Jak ojciec i syn (jap. そして父になる Soshite chichi ni naru) – japoński film obyczajowy z 2013 roku w reżyserii Hirokazu Koreedy.

Ustabilizowane życie Ryōty Nonomiya i jego żony Midori przerywa wiadomość, że ich 6-letni syn Keita nie jest ich biologicznym dzieckiem, lecz został zamieniony w szpitalu po narodzinach z innym chłopcem. Dyrekcja szpitala organizuje spotkanie Nonomiyów z Yukari i Yūdai Saiki, właściwymi rodzicami Keity, wychowującymi Ryūseia – biologicznego syna Ryōty i Midori.

Obie rodziny dzieli przepaść materialna i podejście do życia: Ryota poświęca się dobrze płatnej pracy i spędza mało czasu z żoną i synkiem, natomiast Saiki są mało zaradni, niezamożni i nie mają większych życiowych ambicji, ale są mocniej zżyci ze sobą i trojgiem swoich dzieci. Za namową prawników i szpitalnych władz Keita i Ryusei zaczynają spędzać weekendy u biologicznych rodziców, aby obaj mogli przyzwyczaić się do ewentualnej zamiany rodzin. Początkowo bezwolna, podporządkowana mężowi Midori ma jednak coraz więcej wątpliwości, czy jest to właściwy krok. Z kolei Ryōta dopatruje się w Keicie obcych cech i ulega przekonaniu, że więzy genetyczne są najważniejsze. Okazuje rozczarowanie żonie, która jest coraz bardziej zagubiona. Gdy dochodzi do zamiany chłopców, Ryota jest jeszcze mocniej rozczarowany – tym razem Ryūsei, który jest mniej ułożony niż Keita i nie akceptuje zamiany rodziców. Również Midori nie może pogodzić się z tą zamianą i tęskni za Keitą. Rodziny Nonomiya i Saiki decydują się wrócić do poprzedniego stanu rzeczy. Kiedy Ryōta i Midori przywożą Ryūseia do Saiki, Keita ucieka. Ryōta dogania go i wyznaje chłopcu, że liczy się to, że go wychował, a nie to, że nie jest jego biologicznym ojcem.