Dwie wersje medalika św. Benedykta - tradycyjna i nowoczesna

Na początku zamieszczę miejsce gdzie można zakupić taki medalik,
czyniąc to z myślą o tych, którzy temat już znają, ale bezskutecznie
usiłowali znaleźć taki medalik, aby zakupić go dla siebie i swoich najbliższych.

Otóż są przynajmniej trzy polskie sklepy w internecie, które oferują wersję tradycyjną:

1. Orante.pl

2. aniolek.com.pl/…/884-medalik-sre…

3. e-religijne.pl/…/9760

Teraz przejdźmy do rzeczy.
O co chodzi z tymi dwiema wersjami?!

Różnice, które wprowadzono w medaliku nie są bez znaczenia.

Tradycyjna wersja medalika istniała, aż do niedawna, co potwierdza oficjalna aprobata Kościoła wydana w Rzymie w 1857 r. Kościół stwierdza niniejszym,
że używając tego Medalika i modląc się przez pośrednictwo świętego Benedykta, można uprosić u Boga wiele łask. Moc znaku Krzyża Świętego jest tak wielka i straszna dla szatana, że stanowi niedostępną tarczę, poza którą możemy się czuć całkiem bezpieczni.

Dwie wersje zestawione ze sobą - na pierwszy rzut oka widać, że są całkowicie różne.

Medalik św. Benedykta jest skuteczny w następujących przypadkach:

- niweczy zabobony i czartowskie wpływy
- oddala czarowników, uzdrawia zwierzęta tknięte zarazą
- broni człowieka przed czartem
- nawraca grzeszników, często na łożu śmierci
- niweczy siłę trucizny, oddala zarazę
- przywraca zdrowie, szczególnie cierpiącym na kamienie żółciowe, bóle w boku, plucie krwią
- matkom zapewnia szczęśliwy poród
- chroni przed piorunami i nawałnicami
- chroni przed nieczystymi pokusami

Skuteczny sposób używania medalika św. Benedykta:

Medal należy nosić na szyi przy sobie w razie epidemii, zaraźliwych chorób zawieszamy go na ścianach lub drzwiach domu przy budowie domów, kościołów itp. medal wmurowuje się w fundamenty przeciw robactwu na polach, w ogrodach, sadach: medal zakopuje się w ziemi w domostwach gdzie jest studnia, umieszcza się poświęcony medal w studni wrzuca się go do wody, woda pita daje zdrowie ludziom i zwierzętom, oraz pomaga w innych chorobach w przypadkach niedomagań trawienia, wątroby, żołądka, braku apetytu, wypić szklankę wody nieprzegotowanej, zanurzając uprzednio Medal do wody na kilka chwil wypowiadając z żywą wiarą następującą modlitwę:

Święty Ojcze Benedykcie, mocny cudotwórco i miłosierny opiekunie potrzebujących, błagamy Cię pokornie, wstaw się za nami do Boga i uproś nam łaskę … (tu wymienić łaskę, o która prosimy), na której nam bardzo zależy. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Jeśli ktoś zapomniałby formuły w jakimś momencie, to ma dwie możliwości zabezpieczenia się. Może wypowiedzieć słowa: „Vade retro satana!” (tzn. „Idź precz szatanie!”) i zrobić znak Krzyża Świętego lub wypowiedzieć słowa:
„Święty Benedykcie broń mnie!” i zrobić znak Krzyża Świętego.

Tradycyjny katolicki Medalik św. Benedykta z 1664 roku

Strona górna medalika św. Benedykta (awers):

przedstawia Św. Benedykta, założyciela Benedyktynów trzymającego
w prawej ręce Krzyż, a w lewej księgę Świętej Reguły;

po lewej stronie Świętego leży infuła opata zakonu benedyktynów,
odpowiednik biskupiej mitry;

po prawej stronie kruk ze złożonymi skrzydłami, pokornie niosący w dziobie
chleb na około postaci Świętego widnieje napis: Crux Sancti Patris Benedicti
(Krzyż Świętego Ojca Benedykta).

