Homilia abpa Pozzo do Ludu Summorum Pontificum
Również w tym roku przybyliście do Rzymu w pielgrzymce do grobów świętych apostołów Piotra i Pawła. Wasza podróż jest nie tylko wyraźnym znakiem pobożności i czci, jest przede wszystkim wewnętrzną pielgrzymką na drodze wiary, poszukiwania i spotkania z żywym Bogiem.
Żyjemy w trudnych czasach, ale nie możemy poddawać się zniechęceniu i pesymizmowi. Nie możemy zapominać, że w naszym otoczeniu żyje wielu ludzi niewierzących, ale poszukujących prawdziwego sensu życia. To poszukiwanie jest prawdziwym wstępem do życia w wierze, ponieważ kieruje ludzi na drogę, która prowadzi do tajemnicy Boga.
Te duchowe poszukiwania prawdziwego Boga i prawdziwego Kościoła będą jeszcze trudniejsze jeśli my nie będziemy wiarygodnymi świadkami. Wiarygodne świadectwa chrześcijan, gotowych otworzyć swoje umysły i serca na pragnienie Boga i prawdziwego życia, które nie przemija, są tym czego świat obecnie pilnie potrzebuje.
Zadaniem chrześcijanina jest nie tylko przekazywanie dobrej nowiny ale także pomaganie w spotkaniu Chrystusa i doświadczeniu jego miłości i miłosierdzia. Zaproszenie do ewangelizacji jest podstawowym zadaniem w życiu chrześcijanina. Twoja pielgrzymka do Rzymu jest konkretnym znakiem , że chcesz głosić radość z Twojego spotkania z Bogiem. Głosić ją tym, którzy jeszcze Boga nie spotkali albo o Bogu zapomnieli. Podczas tej pielgrzymki powinniście poczuć, że jesteście wspólnotą misjonarzy.
Ewangelia głosi, że ziarno raz zasiane, wzrasta, nawet wtedy, kiedy siewca śpi (Mk 4, 26-29). Relacja Kościoła z Jezusem jest relacją drogi i na tej pielgrzymce Kościół jest wspólnotą misjonarzy, jak przypomniał Papież Franciszek.
Ale w tym momencie pojawia się pytanie: co możemy dać innym, jeśli sami wcześniej tego nie doświadczyliśmy? Jak możemy pomóc innym spotkać Chrystusa i żywego Boga jeśli wcześniej sami go nie spotkaliśmy? Jeśli nie rozważaliśmy tajemnicy Boga w naszym życiu?
Gdzie w naszym bezpiecznym i wygodnym życiu możemy kontemplować tajemnicę Boga?
Wielkość liturgii nie polega na przyjemnej rozrywce duchowej, ale na uczestniczeniu w tajemnicy Bożej. To Bóg nas dosięga, bo my, wykorzystując nasze siły i możliwości nie jesteśmy w stanie dosięgnąć Boga.
Celebracja Mszy świętej w starym rycie rzymskim pokazuje elementy niezbędne do postrzegania świętości Rytu, rzeczywistej obecności Chrystusa, ofiarnego charakteru Mszy, która jest ofiarą Chrystusa. Wszystko to pomaga i służy do budowy ciała Chrystusa, którym jest Kościół.
Tradycyjna liturgia nie jest reliktem przeszłości, jest żywą rzeczywistością w Kościele i pomaga uczynić aktualnymi dziedzictwo świętości i modlitwy, które Tradycja nam przekazuje.
Stary Ryt celebracji Mszy świętej pokazuje wyraźnie, że celem liturgii jest adoracja tajemnicy Boga, Ojca, Syna i Ducha Świętego. Dlatego wielkość liturgii i jej siła tkwią w nauczeniu wierzącego adoracji: tylko w adoracji możemy doświadczyć spotkania z żywym Bogiem. To właśnie podczas adoracji dojrzewa społeczna misja eucharystii, która nie tylko przełamuje granice między nami a Bogiem, ale także granice, które dzielą nas od siebie. Przełamuje podziały, które uniemożliwiają braterskie pojednanie i harmonię między ludźmi.
Podczas tej pielgrzymki i na rozpoczęcie jubileuszowego roku miłosierdzia, z odwagą wyznawajcie wiarę katolicką. Wierzymy z całą pewnością, że Pan Jezus pokonał zło i śmierć. Z tą pewnością powierzamy się Jemu: Chrystus obecny wśród nas zwycięża moc złego, a Kościół jako widoczna wspólnota jego miłosierdzia pozostaje znakiem ostatecznego pojednania z Bogiem Ojcem.
W tej świątyni poświęconej Matce Bożej Łaskawej dowiadujemy się, że Pan chciał zamieszkać w świątyni, którą jest Maryja. W ten sposób chciał całemu światu ofiarować prawdziwy dom. Tym domem jest wiara, na wzór Maryi, która jest matką wszystkich wierzących. Wiara, która daje nam prawdziwy dom na tym świecie, która gromadzi nas w Kościele, gdzie wszyscy jesteśmy braćmi.
Prośmy Najświętszą Maryję Pannę o opiekę nad nami i naszymi rodzinami. Podczas tej pielgrzymki uczymy się jak pielgrzymować do celu ostatecznego, do Wiecznego Miasta, do radości w niebiańskiej ojczyźnie. Amen.
Homilia Arcybiskupa Guido Pozzo, wygłoszona podczas Mszy św. 23 października 2015 r., tłumaczenie na język polski - Katarzyna Gajos.
www.unacum.pl/…/homilia-abpa-po…