Słowo Boże na dziś Wtorek, 26 stycznia 2016 roku ŚWIĘTYCH BISKUPÓW TYMOTEUSZA I TYTUSA Łukasz 10,1-9

Posłał ich po dwóch

Następnie wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie! Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi! Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże.

Jezus posyła uczniów „po dwóch”. Nie idziemy pojedynczo w życiu chrześcijańskim. Zawsze obok nas jest drugi człowiek, aby być wsparciem, przypomnieniem, że Jezus jest z nami w drodze. Obecność drugiego, idącego jak my w imię Pana, jest znakiem błogosławieństwa. Idą po dwóch, aby mogli dawać wiarygodne świadectwo o prawdziwości swoich słów, a także, aby być żywym uosobieniem ewangelii pokoju. Ci, którzy idą zgodnie, razem, po dwóch, nie mogliby iść i pełnić misję, nie będąc w pokoju między sobą.

Jezus przypomina, o co należy prosić Pana Żniwa: „aby pośpieszył robotników, by gromadzili Jego żniwo” (Komentarz żydowski). Jest w nas opór przed zajmowaniem się tym, co duchowe, nadprzyrodzone, co jest troską Boga o człowieka. Dlaczego pośpieszyć? Ponieważ tam, gdzie pada słowo Boże, tam rozpoczyna się nowe życie. Słowo Pana jest zaczynem przemiany, to źródło olśnienia, to miejsce spotkania człowieka z MIŁOŚCIĄ, to źródło zmartwychwstania. Pośpiech wskazuje na wartość, znaczenie zadania, jakie uczniowie mają do wypełnienia. To nie jest coś, czym można zająć się później, jeszcze nie teraz. Posłanie Boga w życiu wierzącego jest sprawą najwyższej wagi.

„Nikogo w drodze nie pozdrawiajcie”. W innym tłumaczeniu czytamy „Nie zatrzymujcie się też, aby szmuesować z ludźmi w drodze” (Komentarz żydowski). Słowo „szmues”, w języku jidysz oznacza „przyjacielskie pogawędki, ploteczki”. Jezus przypomina, aby nie tracić czasu po drodze, ale śpieszyć do wyznaczonego celu i szybko wypełnić zlecone posłanie.

Posłanie prawdy ma być głoszone bez względu na to, czy jest przyjmowane życzliwie, czy nie. Koniecznością jest nie poddawanie się emocjom przygnębienia, zniechęcenia. Nie należy interpretować tego, co się dzieje, wraz z głoszeniem słowa Bożego, wyłącznie „po ludzku”. Interpretacja „po Bożemu” umożliwia nie poddawanie się zwątpieniu, ani „nie upadanie na duchu”.