóż Mi córko Moja, ratować dusze. Złącz swe cierpienia z męką Moją i ofiaruj Ojcu niebieskiemu za grzeszników" (Dz 1032).
"Oddaj temu miłosierdziu Mojemu cześć i chwałę, a uczyń to w ten sposób: zbierz wszystkich grzeszników z całego świata i zanurz ich w przepaści miłosierdzia Mojego. Pragnę się udzielać duszom, dusz pragnę" (Dz 206).
