Niech jedzą brud !
Nigdy nie było możliwości, aby rząd izraelski zgodził się na przerwę w walkach zaproponowaną przez sekretarza stanu Antony’ego Blinkena, nie mówiąc już o zawieszeniu broni. Izrael wkrótce osiągnie punkt kulminacyjny swojej wojny z Palestyńczykami w Gazie – masowy głód.
Kiedy izraelskie przywództwo mówi o „absolutnym zwycięstwie”, ma na myśli całkowite zdziesiątkowanie, całkowitą zagładę. W 1942 r. hitlerowcy systematycznie zagłodzili w getcie warszawskim 500 000 mężczyzn, kobiet i dzieci. Izrael chce przekroczyć tę liczbę.
Próbując zamknąć Agencję Narodów Zjednoczonych ds. Pomocy i Pracy dla Uchodźców Palestyńskich na Bliskim Wschodzie (UNRWA), która dostarcza Strefie Gazy żywność i pomoc, Izrael i jego najważniejszy sponsor, Stany Zjednoczone Ameryki, nie tylko popełniają zbrodnię wojenną, ale stanowi to rażącą sprzeczność z postanowieniami Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości (MTS).Sąd uznał oskarżenie Republiki Południowej Afryki o ludobójstwo, oparte na oświadczeniach i faktach UNWRA, za wiarygodne. Nakazał Izraelowi zastosować się do sześciu środków tymczasowych mających na celu zapobieżenie ludobójstwu i złagodzenie katastrofy humanitarnej. Czwarty środek tymczasowy wzywa Izrael do podjęcia natychmiastowych i skutecznych kroków w celu zapewnienia pomocy humanitarnej i podstawowych usług w Gazie.
Raporty UNRWA na temat warunków w Gazie, którymi zajmuję się jako reporter przez siedem lat, oraz dokumentacja masowych izraelskich ataków pokazują, że, jak stwierdziła UNRWA, „jednostronnie uznane «strefy bezpieczne» wcale nie są bezpieczne”. Nigdzie w Gazie nie jest bezpiecznie.”
Rola UNRWA w dokumentowaniu ludobójstwa oraz dostarczaniu żywności i pomocy Palestyńczykom doprowadza do wściekłości izraelski rząd. Po wyroku premier Benjamin Netanjahu oskarżył UNRWA o przekazywanie MTS fałszywych informacji. UNRWA, która od dziesięcioleci jest celem Izraela i która wspiera 5,9 miliona uchodźców palestyńskich na całym Bliskim Wschodzie, zapewniając kliniki, szkoły i żywność, powinna, zdaniem Izraela, zostać wyeliminowana. Zniszczenie UNRWA przez Izrael służy zarówno celowi politycznemu, jak i materialnemu.
Niepotwierdzone izraelskie oskarżenia pod adresem UNRWA, jakoby kilkunastu z 13 000 pracowników miało powiązania ze sprawcami ataków z 7 października w Izraelu, w których zginęło około 1200 Izraelczyków, przyniosły skutek. Skłoniło to 16 głównych darczyńców, w tym Stany Zjednoczone, Wielką Brytanię, Niemcy, Włochy, Holandię, Austrię, Szwajcarię, Finlandię, Australię, Kanadę, Szwecję, Estonię i Japonię do zawieszenia wsparcia finansowego dla agencji pomocowej, z której płynie żywność dla każdego Palestyńczyka w Strefie Gazy, jest od niej uzależniona.
Od 7 października Izrael zabił 152 pracowników UNRWA i uszkodził 147 obiektów UNRWA. Izrael zbombardował także ciężarówki z pomocą UNRWA.
W Strefie Gazy zginęło ponad 27 708 Palestyńczyków, około 67 000 zostało rannych, a co najmniej 7 000 uznano za zaginione, prawdopodobnie martwe i pogrzebane pod gruzami.
Według Organizacji Narodów Zjednoczonych ponad pół miliona Palestyńczyków – jeden na czterech – głoduje w Strefie Gazy, a głód wkrótce będzie powszechny. Palestyńczykom w Gazie, z których co najmniej 1,9 miliona to wewnętrzni przesiedleńcy, brakuje nie tylko odpowiedniej żywności, ale także czystej wody, schronienia i lekarstw. Prawie nie ma warzyw i owoców. Mąki do wypieku chleba prawie nie ma. Zniknęły makarony, mięso, sery i jajka. Ceny czarnorynkowe towarów suchych, takich jak soczewica i fasola, wzrosły 25-krotnie w porównaniu z cenami przedwojennymi. Cena worka mąki na czarnym rynku wzrosła z 8,00 do 200 dolarów. System opieki zdrowotnej w Strefie Gazy, gdzie tylko trzy z 36 szpitali nadal częściowo funkcjonują, w dużej mierze się załamał. Około 1,3 miliona wysiedlonych Palestyńczyków żyje na ulicach miasta Rafah na południu, które Izrael uznało za „strefę bezpieczną”, a obecnie jest bombardowane. Rodziny drżą w zimowym deszczu pod cienkimi plandekami, wśród kałuż nieoczyszczonych ścieków. Szacuje się, że 90 procent z 2,3 miliona mieszkańców Gazy zostało wysiedlonych ze swoich domów.