Strona dolna medalika św. Benedykta (rewers):

na samej górze litery IHS, co oznacza: Iesus Hristus Salvator
(Jezus Chrystus Zbawiciel);

na środku oryginalny Krzyż Świętego Benedykta (bez żadnych dziwactw);

na czterech polach wyznaczonych przez ramiona Krzyża znajdują się litery:
CSPB, które oznaczają: Crux Sancti Patris Benedicti (Krzyż Świętego Ojca Benedykta);

na belce pionowej Krzyża, od góry do dołu: CSSML, które oznaczają Crux Sacra Sit Mihi Lux (Krzyż Święty niech mi będzie światłem)

na belce poprzecznej Krzyża: NDSMD, które oznaczają Non Draco Sit Mihi Dux (Niech diabeł/smok nie będzie mi przewodnikiem)

na obrzeżu medalika znajduje się napis; litery na prawo: VRSNSMV-SMQLIVB, co oznacza: Vade retro Satana, Numquam Suade Mihi Vana – Sunt Mala Quae Libas, Ipse Venena Bibas (Idź precz szatanie, nie kuś mnie do próżności, złe jest to co podsuwasz, sam pij truciznę)

Medalik zmieniony w niewiadomym celu i bez dostatecznego uzasadnienia

Strona górna medalika (awers):

św. Benedykta umieszczono na tle ołtarza masońskiego (charakterystyczne
dwie kolumny) - widok jak na zdjęciu poniżej:

zmieniono napis główny na: "Eius in obitu nostro praesentia muniamur"
("Niech Jego obecność broni nas w chwili śmierci"); usuwając imię
św. Benedykta w cień, na dalsze tło medalika;

po lewej stronie przedstawiony jest pęknięty kielich, z którego wypełza wąż, umieszczony tam pod pretekstem wydarzenia rozpoznania przez Św. Benedykta trucizny podanej mu przez wrogów w Vicovaro (wąż jako symbol szatana
(może to jego obecność ma nas „chronić w chwili śmierci ?!”);
wąż na medaliku katolickim powinien mieć tylko jedno miejsce:
pod stopą Maryi ze zgniecionym łbem);

po prawej stronie ptak ma rozłożone skrzydła i „kroczy obok chleba”;
to już nie „pokorny” kruk, tylko masoński symbol phoenixa, który w pysze kroczy obok Ciała Pańskiego;

Strona dolna medalika (rewers):

IHS zastąpiono słowem PAX, czyli pokój; z medalika wyrzucono Samego Jezusa Chrystusa — IHS — w imię pokoju; Krzyżowi nadano charakter okultystyczny - podstawa krzyża została podgryziona przez larwę, zaś wcięcia na końcach oznaczają kruchość drewna, z którego jest wykonany;

W przeszłości wszystkie symbole wprowadzane na medalikach katolickich zawsze miały katolickie uzasadnienie i były czytelne.

Jedyne uzasadnienie tej zmiany przez jej autorów: łączy stare z nowym i jest artystycznym programem (o zgrozo!).

To jednak trochę za mało. Lepiej nie nosić czego, co do czego nie ma się pewności:

Wszystko badajcie, a co szlachetne - zachowujcie! Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła (1 Tes 5, 21-22).

Prawidłowy wzór medalika (lokalnie :

Genova – Tipografia della gioventù – 1863

ROMA – TIPOGRAFIA MARINI E MORONI – 1849

Podstawowe elementy wzoru Medalika „Krzyż św. Benedykta”
wyznaczone zostały w breve papieża Benedykta XIV z 12 marca 1742 roku.
Zostały wyznaczone po to, aby się ich trzymać, a nie wprowadzić zmiany
przy pierwszej nadarzającej się sposobności. Medaliki „Krzyż św. Benedykta”, które powstawały w XVIII i XIX wieku (także część z tych z XX wieku)
mieściły się pewnej ogólnie przyjętej tradycji wykonania.

Bogu dzięki dostępnej również dzisiaj.

Źródło: www.msza.com.pl/medalik-sw-benedykta.html