Apostoł Piotr i Ostatnia Wieczerza.

ks. Piotr Skarga na dzien dwu wielkich Apostolow Piotra i Pawla /Zywoty Swietych Panskich/:

Co moze byc wiekszego nad Piotra, co Pawlowi rownego?
Uczynkiem i nauka stworzenie wszystko przeszli,
a blotem cialatego oblozeni, znalezli sie nad aniolow wiekszymi.
Nie stanie slow na wychwalenie tych,
ktorzy narod nasz ludzki wslawili.
Zbiegali okrag ziemi i morza, wykorzeniajac grzechy,
a poboznosc w sercach ludzkich,
w ktorych niewiernosc panawala,siejac.
Piotr mistrz Apostolow, Pawel tajemnic niebieskich swiadomiec.
Piotr jako wodz niewdziecznego zydostwa,
Pawel pobudka poganstwa.
Patrz na wysoka madrosc Boska:
Piotra obral z rybolostwa, a Pawla z tych, co namioty robia.
I nizej:
Blogoslawiona (prawi) paro,
ktorej sa zwierzone dusze swiata wszystkiego.
Piotr poczatek wiary prawowiernej,
wielki tlumacz tajemnic koscielnych,
chrzescijanom radca potrzebny, skarb niebieski,
uczczony apostolstwem od Pana.
Pawel wielki kaznodzieja prawdy, slawa wszystkiego swiata - czlowiekiemes w niebie, a aniolem na ziemi.
Piotr i Pawel para wolow, ktora skarb kupiecki swiatu przywiozla, jarzmo ich krzyz, a ciezar imie Zbawicielowe.

I nizej:
Piotr pochodnia wszystkiej ziemi, bialy i czysty golab,
rzezwy Apostol i goracy w duchu,
aniol i czlowiek pelen laski, mocna opoka wiary,
stary koscielny rozum.
Blogoslawionys jest, synu golebicy,
ktorys wzial klucze krolestwa niebieskiego od Pana.

I nizej:
Wesel sie, Piotrze, opoko wiary, wesel sie Pawle, chlubienie koscielne; wyscie dla kosciola bez liczby nedze ucierpieli:
Zydzi wami gardzili, poganie was drapali,
krolowie biczowali i lzyli,
nigdyscie nie odpoczeli a z nauki nie wyprzegli.
Nie mogliscie sie, pod zelazami okowani bedac, ruszyc,
a swiat wszytek, grzechem zwiazany,
przez listy'scie swe rozwiazywali.
A coz wam za dzieki oddac za tak wielkie prace wasze mozem? Wspominam na cie, Piotrze, a zdumiewam sie;
pomne na cie, Pawle, a odchodzac od siebie, lzami sie zalewam.
Nie wiem, co mam mowic, patrzac na wasze uciski.
O, jakoscie wiele wiez poswiecili,
jakoscie wiele lancuchow ozdobili,
i jakoscie Kosciol kazaniem swem uweselili.
Blogoslawione jezyki wasze,
krwia skropione dla Kosciola czlonki wasze.
Coz wzdy wam dzis, gdy jest pamiatka prac waszych,
za to wszystko przyniesiem?
Wesel sie, Piotrze, iz ci dano jest,
abys drzewa krzyza Chrystusowego skorsztowal.
Chciales byc na wzor Mistrza twego ukrzyzowany,
ale nie prosto, jedno na dol spuszczona glowa,
jakobys z ziemi do nieba szedl.
Blogoslawione gwozdzie,
ktore przeniknely czlonki twoje, mnie bardzo pozadane,
i ktore sobie wiecej waze,nizli chwale niebieska.

I nizej:
Wesel sie, Pawle, ktorego glowa mieczem jest scieta.
Co za miech gardlo twoje przecinal?
-gardlo naczynia Panskiego,
ktoremu sie niebo dziwuje i we czci je ma.
Ktora ziemia krew twoja przyjela?
Krew twoja skrwawila suknie tego, co scinal,
ale biala uczynila dusze jego,
iz wiernym zostal i dom swoj ku temuz przywiodl.
Niech mi ten miecz bedzie za wieniec,
a gwozdzie Piotrowe za kamieniew nim drogie,
i niech mnie w grzechu szpetnego zdobia.
Nie staje nam mowy, o czcigodni Apostolowie,
i mysl nic dac nie mozedzieki wam godnego;
ubodzysmy, nie mamy nic, cobysmy tak wysokim panom przyniesli. Pozyczcie wy nam, boscie bardzo bogaci,
albo raczej darujcie, gdyz my czem oddac nie mamy.
A gdy nam mowe dacie, zawolamy:
Pozdrawiam cie, para blogoslawiona,
jedna duszo we dwu cialach, Piotrze i Pawle,
pozdrowieni zawzdy w Panu badzcie,
a bez przestanku za nas sie modlcie,
a spelnijcie to, coscie nam obiecali,
bo jeden z was tak obiecal: Pojdzcie za mna, a
dobrego nie przebierzem;
a drugiego to jest slowo:
Postaram sie, abych was po zejsciu mem mnie zapomnial.
Nie zapominajciez zmowy z nami,
a stojac bez posrodkow przy Trojcy niepoczetej,
uproscie potrzeby zbawieniu naszemu,
w Chrystusie Jezusie Panu naszym,
ktoremu sluzy slawa na wieki wiekow. Amen.

JEZUS i MARYJA