Celibat, uciekające zakonnice, bezżenność i ślub. Jak protestantyzm zmienił rolę kobiety?Przemiana kobiety. Według protestanckich teologów kobieta zastała stworzona jako towarzyszka i pomoc dla mężczyzny, a małżeństwo było naturalnym i honorowym powołaniem każdego człowieka. Odrzucając katolicki ideał czystości i zasadę celibatu, protestantyzm podniósł wagę małżeństwa. Zmienił tym samym wartościowanie tradycyjnych ról przypisywanych kobietom. Już nie dziewica, lecz żona i matka najpełniej realizowały chrześcijańskie ideały. Rodzenie i wychowywanie dzieci, w tym nauczanie ich katechizmu, wspieranie męża oraz zarządzanie gospodarstwem domowym były głównymi obowiązkami wszystkich niewiast. Za tymi przekonaniami poszły decyzje administracyjne. Zamykano żeńskie klasztory lub poddawano je coraz ściślejszej męskiej kurateli. Likwidowano także domy publiczne, które w późnośredniowiecznych miastach były tolerowane. W Wittenberdze zamknięto lupanary już w 1521 r., a w wielu innych miastach podążano za tym wzorem. Na wszelkie pytania o ponowne otwarcie tych przybytków Luter udzielał zdecydowanych odmów.
U schyłku życia Lutra majątek wyceniono na ponad 7 tys. florenów, co było ogromną sumą. Gospodarstwo Lutrów należało do najzamożniejszych w Wittenberdze. Luter notował: „Pobożna i bogobojna żona jest rzadkim dobrem, znacznie bardziej szlachetnym i drogim niż perła; ponieważ mężczyzna może się na nią zdać i wszystko jej powierzyć. Nie zabraknie wówczas jedzenia. Ona cieszy się i raduje mężczyznę …Więcej
U schyłku życia Lutra majątek wyceniono na ponad 7 tys. florenów, co było ogromną sumą. Gospodarstwo Lutrów należało do najzamożniejszych w Wittenberdze. Luter notował: „Pobożna i bogobojna żona jest rzadkim dobrem, znacznie bardziej szlachetnym i drogim niż perła; ponieważ mężczyzna może się na nią zdać i wszystko jej powierzyć. Nie zabraknie wówczas jedzenia. Ona cieszy się i raduje mężczyznę, i nie zasmuca go; całe życie przysparza mu radości i nigdy trosk; zajmuje się lnem i wełną; chętnie pracuje własnymi rękami. Wytwarza [rzeczy] w domu, jak statek kupiecki, który z daleka przynosi różne towary i dobra. Wcześnie wstaje, karmi służbę i daje służącym ich skromną część, która im się należy. Myśli o ziemi i kupuje ją. Żyje z owoców pracy własnych rąk; uprawia winnicę i dobrze o nią dba”.
Reformacja przyczyniła się do podniesienia rangi małżeństwa, choć jednocześnie pozbawiła go statusu sakramentu. Role żony i matki uznano za najdoskonalszy stan kobiety, odrzucając ideał dziewicy i ascetki. Reformatorzy umożliwili kobietom opuszczenie klasztorów, dokąd były posyłane często wbrew woli i pod presją rodziny. Z drugiej strony protestanci zamknęli w ten sposób przed kobietami możliwość …Więcej
Reformacja przyczyniła się do podniesienia rangi małżeństwa, choć jednocześnie pozbawiła go statusu sakramentu. Role żony i matki uznano za najdoskonalszy stan kobiety, odrzucając ideał dziewicy i ascetki. Reformatorzy umożliwili kobietom opuszczenie klasztorów, dokąd były posyłane często wbrew woli i pod presją rodziny. Z drugiej strony protestanci zamknęli w ten sposób przed kobietami możliwość rozwoju duchowego i intelektualnego z dala od domowych obciążeń. Ograniczyli tym samym liczbę ról społecznych i dróg życiowych stojących przed kobietami.
Dwa lata po złożeniu przez Katarzynę ślubów zakonnych za mury klasztorne zaczęły trafiać wieści o wystąpieniu zakonnika w sąsiedniej Wittenberdze. Sprawa Lutra nabrała wielkiego rozgłosu w 1520 r. Papież zagroził zakonnikowi banicją, a w odpowiedzi Luter spalił papieską bullę oraz ogłosił fundamentalne pisma teologiczne. W klasztorze w Nimpschen, podobnie jak w wielu innych domach zakonnych, …Więcej
Dwa lata po złożeniu przez Katarzynę ślubów zakonnych za mury klasztorne zaczęły trafiać wieści o wystąpieniu zakonnika w sąsiedniej Wittenberdze. Sprawa Lutra nabrała wielkiego rozgłosu w 1520 r. Papież zagroził zakonnikowi banicją, a w odpowiedzi Luter spalił papieską bullę oraz ogłosił fundamentalne pisma teologiczne. W klasztorze w Nimpschen, podobnie jak w wielu innych domach zakonnych, uważnie śledzono tę wymianę zdań. Pod wpływem tych wydarzeń w głowach kilku zakonnic narodziła się myśl o ucieczce. Siostry napisały wówczas list do Marcina Lutra, prosząc go o pomoc. Uprowadzenie przygotowano bardzo starannie. Kupiec zaopatrujący klasztor ukrył w Wielkanoc 1523 r. dwanaście zakonnic w pustych beczkach i wywiózł je poza mury. Kilka z nich zdecydowało się wówczas powrócić do rodzin, lecz dziewięć wybrało dalszą podróż do Wittenbergi. Wśród nich była także Katarzyna von Bora.