„Od czasów II wojny światowej nie było przypadku, aby cała populacja tak szybko pogrążyła się w skrajnym głodzie i nędzy” – pisze Alex de Waal, dyrektor wykonawczy World Peace Foundation na Uniwersytecie Tufts i autor książki „Mass Starvation: Historia i przyszłość głodu” w Guardianie. „I nigdy nie było przypadku, w którym międzynarodowy obowiązek zaprzestania tego byłby tak wyraźny”.
Stany Zjednoczone, wcześniej największy darczyńca UNRWA, przekażą agencji 422 mln dolarów w 2023 r. Cięcie w finansowaniu oznacza, że dostawy żywności dla UNRWA, których już bardzo brakuje z powodu izraelskich blokad, w dużej mierze ustaną pod koniec lutego lub na początku marca.
Izrael dał Palestyńczykom w Gazie dwie możliwości: opuścić Izrael lub umrzeć.
Relacjonowałem klęskę głodu w Sudanie w 1988 r., w wyniku której zginęło 250 000 osób. Smugi w moich płucach to blizny po przebywaniu wśród setek Sudańczyków cierpiących i umierających na gruźlicę. Byłam silna, zdrowa i udało mi się zwalczyć infekcję. Byli słabi i wycieńczeni, i nie mogli tego zrobić. Podobnie jak w Gazie, społeczność międzynarodowa niewiele zrobiła.
Większość Palestyńczyków w Strefie Gazy już dotknięta jest przyczyną poprzedzającą głód – niedożywieniem. Ci, którzy głodują, nie mają wystarczającej ilości kalorii, aby się utrzymać. W desperacji ludzie zaczynają jeść paszę dla zwierząt, trawę, liście, owady, gryzonie, a nawet ziemię. Cierpią na biegunkę i infekcje dróg oddechowych. Rozdrabniają drobne, często zepsute resztki jedzenia i racjonują je.
Ponieważ nie mają wystarczającej ilości żelaza do produkcji hemoglobiny – białka w czerwonych krwinkach, które przenosi tlen z płuc do organizmu i mioglobiny – białka dostarczającego tlen do mięśni, wkrótce popadają w anemię i brakuje im także witamin B1. Organizm odżywia się sam.Tkanki i mięśnie zanikają. Nie da się regulować temperatury ciała. Nerki przestały działać. Układ odpornościowy załamuje się. Ważne narządy – mózg, serce, płuca, jajniki i jądra – zanik. Krążenie krwi spowalnia. Zmniejsza się objętość krwi. Choroby zakaźne, takie jak tyfus, gruźlica i cholera, stają się epidemiami, zabijając tysiące ludzi.
Nie da się skoncentrować. Wychudzone ofiary wycofują się psychicznie i emocjonalnie i stają się apatyczne. Nie chcą być dotykane i poruszane. Mięsień sercowy jest osłabiony. Ofiary znajdują się w stanie niemal niewydolności serca, nawet w stanie spoczynku. Rany się nie goją. Zaćma wpływa na wzrok, nawet u młodych ludzi. W końcu dostaną cię konwulsje i halucynacje, a twoje serce się zatrzyma. U osoby dorosłej proces ten może trwać do 40 dni. Szybciej umierają dzieci, osoby starsze i chore.
Widziałem setki szkieletowych postaci, duchów ludzi, poruszających się w zwolnionym tempie przez jałowy sudański krajobraz. Hieny, przyzwyczajone do jedzenia ludzkiego mięsa, rutynowo porywały małe dzieci. Na obrzeżach wiosek, gdzie dziesiątki ludzi zbyt słabych, by chodzić, położyło się grupami i nigdy już nie wstało, stałem nad stosami wybielonych ludzkich kości. Wiele z nich to szczątki całych rodzin.
W opuszczonym mieście Mayen Abun nietoperze zwisały z krokwi zniszczonego włoskiego kościoła misyjnego. Ulice porośnięte były kępami trawy. Gruntowy pas startowy był wyłożony setkami ludzkich kości, czaszek i pozostałości żelaznych bransoletek, kolorowych koralików, koszy i podartych ubrań. Palmy zostały przecięte na pół. Ludzie zjadali liście i miąższ znajdujący się w środku. Krążyła plotka, że żywność będzie dostarczana samolotem. Ludzie od kilku dni szli na pas startowy. Czekali, czekali i czekali. Żaden samolot nie przyleciał. Nikt nie chował zmarłych.
Teraz obserwuję, co dzieje się z dystansu w innym kraju, w innym czasie. Znam obojętność, która była upadek Sudańczyków, zwłaszcza Dinkas, a teraz jest upadkiem Palestyńczyków. Biedni, zwłaszcza kolorowi, nie liczą się. Można ich zabić jak muchy.
Głód w Gazie nie jest klęską żywiołową. To jest główny plan Izraela.
Znajdą się uczeni i historycy, którzy piszą o tym ludobójstwie i błędnie wierzą, że możemy wyciągnąć wnioski z przeszłości, że jesteśmy inni, że historia może nas uchronić przed ponownym staniem się barbarzyńcami. Będą organizować konferencje naukowe. Powiedzą: „Nigdy więcej!” Będą się chwalić za to, że są bardziej humanitarni i cywilizowani. Ale kiedy nadejdzie czas, aby głośno mówić o każdym nowym ludobójstwie, będą wpełzać do swoich nor jak szczury w obawie przed utratą statusu lub stanowisk akademickich. Historia ludzkości to jedno długie okrucieństwo wobec biednych i słabych tego świata. Gaza to kolejny rozdział.
Chris Hedges
informationclearinghouse.blog/2024/02/10/let-them-eat-dirt/16/comment-page-1/
